Χωρίς κρότο στον πάτο
του συναισθήματος.
Απόλυτη ησυχία
αντικαθιστά τις αντιδράσεις.
Πρωτόγνωρο μούδιασμα
ιαματικό.
Ξοδεύτηκε η λύπη σε
αλλεπάλληλες απορίες στα χρόνια
και μόνο κάτι ουλές
τσιμπάνε στην επιδερμίδα πια.
Πατροπαράδοτη αδιαφορία?
Καιρός ήταν…
Μαθήματα λοιπόν σε
πιάτο κρύο…
Λυτρωτική απo-φυγή άλλων δώρων…
Καλωσορίζω τον
παντοδύναμο χρόνο
που λειαίνει αναπάντεχα
τις α-γωνίες
και στυλώνει ανάστημα
στον παραλογισμό.
Ξεψυχούν χρόνιοι θυμοί
και άγουρες ελπίδες
Σ’ένα ακόμη ρέκβιεμ
ακατέργαστο.
Λυπάμαι. Δεν σπάω.
Αρκετά.
Λυγίζω μόνο για πολύτιμες
αγκαλιές.
Έτσι. Όπως κούρνιασες
στο στέρνο μου
χωρίς εξηγήσεις και
άμυνες
σε μια Στιγμή Ευτυχίας.
Μου φτάνει.
Για την ΞΕΝΗ καταιγίδα
Δεν έχω να πω τίποτα.
Δεν έμεινε κάτι.
*ακούγονται οι xaxakes στο "au revoir"
*ακούγονται οι xaxakes στο "au revoir"
18 comments:
πωπω η φωτο.. από τη μήτρα στο γκρεμό και στη θάλασσα..
τί έπαθες πεταλούδι μου;.. κάτι θα έμεινε δε μπορεί.. πές κάτι.. μάλον άστο..
ας μη γίνω αδιάκριτος.. :):)
την καλησπερα μου :):)
υπέροχα τίποτα ..στάζουν χαμόγελα*-)
Μα φυσικα!!
Ποιος ειπε καλο μου οτι η ζωη δεν ειναι σκληρη!!
"Η ζωη ειναι μια γρια γκιόσσα".
Πάνω στη χαρα θα σου φερει τη λυπη και πανω στο θυμο το γελιο
μα όλα τα λεφτά..
ολα τα λεφτα ειναι να υπαρχουν αγκαλιες στη ζωη σου πολύτιμες...
Ειλικρινα στα δυσκολα δεν μπορω να σκεφτω τιποτα καλυτερο και ακρως ιαματικο!
Μαθηματα σε πιάτο κρυο...
γλυκοπικρες αναμνησεις σε αγκαλια ζεστη...
ελα ::)
Γιάννης Καλαμίτσης: "Μήπως ζούμε στην κόλαση ενός άλλου κόσμου;"
@κούλπα μου
μια φάπα θυμίζει πάντα τις άλλες .
σε βάζει σε παλιά σοκάκια σκέψεων
αλλά
φτάνει μια φορά που ΠΙΑ δεν διαλύεσαι ίδια :)
μην ανησυχείς ! μπορώ . :)!!!!
(η φωτό ήταν και ψαγμένη να μην είναι 'άσχημη' ! φαντάσου !!)
καλημέραααα
χχχχχχχχχχχ
@δον μουυυ!
και μετά λες ότι ΕΓΩ είμαι η αισιόδοξη !!!!
:))))
συμφωνώ μαζί σου .
..και υπερχειλίζουν ενίοτε προς ενόχληση ...
χχχχχχχχχχχχχ
@τάλισκερΜΟΥ
χαμογελάω :
σ'αυτό το "έλα" μόνο πάω πια .
όλα τα άλλα μας έρχονται σε μετωπικές συγκρούσεις
αλλά επιμένω να 'πετάω στο φως' .
ναι οι πολύτιμες αγκαλιές είναι το αντίδοτο
και πρώτ'απ'όλες η δική μου που μεγάλωσε και με προστατεύει :)
από άσκοπα σεργιανίσματα σε χαμένες διακλαδώσεις .
δε λες καλά που μεστώνουμε τόσο γλυκά ???
πάρε κι απο μένα μια τέτοια αγκαλιά
που θέλω μέρες να στην δώσω !!!!
:)))
και σε φιλώ πολύ πολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@heliotypon
χμ... αν ήξερες πόσο έτσι νοιώθω ...
όσο πιο σωστά νοιώθω μες την ψυχή μου
τόσο πιο απροσάρμοστη είμαι .
είναι τρέλλα !
πρέπει να κοιτάξεις τελικά πέρα απο την 'κοινή' γλώσσα και τα ήθη
για να νοιώσεις τις ανυπέρβλητες διαφορές ...
είναι παγωμένο το κενό στην επικοινωνία .
όσο για το συναίσθημα,
χτυπάει κάρτα και κάνει κοπάνα .
the greek way ...
την καλημέρα μου
χχχχχχχχχ
xaxa πεταλούδι μου..
άσε τον παλιόκοσμο να λέει.. να λέει ότι θέλει.. :):)
η ζωή είναι ένα συνεχές λουνα πάρκ.. κι όσο έχεις μάρκες.. συνεχίζεις να παίζεις.. αν δε το διασκεδάζεις.. ΕΣΥ κάνεις κάπου λάθος.. το μόνο μη διασκεδαστικό είναι να σου τελειώσουν νωρίς οι κάρτες.. κι αν περνάς καλά.. πάντα νωρίς σου φαίνεται.. και η κόλαση.. άλλο ένα παιχνίδι είναι.. ο καθένας το δικό του.. άλλος το τραινάκι του φόβου.. άλλος το ρολερκοουστερ.. άλλος η ελέυθερη πτώση.. αλλά τα είδες ποτέ άδεια;.. παιξε και γέλα.. κι αν θελεις.. πάμε και στα συγκρουώμενα.. :):)
καλησπερούδιααααα :):)
@κούλπα μου
καλημέρα μας :)
είναι παράξενο γιατι έχω μια εικόνα διαρκώς στο μυαλό μου
το καρουζέλ σε ένα μεγάλο λούνα πάρκ
και είναι τρελλό που έγραψες αυτά τα λόγια ...
συμφωνώ μαζί σου .
'παίζουμε' όπου μπορούμε και για όσο μπορούμε .
φτάνει να θέλουμε :)))
μια 'συγκρουόμενα' την πήγαινα !!!!
αχαχαχα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Την Παρασκευη επιχειρησα να σου γραψω σχολιο.....οταν το τελειωσα το ξαναδιαβασα και συνειδητοποιησα οτι, ετσι οπως ειχα τοποθετησει τις λεξεις, ειχα αλλαξει εντελως το νοημα της σκεψης μου :):)
Και το εσβησα και μετα βαρεθηκα να ξαναγραψω. Με ξερεις πια, ειμαι και λιγακι τεμπελα.
Οταν εχω κεφια ομως απλωνω σεντονια.... καλη ωρα (περιμενε και θα δεις)
Βασικα θα ηθελα να αρχισω με της εξης ερωτηση.
Υπαρχουν ξενες καταιγιδες;;;;;;
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ;;;;;; :):)
τι να πρωτοσχολιασω δεν ξερω.
Συμφωνω σε τοσα σημεια.
Μαθηματα σε κρυο πιατο..... γιατι η ζεστη αχνιζει και αλλιωνεται η εικονα αν κοιταξεις πανω απο τη φωτια. Μονο να παραπλανηθεις μπορεις ετσι!
Ο χρονος που λειαινει τις α-γωνιες και παραλληλα ειναι ο πλεον ισχυρος για να θεμελιωσει κατι, να το κανει παγιο. Ειναι τοσες οι φορες που μου ζωγραφιζεις τον κοσμο τοσο πετυχημενα με τις λεξεις σου, που νιωθω οτι σου χρωσταω ενα ευχαριστω :):)
Τα ακατεργαστα ρεκβιεμ νομιζω ειναι γραφτο να βουλιαξουν στην κινουμενη αμμο της ματαιοδοξιας μας .....τα δικα μου τουλαχιστον :)
Η παλια μου συγκατοικος λατρευει τις αγκαλιες μου. Συνηθως ειμαι πολυ δοτικη στην αγκαλια. Αγκαλιαζω και νιωθω οτι γινεται μεταγγιση εκεινη τη στιγμη. Σπανια εχω χαθει εγω σε μια τετοια αγκαλια. Ο κοσμος ειναι σφιγμενος.
Ολα αυτα ηταν ατσαλες σκεψεις προσαρμοσμενες στη δικη μου ζωη. Σαν επιλογο θα μπορουσα να κανω ενα πολυ ομορφο copy/paste το τελευταιο σχολιο του koulpa, γιατι ειναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟ!
καλημερα
καλη εβδομαδα και
καλο μηνα!!!!!
xxxxxxxxxxxxxxxxxx
@ντίντι μου
ξέρεις τι νοιώθω ΤΩΡΑ ?
ανακούφιση .
μια αίσθηση ζεστασιάς γιατι ΔΙΑΒΑΣΕΣ, και κατανόησες .
το πιο άγριο συναίσθημα στις σχέσεις είναι η μη-επικοινωνία .
να μην μιλάς την ίδια γλώσσα .
σ'ευχαριστώ για τον χρόνο ΣΟΥ εδώ σήμερα .
νομίζω ότι έρχεται με την ηλικία
και τις εμπειρίες
να φτάνεις κάποτε να φυλάγεσαι απο ξένες καταιγίδες .
υπάρχει μια φυσική απόσταση που κατανικά την συνήθεια :)
λατρεύω τα σεντόνια σου !!
το ξέρεις .
ούτε γω ξέρω ΤΙ να πρωτοσχολιάσω στον χείμαρρο σου! :))
μου άρεσε ιδιαιτέρως η λέξη μετάγγιση για την αγκαλιά
γιατι αυτο είναι !!
ΑΠΟΛΥΤΩΣ .
είμαι και γω πολύ της αφής
και 'μετράω' τους ανθρώπους ΚΑΙ βάσει της ευκολίας/δυσκολίας τους στο άγγιγμα .
είναι πολλά τα επίπεδα της σημασίας αυτού ...
και ναι, σπάνιο ...!
περνάω μια έντονη γλύκα στο θέμα του χρόνου
γιατί συνειδητοποιώ πολλά θετικά για τα οποία ευθυνεται .
μεγαλώνοντας όλο σκεφτόμαστε να μην περνάει γρήγορα
αλλά φέρνει μαζί του λύτρωση, θεμελίωση (πολύ ωραία τόπες!) και τελική αποσύνδεση .
σκέψεις που δεν μπορείς να έχεις στα 20 .
μόνο οι πολυ-επίπεδες εμπειρίες σου δίνουν το αποτέλεσμα αυτό .
καθόλου άτσαλες σκέψεις !!!!
:)))))))
κατάλαβα όλον τον ειρμό
και μούκανες καλό, να το ξέρεις !
πόσο χαίρομαι που δεν 'τεμπέλιασες' να ξαναγράψεις το σχόλιο σου !!!!!!
σε φιλώ πολύ πολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
Πολυ χαρηκα συντονιστηκαμε τοσο :):)
Καλημερααα!!
xxxxxx
υ.γ. εχετε κι αλλο μπλογκ....μηπως να βαλουμε ενα κουδουνι απο εκει, να ακουγεται αν μπαινει καποιος;; :):):):):)
...?
ξέχασα να βάλω καφέ?
να αερίσω με τον καύσωνα?
πάω να δω ...
καλημέρααααααααααα
μείνετε συντονισμένη !
:)))))
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.μπας κι εννοείς τις στρίντζες ?
μ'έχουν αφήΚει μόνννννηηηηη ... :(
Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη για το κλισέ, αλλά... ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΤΟΥΣ.
Μάλλον, όσο κλισέ κι αν είναι, η βαθύτερη συνειδητοποίηση αυτού, είναι που μας "σκληραίνει". Και δεν την φοβάμαι αυτήν την σκληράδα, όταν ξέρω ότι μπορώ, όχι απλώς να μαλακώσω, αλλά να λιώσω εντελώς, να φτάσω επίπεδα ασύλληπτης ρευστότητας, νιώθω πως ΑΞΙΖΕΙ.
Και τότε γίνεται αυτή η μετάγγιση που είπε ΤΟΟΟΣΟΟΟ ΕΥΣΤΟΧΑ η Ντη παραπάνω.
(Αχ, είχε μείνει ανοιχτό το πλέιερ, και την ώρα που έγραφα το περί "μετάγγισης" άκουσα τον στίχο "μ' έχει κυκλώσει ένα φιλί"...)
Φιλιά, και το νου σου στα "κουρνιάσματα". Εκεί είναι όλο το "ζουμί"...
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
@εστρέλλα μου
ναι, είμαστε υπόλογοι στις επιλογές μας
όλοι .
και όχι, ούτε γω την φοβάμαι την 'σκληράδα' αυτή
γιατι είναι μια (επιτέλους) επιβράβευση
και όχι αλλαγή χαρακτήρα .
μια ελάχιστη ασπίδα ...
όσο για το λιώσιμο ...
την 'ασυλληπτη ρευστότητα' όπως ΚΑΙ ΣΥ ΤΟΟΟΣΟ εύστοχα είπες,
αυτό κι αν είναι η απόλυτη νίκη στα συναισθήματα !
η υπέρτατη δύναμη να μπορείς -παρ'όλη την σκληράδα- να αφεθείς στην αδυναμία ........
δεν νοιώθω ποτέ πια ευάλωτη όταν χάνομαι .
θεωρώ την ευαισθησία τεράστια υπεροχή .
(εδώ κολλάει το σχόλιο που σας φρίκαρε στην παδική χαρά : "τι καλά που μεγαλώνουμε!")
κάποιοι ...
:))))
καρασμάτς
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.τον νου μου :)
ο κλεψας του κλεψαντος με τις λεξεις. Πολυ το γουσταρω αυτο :)
Αυτο που ειπες ειναι ακριβως αυτο που παλεψα πολυ να μαθω τα τελευταια χρονια
"δεν νοιώθω ποτέ πια ευάλωτη όταν χάνομαι .
θεωρώ την ευαισθησία τεράστια υπεροχή ."
Γιατι εκουσια παραδινομαι πλεον. Εφυγαν οι φερετζεδες και το κρυφτουλι πισω απο ολα τα δαχτυλα των χεριων. Κοντευαν να φυτρωσουν κι αλλα για να κρυψουν τις αδυναμιες μου, αν δεν το επαιρνα αποφαση να τις κερασω πρωινο καφε και τσιγαρο για να τα βρουμε :)
Κι επειδη διαφερει πολυ πλεον το συγκεκριμενο "Θελω" του σημερα απο το δειλο "θα θελα" του χθες!
Καλησπερες!!!!
xxxxxxxxxxxx
@ντιντι μου
πολύ σωστά τόπες.
ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά το "θάθελα" απο το "θέλω" ...
πηγή παρεξηγήσεων ...
αλλού το πάω αλλά είναι κι αυτό θέμα ...
ο κάθε ευσεβής πόθος απέχει πολλές φορές υπερατλαντικά απο αυτά που μπορούμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να είμαστε ...
που θέλουμε να είμαστε .
ίσως
αν κοιτούσαμε με γυμνό μάτι στον καθρέφτη
να ζούσαμε λιγότερες απογοητεύσεις ...
με θλίβει κάθε φορά που γκρεμίζεται κάποιος απο κει που τον βλέπω ...
αααα πολύ σοβαρέψαμε !!!!
πάω να βάλω μαγιώ
και πάω να λιώσω στο αιγαίοοοοο
φιλιά πολλά πολλά
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Post a Comment