Wednesday 6 February 2008

Όνειρα χειμωνιάτικης μέρας...

Είναι μύθος ότι δεν έχουν όλοι όνειρα. Όλοι ονειρεύονται. Όχι, δεν λέω του ύπνου την άβυσσο… λέω για τα άλλα, που κάνουν την καρδιά να χτυπάει πιο δυνατά αν την αφήσεις ελεύθερη. Όλοι νομίζω έχουν όνειρα. Λέμε συχνά γι’αυτούς που κάποια στιγμή τα έκλεισαν σ’ένα συρτάρι να σκονίζονται. Γιατί η ζωή δεν τους αγάπησε. Και τάφερε έτσι… λες και η ζωή έχει οντότητα πιο δυνατή από μας… μούσι και φωτοστέφανο σαν τον άλλο…

το όνειρο δεν έχει μαγνήτη νάρθει μόνο του. Ξύπνα. Υπόλογος είσαι μόνο εσύ κι όχι η πουτάνα η ζωή. Ούτε το μαγικό ραβδάκι. Ούτε σου χρωστάει κανείς να στο κάνει δώρο.

Όλοι κάνουν όνειρα. Κάποιοι τα κυνηγούν κιόλας. Στατιστικά, κάποια θα τα πραγματοποιήσουν έτσι. Μόνο έτσι. Με τηλεπάθεια, λυπάμαι, δεν γίνεται. Θέλει πίστη και προπαντός αγάπη στον έρμο τον εαυτό σου… να πιστεύεις σε σένα. Οτι αξίζεις να στεριώσεις στην ζωή σου και όχι να την περάσεις τουρίστας που ποτέ δεν έμαθε την γλώσσα.

Όλοι ονειρεύονται… υπάρχει λοιπόν ένα υπέροχο ‘αστείο’ σε αυτήν την ιστορία. Που με κάνει να αναρωτιέμαι ποιος μαλάκας γελάει πάνω από την μαριονέτα μου? Τα χώνω σε αυτούς που βολεύονται με το ελάχιστο γιατί είναι πιο ασφαλείς έτσι. Σάχλα. Και να που βρήκα χειρότερο:

Υπάρχουν κάποιοι που τολμούν να ονειρεύονται. Άνθρωποι δυναμικοί, ευαίσθητοι, δημιουργικοί… που ψάχνονται, αναρωτιούνται, πάνε παραπέρα. Σε αυτούς τους ανθρώπους, τα όνειρα τους χτυπούν την πόρτα. Ψύχραιμα ή όχι και τόσο.

λένε οι άγγλοι: Be careful what you wish for!

Όταν ένα όνειρο, μια λαχτάρα, η ιδανική δουλειά, η ευκαιρία να ζήσεις πραγματικά, να αναπνεύσεις ζωή, σου εμφανιστεί, τι θα την κάνεις? Αντέχεις τα όνειρα σου μάγκα μου? Ή σου φαινόταν τόσο άπιαστο το όνειρο που δεν πρόλαβες να σκεφτείς τις επιπτώσεις? Οι τις παράπλευρες απώλειες?

Μα, τι νόμιζες? Ότι δεν θα χρειαστεί να ξεβολευτείς για να χωρέσει κάτι τόσο θείο? Για όνειρο μιλάμε. Θέλει σεβασμό. Δεν ακούς την μαγική μουσική που το πλαισιώνει? Είσαι για μια στιγμή ολόγυμνος από ό,τι σε πόνεσε και μπορείς να φωνάξεις «έλα λοιπόν! Είμαι ζωντανός!». Τι κάνεις? Βουτάς? Ή βλέπεις μόνο τον φόβο σου να σταθείς με το στέρνο ανοιχτό, και λες «άσε καλύτερα!» ?

Μήπως τελικά είναι πιο μάγκας αυτός που από την αρχή παραδέχεται την αδυναμία του? Που δεν χαϊδεύεται ότι μπορεί να κάνει την διαφορά? θέλω τους ανθρώπους καλύτερους από την φαντασία μου, όχι μινιατούρες της. Μπούχτισα την απογοήτευση. Πένθησα κάθε θάνατο εκτίμησης. Έκλαψα κάθε απόρριψη που έφαγα με το ζόρι, από τον φόβο και τα πρέπει άλλων. Έμεινα με τα χρώματα στο χέρι να μην ξέρω πώς να ζωγραφίσω την απώλεια. Κατηγόρησα πολλάκις εμένα ότι φταίω, ότι δεν φτάνω…

Αλλά εγώ φτάνω.

Στο όνειρο και ακόμα παραπέρα.

Σίγουρα πιο μόνη. Αλλά πολύ ζωντανή. Και όταν στο τέλος, αναμετρηθώ με τον εαυτό μου και μου ζητήσει τα ρέστα, δεν θάχω να απολογηθώ. «Έκανα ό,τι μπορούσα» θα μου πω κατάματα.

Όσο για τα όνειρα, η νεκροψία θα δείξει.

Τις σκέψεις μου αφιερώνω στον φίλο μου Danny, που δεν υπάρχει πια. Γιατί δεν άντεξε. Τέτοιο καιρό πριν λίγα χρόνια έφυγε. *ο πίνακας είναι η "flaming jane" τουFrederick Lord Leighton. το δεύτερο είναι collage απο φωτογραφίες περιοδικού. **ακούγεται το ΠΟΛΥαγαπημένο μου "Losing" της μαγικής Marianne faithfull. ταξιδέψτε...

83 comments:

drunk tank said...

καλημέρα μάγια μου

αλίμονο σε εκείνους που αγγίξαν τα όνειρά τους και φοβήθηκαν και έκαναν πίσω.
αλίμονο σε εκείνους που ονειρεύτηκαν και κλείσαν τα μάτια λέγοντας ψέματα στους ίδιους τους εαυτούς τους υποκρινόμενοι ότι δεν ονειρεύτηκαν ποτέ.
αυτούς τους ανθρώπους φοβάμαι, αυτούς λυπάμαι, αυτούς δε θέλω στη ζωή μου...

Dee Dee said...

μη φυγεις, μολις βρω χρονο ερχομαι. Προβλεπεται σετ πανωσεντονο-κατωσεντονο :)

Ως τοτε σε φιλω και σου αφηνω αχνιστο πρασινο τσαι και 2 τσιγαρα.

Βρεχει, απο χθες....τρελλαινομαι για την βροχη. Με τον ηχο της κοιμηθηκα :).....αλλα δε θυμαμαι τι ονειρο ειδα ;)

Talisker said...

Εγω τωρα τι να πω??
μαλλον θα το κανω κοπυ..

συμφωνω μεχρι τελειας!!!

ΛΑΤΡΕΥΩ να κανω ονειρα...
και καθε φορα σχεδον τα φτανω τοσο που δεν θελω κι αλλο για να μεινει κατι μαγικο...

ακομα και κεινη τη διαδικασια ..εκεινη την αργη επωδυνη της επαναπροσεγγισης των πραγματων..
εκεινη που σου παιρνει τη νυχτα την αναπνοη
και στη δινη τη μερα μπαγιατικη
ακομα και κεινη

οταν αρχιζω ξανα να ονειρευομαι
τη θυμαμαι με νοσταλγια...
κι αγαπη


αγαπω τον εαυτο μου

και τα ονειρα ειναι τα παιχνιδια μου

ΟΤΑΝ ΠΑΡΑΙΤΗΘΩ ΑΥΤΑ ΘΑ ΜΕ ΕΧΩ ΜΙΣΗΣΕΙ!

ειναι η πιο ομορφη αναρτηση..

η πιο ομορφη..

Talisker said...

-ασε που δεν βριζει

-ασε που εχει και ωραια μουσικη (απορω πως!!)

-ασε που δενε χει ιερογλυφικα..

-το οτι θα απλωσει σεντονι η dee ..αυτο που το βαζεις!!!!

maya said...

@στιχάκια μου
όπως λές, αλίμονο.

αυτή είναι και η κάβλα
του να μεγαλώνεις!
μπορείς και αποφασίζεις,
κυνηγάς,
απορρίπτεις,
κρατάς αυτά που θες μόνο.
και αυτούς που θες μόνο.

βροχερή πολύχρωμη μέρα νάχουμε
έχω πολύ κέφι για δουλειά
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ντίντι μου
και έλεγα για σένα (και η τάλισκερ)
κάπου... λέγαμε μήπως ετοιμάζεσαι να μας σκάσεις το γιορτινό του σαχλεντίνου και είμαστε σε αγωνία!!!

σε περιμένω να στρώσουμε ό,τι γουστάρεις. τα όνειρα είναι ατελείωτο, απύθμενο αγαπημένο θέμα...

και δω βρέχει πολύ
"και ταξιδεύω...."

καλημέρα χαμόγελο μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

Βρε μη της βαζεις ιδεες και ειναι και μεθοδικη η ντοτορισσα!
-εφυγα!

Talisker said...

-δεν μου λες..δεν μπορεις να γραψεις ενα σεμνο ποστ!!!!
ενα!

πφ ρε που εχω το πιπερι και κατι αλατα απο την παλια μου ζωη!

maya said...

@τάλισκερχωριςάκι μου
είμαι λίγο σε σοκ. που σου άρεσε. ακόμη και η μουσική! αμήχανη είμαι.
λολ

ναι, καμιά φορά - αν προλάβουμε- να τα σταματάμε για λίγο για να τα απολαύσουμε. τι ωραία πιθανότητα.

Let's make reality the playground of our dreams!

σόρι για το αγγλικό! δεν μεταφράζεται ωραία. κάπου τόχα διαβάσει παλιά και μούχει μείνει...

να το κάνουμε μότο.

καλά κάνεις και σε αγαπάς
και προσδιορίζεσαι απο τα όνειρα σου
σε σμιλεύουν πιο φίνα
σε ανυψώνουν
σε αγαπούν κι αυτά
να το ξέρεις!

πολύ σε φιλώ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

πού ήμουν άσεμνη γαμότο?!!!
δεν το κάνω επίτηδες!
τι μούφυγε πάλι?
!!!

ωχ. λες να της βάζω ιδέες?
ντίντι
μαξιλαροθήκη μόνο
είναι επικίνδυνες οι μέρες!

άντε. πάω να δουλέψω...
ν'ακούσω κι άλλη ωραία μουσική...
να ονειρευτώ κι άλλο...

καρασμάτς!

katerina.. said...

το τελευταιο καιρο συνηθιζα να λεω"μου χρωσταει η πουτανα η ζωη,δε μπορει θα μου τα δωσει".ασυναισθητα συγχρονος με αυτη την αποψη,εκανα ονειρα η καλυτερα εβαζα στοχους.με μια μικρη η ενιοτε μεγαλη κουραση,οπου βαραινει τα βηματα μου μεχρι να φτασουν τα ονειρα μου..εκτος απο τους εφιαλτες που βλεπω καποια βραδυα και ειναι πολυπλοκοι,τα αλλα ονειρα της μερας μου,ειναι απλα,καθημερινα και δυσκολα γμτ.
να προσεχεις τι ευχεσαι,ναι? οχι,δεν προσεχω ποτε τι ευχομαι.δεν κοιταζω ποτε τις συνεπειες.αντεχω τα ονειρα μου και δεν ειμαι μαγκας(δυστιχως).
ξεπερασε με,κανε μου την εκπληξη για μια φορα κι εσυ ανθρωπε..γινε καλυτερος απο την πιο μεγαλη μου αισιοδοξια για σενα.εχω εμπιστοσυνη στο ανθρωπινο ειδος,ειμαι αδιορθωτη σαυτο το ονειρο,παντα το ιδιο βλεπω κ κυνηγω.ονειρευομαι και φτιαχνω μικρες κουκιδες καθημερινης χαρας,ενα ζεστο καφε,μια κρυα μπυρα,ενα χαδι αληθινο,μια αγκαλια μεγαλη,και τη ψυχη μας σε απανεμα λιμανια να κουρνιαζει..
καλημερες βροχερες και με μπερδεμενες εικονες σημερα.

maya said...

@κατερίνα μου όμορφη
εγώ χάθηκα στις εικόνες σου...
πόσο συμφωνούμε.
αδιόρθωτη να μείνεις
τα πιο πηγαία είναι τα λάθη μας
αν είναι λάθος να κοιτάς αγνά την αισιοδοξία
ας είναι

δεν θέλω κανενός τους στενούς κανόνες
να κάτσω μαζί σου σε κείνο το απάνεμο λιμάνι και να αγναντεύουμε τα όνειρα μας με μια κρύα μπύρα και ζεστή καρδιά θέλω.

καλημέρα φίλη
χχχχχχχχχχχχχχ

artou said...

όσο φτάνει το μάτι σου μέχρι εκει βλέπει λένε ετσι και με τα όνειρα όσο αντέχει η ψυχή σου να γευτεί μέχρι εκει φτάνουν τα όνειρα μας.

είμαστε άραγε άξιοι να βιώσουμε κάποτε τα όνειρα μας?

μα καλά ποιός είπε για συνέπειες στα όνειρα μή μου το χαλάτε παιδιά στα όνειρα δεν χωράνε τέτοια μικροπρεπει συναισθήματα ονειρεύεσαι χωρίς πως γιατί πότε και που απλά ταξιδεύεις είτε αντέχεις να γυρίσεις πίσω είτε όχι


την καλημέρα μου και τα κλασικά τσουρεκάκια σοκολατάκια κεκάκια ξέρεςι εσυ που τα χω αφήσει έτσι δεν είναι?

maya said...

@αρτούμ'
τα βρήκα. εξαφανίστηκαν!
νάσαι καλά!

είναι ελπιδοφόρο που δεν καταλαβαίνεις πού χωράνε οι συνέπειες σε μια πρόταση με όνειρα μέσα!
χαίρομαι πολύ γι'αυτό.
keep it that way!

:))))))))))))))))

πολύχρωμη καλημέρα
με σοκολάτες παντού
χχχχχχχχχχχχχχ

Dee Dee said...

ετοιμη;;;

Dee Dee said...

“Ονειρα”
καποτε συμπληρωνα αυτη τη λεξη, σε καθε ημερολογιακι μου στην ενδειξη “χομπυ”. Εκανα τοσο συχνα ονειρα που εμπαινα μεσα τους, με ρουφουσαν, τα ζουσα και δυσκολευομουν να ξεχωρισω την αληθεια. Η τοση αφελεια στα ονειρα ομως σε εγκλωβιζει, σε αφηνει απραγο. Δεν κανεις τιποτα, σε αφηνει να τα ζεις σε μια σφαιρα που δεν αποδιδουν, matrix. Ετσι ξυπνησα. Αρνηθηκα τα ψεματα. Οταν σταματησα να λεω ψεματα στον εαυτο μου αυτοματως σταματησα να λεω και στους αλλους. Αυτη η γνωση ερχεται πακετο, ποτε μεμονωμενα.
Και προχωροντας απαρνεισαι για λιγο τα ονειρα. Γινονται για δευτερολεπτα, με το ρολοι μην ξεφυγεις και θεωρηθεις αφελης. Πρεπει να πεισεις τον εαυτο σου οτι μεγαλωσες και εγινες υπευθυνος και οχι αιωνιος ή αιωνιως αιθεροβάμων. Ως ποτε ομως, οταν η ψυχη λαχταρα δεν εισαι ουτε καν εσυ ο ιδιος ικανος να την αποτρεψεις να αποδρασει, να πεταξει και να σε παρασυρει.

Ονειρα ξανα λοιπον, για κατι νεο που θα ερθει, μεγαλο και μαγικο, να προσφερει ασφαλεια και ευεξια, ρομαντισμο και ελευθερια. Μπερδευονται τα ονειρα με ερωτες, επαγγελματικα, πολιτικα, κοινωνικα γεγονοτα. Καποτε ονειρευομουν το αυριο, τωρα ολο και πιο συχνα ονειρευομαι το λιγο πιο μακρυνο μελλον. Επειδη νιωθω οτι δεν προλαβαινω να πραγματοποιησω τιποτα αυριο.....και χρειαζεται μια δοση αληθοφανειας, να νιωσεις οτι...που ξερεις, μπορει να σου κατσει και να το ζησεις. Εχουν εκπληρωθει ονειρα μου. Δεν τα παλεψα, μου ηρθαν σαν δωρο, για να με πεισουν οτι πρεπει να παλεψω γιατι ετσι και μονο ετσι οπως λες κι εσυ, καποια θα εκπληρωθουν.

Ποιος ξερει τι αντεχει και τι οχι αραγε; Ας ερθουν τα ονειρα μας........ θα ερθουν σαν χαδι ή σαν φαπα στο σβερκο; Αναλογως αν τα κοιτας καταματα η γυρνας στο πλαι απο δειλια:) Αυτο που πραγματικα θελεις(αρκει να εισαι εντιμος και συνεπης με τον εαυτο σου οταν ευχεσαι κατι) ερχεται οταν εισαι ετοιμος να το δεχτεις....λεει μια ινδικη σοφια..........λες;;;;;

Αν ανοιξεις τα παραθυρα θα μπει ο ηλιος να ντυσει το σπιτι σου, μονο αν ανοιξεις τα γαμημενα παραθυρα!!!!


υ.γ. Για τον Βαλεντινο μονο εσεις μιλατε, αυτοπυρπολειστε μου φαινεται.....εγω τσιμουδια, απλα θα εξαφανιστω ;)

Talisker said...

Tελος!!

θα παω να κοιταχτω! Συμφωνουμε απολυτα και οι 3 ελπιζω η Νεγμα να κανει τη διαφορα..

μονο που εγω ανοιγω τα παραθυρα και οταν βρεχει...να μπαινει μεσα ο ηχος ..ακομα κι η βροχη..

αστο θα συμφωνησεις....

-θα βαρεθω σημερα το βλεπω!!!

θα φυγω τελος γιατι θα απολυθω..και δεν εκανα και καμια δουλεια ..

(τι χανω τα πρωινα!)

Negma said...

.................

Έχω πάθει ένα μικρό σοκ, επειδή πιστεύω πως οι αναρτήσεις μας έχουν τον ίδιο παρανομαστή.

Σαν να μας αποσχολεί πάνω κάτω το ίδιο θέμα, την ίδια στιγμή. Και οι αφιερώσεις;

Εσύ σε φίλο, εγώ σε φίλη.

Η δικιά μου, ως φυσική παρουσία, είναι εδώ ακόμα. Δεν ξέρω για πόσο... Ο εαυτός της, τα τελευταία χρόνια, κάπου αλλού...

Είναι σχεδόν απίθανο να δει την ανάρτησή μου, αλλά εγώ ήθελα να της τα πω. Μήπως...

Απλά παρακαλάω να μην φτάσω να της αφιερώνω αναρτήσεις κατόπιν εορτής...

Λυπάμαι που θα σας τη σπάσω, αλλά ούτε εγώ έχω να διαφωνήσω με κάτι!

Ιστορική μέρα, να την γράψουμε στα ημερολόγιά μας. ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΙ 4!!!!!!!

Κορίτσια:

ΑΝΟΙΧΤΕ ΤΑ ΓΑΜΩΠΑΡΑΘΥΡΑ!!!!!!!!

(Tali, pardon my french...)

Moira said...

Καλημέρα..
Μια απορία γλυκιά μου Μαγια..

Πότε ακριβώς διαφωνήσατε όλοι εσείς;;;;;


φιλιά..

θα επανέλθω..

Tali said...

@προς Μοιρα

θα πας στη Νεγκμα...
δεξια θα βρεις τη μισητη της αναρτηση
θα κανεις κλικ
και θα βρεις το συστριγκλο

στην Ντι οπου κι αν πας ολο διαφωνουμε ..κι εδω το ιδιο...
ασε...


καλο μεσημερι!:)

γιάννης φιλιππίδης said...

q)

maya said...

Εστρέλλα μου
ανοιγμένα είναι
τα γαμημένα!

έρχομαι να δω την δική σου αγανάκτηση. τώρα για την total συμφωνία, πολυ με βάζει σε σκέψεις...
δεν νοιώθω πολύ καλά... κρατήστε με κάποιος... λυποθυμώ....ω.ω.ω.ω.ω

(σαν ποπός δεν είναι το ω?
έλα τάλισκερ, τόπα ευγενικά!

φιλιά σαστισμένα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ιωάννα μου
αχ. έχεις χάσει υπέροχο επεισόδιο μάγια, η ανέμελη (δήθεν αλλά ωραίο μου ακούγεται!)

με

νέγκμα/εστρέλλα σε παροξυσμό αφωνίας και ηχούς...

και βέβαια Dr.Tali at her best
να προσπαθεί να μας πείσει οτι ο έρωτας είναι ορμόνες!


ααα

ααα
ααααααα χαχαχαχα


δεν μπορώ!
πάλι το θυμήθηκα!!!!

χαχαχαχαχαχαχα


ααχ! η κοιλιά μου!



χα




χα
χαχα



χαχαχα




χα...

maya said...

@ΑΜ αμαλία.

μεγαλειοτάτη?
και σεις εδώ?
ό,τι έλεγα για ...


αααα

χαχα

χαχαχα...


(καλά, δεν το συζητώ οτι θα μου βγει ξινό!!!!!!!!!!!!)

ξέρεις τώρα!


...παρ'όλ'αυτά...

αααα χαχαχαχα χαχα

maya said...

@γιάννη μου!





τάπες όλα.

ακριβώς.

καρασμάτς!!!


υγ.φταίει ο ζαφείρης ε? σούφαγε τελικά τα δάκτυλα το πρωί και δεν μπορείς να πληκτρολογήσεις...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Anonymous said...

Μαγια μου ..ισα ισα..ξερω τι λεω εγω!Ισα ισα που η Ταlί το επιασε αμεσως..εκεινη η μισητη αναρτηση που λεει κ η νεγκμα με εκανε να καταλαβω οτι δεν διαφωνειτε..καιτοι εκει εγινε της μουρλης..εξαλλου αν διαφωνουσατε για τον ερωτα ΔΕΝ θα συμφωνουσατε για τα Ονειρα..Φιλι μεσημεριανο ..Μοίrα..

maya said...

μοίρα μου
ιωάννα μου γλυκιά

ε τώρα τι άλλο να πω εγώ?
μας 'έδωσες' τόσο στεγνά
που κανένα φούμο δεν μας σώζει...

:))))))))))))

κάτσε να μυρίσω εγώ λίγο άνοιξη
να με πιάσουν τα πιο σεξουαλικά μου πάλι να δεις τι έχει να γίνει!

περιμένω να περάσει και του αγίου σαχλεντίνου και μετά
ε ρε γέλια!

θα φρίττει (έτσι γράφεται?)
η ΑΜ αμαλία πάλι
χεχεχε


με βάζετε και γελάω και είναι σοβαρή η αγανάκτηση!
τς τς τς

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Dee Dee said...

συμφωνουμε;;;;;

δε μ'αρεσει ετσι, δεν εχει σασπενς. Παω καπου να διαφωνησω!

Negma said...

Έχω έρθει για πολύ λίγο σπίτι, και ετοιμάζομαι του σκοτωμού να πάω σε μια εκδήλωση της εταιρείας. Δανείζομαι όμως λίγο χώρο από το φιλόξενο σπίτι της Μάγιας μου, για να πω από δω, κάτι που δεν μπορώ να πω από το δικό μου σπίτι, στην καλή μου:

@Dee Dee

Φιλενάδα μου, διάβασα το σχόλιό σου, αλλά τσάμπα χάρηκες που διαφώνησες. Ένα θα σου πω (απλά για ευνόητους λόγους δεν λέγεται από κει) και να δεις για πότε θα συμφωνήσεις:

Μιλάμε για ένα υπέροχο πλάσμα, που τα τελευταία χρόνια αυτοκαταστρέφεται από μία γαμημένη εξάρτηση.

Κατάλαβες τώρα γλυκιά μου; Άστα να πάνε...


Αν γυρίσω ανθρώπινη ώρα, ίσως τα πούμε το βράδυ, κοριτσάκια, αλλιώς το πρωί από τη δουλειά!

Φιλούμπες!!!!!!!!!!!!!!!!

Dee Dee said...

ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!!!

maya said...

@εστρέλλα μου
εγώ πάλι, λόγω θέματος
κατάλαβα με την πρώτη...
δυστυχώς :(

ελπίζω να περάσει γρήγορα
και όχι πολύ βαρετά η βραδιά σου.
τα λέμε το πρωί...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ντίντι μου χαμογελαστή
σιγά μην εξαφανιστείς!
θα μας το τρίψεις στην μούρη και βάζω στοίχημα! γνωρίζοντας οτι βάζοντας το στοίχημα, θα κρατηθείς!!!χεχεχε

εγώ λοιπόν δεν σταμάτησα ποτέ να ονειρεύομαι, ξέρεις. αλλά βλέπω τώρα, κοιτώντας πίσω οτι υπήρξαν περίοδοι που τα σκόνιζα λίγο... δεν τα αναιρούσα ποτέ. απλά, παύση...

κακώς.
ειδικά στο ξύπνιο.
ειδικά χωρίς ρολόι.
ποιό ρολόι μετράει τις λαχτάρες και τα θέλω μας?
φέρτο να το σπάσω ΤΩΡΑ!

όνειρα για το αύριο δεν είχα πολλά.
τα δικά μου είναι τα περισσότερα δύσκολα και απαιτούν χρόνο για να δουλέψω να τα πλησιάσω...

ονειρα γλυκά μας εύχομαι
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.αααααα!
και κυραντίντι μου?
αν πετύχω για 12ατη φορά
το copy/paste σχόλιο σου
με τον πανικό ---> !!!
(μα, όπου πάω?!!!)
θ'αρχίσω τις ούρλες!

αλήθεια, νόμιζα οτι κάτι έπαθες
μέχρι που μπήκα να δω...

τα χάπια μου.
:))))

Αλεξάνδρα said...

Οι περισσότερες ευαίσθητες ψυχές δεν έχουν happy end.
Θα σου χαμογελάει από ψηλά ο Danny.

Νομίζω πως το αγγλικό:Let's make reality the playground of our dreams! μεταφράζεται μια χαρά: Ας κάνουμε την πραγματικότητα τον παιχνιδότοπο των ονείρων μας και μου αρέσει ως σύνθημα. Γιατί όνειρα που δεν είναι πραγματοποιήσιμα γίνονται ουτοπίες...

Κάποτε είχα γράψει σε μια πέτρα που χάρισα στην μητέρα και τον πατέρα μου το εξής: Κάνοντας όνειρα ξέχασα να ζήσω

Ασε που μου θύμισες το παλιό αγαπημένο μου τραγούδι του Τζο Ντασέν: Όνειρα, πουλιά μου ταξιδιάρικα
φύγατε νωρίς νωρίς, η χειμωνιά μη σας βρεί
κι έμεινα μονάχος δίχως όνειρα
μόνο μου με βρήκε η αυγή.



Η μουσική που διάλεξες απλά υπέροχη.

Φιλιά πολλά

maya said...

αχ φιλενάδα μου
δεν φαντάζεσαι ΠΟΣΟ είχα κολλήσει!
μετέφραζα συνέχεια παιδική χαρά και δεν μούβγαινε βέβαια!

υπέροχο και ελληνικά!
ας κάνουμε την πραγματικότητα
τον παιχνοδότοπο των ονείρων μας.


μα σε ένα σχόλιο, όλα?
jo dassin
το ξεκόλλημα της λέξης
μια γλυκιά σκέψη για τον danny
(μου άρεσε αυτό όπως το είπες)
και η marianne faithfull...:)

όλα τα όνειρα είναι πραγματοποιήσιμα, ναι.
φτάνει να σε αγαπάς αρκετά
για να τα κυνηγήσεις.

αυτό φτάνει.
τόσο απλά...

αλεξάνδρα μου
καλή ξεκούραση

όμορφη νύχτα νάχουμε
με πολύχρωμα όνειρα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

Anonymous said...

ονειρα...
ονειρευομαι καθε μερα καθε ωρα οπου κι αν ειμαι...με ματια ορθανοιχτα...
τα κανω σαιτες και τα πεταω απο ταρατσες...να πεταξουν ελευθερα,μακρυα...τα κανω σβουρες και τρεχω σαν παιδι...στο μπανιο κατω απο το νερο τα τραγουδαω...

υπεροχη αναρτηση...καθε λεξη σου χτυπαει ενα κυτταρο μου που την ειχε σκεφτει...

τις καληνυχτες μου...

Meropi said...

Μάγια μου καλησπέρα, είχα καιρό να έρθω από τα μέρη σου και να μαι.
Μ' αρέσει να κάνω όνειρα, όπως τότε που ήμουν πολύ νέα. Τα όνειρα δεν έχουν ηλικία....Θέλω να πιστεύω ότι στέριωσα στη ζωή μου τώρα πια. Δεν την περνάω σαν τουρίστας που ποτέ δεν έμαθε την γλώσσα (πολύ ωραίο αυτό μου άρεσε).
Να σαι πάντα καλά

Αλεξάνδρα said...

Εχω την αίσθηση πως όσες ώρες κι αν περάσουμε μαζί όλο και κάτι θα βρίσκουμε να σκαλίζουμε και να συμφωνούμε.

Στίχος, λέξη, εικόνα, όνειρο, ελπίδα, χαρά, φόβος όλα χωρούν μέσα στην φιλία

Και για μένα είσαι φίλη!

Καληνύχτα με όνειρα και χρώματα
ψυχή μου

maya said...

@in the sky
ναι! πάντα ανοιχτά τα μάτια για τα όνειρα. αυτά είναι τα πιο χρωματιστά!

χαίρομαι που σου άρεσε...
είναι όμορφη η εικόνα ονείρων
που πετάνε και ταξιδεύουν.
φαντάσου όλων των ανθρώπων τα χρώματα σαν φυσαλίδες στον αέρα...

ωραία χρώματα!

καλό σου βράδυ
:))))))

maya said...

@μερόπη μου
και γω καιρό έχω να κάνω βόλτες...

---μόλις έσβησα μια απίστευτη αλήθεια. που δεν θέλω να δημοσιοποιήσω. δεν ξέρω τι είναι, με έκανες να το γράψω σε σένα!

μου βγάζεις μια πολύ όμορφη σιγουριά!
σε 'ακούω' στεριωμένη.
και αληθινά χαίρομαι που πιστεύεις στα όνειρα και συ.
δεν μπορεί νάναι τυχαίο που ήρθες στην μέση των ονείρων...ε?

:)))))))))))

πολύχρωμη καληνύχτα
χχχχχχχχχχχχ

maya said...

αλεξάνδρα μου
και μετά λες για την νεράιδα...
είσαι ο πιο μάλαμα τσαμπουκάς που ξέρω. υπέροχη! και γω τυχερή :)

και συ όνειρα γλυκά και χρωματιστά.
το λιγότερο που σου αξίζει, λέμε.
φαντάσου αν ονειρευτούμε κιόλας...
ε ρε γλέντια!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.νοιώθω να με περιτριγυρίζει κρύωμα... θα βάλω τις φωνές! πάω να χαπακωθώ και να ονειρευτώ
ό,τι μου ευχήθηκες!!!!

adaeus said...

Τι υπέροχος χείμαρρος ήταν αυτός? Τι υπέροχο ποτάμι ονείρων που με παρέσυρε??? ... Είναι από εκείνες τις φορές, που νιώθεις ευτυχής γιατί κάποιος άλλος μιλάει την ίδια γλώσσα με σένα, που διαβάζεις πράγματα που θάθελες να τα είχες πει και συ... Καληνύχτες ψηφίδες ονείρων...

Tali said...

εγω εκλεισα το κοκκινο και σου αφησα το ονειρο μου..
απλο καθημερινο και ανθρωπινο...


στο χαριζω και δεν κοστιζει τιποτα ..

μην κοκκινιζεις

τα ονειρα ειναι τα μονα που δεν κοστιζουν

αλλοιμονο σε αυτους που νομιζουν πως μπορουν να τα αγορασουν ...


στο χαριζω γιατι μου αρεσουν οι ανθρωποι
που μαζι τους περναω καλα!

καληνυχτα Μαγια μου

Anonymous said...

Τυχερη Μαγια μου..η λιμνη της φιλης μας δεν ηταν ονειρο..εχει διαστασεις ανθρωπινες..οπως το ειπε..οπως το ζει..κ βλεπεις:ηρθα να πω κατι εξομολογητικο..κ αντ'αυτου με καθηλωσε..καληνυχτα θα πω μονο..μοιρα..ιωαννα..

maya said...

@adaeus
καλώς τον!

ψηφίδες ονείρων...ε? τι όμορφη ευχή.
ξύπνησα και βρήκα χαμόγελα εδώ μέσα!
αν ένοιωσες οικεία
παίρνω θάρρος για μας
οτι δεν είμαστε τόσο λίγοι
οι ταξιδιώτες των ονείρων.

πολύχρωμη καλημέρα
:))))))))))))

maya said...

φανταλισκερ μου(άσε με 1 φορΑ!)

:))))))))))))))))))))))))))))))

και γω κουβαλούσα την απουσία σου
όλο το βράδυ
και το blogging ήταν μοναχικό

αλλά να
μια γλυκιά καλημέρα
ένα πανέρι για να ξεκουράσω τα όνειρα μου
μέχρι την επόμενη νύχτα

με γέμισες ζεστασιά

καλημέρα φίλη
να λάμπει λίγο σαν εσένα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

ιωάννα μου
ξέρω τι έπαθες.

απλό και ανθρώπινο

αυτό που τόσο δύσκολα βρίσκουμε
τόσο αιματηρά διεκδικούμε
τόσο πολύ χρειαζόμαστε

να.
και γω σαν εσένα χαμογελάω.
νοιώθω τυχερή, ναι.

την καλημέρα μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Dee Dee said...

Κολλησαμε στα σιροπια ...(= ζηλεια)
παω να δω το κοκκινο της Ταλι

xxx

katerina.. said...

καλημερες..η παρεουλα σας τελικα ειναι ομορφη συντροφια στον πρωινο μου καφε στη δουλεια..σα να σας βλεπω κι ολας μερικες φορες..
κι αυτη η απιστευτη αληθεια maya μου..επρεπε να σβηστει λες?..

maya said...

@ντίντι μου
σιρόπια ή πράσινο τσάι?

πολύ καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κατερίνα μου
...τόπιασες και αυτό...:)

πατούσα τα πλήκτρα
και βγαίναν λέξεις
λέγανε πράγματα πρώτη φορά
δεν το παθαίνω συχνά

ξερεις.
η κατάρα του "you think too much".

σβήστηκε απο δω
αλλά αποτυπώθηκε για το προχώρα μου, μια χαρά!
τι φταίει η μερόπη - να τ'ακούει...?
:))))

άσε.

καλή δουλειά σε όλους μας
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.διπλό μέτριο?
ακούω χειμερινούς κολυμβητές και στρίβω ένα τσιγάρο για διάλλεμα. είμαι καλά? ή δεν είμαι?

katerina.. said...

μονο μετριο κ βαρυ..εχω τρελα με τα μικρα φλυτζανακια του καφε..γενικα μαρεσουν αρκετα πραγματα στο μικρο τους μεγεθος(δεν θελω πονηρες σκεψεις ε?).
σπιτια χαμηλοταβανα με μικρους χωρους,αυτοκινητα μικρα κ παλια μοντελα,μικρες παραλιες(βλεπε αμοργο).μικρες δηλωσεις και δεν μιλαω για τις φορολογικες..ετσι με μονο καφεδακι στριβω κι εγω το δευτερο τσιγαρο..

Roadartist said...

Καλημέρα. Θα συμφωνήσω σε όλα Μάγια.. Τα όνειρα είανι η ζωή! Δίχως αυτά δεν ζείς..φυτοζωείς.. :)
Πολύ όμορφο κείμενο..κραυγή!Και εγώ θελω τους ανθρώπους έτσι όπως το γράφεις.. "καλύτερους απο τη φαντασία μου" δεν υπάρχουν συμβιβασμοί.. :)
Πολλά φιλιά.

mAuVe said...

τα πιο ωραία όνειρα είναι εκείνα με τα μάτια ανοιχτά

φτιάχνεις εικόνες ακίνητες ή απολύτως κινητικές... μικρές ταινίες που ‘χεις κάνεις εσύ το casting… που δίνεις ρόλους βαρύτητας σ’ αυτούς που επιλέγεις, που ο εαυτός σου άλλοτε πρωταγωνιστής άλλοτε κομπάρσος… που σκηνοθετείς το θέμα σου με ακρίβεια, που μοντάρεις μετά, προσεκτικά, που βάζεις μουσική επένδυση ό,τι σου ξυπνάει το ένστικτο...

κι όταν τελειώσεις όλες τις διαδικασίες αποφασίζεις την ιδιωτική προβολή στην vip (gold) αίθουσα που χωράει λίγους & καλούς… εκεί να δεις…

ή μήπως η ταινία να μην κάνει ποτέ "πρεμιέρα"? είναι κι αυτό ένα ενδεχόμενο

δεν έχω κατάλαβει τελικά είναι χρήσιμο να τα κοινοποιούμε & να τα μοιραζόμαστε ή να αρκεστούμε στο να τα φτιάχνουμε?

για πες...

κρατώ τον παιχνιδότοπο των ονείρων μας που μ'άρεσε πολύ & επίσης bold & italics τα παρακάτω:

«ολόγυμνος από ό,τι σε πόνεσε και μπορείς να φωνάξεις «έλα λοιπόν είμαι ζωντανός!». Τι κάνεις? Βουτάς?»

«πένθησα κάθε θάνατο εκτίμησης»

«στο όνειρο και ακόμα παραπέρα»


αφήνω ένα γλυκό χάδι στη σκέψη του danny

η Marianne έρχεται σύντομα ξανά στη θεσσαλονίκη και ΔΕΝ την χάνω με τίποτε! να δεις το “irina palm” θα σου αρέσει πολύ!

σκορπάω φιλιά να έρθουν να σε συναντήσουν…
ενεργειακά… ζεστά… αγαπησιάρικα… ευχαριστήρια…

γιάννης φιλιππίδης said...

σκέφτηκα πολύ πριν σχολιάσω το παραμικρό στο μπλοκ, μίλησα και μαζί σου, κομπάρισα ελαφρώς,

τι να σου πω τώρα εγώ;

ότι η ζωή μου στηρίχτηκε σε όνειρα

σε όνειρα που πολεμάω μια ζωή [κι αυτό μάλλον φαίνεται σε κάθε τομέα;]

στο ότι οι καλύτεροί μου φίλοι ήταν και είναι συνήθως το ίδιο ονειροπαρμένοι; Θα το πω κι αυό…

και βέβαια, κάτι που γράφτηκε για μια φορά και ‘χει καταντήσει μότο μου:

«κάποτε είχα μία πατρίδα, και σε μια νύχτα έφυγα κι από τότε έχω δυο…

κάποτε άρχισα να γράφω, κι όταν είδα ότι αυτό κάπου με πήγαινε, άλλαξα δουλειά και τώρα έχω δυο, ανεξάρτητα του τι μου αποφέρουν, η αφιέρωση είναι που κάνει τη διαφορά»

και μπροστά μας υπάρχει μέλλον ακόμα… κι όσο αλλάζουμε εμείς, αλλάζουν κι οι στόχοι

και ξαναγινόμαστε κι εμείς καινούργιοι….

καλό μας μεσημέρι

και φιλι φιλι σε όλους που μίλησαν από δω αλλά αδυνατώ να διαβάσω…. : )****

diva said...

Συγκλονιστικό post!
Προσθέτω link στο post μου με τίτλο Θεραπεία!

χχχ
:-)

maya said...

@κατερίνα μου
εγώ πάλι, κατάλαβα αμέσως
χωρίς ΞΑΦΝΙΚΕΣ πονηρές σκέψεις. Αυτές δεν φεύγουν για νάρθουν
(τις έχω συνέχεια).
Είπες «γενικά….αρκετά…» τόπιασα! Λολ
και συμφωνώ σε όλα τα άλλα…

απόγευμα πια.
Πίνω καφέ και σας βρήκα εδώ.
Ωραία έκπληξη…
σε φιλώ πολύ και τον ζαμάν τρίβω πίσω απτ’αυτί
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@roadartist μου
καλησπέρα πια…
ονειρα=>συμβιβασμοί …

μπα! Με τίποτα δεν κολλάει.

Μια έκφραση που με ανατριχιάζει είναι το «ας είναι…»

ξέρεις, πως όσοι συμφωνούμε εδώ
σε αυτό, πολλές φορές
θα μοιάζουμε με τα χταπόδια
μετά το χτύπημα…

αλλά, ας είναι!!!

Καλό απόγευμα.
Είμαι φρέσκια από του ύπνου τα όνειρα ακόμα… :))))))

χχχχχχχ

maya said...

νατάσσα μου!
βλέπεις λοιπόν τα όνειρα
σαν μια ταινία, σινεφίλ μου εσύ! Μου άρεσε ο τρόπος που τα ντύνεις και τα φτάνεις στην προβολή…

μα σαν και την ζωή,
υπάρχει ταινία που να ολοκληρώθηκε αν δεν την είδε ποτέ κανείς? Υπάρχει καμιά μορφή τέχνης
που να αναπνέει χωρίς το χάδι κάποιας αποδοχής?

Εγώ τα όνειρα μου
θέλω να τα πιάσω στο τέλος,
να τα μυρίσω,
να με συνεπάρουν γλυκά
μέχρι το επόμενο!
Α ναι! Είμαι αχόρταγη!

Στο όνειρο κι ακόμη παραπέρα λοιπόν!!!!!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Υγ. δυστυχώς την μία φορά που είδα την m.faithfull που λατρεύω,
ήταν σε μουσική τάδε,,,
(χτύπα με δεν υπάρχει περίπτωση να θυμηθώ τώρα- έχω μαύρο κενό!)
μόνο πιάνο συνοδεία.
Κανένα από τα δικά της… χάλι.
έφυγα στην μέση!
Πότε είναι θεσσαλονίκη?
Γιατί έχω και κάτι εξαιρετικές τάσεις φυγης... :)

maya said...

γιάννη μου μάτια μου γλυκά

δεν σου κρύβω ότι όταν μιλήσαμε
και μου είπες «τι να πω?»
δεν ήμουν πολύ σίγουρη
αν εννοούσες ότι ήταν τόσο χάλια το κείμενο
που από φιλία δεν ήξερες
πώς να το στηρίξεις!!!
Ααα χαχα χαχα

τι όμορφη η ζωή που στηρίζεται σε όνειρα
αντί του ανάποδου που κρεμάει… ευτυχώς που αλλάζουμε, εξελλισσόμαστε,
προχωράμε και βέβαια, επαναπροσδιορίζουμε τους στόχους!

Υπάρχουν βέβαια και κάτι
μικρά ευάλωτα μα δυναμικά όνειρα από πολύ βαθιά στην ψυχή μας
που δεν αλλάζουνε με τίποτα λέμε! Αυτά τα μικρά αγαπάω να μεγαλώνω μαζί τους,
να συναντάμε την κάθε πραγματικότητα μαζί,
να φτάνουμε σταθμούς
και να συνεχίζουμε στον επόμενο…

μεγαααααάλη αγκαλιά
Ξέρεις ποια!!!
Μάγια η μπουλντόζα :))))))

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

ντίβα μου!
εχτές σε επισκέφτηκα!
και κάθησα ώρα στα λημέρια σου… διάβασα την ανάρτηση σου με ενδιαφέρον και μαύρη απογοήτευση για τα παιδιά.
Δεν μούβγαινε τίποτα μη-νταρκ!
Μετά διάβασα τα σχόλια… μπα.
Με τίποτα δεν μου έβγαινε…
άστο να πάει στο διάολο είπα.
Να γράψω για να γράψω? Δε λέει!

Μα ήθελα να σου πω ότι μπήκα στα διδακτικά σου
περί links, videos, κλπ
και άκουσα την υπέροχη φωνή σου… για τα λινκς στα σχόλια,
μεγάλη βοήθεια και ευχαριστώ!

Ινάφ με αυτό.

Εκεί έπρεπε να στα πω
απλώς μου την δίνει και μένα
όταν μπαίνουν και μου λένε τα δικά τους
και δεν μιλάνε για την συγκεκριμένη αγανάκτηση μου,
γι’αυτό δεν στα έγραψα.

Όσο για τα όνειρα, εδώ,
αλήθεια δεν ήταν στιγμή epiphany που λέν κι οι εγγλέζοι! lol

Σε μια αρκετά σκούρα στιγμή
που τίποτα δεν μπορούσε να δημοσιοποιηθεί
από τα άλλα (δεν φαντάζεσαι!) κείμενα,
αυτό βγήκε γλυκά.

Σ’ευχαριστώ πολύ. Λινκ από το μπλόγκ της ντοτορέσσας?
Αλήθεια με τιμάς.

Σε φιλώ πολύ
και τίγκα σε χρώματα εννοείται ;) χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

Aγαπημενη μου Μαγια ειμαι η Ταλι!
ειμαι σιγουρη γι αυτο! δεν ακολουθω λινκ και δεν σκαλιζω μπλοκ ρολ κλπ παρα μονο δεμενη η πολυ παραξενεμενη
Πηγα στη φιλη σου τη Ντιβα και εχω χιλιαδες αποριες..αν τις εκθεσω εδω θα χαλασω την αναρτηση..αν τις εκθεσω εκει θα δειξω στην κοπελα ποσο ασχετη ειμαι ..το κοκκινο μολις το κατεβασα στο μαυρο εχω τις ταραντουλες αμολυμενες , ο Γιαννης εχει επισης σουπερ αναρτηση δεν με παιρνει να ρωτησω εκει..να παω στην Ντι που κανει διαλλειμα λες?
η να κανω πως τα καταλαβα ολα ::))και ουτε γατα ουτε ζημια??
γιατι εγω πηγα να δω το λινκ που σου καταχωρησε
και διαβαζοντας τις αναρτησεις νομιζω πως ξεχασα κι αυτα που προσπαθω να μαθω..:)
τεσπα...

θα σκεφτω αυριο!!!

καληνυχτα τωρα !!:)

(-αν με εχει "υπερσυνδεσει" μκανεις σοβαρος Θα πεθανει και θα ναι χαραμα!)

Talisker said...

επισης μολις το ειδα^^^^^εχει μια γατα εκει με το ονομα σου :)
-δεν ειμαστε καλα ..

δεν θα ξυπναω αυριο
με βλεπω να ξανανοιγω το κοκκινο ..

-χορτασε το ματι μου σωστα ελληνικα
θα τα παρω ολα απο την αρχη να τα διαβασω αυριο

-πρεπει να κοιμηθω..αλλα πρωτα θα μαλωσω εναν φιλο μου

το πρωι μην με περιμενεις παλι θα τρεχω τετοια ωρα που κλεινω.

καληνυχτα.:)

Я верю в Сталина said...

Πάντα από τους τελευταίους...

Κάποιος κάποτε, μου είχε πει πως στη ζωή δεν παίρνεις ό,τι σου αξίζει, αλλά ό,τι διεκδικείς...

Κάπως έτσι είναι και με τα όνειρα

maya said...

@τάλισκερχωριςάκι μου
δεν θα προσθέσω κάτι για την ντίβα.
θέλει χρόνο και το αξίζει.

ναι είδες? η γάτα σύμπτωση?

το μόνο παράξενο είναι που εγώ τούτο δω το κείμενο δεν το βρίσκω τΌσο αισιόδοξο αλλά η αποδοχή του λέει άλλα. θέλω ψάξιμο λέμε!!!

καλημέρα και στις εργατικές ταραντούλες. θα σας φέρω θήραμα.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@δημοσθένη μου
ισχύει απολύτως και για τα όνειρα.
απολύτως.
κανείς δεν κάθεται με την δικαιοσύνη αγκαλιά να σου δώσει βραβείο.
θέλει μάχη.

όπως τόπες.
καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχχχχ

diastimata said...

Υπέροχο το τραγούδι, το κολάζ με άφησε (ξέρεις πώς, δεν ταιριάζει η λέξη σε τέτοιο ποστ), αλλά ειδικά οι σκέψεις σου για τα όνειρα, με έκαναν να ονειρευτώ. Σκέψεις χρωματιστές, λίγες φορές έχουμε την ευκαιρία να διαβάσουμε.

mAuVe said...

πινελοφόρε ΜοΥ

έκανα αναζήτηση... αμέ... κι έμαθα τα νέα της marianne

σου παραθέτω εδώ το σύνδεσμο να ρίξεις μια ματιά κι εσύ

πρώτα έρχεται στην αθήνα (13.03) & την επόμενη μέρα εμφανίζεται θεσσαλονίκη (14.03)

σου διευκρινίζω πως πέφτει παρασκευή & στην πόλη θα "τρέχει" ΚΑΙ το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ (07-16.03.08)!!!!

αντε... βουρρρρρρρρ

σε / σας περιμένω

κάνω ανοιχτή πρόταση σε όσους θέλουν να ακολουθήσουν, νοικιάστε βανάκι, ξεσηκωθείτε κι ελάτε

φιλιά ξεσηκωτικά.α.α.α.α α α α α α.α.α

maya said...

@διαστήματα μου
ν αξέρεις, είμαι συνέχεια με τα πινέλα στο χέρι. στατιστικά, κάποιες φορές κάποιος θα χρωματιστεί!!!

χαίρομαι ιδιαιτέρως αν σε πέτυχα διάνα σήμερα. :)

δεν είναι αλλού το τραγούδι?
για το κολάζ μη λες πολλά και ντρέπομαι - έπαιζα με το photoshop αλλά δεν έχω και πολυεξασκηθεί.
ήταν απλώς κοντά στην εικόνα μου για τα όνειρα...

πολύχρωμα φιλιά
χχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@νατάσσα μου
χμμμμ....
δεν ακούγεται κακή ιδέα...
όχι οτι μπορώ να σκεφτώ τι θέλω έστω και για το απόγευμα αλλά λέμε τώρα! η διάθεση ακμαιότατη για τέτοια.

θα πάω να δω τι συναυλία είναι. ελπίζω του απλού τύπου, κι όχι κανα αφιέρωμα όπως την πάτησα με την χαρούλα - ξέρεις πού, πονήρω!

σε φιλώ σε στυλ εξιτέ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Αλεξάνδρα said...

Διάβασε αυτή την ιστορία ονείρου:

"Είδα χθες βράδυ ένα όνειρο. Ονειρεύτηκα πως περπατούσα στην αμμουδιά με το Θεό και ψηλά στον ουρανό φωτίζονταν σκηνές απ΄την ζωή μου.

Για κάθε σκηνή, στην άμμο υπήρχαν δυό χνάρια: Τα δικά μου και του Θεού. Οταν η τελευταία σκηνή απ΄την ζωή μου πέρασε από μπροστά μου, γύρισα πίσω και είδα πως πολλές φορές στη διαδρομή της ζωής μου δεν ήταν δυό τα χνάρια, αλλά ένα...

Βλέποντας προσεκτικότερα, πρόσεξα ότι αυτό συνέβαινε πάντα στις πιο δύσκολες και λυπημένες στιγμές της ζωής μου...

Στεναχωρήθηκα και είπα στον Θεό: Κύριε είπες πως αν έπαιρνα το δρόμο σου θα ήσουν πάντα στο πλευρό μου.
Αλλά βλέπω ότι στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου, υπήρχαν μόνο τα δικά μου χνάρια στην άμμο.
Τις στιγμές που σε χρειαζόμουνα περισσότερο, ΕΣΥ με εγκατέλειψες...

Και ο Θεός μου απάντησε: Αγαπημένε μου σ΄αγαπώ τόσο πολύ και ποτέ δεν θα μπορούσα να σε εγκαταλείψω...
Στις δύσκολες στιγμές της προσπάθειας και του πόνου, όταν στην πορεία μας είδες πως δεν ήταν δυό τα χνάρια στην αμμουδιά,
ΗΤΑΝ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ...."


ο συγγραφέας του παραπάνω κειμένου είναι άγνωστος

Καληνύχτα, με όνειρα

αν ακούς said...

να σου πω τι κανω εγω;

φοβαμαι αλλα βουταω, και τρεμω απο το φοβο μου.

και με πιανουν πανικοι αλλα εχω βουτηξει πια και ειναι αργα.

και τι κανεις τοτε; παλευεις με τα κυμματα να κρατησεις το κεφαλι σου στην επιφανεια. αν θα πνιγεις ή οχι, λιγη σημασια εχει.

(μπορει και να εχω ανοιξει τα παραθυρα μου γιατι η πολλη κλεισουρα δεν αντεχεται)

σε καλημεριζω.

maya said...

@αλεξάνδρα μου
καλημέρα με έναν αέρα που νομίζω πως θα πάρει το σπίτι όλο, και μένα μαζί...

έχω ξυπνήσει για το πετρέλαιο

όλοι μαζί πάμε:
"τι τραβάμε και μεις οι διαχειρίστριες!"

όμορφη ιστορία.
γλυκό παραθυρο δύναμης.

όχι οτι δεν μου βγάζει απορίες
"γιατί ο άνθρωπος δεν κατάλαβε οτι είχε βοήθεια"
"γιατί έπρεπε να παθαίνει δύσκολα"
και άλλα τέτοια πεζά...

αλλά κρατάω την αγνότητα του κειμένου - είναι πολύ πιο όμορφη!
είχα ωραία όνειρα εχτές το βράδυ.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.πετρέλαιο! συνεχίζω σε λίγο...

Negma said...

Καλημέρα φιλενάδα!

Ήρθα για καφέ. Λέω, τέτοια ώρα που σηκώθηκα Σαββατιάτικα, μία είναι η ιδανική παρέα που θα μπορούσε να είναι ξύπνια... Και δεν έπεσα έξω!

Άντε, τέλειωνε με τα πετρέλαια κι έλα, θα κρυώσει!

Φιλούμπες μαχμουρλίδικες!

Υ.Γ. Αν και μου άρεσε κι εμένα η ιστορία της Αλεξάνδρας, μου ήρθαν κι εμένα της πεζής, τόσα κι άλλα τόσα πεζά ερωτήματα. Με πρώτο και κύριο: Γιατί πρέπει να μας απαντιούνται όλα μετά θάνατον; (Αν δεχτούμε ότι απαντιούνται και τότε!). Πειράζει να ξέρουμε και πέντε πράγματα που θα μας βοηθήσουν όσο είμαστε εδώ και παλεύουμε;

maya said...

@αν ακούς
λεωνίδα μου


εντάξει η κλεισούρα
οι φόβοι
ο πανικός
τα δειλά τολμήματα
η λαχτάρα...


το πιο όμορφο ερώτημα είναι

"το πολύ άνοιγμα... αντέχεται?"

αυτό θέλω να πάρουμε απτ'αρχίδια.

καλημέρα ανεμοδαρμένη κυριολεκτικά και ψυχικά
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@εστρέλλα μου
τι όμορφη έκπληξη υπναρού!
δεν μ'έχεις συνηθίσει σε τέτοια!
τι καλά...

ξεχάστηκα μετά το πετρέλαιο

άκουγα τον αέρα
κοιτούσα τα δέντρα
πέρασε όλο μέσα μου
άρχισα να γράφω

και συ ε?

ετοιμάζω αγανάκτηση
χωρίς πολύ διόρθωση
όπως νοιώθω
όπως ο αέρας
μανιασμένη
και επίπεδη ταυτόχρονα

και συ ε?

φτιάχνω 2ο καφέ
κι επανέρχομαι

είναι ξύπνια κι η κατερίνα

τι πάθαμε σήμερα?!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

katerina.. said...

καλημερες φατσες..παω για δευτερο καφε κι εγω..τελεια μερα για καφεδοχουζουρι..στελλα κι εσυ πρωινη σημερα...δεν αντεχες τις κουβερτες?

katerina.. said...

λοιποοον.ενα εχω να σας πω.ο ζαμαν μαλλον καπνιζει κρυφα απο μενα.κλεβει τις γοπες απο το τασακι συνεχεια..εριξε και τον καφε μου..μηπως να του φτιαξω καφε κ να του στριψω τσιγαρακι?
στελλα τι λεει σημερα το προγραμμα σου?παμε για τον ερμο καφε που λεγαμε?

Αλεξάνδρα said...

Καλημέρα στα κορίτσια. Πως τα πήγατε με τους θυμωμένους αέρηδες;

Συμβαίνει με όλους. Μαζεύουμε όσα έχουμε μάθει ως τώρα κι αφήνουμε τα γνωστά πίσω μας. Δεν υπάρχει βέβαια απόλαυση σ΄αυτόν τον χωρισμό, αλλά κάπου μέσα μας μάλλον διαισθανόμαστε ότι το αντίο στη σιγουριά φέρνει τη μοναδική ασφάλεια που θα γνωρίσουμε στη ζωή μας.
Μας συμβαίνει εκατοντάδες φορές: φεύγουμε απ΄την σιγουριά της οικογένειας και μπαίνουμε στο άγνωστο της παιδικής χαράς. Φεύγουμε από τη σιγουριά των φίλων της γειτονιάς και μπαίνουμε στο καζάνι του σχολείου.
Από το κουκούλι της εκπαίδευσης στον επαγγελματικό ανεμοστόβιλο. Από την βεβαιότητα της εργένικης ζωής στις καταιγίδες του γάμου. Απ την γνώριμη παρηγοριά της ζωής στην απειλητική περιπέτεια του θανάτου.
Το κάθε βήμα μας στη ζωή είναι μια απόδραση από τη σιγουριά στο σκοτάδι.
...και το μόνο πράγμα στο οποίο μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη είναι αυτό που εμείς πιστεύουμε για αληθινό...

Πιάσαμε την φιλοσοφία πρωί πρωί...

Negma said...

Νάτες οι τσούπρες μουουουου...

Σαν τα σαλιγκαράκια μετά τη βροχή βγήκαμε...

Μα δεν είναι ΤΕΛΕΙΟΣ αυτός ο καιρός;

Οι βεράντες μου έχουν γίνει τοπίο καταστροφής, αλλά παραδόξως δεν χαλιέμαι...

Κάθομαι και θαυμάζω το μεγαλείο του άνεμου... Την δύναμη και τον ήχο του καθώς παρασύρει τα πάντα...

Που να κοιμηθώ... Και να χάσω αυτό;

Έτσι κι αλλιώς πολλές οι σκέψεις...

Μου μυρίζει έντονα, επικείμενος σαρωτικός άνεμος και στη ζωή μου...

Από τους ωραίους, ε;

Αχ, μακάρι νά 'ρθει...

Να με πάρει και να με σηκώσει, που λένε!!!

Αν και μπορεί να καταλήξω σαν τις καημένες τις γλαστρούλες μου, που τις βλέπω τώρα και πονάει η ψυχή μου...

Αμάν, μόλις έσκασε και η Τζάνις!

Ωραίο timing!!!!!!!!!!!!!!!

(Κατερίνα, σου έστειλα ΣΜΣ)

Σας αφήνω να απολαύσω τα ουρλιαχτά της θεάς να ενώνονται με τα ουρλιαχτά του ανέμου...

maya said...

μη φύγετε!!!!!!!!!

πάλευα τόση ώρα με το κολοgcast που αρνείται ν'αλλάξει το τραγούδι μου.
μήπως μου λέει κάτι?
losing...

σαν τα σαλιγκάρια λοιπόν...
σε επαφή με το χώμα
μην χάνουμε το βλέμμα προς τα πάνω

@κατερίνα
αχαχα
καπνίζει ο μπαγάσας ε?
τι να κάνει με αυτά που βλέπει γύρω του... αν αρχίσουν και τα ζώα να απελπίζονται πλεον...

αν δεν χιονίζει αύριο
να κάνουμε τον καφέ τριολέ
με τερατάκια και καπνιστές σκύλους?



@εστρέλλα μου
για φύσα λίγο αέρα θετικό
και προς τα εδώ
γιατί με γδέρνει εμένα


@αλεξάνδρα μου
υπέροχο τρένο σκέψεων
υπέροχο
θέλω λίγη φολισοφία
να με ανεβάσει σε πιο ψηλό επίπεδο
να κάτσω εκεί λίγο

ουφ λέμε...


φύγατε?!!!

Tali said...

Εγω μολις ηρθα..
τωρα θα κανω καφε και θα κατσω.
καλημερα

maya said...

καλημέρα τάλισκερμου
εν μέσω στριγκλιών παιδικών (τι ώρα είναι το τρένο για τους τρελλούς...?)
και ενός αέρα που μου παίρνει ό,τι ελάχιστο ήρεμο είχε μείνει.

σε φιλώ
πιες καφέ
εδώ είμαι
νέα αγανάκτηση
με πεισμωμένη μουσική

το gcast δεν ανεβάζει μουσική.
για κανέναν.
όχι μόνο για τον γιάννη...

γαμότο!

χχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

ερχομαι επανω λοιπον..