"Writing" by A BOUT DE SOUFFLE - flickr.com
Όμορφο πρωινό Τρίτης. Χωρίς λόγο. Απλά γιατί νάμαι.
Μέρες τώρα σκέφτομαι όλη αυτή την φάση του διαδικτύου. Όλους αυτούς που πρωτόγνωρα συναναστρέφομαι, τις χαρές και συγκινήσεις που ανταλλάσσουμε, τα κοινά ‘αχ’ που μας ξεφεύγουν.
Νοιώθω προνομιούχα στην (blogo)γειτονιά που μένω. Έχω γνωρίσει εξαιρετικούς ανθρώπους, παίρνω πολλά κι εύχομαι να δίνω και κάτι. Το μυαλό μου ανέβηκε τμήμα μπορώντας να διαβάσω τόσα ενδιαφέροντα πράγματα που σε ένα βιβλιοπωλείο ή σε μια γνώριμη παρέα δεν θα έβρισκα σε τέτοια ποικιλία.
Το πιο μαγικό πράγμα του διαδικτύου είναι ακριβώς αυτό. Το πώς σε φέρνει κοντά σε ανθρώπους που αλλιώς δεν θα είχες ποτέ την ευκαιρία να τους γνωρίσεις. Και με όλη την άνεση να επιλέξεις πόσο κοντά θα έρθεις και το πότε.
Δεν παύω να έχω την αίσθηση όμως ότι αυτή ακριβώς η ευκολία με την οποία μπαίνουμε όλοι από πόρτες που δεν κλειδώνουν, έχει διπλή όψη. Και σε αυτό προστίθεται η μερική έως και ολική ανωνυμία, η δυνατότητα να μπαίνεις αθόρυβα σε άλλα σπίτια χωρίς απαραιτήτως να δίνεις το παρών.
Όπως λοιπόν και στον 'έξω' κόσμο, έτσι κι εδώ, δεν είμαστε όλοι φίλοι. Υπάρχουν προτιμήσεις, ενοχλήσεις, πικρία, ζήλιες, κλεψιές. Και η ανωνυμία είναι ένας πολύ βολικός τρόπος να τα εκφράζεις. Χωρίς συνέπειες. Έχω πετύχει λεκτική βία και αισχρότητα σε blogs αξιόλογων ανθρώπων και εν αντιθέσει με τον έξω κόσμο, κανείς δεν μπορεί κυριολεκτικά να πετάξει έξω τον λυσσασμένο με μίσος σχολιαστή. Scary,eh?
Σκεφτόμουν λοιπόν, ότι το blogging είναι ακόμη σε νηπιακή φάση στην Eλλάδα. Οι άνθρωποι ανοίγονται με σκέψεις, γραπτά, δημιουργίες και κάποιοι άλλοι εισπράττουν χωρίς να μοιράζονται. Δεν το κάνουμε όλοι? Μπαίνουμε σε σελίδες, βλέπουμε μια φωτογραφία που μας αρέσει, τσούπ, την κατεβάζουμε. Δε ρωτάμε κανέναν. Με τον ίδιο τρόπο, διαβάζουμε κάτι που μας κινεί το ενδιαφέρον και ανά πάσα στιγμή το αντιγράφουμε, αν θέλουμε, χωρίς ποτέ να ζητήσουμε άδεια…
Τέλος πάντων. Για άλλο λόγο ξεκίνησα σήμερα αυτή την σκέψη. Ήθελα να φτάσω στο εξής: νομίζω ότι το διαδίκτυο είναι ρομαντικό. Ναι, νομίζω ότι είναι ο εξελιγμένος τρόπος που επιλέξαμε κάποιοι για να αλληλογραφούμε. Θυμηθήκαμε τον γραπτό λόγο. Έχω ανταλλάξει τηλέφωνα με κάποιους που έκτοτε έχουμε γίνει φίλοι. Η χαρά μου όμως παραμένει σε αυτό το μέσο επικοινωνίας παρ’όλη την ευκολία να σηκώσεις ένα τηλέφωνο και να τα πεις. Η ίδια η τεχνολογία λοιπόν μας γύρισε πίσω στα όμορφα, στην τέχνη του περίμενε, στην αγωνία μιας απάντησης όπως κάποτε που περιμέναμε τον ταχυδρόμο για κάτι με αληθινό γραμματόσημο και ανθρώπινες λέξεις μέσα.
"Letter" by ARSLAN - flickr.com
Και με τον ίδιο τρόπο έχουν δημιουργηθεί ερωτικές σχέσεις. Κάποιες άξιζαν, κάποιες όχι. Σε κάθε περίπτωση, μας ξαναδίνεται η ευκαιρία για ‘κόρτε’, για ένα φλερτ μέσω γραμμάτων. Πόσα βιβλία έχουν γραφτεί για την αλληλογραφία σπουδαίων δημιουργών, γράμματα ερωτευμένων, ουσία πέρα από την καθημερινότητα ενός sms…
Δεν είναι όλα τρομακτικά στην τεχνολογία. Και αυτή η καημένη αναγνωρίζει σταθερές αξίες, πατάει στην σιγουράντζα του ανθρώπινου παράγοντα για να προχωρήσει.
Κάποια στιγμή ονειρεύομαι ότι θα μπορώ να περάσω τα δικά μου γράμματα στην μνήμη αυτού του διπρόσωπου θηρίου που λέγεται υπολογιστής και να πατάω τα πλήκτρα με τον δικό μου γραφικό χαρακτήρα…
… « Αγαπημένε μου φίλε…
Μούλειψες... »
96 comments:
Τι ομορφο τελος!!! Φανταζεσαι;;;
Με την παλια μου συγκατοικο προσπαθουμε να κρατησουμε τον γραφικο χαρακτηρα. Δυσκολο πλεον, αλλα σε ενα χρονο εχουμε ανταλλαξει δυο τρια γραμματα, αυτα με τους κλασσικους ασπρους μπλε φακελους και τα γραμματοσημμα :) Τα υπολοιπα με μειλ.
Τον Δ μου απο εδω μεσα τον γνωρισα. Απο μια πολυ σαχλη σελιδα που εμπαινα απο αναγκη ολη αυτη την ατμοσφαιρα. Δεν ηξερα τα μπλογκ τοτε. Υπηρχαν πριν 3 χρονια;;
Ειναι εθιστικο παντως. Εχει λιγους μηνες που βρεθηκα αναμεσα σας και εχω ξεχωρισει καποιους ανθρωπους. Καποιους για τη μουσικη τους, καποιους για τα σχολια τους και μονο, καποιους γιατι με μαγνητιζει κατι σε αυτους, αλλους για τις δημιουργιες τους. Μια ομορφη παρεα υπαρχει εδω, να πεις μια κουβεντα το πρωι, να δημιουργηθει ενα "τζερτζελο" και να γελασεις σε ενα μικρο διαλειμμα απο τη δουλεια. Ακομα και να ξεδωσεις. Εγω με εχω πιασει πολλες φορες τα σχολια μου να αντικατοπτριζουν την κατασταση μου. Δεν κρυβομαι και ευκολα, μου βγαινει. Ρισκαρω, στο τελος θα μεινουν ισως λιγοι στο σπιτι μου, αλλα θα ειναι αρκετοι. Εξαλλου αυτες οι ξεκλειδωτες πορτες εχουν αρχισει ηδη να κλειδωνουν και ισως υπαρξει ενα μπλογκ 2-3-10 ατομων που να ειναι η δικη τους γειτονια διχως να εχουν ορεξη την δικη μου παρουσια ή καποιου αλλου. Κατανοητο κι αυτο, δεν γινεται να ειναι παντου μπατε σκυλοι αλεστε :) Δεν εχω σκεφτει πολυ το μετα (κι εγραψα ενα κατεβατο, που και να το ειχα σκεφτει), ζω ακομα τον ενθουσιασμο των πρωτων μηνων, του αυθορμητισμου με αφελεια και ανευθυνα, ειλικρινα ανευθυνα, σχολιαζω. Θα φανει αν μου βγει σε καλο. Ως τωρα καλα περναω.
Ο,τι κλεβω μεχρις στιγμης παιρνω αδεια ........ θυμασαι που εκλεψα τα πινελα σου;; :)
εκπληκτικό κείμενο...αληθινό
την καλημέρα μου!
@ντίντι μου
καλημέρα μας!
φοβάμαι οτι σιγά-σιγά αυτή η αγνή πρόθεση και διάθεση θα αναγκαστεί να προστατευτεί κάπως...
ως τότε καλά κάνουμε και περνάμε καλά, λέμε ό,τι θέλουμε, νοιώθουμε χωρίς 'πρέπει'.
φιλιά πολλά
και μην ξεχνάς οτι φταίω για ό,τι χρειάζεσαι, οκ? όχι μόνο χτες που τόπαμε! όποτε το χρειάζεσαι, χαμόγελο μου!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@mpoumpoula
αληθινό πολύ.
σε καλό να μας βγει! όχι να λέμε πάντα μόνο τα χειρότερα για την τεχνολογία! έχει και μια γλύκα...
καλώς ήρθες!
:)
Maya mou..
τα είπες όλα...
και τα είπες καλα και ομορφα
σχεδον τα χάιδεψες..
τα αλλα θα στα πω μετα..
σου αφηνω μονο ενα φιλι
Το κείμενό σου με συγκίνησε βαθιά, άμεσα και προσωπικά. Και σήμερα, θα σου γράψω με ευδιάκριτη στίξη γιατί μ’ αρέσει. Και για τις δυο σελίδες του blogging θέλω να πω. Την τυπική, μπροστινή, τρελή ή σοβαρή, την μέχρις ενός σημείου σταθεροποιημένη, με τις ό,ποιες θέσεις, τις εικόνες, τη σοβαρότητα ή τα χαμόγελα, ανάλογα με το πώς καθένας ξεκινάει μια αναφορά σε κάτι.
Και για την δεύτερη σελίδα, που ξεκινά την ίδια στιγμή, τον καναπέ της συνάντησης, το βασίλειο του γραπτού λόγου. Έγινα μπλόγγερ, γιατί μ’ αρέσει ο γραπτός λόγος, έχει κρυφά διαστήματα, πολυμορφική έκφραση, σκέψη, ματιές έξω απ’ το παράθυρο, μοναχικότητα και μαζικότητα ταυτόχρονα. Και δεν είναι το φτωχό sms, με την τηλεγραφική έκφραση, σου δίνει το χρόνο, να νιώσεις, να γράψεις, να απαντήσεις, ν α μ ι λ ή σ ε ι ς. Να φέρεις τις αλήθειες σου, να τις κοινωνήσεις με τις αλήθειες των άλλων. Καμιά φορά και τα ψέματα. Αλλά τότε, αναχωρείς μ’ ένα κλικ.
Και κάπου εκεί ανάμεσα, η μοναχικότητα, γίνεται παρέα, γίνεται βιβλίο αλληλογραφίας, συναισθήματα, αλληλοκερασμός όμορφος.
Κι έχει και παρακάτω.
Γιατί από κει και πέρα, η επικοινωνία διευρύνεται, αλλάζει τρόπους, ξεκινάς με μειλ, εμπιστεύεσαι τηλεφωνήματα και προσωπικά θέματα, ανοίγει κι άλλο ο κύκλος. Και κάποια στιγμή συμβαίνει η αλλιώτικη μαγεία:
γνωρίζεσαι με όποιον θέλεις, καταργούνται οι αποστάσεις, συναντιέσαι και βάζεις στην καθημερινή σου ανθρώπους, που ούτε που θα το σκεφτόσουν πιο πριν. Και τώρα, το θέλεις.
Κι όταν αυτή η διαδικασία ακολουθεί το πνεύμα, δεν υπάρχει περίπτωση να χάσεις. Ξέρεις ότι θα γνωρίσεις κάποιον/α κι εκ των προτέρων είσαι σίγουρος/η για μια σειρά από πράγματα.
Και το πιο όμορφο είναι ότι όταν έρχεσαι σε επαφή με άλλους, βλέπεις ότι είναι ΚΑΙ όπως τους ξέρεις ΚΑΙ καλύτεροι, ΚΑΙ όμορφοι, ΚΑΙ κάνουν καλή παρέα, ΕΤΣΙ όπως ξέρεις, το ‘χεις δει κι από πιο πριν.
Εδώ και χρόνια, απασχολούμαι με πράγματα, που έχουν να κάνουν με την επικοινωνία των ανθρώπων.
Ως τώρα όμως, υπήρχε ένα κρύσταλλο, που με διαχώριζε από πολλούς, μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί τους με χίλιους δυο τρόπους, αλλά υπήρχε μια διάφανη τζαμένια διαχωριστική επιφάνεια. Με σταμάταγε και τους σταμάταγε όλους κάπου. Και στο θέατρο, και στο γράψιμο.
Είμαι πολύ χαρούμενος, γιατί αυτή η γυάλινη διαχωριστική, μπορεί να σπάει συχνά, να αγκαλιάζω από κοντά, όσους με επιλέγουν και επιλέγω, να κάνουμε παρέα όμορφα πράγματα, να κουβεντιάζουμε για ώρες,
να ζούμε παρέα στο εξής.
Πάντα χρησιμοποιούσα τον υπολογιστή, για να κρατάω πράγματα, που αφορούσαν τη δική μου ψυχή.
Ποτέ δε θα μπορούσα να φανταστώ, ότι μέσα του, υπάρχουν κι άλλες. Το ίδιο ή συχνά πιο όμορφες από τη δική μου.
φιλι φιλι
Συγχωρέστε με για το τεράστιο μήνυμα, αν σας κουράζει η εικόνα του, προσπεράστε το.
Δε θα μπορούσα να πω τα ίδια πράγματα με λιγότερα λόγια. :)
@maya μου
"έγραψες" πράγματα αληθινά, που έχουμε όλοι μας βιώσει, που μας έχουν όλους συγκινήσει & αγγίξει
τα έχουμε πει όμως την προοπτική που έδωσες, την φώτισες μ’ένα αλλιώτικο φως που παίρνει άλλη αξία σήμερα στα δικά μου μάτια…
μου αρέσει που η ίδια η τεχνολογία -- όπως αναφέρεις—μας γύρισε πίσω στα όμορφα, στην τέχνη του περίμενε, στην αγωνία μιας απάντησης… είναι σπουδαίο αυτό… πράγματι!!!
ξαναζούμε με μια ανέλπιστη λαχτάρα & χαρά κι απολαμβάνουμε την όμορφη γεύση του «επικοινωνείν»
ευγνωμονώ που ήρθες στο δρόμο μου εδώ & κάποιους μήνες
είσαι πολύτιμη
@γιάννη μου
τι να σε συγχωρέσουμε?
σε ευχαριστούμε για την ευλογία της παρουσίας σου... σε παρακαλούμε να μη σταματάς... να ανοίγεις τη βρύση του πλούτου των λέξεων, των νοημάτων, των εικόνων που μας ζωγραφίζεις....
να απλώνεις σεντόνια ατέλειωτα αγαπημένε μου... σεντόνια λυτρωτικά - μαγικά
μην κουραστείς να γράφεις άγγελέ μου
φιλιά ανακούφισης μεγάλης μα και λαχτάρας
γιάννη μου
τα είπες πανέμορφα.
πανέμορφα.
σε διάβαζα και είναι για να το φορέσουμε το κείμενο (όλο όμως!) πλακάτ και να βγούμε στους δρόμους. τους αληθινούς και τους εσωτερικούς, τους διαδικτυακούς και τους καθημερινούς.
καρδιά μου όμορφη, ζωντανή και καθόλου ηλεκτρονική πλέον. απο τα λίγα καλά πράγματα που μου συνέβησαν αυτο το γρμφ2007, είσαι εσύ.
μια αγκαλιά πολύ μεγάλη
(ξέρεις εσύ! αυτή που σε ρίχνει προς τα πίσω ενίοτε!)
υπέροχο, υπέροχο κείμενο!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.ζητώ συγνώμη απο την ...
ταλισκερχωριςάκι μου που του απάντησα πρώτα αλλά θα έχανα τον ειρμό μου. πρόσεξες το λεξιλόγιο μου ήταν πλούσιο!
(υπέροχο, πανέμορφο και υπέροχο!άμα τόχεις βρε παιδί μου...)
τα άλλα μετά...? ωχ, θα μου την πεις που ηρέμησα και δεν τα έχωσα,ε? που το 'χάιδεψα' αντί...
υγ.news update:
μόλις κέρδισα μεσημεριανό ύπνο και θα σου στρίβω το δάχτυλο στην παλάμη σαν μικρές...χιχιχι
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ2.είναι που άκουγα τον βασιλιά σου το πρωί! στο είπα, ομοιπαθητική!
@νατασσάκι μου
πάντα. σταματάς εκεί. στις λέξεις που με ταράζουν και μένα. αυτές που θέλω να βάψω με γράμματα που αναβοσβήνουν 'σημαντικό'.
είδες που όσο πιο προχωρημένοι είμαστε, τόσο πιο κοντά σε αληθινές αξίες φτάνουμε?
είμαστε η απόδειξη οτι η ζωή είναι κάβλα. γιατί ακόμη και στο γυαλί, στο πληκτρολόγιο, στα καλώδια και την οθόνη φοράμε μια καρδιά γεμάτη ανάσα και χαμόγελο.
εγώ να δεις!
εσύ να δεις!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Πόσο δίκιο έχεις σε όλα οσα είπες
και εγω είμαι λίγο καιρό εδω όμως κάθε πρωι που θα ερθω στο γραφείο η πρώτη μου δουλειά είναι να ανοίξω τα παράθυρα να δω αν είναι καλά και σήμερα όλοι μου οι γείτονες και να πω τις καλημέρες μου αν δεν το κάνω δεν μπορω να ξενκινήσω δουλειά νιώθω οτι κάτι μου λείπει
αν και στην αρχη φοβόμουν το ξένω το άγνωστω και την ανωνυμία τώρα νομίζω οτι είναι ολα εδω μέσα πολύ γοητευτικά και όμορφα
την καλησπέρα μου και φυσικά σοκοφρέτα στο περβάζι
Υ.Γ δεν θα ξεχνάω ποτέ να σε γλυκαίνω όταν έρχομαι
Να συμφωνήσω περισσότερο, δεν γίνεται. Ειδικά αυτό το περί αλληλογραφίας...
Μ' άρεσε κι αυτό της Αρτού περί γειτονιάς, είναι πολύ κοντά σ' αυτό που νιώθω, αλλά εγώ - υπερβολική όπως πάντα (αλλά χέστηκα!) - θα το πάω ακόμα παραπέρα:
Ξέρετε τι μου θυμίζουμε;
Κάτι που μόνο σε σήριαλ που έχουν χαμηλό μπάτζετ βλέπουμε: Μία παρέα που μένουν όλοι στην ίδια πολυκατοικία!!! Και βγαίνεις το πρωί με τη ρόμπα και την κούπα, και βαράς τα κουδούνια να δεις σε ποιανού πίνουμε σήμερα καφέ... Ή σου μυρίζει κάτι λαχταριστό κατά μεσημέρι μεριά και πετάγεσαι για μεζέ... Ή πάλι κάτι βράδια δύσκολα, που δεν θες να βλέπεις ούτε τον εαυτό σου στον καθρέφτη, βλέπεις από το ματάκι της πόρτες τις αγαπημένες σου φατσούλες να σου χαμογελούν και να σου λένε: "Θα ανοίξεις ή θα την βγάλουμε εδώ ως το πρωί;"... Και τους ανοίγεις και την πόρτα σου και την καρδιά σου... και τους αφήνεις να σε γεμίσουν τρυφερότητα και ζεστασιά...
Μάγια μου...
το κλειδί είναι κάτω από το χαλάκι...
@στέλλα μου
πάλι με πήραν τα σορόπια και δάκρυσα! αχ που κορόιδευα χρόνια την μαμά μου για την συγκίνηση...
αυτό που λες νοιώθω και γω.
οτι είμαστε τόσο αληθινοί στο μέσα μας εδώ που την ανοίγουμε την πόρτα χωρίς μεηκαπ και τα καλά μας και είναι οκ. είναι οκ γαμώ την πουτάνα μου!
και ό,τι φτάνει να περάσει το τυπικό είναι ουσιαστικό. ευτυχώς το ενδιάμεσο στ'οποίο κολυμπάμε καθημερινά δεν του αφήνουμε πολύ χώρο εδώ μέσα. ο χρόνος είναι πολύτιμος και μεις το ίδιο.
σε φιλώ γιατί και γω θ'απλώσω σεντόνι και μου θυμίζει το σεντόνι το πραγματικό που κέρδισα, λίγο να κοιμηθώ, να ονειρευτώ!
πάω και αργότερα θα πούμε κι άλλα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@αρτού μου
είναι γειτονιά και γενικά, καλοί άνθρωποι μένουν γύρω μας.
το ξέρεις οτι αρχίζω ν'αποζητάω την σοκοφρέτα σου? σε λίγο δεν θα με πρήζετε πια με τα γρμφχριστούγεννα1 θα γίνω απο μόνη μου αηβασίλης έτσι που με τρατάρεις!!!
πρέπει να λύσουμε και το θέμα του να κάνουμε την τράκα μας όταν μένουμε απο τσιγάρα ή καφέ. αν το βρούμε αυτό, παίδες, τάχουμε κάνει όλα!!!!!!!!!
φιλιά πολύχρωμα
χχχχχχχχχχχχχχχ
να βλέπεις? δεν είναι ωραία που μπορούμε ακόμη να έχουμε ανοιχτές τις πόρτες και να μην φοβόμαστε...?
Να σου ζητήσω μια χάρη;
Μπορώ να έχω το email σου;
Σε φιλώ, Βίκυ...
@βίκυ μου
ναι. το έχει η αλεξάνδρα. και ο γιάννης. και η τάλισκερ. :)
καλησπέρα. μετά απο όμορφο μεσημεριάτικο ύπνο με βραδινά όνειρα...
χχχχχχχχχχ
..................................
υγ.με την ευκαιρία, και δεν πάει σε σένα αυτό. παρακαλώ όποιον μου γράφει εκτός, να μην μου στέλνει προκυρήξεις, θέματα για υπογραφές και ανέκδοτα στο μειλ. είναι ο λόγος που βαριέμαι να ανοίγω το μειλ. κι ας είναι πάντα για καλά, το ξέρω.
χα χα χα
ποιος σου στέλνει εσένα προκηρύξεις καρδιά μου;
η 17ν και νομίζει ότι είσαι «η ελευθεροτυπία»; οκ, γελάω, απαντώ και επανέρχομαι
τι ήταν αυτό το αλλεπάλληλο σημερινό;
μέχρι κι ένα ραντεβού
ξέχασα να ακυρώσω – ή να πάω…
ωραία ήταν,
αφού μπόρεσες και κοιμήθηκες μετά, είσαι μια χαρά, εγώ, έκανα και λίγες βόλτες!
φιλι φιλι
Τι όμορφο κείμενο, τι πανέμορφες σκέψεις. Μου άρεσε, με συγκίνησε και με παρακίνησε .. να συνεχίσω.. να συνυπάρχω στη παρέα σας. Μάγια κάτι καλό βγαίνει έχεις δίκιο. Τα δυσάρεστα μακάρι να μην υπήρχαν. Κρίμα ειναι και οι ζήλιες και οι αντιγραφές.. Αλλά ας σταθούμε στα όμορφα. Δύσκολα τα συναντάς σήμερα. Επίσης πολλά φιλιά και στον Γιάννη, μου άρεσαν και τα δικά του σχολιάκια. Φιλια πολλά :)
@ roadartist μου,
ευχαριστώ, κι απ’ τα καλά, ας κρατάμε τα όμορφα, με τα άλλα μπορούν άνετα να αναλώνονται, όσοι δε μπορούν να κάνουν κάτι άλλο… φιλι φιλι
ουφ τα διαβασα ολα!!!
Κοιμηθηκα , εβρεχε απιστευτα πολυ και υπεροχα και δεν ηθελα να σηκωθω ας όψεται τα ιδιατερα ..
επι του θεματος
Αγαπημενη μου ΜΑΓΙΑ
..ναι πολυ πλουσιο και αγαπησιαρικο λεξιλογιο και καλα του κανες ..
ετσι νιωθεις..
το ξερω αυτο το συναισθημα της μοιρασιας, της εννοιας, της συντροφικοτητας, της συμπαραστασης..και και και...
Κι εγω ειμαι πολυ νεα στα μπλοκ αλλα οχι στο νετ, ετσι αυτον τον ενθουσιασμο τον εχω γνωρισει και τον εχω πια ξεπερασει παντα ομως τον χαιρομαι και τον εκτιμω
..εχοντας πανω μου παρασημα
απο πολυ πολυ καλες στιγμες
και πολυ πολυ καλες
και δυνατες φιλιες χρονια τωρα.
Πιστευω πως οι φιλιες
που αξιωνεσαι εδω
ειναι πολυ πιο δυνατες γιατι διανυεις δρομο συντομο
απ ευθειας στη ψυχη του αλλου..
ή σου κάνει ή δεν σου κανει.
Δεν εχω ψευδαισθησεις .
Ουτε κι εσυ να εχεις..
δεν ειναι ολα ροδινα και δεν ειναι ολοι καλοι..
γι αυτο δεν εχω και απαιτησεις
θελω μονο να παιρνω οτι δινω
-ξερω πως καταλαβαινεις τι εννοω-
γι αυτο επισης δεν δινω πολλα ειδικα στην αρχη..
αφήνω τον χρονο ..και το ενστικτο να μου μιλησουν ...
..κι αυτα ποτε δεν κανουν λαθος..
ΑΛΛΩΣΤΕ πιστευω ακραδαντα
δεν υπαρχουν κακοι ανθρωποι,
κακες επικοινωνιες μονο
και κακες παρέες .
Απο αυτα φυλαγομαι..
κι εδω και στη ζωη..
γιατι και στη ζωη αυτη τη γειτονια θα διαλεγα
αλλωστε οσο κι αν καποιος θελει να δειξει κατι αλλο
παντα στα γραπτα του
βγαινει ο πραγματικος του εαυτος.
Το λεγαμε και χτες με εναν αγαπημενο μου φιλο..
απο τα γραπτα μαθαινεις πολλα για τον αλλον
..και απο το χιουμορ!!
Ψαλιδακι για την κοτσίδα????
έλεγε πως στο θέατρο και στη γραφή, είμαστε γυμνοί, ακόμα κι αν θέλουμε να κρύψουμε πράγματα, αυτά φωνάζουν, συχνά ομολογούν από μόνα τους την πρόθεση να τα κρύψουμε, ακόμα κι όταν αυτό γίνεται με καλή προαίρεση…
φιλι φιλι
Μαρτυριαρη!!!!!
Παντως ειναι πολυ πολυ σοφη κουβεντα!
..και δεν ειναι τοσο απλο
οσο φαινεται
..ουτε τοσο καλο οσο ακουγεται!!
Γι αυτο είναι σοφο!
Φιλι Φιλι Κουκλε!
Για έλα κι από τα μέρη μου...
Για τους Hothouse Flowers:
Αν θυμάμαι καλά, έγιναν για πρώτη φορά γνωστοί, την δεκαετία του '80 (το 1988 συγκεκριμένα) όταν εμφανίστηκαν ως σαπόρτ γκρουπ στη γιουροβίζιον, με το τραγούδι "Don't Go" από τον πρώτο τους δίσκο το "People".
Τυχαίνει λοιπόν να τους δω εκεί και παθαίνω πλάκα με το τραγούδι, ήταν και το μόνο που άξιζε. Την επόμενη εβδομάδα έψαχνα μανιωδώς το δίσκο, αλλά τίποτα. Τελικά τον βρίσκω στην Αθήνα και τον αγοράζω. Δυναμίτης όλος. Γυρνάω στο σχολείο κι ένας συμμαθητής μου τον ζητάει να τον αγοράσει στην τριπλάσια τιμή. Τον πουλάω, αλλά μόλις γυρίζω σπίτι το έχω μετανιώσει. Και ξέρεις εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν ίντερνετ, κινητά κ.λ.π., ήταν δύσκολο να τον ξαναβρώ εύκολα, μαθητής σχολείου ακόμα. Την άλλη μέρα, έρχεται ο συμμαθητής και μου λέει, "τι μάπα ο δίσκος, θέλω να στον επιστρέψω", του επιστρέφω λοιπόν τα χρήματά του και παίρνω πίσω τον δίσκο (ευτυχώς)!
Από τότε δεν τους παρακολούθησα ξανά, με το σχόλιό σου όμως τους ξαναθυμήθηκα μετά από τόσα χρόνια και θα βάλω πάλι δίσκο στο πικάπ της εφηβείας. Να ' σαι καλά και σόρυ για το μεγάλο σχόλιο.
σήμερα απαντάω ανάποδα!
@edirne
βγάλτον δίσκο και λειώστον! αυτόν λάτρευα και γω...απίστευτα όλα τα τραγούδια..
έρχεσαι πρώτη φορά και να τύχει να έχω το μίνι αφιέρωμα στους hothouse flowers...ε? και δεν κάνω συνήθως τέτοια.
καλώς ήρθες :)
και μην ζητάς συγνώμη!!! το καταχάρηκα. και είναι ενδιαφέρον να μοιραζόμαστε τέτοιες ιστορίες. θα την θυμάμαι αυτήν γιατί παρ'όλο το λάθος να τον δώσεις, σούρθε πίσω! τρελλή τύχη.
@roadartist
να χαιρόμαστε, να κρατάμε τα όμορφα γιατί απ'τα άλλα...με τις καλαθούνες, θες δεν θες!
"κρίμα" το λες εσύ? εγώ γίνομαι έξαλλη! δεν έχω καθόλου κατανόηση στην κακία.
φιλιά βραδυνά
ευχαριστώ για την χαρά που έδειξες
χαίρομαι που σου άρεσε η μεριά μου :)
χχχ
@δημοσθένη?
άκουσες καθόλου τους hothouse flowere απο κάτω? σε περίμενα :)
έρχομαι μόλις τελειώσω με το δίδυμο Osmond (τους θυμάστε? ο Danny και η ...πώς την λέγανε? ααααα Marie)
καλό σου βράδυ απο δω
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
θα αρχίσω με την Μαρί:
αν σου έχω δώσει την εντύπωση της τρικούβερτης χαράς για Ο,ΤΙ γίνεται εδώ είναι γιατί προσπαθώ να δω την ωραία πλευρά σε όλα. βλέπε πολυάννα.
ναι είμαι νέα και στα blog και στο νετ απο άποψη τέτοιων χειρισμών (γνωριμία ανθρώπων κλπ). δεν έπαιξα ποτέ τα chat και τέτοια (παρα μόνο για να δω πόσο σεξ "εννοούν οι ποιητές" -αλλά σε αγγλικό chatroom. σιγά μην δεν δοκίμαζα!!! μια χαρά σεξ κι αυτό!)
εγώ δεν ξεκίνησα για να κάνω φίλους -τάχουμε πει. θεωρώ το διαδίκτυο βασικά ύπουλο μέσο, νταρκ με την κακή έννοια.
το τι έγινε έκτοτε είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. αλλά να σου πω κάτι? εκτός απο την χαρά 4-5 ανθρώπων που θα ήταν απώλεια αν δεν τους είχα - τις τελευταίες μέρες, ξαναχαίρομαι την απόσταση που επέλεξα να έχω.
ξέρεις, δεν έχω χρόνο ή χώρο να αναλωθώ σε 'γνωριμίες' χαράς. καλά είμαι. φίλους έχω. ζωή έχω. αυτό που μου δίνει χαρά και συγκίνηση είναι ακριβώς αυτό που γράφω: η επαφή γραπτώς, το μοίρασμα σκέψεων, οι πλάκες και οι καλημέρες που λέμε.
δεν έχω κανενα λόγο να μπω σε καινούργιες διαδικασίες, το ξέρεις. αλλά εδώ,σε αυτό το κείμενο, δεν πιάνω αυτό το σκέλος: της απογοήτευσης. εδώ η σκέψη μου ήταν πιο πολύ στα πλαίσια ακριβώς της σχέσης μέσα απο τις οθόνες και τα πληκτρολόγια μας. το ότι αυτή η επικοινωνία επαναφέρει την αλληλογραφία.
να σήμερα. ήμουν μόνη και δούλευα, (σιγά! τίποτα δεν μ'αφήσατε να κάνω σχεδόν!!!)και συγχρόνως είχα εσάς. και μια πλάκα έξυπνη που δεν μπορούσα να σταματήσω να γελάω!
πωπω υπέρδιπλο σεντόνι έστρωσα?
κι εσύ κοιμάσαι ήδη?!!!
φιλιά
χχχχχχχχχ
όνειρα πολύ γλυκά φιλενάδα
και ο ντάνι τώρα:
συμφωνώ. γιατί δεν μιλάμε για ένα κείμενο. εκεί κάτι μπορεί να κρύψεις. να το δουλέψεις πολύ και να το μπρφοποιήσεις 'σωστά'. αλλά όταν γράφουμε τόσο πολύ, θα ήταν αδύνατον να προσέχουμε συνέχεια.
φαίνεται ο άνθρωποςμεσα απο τις λέξεις του. οι λέξεις έχουν χρώματα. και αποχρώσεις. στην σκέψη και το στόμα του καθένα, άλλα λένε.
σκέψη της ημέρας: μήπως γι'αυτό κάποιοι γράφουν σπάνια? για να μην αυτοπροδώσουν τις προθέσεις τους ή ό,τι άλλο νοιώθουν την ανάγκη να κρύψουν? η έστω να μην μοιραστούν?
εγώ τέλος πάντων, ζουμάρω στα όμορφα. έτσι μου πάει καλύτερα.
σήμερα ήταν μια πολύ γελαστή μέρα. και έχουν τύχει κι άλλες, πολύ συγκινητικές εδώ μέσα. και θάρθουν κι άλλες. είμαι ανοιχτή στα ωραία. κι όσο μπορώ προσεκτική στα άσχημα, χωρίς να χαλιέμαι.
μην το κάνουμε άλλωστε και τεράστιο! δίνεις ό,τι αντέχεις και επιλέγεις να δώσεις. κανείς δεν σε αναγκάζει να ανοιχτείς. έτσι δεν είναι? εσύ το δίνεις. αν ανοιχτείς σε λάθος άνθρωπο, ποιός ευθύνεται? εσύ βέβαια! όχι ο άλλος. λάθος είναι για σένα, όχι για τον εαυτό του! (το 'εσύ' είναι γενικό έτσι? όχι ΕΣΥ εσυ! :))
αχ πολύ στα σοβαρά το γύρισα και δεν μ'αρέσει! είναι και αργά...λέω να βάλω τάπα τώρα και αύριο πάλι1
φιλιά πολλάπολλά γιάννη μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Φιλενάδα ζωγράφισες με λέξεις αυτή τη φορά!!!
Ετσι είναι χαρά μου. Κι εδω άνθρωποι κυκλοφορούν, ίσως με τις αισθήσεις σε εγρήγορση περισσότερο.
Και ξαναβρήκαμε τον γραπτό λόγο να ξετυλίγουμε το κουβάρι της καρδιάς μας πίσω απ΄την ανωνυμία, μα ύστερα δεν μας φτάνει θέλουμε και τις άλλες αισθήσεις παρέα με αυτούς που μας άγγιξαν τις χορδές μας, που διασταυρώθηκαν τα λόγια μας, που είδαν την καρδιά μας.
Και πάμε μακρύτερα και γνωριζόμαστε μ΄ αυτούς που επιλέγουμε και όλο αυτό είναι μαγικό γιατί ομορφιά μου τι πιθανότητες είχαμε να γνωριστούμε αλλιώς;
Ναι, τώρα που σου γράφω είμαι συγκινημένη κι αν ήσουν κοντά θα σε αγκάλιαζα πάλι σαν την πρώτη μας φορά!!!
Φιλενάδααα
σ΄αγαπάω!!!
@αλεξάνδρα μου
εδώ μέσα , όπως κι έξω, όλα τάχω νοιώσει. και σε ζόρια που κάποιος ήξερε να πει το κλειδί για να νοιώσω καλύτερα ή να με συγκινήσει κι άλλο. και σε χαρές (βλέπε γενέθλια) που τόσο κλάμα και γέλιο μαζεμένο, σαν σφηνάκι ζωής.
και σε αινιγματικές φράσεις που με έπνιγαν απο μέσα αλλά κάποιος ήξερε να τις διαβάσει, να με πάρει απ'το χέρι και να μου θυμίσει ομορφιά.
και πολλά άλλα.
γι'αυτούς τους ανθρώπους αξίζει.
για σας τους λίγους που με την νοηματική τάχουμε πει όλα όσα χρειάζονται. τους λίγους που σκέφτομαι κι εκτός διαδικτύου, που γίνονται πράγματα και θέλω να τα μοιραστώ, σκέψεις...
όταν συνεννοείσαι σε τέτοιο επίπεδο, είναι φιλία, πώς να το κάνουμε? ειδικά οταν δεν ασκείται πίεση κι έρχεται φυσικά.
αχ φιλενάδα! νάσαι καλά. το χαμόγελο σου με στηρίζει και με κάνει και μένα να χαμογελάω.
μεγάλη αγκαλιά
καλημέρα πολύχρωμη
χχχχχχχχχχχχχχχχ
Καλή μου Μάγια, το κάθε μέσο είναι αυτό που εμείς το κάνουμε. Στην προκειμένη περίπτωση, για άλλους είναι λιμάνι, για άλλους δίοδος επικοινωνίας, για κάποιους ένας τρόπος να επιβεβαιώνονται και για μερικούς τρόπος εκτόνωσης. Το έχω πιστέψει στ'αλήθεια πια, πως ότι είμαστε εκεί έξω, είμαστε κι εδώ μέσα. Κανένας δεν κρύβεται τελικά...Καλημέρα!
Συγνωμη ρε παιδια...
ποιος ειναι ο Ντανυ???
ποια ειναι η Μαρί??
τι λέει ??
που ειναι η δικη μου απαντηση???
Καλημερα κιόλας!!
επισης αυτο ειναι δικο μου!!
"ξέρεις, δεν έχω χρόνο ή χώρο να αναλωθώ σε 'γνωριμίες' χαράς. καλά είμαι. φίλους έχω. ζωή έχω. αυτό που μου δίνει χαρά και συγκίνηση είναι ακριβώς αυτό που γράφω: η επαφή γραπτώς, το μοίρασμα σκέψεων, οι πλάκες και οι καλημέρες που λέμε."
πφφφφφφφφφφφφ
πρωι πρωι...κατα αποσυντονιστηκα!!!
Tα
ξαναδιαβασα
ουτε Ντανυ ΟΥΤΕ Μαρί βλέπω..!!
@tradescadia
αυτό είναι. θα ήταν πολύ παιδικό να νομιζαμε πως κάτι άλλο ειναι εδώ μέσα. μόνο υτό που είπε η τάλισκερ συμβαίνει: οτι είναι κάπως πιο γρήγορη η στράτα της γνωριμίας γιατί μοιραζόμαστε σκέψεις. και αυτές τα λένε όλα ακόμη και όταν δεν τα λέμε.
καλημέρα γλυκιά
άντε τετάρτη φτάσαμε
(αλήθεια, τι νόημα έχει να κυνηγάμε τις μέρες...? δεν το ξαναλέω.)
χχχχχχχχχχχχχχχ
προς μαρί όσμοντ:
αν τώρα κάνεις την νεαρή και άσχετη...σιγά μην δεν τους θυμάσαι! είχαν και δικό τους σοου the osmonds' show που λέγαν χαριτωμένα τραγουδάκια και το είχαμε στην ελλ τηλεόραση.
μαύρα μαλλιά. τετράγωνα τεράστια χαμόγελα με μεγάλα αμερικάνικα ατραφτερά δόντια και μάτια στρογγυλά.
έλα! δεν θυμάσαι?
μου αρέσεις αποσυντονισμένη!!!
μα πολύ λέμε!
:)
καλημέρα τάλισκερ!!! ναι το κειμενάκι στο έκλεψα εχτές που κοιμόσουν!!!! μούθελες ύπνο, τι να σου κάνω?
έπρεπε να εξαφανίσω και όλα τα ψαλίδια...άσε είχα πολλή δουλειά...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
πφφφφφφσταμούτρασου!
Βιαστικη καλημερα
Αφηνω καφε και τσιγαρα
xxx
αχ μπράβο και είμαι χωρίς χαρτάκια!!!
νάσαι καλά ντίντι μου. όλα τα σκέφτεσαι!
ούτε μισό τσιγάρο δεν προλαβαίνεις μαζί?
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Παμε πάλι..γιατι σε χανω!!!
Γραφει καποια Μαρι εδω και την διαβαζεις μονο εσυ???
Ειμαι εγω -που το απευχομαι-η ΜΑΡΙΙΙ???
μαρη???
Ειμαι εγω κεινη η μελαχροινη με το καρε μαλι και τα λαμε ρουχα??
Εκεινη ειναι εποχης DEE!!!!!!
-eleosss!!!!
Na ειμαι η ΝΕΛΛΥ ??
στο μικρο σπιτι στο λιβαδι??
παντα λατρευα τις μπουκλες της και το βαζο με της καραμελες ..και ηταν και κακια...σιγουρα καπου ειχε ταραντουλες!!!::))
πφφ και να φαναταστεις οτι χτες διαβασα την απαντηση πριν κοιμηθω στη Μαρι..
και σκεφτηκα πως αφου γραφεις στη Μαρι τοσα σε θα περιμενω κανα εικοσλαπετο ακομα...
ασε λεω θα το δω αυριο...
και το πρωι βλεπω με πηδηξες..
πφφφφφφφ
δεν παυεις να με εκπλησεις
και μην τολμησεις να αστειευτεις επειδη σε ξερω με το ρημα..
::))))
(Αν στριβεις κι εσυ τσιγαρα οπως ο αντρας μου και γεμιζεις τον ροπο μικρα απαισια καφετια τριμματα ..
θα σας αφησω οταν ερθεις και θα φυγωωωωωω............))))
καλημερα σας!! ωω ναι καλημερα σας!!!
οπως καταλαβατε ..βιαζομαι και παλι και οταν βιαζομαι θελω και ενα Φυτρακη διπλα στα σχολια μου να διορθωνει τα λαθη...
τον πηρα τηλ ..και μου λεει οκ Ταλι..πανε εσυ να βγαλεις μεροκαματο..
θα διορθωσω εγω μετα!!
-ευχαριστω κυριε Φυτρακη μου, αυτη η βιασυνη μου τα κανει ολα !
check:
να θυμηθω να προσθεσω κατι στο σχολιο του/της tradescadia..
οταν μπορω να γραψω κατανοητά..
τουτεστιν μεθερμηνευομενον το απογευμα ..επισης να θυμηθω να τσεκαρω πως τσεκαρα.. να θυμηθω κατι!!
και ξαναδιαβασα πια την απαντηση στη Μαρι..
λολ αλλιως φυσικα..
παρατηρηση 1..
δεν εχω κανει ποτε chat..
νομιζα κι εγω πως εκει κανουν σεξ..αληθεια λεω!!
Τελικα εμαθα -αφου εγινα πολλες φορες ρομπα οταν το λεγα -οτι αυτο δεν υφισταται και οτι τα ρουμ πως τα λενε μπορει να εχουν διαφορες συζητησεις..
επισης εμαθα οτι πολλοι λενε chat και το msn αν κι εγω ειχα εντελως αλλη αντιληψη..πιστευα οτι απλα κανω οικονομια στο τηλεφωνο και χιλιες ακομα δουλειες ταυτοχρονα μιλωντας οποτε ειχα χρονο με την κολητη μου και την υπολοιπη σταθεροτατη παρεα μου εδω και χρονια.
Απλα ημουν πολυ ουφο στην αρχη και πολυ φοβισμενη ..
ενα καταλαβα πως δεν παθαινεις τιποτα αν δεν το προκαλεσεις ..
και πως καποιες αγραφες αρχες αν τις τηρεις μονο κερδισμενος βγαινεις απο την τεχνολογια ..που λες κι εσυ..
Στο msn εχω πολυ λιγα ατομα καρατσεκαρισμενα
και μιλω μονο με την κολητη μου και τον αδερφο μου
γιατι ο χρονος της πλακας περασε
...με την παρεα μου εκει ολοι μαζι 4 περιπου χρονια τωρα
μεγαλωσαμε αναπτυχθηκαμε σαν χαρακτηρες σκορπισαμε λογω υποχρεωσων ,γαμων, μεταπτυχιακων,και άλλων
αλλα παντα εχουμε υπεροχες στιγμες να θυμομαστε .
Πια ομως προτιμουμε μονο το τηλεφωνο..κανεις δενε χει τον χρονο που ειχαμε παλια...και ολα μα ολα τα εχουμε πει..αλλαξε η μορφη επικοινωνιας σε πιο αραιη αλλα ακομα πιο ουσιαστικη.
αναγκαστικη παυση επομενο απλωμα πολυ πολυ μετα!!
καλο τρεξιμο στην υπολοιπη μερα.
Καλημέρες!!!!
Μάγια, κοντεύω να κατουρηθώ απ' τα γέλια, πρωινιάτικα με την περιγραφή των Όσμοντς! "Ζωγράφισες με λέξεις" που λέει κι η Αλεξάνδρα!
Λες και τους έβλεπα... Που τους θυμήθηκες ρε θηρίο;;;;;
(Πάλι καρφωνόμαστε με τις ηλικίες μας, βέβαια, αλλά δε βαριέσαι...)
Αμ, η Τάλισκερ, που θυμήθηκε την Νέλυ;;;;;;; Εγώ θυμόμουν πως την έλεγαν Έλλη... Τι μαλλί ήταν αυτό!!!! Τι απίστευτο πλάσμα;;;
Λογικό να τα μπερδεύω πάντως, καθότι εγώ όταν έπαιζε το μικρό σπίτι στο λιβάδι, ήμουν μωρό, σαν όνειρο το θυμάμαι...
Άντε... Καλημέρα σας και σας αγαπώ!!!!!!!
(να δω ποια θα θυμηθεί από που είναι αυτό το "σας αγαπώ" που συνόδευε καληνύχτες)
να πω; να πω;
Κατι σε Μαρια Αλιφερη μου κανεις η κανω λαθος Στελλα μου;;;
Ηρθα για μια ρουφιξια καφε. Εβγαλα δελτιο τυπου στου Γιαννη. Νεοτερα μετα
Φιλακιααα
@λοιπόν έκπληκτη λαλίστατη νέλι μου
ναι ήταν υπέροχη κακιά η νέλι. αλλά ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ. κακιά.
υπέροχη είσαι. ελπίζω να μην πέσει να με πλακώσει το ταβάνι με τα σορόπια πρωί-πρωί.
το ντανι+μαρι πήγαινε στο δίδυμο με τον μπούκλα. ουδεμία σχέση του στυλ σου, των ρούχων σου, του μαλλιού σου ή ό,τι άλλο!!!! καταρχάς αυτή έσταζε σαχλογλύκα. κάτι που αδύνατον να σου προσάψω EVER!!!!!
σιγά μην σε πηδούσα στα σχόλια. μία σ'έχω!
σημείωση: δεν αφήνω πουθενά τρίμματα καπνού! είμαι πολύ σχολαστική σε αυτό. ρώτα τον γιάννη. κυρία!
έχω ένα κόλλημα με το αισθητικό - αν δεν τόχες προσέξει. διψάω για το ασορτί και εννοώ μες το δικό μου κεφάλι. όλα να είναι καλαίσθητα γύρω μου. όσο μπορώ.
τι έπαθα τώρα? καμία σχέση αυτό...
αχ! πάω να δουλέψω και σήμερα δεν θα κοιτάζω καθόλου τι γίνεται γιατί ό,τι δεν έκανα χτες, σήμερα δεν παίζει να χαλαρώσω!
τραβάχο, τραβάχο!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.τον φυτράκη τον χρειάζεσαι 24/7!!! όλο βιάζεσαι ! και γω που μου φεύγει το 'α' συνέχεια! λες να έχει τίποτα τρίμματα καπνού στο πληκτρολόγιο στο 'α'?
@εστρέλλα γρήγορα
μαρία αλιφέρη!
@εστρέλλα πιο αργά
ναι ναι μωρό ήσουν, τρομάρα σου!
το άλλο με τον τοτό το ξέρεις?
πάω να διαβάσω το δελτίο tvντίντι
και επιστρέφω. όχι δεν επιστρέφω! πάω να δουλέψω! αφήστε με!!!!!! πάλι θα κολλήσω!
'ασχετο προς τάλισκερ=>
γιατί δεν απαντάς στα μηνύματα που σου στέλνουν απίστευτες γυναίκες εν μέσω λάκη?
back to εστρέλλα...
ποιά κέρδισε? η ντίντι ή εγώ που ήμουν σίγουρη?
σε φιλώ καλημέρα!!!
χχχχχχχχχχχχχχχχ
Η σωστή απάντηση είναι "Μαρία Αλιφέρη" (στα "Τετράγωνα των αστέρων" τό 'λεγε).
Η Ντη-Ντη απάντησε στις 10.18
Η Μάγια απάντησε στις 10.37
So, the winner is.... DEE DEE!!!!!
Και μια και με κάρφωσε η καλή μου φίλη Μάγια, θα ομολογήσω πως όχι απλώς έβλεπα και θυμάμαι το συγκεκριμένο τηλεπαιχνίδι, αλλά είχαμε φτιάξει με αδέλφια, ξαδέλφια και φίλους μία κατασκευή στην ταράτσα μας, τύπου "τετράγωνα των αστέρων", και παίζαμε κανονικά όλο το παιχνίδι!!! Εγώ με τον μεγάλο μου αδελφό, φτιάχναμε μάλιστα τις ερωτήσεις, ως γνήσια σπασικλάκια!!!
@εστρέλλα μου
ναι καλά! η ντίντι πάλι! το χαμόγελο της colgate...grmf....
το grease το παίζατε? η ξαδέλφη μου και γω το κάναμε ΟΛΟ λέμε!!!!
Kαλημερα..η σχεση μου με τους υπολογιστες,μεχρι πριν λιγα χρονια ηταν μισους.δεν με ηξεραν κ δεν ηθελα κ εγω να τους ξερω..
μια ψυχη αποφασισε να με μαθει αυτο το περιβοητο τσατ.μεχρι τοτε ηξερα μονο το πως ειναι εμφανισιακα αυτο το κουτι.η αφορμη για μια τεραστια αλλαγη κ αφυπνηση της ζωης μου λοιπον ηταν αυτο το τσαατ.το ομορφο που μου εμεινε απο εκεινες τις εποχες ηταν μια ωραια φιλια.αποχη χρονων κ πριν ενα χρονο, με αφορμη το μπλογκ ενος φιλου-δασκαλου(radiopoetry)εμαθα τα μπλογκ.μια σχεση περιεργη απο τοτε αναμεσα σε μενα κ στο κουτι.γνωσεις,συναισθηματα,εξομολογησεις,κ απροσωπες σχεσεις αλλα με συναισθημα ισως πιο δυνατο απο τις προσωπικες, ενιοτε.
μεσα απο το γραπτο το λογο(που κ αυτον δυσκολα τον κατεχω)εκφραζομαι τις σπανιες φορες που το κανω.χανομαι απο το μπλογκ μου,επανερχομαι,και ναι κλεβω σκεψεις σας,εικονες κ πολλα αλλα.
δυστιχως δεν το εχω καλα με τα μπλογκ κ πρεπει να βρω καποιον να με μαθει πως να φτιχνω σελιδες αλλα ειπαμε η σχεση μου με το κουτι δεν ειναι κ τοσο καλη.
περναω καθε πρωι απο γειτονιες που αισθανομαι ομορφα.λυπαμαι που η δικη μου γειτονια ειναι κλειστη απκετες φορες αλλα ειναι φιλοξενη σε οπια περιπτωση..
καλημερες..
ποιος ξέχασε την Κραυγή των Λύκων, με την Αλιφέρη μία να ξανατυφλώνεται και μία να ξαναβρίσκει το φως και καπάκι να ξαναμανατυφλώνεται;
Σε κάτι τοπικά καρναβάλια εκείνη τη χρονιά είχε ντυθεί ένας αγρότης Μ.Α. και έκανε παρέλαση με το τρακτέρ, που από μπροστά έγραφε «Κάνε ό,τι κάνω», πίσω «Τα τετράγωνα των αστέρων» και στα πλαϊνά «Η κραυγή των λύκων»…
μα, μελαχρινή με καρρέ η τάλισκερ μας;
αχ, τάλι, φταίς εσύ που δε βάζεις φωτο στο προφίλ…!
Η μάγια δεν αφήνει ποτέ ρέστα απ’ τα τσιγάρα τριγύρω, είναι επιδέξια, στρίβει και την ώρα που είναι σε μηχανάκι, και στην ιππασία, θαυμάζω την υπομονή της με κάτι βλέμματα συμπάθειας…
φιλι φιλι
υγ. μάγια χαλάνε πουλάκι μου τα πληκτρολόγια,
τα αλλάζουμε πότε πότε,
ρώτα και μένα….
Που κάθε φορά ψάχνω μοντέλα με ανοιχτόχρωμα πλήκτρα… γιατί τα άλλα… πρέπει να με δεις να τα χρησιμοποιώ τα μαύρα, όχι, πρέπει να με δεις…
Υγ. που είναι η ντη ντη / όμορφό μας καραβάκι;
μόνο του εκπέμπει το κανάλι… χωρίς σήμα…;
Δηλαδή άφησες τις λέξεις και έπιασες τα πινέλα;
Αντε να κάνουμε καμιά δουλειά...
Μόνο εγω θα δουλεύω;;
Φιλιά πρώτα
εχεις mail
εγω νανι!
μακια!
θαθ αγκαπω!!::)
Ηρθα κι εγω ξανααα. Σου λειψα μπουμπου;;
Πολυ θα θελα να ειχα ενα μεγαλο κενο να μαζευτουμε ολοι να τα πουμε. Ασε που ζηλεψα απο τον Γιαννη και λεω να κανω κι εγω παρομοιο ποστ μολις μπορεσω. Διαφερουν τοσο οι παιδικες μας αναμνησεις.
Οι φεγγαραγκαλιες εχει αναρτησει ενα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ τραγουδι. Πανε να το ακουσεις.
Σε φιλω σβουριχτα!!!
@ντίντι μου
είναι του γιάννη χαρούλη που είχα βάλει το 'έλα παρε με' πριν 3-4 ποστ. αν το έχω, θα στο στείλω αυτό. τα λόγια είναι υπέροχα...
φιλιάααα
χχχχχχχχχχ
@αχ γιάννη μου
βέβαια την θυμάμαι τώρα που το λες, τυφλη-ξε-και ξανάμανα!!!!! τι πλάκα!
πρέπει να πάω για το μπαλέτο !!!
μόλις γυρίσω θα σας πω
και της τάλισκερ.
θέλω νάρθω και μια βόλτα απο δω κι απο κει...πρώτα μπαλέτο και μετά ΕΔΩ.
μην φύγετε...ντίντι? διαφημίσεις γρήγορα και ΜΟΥΣΙΚΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ!!!1
(ΑΥΤΆ ΤΑ ΘΥΜΆΣΤΕ?)
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Καλή μου Μaya, τι ωραία που τα λες! Συμφωνώ κι εγώ ότι ο υπολογιστής μας άνοιξε νέους ορίζοντες για επικοινωνία! Ποιος να μου το έλεγε ότι στα 55 μου, θα ανοιγόμουνα σε "ξένους" μέσω υπολογιστή! Κι όμως το κάνω....
@κατερίνα μου
είναι φιλόξενη η γωνιά σου. και δεν υπάρχει πρέπει στο πόσο συχνά αναρτούμε. αυτή η ιδέα είναι για να ευχαριστιόμαστε, όχι να παθαίνουμε πανικό αν το κάνουμε σωστά! μην τρελαθούμε!
όταν είσαι εκεί, είναι ωραία. όταν θέλεις να απέχεις, πάλι καλά είναι. φτάνει να ξέρεις οτι και που είμαστε όλοι 'απρόσωποι', δεν είμαστε απρόσωποι.
μια χαρά είναι το blog σου. τι άλλο να φτιάξεις?
φιλιά καλημέρας
χχχχχχχχχχχχχχχ
@μερόπη
καλώς την! ναι είναι ωραίο όλο αυτό - θέλω να πω πως έχει και καλά πράγματα αυτό το τέρας που μας κάνουν να φοβόμαστε.
μια χαρά σε βρίσκω! :)
πολύχρωμη καλημερα
έρχομαι να σε επισκεπτώ...
@γιάννη μου
πώς να το αλλάξω το πληκτρολόγιο στο λαπτοπ...?!!!!
έχω την ισχυρή υποψία οτι το 'α' κόλλησε για να μην μπορώ να χρησιμοποιώ πολύ το στερητικό 'α' πολύ...τι λες?
φιλιά καλημέρας
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
ταλιθκέεεεεεερ?
ακόμη κοιμάσαι? τι θα πουν οι καλεσμένοι βρε? σήκω πια!
χχχχχχχχχχ
φρμφφφγρμφφφφφφ
...ΜΕΡΑ!
καλημερα......πρωι πρωι ετρεχα για λαμπιονια για το μπαλκονι μου και μολις ανοιξα το μαγαζακι μου.
Μαλλον σε λαθος σπιτι μιλαω για λαμπιονια.....παω να τα πω αλλου :)
Καφε και τσιγαρα!
@φρμφρμφταλιφρμσκερ
καλή μέρα?
ωχ........
γρήγορα τον καφέ της!!!!!!!
@ντίντι μου
γιατί το λες αυτό? είχα μεγάλη αγωνία αν τα βρήκες, αν είναι ωραία, αν τα τοποθέτησες....γιατί?
καλημέεεεεεεερα!!!!!!!!!!! :)
Γειάσας συμπαθέστατη Maya!!!μας με το πολύ όμορφο όνομα!!...νόμίζω θα συμφωνήσω πρώτα με εσάς...και μετά και με τον συμπαθέστατό μας φίλο Γιάννη Φιλλιπίδη....έτσι είναι...και γώ έτσι νιώθω...από τότε που άρχισα να μπαίνω σε μπλόγκς και να μιλάω με τους ιδιωκτήτες τους...και πρέπει να πώ ότι αυτό με κάνει πολύ ευτιχισμένη.....μα πολύ όμως...γιατί μέσα από αυτές τις υπέροχες γειτονιές έχω γνωρίσει ανθρώπους αξιόλογους...που μου αρέσει να μιλάω μαζί τους, να μοιράζομαι τις σκέψεις τους,τα όσα έχουν μέσα τους,όσα τους απασχολού....αυτό το πράγμα για μένα είναι (και θα ήταν)πολύ δύσκολο να το κάνω σε πραγματικές συνθήκες....(in vivo)που λένε στην αληθινή ζωή....είμαι άτομο με αναπηρία....και για τους άλλους ανθρώπους είναι αφάνταστα δύσκολο να με πλησιάζουν....λόγω της 'εμπαθειάς' τους με το θέμα της διαφορετικότητας,της αναπηρίας κτλ.....είμαι πολύ ευτιχισμένη επειδή εδώ βρήκα τη ζεστασίά,την αγάπη και την αποδοχή που ζητούσα πάντα....και ποτέ δεν τη βρήκα στον έξω κόσμο...(ή την έβρισκα σπάνια)......Με αγάπη,Αθανασία.
Υσ-συγνώμη για το πολύ μεγάλο σχόλιο.
εχεις μειλ
xxx
Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ο
@αθανασία
καλώς την και δω! σε βλέπω πάντα που περνάς απο άλλους φίλους. σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και να ξέρεις οτι το μήνυμα σου - ήρθε και σε μια έντονη στιγμή δική μου - με συγκίνησε απίστευτα. ό,τι προσπαθούσα να πω για τα καλά του διαδικτύου, με την δική σου σκέψη το υπογράμμισες.
νάσαι πάντα καλά και ελπίζω οτι θα έχουμε μπροστά μας πολλές ακόμη χαρές ανθρώπινες μέσα απο την τεχνολογία.
μήπως τώρα που πια ξέρεις οτι σου αρέσει αυτή η επαφή, να κάνεις ένα δικό σου όνομα στο blogger για να σε ξεχωρίζουμε απο τους ανώνυμους? όχι blog, απλά να κατοχυρώσεις το όνομα σου.
σ'ευχαριστώ
ένιωσα πιο άνθρωπος με τα λόγια σου
καλημέρα πολύχρωμη
τίγκα στα δάκρυα!!!
(για καλό είναι, μην τρομάξεις.) :)
@ντίντι μου
ευχαριστώ πολύ. και εκφράζω και δω την απορία μου: ακόμη και στα κάτω σου, εσύ ακούς χαρούμενα? πάρα πολύ σε γουστάρω!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@ντίβα μου
νάσαι καλά! πάντα χαίρομαι οταν βλέπω οτι περνάς μια βόλτα απο δω.
καλημέρα
χχχχχχχχχχ
Maya μου
γιατι τι εχεις??
Σημερα βρηκες να εχεις εντονη
μερα??
φφφφφ....
νανι!! μακια!
Το τραγουδι αυτο το αφιερωνα εγω στον εαυτο μου οταν ειχα νευρα :) Τα λογια δεν ειναι χαρουμενα, εχει λιγακι επαναστατικο ρυθμο. Θελεις να σου στειλω Dyango;; :)
Καλο μας απογευμα!
από τα ωραιότερα κείμενα!
με λόγια που θα μπορούσαμε λίγο πολύ να έχουμε πει αρκετοί από εμάς.
χαίρομαι που δεν το έχασα και αυτό!
βέβαια τα έχετε πει όλα μέχρι να εμφανιστώ κι εγώ! αλλά δεν πειράζει! χαίρομαι διπλά.
ειδικά με σχόλια όπως του Γιάννη (το πρώτο το μακροσκελές) και της Στέλλας (ακριβώς κάτω απο του Γιάννη).
άντε, σύντομα θα ανοίξω ελπίζω κι εγώ την πόρτα μου στην πολυκατοικία, να μην σας κλέβω συνέχεια τον καφέ και με πείτε και τσιφούτη!
πάντως περνάω βιαστικά όποτε μπορώ, όταν έχετε γυρισμένη την πλάτη και κλέβω κάτι βουτήγματα, κάτι κρουασανάκια και πίνω και λίγο καφεδάκι.αααααα, να μη ξεχάσω, σταματήστε να βάζετε ζάχαρη στους καφέδες! αφού δεν προλαβαίνω να φτιάξω δικό μου και πίνω τους δικούς σας, ας τους φτιάχνετε όπως θέλω εγώ!
πολλά φιλιά
καλό βράδυ
@ντίντι μου
ααααα εντάξει, νέυρα. οκ. γιατί εγώ νόμιζα όταν είσαι στεναχωρημένη και το βρήκα πολύ προχώ σαν άποψη!!!
ναι τα λόγια είναι πολύ δυνατά, καμιά σχέση με το τέμπο. σ'ευχαριστώ ξανά
φιλιά πολλά
χχχχχχχχχχχχ
υγ.dyango? είπα ποτέ όχι σε μουσική? στείλε να μαθαινουμε κι άλλα. με πολλή χαρά!
@κωνσταντίνος εκ πατρών
καλώς τον! μας έλειψες.
κατέβα ένα πιο κάτω να ακούσεις τους hothouse flowers παλιούς αγαπημένους μου που σε περίμενα να γνωρίσεις.
να μου πεις αν σου λένε.
φιλιά επιστροφής
χχχχχχχχχχχχχχχχ
Καλημερα!!!!
8:00 εξαγωγη.....βουντου βουντου να βγει ευκολα ;)
Καφε και τσιγαρα......και τραγουδακι αργοτερα!
Φιλακιααα
χαχαχαχα
Καλημερα σας !!
Μου εχετε λειψει τοσο που θα γινω σαν την Αλιφερη και αμεσως μετα θα αυτοπυρποληθω!!
Καλημερα σας και σας αγαπω!!!
Μπαμμ!!
Κων?νε δεν σε προλαβα σε μενα ..εμεινα στη μεση λογω νανι..
να περνας καλα και να γυρισεις συντομα!:)
το ξ νομιζω πηγαινε στον Τσαρλυ μξινος ηθελα να πω αλλα του χω και μια αδυναμια!!:)
δες τα μειλ σου χτες βρηκα κατι και στο ελειπα οσο με "πουλουσες":::)))
λολ καλα αστο μολις ειδα την απαντηση..καλημερα καλημερα δεν προλαβαινω να παω αλλου ..τα γοβακια μου εχουν ηδη φυγει και τον ..ανελκυστηρα....
αιντες βρε καλη ανταμωση και σημερα ..μετα!
ακόμα χειρότερα! άρα δεν είχα καν αναγνώριση παρουσίας? και ο γιάννης 3 σχόλια με διάφορα ονόματα?
σκηνή νο5674
γκρρρρρρρρ
που να πέσει το γοβάκι ανάμεσα ασανσέρ και τοίχου και να πας στην δουλειά με ένα!
χχχχχχχχχ
απο συνήθειο, καταλαβαίνεις, τα φιλιά. ουδεμία εγκαρδιότητα μπορώ να νοιώσω! ου δε μί Α.
υγ.κρατήθηκα να μην σου στείλω χτες μήνυμα. ήταν εξαιρετική, ταξιδιάρικη, μαγευτική. πάλι καλά που ήταν χαμηλά τα φώτα...και αδιάβροχο το μεικαπ!
πω ρε γκρινια πρωι πρωι...!!!
δεν απαντησα σε ολα τα σχολια λεμεεεεε..
θα συνεχισω σημερα ..μακια??
Απίστευτο αγαπημένη!..Λίγες μέρες πριν ξεκίνησα κολύμπι με σαμπρέλα και βαντραχοπέδιλα (στα 40 μου), στον αχανή ωκεανό του διαδικτύου και κάπου εκεί, πολύ κοντά στην ακτή, πάνω σε μία νησίδα, βλέπω ένα πιθηκάκι που κρατάει στα χέρια της τον χάρτη που δείχνει το δρόμο της επιστροφής!..
Εκεί θέλω να φτάσω και γώ...
Πρώτα όμως πρέπει να φτάσω στο νησάκι του... Σκάσε ποιητόσαυρα και κολύμπα!
@poet-lizard
καλώς ήρθες
θα μάθεις να κολυμπάς και δω - θα δεις. δεν είναι όλοι μαιμούδες, αλήθεια!
υπάρχουν και σουρεαλιστικά νορμάλ άνθρωποι γύρω μας!!!
καλημέρα πολύχρωμη
και καλή αρχή στις βουτιές
:)
Δεν μπόρεσα να διαβάσω όλα τα σχόλια. Ο χρόνος, δυστυχώς, δε φτάνει. Κι εγώ, πάντως, συμμερίζομαι τα συναισθήματά σου για τον κόσμο (γιατί είναι κόσμος) των Blogs. 'Εχω συναντήσει μερικά άτομα από εδώ (στο πάρτυ) αλλά νοιώθω ότι τους/τις γνωρίζω όλους/ες!
είναι καλά. όχι μόνο περίεργα και ύπουλα.
βασίλη σε σκεφτόμουν σήμερα. είδα μια σκηνή καθώς περπατούσα πολύ νωρίς το πρωί και φαντάστηκα την κάμερα σου να της μιλάει...
νάσαι καλά!
πολύχρωμο σαβ/κο να φάμε!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
μακια???
κλειδακι να κλειδωσουμε τα μαυρα αραχνακια??
οκ
κλατς ..κλατς!!!
ειναι σκ και ειναι χριστουγεννα!!!
μην τολμησεις να εξαφανιστεις
κανονισε
θα παρω την Dee και θα φυγω στα βουνα ..
θα σε αφησω μονη..με αυτον που βγαζει τα κοινοχρηστα !!
παω
κι ερχομαι!!!:::)Ο)
και σταματα να κανεις το πιθηκακι
κοτζαμαν καλλιτεχνιδα...
κανε τη νυχτεριδα ..σου παει..σαν χριστουγεννιατικο τρολλλ!!
(αχ με εχει πιασει παροξυσμικη Παρασκευητιδα !)
:::))
αχ μολις αντεληφθειν
ειμαι σε λαθος ποσττττττ
δεν ειμαι στη σαλα χορου???
εδώ είμαι!
με μπλέ μπογιά στο χέρι απ'τις σκιές του γυμνού που ζωγραφίζω... είπα να κάνω ένα διάλειμμα, και σκέψεις μη-κριστμας σπίριτ. αν "αγανακτήσω" black maya θα βγάλεις τις ταραντούλες να κάνουν παρέα?
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
-Ρ Ε!!
ΜΕΙΝΕ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΡΟς !!!
ζαλιστηκα!!
οχι δεν εχει μπλακ δενε χει νταρκ
εχει κοκκινο και χρυσο
τα αλλα αστα απο Δευτεραααα
ελα κανε μου τη χαρη \ελα
ελα
ελα
οκ ευχαριστω μακια!!!:::))
αν "αγανακτήσω" black maya θα βγάλεις τις ταραντούλες να κάνουν παρέα?
μμμ μαλλον μονολογουσες μονη σου και διεκοψα τον συλλογισμο!!!!
λολ
λολ
λολ
παραλογοοοοοοοο
πες σε αυτην
να με αφησει να κανω δουλειεςςςς
το δουλικο του σπιτιου ειναι σε αδειαα!!!!!!ολα εγω πρεπει να τα κανω κι αυτη εχει ορεξηη
θα κάνω ανασυγκρότηση σκέψεων με την ονειρική βοήθεια του ύπνου και θα αποφασίσω μετά αν θα αγανακτήσω αυτό που έγραψα...
δεν το υπόσχομαι.
και σίγουρα δεν θα μείνω σε κόκκινο-χρυσό...
δεν μου βγαίνει!!!
παράλογοοοοοοοοοο?
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Post a Comment