Monday 24 August 2009

Ανεκτίμητη αξία κινδύνων ...

Βιασμός νεοσύστατου ασύλου

άγνωστα χέρια αρπάζουν το παρελθόν

και μ’αφήνουν να σκουπίζω αποτυπώματα.

Αηδία και θλίψη σβήνουν κάθε έκφραση.

Στέρεψα την αδρεναλίνη μου μεμιάς

σε ζαφείρια και σμαράγδια του χτες.

έτσι, ανοίγουν αγκαλιές. άκαιρα .

Μειδιάζω στα παιχνίδια του χρόνου,

ατενίζοντας την δική σου…

μέσα από σκούρα κίτρινη ομίχλη.

Εξακολουθεί ο μηδενισμός μου.

Στρογγυλοποιούνται οι γωνίες σ’όλα τα μέτωπα.

Κάθε απειλή είναι πραγματικότητα.

Το άρωμα σου ήταν εκεί πριν τον καπνό…

Με παγωμένα μάτια αντικρίζω τις φλόγες.

Ανεξέλεγκτη πλέον η επίθεση των αξιών.

Σφυρήλατη καρδιά χωρίς πόρτα ασφαλείας…

Συμπληρωματική κατάθεση απορίας:

Αν σφάλω, χάνω λιγότερα …?

*ακούγεται το "candyland" της coco rosie

Friday 14 August 2009

Και μια άγκυρα πλωτή...

Θέλω

να πιάσω από μιαν άκρη την πραγματικότητα

και να την διπλώσω καραβάκι.

Θα κρύψω κάθε μουντζούρα στις πτυχές

να μην χαλούν την ομορφιά της θέλησης.

Έτσι λαμπερό θα το ακουμπήσω στην φαντασία μου.

Ξέρω μια θάλασσα με ισχυρά ρεύματα

και κρυστάλλινα νερά από στάλες βροχής…

Από κει θα σαλπάρω αυτή την μαγική αυγή.

Θα πλανάρω χαϊδεύοντας τον κόκκινο ουρανό.

Υγρές διαδρομές στου ήλιου την ρότα.

Η πυξίδα μου δείχνει τον ορίζοντα.

Τον δικό μου, αόριστο, πολύχρωμο ορίζοντα.

Θ’αρμενίσω εκεί το βλέμμα μου ρυθμικά

Σιγοτραγουδώντας κάθε κύμα

Τα μπλε μου γαργαλούν τα δάκτυλα,

Το δέρμα, την ψυχή

Ριγώ σημαντικά.

Χρυσές ανταύγειες με ξεχώρισαν

Στην μεταΛΗΘΗνη εποχή του θέρους.

Κανένα ταξίδι δεν έχει επιστροφή.

Επιλέγουμε την απόσταση μας απ’τα όμορφα.

Και κουβαλάμε το αντίτιμο της ελευθερίας:

Τα μαθήματα των αποφάσεων μας.

Προσφορά… και Αντοχή.

Ξεχώρισα τα πανιά μου στα όρτσα.

Κι έχω θάλασσα ακόμα

και πρίμα…

*ακούγεται ένα κομμάτι από mix που είχα… ε δεν ξέρω ποιος και τι. Αλλά με ταξιδεύει…