Tuesday 21 October 2014

Βάναυσος κύκλος...



Μέρες, μήνες, χρόνια γίναν πλέον που μετράω δύσκολα.
Ίδιο χρόνο μετράω και στο πείσμα για τα όμορφα.
Σαν έναν σκοπό που ακούς ξανά και ξανά.
Mantra.  και η κακία επαναλαμβάνεται.
Κανείς δεν βελτιώνεται στον κύκλο.
Δεν ξέρω τελικά πολλά πράματα…
Νόμιζα ότι το καλό υπερισχύει.
Πίστευα στην μπαντιέρα αυτή.
Στην ειλικρίνεια. Στην ηθική. Στο δίκαιο.
Και πέρασαν τα χρόνια.
Γράφτηκαν κεφάλαια με αγκάθια.
Και κατάλαβα.
Δεν υπάρχει ειρήνη.
Είναι πόλεμος.
Σε κάθε δια-μάχη μετράς απώλειες.
Πόσα θρύμματα καρδιάς?
Έχασα το μέτρημα.
Και έμεινα με το σωστό παρέα
Σ’ένα καζάνι δίκιο – με ηχώ.
Γι’αυτό σου λέω, δεν ξέρω πολλά πράματα.

Κι ας Μετράω.

*

Wednesday 12 March 2014

Ο -Aνδαμάτωρ Χρόνος...



Πες μου πώς γίνεται.
Περνάει ο καιρός.. και γω?
θυμώνω περισσότερο.
Αγαπώ πιο βαθιά.
Νοσταλγώ πιο έντονα.
Απαξιώνω πιο σίγουρα.
Κλαίω πιο φυσικά.
Ποθώ πιο ελεύθερα.
Μισώ πιο αμετάκλητα.
Φοβάμαι πιο σίγουρα.
Τολμάω πιο αψήφιστα.
Μεγαλώνω πιο φανερά.
Και επιθυμώ πιο διψασμένα.
Ποιος χρόνος τα γιατρεύει όλα?
Γιατί ο δικός μου φωνάζει σε κάθε Χτύπο.
Κι αν κάτι ξέχασα, μου το θυμίζει.
Σαν τον άνεμο: τα βαριά δεν τα σηκώνει…
Τ’αφήνει να ριζώσουν.
Και η βροχή τα μεστώνει.
Και γω?

Περισσότερο.


*