Thursday 13 February 2020

Το τέλος μίας τέρψης...



Θέλω 
να σε προστατέρψω.
Έχω συλλέξει ό,τι έρωτα είχα
και με προσφέρω μυσταγωγικά σε σένα.

Ξέρω ότι η αγάπη μου είναι πιο σπουδαία
από ό,τι πραγματικά είσαι εσύ.
Εγώ είμαι.
Εγώ κρατάω το χρυσό κλειδί που σε κάνει φως.
Εσύ με κοιτάς, με ρουφάς
και μετράς με αγενή άμιλλα τις δικές σου πράξεις.
Πράξεις αγάπης. Τόσο όσο.
Καμία διατάραξη κοινής σημασίας...
Όλα βαίνουν ομαλώς. Πέρα μου.

Ώρα να μαζέψω τα χρόνια...
Κανένα ίχνος μου δεν θα μείνει.
Το τέλος μιας τέρψης.
Πάμε πάλι απ’την αρχή.
Θέλω να με προστατέρψω…



*Ο πίνακας είναι του Albert Lynch.

22 comments:

Dee Dee said...

Να σε προστατερψεις. Ξέρεις εσύ.
Τώρα κλεισμένη στο σπίτι προσπαθώ να γεμίσω τις ώρες με ασχολίες γιατί δεν έχω μάθει να ζω με κόσμο. 15 χρόνια με τον Δημήτρη, 10 με την Ισμήνη και φοβάμαι να ζήσω κλεισμένη μαζί τους :) Κάτι έχω κάνει λάθος ίσως, κάπου δεν έχω επενδύσει αρκετά. Θα δείξει.
Αυτό το "τόσο,οσο" το έχει σιχαθεί η ψυχή μου, να ξες. Δήλωση σου κάνω τώρα χαχα. Μηχανικές σχέσεις. Τόσο, όσο. Και μεγαλώνει το χάσμα. Τόσο, όσο.
Άσε το φως σου να απλωθεί, είναι δίκη σου ανάγκη, μην το ξεχνάς. Κι έχεις τόσα χρώματα εσύ.
Θα το κάνω κι εγώ. Είμαι σε άλλη φάση. Είμαστε σε άλλες τροχες. Προσέχω κι εγώ τα χρώματα μου. Η τέρψη αργεί λιγάκι :)

Σε φιλώ πολύ πολύ!

maya said...

@ντίντιμουυυυυ
TI ωραία έκπληξη!!!!!!!
μα πες μου: δεν είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ στιγμή να ανανεώσουμε τα μπλογκόσπιτα μας?
πού είναι όλοι??

Αυτό το τόσο όσο... και γω δεν το μπορώ να ξες.

Απλώνεται ο χρόνος σ'αυτή την φοβερή παρένθεση
και μεις μαζευόμαστε εντός.
Ούτε γω τόχω βρει.
Αλλά τουλάχιστον με τους εαυτούς μας δεν έχουμε τόση αποξένωση.
Ας ξεκινήσουμε με αυτά τα θετικά.
Αλλοι τώρα έχουν απο κει να το πιάσουν.
φαντάζεσαι? Νάχεις να κάνεις πρώτη φορα διάλογο με σένα?...

Να σε προσέχεις και να καλοδεχτείς και τέρψη! Μόνο εσύ μπορείς :)

Σε φιλώ σταυρωτά εδώ που δεν πειράζει!!!
χ χ χ χ χ χ

faraona said...

Να σε προστατρέψεις δε λες τίποτε ...αμέσως χωρίς χρονοτριβή.Βρε σεις πόσο χαίρομαι που ξαναβρισκόμαστε ...νομίζω ειναι μια πολυ καλή αρχή ,επανεκκίνηση ,οπως θέλετε να την ονομάσουμε ...εγω πέταξα απο χαρά μόλις μου τόπε η Dee.
Που είναι η άλλη; την ειδοποιήσαμε;

faraona said...

Καλε Dee και Maya ποιό τόσο όσο τι λέτε σεις;;; εδω να σας λέω εγω και να μην αποσώνω το τι και το πως ...

Talisker said...

πλακα κανετεεεεεεεεεεεεε

Talisker said...

Κοριτσια μου ομορφα και αγαπημενα !!! Ποσο χαιρομαι που γραφετε παλι !:) σε ευχαριστω Ντι μου για την ειδοποιηση !!! ΦΡΙΚΑΡΩ οταν διαβαζω πως 15 χρονια εισαι με τον Δημητρη και 10 εχεις την Ισμηνη ...Απιστευτο πως περναει ο χρονος!!!!Το μονο κακο ειναι πως εχω ξεχασει να μιλαω ετσι ...σας διαβαζω και μου φαινεται απιστευτο ...φυσικα ειναι θεμα λεπτων αντε και ωρων να ξαναβρω τη φορμα μου αλλα γι ατην ωρα αφηνω ενα γεια και μια μεγαλη αγκαλια σε ολες !:))) ΠΑΛΙΟΜΑΓΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΤΡΕΛΛΑΙΝΟΜΑΙΙΙΙΙΙ ΧΑΧΧΑ ΦΙΛΙΑ φΑΡΑ ΜΟΤ ΦΙΓΚΕΡ ΤΑΤΣ!! Σε λιγο ξαναεχω μαθημα αλλα θα ρθω να σας ξαναβρω !! να ειστε καλα και να προσεχετε~

Talisker said...

Χριστε μου η κουκλα μου!!! σωριαζομαι εχω να τη δω 8-9 χρονια σιγουρα ..κουκλιτσα μου τι ομορφη που ηταν !!

Dee Dee said...

Φωναξα και την mAuVe :)
Ξαναθυμηθηκαμε και τα παρατσουλια. Πεταλουδιτσα Μαγια, Ταλισκερ, Φαραονα, Μωβ :)

Μεσημεριανη σιεστα.
Θα επανελθω το απογευμα.

Σας φιλω

adaeus said...

....επππ ... δεν έχω λόγια
έχω εικόνες, κάποια παλιά και νεα άνθη...
Κάποιες αναμνήσεις σαν τις παλιές φωτογραφίες στο συρτάρι...
Σαν κάποιες βουτιές στα όμορφα...
Αγαπώ αφού...

Dee Dee said...

Κι εμενα μου φαινεται καπως που σας ξερω ολους πριν γεννησω την Ισμηνη :)
Ταλι μονο εσενα δεν εχω δει απο κοντα τελικα :) :)

Μη χαθειτε....θα μπαινω καθε μερα

Σας φιλω!

mAuVe said...

ρε παιδιά... μόνο εγώ ριγώ τώρα?
πήγα να ξαναβρω το μπλογκάκι μου κ δν υπάρχουν οι φωτογραφίες
τότε είχα hotmail, τώρα gmail
δν ξέρω τι χειρισμούς έκανα λάθος μα είναι αδύνατον να το ξαναφρεσκάρω, τουλάχιστον για την ώρα
τι ασφαλές μέρος είν' αυτό... στα συρτάρια της Μάγιας με συνωμοτικό ύφος, μαζί με τα πεταρίΖματα χαράς & λαχτάρας
ναι, εδώ αγκαλιαζόμαστε άφοβα, μπας κ έστω κ λίγοι απ' τους φόβους που στοιβάχτηκαν μέσα μας πετάξουν

faraona said...

Κόρες είμαστε ,ήμασταν, θα είμαστε άπαιχτες!

Βλέπω οτι πνέουν ούριοι άνεμοι ,το κέφι ακμαίο ,το ηθικόν ακμαιότατον !!!βρε τι γίνεται! ...το τι χαρά έχω που μαζευτήκαμε πάλι δεν λέγεται.
Σας φιλώ όλες!

Dee Dee said...

Εδω εχουμε καλοκαιρι. Εχει καμια εβδομαδα που ειναι καλος ο καιρος αλλα απο προχθες εχει 22-23 βαθμους και ειναι κι εξοχη εδω και αρχισαν να ανθιζουν τα λουλουδια στο καινουριο μας σπιτι και καθε εβδομαδα ανακαλυπτω κατι διαφορετικο. Εχουμε και τουλιπες στον κηπο!!
Νιωθω πολυ τυχερη που αυτο με βρηκε εδω και οχι στην Ελλαδα με το οδοντιατρειο ανοιχτο. Δε θελω ουτε να το σκεφτομαι.
Για την Ισμηνη ηταν πολυ δυσκολη αυτη η αλλαγη. Κι ακομη ειναι. Δεν το φανταζομουν τοσο ψυχοφθορο. Πολλες δυσκολες στιγμες. Αλλα απο τετοιες καταστασεις βγαινουμε πιο δυνατοι, ετσι; Θα σας τα πω αλλη στιγμη τα στεναχωρα :)
Αδικα τη φοβομουν την καραντινα με τον Δ και την Ισμηνη μεσα στο σπιτι. Τωρα ξερω καλα πως θα μου λειψει ολο αυτο.
Τι σας εχει λειψει εσας;
Εμενα οι φιλοι. Οι δια ζωσης επαφες. Καφες με μια φιλη, φαγητο και κρασακι με παρεα.

μουτς σε ολους

faraona said...

Αχ κι εμένα Dee αυτο καφεδάκι η κανενα κρασάκι με μεζε στη λιακάδα κυρίως.
Και τα παιδιά μου πολυ!!!!
Και τα 3 εγγόνια μου παρα πολυ!!!
Εχουμε εχουμε! 3 μας τα εκανε η Ραλλού.
Αγόρια και τα 3 .
Ο γιός μου φέτος αποφάσισε επιτέλους να συγκατοικήσει με το κορίτσι του.
Επίσης αποθύμησα ενα ταξίδι στην Αθήνα να δω ολες τις αγαπημένες μαθήτριες κι εκει.
Να είμαστε γεροί όλοι.
Μπόρα ειναι θα περάσει.

maya said...

νταααααξ!

ΔΕΝ
ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ!!!!!


το σκέφτομαι όσο ζούμε αυτό το κακό ότι είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ στιγμή να φρεσκάρουμε τα μπλογκοσπιτα μας! Μπράβο ντιντι μου!!!!!!!!
αλλά κανείς δεν κουνιόταν.

Πάω να διαβάσω τι γράψατε! οι συνήθεις αγαπημένοι ύποπτοι, μισο να βάλω γραβάτα!!!!

...

maya said...

@αγαπημένους όλους
Αυτο εδώ, το πιο ειλικρινές, το μέσα μας,
μου είναι πολύ πιο ζεστό από τα άλλα κοινωνικά δίκτυα.
Μου λείπετε όλοι, μου λείπει αυτό.

και τώρα, στον καιρό αυτό, δυσκολεύομαι να γράψω.
δεν θέλω να πω γι'αυτό που ζούμε
μα δεν πάει εύκολα και το μυαλό στα όμορφα...

Όπως είπε ο adaeus αγαπώ αφού.

όπως είπε η μωβ, ριγώ.

όπως είπε η φαραόνα, τρελλαίνομαι!

όπως είπε η ντιντι, θα μπαίνω κάθε μέρα.

και όπως είπε η Α.Μ. (last but not least!) ΤΙ κουκλίτσα που ΕΙΣΑΙ!!!!!

σας φιλώ σταυρωτά με πελώριο χαμόγελο!
:))))))))))))

Dee Dee said...

Λες και ειμαστε καπου κρυμμενοι και συνωμοτουμε νιωθω :)
Λιγο σαν γιαφκα μου κανει :D
Μη ξεχαστω καμια στιγμη και γραψω παραπανω απο οσα πρεπει να λεγονται δημοσια χαχαχαχα

Αυριο εχω να κανω λαζαρακια με τη μικρη. Καπως πρεπει να σφραγιζουμε τις μερες με ελληνικα εθιμα. Εδω εγινε πιο ελληνιδα απο οσο ηταν. Και μονη της το παρατηρησε και μου το ειπε χθες. Φοβαται μη ξεχασει την Ελλαδα (Ισμηνη 10 χρονων :) )

Σας φιλω

faraona said...

Κλεισμένη στο σπίτι με 2 ανθρώπους στο κεφάλι μου ...οκ δε λέω τους αγαπώ τους εκτιμώ υπομονή κάνω αλλα η καρδιά μου πετάει ...και ναι μολις θα φύγει το κακό θα του δώσω να καταλάβει!!!
Dee,Maya,Μωβ,Tali αξίζει πολλά αυτό το συναπάντημά μας εδω τόσα χρόνια!
Αξίζει πολλά!

maya said...

@λακάκι μου
Είναι τόοοοσο ξεχασμένη αυτή η γειτονιά που δεν πολυκινδυνεύουμε να μας διαβάσουν!!!
Πώς έγιναν τα λαζαράκια..?
Είναι όμορφη αυτή η ΑΝΑΓΚΗ ταυτότητας που ξυπνάει μακρυά. Καλότυχη νάναι!

...ωραίο και το κρυφό, δεν λέω. Έτσι ξεκινήσαμε!

maya said...

@Φάρα μου
Ανεκτίμητη αξία αυτό που έχουμε.
όχι είχαμε. Έχουμε.
τεράστια ζεστασιά νοιώθω.

Όσο για τον εγκλεισμό, ΕΥΤΥΧΩΣ που κάνουμε καλή παρέα με τον εαυτό μας.
Θάταν ανυπόφορο αλλοιώς. εγώ είμαι με τα δύο κορίτσια 15 και 19 - μεγάλη υπομονή κάνουν ενώ βράζει το νιάτο - και μουσαφίρη τον ανηψιό μου από ολλανδία που έκλεισαν τα πανεπιστήμια.
Μέχρι στιγμής, έχουμε δει πολλές ταινίες και σειρές, είμαστε στην μέση ενός puzzle και το σπίτι έχει περισσότερα χέρια βοηθείας χεχε (καιρός ήταν)

maya said...

υγ. Για δείτε και από πάνω μια μίνι αφιέρωση που ανήρτησα... :)

maya said...

υγ2 @φαραόνα
Ξέχασες τον adaeus μας! Έναν τον έχουμε!!