Την ώρα που η νύχτα κοιτούσε την ημέρα
Η γραμμή του ορίζοντα
για μια στιγμή
χόρεψε
Συνοδεύοντας
την τελευταία σου πνοή.
Κοίτα με πόση αγάπη σε ξεπροβοδίζουν
Καθώς ελευθερώνεις τα φτερά σου
Και ακουμπάς τον ήλιο…
Βλέπεις ένα χαμόγελο κει πάνω?
Είναι τ’ουρανού η συγκίνηση
Που θα σε αγκαλιάσει
Ελεύθερο..
Ξεκούραστο..
Υπέροχο..
Λατρεμένο…
Καλό σου ταξίδι Τάκη.
*ακούγεται το “sweet lullaby” των deep forest. Αφιερωμένο στον Σ που ξέρει να αγαπάει και δεν σπάει. Κουράγιο.
27 comments:
Ξεκουραστο τωρα πια..
καλο ταξιδι να χει...
Τώρα όταν κοιτάτε στον ουρανό θα ξέρετε πως ένα ακόμα αστέρι λάμπει.
Ενας άγγελος φόρεσε τα φτερά του και έφυγε για αλλους τόπους...
Η απουσία του θα πικραίνει την καρδιά μα η μνήμη και η αγάπη θα την παρηγορεί.
Ισως με την συνειδητοποίηση του πόσο τρωτοί και περαστικοί είμαστε να καταφέρουμε να ομορφήνουμε κάποτε τις ζωές μας...
Η σκέψη μου μαζί σας.
Kαλο ταξιδι ...
δεν θελω τιποτα αλλο να πω απο δω .
..και μην αφεθεις!
σε φιλω πολυ γλυκα..και σε περιμενω .
Να είναι καλά όπου πάει...
Να είστε καλά κι εσείς που μείνατε εδώ...
Όλη μου την αγάπη σας στέλνω!
Δεν μου είναι εύκολος ο θάνατος. Τον αντιπαθώ και τον εχθεύομαι, γι'αυτό και τον πολεμάω κάθε μέρα...
Δεν θέλω να σου πω στερεοτυπίες, αλλά πέρα από το κουράγιο, τί άλλο μένει να πεις; Μένεις άφωνος... αδύναμος και μόνος.
Τη σκέψη μου και την αγκαλιά μου.
Ας μας αναψει ενα αστερι αν ειναι καλα εκει πανω να νιωθουμε οτι ειναι πολλοι και ειναι καλα!
Να τον ζησεις οπως ποθεις τον χαμο, μην αργησεις να σηκωθεις μονο, Μαγια μου.
Σε φιλω !
... Mε τέτοια λόγια και μουσικές να τον συνοδεύουν σίγουρα θα έχει καλό ταξίδι και σίγουρα γνώρισε την αγάπη σ'αυτόν τον κόσμο :)
Μάγια μου με συγκίνησες πολύ απόψε
Καλό του ταξίδι....
ώρα του καλή maya ΜοΥ
ας βρει εκεί ό,τι δεν είχε προλάβει εδώ
τι υπέροχο ξεπροβόδισμα που του κανες!
δακρυσμένη καληνύχτα
καλή δύναμη....
http://www.youtube.com/watch?v=T9KcfTnL0dw&feature=related
Καλό του ταξίδι
..................
δεν είναι απο αυτά
που έχω κάτι να απαντήσω...
μόνο ευχαριστώ...
κατερίνα
αλεξάνδρα
τάλισκερ
νέγκμα
δημοσθένη
ντίντι
adaeus
maira del mar
μωβ
alexis b.
που ήρθατε να τον αποχαιρετήσουμε
απο εδώ μαζί...τόσο ζεστά...
ο καθένας με τις δικές του ευχές...
είναι μια μέρα δύσκολη και σήμερα...
ζητώ συγνώμη που είμαι απούσα.
απο εδώ περνάω
αλλά χρειάζομαι λίγο χρόνο.
σιωπής...
ημέρα του αποχαιρετισμού.
σας φιλώ
έναν-έναν.
χχχχχχχχχχχχχ
*μην με θεωρήσετε γαιδούρα για το γκρουπ σχόλιο. ΞΕΡΩ τι είπε και νοιώθει ο καθένας που μου γράφει. εχτές δεν θα μπορούσα ούτε αυτό...
............................
Καλό και ήρεμο ταξίδι
μόνο αυτό τίποτα άλλο
εκτος από την πιο ζεστή μου καλήμέρα
καρδιά μου...
λυπάμαι πολύ
κλείδωσε στην μνήμη σου
όμορφες εικόνες και οπλίσου
για τα δύσκολα
σ' αγαπάω πολύ
σ΄αυτές τις τρελλές μέρες που ζω
χάνω πολλά
θα μιλήσουμε αύριο
είναι μια πολύ δύσκολη μέρα
και για μας η σημερινή...
σε φιλώ
να μου προσεχεις
σιωπηλός νικόλας
................
@αρτού μου
ευχαριστώ.
μετά την κηδεία βγήκε ο ήλιος.
νομίζω οτι είδα το χαμόγελο...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@σιωπηλέ νικόλα μου
τι να λέμε τώρα...
πολύ δύσκολα.
ευτυχώς τελειώνει η μέρα
και είναι το μόνο που χαίρομαι.
ναι. θα μιλήσουμε.
όλοι με τα κεφάλια μέσα είμαστε...
τι κακό κι αυτό...
σε φιλώ πολύ-πολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@μάκη μου
...
ευχαριστώ γι'αυτήν την σιωπή.
ευχαριστώ που ήρθες.
χχχχχχχχχχ
…όταν έχεις μέσα σου ακόμα τόσο δυνατή μια τέτοια κατάσταση, ονειρεύεσαι το ‘αλλού’…
ο μόνος τρόπος να σταθούμε στα πόδια μου…
τα περισσότερα λόγια είναι
σ ι ω π ή ….
Κουράγιο μεγάλο σ’ αυτούς που μένουν πίσω, να προικιστούν άλλη μια έλλειψη…
[αφιερωμένο στον Σ. μας, που ξέρει ν’ αντέχει και ν’ αγαπάει….]
ένα χάδι μονάχα από μένα…
ξέρεις, πως περισσότερα, δεν μπορώ να γράψω από ιδεολογία, και πιο πολύ από φόβο αξόρκιστο…
καλημέρα σαββάτου μάτια μου,
φιλιά και στους δυο σας, από μένα…
Κανείς από όσους αγαπηθήκανε, αληθινά δεν φεύγει. Μαζί μας τους κουβαλάμε, το γέλιο και το δάκρυ τους μας συντροφεύει...δώρα που κανείς δεν μπορεί να πάρει, οι στιγμές εκείνες ....
Σπονδή άξια, για τις ψυχές τους, η αφοσιωσή μας στη ζωή. Να την τιμάμε την ζωή όπως της πρέπει, δίχως να ξεχνάμε...
"...Βέβαια, είναι παράξενο να μην κατοικείς πια στη γη,
συνήθειες που μόλις έμαθες πλέον να μην εξασκείς,
να μη δίνεις πια το νόημα ενός ανθρώπινου μέλλοντος
σε ρόδα κι άλλα πράγματα, που σκόπιμα υπόσχονται κάτι.
Ό,τι ήσουν ανάμεσα σε χέρια αγωνίας ατέλειωτης
να μην είσαι πια κι ακόμη και το ίδιο σου το όνομα
να παρατάς σαν να ήταν ένα σπασμένο παιγνίδι.
Παράξενο να μην νιώθεις πια επιθυμίες. Παράξενο, όλα
όσα συνδέονταν με σένα, να τα θεωρείς ξελυμένα μες στον Χώρο
ν' ανεμίζουν. Και το να είσαι νεκρός είναι επίπονο κι όλο ζητά
να συμπληρωθεί, έτσι που να νιώθεις σιγά σιγά και μια στάλα
Αιωνιότητας. Μα όλοι οι ζωντανοί κάνουν το λάθος
με τόσο πείσμα παντού όρια να θέτουν.
Ενώ οι Άγγελοι, έχουν να πουν, συχνά μήτε που θα γνώριζαν
εάν ανάμεσα σε ζωντανούς ή σε νεκρούς βαδίζουν. Το αιώνιο ρεύμα
παρασύρει μαζί του όλες τις ηλικίες και στους δυο κόσμους
και μέσα στους δυο η βουή του τις σκεπάζει.
Τέλος, δεν μας έχουν πιια ανάγκη, όσοι πρόωρα έχουν φύγει.
Απαλά κανείς τα γήινα ξεσυνηθίζει, όπως ήρεμα μεγαλώνει
απ' της μάνας του το στήθος και τ' αφήνει. Όμως εμείς που τόσο
μεγάλα μυστικά έχουμε ανάγκη, απ' όπου τόσο συχνά με πένθος
πρόοσος ευλογημένη αναβλύζει, θα μπορούσαμε
να υπάρχουμε δίχως τους νεκρούς;..."
Απόσπασμα από την Πρώτη Ελεγεία του Rilke, 'Οι ελεγείες του Ντουϊνο", μτφ. Δ.Γκότση, εκδ. Αρμός 2000.
Να είσαι καλά.... :))
ο ηλιος σημερα για σενα ματια μου χαμογελαει..
καλη σου μερα..κατερινα
Φιλί. Αγκαλιά. Είμαι εδώ.
Η πνοή δεν έσβησε...
Απλώς χύθηκε στο χώρο! Μοιράστηκε στα γύρω που πριν ακουμπούσε μαζί σου, μαζί τους... Θα την αφουγκράζεσαι, θα την νιώθεις, ΠΑΝΤΑ, γλυκά με τον καιρό.
Νιώσε... Σήκω όμως όσο πιο γρήγορα μπορείς, αυτό θα ήθελε, να χαμογελάς όταν σε επισκέπτεται...
Φιλί γλυκό!
@γιάννη μου
στάθηκα ώρα στο σαρδάμ:
ο μόνος τρόπος να σταθούμε στα πόδια μου…
γλυκέ μου γιάννη...
θα το ξορκίσουμε το άτιμο γαμότο...
μεγάλη αγκαλιά
και εδώ τουλάχιστον
πάμε παράλληλα
όσο θέλουμε
στα υπέροχα κύματα της θάλασσας/ζωής
που διαλέξαμε...
πολύχρωμη καλημέρα
πρώτης ανάσας. ξανά.
χχχχχχχχχχχχχχχχ
@ανεμοσκορπίσματα
νικόλα μου
το διάβασα πολλές φορές
και σε ευχαριστώ που μου τόφερες εδώ
να τό έχω , να το διαβάζω...
νάσαι καλά
πάντα θα παίρνουμε αναπνοή καλύτερη
αν λίγο τολμάμε.
την καλημέρα μου ολόζεστη.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@κατερίνα μου
πόσο καλά ξέρω οτι είσαι κοντά μου.
το ευχαριστώ είναι λίγο.
αλλά ξέρεις τα μάτια μου και στεγνά.
νάσαι καλά.
και σήμερα ο ήλιος κάτι μου λέει πάλι...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@διαστήματα
με τόσα που λες για την μεγάλη σου αγκαλιά
φαντάζομαι πολύ ζεστά
να χαθώ μέσα κει για λίγο.
ευχαριστώ φίλε μου.
χαμογελάω.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@κόκκινη ομπρέλλα μου
έτσι είναι.
και όλες μου -
χμ... οι περισσότερες -
σκέψεις
είναι χαμογελαστές.
γιατί ήταν ΥΠΕΡΟΧΟΣ άνθρωπος
και λατρευτός πολύ.
σε φιλώ.
πολύχρωμη καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
σιγά-σιγά σηκώνομαι
και θα σας επισκεφτώ...
ευχαριστώ αληθινά για κάθε σας στιγμή εδώ.
όλους που πέρασαν.
και αυτούς που δεν έγραψαν...
la vita e bella
τωρα καταλαβα αυτη τη μυρωδια θανατου μεσα στην καρδια της ανοιξης..
φιλια μαγια μου
αγκαλιτσα
Post a Comment