Thursday 26 July 2007

Άλλη μια παιδική ζεστή ανάμνηση...

Για να φύγω λίγο απο τα άσχημα προδίδοντας με θράσος την ηλικία μου! το θυμάστε αυτό?

Avec ma gueule de métèque De Juif errant, de pâtre grec Et mes cheveux aux quatre vents Avec mes yeux tout délavés Qui me donnent l'air de rêver Moi qui ne rêve plus souvent Avec mes mains de maraudeur De musicien et de rôdeur Qui ont pillé tant de jardins Avec ma bouche qui a bu Qui a embrassé et mordu Sans jamais assouvir sa faim Avec ma gueule de métèque De Juif errant, de pâtre grec De voleur et de vagabond Avec ma peau qui s'est frottée Au soleil de tous les étés Et tout ce qui portait jupon Avec mon cœur qui a su faire Souffrir autant qu'il a souffert Sans pour cela faire d'histoires Avec mon âme qui n'a plus La moindre chance de salut Pour éviter le purgatoire Avec ma gueule de métèque De Juif errant, de pâtre grec Et mes cheveux aux quatre vents Je viendrai, ma douce captive Mon âme sœur, ma source vive Je viendrai boire tes vingt ans Et je serai prince de sang Rêveur ou bien adolescent Comme il te plaira de choisir Et nous ferons de chaque jour Toute une éternité d'amour Que nous vivrons à en mourir Et nous ferons de chaque jour Toute une éternité d'amour Que nous vivrons à en mourir

Όλα αυτά τα τραγούδια που άκουγαν οι γονείς μου έχουν αυτή την γλυκιά πολύχρωμη και ζεστή νοσταλγία. Σαν τις μυρωδιές απο τα φαγητά, τα γλυκά και τα νυχτολούλουδα. τότε στα 5-6 που θυμάμαι να κλαίω γιατί ένοιωθα την μοναξιά μιας γάτας που συμπαθούσα γιατί κοιμόταν έξω. η κόρη μου τώρα στα 6 κλαίει γιατί είδε το βράδυ που καιγόταν η πάρνηθα την κόκκινη γραμμή στον ορίζοντα μας.

αυτές τις εικόνες δεν θέλω ακόμη να τις πάρει, αυτή την θλίψη δεν θέλω να την εισπράξει ακόμη. θέλω να συγκινείται με τα όμορφα -και το κάνει- μόνο μ'αυτά. και ίσως κάποια τραγούδια που αγαπώ και καμιά φορά τα χορεύουμε σαν τις τρελλές στην διαπασών, αργότερα να της φέρνουν την ίδια αγκαλιά γλύκας που έχω εγώ με τα δικά μου αλλοτινά τραγούδια.


4 comments:

E said...

Αυτά τα καταφύγια μας περιμένουν πάντα. Μ΄αυτά φτάσαμε ως εδώ... κι αυτά θα΄χουν και τα παιδιά... Και θ΄αντισταθούν κι αυτά με τη σειρά τους... Θα δεις...

Ναι, μικροί, μονάδες είμαστε... Όμως δεν λειτούργησαν οι ομαδικές εξεγέρσεις και οι μαζικές επαναστάσεις τόσο καταλυτικά όσο η εκ των έσω αλλαγή των μονάδων...

Δυναμικά! Στο Φως!

maya said...

φιλιά ελενάκι μου και ναι, δυναμικά. αδύναμες να είναι μόνο οι αντιστάσεις μας στα όμορφα.
χ

Αλεξάνδρα said...

αυτό το κομμάτι είναι κομμάτι απ΄τη ζωή μου. Αγαπημένο τραγούδι της μαμάς βλέπεις.!!!!

Α ρε maya τι μου θύμησες!!!

maya said...

είδες που σου λέω adiple? πάλι συγχρονισμένες! μεγάλο ταξίδι πίσω μου κάνει και μένα αυτό το τραγούδι...
χχχ