Saturday 4 August 2007

Φτύστε με!

Θα ξεκινήσω ανάποδα.

Έπεσα για ύπνο γύρω στις 4 που γυρίσαμε από μια βραδιά με ωραίες μουσικές, αβίαστες κουβέντες και δροσερό αλκοόλ. ελλάδα-καλοκαίρι-αύγουστος.

Ξάπλωσα με τα χέρια διάπλατα στο κρεβάτι και…ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΑ! Κυριολεκτώ!

Πώς είναι η ethnic μουσική που σου χαϊδεύει απαλά τις σκέψεις και χάνεσαι σε νιρβάνα? Έτσι νοιώθω συνέχεια. Από την στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο νησί, με ιλιγγιώδη ταχύτητα νοιώθω την ευτυχία. Τ’άφησα ΟΛΑ πίσω μου χωρίς καμία προσπάθεια. Σαν μόνα τους να μείναν πίσω να μου κουνούν το μαντήλι.

Το σπίτι γεμίζει χαρούμενους, πρόγραμμα κανένα, τα παιδιά παίζουν με τους φίλους τους, άγχη και αγωνίες μου χτυπάνε ξένα στο αυτί. Δεν το φανταζόμουν φεύγοντας πόσο ανάγκη το είχα! Ούτε πόσο εύκολα θα ξανάβρισκα την χαρά σε ό,τι βλέπω, ό,τι κάνω, ό,τι με ακουμπάει.

Η θάλασσα μου μια πελώρια όαση. Η αγκαλιά που ζητούσα. Ο ήλιος μια απέραντη ενέργεια. Οι μπαταρίες μου γεμίζουν. Οι φίλοι, παλιοί και καινούργιοι, αντανακλούν την ιλαρότητα που μ’έχει κυριεύσει. Γελάω τόσο που ξαφνιάζομαι τι αβίαστα μου βγαίνει. Τα χρόνια, οι γραμμές, οι πιέσεις και ό,τι μούπνιγε την ψυχή, πολύ ευγενικά αποσύρθηκαν. Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά και ρυθμικά. Το νοιώθω. Είμαι γεμάτη. Τίποτα δεν μου λείπει. Το ψιθυρίζω μην το γκαντεμιάσω! Η έμπνευση μου ξεχειλίζει πάλι και ζωγραφίζω σαν να παίζω μουσική. Τα χρώματα εδώ είναι εκτυφλωτικά, το χέρι μου χορεύει στο χαρτί, το μυαλουδάκι μου σε έκσταση.

Ζω την κάθε στιγμή με απόλυτη επίγνωση του δώρου αυτού. Πίνω τον πρωινό μου καφέ στην βεράντα, βλέποντας τα πλοία να μπαινοβγαίνουν στο λιμάνι. Σκέφτομαι πόσοι χαρούμενοι κατεβαίνουν και γεμίζουν αισιοδοξία το νησί, σαν εμένα. Αλλιώς χορεύουν τα δέντρα στον άνεμο εδώ. Όχι κουρασμένα όπως στην Αθήνα. Όπως ήμουν και γω. Άκουγα εχτές το κύμα απαλά να σκάει στην άμμο και ήταν η πιο μελωδική νότα που έχω ακούσει εδώ και καιρό.

Έχω μεθύσει με την δύναμη της ομορφιάς να επισκιάσει καθετί άσχημο...

Ναι. Ξέρω.

Το μυαλό μου,

η ψυχή μου,

η καρδιά μου,

ΕΓΩ το μπορώ και το κάνω.

Αποτυπώνω λοιπόν εδώ αυτό το αριστούργημα της ψυχής μου για να μείνει για πάντα και να βγάζει την γλώσσα σε ό,τι και όποιον –στο παρελθόν και στο μέλλον- με λυγάνε.

Δεν σπάω.

Ανθίζω πιο όμορφα.

Και χαμογελάω, μου πάει!

κλείνω το μάτι στους συνήθεις ύποπτους οπτιμιστές που κάνουν βόλτα εδώ. Ξέρετε ποιοι είστε, ευχαριστώ για τις σκέψεις, ανταποδίδω χίλιες! χ

10 comments:

Anonymous said...

τί μου θύμισες τώρα... μια φράση που είχα ακούσει παλιότερα -δεν θυμάμοι τίνος είναι- που λέει ότι η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο.
κράτα λοιπόν τούτη την ομορφιά μέσα σου, είναι δική σου και κανείς δεν μπορέι να σου την αφαιρέσει!
και στη συνέχεια να την μεταδίδεις παντού, στους ανθρώπους γύρω σου και στους πίνακές σου!
:-)

E said...

Φτου σου κοριτσάρα μου, να μην σε ματιάσουμε :)))))

Πάντα τέτοια, κι άλλα ακόμα καλύτερα. Καλά ε? μου΄φτιαξες τη μέρα...

Σήμερα δεν τη χρειάζεσαι την προτροπή: Χαμογελάς, σε βλέπω! Και σου πάααειειειειει....

Φιλιά καρδούλα μου,
Ε.

mAuVe said...

φτου φτου και ξαναφτού γλυκό μου...
ζηλεύω όμορφα για όλα
βρε μπας και είναι contagious???

μωβ φιλιά ανακούφισης
ν.

Anonymous said...

ΦΤΟΥ ξελεφτερια σου.παρολο που ακυρες οι διακοπες για μενα λογο αυχενικου,σαν να πηρα λιγο απο την χαρα σου..τον αυγουστο που σου χρωστα..απολαυσε..
κατερινα.

maya said...

@icarus
ευτυχώς υπάρχουν ακόμη ομορφιές που ο κόσμος δεν έχει καταστρέψει.
έχω πάρει μεγάλη δύναμη απο μέσα μου για να βλέπω όλα αυτά γύρω μου με καθαρό διψασμένο μάτι. τα αποτυπώνω με όσους τρόπους μπορώ- υλικά για το μαντζούνι που θα με γλυκαίνει τον χειμώνα!
καλημέρα!
χχχ

maya said...

@elena72
ειλικρινά έχει αλλάξει η φάτσα μου! τι πράμα είναι αυτό. ναι, πάντα τέτοια! σου εύχομαι πολλή χαρά αυγουστιάτικη με πελώρια χαμόγελα απ'αυτά που μου μετέδωσες.
πολύ ζεστή καλημέρα ελενάκι!!!
χχχ

maya said...

@mauve
αχ μακάρι νάναι contagious!!!νάμαστε όλοι έτσι και να κρατάει η χαρά σε πείσμα όλων. υπάρχει πιο ωραία έκφραση απο το χαμόγελο που πηγάζει απο μέσα βαθιά?
στριμωχτείτε να κολλήσουμε όλοι!!!
φιλιά γλυκιά μου
χχχ

maya said...

@katerina
ήλπιζα να είσαι καλύτερα - και πάλι περαστικά σου εύχομαι. αν λίγο σούδωσα απο τον αέρα και την μαγεία της θάλασσας, χαίρομαι πολύ. όλα καλά και γρήγορα περδίκι κατερίνα μου.
καλή σου μέρα χωρίς πόνο.
φιλάκια
χχχ

γιάννης φιλιππίδης said...

Πόσο όμορφη είσαι όταν νιώθεις όμορφη και το ξέρεις. Λίγοι μπορούν να αισθανθούν τον άνεμο αυτής της κορυφής…

Να ‘σαι πάντα έτσι. Να το θες και θα ‘σαι…

maya said...

@γιάννης φιλιππίδης
έχεις δίκιο. δν είναι κρίμα που τα άσχημα όλοι τα καταλαβαίνουν, αλλά τα όμορφα, τα άπιαστα, τα θεία σαν να μην τα πιάνει ο νους μας εύκολα. τ'είν'αυτό?
σ'ευχαριστώ γιατί κάθε φορά που μου γράφεις, λίγο σαν να μου προσφέρεις ένα λουλούδι. νοιώθω όμορφη αλήθεια. αλλά πάλι όταν κατέβω απο την μαγευτική αυτή κορυφή, τόχω κάπου σημειώσει για να μην ξεχάσω τι πο τα.
πολλά φιλιά κι ελπίζω να είσαι καλά. δεν έχω χρόνο για βόλτες αλλά θα προσπαθήσω.!
χχχ