Άγριες μέρες…
ευλαβικά προχωράω-
Προσπαθώ να με πλησιάσω πάλι.
Αίσθημα κατάνοιξης
Μου ψιθυρίζει να με πάρει…
Εβδομάδα των παθών.
Ζυμώνω την ψυχή μου κουλούρα
Και την αφήνω να φουσκώσει…
Βάζω το κόκκινο ‘αχ’ στη μέση και την ψήνω.
Τα πουλιά επιστρέφουν στην ζέστη.
Νυστεύω συνεχώς…
Κάτι να με ξυπνήσει στις 12…
Ρυθμικά χτυπούν οι καμπάνες.
Λαμπάδα στολισμένη και τρέχω.
Κακής ποιότητας.
Στάζει στα δάκτυλα μου καυτό δάκρυ.
Δυναμιτάκια σκάνε στα πόδια μου.
Εκεί που με το στόμα σου με φιλούσες.
Δεν πονάει.
Μεγάλη εβδομάδα.
Πελώριο τίποτα έγινες.
Ψάλλουν οι αναμνήσεις…
Παραγγελιά θα χορέψω.
(Πάλι γεννιέμαι. νέο άνθος...?)
Θα φιληθούμε όλοι με τον Ιούδα.
Αμίλητη πάω την λαμπάδα σπίτι.
Θα κάψω την πόρτα.
Μαύρο σημάδι, έθιμο ο πόνος.
Στην χούφτα μου κρατάω
την καρδιά μου κατακόκκινη.
Θα την τσουγκρίσω
Ξανά και ξανά
Να σπάσει το τσόφλι.
Καλή ανάταση...
*ακούγεται το "turn your lights down low" των bob marley & laurin hill
**η ζωγραφική είναι της odilia mesquia και η 2η εικόνα απο την αλφάβητο των Μάγια
65 comments:
αίσθημα κατ-άνοιξης
μιας κρυμμένης άνοιξης
μωβ βιολέτες
στον Επιτάφιο θ' ακουμπήσω
κι ό,τι με βλάπτει
ρυθμικά θα ξορκίσω
Ξανά και ξανά..
Τσουγκρισμένες καρδιές
και σπασμένα φιλιά :))
@ευαγγελία μου
τάπες τέλεια!
φέτος σε κάθε χτύπο της καμπάνας
θα ξορκίζουμε!
ξανά και ξανά.
και δεν έχει ηττημένους...
πολύχρωμη καλησπέρα
χχχχχχχχχχχχχχ
υγ.μ'αρέσει το πρώτο σχόλιο!
διαβαζω και ξεχωριζω τα bold γραμματα σου..
προσπαθω να πλησιασω με κατανοιξη..η ψυχη μου φουσκωνε..το χρωμα κοκκινο..ο ηχος αχ..
νυστευω κατι αλλα δεν ξερω τι..ρυθμικα στολισμενη σε περιμενα..το στομα σου πελωριο..του λυκου εγινε..
γεννιεμαι και ειμαι αμηλητη..
ο πονος ριζωσε στη χουφτα μου,στη καρδια μου τσουγκρισε και εμεινε το τσοφλι..
καλη ανασταση.
θάθελα κάθε λέξη νάναι bold...
να φωνάζει καθε μια μόνη της
αυτά που πασχίζω να ζωγραφίσω...
κατάλαβες τίποτα?
είχα μια έννοια
το πρωί που έγραφα...
μάγια ασυναρτήτου, ένα πράμα...
εγώ πάλι μια χαρά κατάλαβα τα δικά σου.
είμαστε κι οι δύο τόσο χάλια δηλαδη?!!!
αχαχαχα
αληθώς!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
"Πάλι γεννιέμαι. νέο άνθος...?"
Ναι καλή μου. δροσερό κι ευωδιαστό, σαν τη ψυχή ενός παιδιού!
Όπως είπες κι εσύ κάπου, κάποτε, πάμε γι'άλλα... άστα δάκρυα να καίνε. Τα πιο χρήσιμα καψίματα. Εσύ μου τό έμαθες αυτό.
@δημοσθένη μου
να βλέπεις τι κάνεις?
μια φορά γράφεις πιο πολλά
και εγώ συγκινούμαι...
είναι παράξενο
αυτά που λες
να σου τα λένε και σένα...
γιατί τα κατανοείς
τα πιστεύεις
θέλεις.
σ'έχω πολύ στο μυαλό μου.
ναι, πάμε γι'άλλα...
δεν μετάνιωσα ποτέ
για ό,τι μ'έκαψε.
στο χέρι, στην καρδιά, στην ψυχή.
και δεν συρρικνώνομαι
που να χτυπιούνται
γαμώ την πουτάνα μου.
γίνομαι καλύτερη.
καλέ μου δημοσθένη
αγκαλιά χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
... και μεγάλη κιόλας.
(να κοιτάμε κανένα μέηλ, ε;)
goes both ways!
σου απάντησα και σεντόνι!!!
ακούω το one of these mornings
και με γεμίζει αισιοδοξία
πλεγμένο με τις σκέψεις μου
για σένα
και τα καλά σου νέα απο χτες...
:)))))
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
i know. check again
γεύση κατάνοιξης λοιπόν…
όσα δάκρυα μας καίνε τα μάγουλα να φυσήξει αγέρι να τα στεγνώσει… σαν την μπουγάδα με τα ασπρόρουχα σε εκείνη την ταράτσα απέναντι… δες πόσο εκτυφλωτικά λευκά ανεμίζουν… σχεδόν ακούγονται… μας γνέφουν καθώς ένα απαλό αγέρι σε πανιά τα μετατρέπει…
της λαμπάδας το φυτίλι θα κάψει θα κάψει… κάποτε θα σωθεί… κι όλες οι σταξιές που προκάλεσε, θα ‘χουν στεγνώσει & δεν θα πονάνε πια… και τότε, τα δάχτυλα -- πιο καθαρά από ποτέ -- θα ‘ναι ελεύθερα να μπλεχτούν σ’ άλλα αγγίγματα ολόφρεσκα, από λαχτάρα πεινασμένα …
κι εγώ περιμένω στημένη κι αφουγκράζομαι της καμπάνας το σύνθημα στις 12
ξεντύνομαι όσα με πόνεσαν και τ’ ακουμπώ διπλωμένα κάτω… κι ούτε γυρίζω να τα ξαναδώ… μόνο ντύνω την καρδιά μου ένα μωβ σατέν μικρό κορδελλάκι, μοναδικό της στολίδι, το χαϊδεύω απαλά, λίγο αμήχανα, μα νοιώθω πως για την ώρα φτάνει… κρατάει τα ραγίσματα… συναινώ με λιγότερες κινήσεις που προκαλούν κι άλλους πόνους… ο νάρθηκας – κορδελλάκι θα κάνει τη δουλειά του!
καλή ανά(σ)ταση για όλοΥς μας maya μου!!!
τα λόγια σου λίγο κόντεψαν να λύσουν το κορδελλάκι …
φιλιά σεμνά μα τόσο αληθινά
(μακριά από Ιούδες)
Μεγάλη Πέμπτη, πλέον! Περιμένω, λοιπόν, να βάψεις αβγά! Όπως μόνον εσύ ξέρεις.
@νατάσσα μου
εγώ ξέρω τι μου χρειάζεται!
μόλις είπες για πανιά
θυμήθηκα.
την θάλασσα θέλω.
κι αν αντέχω το πάσχα
είναι γιατι κάποιες φορές
έχω κολυμπήσει...
κι έτσι έχω ξαναπάρει ενέργεια.
ο χειμώνας με πονάει.
δεν μου πάει κι ας είναι δυναμικός.
η αλμύρα, το ιώδιο, το χρώμα
έννοια σου
όλους θα μας γιάνει!
να περνάς καλά.
τίποτα δεν μας λιώνει τελείως, ναι?
πολύχρωμη καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.οδεύουμε στα καλύτερα! :)))
@διαστήματα μου
τρελλόπαιδο!
μ'αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι!
λοιπόν, μια χρονιά
εκτός ελλάδας
τόχ κάνει αυτό.
είχα ΖΩΓΡΑΦΙΣΕΙ 25 αυγά!
...τι σκεφτόμουν?
μιλάμε για τρομερή δουλειά!
αλλά το αποτέλεσμα απίθανο...
νάσαι καλά.
είσαι?
χμμμ...
για νάρθω μια βόλτα με τα πινέλα μου...
πολύ καλή μέρα μας
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.σήμερα θα τολμήσω και τσουρέκι...
και 30 αυγά.
ψωμί φτιάχνω.
πόσο δύσκολο μπορεί νάναι το τσουρέκι?...
μούμπλε μούμπλε...
"Ψάλλουν οι αναμνήσεις"
..και οι χαμένες προσδοκίες....
πονάει.. πολύ...λένε ότι οι μελαγχολικές σκέψεις λαξεύουν τον εσωτερικό χώρο για να εγκατασταθεί
η σοφία...δεν θέλω..θέλω να γεμίσω την ζωή μου αγνή καθαρή ΧΑΡΑ .. όχι άλλα μαθήματα ..τουλάχιστον όχι τώρα .. αυτή είναι η δική μου προσευχή...στον εαυτό μου..
"Προσπαθώ να με πλησιάσω πάλι"..
να με αγαπήσω ως τα βάθη της ψυχής μου...
μια γλυκιά καλημέρα κι από μένα
Ποσο παραλληλο κειμενο των ημερων και των ψυχων
εκεινη την καρδια ματια μου
την κατακοκκινη μη την τσουγκρισεις
εχε την ζεστη στα μαλακα
σε μια φωλια απο αιμα ...
καποτε ..καποια στιγμη ευλογημεη
θα ανθισει μεσα της ενα λουλουδι
οπως αξιζει σε καθε καρδια ...
τωρα πρεπει μονο να ξεκουραστεις..
-να ξεκουραστεις ...
απο αποχωρησεις
και υπερεκτιμησεις ......
μετα ..
θα παρεις μια βαθια ανασα
για αλλη μια βουτια στα βαθια
στα καθαρα...
στα λιγο παγωμενα
να βρεις αυτην που αφησες
στον βυθο σου.
σε φιλω!
.......εν τω μεταξυ ...
σου αφηνω μερικα πεταλα...
απο αγρια κατακακκινα τριανταφυλλα..
-εχω παρα πολλα στην καρδια μου!
(το επομενο σχολιο θα στερειται σοβαροτητος και συναισθηματος.. μην πεις πως δεν σε προειδοποιησα ακου..:
-τσουρεκια!!!!)
κοριτσάκι μου γλυκό καλή ανάσταση (και στη ψυχούλα σου)
να περάσεις πολύ πολύ καλά και να χαρείς δίπλα σου όλους τους αγαπημένους σου ανθρώπους
φιλί γλυκό και τεράαααααααστια αγκαλιά
Εντυπωσιάστηκα... Πραγματικά εντυπωσιάστηκα, και δεν μου συμβαίνει κι εύκολα κάτι τέτοιο...
Ε-Ξ-Α-Ι-Ρ-Ε-Τ-Ι-Κ-Ο!!!!!!!!!!!!
Εύχομαι να έρθει η πολυπόθητη ανάσταση όπου εσύ θεωρείς ότι κάτι έχει αρχίσει να στερείται ζωής...
Να περάσεις γλυκά, χαρούμενα κι αγαπησιάρικα με την πανέμορφη οικογένειά σου!!!!!!!!!!!!
Φιλιά μ' άρωμα πασχαλιάς και βιολέττας!!!!!!!!!!!!!
@κρύος
σκέφτεσαι και γράφεις πολύ όμορφα.
λυπάμαι που δεν έχεις ξεκινήσει τον δικό σου χώρο...
εγω πάλι θεωρώ πως η μελαγχολία
είναι αναπόσπαστο μέρος
της προσωπικότητας των χαρούμενων ανθρώπων.
δεν μπορείς να νοιώσεις την ευτυχία
αν δεν έχεις σμιλευτεί με θλίψη.
να τα δέχεσαι όλα με ανοιχτό στέρνο καλέ μου,
έτσι μόνο θα σου κόβεται η αναπνοή όμορφα.
καλό μας μεσημέρι
χχχχχχχχχχχχχ
υγ.άλλωστε στην πιο μεγάλη χαρά δεν γεμίζουμε δάκρυα συγκίνησης...?
θέλει ωριμότητα η αγνή χαρά.
:)))
@τάλισκερμεάκι μου
"αποχωρήσεις και υπερεκτιμήσεις..." ε?
ένοχη...
κατά συρροήν...
θα σου πω
η πρώτη ανάσα μετά την κάθε ασφυξία
είναι πάντα γεμάτη άρωμα.
ζεστή σαν το αίμα που λες...
και αυτό μου δίνει ΤΟΣΟ θάρρος...
να ξεκουραστώ
απο άσκοπες σκέψεις
ανούσιες παρεμβολές
απο το ελάχιστο ...
αυτό κάνω...
όμορφες μέρες για να με κανακέψω λίγο...
οταν μου μιλάς έτσι θέλω να σε ακούσω...
γιατί σε νοιάζει και το ξέρω.
και νοιώθω τυχερή γι'αυτό.
και το επόμενο σχόλιο θα είναι αυτό που σου αρμόζει...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Νο2
τα λατρεύω τα ροδοπέταλα...
τα λατρεύω...
θυμάσαι την σκηνή στο αμερικάνικο είδωλο
ή πώς το λέγαμε
που ξαπλώνει η κοπέλλα στα ροδοπέταλα?
έτσι νοιώθω με το δώρο σου...
πλούσια.
:)))))
υγ.όχι δεν είναι αυτό που σου αρμόζει...
επανέρχομαι.
Νο3
ναι μανδάμ, τσουρέκια!
τρέχει τίποτις?
τώρα φουσκώνιιιιιει...
πρώτη δόση.
άιντα. όλη μέρα για ένα τσουρέκι
που δεν ξέρω αν θα τρώγεται.
αλλά
για κάθε πράμα υπάρχει πρώτη φορά!
να μου μείνει καλή ανάμνηση μόνο...
αχαχα
και το απόγευμα τα αυγά.
βέεεεεβαια!
πιο παραδοσιακή απο μένα?
η μαμά μου γελούσε πριν που με πήρε και της είπα τι κάνω!!!!
χχχχχχχχχχχχ
θα σου πω το απόγευμα.
αν βγει καλό
θα κάνω κι άλλα.
(έκανα μισή δόση...)
@αρτουμ' γλυκιά!
καλή ξεκούραση για όλους μας
να φορτίσουμε μπαταρίες
για το ΓΑΜΑΤΟ καλοκαίρι που έρχεται!
πόσο πολύ χαίρομαι
που πλησιάζει...
φιλιά πολλά
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@αστέρω μου όμορφη
αλήθεια?
εγώ σκίτσαρα σκέψεις
και δεν ήμουν καν σίγουρη αν κανείς θα βγάλει νόημα...
μετά λέω
δικό μου δεν είν'του μπλογκ?
ό,τι θέλω θα αγανακτώ!
αμ πώς!
:)))
έτσι δεν είναι και το κεφάλι μας?
γεμάτο απο πολλά μικρά
που μας κάνουν ένα σύνολο?
(αν είμαστε τυχεροί?)
σ'ευχαριστώ
με νοιάζει η γνώμη σου, το ξέρεις.
και μου μετράει
στα κείμενα μου
που πάντα έχουν εμένα να ακροβατώ στους τόνους και τα αποσιωπητικά.
να περάσεις και συ υπέροχα
θα είσαι εδώ?
και φιλιά στο μουτράκι σου το γλυκό
απο μένα να του πεις!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Maya μου συμφωνώ στο ότι "δεν μπορείς να νοιώσεις την ευτυχία
αν δεν έχεις σμιλευτεί με θλίψη"...
Η ευτυχία είναι πάντα στιγμές...και θα πρέπει να σμιλευτείς για να το "δεις" αυτο ...δεν υπάρχει μόνιμη καταστάση ευτυχίας...έχει να κάνει πιο πολύ με φιλοσοφία ζωής...
Από την άλλη όμως διαφωνώ στο ότι "θέλει ωριμότητα η αγνή χαρά"..δεν είναι η ωριμότητα που λείπει...πολλοί ώριμοι και αυτοαναλυόμενοι άνθρωποι δεν έχουν ούτε μια στιγμή τέτοιας χαράς...για μένα είναι η επανασύνδεση με το παιδί που ήμασταν κάποτε...το παιδί που ζει πάντα στο "τώρα" χωρίς προσδοκίες ... που βλέπει ...που ακούει..που βιώνει..που ZEI σε τελική ανάλυση..εμείς συνήθως μόνο σκεφτόμαστε.
με πολλή εκτίμηση.
ok.
όταν λέω ωριμότητα
δεν εννοώ τους 'διανοούμενους'
που χάνουν την μπάλλα απο την ζωή...
πήξαμε απο δαύτους...
να είσαι ώριμος
για μένα
προυποθέτει να ΖΕΙΣ.
όχι εκ του μακρόθεν...
αγγίζεις το χειρότερο μου.
την χρόνια σκεφτόμενη θλίψη.
μπλιαχ.
(είδες τι εύγλωττα το εκφράζω?)
το κλειδί είναι αυτό που είπες:
το παιδί.
όσο μεγαλώνω
΄-έχοντας κάνει παιδιά-
και όσο ζορίζομαι
και στίβομαι
τόσο πιο πολύ πιστεύω
οτι είναι α π λ ά τα πράγμτα.
και όσο πιο πολύ μαθαίνω απο τα λάθη μου
τόσο πιο δυναμικά αφήνομαι στα όμορφα.
go figure!
:))))
και γιατί δεν μου απαντάς στο θέμα του μπλογκ ΣΟΥ? :)
...σκέφτεσαι...?
καλό μεσημέρι πια...
υγ.δεν φουσκώνει το τσουρέκιιιι!!!
άσχετο αλλά με πνίγει το δίκιο.
Oι φλόγες απ’ τ’ αναμμένα κεριά
μας κοιτάζουν εκστατικές
να μας χαρίσουν λίγο έλεος,
ή τάχα άραγε
να προχωρήσουν στον επόμενο
γερμένες μαζί ομόφωνα
κατά τις προσταγές του έξωθεν
νυχτερινού ανέμου
κι απομένουμε θολοί κι εκστατικοί
με μιαν ανάσα ανέκαθεν
υποτασική απ’ τα γεννοφάσκια μας
να προσμένουμε το έλεος
το έλεος που αργεί
το έλεος που δεν έρχεται για μας…
έτσι όπως όλο το πρωινό
περιμέναμε σχεδόν μη ανασαίνοντας
να μοσχοβολήσει η πασχαλιά
από κάτι δέντρα που της μοιάζουνε
αλλά πώς να βγάλει μύρο
δεντράκι ενός φυτού
που το παρεξηγήσαμε;
ή μήπως σκόπιμα μας μπέρδεψε…
εκμεταλλευόμενο το αδύναμο βλέμμα μας ;
φιλι φιλι
έλα να σου δείξω
εκείνο το μακρινό χορτάρι
που πράσινο νομίζω
αλλά η μνήμη μου βλέπει
πολύχρωμα φλύαρα λουλούδια
λουλούδια μηνύματα μιας άνοιξης
κι όταν τα βλέπεις,
άγγιξέ με,
να νιώσω εκείνο το σκίρτημα
της πρώτης μας χαράς
που στέρεψε σε μένα με τα χρόνια
και τα λόγια
και το μπετόν που ανασαίνω
κάθε πρωί…
κι άλλο φιλι
…κι άσε να σου το σπάσουμε
κείνο το τσίγκινο τσόφλι
της καρδιάς / της ζωής
τι θαρρείς
λίγη αγάπη παραπάνω χρειάζεται
αγάπη κι όχι δύναμη
δύναμη κι όχι βία…
κι άλλο φιλι
Μια παλιά κινέζικη παροιμία λέει ..
" Δεν μπορείς να αποφύγεις τα πουλιά της λύπης να πετάξουν πάνω απο το κεφάλι σου ,
μπορείς όμως να μην τα αφήσεις να χτίσουν φωλιά μέσα του ".
Η αλήθεια είναι ότι σε μένα προσπάθησαν κάποτε ...μυρίστηκαν την αδυναμία μου ....ίσως έβαλαν και τα πρώτα κλαράκια...
Αποφάσισα όμως γρήγορα να τα κάνω έξωση...είχα όμορφα πράγματα εκεί μέσα..πολύτιμα..πολύχρωμα όπως θα έλεγες κι εσύ...και όσο νάναι μια φωλιά λερώνει.
Αλλωστε μεγαλώνω κι εγώ ένα παιδί... το ελάχιστο που μπορώ να κάνω γι αυτή την ψυχούλα που μου χάρισε ο καλός θεούλης είναι να έχει ένα μπαμπά με "καθαρό" μυαλό .....δίπλα του..γύρω του.
Απλά λοιπόν τα πράγματα...ναι..
όταν δεν τα περιπλέκεις εσύ...όταν δεν θέλεις και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο..
όταν ξέρεις τι θέλεις και που να το βρείς .
Σε κάθε άλλη περίπτωση έρχεται η ώρα να πληρώσεις το τίμημα....να πονέσεις...να κλάψεις..να νοιώσεις μοναξιά..με δική σου ευθύνη.
Το blog είναι μέσα στο πρόγραμμα..πραγματικά τώρα δεν έχω χρόνο...θα χαρώ πολύ να με διαβάζεις όταν θα γίνει.
Προς το παρών το δικό σου , μαζί με την όμορφη παρέα σου λειτουργεί για μένα ως αγχολυτικό.Να είσαι καλά και να προσέχεις τον εαυτό σου..είμαι βέβαιος ότι το κάνεις .
Υ.Γ Κι αν δεν φούσκωσαν τα τσουρέκια σου δεν πειράζει .. αρκεί που μύρισε το σπίτι Πάσχα .
χχχχχχχχχχ
Προσοχή εύθραυστον :)
Συνταγή Μεγάλης Εβδομάδας: αναμνήσεις, εικόνες, μυρωδιές, συναισθήματα, με ολίγο από κατάνυξη...
Τελικά πάντα η Μεγάλη Βδομάδα κάπως απαλύνει τις καρδιές μας...
Αυτά σκεφτόμουν πριν λίγο περπατώντας στη γειτονιά μου, μυρίζοντας άνθη νερατζιάς και βλέποντας τον κόσμο να γυρνάει από την εκκλησιά...
Εσύ είσαι υπέροχη Μάγια :)
καλή ανά(σ)ταση
Χμμμ... μεταξύ τσουρεκιού και Πάσχα, κοίτα και κανένα μέηλ, ε;
Το διάβασα πριν από λίγο.
Ανάσταση στις Ψυχές μας...........
@γιάννη μου
δροσοσταλιές αισιοδοξίας αφήνεις...
και θέλω να ακούω χαρά
ή έστω υπόνοια της
σαν παιδί που περιμένει
την νεράιδα με το δόντι
κάτω απο το μαξιλάρι...
το πάσχα
προνύμφη
του ΚΑΛΟκαιριού...
μόνο με την προετοιμασία εντός
για τα όμορφα πούρχονται,
το χαμόγελο μου μεγαλώνει.
ένα κλικ πριν τα μακροβούτια...
εξαγνισμός ηδονικός...
όλα θα τα μπορέσουμε
για λίγες στιγμές ευτυχίας,ε?
πολύχρωμη καλημέρα γλυκέ μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@κρύος
-μόνο κρύος δεν είσαι...-
αρχίζω ανάποδα:
το τσουρέκι μου βγήκε ΑΠΑΙΧΤΟ
και σε εμφάνιση
ΚΑΙ σε γεύση!!!!
είμαι απίστευτα περήφανη!!!
και ναι
η μυρωδιά του τσουρεκιού
μες το σπίτι
είναι το κάτι άλλο...
έξωση στην θλίψη ε?
καλό.
μ'αρέσει...
σωστή η παροιμία τους.
για τα άλλα τους
δεν μπορώ να πω πολλά
έχω μείνει λίγο άφωνη απο χτες
που πέτυχα μια εκπομπή
του κανάκη
κι έδειχνε πώς φέρονται στα ζώα...
φ ρ ί κ α ρ α κανονικά...
δεν θα πω τίποτ'άλλο γιατί χαλιέμαι.
μακάρι να λασκάρει ο χρόνος σου.
όχι για το μπλογκ
γιατί χρειαζόμαστε λίγο παραπάνω χρόνο.
απλά.
για να ζούμε.
να ανασαίνουμε όμορφα.
η ευθύνη προς τα παιδιά που γεννάμε
είναι τεράστια, ναι.
μια χαρά μας κόβει την πολυτέλεια
της άσκοπης μελαγχολίας...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@adaeus μου
εγώ δεν τόχω το θρησκευτικό.
αλλά σέβομαι απόλυτα
την ανάγκη των άλλων.
την πίστη.
για μένα το πάσχα
είναι η θρασύτητα του νέου ήλιου
είναι ίσως μια πρώτη βουτιά
είναι η εισαγωγή
στην πιο όμορφη εποχή του χρόνου...
και δεν τρώω αρνί...
οπότε είμαι και δυστυχής γαστρονομικά...
η εικόνα που έφερες
περπατώντας σε σοκάκια
μυρίζοντας την άνοιξη
είναι πολύ όμορφη...
ευχαριστώ...
πολύχρωμη καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.ακόμα δεν χάλασε ο καιρός...
μας δουλεύουν?
@δημοσθένη μου
ΤΟ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΩΡΟ μου έκανες!!!!!
σαν νάχω γενέθλια.
(είδες how easy i am to please?
να το κοιτάξω αυτό...
δεν πάει στο styling μου...
μουμπλε μουμπλε..)
πολύ φιλί και αγκαλιά
μ'έφτιαξες!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@μικρός πρίγκηπας
καλώς τον!
σ'έχασα...
τι καλά που πέρασες.
την καλημέρα μου
:))))))))
I'm in the make pleased business...
μαγιουλα μου καλη ανασταση σου ευχομαι..
φιλι
Επίσημη προσκεκλημένη στο πρώτο μου post . :)))
ΥΠΕΡΟΧΟ.
Το διαβάζω ξανά και ξανά!
Όταν προχωράς ευλαβικά προς τα σένα η κουλούρα που φουσκώνει είναι αμβροσία!
Όλοι έχουμε φιληθεί με τον Ιούδα. Οι Ιούδες όμως τρομάζουν με τις κατακόκκινες καρδιές... Μόλις τις δουν χάνουν όραση και ακοή. Τα αργύρια άχρηστα χωρίς αυτά τα δύο.
Άντε ντε, να σπάσει το τσόφλι
ΥΠΕΡΟΧΗ, ξανά!
Καλή ανάταση, κατακόκκινα φιλιά!
(υ.γ. ώστε πέτυχαν τα τσουρέκια, ε;)
..στάθηκα σε κάθε λέξη σου όπως στέκεται η μέλισσα πάνω στα λουλούδια για να πάρει λίγη απ΄την γύρη τους...
Τόσο συναίσθημα, τόσο δίψα για χρώμα...
Τέτοια καρδιά!!!
Κάθε που σε διαβάζω κομπάζω στον καθρέπτη που σε γνώρισα, που σε μαθαίνω, που βολτάρω στις λέξεις/σκέψεις σου!!!!!
θα τον φιλήσουμε τον Ιούδα μα για εκείνον το φιλί χαμένο, όχι για μας.....
Καλή Ανα(σ)ταση!!!!
Είσαι καταπληκτική!!!!
Τίς ευχές μου γιά καλή Ανάσταση
Καλό βράδυ
@φεγγαραγκαλιές μου
όμορφες μέρες για ξεκούραση...
πρόβα τζενεράλε
για μέρες ακόμη πιο ζεστές
ακόμη πιο ανέμελες...
να περάσεις καλά
χχχχχχχχχχχχχχχχ
@κρύος!
τι λες τώρα?!!!
βάζω τα καλά μου κι έρχομαι...
:))))))
καλημέρα μας...
@κόκκινη ομπρέλλα μου
αμβροσία... τι υπεροχη λέξη...
οι ιούδες συρρικνώνονται
ενώ οι καρδιές
χτυπιούνται για να χτυπούν μελωδικά.
τσόφλια, καβούκια, πανοπλίες...
δεν τα θέλω.
καλοκαίρι...
γυμνοί ώμοι
ολάνοιχτα στέρνα
όλα για την ομορφιά...
:))))))))))))
έτοιμη?
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.μιλάμε, τρομερό το τσουρέκι!
μα πώς χάρηκα...
υγ.ευχαριστώ. για τα λόγια σου.
@αλεξάνδρα μου καλαματιανή
φαίνεται πως η μεσσηνία
ρίχνει λίγα δάκρυα
για τον όμορφο μας τάκη...
με συγκίνησες.
όταν γράφω έτσι
είναι που το μολύβι τρέχει
μαζί με τις εικόνες μου.
αν αυτό είναι γύρη
σ'ευχαριστώ που ζουζουνίζεις γύρω μου...
και βλέπεις τα χρώματα
στις πιο μέσα μου λέξεις.
χάρηκα που εμφανίστηκες.
λείπεις πολύ αλλοιώς!
μεγάλη αγκαλιά
μα μεγάλη!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@αλέξης μπ.
νάσαι καλά αλέξη μου
και να περάσεις καλά
όπου διαλέξεις.
με βλέπω σπίτι
με την περισσευούμενη ροζ λαμπάδα αγκαλιά
καθώς δεν βλέπω ν'αντεχουν
τα μικρά μου για τόσο βραδινή εξόρμηση...
:)))))
μια χαρά είμαστε!
ε-ε-ερχεται το καλοκαίρι παίδες!
χχχχχχχχχχχ
πάτε μια βόλτα και απο το άλλο
το χαρούμενο!
σήμερα γιορτάζω την μεγάλη μου κόρη!
καλημέρα σε όλους!
:)))))))))))))
με μουτράκια ή άνευ,
κι επειδή θα λείψω όταν όλοι εύχονται,
σου στέλνω προκαταβολικά τις ευχές μας,
κι η γρήγορη άνοιξη, ας μας φέρει ένα πανέμορφο καλοκαίρι…
θερμό διπλό φιλι φιλι
και ‘Χριστός Ανέστη’ μάτια μου
@γιάννη μου!!!!!
πιάστηκα με τα μούτρ!
τέρμα1
δεν μου πάει και στο πρόσωπο.
θα κάνω και άσχημες ρυτίδες!!!
καλύτερα να λείπεις στις ευχές!
;)
να ξεκουραστείς
να εμπνευστείς
να χαρείς.
πολύ όμως!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
διπλά βεβαίως-βεβαίως!
Τις καλυτερες ευχες μου Μαγια.
Λαή Ανασταση και Χαρουμενη Πασχαλια.
@ντοναλίζα
νάσαι καλά
να περάσεις όπως φαντάζεσαι
και καλύτερα!
για μένα
είναι δύσκολη μέρα το αρνί...
με βραστά αυγά και ψωμί θα την βγάλω...
:))))
τα καλύτερα όμως ε-ε-ερχονται!
καλό καλοκαίρι!
χχχχχχχχχχ
Kαλα...βλεπω τι εγραψα..αν ειναι δυνατον ..ο πυρετος(και οχι μονο) με εχει αποσυντονισει εντελως....:)
Χρονια πολλα!
Ήρθε η ώρα και είχες προετοιμαστεί κατάλληλα. Υποθέτω ήσουν από τις πρώτες που έμαθε πως ανέστη... Χρόνια πολλά!
@ντόναλίζα μου
αχαχαχα
άρρωστη είσαι?
ε δεν είπες και τίποτα τρελλό!
περαστικά καλή μου!
και καμιά φορά
καλό είναι να αποσυντονιζόμαστε
για να το ξαναπιάσουμε
απο την άλλη.
μια χαρά σε βρίσκω!
πολύχρωμη καλημέρα!!!
χχχχχχχχχ
@αντώνη μου
το νέο κυκλοφόρησε σαν ποτάμι!
αληθώς! αληθώς!!!
:))))))
σε φιλώ
και να με σκέφτεστε σήμερα
δυστυχή
λόγω απέχθειας προς κάθε κατσικοκορέτσι...
τι θα φάω...?
αυγά και ψωμί...
να περάσεις χαρούμενα
την καλημέρα μου
χχχχχχχχχχχ
πετσουλα κανεις????
μμμμμμ
σουπερ!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ cara mia...:::))
Χριστος Ανεστη!
(σου φαγα τ η μυτη ...για γυρνα...!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
(μετα θα ανεβασω κι εγω φωτο απο τα αυγα μου και τα υπερεχοτατα τσουρεκια μου!! )
-για να μη λες ! :)
μακια.
@τάλισκερ
ΑΣΕ ΚΑΤΩ τις πετσούλες ΤΩΡΑ!
τώρα!
έρχεται καλοκαίρι είπαμε!
τζάμπα τις γυμναστικές...!!!!
τόσους μήνες προσωπικός γυμναστής
για να τα διαλύσεις όλα
σε μια βουκολική μέρα...
τς τς τς
όσο για τα τσρεκια
και τα ωά
εγώ τι να πω?
πρόλαβα να πω?!!!!!
δεν πρόλαβα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
****** ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ *******
Υγεία .... πολλά χαμόγελα...και μια ζωή γεμάτη από μικρές χαρούμενες στιγμές ..από αυτές που όλες μαζί μας κάνουν ευτυχισμένους..
ελπίζω να μην την πέρασες μόνο με αυγά :)
@κρύος
όλες μου τις ευχές!
νάναι φέτος
η αρχή απ'τα καλύτερα.
...έφαγα ό,τι υπήρχε!
όλα νοστιμότατα!
ακόμη και το κατσικάκι
γιατί δεν μου μύρισε και το κατάφερα λίγο. :)
πέρασα πολύ όμορφα
με λίγους και καλούς.
ελπίζω και συ?
για να ετοιμαζόμαστε...
καλό καλοκαίρι!!!!!!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Α, έχουμε και γαστριμαργικά γούστα ανάλογα βλέπω και χαίρομαι... Κι εγώ με ρολό κοτόπουλο την έβγαλα... αλλά κατά το απόγευμα έπεσα σε τάρτα φράουλα σπιτική και μους σοκολάτα και επειδή βρέθηκα σε δίλημμα τα συνδύασα!!!
@αντώνης
αχαχα σίγουρα έχουμε!
αυτό το
"δεν μπορούσα να διαλέξω και τα συνδύασα" είμαι τελείως και εγώ!!!!
ρόλο κοτόπουλο ε?!!!
τι τραβάμε και μεις οι αλλοιώς...
εγώ πήγα την μαγιονέζα μου
στην ξαδέλφη μου,
πήρα τα αυγά μου
τους έβαλα πιπέρι
κι έκανα μια υπέροχη σαλάτα!
:))))
και όπως εσύ την έπεσα στα γλυκά μετά
για νάμαι ευχαριστημένη.
καλημέρα ηλιόλουστη μάλλον!
αχ τι καλά...
χχχχχχχχχχχχχχ
Post a Comment