"Έτσι γλιστρούσαν οι ώρες απο τα πλεγμένα χέρια τους
και οι στιγμές απ'τα πλεγμένα πόδια τους αθόρυβα περνούσαν,
Τα χέρια του τη μία φύλλα νεκρά,
την άλλη σιδερένιοι ιμάντες.
την μία, κούπες τα χείλη του, την άλλη το πιοτό τους.
την μία, τα μάτια του σφιχτοκλεισμένα και την άλλη ορθάνοιχτα.
πότε άρχιζε κάτι φρενιασμένα, το σταματούσε συνεχώς,
πότε ήτανε τα παιχνίδια του φτερό, πότε μαστίγιο..."
...........................................................
Ναι, ήμουν πάλι εκεί. Στον Ιανό, με καλή παρέα, την μπύρα και τα στραγάλια μου. Για την παρουσίαση της μετάφρασης του Γιάννη Σουλιώτη του ποιήματος «Αντίνοος» του Φερνάντο Πεσσόα και σχέδια του Ανδρέα Νικολάου. Όλοι οι ομιλητές (Γ.Μεταξάς, Τ.Σπινάρη-Πολλάλη, Φ.Δρακονταειδής, Γ.Ευστρατιάδης) ένας κι ένας. Ο καθένας κάτι μοναδικό προσέφερε στην σκιαγράφηση αυτού του μοναδικού δημιουργού.
Αποκάλυψη (για μένα) ο συνθέτης Δημήτρης Μαραμής που ήταν στο πιάνο, χρωματίζοντας με σεβασμό τα αποσπάσματα του ποιήματος του Πεσσόα. Και αφήνω τελευταίο τον συγκλονιστικό Μηνά Χατζησάββα που διάβασε κομμάτια του «Αντίνοου» ακριβώς όπως φαντάστηκε ο Πεσσόα όταν έγραφε.
Κατέβηκα κάτω κι αγόρασα όλα τα ποιήματα του Πεσσόα καθώς και «το βιβλίο της Ανησυχίας», συγκινημένη από την φωνή του και τις εικόνες που με είχε πλημμυρίσει. Συγκλονιστικός.
Δεν έχω μεγάλη ποιητική παιδεία, εκτός σχολείου και κολεγίου. Τώρα δειλά-δειλά κάνω τις πρώτες μου απόπειρες από μια ανάγκη εσωτερική. Την ίδια με κείνη που είχε τότε, στα φοιτητικά χρόνια, ανοίξει διάπλατα τις πόρτες του μυαλού μου του διψασμένου για ό,τι αγγίζει το θείο. Λογοτεχνία, ζωγραφική, γλυπτική, μουσική, ποίηση, έρωτα.
Ήταν κατάμεστο το καφέ του Ιανού. Ποιητές, λογοτέχνες, ζωγράφοι, κουλτουρομανείς, ‘δήθεν’, μια κοιμισμένη , μια με λάσκα την βασική βίδα (!) που μιλούσε και γελούσε δυνατά και άλλοι σαν εμένα, που ρουφούσαν ομορφιά.
…Και γω σκεφτόμουν πόσα, μα πόσα έχω χάσει τόσα χρόνια που είχα κοιμίσει αυτές τις εσωτερικές ανάγκες να γίνω καλύτερη. Πώς άφησα τον εαυτό μου να κλείσει την πόρτα της δημιουργίας, σαν να μην θέλω να αναμετρηθώ…τι φόβος είναι αυτός που σε κάνει να αμύνεσαι από τον ίδιο σου τον εαυτό…? Να μην ανοίξει κι άλλο το μυαλό γιατί ποιος ξέρει τι θα ζητάει μετά?…
Αν ζητάει, λέει…
60 comments:
Τι ομορφο ποστ!
Με την ποιηση, οπως και με τα περισσοτερα, εχω μια εγωιστικη σχεση. Εχω δικο μου ορισμο και τα κριτηρια μου ειναι πολυ λιτα, να με αγγιζει και να μη το βαριεμαι! Στα προεφηβικα χρονια μεχρι και τα χρονια σπουδων εγραφα καποια δηθεν ποιηματα, εγραφε και η θεια μου και ειχα παρει το γονιδιο λεγανε! Τον Καρυωτακη τον ειχα λατρεψει και βαριομουνα πολλους μεγαλους ποιητες. Δεν θα τους πω κακους ποιητες, ποιητες που δεν μπορεσαν να με αγγιξουν μονο, ισως να μην μπορουσα εγω να φτασω στο υψος τους, δεν εχει σημασια. Το ποιημα σε κερδιζει απο την πρωτη αναγνωση!!! Αν δεν με συνεπαρει το μελανι με την πρωτη αναγνωση ακομα κι αν το εγραψε ο Καβαφης δεν θα με κερδισει (εχω δει πολλους να παθαινουν μια μεταλλαξη οταν μαθαινουν τον ποιητη και μια "σαχλαμαρα", οπως την χαρακτηριζαν πριν, να γινει ξαφνικα ενα εξαισιο ποιημα). Δεν μπορω τους δηθεν ανθρωπους στη ζωη μου και οσους ψευδωνται μεσα τους ασυστολως. Η ποιηση ειναι στη φυση και μεσα μας, ευχομαι να σε ρουφηξει και να το ευχαριστηθεις!!!
Εισαι σιγουρη οτι αυτη με λασκα τη βιδα δεν ησουν εσυ;;; :)
Μακια
Καλή μου, γλυκιά μου maya!!
πόσο σε ζήλεψα δεν μπορείς να φανταστείς που βρέθηκες εκεί....
ΛΑΤΡΕΥΩ τον Fernando Pessoa είναι ο αγαπημένος μου (ξένος) Ποιητής!!!
πέρσι που δεν ήξερα ακόμη όλα του τα ετερόνυμα, τρελαινόμουν να ψάχνω στίχους ανύπαρκτων Ποιιητών ωσπου στο τέλος ανακάλυπτα πως δεν ήταν άλλοι από τον Fernando Pessoa ..!!!
απορούσα γιατί όλο αυτο το κρυφτό και πως γίνεται να έχουμε κείμενα στο όνομα του και ένα σωρό άλλα στο όνομα των ετερονύμων του???
και ο μέντορας μου, μου είπε πως τα κείμενα που είναι στο όνομα του βρέθηκαν και δημοσιεύτηκαν μετά το θανατό του !!!! άρα μου λύθηκε η απορία!!!
περιμένω να μου πεις λεπτομέρειες για το τι συζητούσαν εκεί στην παρουσίαση........
φιλάκι γλυκό
_Κυβέλη_
μάγια μου,
πήγες τελικά στον ιανό χωρίς εμάς και πέρασες τόσο όμορφα… πόσο χαίρομαι και ζηλεύω [πεστο κρυφά εσύ τώρα]…
…μη σκέφτεσαι στιγμή, τι έχασες όσο δεν ήσουν κοντά σε μια μεγάλη τέχνη
να σκέφτεσαι τι θα κερδίσεις από δω και στο εξής…
δυστυχώς, την ποίηση την γνωρίζουμε πρώτα μέσα από τα μαθητικά μας χρόνια, μέσα από δάσκαλους και καθηγητές χωρίς αληθινή πνοή, που την απαγγέλλουν άθλια, κι ύστερα καθόμαστε και τη βαράμε κάτω σα χταπόδι, αναλύοντας ακόμα κι όσα δεν χρειάζεται, ή αυτά που στ’ αλήθεια δεν ενυπάρχουν, αλλά τα δημιουργούν οι φιλοφιλολογικές [σωστά το γράφω] διαθέσεις όσων δεν έμαθαν ποτέ να δημιουργούν, όσων δεν έμαθαν ποτέ να αισθάνονται…
κι είναι αλήθεια, πως όταν ξεκινήσουμε να διαβάζουμε και να γράφουμε ποίηση [το ένα από τα δυο ή και τα δυο] αλλάζει άρδην η ματιά μας προς τα κει [καλημέρα ντη ντη μου] αρχίζουμε να βλέπουμε λεπτομέρειες πως ως τη στιγμή εκείνη δεν είχαμε καν υποψιαστεί…
…και γράφουμε εμείς οι έλληνες, γράφουμε πολύ, διαβάζουμε λιγότερο, αλλά τι κρίμα,
η ποίηση στην ελλάδα δεν εκδίδεται πια, παρά μονάχα των πολύ επωνύμων, που κι αυτοί παίρνουν τα θεϊκά βιβλιαράκια τους και τρέχουν αριστερά και δεξιά να κάνουν παρουσιάσεις, αλλιώς θα μείνουν στις αποθήκες…
…εδώ φαντάσου, δεν εκδίδονται πια τα διηγήματα, τι μεγάλο κρίμα, γιατί σου λένε οι εκδότες [κι όπου εκδότες μη φανταστείτε κοιλαράδες με πούρα και καταθέσεις, αλλά ανθρώπους που σκέφτονται δυναμικά, αντιλαμβάνονται την όμορφη τέχνη και συχνά παλεύουν γι αυτήν…], σου λένε λοιπόν, πως και να το εκδώσω, μόνοι μας θα το διαβάζουμε… έτσι, καταλήγει η ποίηση και τα διηγήματα να μένουν στα χειρόγραφα των συγγραφέων, ή –τουλάχιστον σε ότι αφορά στην ποίηση- να εκδίδονται με έξοδα του ίδιου του δημιουργού, από μικροεκδοτικές φαντάσματα που σ’ αυτές τις περιπτώσεις, εκμεταλλεύονται τους ποιητές, παίζοντας το ρόλο του διάμεσου εργολάβου…
μέσα είμαι και τα ξέρω απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη…
καλό μας μεσημέρι, εξαιρετική η ανάρτησή σου, είναι όμορφο να θυμόμαστε και να επικεντρώνουμε τη σκέψη και την κουβέντα, όχι μόνο στα εγώ μας, αλλά και σε προϊόντα Τέχνης, που αξίζουν τη ματιά μας και τη συμβολή μας.
φιλι φιλι
Καλημέρα Maya
Να ζητάει το μυαλό όσο θέλει! Καλό είναι αυτό, μη φοβάσαι... Σε καλό δρόμο είσαι, αλί από μας...
Αλήθεια, όμορφο θα ταν να μας έκανες άλλο ένα update, να βρεις κι άλλα να μας πεις, λεπτομέρειες, αισθήσεις, εντυπώσεις που μπορεί να ξέφυγαν από το αρχικό κείμενο [αν βέβαια υπάρχουν] για τέτοιες εκδηλώσεις, που πρέπει στ’ αλήθεια να τις παίρνουμε στα σοβαρά…
φιλι ξανά
Ναι θέλω και εγω να μάθω περισσότερα..
πέρνα απο μένα εχει απορία..
καλημέρααααα
κάτι μου λέει οτι μια νέα εποχή ξεκινάει για σένα. και πολύ γουστάρω που ανακαλυπτεις και εξερευνεις πραγματα.
δεν ξερω γιατί αλλα με κάνεις να χαιρομαι τωρα για σένα.
…? Να μην ανοίξει κι άλλο το μυαλό γιατί ποιος ξέρει τι θα ζητάει μετά?
kalhspera
τι χαρά να σας βρω εδώ να πινετε καφεδάκι, να μασουλάτε καρυδόπιτα και μελόμακάρονα!!!
δούλευα όλο το πρωί, μετά ραντεβού εκτός και πριν λίγο μπήκα...και πάλι πάω για το μπαλέτο της μεγάλης μου. το βραδάκι θα είμαι εδώ και θα σας απαντήσω!!!
αλλά νάχω πει γρήγορα πόσο χαίρομαι που σας ενδιέφερε η ανάρτηση!!!!με πιάνει τρακ να σκεφτώ κι άλλα. ήταν τόσο γεμάτη βραδιά...θα σκεφτώ ΌΜΩς...
φιλιά πολύχρωμα ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!
κλειδί δεν έχει η πόρτα και πόσο χαίρομαι γι'αυτό!!!!
χχχχχχχχχχχχχχχ
Όμορφα τρικυμισμένος ο Πεσσόα! Τον διχασμό του τον συμπαθώ τόσο!
Πολύ όμορφο
να είσαι καλά!
@ντίντι μου
βέβαια ήμουν εγώ με την λάσκα βίδα! όλο σουτ μου έλεγαν και γω γελούσα κι έβγαζα επιφωνήματα μέχρι που με πέταξαν έξω και τα βιβλία που αγόρασα στο κεφάλι. έτσι σήμερα νοιώθω πιο συνετή. ουφ!
συμφωνώ μαζί σου και αυτό τόχω σε όλα που εκτίθεμαι. να με συγκινήσει. αν δυσκολεύομαι ή αγριεύομαι...δεν πα νάναι ο καραθεός του ό,τι δημιουργεί, μ'έχει χάσει.απλά.
το ίδιο παθαίνω και με κάθε επωνυμία. αν μ'αρέσει, μ'αρέσει. παγερά αδιάφορη με αφήνει η ταμπέλα/όνομα, άσε που μου τη δίνει κιόλας.
-ωραίο τζην!
-diesel είναι.
-σε ρώτησα?
-ωραίο αυτοκίνητο.
-porsche ταδέπουλος κλπ είναι (δεν τα ξέρω κιόλας!)
-ωραίο αυτοκίνητο, επιμένω.
κλπ κλπ κλπ
ξέφυγα απο το θέμα...
τέλος πάντων, θα ρουφήξω ότι με χαιδέψει ΜΟΝΟ. για τους άλλους, δεν θα μπορέσουμε!
αλήθεια σου άρεσε το πόστ? χχχ!!!
υγ.βάλε κανα στίχο σου ρε ντίντι! τι τόχουμε το μπλόγκ!
καλό βράδυ γεμάτο ποίηση
(απ'όλα σημαίνει αυτό!)
χχχχχχχχχχχχχχχχ
@κυβέλη μου
και μένα μου πάει απίστευτα ο πεσσόα. και η ποίηση και τα πεζά του τα "φιλοσοφικά". και το ψάξιμο του μέσω ετερώνυμων (επίσημα 72!). αληθινός δημιουργός, έγραφε σε ό,τι έβρισκε και τα έχωνε στο διάσημο μπαούλο του. εκεί βρέθηκαν όλα μετά τον 2ο πόλεμο και το 82 (νομίζω) πρώτη φορά κατάφεραν να βγάλουν άκρη για να εκδόσουν 'ξεμπλεγμένη' την δουλειά του κι ακόμη δεν έχουν ξεκαθαρίσει ό,τι βρέθηκε εκεί. έχει ακόμη διαμάντια να μας έρθουν!!!
φιλιά κυβέλη μου!!!
χχχχχχχχχχχχχ
θα λέω ό,τι μούρχεται γιατί δεν μεταφέρω καλά αυτά που λεν οι άλλοι - ξεχνάω (το πρόβλημα τόχω και με τα κουτσουμπολιά! τα ξεχνάω, δεν μπορώ να τα μεταφέρω! καλό πρόβλημα αυτό!)
ήταν περιθωριακός τύπος, κάπνιζε κι έπινε πολύ , γι'αυτό το άγαλμα στην λισαβώνα είναι ο πεσσόα στο αγαπημένο του στέκι, σ'ένα τραπέζι καθισμένος και γράφει. δεν είναι pure art αυτό?ποίηση στην ποίηση?
αχ. αχ λέω...
@γιάννη μου
πόσο σε σκεφτόμουν, δεν ξέρεις! νομίζω οτι και συ θα καθόσουν δακρυσμένος δίπλα μου...ΧΧ
τώρα. δεν θα σκέφτομαι το πριν. δεν μετανιώνω ποτέ για ό,τι κάνω. σήμερα, αυτό που πριν δεν είχα, μου δίνει τριπλή χαρά που πάλι το ανακαλύπτω! μια παιδική σχεδόν χαρά με ολάνοιχτα μάτια που λάμπουν γι'αυτόν τον πιο ευφάνταστο κόσμο τέχνης όλων των αποχρώσεων.
μου δημιουργεί ένα χαριτωμένο αγχος να προλάβω!!!πόσο να διαβάσω πια, πόσο θέατρο θα δω, πόσες εικόνες θα έχω αντανάκλαση στα μάτια μου?...όμορφη αγωνία.
ανάσα.
στρίβω κι επιστρέφω...
χχ
Πολύ όμoρφο post.
γιάννη μου2
τι ωραία που περιγράφεις την πορεία στο να μισούμε (οχι εμείς ΕΜΕΊς!) το βιβλίο...και λέω για το βιβλίο γιατί οι εικαστικές τέχνες, τουλάχιστον όσο ήμουν εγώ σχολείο, ήταν άγνωστη έννοια.
ήμουν πολύ τυχερή που (για πολλούς λόγους που θέλουν καφέ να βγουν!) λύκειο έκανα στην αγγλία. και ήταν αποκάλυψη για μένα. τελείωσα λογοτεχνία αγγλική, γαλλική και τέχνη. ξέρεις τι θάμουν αν είχα μείνει εδώ?...ούτε εγώ φαντάζομαι.
(αυτό θέλει ποτό!)
άλλο θέλω να πω. οτι είχα καθηγητές που σου διάβαζαν Μilton, shakespeare, chaucer, moliere, Frost, Rossetti, Keats, κλπ κλπ και ήταν απαγγελία. και μόνο αυτό σαν αντιμετώπιση και πράξη, μου άνοιξε έναν κόσμο. έναν κόσμο όπου υπάρχει πάθος, αγάπη, θαυμασμός, δέος. ναι, απο καθηγητές.
με λυπεί ο φόβος της καλλιέργειας. με λυπεί η δουλειά δημιουργών να σκονίζεται μοναχική. με λυπεί το χρήμα που παίρνει την αξία.
φιλιά άφοβα!
χχχχχχχχ
@δημοσθένη μου! δεν έχει πια χαλινάρια καλέ μου. τα πέταξα στην θάλασσα το καλοκαίρι!!!
υγ.πού θα σε διαβάσω που όλο πάω και μπαίνω και όλο άλλα blog 'διαφημίζεις'? τι δεν κατάλαβα το ζώον?!!!
φιλιά πολύχρωμα
χχχχχχχχχχ
@γιάννη μου3 και αρτού μου
θέλει κουβέντα για να μούρθουν λεπτομέρειες. με πιάνει τρακ να τα πω καλά και δεν μπορώ!
θυμάμαι μια ατάκα του αλλά να στο περίπου και δεν θέλω να την σκατώσω...πάει κάπως έτσι:
ο πεσσόα μία γυναίκα αγάπησε. την οφήλια. 19 χρονών μόνο, μια πωλήτρια σε κατάστημα. όταν κάποια στιγμή η σχέση έγινε παράφορη, ο πεσσόα την σταμάτησε για να μπορεί να αφοσιωθεί στην αναζήτηση και την ποίηση. και είπε: δεν θέλω να ζω. θέλω να δημιουργώ.
και το έκανε μέσω πολλών ετερωνύμων γιατί "ζωή είναι να είσαι άλλος". ένα αγαπημένο του όνομα ήταν alexander search δηλ. ψάχνω. ποτέ δεν ησύχασε. δημιουργούσε άλλους ποιητές ώστε σαν δραματουργοί να αποδώσουν συναισθήματα που εκείνος δεν είχε νοιώσει για να αποδώσει...
κι άλλα φιλιά
χχχχχχχχχχ
@αν ακούς μου
όπως τάπες είναι.
γουστάρω που χαίρεσαι για μένα. μ'αρέσει και χαμογέλασα όταν σε διάβασα. ευχαριστώ!
όμορφη νύχτα νάχεις!
χχχχχχχχχχχχχ
@κατερινάκι μου
ευχαριστώ για το σημείο ζωής.
φιλί
χχχχχχχχχχχχ
ε, παρασύρθηκα απ'την χαρά μου.
@αντώνη μου
δεν έχει ενδιαφέρον οτι πουθενά και ποτέ δεν έχει λεχθεί οτι ήταν πολλαπλή προσωπικότητα? εννοώ με την κλινική σημασία.
φαίνεται οτι δεν ήταν. σαν τον ηθοποιό, έμπαινε στο πετσί του ρόλου. κάθε ποιητής-ετερώνυμο είχε ολοκληρωμένη προσωπικότητα και βιώματα ώστε μέσω αυτού να μπορεί να νοιώσει. απίθανος...
καληνύχτα σου εύχομαι
χχχχχχχχχχχχχχχχ
@paranoia
ευχαριστώ
καλως ήρθες!
τι ωραία...
@jason
καλώς ήρθες και συ!
νάσαι καλά.
θα σας κάνω επίσκεψη!!!!!!!!!
χ
Φαντάζομαι τον Χατζησάββα να διαβάζει Πεσσόα και ανατριχιάζω! και πιάνο!!!
Αχ Maya τυχερή! Ομορφο στέκι ο Ιανός.
Τι κρίμα κάτι τέτοια λόγω φόρτου χαμένα τα έχω ....
Φιλιά καλή μου
Καλό μήνα ευχήθηκα;
Καλό μήνααααα!!!!!
@αχ γλυκιά μου
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!!!!!
όπως τον φαντάζεσαι αλεξάνδρα μου και λίγο παραπέρα. ήταν συγκλονιστικός. την ίδια λέξη γιατί ήταν!
ό,τι προλαβαίνουμε, κάνουμε. τι να κάνουμε γαμότο? θάρθουν και αυτά, μην τρελλαίνεσαι.
όμορφα όνειρα να κάνεις απόψε...
χχχχχχχχχχχχχχ
Καλημέρα Maya
Κι εγώ με μπερδεύω καμιά φορά, μη νομίζεις...
καλημέρα! καλό μήνα!
δε λέω κουβεντα για το ποστ!
έχω φάει τα λυσακά μου που δεν ήμουν εκεί!!
Πεσσόα!!!
Μαραμής!!!
Χατζησάββας!!!
τίποτα δε λέω!
τα είπες όλα!
και έχει δίκιο ο Γιάννης, πες και άλλα! να πρασινίσω εντελώς!!!
φιλιά
Oι τελευταιες σου σκεψεις ποσο μοιαζουνε με τις δικες μου..αραγε maya εμεις το κρυψαμε αυτην την αναγκη η καπως 'μας υποχρεωσανε'?
δεν εχει σημασια..απο δω και περα τι γινεται οπως ειπε και ο Γιαννης..
μια ομορφη μερα και παλι καλο μηνα γλυκια μου!!!
(τα διαβαζω δυο-δυο τα ποστ σου!!δεν προλαβαινω να ειμαι συνεπεις δυστηχως!! :(
καλημέρα & καλό μας μήνα
ήρθα από δω & με πότισες πολυαγαπημένο πορτογαλέζικο πάθος, λυρισμό & συγκίνηση... τι άλλο να ζητήσω για πανέμορφο ξεκίνημα του μήνα?
maya μου, με κάνεις διπλά χαρούμενη που ρουφάς στιγμούλες από αυτήν τη μοναδική αίσθηση που προσφέρει το αληθινό, το ατόφιο, το καθάριο της κάθε μορφής τέχνης... κι εγώ μαζί σου θαρρείς, τόσο όμορφα που τα περιγράφεις... να σε σκουντώ με νόημα κάθε που σκιρτάει η καρδιά... όμορφα πράγματα
μου λείψατε όλοι πολλοί, τι κρίμα που δεν ήρθες τελικά, επαναπροσδιόρισέ το, θα χαρώ απίστευτα πολύ
φιλί μεγάλο κι ολότελα αληθινό
η καρδιά μου άργησε
η καρδιά μου
ίσως να μην αργούσε αν αγάπη ήταν,
αλλά αν υπήρξε, εις μάτην ήταν,
είναι αδιάφορο αν αγάπη ή όχι υπήρξε
άργησε
πριν τελειώσει, ανώφελα ήρθε.
[...]
αλλά όχι
ούτε εγώ ούτε η καρδιά μου
είμαστε άλλο απ' του περάσματος το ίχνος
μαζί στο μάταιο όνειρο, στη μάταιη αγωνία
σύντροφοι στην ταχυδακτυλουργία,
στην παγίδα πέσαμε και οι δύο
του ταξιδιού της ζωής μας αυτή ήταν το αντίο.
19/09/1933, σ'εναν απολογισμό της μοναξιάς του...
κρατώ στα χέρια μου ένα αγαπημένο πολύ βιβλίο του τα "γράμματα στην Οφέλια"
με αναγκάζεις σήμερα να το ξαναθυμηθώ & να ξαναταξιδέψω μαζί του
φιλί πάλι
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑ
έφερα σοκολάτες που να τις αφήσω?
αντε ακόμα να κάνεις καφε να τα πούμε?
εχω νέα
καλημερούλα κι από δω maya μου !!!!
σου απαντησα στης dee dee μας!!
υπέροχα τα μετέφερες!!βέβαια θα χουμε να διαβάσουμε πολλά πολλά ακομα!!!
Δυστυχώς στη Θεσσαλονίκη γίνονται πολύ λίγες παρουσιάσεις και κυρίως από τέτοιους αξιόλογους ανθρώπους....(μου αρέσει πολύ ο Φ.Δρακονταειδής!!!)
να μας ενημερώνεις maya μου να κατεβαίνουμε αν μπορούμε όταν οργανώνεται κάτι καλό!!
φιλάκι πρωινό
_Κυβέλη_
@δημοσθένη μου
οκ! λέει και το μπέρδεμα!
έλα πες μου πού να πάω. θα σου αφήσω και πολύχρωμα κουλουράκια για το πρωί!
χχχχχχχχχχχχχ
@στιχάκια μου
ήρθες την στιγμή που έπρεπε. έχω φάει το ιντερνετ για μουσική του μαραμή. πού θα τον βρούμε?!!ήταν εκπληκτικός. και είναι νέος. μ'άρεσε πολύ και ήθελα να ακούσω δουλειά του. θα βγάλει τώρα με τον φραγκούλη (δεν μου λέει) ένα cd. ήθελα τα instrumental του να ακούσω...
εσύ που είσαι της μουσικής, να σου πω οτι ο γιάννης Ευσταθιάδης (συγγραφέας) προσέγγισε την παρουσίαση με τον εξής τρόπο:
έκανε μουσική αναγωγή διαλέγοντας κλασσικά μουσικά κομμάτια και όπερα . έντυσε μουσικά την αίσθηση/διάθεση-προσωπικότητα του αφηγητή του "Αντίνοου", του Αδριανού, του Αντίνοου, του έρωτα, του τέλους. πολύ ενδιαφέρον concept.
σούχω ΑΣΧΕΤΟ δώρο να σε γλυκάνω να ψάξεις για μαραμή:
http://www.youtube.com/watch?v=eO4Sok-_JIs
φιλιά χαμένα στον ολικό έρωτα του αντίνοου...
χχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.έχω κυριολεκτικά χαθεί στην μαγεία του πεσσόα...
@τζότζα μου
ξέρω τι λες. και οτι έχουμε κοινές ανάσες. στην δική μου περίπτωση, ήταν δική μου αργή και ημισυνειδητή γκετοποίηση...
αλλά όπως λέει ο γιάννης...ε?
πάμε γι άλλα
πιο ανθηρά
πιο δημιουργικά
πιο μαγικά
εδώ είναι φτάνει να είμαστε δεκτικοί.
πολύχρωμη καλησπέρα!!!
χχχχχχχχχχχχ
www.questionidifeeling.wordpress.com
Γνωρίζεις βεβαίως ότι η μελωδία που έχεις ανεβάσει, είναι και ηο εθνικός ύμνος της Γερμανίας; Deutschland Uber Alles!
(Λατρεύω το Βερολίνο)
@νατασσάκι μου
bienvenue ma chere!!!!!!
πολύ μου έλειψες. είχα χαρά να σε σκέφτομαι να ταξιδεύεις, να αφήνεις πίσω σου κάποια καθώς το αεροπλάνο απογειωνόταν, να βρίσκεις άλλα εκεί που λίγο παραπέρα να σε πηγαίνουν...
πολλές φορές έχω πει και γω οτι δεν είμαι για εδώ. αλλά κι έξω όταν ήμουν, πάλι ούτε τελείως εκεί ήμουν. μήπως είμαστε για το καβούκι στην πλάτη και wherever i lay my hat, that's my home...?
αρχίζω να νοιώθω έντονα οτι ανήκω μόνο στον εαυτό μου και στην φύση.
............
μακάρι να σε είχα να ριγούμε παρέα. ωδή στον έρωτα ήταν.
"κι εγώ μόνο με την σκέψη,
λιποθύμησα στης φαντασίας τα μπράτσα."
ΑΙΣΘΗΣΙΑΚΉ ΩΔΉ - ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ...
επαναπροσδιορίζω, επαναπροσδιορίζω!!!
φιλιά πεθυμιάς και μια αγκαλιά τεράααααστια
χχχχχχχχχχχχχ
@αρτού μου!
όπου και να τις βάλεις, θα τις σηκώσω κατευθείαν, μην κουράζεσαι! φέρτες εδώ και βολέψου...έβαλα καφέ...
φιλιά καλησπέρας
η νύχτα καραδοκεί όμορφη
χχχχχχχχχχχχχχ
@κυβέλη μου
και ήταν εξαιρετικός. μας μετέφερε στην λισαβώνα όπου πήγε αφότου είχε κάνει μετάφραση κάποιας δουλειάς του πεσσόα και μας έλεγε διάφορα ανέκδοτα απο την ζωή του που του μετέφεραν οι πλέον υπερήφανοι πορτογάλλοι.
πολύ διάβασμα έχουμε και λίγο με πιάνει αγωνία να τα προλάβουμε όλα!!!
ουφ γλυκό
φιλιά κι ευχές για μια υπέροχη νύχτα - εδώ είναι πολύ γλυκιά βραδιά...
χχχχχχχχχ
@δημοσθένη μου
ΤΙ ΜΟΥ ΛΕΣ ΤΩΡΑ?!!!!
ιδέα δεν είχα!
σχεδόν θα το βγάλω - δεν γουστάρω καθόλου τα εθνικά. αλλά ήταν κοντά στην αίσθηση που είχα εκείνο το βράδυ. μελαγχολικό, προσεκτικό, όπως ο αδριανός καθώς αποχαιρετούσε τον έρωτα στο νεκρό σώμα του αντίνοου.
δεν είχα και άπλετο χρόνο να εμβαθύνω την αναζήτηση - έκανα grand κοπάνα εκείνο το πρωί απο την λύσσα μου να αποτυπώσω την συγκίνηση μου!!!
φιλιά αντι-emperorικά
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.δεν έχω φτάσει ΑΚΟΜΗ βερολίνο. έχω ακούσει τα καλύτερα (παλαιότερα τουλάχιστον...)
Εγώ προσωπικά δεν έχω τίποτα ούτε με τη Γερμανία και τον ύμνο της, ούτε και με τα emperor-ικα, να ξέρεις...
Το μπλογκ το είδες, καλές βόλτες!
@δημοσθένη μου
τίποτα δεν έχω με την γερμανία. ίσα-ίσα τρελλαίνομαι για σνιτσελ , για μπύρα και μαγιονέζα! κι έχω και φίλους απο κει (κι έναν πρώην γκόμενο ε ξαιρε τικό!)
φιλιά κι έρχομαι ξανά!
χχχχχχχχχχχχ
maya maya
σημερα αξιωθηκα και αγορασα το βιβλιο του Γιαννη, εχω παραγγειλει την "ανατομια της μελαγχολιας" και ενα αλλο που λεγεται "ολα τα μανιταρια τρωγονται, καποια μονο μια φορα" του Herve Le Tellier (το εχω κανει δωρο σε πολλους κι εγω το διαβασα δανεικο απο αλλον, καιρος να το αγορασω)......μπηκα σε ρυθμους διαβασματος μετα απο περιοδο τεμπελιας....πες μου μπραβο :)
Καληνυχτα χρωματιστη :)
Μ Π Ρ Α Β Ο !!!!!!!!!!!!!!!!!!
του γιάννη όπως αντιλαμβάνεσαι είναι ακατέβαστο (unputdownable) που λένε κι οι "ξένοι"! θέλει ρέγουλα για να σου κρατήσει λίγο! μέχρι να έχουμε στα χέρια μας το επόμενο διαμάντι του!
όσο για την ανατομία, είναι απ'αυτά που διαβάζεις παράλληλα με ό,τι άλλο. βιβλίο που ανοίγεις σε όποια σελίδα και ρουφάς. μην σε τρομάζει το μέγεθος. είναι τόσο άμεσος που σου λείπει απ'την παρέα!
μήπως νάπαιρνες και κάποιο για την 'πεθερά' να μιλάει με τις σελίδες?
καλοπροαίρετα το λέω.
σε φιλώ εξίσου χρωματιστά και πραγματικά χαίρομαι που σου ενέπνευσα την αγορά ενός τόσο μοναδικού βιβλίου!!!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.θα πάρω και γω αυτό που προτείνεις μόλις βγάλω την εκστασιασμένη μούρη μου απο τον πεσσόα και την δημουλά.
Λες να παρω και για την πεθερα;;; Δεν ειναι κακη ιδεα :) Αυτο του Herve Le Tellier ειναι χιλιες απαντησεις στην ερωτηση "τι σκεφτεσαι;" εχει γελιο αλλα καποιες απαντησεις με προβληματισαν, παρτο ειναι μικρο ομορφο και ευκολοχωνευτο :)
μακια
@ντίντι μου
το σημειώνω...
χχχχχχχχχχχχ
Καλησπέρα Μάγια. Πολυ τρυφερό και συγχρονως αισθησιακό μπλογκ. Είμαι η Ρίτς που σε συστησε ο Δημοσθενης.
Και γω Ιανό συχνάζω. Ημουν και προχθές, θαμαι και τη Δεύτερα,θαμαι και στις 14-11 , γενικως θα είμαι.
Πεσσόα είχα βάλει προ τριημέρου και χαιρομαι που τον συναντώ αυτον τον μεθύστακα και εδω. Ωραίος τύπος, τον εχω ξεζουμίσει. Σου δίνει την αισθηση της μελαγχολίας, αλλά δεν ειναι. Είναι αισιοδοξος μ εναν τροπο που μονον ενας Πορτογάλος θα μπορούσε να εχει, οντας διπλα στον απέραντο και αγριο Ατλαντικο. Οπως και ο Σαραμάνγκου, άλλωστε
σε χαιρετώ
να περνάς καλα.σε περνώ στα λινκ μου.
@ριτςμας
καλώς την!
λόγω γενεθλίων δεν είχα χρόνο να πάω στις παλαιότερες αναρτήσεις σου. πολύ χαίρομαι και θα επανέλθω να διαβάσω και κει για τον πεσσόα!!!
ναι και μένα μου αρέσει και δεν τον βρίσκω σκούρο, ζωή μου βγάζει και με κάνει να ανασαίνω πιο καλά.
και συ μπήκες στα links μου :)
καλό σου βράδυ
χχχ
υγ.τι έχει την δευτέρα? πρέπει να τσεκαρω το τεφτέρι μου!!!
Αυτο το to know us better πολυ μου αρεσει!
@δημοσθένη μου
πού και ποιός το είπε? είναι πολύ νωρίς και δεν λειτουργεί το μυαλό μου ακόμη!
καλημέρα σου
χχχχχχχ
Καλημλερα Maya! Κανένας δεν το είπε, εκανα χάζι τη γνωριμία σας με το Ριτσάκι και το διασκέδαζα...:)
εντάξει νοιώθω λιγότερο χαζή! - αυτό σκέφτηκα...
ευχαριστώ για το ξεκαθάρισμα!!!
είναι πραγματικά χαρούμενο το πώς γνωριζόμαστε απο πόρτα σε πόρτα...είναι καλή γειτονιά αυτή!
φιλιά καλημέρας
χχχχχχχχχχχχχχχ
κυρια Μαγια μας
προς τιμην τηςς Μωβ εχω αφησει μωβ το νταρκ μπλοκακι μου εδω και ωρες ...δεν μπορουσα χτες να κανω κατι αλλο..ειχαν πεσει τα παντα ..σε καποια αναλαμπη καταφερα να βαλω ενα ποστ που ειχα στα προχειρα και μετα ουτε σχολιο δεν μπορουσα να γραψω ...εσυ φταις με καταραστηκες !
Επειδη εχω αρχισει να εχω συμπτωματα πανε δες το γιατι αλλη τετοια χαρα δεν θα τη δεις...
και να μαθεις να με απειλεις!!!!
ΜΙΣΟ οκ...πηρα μαζι μου ενα φιογκακι απο την κοτσιδα σου!
νομίζεις οτι δεν θα ξανάχω τέτοια χαρά? μη μι φτιάχνεις, μη μι φτιάχνεις γιατί θάρθω πάλι με τον κουβά και μόνο νταρκ σοκολάτα θα σου αφήσω!!!! όλα ροζ θα στα βάψω κι ας μην μ'αρέσει!!!!
αουτς!
καλά ντε...
πρέπει να μου τραβάς και το μαλλί? μη σώσω και ξαναβάλω φιογκάκι! bully!
Λοιπόν maya άλλη φορά άμα θα ξέρεις ότι πρόκειται να γίνει τίποτα αξιολογο θα μου λες,
να βουτάω τη μωβούλα μας από το μωβ της τσουλουφάκι και να τη φέρνω κατευθείαν στην αγαπημένη Αθήνα!!!!!!!!!!!!!!!!
υποσχέσου ότι θα μας ενημερώνεις....
φιλάκι γλυκό
_Κυβέλη_
Ζητάει το άτιμο!
Προς το παρόν την ζήλεια μου έχω να παραθέσω, για τις επισκέψεις στον Ιανό, μιας και μου πέφτει μακριά!
Όμορφο post!!
@ανθρακορύχο
major ζήτουλας μιλάμε!!!!
πόσο πολύ μακρυά ρε γαμότο? κρίμα...
πολύχρωμη καλησπέρα!
χχχχ
Εγώ, αδύνατος στα της ποίησης, θαυμαστής της μουσικής δημιουργίας έχω κολλήσει στα ακούσματα του βλογ σου. Αυτός ο Γερμανικός εθνικός ύμνος, σ' αυτή την ...Μοτσάρτια ενορχήστρωση είναι μιά απόλαυση. το άκουσμα που έκανε τα πλήθη των Γερμανών να ριγούν από εθνικοσοσιαλιστική συγκίνηση και τα πλήθη των θυμάτων να ανατριχιάζουν, μπορεί να γίνει ένα τόσο ανθρώπινο άκουσμα...
Εγώ... γιατί δεν ήμουν εκεί;;;;;
μησινοιαζ'! δεν σούπα?
την επόμενη θα πάμε μαζί!!!!!!
στο υπογράφω!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Post a Comment