Tuesday 23 June 2009

Δώρο μου ...

Μου χάρισαν ένα ολοκαίνουργιο παλιό βιβλίο.

Ήταν σχεδόν επέτειος επαιτείας...

Μετά την βίαιη μοιρασιά.

Το περιτύλιγμα

Έκπληξη και υπόσχεση.

Έψαξα να το ανοίξω προσεκτικά

Πρώτα έλυσα την κορδέλα…

Μετά, διστακτικά, να βγάλω το χαρτί…

Χωρίς να σκίσω ούτε γωνία αιχμής.

Όλα μετράνε. Ασύγκριτα.

Το κράτησα λίγο απαλά στα γόνατα μου.

Και το χάιδεψα προσηλωμένη στην ομορφιά.

Πόσα χρόνια… είχα αποκλείσει την ολότητα.

Ένα καινούργιο δικό μου παλιό βιβλίο.

Διάβασα τον τίτλο δυνατά σαν μάντρα

Ξανά και ξανά

Βιβλίο μου… βιβλίο μου…

Έπειτα το άνοιξα τυχαία κάπου

να μυρίσω το μελάνι στο χαρτί.

Εμπειρίες που χόρεψαν ως εδώ.

Σκόρπιες λέξεις που με καθήλωσαν.

Άρωμα ερωτικό που σαστίζει τον νου.

Αδιάβαστο παλιό βιβλίο…

Σε λάτρεψα από την πρώτη ευχή

Να με ταξιδέψεις …

… και δεν επιστρέφω…

Είμαι τώρα στο δεύτερο κεφάλαιο.

Κάπου διάβασα γρήγορα

Αλλού στάθηκα πιο ψύχραιμα.

Είμαι ακόμη μαγεμένη να μαθαίνω…

Και είναι μόνο η αρχή…

…βιβλίο μου…

*ακούγεται το “recuerdos de la Alhambra” με την liona boyd

Wednesday 17 June 2009

La mer est calme d'ici...

Ξύπνησα ψηλά.

Πάνω από την θάλασσα μου.

Την μάγισσα μου…

κοίταξα ώρα πίσωκάτω

τον μακρόκοσμο που αναπτύχθηκε γύρω μου.

Που προσβάλλοντας στρατηγικές και πολεοδομία,

θρέφτηκε μαγνητικά από αγαπουσίες μου.

Και χτίστηκε σαν τσιμεντένιος κισσός

Διψασμένος για κωδικούς ασφάλειας και σύμβολα…

Αχόρταγος να πνίξει κάθε ανάσα αγνή πλέον.

Αφύπνιση σκληρή πριν με αφανίσει.

Ξύπνησα από χαμηλά.

Κι η παλάμη μου ορθώθηκε γιγάντια

Καλύπτοντας τους σωρούς.

Όχι για να φυλαχτούν,

ξιπασμένα τρόπαια της ιστορίας…

Όχι.

Θα διακρίνω να ξεριζώσω τα φύκια

Θα σβήσω κάθε ασυντήρητο σύμβολο

Θα ψεκάσω παρασιτοκτόνο από πάνω και

Θα φυσήξω ούρια στην φύση μου. εγώ.

Με το βλέμμα αγάπης στην Θάλασσα μου.

Σήμερα ξύπνησα επιτέλους ψηλά.

Και είδα όλα τα χρώματα της σε όμορφη αταξία.

Και λαμπερές αχτίδες πέρα από το σκοτάδι.

Μες απ’το σκοτάδι.

Ένα φως. καντήλι ψυχής …

Πιο επίμονο από τους επίμονους.

Πιο θυμωμένο. Πιο πληγωμένο.

Αλλά.

Πιο απλόκαρδα ταμένο στα όμορφα.

Επιμένω.

*ακούγεται το “the sea is calm” με την coco rosie

Monday 1 June 2009

A wish to build a dream on...

Ένα καρουσέλ επιτέλους εκτός πορείας.

Παλιά θέα οι ηρωικές θυσίες. σε ταχεία προσπέραση.

Δεν αλλάζουν ύψος οι έννοιες πλέον.

Αγοραπωλησία ελευθερίας μες την κρίση

λιώνει τα δικαιώματα.

Καυτός ήλιος που γαργαλάει τις ευχές…

Άτακτες σκιές φυσάνε το φως σου. Έτσι παίζεται.

Ν’αγαπάς τον άνεμο σου λέω, κι ας σε λυγίζει.

Σου χαρίζει την αλμύρα εμπειρίας που σε ομορφαίνει.

Ξέρω… κουράστηκες …

Έλα… Γείρε μέσα μου και κλείσε τα μάτια.

Θα σου πω εγώ τι βλέπω. Πέρα.

Μ’εμπιστεύεσαι ?

Θα σου χαϊδεύω χρώματα ανέγγιχτα

Ψιθυρίζοντας στην διαπασών των αισθήσεων.

Τραχιές οι παλάμες μου να σου ξυπνώ τους πόρους.

Και μαλακές ανάσες να στηριχτείς.

Θα σου εμπιστευτώ πιο τολμηρά όνειρα

Με αντίτιμο που αξίζει να πληρώσουμε.

Χαμογέλα καρδιά μου …

*ακούγεται το «a kiss to build a dream on» του louis armstrong