"Ψυχές πολύγωνες..."

Μεγάλα ταξίδια…

Πολύγωνη αίθουσα αναμονής.

Περιμένω, επιμένω, ανασαίνω.

Γύρω μου 

Ήρωες οι λαβωμένοι βηματίζουν .

με τσαγανές βαλίτσες κι ευθυτενή εισιτήρια…

Ο γύρος του πόνου σε πόσες μέρες …?

Πάνε χρόνια. Περιμένουμε τα άλλα.

Ένα ταξίδι με ρόδα που βαριά ΘΑ γυρίσει…

κι όλο ζητάει… ζητάει από άδειο παγούρι.

Τραγουδώ την γεύση του νερού …

κι άλλο ταξίδι … για να δαμάσουμε δίνες…

Επαναθλίψεις. ώσπου να κερδίσεις.

Ακτινογραφία μοναδικής ψυχής στον φάκελλο

και θαυμαστό θράσος σε ρυθμό.

Χωρίς μεγάφωνα η ανακοίνωση δύναμης.

Σύρε. Κι έλα.

Θα φέρω χρώματα.

Καλή αντάμωση.

*ακούγεται το "τσάμικο" του δ.σαββόπουλου με τον €1000

**αφιερωμένο εξαιρετικά στον δημοσθένη  και την μαρίνα  που ταξιδεύουν.

Αντίχρωμη μέτρηση ...

Θέλω να χωθώ στον χειμώνα μετωπικά .

Έχω λύσει τα φύκια από τα μαλλιά μου

Ξεσκόνισα τις άμμους από την επιφάνεια

Αποχαιρέτησα την θάλασσα της καλοσύνης

Και άφησα τα φύλλα να πέσουν μόνα τους.

Δεν βιάζω τίποτα.

Ξέρω για τον ερχομό της ομορφιάς.

Ξέρω πώς θα νοτίσει το χώμα μου…

Θέλω να χαθώ στο βάθος των διαστάσεων

Και να ενσωματωθώ άφοβα στο σκοτάδι.

Θέλω να δω πάλι το χιόνι να λάμπει…

Τον άνεμο να σκληραγωγεί τα στοιχεία…

Την αυγή να μου χαμογελάει ώριμα…

Ξέρω πως γίνεται.

Πρέπει απλά να το μπορέσω...

Μετράω …

*ακούγεται το "salut d'amour" του edward elgar

Τίτλοι για ένα όνειρο ...

Πήρα θέση στην ορχήστρα των ονείρων.

Μαέστρος σε αντίξοες μελωδίες.

Με την δεξιοτεχνία της αδυναμίας μου

Υψώνω το μπατόν κι όλα σιωπούν.

Κόντρα σε τοίχους γδαρμένους

Και έρημες αυλές αντηχεί η πρώτη νότα…

Δική σου, αστέρι μου. όπως εγώ.

Ενορχήστρωση μαγείας

Για να ξορκίσω τ’απρόσωπα εμπόδια.

Μετράω ρυθμό και χρόνο ανηφορικό

Με όρτσα επιτάχυνσης.

Πείσμα ενάντια στη φυσική.

Λατρεία της χημείας που μας χορεύει…

θα νικήσω για σένα το ρεφραίν.

Κοιμήσου εσύ…

Εγώ θα γεμίσω μουσικές τον αέρα μας

Και θα τον φυσήξω ως τα μέσα σου

Εκεί…

Εκεί που ξεκινάει το χαμόγελο σου.

Ο θησαυρός μου…

Εσύ.

*ακούγεται το «νανούρισμα» με την αρετή κετιμέ

Πρόσκληση ...

Σήμερα είναι γιορτή.

Για φως θάχω τον ήλιο χορτάτο

και για μουσική την θάλασσα που δυναμώνει.

Θα στήσω το τραπέζι επίσημα.

Σιδέρωσα το χειροποίητο τραπεζομάντηλο

-εκείνο που κεντάω τις ιστορίες λίγο-λίγο-

περήφανα να δείχνει το παρελθόν.

Πήρα φίνες πορσελάνες – που δεν έσπασαν-

και τα καλά κρύσταλλα. Όλα διαυγή πλέον.

Γυάλισα ασημένια μαχαίρια και πηρούνια

-φυλαγμένα εξίσου όλα μου τα αιχμηρά.

Έτσι και μπορώ

να γαληνεύω ώριμα στα χάδια σου…

Για την μέση διάλεξα μικρά μπουμπούκια και

φύλλα φθινοπωρινά. Για να πέσουν…

και μια καράφα αγαπημένη. Για να προσφέρει.

Μου είπες για μια γουλιά έρωτα…

και θέλω να μεθύσω.

Σήμερα είναι γιορτή.

Σε περιμένω.

Καλό φθινόπωρο.

*ακούγεται «το πεπρωμένο» με τον €1000 και την μαρινέλλα.