"Τι κάνεις?" ρώτησα.
"Ε, καλά είμαστε..." μου απάντησε με σβησμένη, παραιτημένη φωνή.
γιατί άλλα λέμε και άλλα εννοούμε?
Γιατί δεν μου φώναξε "Σκατά είμαι!"?
Μια γυναίκα που 'τάχει όλα' - τι υπεροπτική διαπίστωση, αλήθεια!- τι μπορεί να της λείπει...?
...............................................
Το είδα εκείνη την στιγμή, στην φωνή-καθρέφτη.
Ζωή.
Ζωή της λείπει.
Η δική της.
Γιατί των άλλων τις χειρίζεται.
Υπεύθυνη μαμά, υστερική στην αγάπη και την προστασία της.
Σωστή σύζυγος σ'ένα ακόμη πεθαμένο συμβόλαιο αγάπης.
Πρότυπη νοικοκυρά μιας χλωρίνης που μόνο τους μαύρους κύκλους των ματιών δεν λευκαίνει.
Ανούσιες ιδιότητες στο εγχειρίδιο ζωής. Χωρίς εγγύηση.
Πότε κοίταξαν αυτά τα μάτια?
Πότε σταμάτησε η ίδια να νοιάζεται?
Η μοναξιά πονάει πιο πολύ ή η αυτοαπαγόρευση αισθήσεων?
Πόσο τρόμαξα μ'αυτή την φωνή.
Ήθελα να την τραντάξω!
Να της βάλω ένα λουλούδι κάτω απ'την μύτη, να μεθύσει!
Να της ζωγραφίσω την θάλασσα, να θυμηθεί τα κύματα!
Να φέρω έναν άνεμο να της αναποδογυρίσει το τέλμα!
Δεν έκανα τίποτα.
Το βάθος του κενού με σιώπησε.
Κατάλαβα πόσο μακριά απ'την καρδούλα της επιζεί που την έχει ξεχάσει.
Ούτε την χαρά της νοσταλγίας δεν της επιτρέπει.
Και ήξερα εκείνη την στιγμή οτι δεν μπορώ ΕΓΩ να την βοηθήσω.
Ποιά είμαι εγώ?
Με ποιό δικαίωμα μπορείς να πεις στον άλλον:
"Συγνώμη, σούπεσε η ψυχή..."
και να της την δείξεις εκεί, πεταμένη σαν τσαλακωμένο πακέτο τσιγάρα...?
"τι κάνεις?" θα ρωτήσω πάλι.
"Ε. καλά είμαστε..." θα σβήσει κι άλλο εκείνη.Tuesday, 20 November 2007
Κι η αναπνοή μουντή...
"Τι κάνεις?" ρώτησα.
"Ε, καλά είμαστε..." μου απάντησε με σβησμένη, παραιτημένη φωνή.
γιατί άλλα λέμε και άλλα εννοούμε?
Γιατί δεν μου φώναξε "Σκατά είμαι!"?
Μια γυναίκα που 'τάχει όλα' - τι υπεροπτική διαπίστωση, αλήθεια!- τι μπορεί να της λείπει...?
...............................................
Το είδα εκείνη την στιγμή, στην φωνή-καθρέφτη.
Ζωή.
Ζωή της λείπει.
Η δική της.
Γιατί των άλλων τις χειρίζεται.
Υπεύθυνη μαμά, υστερική στην αγάπη και την προστασία της.
Σωστή σύζυγος σ'ένα ακόμη πεθαμένο συμβόλαιο αγάπης.
Πρότυπη νοικοκυρά μιας χλωρίνης που μόνο τους μαύρους κύκλους των ματιών δεν λευκαίνει.
Ανούσιες ιδιότητες στο εγχειρίδιο ζωής. Χωρίς εγγύηση.
Πότε κοίταξαν αυτά τα μάτια?
Πότε σταμάτησε η ίδια να νοιάζεται?
Η μοναξιά πονάει πιο πολύ ή η αυτοαπαγόρευση αισθήσεων?
Πόσο τρόμαξα μ'αυτή την φωνή.
Ήθελα να την τραντάξω!
Να της βάλω ένα λουλούδι κάτω απ'την μύτη, να μεθύσει!
Να της ζωγραφίσω την θάλασσα, να θυμηθεί τα κύματα!
Να φέρω έναν άνεμο να της αναποδογυρίσει το τέλμα!
Δεν έκανα τίποτα.
Το βάθος του κενού με σιώπησε.
Κατάλαβα πόσο μακριά απ'την καρδούλα της επιζεί που την έχει ξεχάσει.
Ούτε την χαρά της νοσταλγίας δεν της επιτρέπει.
Και ήξερα εκείνη την στιγμή οτι δεν μπορώ ΕΓΩ να την βοηθήσω.
Ποιά είμαι εγώ?
Με ποιό δικαίωμα μπορείς να πεις στον άλλον:
"Συγνώμη, σούπεσε η ψυχή..."
και να της την δείξεις εκεί, πεταμένη σαν τσαλακωμένο πακέτο τσιγάρα...?
"τι κάνεις?" θα ρωτήσω πάλι.
"Ε. καλά είμαστε..." θα σβήσει κι άλλο εκείνη.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
73 comments:
καλημέρα μαγια μου.
δυστυχώς εκεί έχουμε καταλήξει,
να επιζούμε
χάνοντας τη ζωή μας.
να κάνουμε όνειρα
αδυνατώντας να τα πραγματώσουμε,
λέγοντας "κάποτε θα κάνω το τάδε ή το δείνα"
αγνοώντας ότι τότε θα είμαστε κάποιοι άλλοι,
θα έχουμε γίνει κάποιοι άλλοι,
τα όνειρα αυτά θα είναι κάποιου άλλου,
δε θα έχουμε δικαίωμα να τα πραγματώσουμε.
χρειάζονται οι μικρές, προσωπικές μας επαναστάσεις για να μη καταντήσουμε έτσι.
τα λόγια απέχουν πολύ όμως από τις πράξεις, σε μια κοινωνία μαραθώνιο δρόμο
για να μη τραγουδήσουμε κι εμείς
"κάποιος στο δρόμο σκόνταψε σε μια πέτρα
ήτανε η καρδιά του..."(Μανώλης Φάμελος)
Στο περιβαλλον μου εχω παντρεμενες φιλες.....χωρις παιδια ομως. Εστω κι ετσι, χαιρομαι να τις βλεπω λες και δεν αλλαξε κατι, δεν εχει πεσει καμια ταφοπλακα πανω τους. Υπαρχουν ατομα που τους αρεσει να μοιρολατρουν. Και υπαρχουν και καποια θαυμαστα ατομα που ξερουν οτι μονο ο εαυτος τους ειναι υπευθυνος για τη ζωη τους και κανουν κατι γι' αυτο. Οταν ερθει η στιγμη, μπορει να γινω χειροτερη, να βυθιστω στην χλωρινη, στις κατσαρολες και στα πλυντηρια ξεχνωντας την ψυχη μου, κρυβοντας τα ονειρα σε σκονισμενα συρταρια. Ποτε ομως δεν θα παψω να θαυμαζω τους ανθρωπους που ειναι υπευθυνοι για την εξελιξη τους αλλα και για την καταντια τους. Γιατι θα βρεθω κι εγω σαν κι εσενα maya mου, σε καποια στιγμη που θα πιστεψω οτι δεν εχω δικαιωμα να δειξω σε κανεναν την κατασταση του. Μικρα χαστουκια ειναι το μονο που μπορω να δωσω.
Και οσο ειμαι μικρη και ονειρευομαι, ισως επιδιωξω να μου αφησω μικρα κιτρινα post it σε ολα τα συρταρια, σε ολο το σπιτι, να μην ξεχασω την ευθυνη απεναντι στον εαυτο μου!!
Κι αν φαινομαι αυστηρη, στο εαυτο μου φωναζω, σε κανεναν αλλον. Εμενα φοβαμαι περισσοτερο απο ολους!! Οι θεωριες ευκολα ειπωνονται, στην πραξη να δω τι θα κανω για να μην απαντησω ποτε αν με παρεις τηλεφωνο "Ε. καλά είμαστε...".
Μακια!
@στιχάκια μου
συγκλονιστικό αυτός ο στίχος του φάμελου...ποιό τραγούδι είναι?
ξέρεις τι με αγχώνει?
η αδυναμία τέτοιων ανθρώπων
να θυμώσουν
που τόσο απομακρύνθηκαν
απο τα 'θέλω' τους και την χαρά. που τα βρίσκουν 'φυσιολογικά',
την παραίτηση,
την θυσία (τι έννοια!),
τις ανάγκες ΟΛΩΝ πρώτα
(με απόλυτη απαγόρευση
στα δικά τους 'κάποτε ήθελα')...
οι μικρές επαναστάτησεις, λιθαράκι-λιθαράκι χτίζουν απέραντα όνειρα. αργά και σταθερά.
:)
τι ωραία που σε βρήκα εδώ
υγ.μα τίποτε για πάνω δεν θα πεις?!!!
τι μουλαρώσατε?
δώσατε όρκο σιωπής?!!!
καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@ντίντι μου
το καλύτερο που σκέφτηκες είναι τα post it. να το κάνεις, σε σημεία που δεν θα τα βρεις γρήγορα και θα πεις "σιγά μην το ξεχάσω εγώ"
δεν είναι το ίδιο τα φρεσκοπαντρεμένα...
με τα παιδιά βγαίνουν παράξενες ισορροπίες και ελλείψεις...δεν θέλω να σε χαλάσω. αλλά βγαίνουν πράγματα που δεν φαντάζεσαι πριν. είναι τελείως άλλες οι ισορροπίες των δύο.
αυστηρή είμαι και γω πολύ με τον εαυτό μου. δεν φαντάζεσαι πόσο πιο ελαστική είμαι με τους άλλους...
μην πω άλλα...κράτα εσύ τα post it!
:)
πολύ καλημέρα μας!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
αααα!
η μουσική είναι του Astor Piazolla το 'Oblivion'. υ πέ ρο χο...
θέλω τόσο να ταξιδέψω γαμότο...
...
χμ πάλι έπιασες το σφυγμό μου έτσι νιώθω και εγώ αυτή τη στιγμή
"μου έχει πέσει η ψυχή" από τα χέρια και δεν έχω κουράγιο να σκύψω να τη σηκώσω
καλό απόγευμα και ρουφιχτό φιλί
σμουουουτς
"Συγνώμη, σούπεσε η ψυχή..."
ολο το κειμενο ειναι συγκλονιστικο...
αυτη η φραση ματωνει...
ΘΕΛΩ να το ξαναδιαβασω.
Μάγια μου..
μην της φοβάσαι "τις ψυχές που πέφτουν"..
σημασία έχει κατά την πτώση , κρότο Δυνατό να κάνουν..
σίγουρα θα ξανασηκωθούν..
Να λυπάσαι μονάχα για τις ψυχές που υπάρχουν χωρίς να ξέρουν γιατί..
Σε φιλώ..
Γλυκά..Ιωάννα.
Για μένα το κλειδί είναι στο να καταφέρεις να πεις "Είμαι σκατά". Όταν το πεις, μπορείς να ξεκινήσεις να κάνεις πράγματα για να βγεις απ' τα σκατά. Τίποτα δεν γίνεται εύκολα, χωρίς κόστος. Όλα, δεν μπορούμε να τα έχουμε. Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις. Ούτε μπορεί να σου εγγυηθεί κανείς ότι με τις προσπάθειες που θα κάνεις, θα καταφέρεις να βγεις. Μπορεί να βουτηχτείς και βαθύτερα. Αλλά τουλάχιστον, θα έχεις προσπαθήσει.
Το κόβω, γιατί μπορώ να μιλάω επ' άπειρον γι' αυτό το θέμα. Είναι "το φλέγον" θέμα, στην φάση που διανύω, και δεν θέλω να σας πρήξω. Κρατήστε μόνο την τελευταία μου φράση, αν θέλετε: "Θα έχεις προσπαθήσει"...
:)********
Υ.Γ. Καταπληκτική η φωτό!
@αρτού μου γλυκό
όλοι τόχουμε νοιώσει
φτάνει να το καταλάβουμε έγκαιρα
να χτυπήσει το καμπανάκι
να μην αφήσουμε απλά να περνάει ο καιρός γιατί και τα πιο άσχημα, κανείς τα συνηθίζει...μετά του δίνουν μια ασφάλεια περίεργη...
όξω απο δω!!!
εμείς ντούροι ναι?
:)
χχχχχχχχχχχχχχχχ
εγώ αυτή τη στιγμή είμαι σιγουρα ΣΚΑΤΑ! κάτι έπαθε ο εξωτερικός σκληρός μου!! αν έχασα όλα αυτά τα αρχεία θα αυτοκτονήσω!!!
το τραγούδι του Φάμελου είναι το "κείνη τη νύχτα" από το πάρκο των σκύλων.
μόλις σώσω τον σκληρό θα σου το στείλω.
φιλιά
ΛΟΓΩ ΑΛΑΡΜ, ΠΑΩ ΑΝΑΠΟΔΑ:
@κωνσταντίνε μου!!!
ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!
μην κάνεις καμιά απότομη κίνηση. δεν μπορεί. κάπου θάναι η λύση.
ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ.
άστο λίγο και ξαναδες τι γίνεται.
δεν μπορώ ούτε να το φανταστώ αυτό που λες. γαμότο %^#^&$##
keep me posted!
καπνίζεις? κάνε ένα τσιγάρο και σε λίγο στην μάχη.
οκ για τον φάμελο. αλήθεια, δικός του ο στίχος ή άλλοι του γράφουν κι αυτός μόνο μουσική?
(είδες, δεν είπα ευχαριστώ, μην τ'ακούσω πάλι!) :)
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@ταλισκερΑΚΙ μου
(ε χέσε με πια! δεν μπορώ. έτσι θέλω!)
η στιγμή που έγραφα ...
πώς πάει το γαμημένο απ'το μυαλό και φτάνει το χαρτί? χωρίς παύση. σαν έκπληξη.
...........................
έφαγες, κοιμήθηκες, άντε τώρα! μην μου αρχίσεις τα χτεσινά σκοτεινά σχολειά! κανόνισε. 12:30 πήγε χτες και συ εκεί. σε θέλω εδώ!
(μαρτύρησα στον γιάννη τι κάναμε στο πατάρι στο πάρτυ της μαρίνας...)
φιλιά πολλά
προσωρινά
ΜΗΝ ΦΥΓΕΙΣ! ΑΑΑΑΑ!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
λοιπον
εγω χτες δεν καταλαβα οτι κανατε γουρουνιες..βασικα δεν θυμαμαι καν τι εκανα αλλα εκεινη την ωρα (διαιτα παντως σιγουρα)
Κωσταντινε παρε ενα υπογλωσσιο, δεν σε βλεπω καλα!:)
Το κειμενο ειναι πολυ σκληρο Μαγια και πολυ ανθρωπινο..
αλλα στη ζωη πιστευω οτι περναμε ολοι λιγο πολλοι απο αυτες τις καταστασεις...
αφηνομαστε , πιανουμε πατο..
και μετα αρπαζουμε την πουτανα τη ζωη και τη σβαρναμε κατω...
η στασιμοτητα
και η μονιμοτητα ειναι αυτα
που πρεπει να μας αναβουν το κοκκινο...
τα αλλα τα παροδικα ειναι μεσα στο παιχνιδι και ειναι φυσιολογικα
γιατι τα σκαμπανεβασματα ειναι μεσα στο προγραμμα...
οσο ευπροσαρμοστοι κι αν ειμαστε
σαν χαρακτηρες...
λεμε λοιπον ενα Σκ...α...το χωνευουμε ..
το συνηδητοποιουμε..
και σε λιγο οταν αρχιζουν να μας μυριζουν..
παμε για αλλα...
(και θα το ξαναδιαβασω!)
@ιωάννα μου
είσαι αισιόδοξη...
σίγουρα θα ξανασηκωθούν?...
έχω αμφιβολίες...
αλλά ίσως...
μακάρι.
η συγκεκριμένη νεαρή γυναίκα, δεν έχει ακούσει τον κρότο...έλειπε απο τα μάτια της η γνώση αυτή.
και ξέρεις, πιο πολύ φοβάμαι την άγνοια της απώλειας.
καλησπέρα πάλι
μ'αρέσει που σε βρήκα πάλι εδώ
χχχχχχχχ
ΕΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΛΙΓΟ...
ΜΑΓΙΑ!!Η ΣΤΕΛΛΑ ρωταει..εχει λεει δυο κουτες στο παταρι..να της φερει εδω να της δειξεις πως να βαψει ροζ τα αγγελακια με την τεχνικη του στραπατσο????
Στελλα ..ασε θα απαντησω εγω ειναι λιποθυμη τωρα..
-Ναι ναι να τα φερεις ειπε ... μετα χαρας ..θα στα βαψει ολα!
::))
@εστρέλλα μου
χταποδοχτυπημένη
εσύ είσαι αυτή που λέει η μοίρα. εσύ τον άκουσες τον κρότο, σου έσπασε τ'αυτιά. και την σήκωσες μαλακά.
στόχω πει ξανα, δεν σε φοβάμαι εσένα. η προσπάθεια που λες, είναι μόνο το γλάσο του κεικ. τα καλύτερα θάρθουν και συ θάσαι άρτια.
:)
(μόλις έφτιαξα ένα θανατηφόρο κεικ σοκολάτας!!!για πάρτε κι ας λέει η τάλισκερ οτι παχύναμε! σιγά μην προλάβουμε με μια μέρα γουρουνιάς.
...ε?)
σε φιλώ πολύχρωμα
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
@ταλισκέρη
(κατά το "καροτσέρη,κάροτσέρη...")
θα σε φτιάξω εγώ!!!
ταλισκέρη μου λοιπόν.
1η παράγραφος (σοβαρά τώρα)
φτάνει να είναι 'καταστάσεις'
κατά το 'φάσεις'
κι όχι κατά το 'τρόπος ζωής' πια. δεν ήταν υποθετικό το κείμενο.
και το είδα,
το άκουσα,
μου έλειψε η αίσθηση της αγάπης
για την ίδια.
δεν θυμόταν
να την νοιάζει.
με συγκλονίζει αυτό.
δεν της είχε περάσει απο το μυαλό να θυμώσει, να διεκδικήσει, να θελήσει. είναι σκληρό το κείμενο,ναι. και γω το ξαναδιαβάζω γιατί μου βγήκε αυθόρμητα το πρωί, χωρίς πολύ και γι'αυτό βγήκε έτσι ατόφιο.
κάποιοι απο μας,
όταν πατώσουμε,
τότε μόνο μπορούμε
να ξανασηκωθουμε πιο δυνατοι.
και γω αφήνομαι.
όπως στην χύμα με την μηχανή:
δεν σφίγγομαι.
να πέσω μαλακά στην άσφαλτο.
αλλά είναι κι άλλοι
που δεν βλέπουν πέρα απο την πτώση.
κι αν μιλήσεις, είναι κινέζικα.
...θα μου πεις,
τα κινέζικα είναι
η γλώσσα του μέλλοντος
...άλλη κουβέντα αυτή.
πάλι το χάνω!
για πάμε σε διαφημίσεις κι επιστρέφουμε... :)
πάρε ένα-δυό χχχχχχ
κάτι πιο δυνατό από υπογλώσσιο υπάρχει?
δεν έκανε δουλειά... ...ακόμη...
δεν καταθέτω τα όπλα
και πρέπει να φύγω
γμτ %^&%^$^$&%^$#@
Κωσταντινε χαλαρα θα σε εχουμε εννοια..:)
ΑΑΑ τι ωραια που τα λετε ..συνεχιστε αγαπητη εγω σας χαιρομαι....
μετα το μπρεικ..και παλι κοντα σας!
(ναι σε ολα)
@ταλισκέρη2
η στελλίτσα δεν μπορεί τώρα να κουβαλήσει τις κούτες γιατί είναι στην κουζίν και τρώει κεικ!
θα της το πω εγώ, έννοια σου!
δεν την χάνω την ευκαιρία. εγώ κι τ'αγγελάκια, ειδικά τα ροζ, είμαστε ΕΝΑ!!! δεν το συζητώ!
ααα, ήρθες εστρέλλα μου? ναι, λέει η τάλισκερ να πας στο dark room της να την βοηθήσεις να στήσει κάτι λαμπιόνια "ΑΓΑΠΏ ΤΗΝ ΧΑΡΑ" που της πήρα. όχι, όχι, μου είπε οτι την αντιπροσωπεύουν απόλυτα. ναι, τώρα. τώρα τα θέλει.
:)))))))))))))))))
(χεχεχε)
"τάλισκερη, τάλισκερη..."
λά λαλαλαλα λαλα λαλαλα...
χα!
εδώ είσαι πονήρω?!!!
και στου γιάννη είσαι?
πάω να δω...
σιγά μην παχύνω έτσι που τρέχουμε απο πόρτα σε πόρτα εδώ μέσα...
@κωνσταντίνε. μέτρα ως το 69 και ξaνά λίγο υπομονή. think positive, think positive!!!
Τ ακουσες Ταλικσερη;
εσενανε λεει ..ναι ειχε μικρη μια μορφη δυσλεξιας και της βγηκε στο εντονο λογω ελευσεως του Κρισταμς Σπιριτ...
οτι λεει να λες ναι εσυ ..ναι;;
Συννενοηθηκαμε κυριε Ταλισκερη..
α χαιρω πολυ..Ταλισκερ !
@πονήρωωωωω?
βλέπεις λάκη ε?
χχχχχχχχχχχχχχχ
χαχαχα ναι εγω τουλαχιστον ναι..και θελω να σχολιασω ασυστολα αλλα μετα θα κοιμηθω σουμπιτυ με βλεπω...
ελπιζω μονο να καταφερω να τελειωσω κατι
που σου ετοιμαζω!:)
Maya μου, έχουμε κάνει δυστυχώς και τις απαντήσεις μας τυπικές, ανέκφραστες, στερεότυπες. και άλλα πολλά. Έτσι ώστε να σταματάμε κάθε προσέγγιση προς το δικό μας μέρος, για να μην έχουν να λένε δυστυχώς για μας. Απομακρύνοντας έτσι τα πάντα από γύρω μας. (Μαζί με τα ξερά καίμε και τα χλωρά, χωρίς να το ξέρουμε.
Παίρνω το θάρρος μια και έχω το τραγούδι, έτσι ώστε να μην αγχώνεται ο Κωνσταντίνος να στο στείλω.
«Κωνσταντίνε μου, περαστικά στον δίσκο σου γρήγορη επανάκτηση εύχομαι.»
Stranger.
Λοιπόν Μάγια
με έχεις αφήσει με το στόμα της ψυχής μου ανοιχτό!
Ετσι να είσαι πάντα. Ποτάμι που το αφήνεις χωρίς φράγμα να τρέχει πάντα μπροστά. Με την γνώση του παρελθόντος χρόνου!
"Συγνώμη σου έπεσε η ψυχή" Εκφραση κι αυτή....
Και η φωτογραφία και όλα!!!
Αυτοί που αγαπάμε και μας αγαπούν δεν θέλουν θυσίες. Θέλουν να είμαστε καλά και μας στηρίζουν...
Σ΄αγαπάω ρε συ!!!
Κωνσταντίνε μην λες για σκληρούς και χτυπήματα γιατί μου θυμίζεις χασούρες μεγάλες...
@φιλενάδα μου
μούλειψες. και ήθελα να το δεις. γιατί και συ ξέρεις να σοκάρεσαι.
ναι η φωτογραφία έδεσε
στην αίσθηση που είχα
του πνιξίματος απο μέσα.
του τακτού, του κουτιού.
σου άρεσε η μουσική?
εφευρίσκω νέους τρόπους
να ακούω την ερωτική μουσική
if you know what i mean...
τανγκό
χωρίς σφιχτά μπερδεμένα μπούτια, μόνο μια θλιμμένη ανάμνηση χαράς.
(και μένα μου άρεσε όπως βγήκε η αίσθηση της παρατημένης ψυχής). στο κείμενο, όχι όπως το είδα.
για την θυσία, έχω απολύτως την ίδια άποψη. δεν την δέχομαι ως έννοια. με πνίγει.
φιλιά πολύχρωμα και σκαστά
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@κωνσταντίνεεεεε...?
τι έγινε τελικά?
ο σκληρός αύριο στον μάστορα. ελπίζω να μη πάνε χαμένα 315GB!!!
εγώ αύριο στον γιατρό! ένα μικρό διάστρεμα και overdose ηρεμιστικών!!!
καληνύχτα!
@βασίλη
έχεις δίκιο. μιλάμε με εκφράσεις και όχι με συναισθήματα. και είναι πιο όμορφα, ακόμη κι όταν δεν αρέσουν. χάνουμε και τα λίγα έτσι...
ευχαριστώ για την προσφορά γιατί βλέπεις το τραβάει ο κωνσταντίνος...
καλό βράδυ
υγ.μπήκα στην ανάρτηση σου για το street art κι έπαθα την πλάκα μου!
όποιος δεν τόχει δει, εδώ:
http://picasaweb.google.gr/vassilisstranger/StreetART3D/photo#5133252854554855298
Κάποιος με δοκιμάζει... Δεν εξηγείται αλλιώς...
Κι ήμουν τόσο αισιόδοξη όταν έγραφα εδώ νωρίτερα...
Μπήκαν σπίτι μου και μου πήρανε όλα μου λεφτά και τα κοσμήματα. Όλα. Ακόμα κι αυτά που είχα μέσα σε λογαριασμούς με συνδετηράκια. Τους συνδετήρες τους άφησαν...
Έκλαψα χτυπήθηκα σκυλόβρισα σύμπαν θεούς και δαίμονες...
Προσφέρθηκαν φίλοι και συγγενείς να με φιλοξενήσουν μη φοβάμαι "τώρα που είμαι και μια γυναίκα μόνη μου". Μόνο το παιδί έστειλα στη μάνα μου.
Εγώ είμαι εδώ. Μια γυναίκα μόνη μου. Και νιώθω δυνατή σαν δέκα άντρες. Και να πάνε να γαμηθούνε όλοι. Όλοι όσοι πιστεύουν ότι θα το βάλω κάτω ή δεν θα τα καταφέρω. Όσα περισσότερα μου τυχαίνουνε, τόσο πιο πολύ σκυλιάζω.
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΚΟΥΦΑΛΑ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ!!!
(δε ξέρω που το θυμήθηκα αυτό τώρα, αλλά μου 'ρθε)
Μόνο τις κατσαρίδες φοβάμαι σ' αυτή τη ζωή, τίποτ' άλλο!!!
Αγωνιστικές καληνύχτες!!!!!!!!!
αχ εστρέλλα μου!
δεν το ξέρεις? οι άγγλοι λένε: when it rains, it pours!
γίνεται ποτέ ένα μόνο πράμα?
κουράγιο καλό μου. τι να πει κανείς? είναι αυτό που θες να ουρλιάξεις. και να το κάνεις.
ίσως η συγκεκριμένη στιγμή είναι για να γίνουν κι άλλα ξεκαθαρίσματα. ίσως όμως νάναι και παντελώς τυχαίο και άρα απλά πολύ ειρωνικό. εξοργιστικό σε κάθε περίπτωση. και στενάχωρο. ήταν παλιά κοσμήματα που σημαίνουν κάτι? πολλά λεφτά?
όπως και νάχει, ο τόνος σου ΕΙΝΑΙ αγωνιστικός και αυτό με ηρεμεί. σιγά μην το βάλεις κάτω! ολόκληρη γυναικάρα. μαζί σου!
να πα να γαμηθούμε όλοι!
αχ στελλίτσα μου
καλό βράδυ
ξεκουράσου γιατί είναι μεγάλος ο δρόμος μπροστά μας. και όταν χαμογελάς, θάναι ως τ'αυτιά.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
αγωνιστικά, εννοείται!
@κωνσταντίνε μου
τι έκανες παιδί μου? έχωσες κλωτσιά με στροφή στο pc?!!!
περαστικά και στα δυό σας!
κοιμίσου.
αύριο είναι μια άλλη μέρα που λέει και η σκάρλετ!
θα εύχομαι να μην χαθούν όλα. κανονισε μάστορα γιατί Α!
πολύχρωμη καληνύχτα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.άντε, πάω και γω.τι ώρα πήγε? ωχ. το πρωί πάω κατευθείαν τάλισκερ να δω τι στολίζει, τρομάρα μου.
ΝΑΙ ΕΕΕΕΕΕ???????????
ΓΙΑ ΠΑΝΕ ΤΩΡΑ!!!!!!!
ΕΛΑ ΕΛΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΟΛΛΛΑ!!:)
πουλάκι μου!
πρωί-πρωί! και ήρθες και ντυμένη στα κόκκινα τρομάρα σου!
ήρθα και δεν κατάλαβα γιατί τέτοιος προκλητικός ντόρος! σιγά τα γρμφχριστουγεννιάτικα...σιγά! ένα τραγουδάκι...σιγά...
άντε ξανάρχομαι!
χχχχχχχχχ
περαστικα σας περαστικα σ,ας!!!!
τι τραγουδι Θεε μου ειναι αυτο πρωι πρωι!!!!
...για ποιό τραγούδι λες? δεν ακούω τίποτα...
πήγα-είδα-και τρέμω για το τι θα δω μέχρι να μπει ο ιανουάριος...
δέχομαι επίθεση!
καλό πάσχα :)
"""Συγνώμη, σούπεσε η ψυχή."" Σοφή κουβέντα Μaya μου. Καλη σου μέρα
@lockheart μου
"γι'αυτό σου λέω πάμε.
πάμε να φύγουμε απο δω.
και μην ρωτάς πού πάμε.
πάμε..."
καλημέρα πολύχρωμη
με ξύπνιες τις αισθήσεις
χχχχχχχχ
Πω πω τι εγινε εδω χθες!!!!
Πολυ λυπαμαι που ελειπα. Σε 1-2 βδομαδες (οταν βρω χρονο δηλαδη, αλλιως θα το εκανα και σημερα) θα στολισω το μαγαζακι μου και θα ειναι το πιο ομορφο μαγαζακι του κοσμου!!! :)
Maya θελω κι εγω αγγελακια, πορτοκαλια και μωβ....καλααα;;; Και αστερακια!!!
Καλημερα, αφηνω αχνιστο καφε και 2 τσιγαρα ;)
@ντίντι μου
ένας-ένας παιδιά!
έχω πιάσει πινέλα και θα τα πάω με την σειρά, μην κάνω κανα λάθος και χάσω το κριστμας σπίριτ!!!!!!!!!!
λοιπόν, είπαμε: ροζ για την εστρέλλα μου, κόκκινα πουά η τάλισκερ και μαύρα-γκρί για την ντίντι. καλά τα λέω? στρώνομαι...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
καλημέεεεεερα!
το τραγικο δεν ειναι να σου πεσει η ψυχη καλη μου..το τραγικο ειναι οτι και μια δευτερη φορα να υπηρχες,παλι θα την αφηνες να πεσει..παντα τσαλακωνα τα πακετα απο τα τσιγαρα στο τελος τους,σαν να ηθελα να ξορκισω το δεσιμο μαζι τους..
@λειντυ Ντι ντι ντι!!
να μαθεις να λειπεις ..που αποφασισες να γινεις πλουσια στα τριαντα σου...δες εμας...σαρανταρισαμε κι ειμαστε ..μμ τι ειμαστε ..;; πως το ελεγα αυτο ρε συ πετυχημενα ...
κλοσαρ χρωστηρες ;; κατι ετσι τεσπα!!!
πουα;;; μενανε;;;;
πφφφφφφφ
@κατερινάκι μου
καλώς την!
το τραγικό είναι οτι έχεις δίκιο...
υτό με τα πακέτα, άσε. μην το βλέπεις ως πιο βαθύ πράμα. αρκετά απο δαύτα έχουμε...
φιλιά πολύχρωμα
χχχχχχχχχχχχχχ
εγώ ντίντι μου
ό,τι πει η τάλισκερ.
έχει δίκιο!
αααα, όλα κι όλα!
@τάλισκερΑΑΑΑΚΚΚΚΙΙΙΙΙ
γιατί? είμαι σίγουρη οτι τα πέτυχα τα πουά. τι υπονοείς? τώρα σκέφτομαι, γιατί μούμεινε μπογιά, να πιάσω τα 'προσωπικά αντικείμενα'και να συνεχίσω τις μεταμορφώσεις...σας!
χεχεχε
άντε βρε
καλό πάσχα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
χεχεχε (άλλα είναι αυτά!)
πάω για διάβασμα και μπαλέτο.
αργότερα...
την καλησπέρα μου!!
Εεεεε με συγχωρειτε αλλα εγω οταν θα μεγαλωσω θα γινω πλουσια και ομορφη και καλη και ευτυχισμενη και να σκασετε απο τη ζηλια σας :P
Εγω φταιω που ολοι θυμουνται τελευταιες μερες να ερθουν για ρεκτιφιε πριν φανε την γαλοπουλα!!!
@roadartist
πολύκαλησπέρα σου!!!!
και ήθελα να σούρθω βόλτα.
απόψε λοιπόν!
χ
@κριστμασντίντι
...τώρα, είσαι σοβαρή? έρχεσαι επίσκεψη ντυμένη με αυτό το άβαταρ να πάθω την φρίκη μου βραδιάτικα?!!! δεν είπαμε καλό μου, σιγά σιγά τα λαμπιόνια θα μου αρχίσει το τικ?
φέρτο χαμόγελο πίσω! το θέλω!
καλό βράδυ :)
χχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.για το πλάνο σου όταν μεγαλώσεις, θα σχολιάσω αργότερα...άσε τώρα γιατί έχω ζαλιστεί με το καραβάκι...
Και γιατί να ρωτάμε;
Ο καθένας κάνει τις επιλογές του...
Εξάλλου, το ξέρει..το βλέπει ότι της έπεσε η ψυχή... ότι χάθηκε...εμείς και να την γυρέψουμε...δε θα τη βρούμε
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
@γλαρένια μου
σκληρή τοποθέτηση. η πραγματικότητα αυτή είναι. δεν μπορείς να πεις στον άλλον ή να τον βοηθήσεις ,αν δεν θέλει ο ίδιος.
και βέβαι επιλογές είναι. απλά εμένα με στέλνει αδιάβαστη αυτή η παραίτηση. τελείως όμως.
πολύχρωμη καλησπέρα
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
Πνιγμένο ξανά στην τρυφερότητα.
Τί κάνεις ; Ε, καλά είμαστε ! Αλήθεια και ψέμμα, πόνος και κενό. Πώς συνυπάρχουν όλα αυτά στις ίδιες λεξεις , ούτε κι εγω κατέχω
ριτς
Συγκλονιστικό... γαμοτο και εγω ποτέ δεν κατάλαβα πως φτάνουν εκεί... ποτέ.
φιλι βραδυνο :)
Αλλο ενα Ταλισκερακι και θα φερω εδω ολοκληρη φατνη μα τω θεω!!
Αφηνω μιΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ στη Μαγια Μελαγια μοΥ!
Εχει μερες που κοιμαμαι καλα και εχω μπει σε καλη σειρα
με τα χτεσινα και τα προχτεσινα βγηαλ λιγο και πρεπει να ξαναμπω στον ρυθμο μου.
ως τοτε σου θυμιζω μα βγαλεις τα φωτακια απο τη πριζα και τις βεραντες να μη γινουμε παραναλωμα!!
Καληνυχτα!!:::)))
η νοσταλγία είναι δύσκολη, ακόμα κι αν έχει πεταχτεί σαν την ψυχή, τσαλακωμένο πακέτο, δρομολογείται για τον κάδο των σκουπιδιών, και που πρόλαβες να τη δεις, να την εξακριβώσεις
μα η ματιά
η ματιά του ανθρώπου
δείχνει
δείχνει και κρύβει
χάος απέραντων σκέψεων
μα η καρδιά προτίμησε τον μηδενισμό
προτίμησε τις επιδόσεις της χλωρίνης
μακριά απ’ την ίδια πάντα,
αμέτοχος η ίδια,
ξεχνώντας να ακούσει στα χρόνια,
ένα τραγούδι
ένα μονάχα τραγούδι
φέρνουν πισωγυρίσματα οι σκέψεις
και δε το θέλει
οι σκέψεις είναι οδυνηρές
κι επιλέγει να μη θυμάται
καν την ύπαρξή τους…
υπέροχο κι αυτό
δε βρίσκω άλλα λόγια
φιλι φιλι
@ριτς μου
ούτε εγώ. και μένω μαλάκας.
γιατί όσες φορές έχω κάνει κουβέντα, ο τρόπος που κοιτούν αυτόι οι άνθρωποι είναι απο τόσο μακριά που δεν ξέρεις αν καταλαβαίνουν.
δεν βλέπεις καν το μάτι να ξυπνάει με κάποια συνειδητοποίηση. τίποτα. ακούνε τα λόγια χωρίς να τα φτάνουν μέσα τους, δεν τα αποκωδικοποιούν καν. τόοοοσο μακριά.
και ξέρεις ότι κάποτε ήταν 'ζωντανοί', έχουν χιούμορ, γουστάρουν τα ωραία. των άλλων. για τον εαυτό τους δεν φτάνουν μόνο...
και ξέρεις πώς το βλέπεις? στον τρόπο που ξαναλάμπει το μάτι όταν σου λένε ΠΑΛΙΕΣ ιστορίες. ΠΡΙΝ απ'όλ'αυτά. εκεί το βλέπεις. μεταμόρφωση...που μόνο εσύ αντιλαμβάνεσαι.
καλημέρα πολύχρωμη και καθόλου, μα καθόλου παρατημένη!
χχχχχχχχ
@κρεμμυδάκι μου
καλώς το, μούλειψες. κάθε φορά που μπαίνω και το ξαναδιαβάζω το κείμενο, πάλι στεναχωριέμαι.
και πάντα, προ εορτής υπάρχει μια σιγουριά οτι "εγώ δεν θα γίνω ποτέ έτσι!" και ούτε φαντάζεσαι πόσο εύκολα χάνεσαι σ'αυτή την λίμνη του λίγο...πόσο εύκολα αποδέχεσαι τις αλλάγες, το 'δε βαριέσαι', το ελάχιστο.
ΟΞΩ ΑΠΟ ΔΩ!!!
ουφ. καλημέρα μας. διάβαα χτεσ το παραμύθι μου το σόκιν και γελούσα πάλι... :))))
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
αχ γιάννη μου
"ένα τραγούδι"...ναι, και ξέρεις, όλα τα κάνουν: διαβάζουν (όταν προλαβαίνουν - λίγο), μουσική ακούνε στο αυτοκίνητο μεταξύ σχολείου και εξωσχολικών, γελάνε με αστεία, παίρνουν μέρος σε κουβέντες, όλα. αλλά χωρίς πραγματικά να τους αγγίζει τίποτα. σαν μηχανικά, επιφανειακά να ακουμπούν όλα.
μου θύμισε τώρα που ήρθες εδώ (πού ήσουν τόσες μέρες!!!!! σκηνή ΝΟ 57684321!) την ιστορία της μάρθας(ή λέω λάθος όνομα?) που έκλαιγε πάνω απο το σίδερο...
οι 'επιδόσεις της χλωρίνης' που λες πολύ ωραία, εξοστρακίζουν απ'τον αγώνα την καρδιά με αγκωνιά...
φιλιά καλημέρας
πέμπτη σήμερα!
(γιούπι!!! ελπίζω!)
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Παρε πισω γρηγορα το "Ταλισκερακι" την ειδα να σερνει κατι σανους και προβατακι προς τα δω!!!!!!
Ξερεις ποια ειναι η πλακα;;;; Απο τη στιγμη που αλλαξα αβαταρ εγω δεν μπορω να δω την φοτογραφια μου, καπου κολλησε και τη βλεπεται μονο εσεις υποθετω.
Καλημεραααα.......2 τσιγαρα και καφες αχνιστος οπως παντα, στο τραπεζακι της κουζινας αφημενα!
Πω Πω λαθη σε μια τοσο μικρη προταση!!!
γειά σου ρε ντίντι μου!!!! με τα λάθη σου και χωρίς την φωτό! τουλάχιστον! μήπως δούλεψε το ξόρκι που έκανα και δεν φαίνεται η φωτό? γιατί -ευτυχώς- ούτε εγώ βλέπω το γρμφχριστουγεννιάτικο! τι καλά, τι καλά!!!
ευχαριστώ για τον καφέ, τον ήθελα! όσο για τα τσιγάρα, μόλις έφυγε και το μικρό ατακτόπαιδο και μπορώ να ντουμανιάσω το σύμπαν! κάαααβλα!
φιλιά καλημέρας, όμορφη!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
όσο για το ταλισκερχωριςάκι μου
δε πα να φέρει και τους μάγους! the more, the merrier!
το σπίτι το κάναμε για πάρτυ. όλοι χωρούν! χαμός θα γίνει!
στολισμό μην ελπίζετε, κι ας λέει ο γιάννης...
:)
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
τι ειπε τωρα;;;;;;;
κι εγω με ποιον θα τρωγομαι ;; αα οχιιιι...
φερτε μου πισω την κακια τη Μαγιααα
@ταλισκερχωριςάκι μου
....
είδες τι πράμα είσαι?!!!!!
σε δοκίμαζα να δω αν είσαι σε εγρήγορση! χα! σιγά μην τους αφήσω να μπουν!!!!! μαθημένοι στο έξω και στα κρύα δεν είναι? ας κάτσουν έξω να κοιτούν το άστρο!!!!!
γρμφ με στόμφο!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Σα να καπνίζει τσιγάρο δανεικό
και απλά περιμένει να το σβήσει στο τασάκι. Δανεικό λες, θα πάρει κι άλλο... Μηχανική κίνηση και
ψευδαίσθηση ζωής.
Μη διαστάζεις! Άφησέ της το λουλούδι!
Ζωγράφισε χρώματα και θάλασσες, όπως μόνο εσύ ξέρεις!
Κι άνεμοι της ζωής σου, ας τη φυσήξουν μακριά... μακριά!
Πίσω στη ζωή...
Μη διστάζεις να μιλάς ζωή με την αγάπη σου... πόσο μιλάς, ξέρεις;
Σε φιλώ,
βίκυ
Σα να καπνίζει τσιγάρο δανεικό
και απλά περιμένει να το σβήσει στο τασάκι. Δανεικό λες, θα πάρει κι άλλο... Μηχανική κίνηση και
ψευδαίσθηση ζωής.
Μη διαστάζεις! Άφησέ της το λουλούδι!
Ζωγράφισε χρώματα και θάλασσες, όπως μόνο εσύ ξέρεις!
Κι άνεμοι της ζωής σου, ας τη φυσήξουν μακριά... μακριά!
Πίσω στη ζωή...
Μη διστάζεις να μιλάς ζωή με την αγάπη σου... πόσο μιλάς, ξέρεις;
Σε φιλώ,
βίκυ
@βίκυ μου
έχεις πολύ θετική σκέψη
σε πολύ βαθύ φαράγγι
κάτι λέω πεταχτά
δίνω γεύση άλλη στις κουβέντες
κι ελπίζω να ζηλέψει
να θυμώσει
να θυμηθεί που ένοιωθε...
δεν διστάζω τελικά, γιατί αυτό θα με έκανε ίδια : παραιτημένη και ανέλπιδη.
φιλιά γεμάτα ζωή βίκυ μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Υπέροχα λόγια! "Food for thought" που λένε... Και τόσο κοντά στην καθημερινή πραγματικότητα!
@heliotypon μου
αληθινές ιστορίες,
πικρές πραγματικότητες...
να μπορούσα να φοβερίσω τα παιδιά μου, αυτό θα τους έδειχνα. για να μην αφεθούν ποτέ στην δίνη του βολικού τίποτα.
ξέρεις, πώς λέγανε 'φάε, να μην σε φάει ο μπαμπούλας/μπόγιας/κλπ'
ένα τέτοιο...
την καλημέρα μου
χάρηκα που σε βρήκα εδώ!
χχχχχχχχχχχχχ
"Πρότυπη νοικοκυρά μιας χλωρίνης που μόνο τους μαύρους κύκλους των ματιών δεν λευκαίνει." Μου θύμισες της Γώγου στίχους...Το μαχαίρι στο κόκκαλο σήμερα. Μ'αρέσει!
@tradescadia
το ξέρεις οτι δεν έχω διαβάσει την γώγου? μόνο ό,τι έχω βρει σε σχόλια στα blogs. λές να πρέπει να την ψάξω? πάντα με φόβιζε, ειδικά με τον τρόπο που κατέληξε.
στα πλαίσια της αιώνιας προσπάθειας να πιαστώ απο τα όμορφα, ουχί τα μαύρα...
καλημέρα!!!
χχχχχχχχχχχ
Post a Comment