@adiple γλυκιά μου φίλη! όμορφο. σε σκεφτόμουν όταν το έβαλα και νάσαι. πολύ ωραίο αυτό του λουδοβίκου-δεν το ξέρω. σ'ευχαριστώ. θα ψάξω να το βρώ και τραγουδισμένο. κόκκινα, κίτρινα, μωβ, πράσινα, μπλε και όλες οι άλλες αποχρώσεις και οι τόνοι σήμερα. εσυ? χχχ
Περίμενα την Παρασκευή για να γεμίσω με το μπλέ της θάλασσας που ενώνεται στο βάθος με το γαλάζιο του ουρανού, ίσα να ξεγελαστώ...
Με βοήθησε και το φεγγάρι χθες, μισό...αλλά άσπρο! και θυμήθηκα τον Καζαντζάκη (πάλι): "Μισές δουλειές, μισές κουβέντες...Φτάσε άνθρωπε στα άκρα. Πιο πολύ αγαπάει ο Θεός τον διάολο παρά τον μισοδιάολο.."
και σήμερα τώρα πρωί πρωί καθώς ερχόμουν ο Λουδοβίκος μπήκε στην σκέψη μου: "Πέταξε όσο ψηλά μπορείς! Τα Υψη δεν σκοτώνουν. Τα χαμηλοπετάγματα, πονάνε και πληγώνουν"
adiple μου τα είπες όλα! έτσι ψηλά για να τα βλέπουμε όλα. λίγο να πετάμε κι ας πέφτουμε μετά. θα κρατάμε στην αναπνοή μας το φως απο ψηλά για να αντέχουμε στα χαμηλά. καλή σου μέρα χχχ
Από ψηλά φαίνονται όλα πιο αισιόδοξα... Μaya μου, κι έτσι, κι αλλιώς... τα χρώματά σου είναι υπέροχα. Χαίρομαι κάθε φορά που περνάω... κι έτσι... κι αλλιώς....
"δεν περιμενω τιποτα καινουργιο.ποτε δεν μπορει να παρουσιαστει κατι νεο μπροστα μας,αν εμεις οι ιδιοι δεν εχομε ανανεωθει.μα μεσα στην αλλιωτικη ατμοσφαιρα,ο νους ξαπωσταινει για πολυ.."δ.ρωζετη. καλημερες
ανώνυμη κατερίνα σ'ευχαριστώ που περνάς. λίγο αναρωτιέμαι πως με "μύρισες" ? καλό σου βράδυ
@elena72 ναι είναι μεθυστικά όλα απο ψηλά. πολύ σ'ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια...γλυκιά έλενα!
@αντώνης δυστυχώς κάποιος μου σφύριξε ότι ακούγεται σε μια άθλια σειρά τύπου βραζιλίας. ευτυχώς Ό,ΤΙ Μ'ΕΝΟΧΛΕΊ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ. Αρνούμαι να χαλαστώ. μ'αρέσει τόσο πολύ το τραγούδι. φιλάκια
@katerina νάσαι πάλι αλλά πού να σε βρώ!!!δεν έχεις blog? γιατί κατερινάκι δεν έχεις blog? φιλιά πολλά
@adiple γαμότο αν μπερδέψουμε πολλά απ'τα ωραία χρώματα, δυστυχώς ένα εμετί καφέ-μαύρο βγαίνει! μήπως να το πάμε πιο απλά για να τα δούμε ένα-ένα τα χρώματα ωραία? σε φιλώ πολύ
9 comments:
καλησπέρα χρωματιστή maya.
Τραγουδάκι αφιερωμένο και χρωματιστό:
Στίχοι, Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Πάντα με πιάνει ο έρωτας
όσο πολύ κι αν τρέχω
γιατί είν' εκείνος φτερωτός
κι εγώ φτερά δεν έχω.
Λιγότερο από μια στιγμή
μάτια να κοιταχτούνε
μπορεί να φύγει μια ζωή
να μη λησμονηθούνε.
Ανάθεμά σε έρωτα
πώς μ' έχεις καμωμένο
α που να ειδώ ένα πρωί
το τόξο σου σπασμένο
το τόξο σου σπασμένο.
Θα βγω ψηλά στα σύννεφα
να κάτσω σε μιαν άκρη
κι όπου θα ειδείς ψιλή βροχή
θα είν' το δικό μου δάκρυ.
Πρώτη φορά μου το θωρώ
φωτιά στο χιόνι απάνω
παιγνίδια με τον έρωτα
που λιώνουν δεν ξανακάνω.
Ανάθεμά σε έρωτα
πώς μ' έχεις καμωμένο
α που να ειδώ ένα πρωί
το τόξο σου σπασμένο
το τόξο σου σπασμένο.
Μικρό παιδί ο έρωτας
με κάνει κάθε τόσο
και θα μισέψω απ' τη ζωή
χωρίς να μεγαλώσω.
Ανάθεμά σε έρωτα
πώς μ' έχεις καμωμένο
α που να ειδώ ένα πρωί
το τόξο σου σπασμένο
το τόξο σου σπασμένο.
@adiple
γλυκιά μου φίλη!
όμορφο. σε σκεφτόμουν όταν το έβαλα και νάσαι. πολύ ωραίο αυτό του λουδοβίκου-δεν το ξέρω. σ'ευχαριστώ. θα ψάξω να το βρώ και τραγουδισμένο. κόκκινα, κίτρινα, μωβ, πράσινα, μπλε και όλες οι άλλες αποχρώσεις και οι τόνοι σήμερα. εσυ?
χχχ
Το μαύρο επικρατεί και σήμερα και δεν το αντέχω!
Περίμενα την Παρασκευή για να γεμίσω με το μπλέ της θάλασσας που ενώνεται στο βάθος με το γαλάζιο του ουρανού, ίσα να ξεγελαστώ...
Με βοήθησε και το φεγγάρι χθες, μισό...αλλά άσπρο!
και θυμήθηκα τον Καζαντζάκη (πάλι):
"Μισές δουλειές, μισές κουβέντες...Φτάσε άνθρωπε στα άκρα. Πιο πολύ αγαπάει ο Θεός τον διάολο παρά τον μισοδιάολο.."
και σήμερα τώρα πρωί πρωί καθώς ερχόμουν ο Λουδοβίκος μπήκε στην σκέψη μου:
"Πέταξε όσο ψηλά μπορείς!
Τα Υψη δεν σκοτώνουν.
Τα χαμηλοπετάγματα, πονάνε και πληγώνουν"
Καλή μας μέρα πιο φωτεινή και χρωματιστή!!!
adiple μου τα είπες όλα! έτσι ψηλά για να τα βλέπουμε όλα. λίγο να πετάμε κι ας πέφτουμε μετά. θα κρατάμε στην αναπνοή μας το φως απο ψηλά για να αντέχουμε στα χαμηλά.
καλή σου μέρα χχχ
Από ψηλά φαίνονται όλα πιο αισιόδοξα...
Μaya μου, κι έτσι, κι αλλιώς... τα χρώματά σου είναι υπέροχα. Χαίρομαι κάθε φορά που περνάω... κι έτσι... κι αλλιώς....
Χαμογέλα, σου πάει :)
Φιλια,
Ε.
καλησπερες..δυσκολες μερες,περιεργες μερες..μαρεσει να σε..διαβαζω.σημερα σα να σε μυρισα κ μια σταλια..να σαι καλα.
katerina..
Αυτό το έχω συνδυάσει με μια σειρά κακάσχημη. Το έχω δυο χαμόγελα όμως με αφοπλίζει :) :)
"δεν περιμενω τιποτα καινουργιο.ποτε δεν μπορει να παρουσιαστει κατι νεο μπροστα μας,αν εμεις οι ιδιοι δεν εχομε ανανεωθει.μα μεσα στην αλλιωτικη ατμοσφαιρα,ο νους ξαπωσταινει για πολυ.."δ.ρωζετη.
καλημερες
ανώνυμη κατερίνα σ'ευχαριστώ που περνάς. λίγο αναρωτιέμαι πως με "μύρισες" ?
καλό σου βράδυ
@elena72
ναι είναι μεθυστικά όλα απο ψηλά. πολύ σ'ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια...γλυκιά έλενα!
@αντώνης
δυστυχώς κάποιος μου σφύριξε ότι ακούγεται σε μια άθλια σειρά τύπου βραζιλίας. ευτυχώς Ό,ΤΙ Μ'ΕΝΟΧΛΕΊ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ. Αρνούμαι να χαλαστώ. μ'αρέσει τόσο πολύ το τραγούδι. φιλάκια
@katerina
νάσαι πάλι αλλά πού να σε βρώ!!!δεν έχεις blog? γιατί κατερινάκι δεν έχεις blog? φιλιά πολλά
@adiple
γαμότο αν μπερδέψουμε πολλά απ'τα ωραία χρώματα, δυστυχώς ένα εμετί καφέ-μαύρο βγαίνει! μήπως να το πάμε πιο απλά για να τα δούμε ένα-ένα τα χρώματα ωραία?
σε φιλώ πολύ
Post a Comment