νάτο πάλι
λευκό χαρτί με αχνές γκρί γραμμές...
ξεκινούν, σταματούν
ξαναρχίζουν.
περιμένουν να βολέψω λέξεις,
να χρωματίσω έννοιες.
σήμερα οι κενές γραμμές
είμαι εγώ.
απερίγραπτη, βουβή, αμέτοχη.
στο παιχνίδι που στήθηκε
ενώ φώναζα "δεν παίζω".
γι'αυτό πεισμώνω και γω
δεν νοιώθω τίποτα.
γίνομαι και γω μια γκρι αράδα
που δεν αισθάνεται.
άχρωμη, άκαρδη, ναρκωμένη.
και αγαλιάζω στο λευκό χαρτί
βολεύομαι λαβωμένη στο τίποτα.
αυτή την στιγμή μου φαντάζει
σαν δώρο η άπνοια
πριν αλλάξουν οι άνεμοι
καταστρεπτικά. πιο κάτω. πιο πολύ.
σκεπάζομαι την έλλειψη αισθημάτων
μέχρι το προκαθορισμένο χαστούκι
που πάλι θα με ξυπνήσει.
αυτά έγραψα χτες...-
και σήμερα που πήρα το χαστούκι
σβήνω το τραγούδι-ξεφτίλα
και αφήνω την παράξενη ηρεμία
που δεν μ'αφήνει ούτε καν να στεναχωρηθώ.
μόνο με πιέζει κάπου απροσδιόριστα μέσα μου.
κάπου βαθιά αλλά σιωπηλά.
..........
*ακούγεται ο eddie vedder στο πανέμορφο "long nights"...
Thursday, 6 March 2008
the immune system at work...
νάτο πάλι
λευκό χαρτί με αχνές γκρί γραμμές...
ξεκινούν, σταματούν
ξαναρχίζουν.
περιμένουν να βολέψω λέξεις,
να χρωματίσω έννοιες.
σήμερα οι κενές γραμμές
είμαι εγώ.
απερίγραπτη, βουβή, αμέτοχη.
στο παιχνίδι που στήθηκε
ενώ φώναζα "δεν παίζω".
γι'αυτό πεισμώνω και γω
δεν νοιώθω τίποτα.
γίνομαι και γω μια γκρι αράδα
που δεν αισθάνεται.
άχρωμη, άκαρδη, ναρκωμένη.
και αγαλιάζω στο λευκό χαρτί
βολεύομαι λαβωμένη στο τίποτα.
αυτή την στιγμή μου φαντάζει
σαν δώρο η άπνοια
πριν αλλάξουν οι άνεμοι
καταστρεπτικά. πιο κάτω. πιο πολύ.
σκεπάζομαι την έλλειψη αισθημάτων
μέχρι το προκαθορισμένο χαστούκι
που πάλι θα με ξυπνήσει.
αυτά έγραψα χτες...-
και σήμερα που πήρα το χαστούκι
σβήνω το τραγούδι-ξεφτίλα
και αφήνω την παράξενη ηρεμία
που δεν μ'αφήνει ούτε καν να στεναχωρηθώ.
μόνο με πιέζει κάπου απροσδιόριστα μέσα μου.
κάπου βαθιά αλλά σιωπηλά.
..........
*ακούγεται ο eddie vedder στο πανέμορφο "long nights"...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
25 comments:
με όλα αυτα τα παιχνιδια μας ελλειψες. και ο eddie vedder απο διπλα στο τραγουδι που με συντροφευει μερες τωρα τις ατελειωτες μερες και νυχτες. υπεροχο.
το σημερινο εορτολογιο γραφει (Ησύχιος, Ησύχης, Ησυχία, Ησυχιος, Ησυχης, Ησυχια)..δεν ξερω αν ειναι τυχαιο η αν ολα εχουν ενα τροπο να συμβαινουν..καλησπερα καλη μου.
@λεωνίδα μου
μου ακούστηκε πολύ γλυκό
αυτό που είπες...
σ'ευχαριστώ.
το τραγούδι τόχω λειώσει και γω
"i am falling, falling safely to the ground..."
τι λέει τώρα...
θα είμαι λίγο απούσα...
σαν να έχω ξεπεράσει το σημείο "ρομαντικής" θλίψης, ένα πράμα...
ακομη και το εδώ
μου κάνει δύσκολο...
αυτήν την στιγμή.
:)
we shall overcome ΚΑΙ αυτό, σίγουρα!
σε φιλώ
χχχχχχχ
@κατερίνα μου
είναι όντως παράξενο.
και ακούμε και βερεσέ
τα "μην στεναχωριέσαι"
και θέλω να πω
"δεν νοιώθω τίποτα. αλήθεια."
μόνο την ησυχία που λες...
βουβή ηρεμία.
τιποτα.
και γω σε φιλώ φίλη
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
... μείνε στο λευκό χαρτί, στην ησυχία και απόλαυσέ την (χρειάζεται κι'αυτή)... έχε όμως τα μάτια ανοιχτά, ευκαιρίες περνάνε εκεί έξω...
@adaeus μου
ξέρω τι λες
συμφωνώ κανονικά
αλλά είναι και κάποιες 'ηρεμίες'
που δεν έχουν απόλαυση μέσα τους.
είναι μόνο μια αργή μηχανή προστασίας.
κι αν σου πω οτι ακριβώς τώρα
οι ευκαιρίες εκεί έξω
μόνο αγωνία μου δημιουργούν?
ευκαιρίες για χειρότερα?
την καλημέρα μου
καινούργια μέρα σήμερα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
XA!
aκου καινουρια μερα σημερα..
ναι ναι απελπιστικα απαναλαμβανομενη σαν τη χτεσινη?
-δεν την θες!
Αυτη η νηνεμια πριν η καταιγιδα..
εχει μεσα της εκεινο το συναισθημα του κακου και του αγνωστου...
την αγωνια της καταστροφης
και τη λαχταρα της λυτρωσης...
κανονισε !!!!
-και σε φιλω!!
ναι ναι σε όλα τάλισκερ!
αλλά...
τίποτα δεν θα πεις για το τραγούδι? ή πάλι μπαίνεις πονηρά απο κει που δεν πρέπει?!!!
έλα, αλήθεια δεν είναι εθνικ!!!
είναι ταξιδιάρικο πολύ...
θέλω γνώμη. ούτε δω σε ικανοποιώ μουσικά?! λέγε!
τώρα που το σκέφτομαι μήπως στην επανάληψη, χειριστώ καλύτερα κάτι?
...μπα.
καινούργια μέρα λέω.
φιλιά με διακοπές ρεύματος!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
xaxa θα το ακουσω μετα με την ησυχια μου...
εχω τερμα Αctive και ασχολουμαι με την κηπουρικη!!!
(ελα πολυ καλο ειναι οντως!!!!!))
καλημερα φιλη μου maya...
ειχα το πιστολακι για τα μαλλια στο ενα χερι και ειπα απλα να σου πω μια καλημερα γλυκια μου πριν παω για μαθηματα...
μολις ειδα την απιστευτη φωτογραφια (εχω ενα κολλημα με δεντρα και κορμους και κλαρια)το εκλεισα και σε διαβασα..μ'επιασε τωρα μια υπεροχη ησυχια και απλα καθομαι και ακου το μοναδικο τραγουδι...
πειραζει που με επιασε μια γλυκια θλιψη?με τριγυρνουσε ολη μερα και τωρα βγηκε για τα καλα...αλλα μαρεσει..δεν ειναι παντα κακο να αισθανομαστε στα καπως μας..
εχω homework εδω να κανω!!!
το βραδακι με την ησυχια μου θα κανω catch up!!!τα τραγουδια να δω!!!!
σε φιλω γλυκα γλυκα!!
σευχαριστω για την πρωτη και πιο γλυκια μου καλημερα σημερα το πρωι φιλη μου!!!
:)
@τάλισκηπούρ
τι κηπουρική παιδί μου?!!!
ΠΦΦΦΦΦΦΦΦ
ξύπνησα-πίνω καφέ-
πώ γι κάτι εξωτερικά τύπου γάλα/καλώδια/ρεβυθάλευρο
(το εννοώ, μην ρωτάς!)
και επιστρέφω.
θέλω νάσαι ξύπνια και να σε δω τι beaute έκανες. θα σ'εξετάσω!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@τζότζα μου
σε πεθύμησα!
ξέρω τι λες...
αυτό που ξαφνικά σε πιάνει
και μπορεί νάναι - να, σαν σήμερα - ένα τραγούδι...
δεν είναι υπέροχος o eddie vedder εδώ σε αυτό? σπαραχτικό και ατμοσφαιρικό μαζί... και μένα με ρίχνει γλυκά.
ελπίζω μόνο να μην σε χάλασα στα σοβαρά! γιατί και αυτό γίνεται καμιά φορά...
σε φιλώ πολύχρωμα
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
καλό σαβ/κο
με μυστικά και χαμόγελα!
Ναι, πέσαμε... Στα όμορφα και τα γλυκά όμως, γιατί πέφτουμε παρέα, και πέφτουμε με ονειρεμένες μουσικές, με την λατρεμένη φωνή του Έντυ, με το λευκό σου χρώμα, γιατί όπως και νά 'χει, είναι χρώμα και είναι και σου.
Ξέρεις τι κρατάω; Κάτι πολύ πούστικο! Αυτό:
μόνο με πιέζει κάπου απροσδιόριστα μέσα μου. κάπου βαθιά αλλά σιωπηλά
Δεν υπάρχει πιο πούστικο, όμως...
Φιλί, κράτημα/σφίξιμο χεριού, βαθύ αγαπησιάρικο βλέμμα
στη Μάγια μου
Mηπως να προσγειωθω ???
τι γινεται..εχετε πιαστει χερι χερι??
ντουγρου στο γκρεμο!!?
Σορρυ αλλα δεν θα σας επιτρεψω!!
επισης εγω κραταω αυτο:
"γίνομαι και γω μια γκρι αράδα που δεν αισθάνεται. άχρωμη, άκαρδη, ναρκωμένη. και αγαλιάζω στο λευκό χαρτί βολεύομαι λαβωμένη στο τίποτα. "
ποια ειστε ? δεν σας ξερω!
Ξερω μια Μαγια που εχει χρωστηρες ..πεντε σε καθε χερι και τους παιζει στα δαχτυλα...
νομιζω ετσι επαιζε και το συναισθημα..
-γελιεμαι??
μπορει..ειναι κι αργα ...
οχι για θαυματα ...
για κλαμματα !
-ελα φιλι!
@εστρέλλα μου
δεν μπορώ να σου περιγράψω
πόσο καλά νοιώθω αυτές τις μέρες ανοίγοντας την σελίδα μου
που πέφτω στο άσπρο...
εγώ που το κλωτσούσα
πριν λίγο καιρό...
ναι είναι πολύ πούστικο αυτό.
σαν πια να μην ενώνεται αληθινα μαζί σου το μέσα σου
το καλό είναι οτι δεν κρατάει πολύ.
τουλάχιστον σε μένα.
ε, ελπίζω.
δεν τόχω ξαναπάθει!!!
εν αναμονή ομοιοπαθητικού χαστουκιού
απ'την ανάποδη
δηλ. κάτι ΠΟΛΥ καλό
να με ταρακουνήσει.
pourquois pas?
καλημέρα
ο ήλιος χαμογελάει σήμερα
άρα λίγο και γω...
πού να κρατήσω χαρακτήρα?!!!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@τάλισκερχωριςάκι μου
ναι έτσι είναι.
αυτό εδώ τώρα
και μένα με βρήκε έκπληκτη.
γκρί? άσπρο? εγώ?
ναι. αλλά
είναι και το "γιατί σε μένα?
είναι και το "τι άλλο πια?"
και επειδή αδυνατώ να απαντήσω
μένω μουδιασμένη και θεατής.
δεν θα κρατήσει.
μια ανάσα να πάρω
και θα σηκωθώ να βρω
τα "..."
(είδες, δεν βρίζω)
να το πιάσω απο κει
και να το πυρπολήσω πάλι.
μια ανάσα να πάρω.
να μου δωθεί και λίγος χρόνος
να πιάσω πινέλο και χρώμα!
είμαι 3 μέρες άπραγη δημιουργικά
και μ'έχει σκοτώσει λέμε.
σαν νάμαι συνέχεια σ'ένα constipe κοκτέηλ που δεν μπορώ να καπνίσω.
στέρηση του εαυτού μου έχω.
καλημέρα πολύ νάχεις
αχουυυυυυυ!
φιλιά?
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Ti na kanw??
Πρεπει να σας συνεφερω...
σε λιγο θα αρχισω και τα σαλια λεμε!!!
στο κοκκινο εχετε .. θα εχετε μαλλον προσκληση μολις μαθω να κανω λινκ..
σημερα θα μαθω το ορκιζομαι!!!
φιλια??
καλημερα!!!
χαχα...si..si ..come and play!!!
.
μάγια μου, μάγια μου,
οι δικές σου άτονες γραμμές σελίδες ήταν για μένα πάντα λευκές σελίδες…
κι η συμβουλή φίλης καρδιακής
άκου αγαπημένα τραγούδια
κάνε αγαπημένα πράγματα
σκέψου όμορφες αναμνήσεις…
……………………………….
Έχεις προσέξει ότι ακόμα κι ανάμεσα στα γουέστερν και τις βίαιες σκηνές τους ακολουθεί νηνεμία πριν από άλλο ένα πιστολίδι…;
Μπλακ χιούμορ…
……………………………….
Κάποια στιγμή μας συμβαίνουν περισσότερα απ’ όσα μπορούμε να αντέξουμε….
…κι όμως εν τέλει… τα αντέχουμε….
πρώτη καλημέρα του ήλιου αργά,
και σφιχτή σφιχτή αγκαλιά
με μανιασμένες/χαρούμενες κραυγές…
φιλι φιλι πολύ
υγ. αυτό το ‘ανάποδο χαστούκι’ που διάβασα μ’ έκανε κουρέλι, και με βαρύ δαχτυλίδι, να αφήνει σημάδι…
υγ. λέτε μου πού είστε, γιατί αδυνατώ να σας βρω και μου λείπετε πολύ…
@γιάννη μου
δεν ήθελα να σε κάνω και σένα κουρέλι.
αλλά 'χαίρομαι' που τόχεις νοιώσει αυτό.
καμιά φορά νοιώθω μ'έναν τρόπο
που απο μόνος του
με κάνει πιο μόνη
γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει τι εννοώ.
έτσι όπως λες με το πιστολίδι είναι
και το μπλακ χιούμορ είναι το αγαπημένο μου
(μαζί με το σοκιν!)
εγώ το αισθάνομαι σαν την άπνοια που κάθεται μεταξύ ανέμων... ξέρεις,
που για λίγο ο βοριάς
σπρώχνει τον νοτιά
πριν τον αφήσει να κάνει δουλειά του...
απλά δεν έβρισκα τον τρόπο
(όπως βλέπεις)
να το αποτυπώσω σωστά!
αν σου πω οτι αν πάει το μυαλό μου στα όμορφα
πιο μακρινά μου φαίνονται ακόμη?
ούτε να γράψω δεν μπορώ...
για ζωγραφική ούτε κουβέντα.
έχω μπλέξει με μια δουλειά
με κόσμημα, όχι σχέδιο)
που καθόλου δεν μου λέει
αλλά money talks
και ζορίζομαι και με αυτό.
ουφ.
δε βαριέσαι?
κι ο ζορό ζορίζεται...
εδώ γύρω είμαι
ακουμπάω λίγο μεν
αλλά εδώ γύρω.
καρασμάτς σβουρηχτό
(γιατί δεν αλλάζουν τα αισθήματα!)
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
"Μια ζωή χωρίς σκέψη και αντίδραση δεν αξίζει να την ζεις" είχε πει ο Σωκράτης
Χαίρομαι που αντιστέκεσαι στις τρικλοποδιές! Κι ας χρειάζεσαι χρόνο. Κι ας κοιτάς το απέραντο λευκό.
Πέρασα και χθες. Μα δεν μου ρχοταν καλά να ενοχλήσω το λευκό σου.
Πέρασα και σήμερα. Αργείς να ζωγραφίσεις και ανησύχησα. Μόνο για λίγο.
Χα! κοιτάζω από πάνω σου. Δεν το ξέρεις μα όπως θα σηκώνεσαι θα χτυπήσεις πάνω στο ράφι που υπάρχει και πλαααααφ όλα τα χρώματα που βρίσκονται στοιβαγμένα εκεί θα πέσουν πάνω σου.
Ω τι χαρά!!!! Χρωματιστή θα γίνεις κι αν σου πάει κράτα αντίσταση στα χρώματα. Ετσι κι αλλιώς θα προλάβουν να ζωγραφίσουν το ουράνιο τόξο πάνω σου.
Σου στέλνω την αγάπη μου κατακόκκινη...
@αλεξάνδρα μου
θέλω να καταλάβω.
πώς το κάνεις?
αλήθεια.
με τσούζουν τα μάτια
και είναι μέρες που είμαι στεγνή απ'όλα.
ευχαριστώ.
χχχχχχχχχχχχχχχχ
Γκρι ακούω?.. Μα χαθήκαν τόσα χρώματα του ουράνιου τόξου?.. Έλα το πρίσμα στα χέρια σου το κρατάς να σου 'ρθει το λευκό (που σημειωτέον δεν είναι χρώμα) για να αναλυθεί στα επτά αγαπημένα από την ξεχασμένη παιδικότητά μας...
Καλώς σε βρίσκω λοιπόν κι εγώ με τη σειρά μου! :)
υγ. το τραγουδάκι ακροβατεί στα όρια αισιοδοξίας και θλίψης νομίζω, όπως το ακούω...
όχι δεν χάνονται τα χρώματα.
καμιά φορά καλύπτονται
αλλά σιγά μην τ αφήσουμε...
λυγάμε αλλά δεν σπάμε.
αυτό που λες
για να αναλυθεί στα επτά αγαπημένα από την ξεχασμένη παιδικότητά μας...
είναι άλλο παιχνίδι πάλι?!!!!
έχω ξεφτιλίσει το μπλόγκ με τα παιχνίδια...
καλώς ήρθες πάντως
λυπάμαι που με πέτυχες χωρίς τα χρώματα...
ελπίζω να μην ξανασυμβεί!
πολύ!
χρωματιστά όνειρα λοιπόν,ε?
Post a Comment