ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ, ΜΟΝΟ ΣΙΩΠΗ ΤΡΥΦΕΡΗ

γιάννης φιλιππίδης said: Χτες βράδυ επέστρεψα. Άφωνος πριν την αναχώρησή μου. Άφωνος διπλά και στην επιστροφή μου. Σιωπή. Σιωπή από τη μεριά μου, κι ίσως κρατήσει κι άλλο. Το ένστικτο μού λέει πώς δε θα ‘ναι για καιρό. Σίγουρα, η επαφή μου μαζί σας, θα ‘ναι μια γλυκιά αφορμή να ξεφύγω από τον μικρόκοσμό μου, που έχει πλημμυρίσει σκοτάδι. Η ζεστή ανθρώπινη συντροφιά σας, θα με ξεκολλήσει από τις χαώδεις σκέψεις μου. Και στέλνω αυτό το πολλαπλό μήνυμα, για να πω ένα μεγάλο, ένα βαθύ από καρδιάς Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω, που σταθήκατε δίπλα μου. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο, κι όλοι μαζί, κοντά μου. Ανεχτείτε για λίγο ακόμα τη σιωπή μου. Είμαι εδώ τώρα. Σας διαβάζω, σας εκτιμώ περισσότερο από ποτέ. Αλλά ακόμα νιώθω την ανάγκη να σιωπώ. Να σιωπώ. από καρδιάς, ο γιάννης Όλοι νοιάζονται, όλοι πονάνε μαζί σου γιάννη. κουράγιο, χρόνο και αγκαλιές πολλές να μαζέψεις. όταν μπορείς να μιλάς κι όταν το χρειάζεσαι να σιωπάς. με όλο τον σεβασμό και αγάπη θα είμαστε εδώ για σένα. μην ξεχνάς τα χρώματα. κι ας σου κρύβονται τώρα που σκίζεσαι σε χίλια κομάτια. θα τα δεις πάλι όταν αντέχεις. μέσα απο δάκρυα θα δεις πάλι ομορφιά. σε φιλώ και σου στέλνω αγκαλιά. δεύτερη φορά συμπλέουμε, θυμάσαι? καλοτάξιδη η μονάκριβη σου... χχχ