Η Σοφία μετράει τα 88.
Χαρακτηρίζεται κλινήρης με πνεύμα διαυγές.
Συνδυασμός που δεν σκοτώνει…
και γι’αυτούς που την αγαπούν και την βοηθούν, σκάει γάιδαρο. Έτσι ήταν πάντα.
Αγαπούσε πολύ και συγχρόνως ήταν με πάθος δυσανεκτική.
Μεγάλωσε τρεις γενιές παιδιά που γίναν η δική της οικογένεια. Τα αγάπησε σαν τις μανάδες τους, τα γαλούχησε δύναμη, εικόνες και σοφία ζωής. Κάποτε αγάπησε κάποιον αλλά χάθηκε το ‘ίσως’ σε προπολεμικούς αναστεναγμούς. Όμως την ζωή και τα κόλπα της τα ήξερε προς έκπληξη κάθε άτακτου παιδιού και πονηρού εφήβου.
Η Σοφία ξέρει τις πιο ωραίες ιστορίες από τα μικράτα της στην Αμοργό μέχρι τα πιο ευφάνταστα παραμύθια των εκατό χρόνων. Δεν της δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να αξιοποιήσει τα ταλέντα της παραέξω – είναι όμως τόσο πολλά…Αφοσιώθηκε στις αποφάσεις της και ό,τι έκανε ήταν το καλύτερο για όλους. Αυτό που δεν έδωσε για την δική της ευκαιρία. Για πάρτη της.
Η Σοφία μένει αποκλειστικά πια σ’ένα σπίτι που μπόρεσε να κάνει δικό της μετά από 50 χρόνια δουλειάς. Και κλείνει ένα χρόνο εξάρτησης για ένα ποτήρι νερό.
Αλλεργική – με δική της γνωμάτευση πριν πολλά χρόνια! – στα φάρμακα,
αντέχει αφόρητους πόνους που ντανιάστηκαν στα καφάσια- χρόνια.
Θυμώνει, πονάει, μαλώνει, στεναχωριέται και περιμένει…
Η Σοφία περιμένει, κλαίγοντας τις νύχτες, την λύτρωση του τέλους.
Η Σοφία ‘χαίρει’ άκρας νοητικής υγείας...
Έτσι η Σοφία είναι πολύ δυστυχισμένη.
Γιατί ξέρει ότι αυτό ΔΕΝ είναι ζωή.
Είναι στάση παγωμένη στο σκοτάδι.
Για έναν προορισμό που αναγκάστηκε να αγαπήσει.
Εύχομαι να ξεκουραστεί γρήγορα.
Μια νύχτα που δεν θα την φοβίσει.
*Η φωτογραφία "never too late" απο το flickr.com
**Tο τραγούδι είναι το "Εγώ σ'αγάπησα εδώ" της Ε.Τσαλιγοπούλου
38 comments:
Το λιμάνι της να είναι απάνεμο και να έχει καλό ταξείδι... Όποτε κι αν έρθει...
γιατι;;
Μάγια μου καλησπέρα, η ανάρτηση σου απόψε με γέμισε μια γλυκειά θλίψη. Θυμήθηκα τη γιαγιά μου που πέθανε 93 χρόνων με ένα καϋμό ότι δεν είδε για τελευταία φορά το αγαπημένο της χωριό στην Κερύνεια, στην Κύπρο. Στις τελευταίες της στιγμές παραμιλούσε αναφέροντας τους γείτονες της, τους φίλους στο χωριό κλπ. Δεν υπέφερε από πόνους ευτυχώς. Εύχομαι και η Σοφία σας να έχει ένα αξιοπρεπές τέλος με συντροφιά την αγάπη σας.
μάγια μου
σε ξαναβρίσκω μετά καιρό που είμαι χαμένος με ένα θέμα αισιόδοξο (κατά τη γνώμη μου).
αισιόδοξο γιατί μας μιλάς για μια κυρία που με αξιοπρέπεια έζησε τη ζωή της (το ΕΖΗΣΕ προφανως ηθελε κεφαλαία) και με αξιοπρέπεια εύχομαι να την αφήσει πίσω της.
δε θα πω τίποτε παραπάνω παρά μόνον μακάρι όσοι μπορέσουμε να φθάσουμε τα χρόνια της να έχουμε τα λογικά μας και την σοφία της. και να μπορούμε να πούμε ότι έχουμε ζήσει πραγματικά.
@δημοσθένη μου
καλημέρα. είναι πράγματι παράξενο να εύχεσαι το τέλος ενός ανθρώπου που αγαπάς πολύ. κι όμως...
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
@φεγγαραγκαλιές μου
...
δεν κατάλαβα την ερώτηση σου...
θα μου πεις?
καλημέρα νάχουμε
χχχ
@μερόπη μου
με την σειρά μου διαβάζοντας σε θυμάμαι την γιαγιά μου που πέθανε αρκετά ξαφνικά. την τελευταία μέρα της λοιπόν, που καθόλου δεν είχαμε καταλάβει οτι αυτή ήταν, της έδωσαν μορφίνη. και κείνη κάποια στιγμή άρχισε να κάνει κάποιες κινήσεις με τα χέρια της και να μιλάει χαμογελώντας. ξέρεις τι έκανε? ετοίμαζε το σπίτι για μια μεγάλη γιορτή. έβγαζε τα πιάτα, έδινε οδηγίες για να γίνουν όλα όμορφα για τους αγαπημένους που θα μάζεύονταν...
αυτή η γλυκιά στιγμή, πολλές φορές μούχει απαλύνει την απέραντη θλίψη του θανάτου της. γιατί γύρισε εκεί που ένοιωθε καλά για λίγο.
σε φιλώ
καλημέρα
χχχχχχχχ
@κωνσταντίνε μου γλυκέ
προτιμώ να αφήσω έτσι το σχόλιο σου και να συμφωνήσω να ζήσουμε σαν ευχή όσο μπορούμε και μεις την ζωή μας. στα δικά μου βιβλία, δεν θεωρώ οτι έζησε την ζωή της για πάρτη της. και γω είμαι πιο σκληρή σε αυτά. ίσως δεν έχω το μεγαλείο του χαρακτήρα της για να αφιερωθώ στους άλλους...πιστεύω οτι πρέπει να αγαπάω πρώτα εμένα για να έχω να δώσω στους άλλους. ίσως είναι σημείο της γενιάς μας, ίσως φαίνομαι απλά εγωίστρια - εγώ το βλέπω σαν πιο υγειές έτσι. μου αφαιρώ και όποιο δικαίωμα να επικαλεστώ ΄θυσία΄ ή ό,τι άλλο φορτώνουμε στους άλλους για τις δικές μας αποτυχίες...
πονάω λιγότερο όταν κάποιος φεύγει έχοντας ζήσει καλά. στεναχωριέμαι βαθιά όταν δεν πρόλαβαν...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Καλημέρα καλή μας Μάγια!!τί ωραίο πάρα πολύ ωραίο...γεμάτο ευαισθησία,σοφία,πνέυμα...και τσαγανό μπορώ να πώ...καταπληκτικό....μπράβο...πρέπει πάντα να τιμούμε τους μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους...και να σεβόμαστε τη σοφία τους...και μένα μ αρέσει αυτό το τραγούδι της Ε.Τσαλιγοπούλου..από τα λίγα που μου αρέσουν τόσο πολύ...έχει μια περίεργη θλίψη αλλά και έναν ρομαντισμό...και ωραίους στίχους... 'Πως να κρατήσει το κορμί απόψε η νύχτα....τώρα ο κόσμος έχει χάσει μια στροφή...' πάρα πολύ ωραίο....πολύ συγκινητικό το πόστ σου...Με αγάπη Αθανασία/ή Ηλιαχτίδα.
@αθανασία και
@ηλιαχτίδα
ΕΠΙΤΕΛΟΥς μας φανερώνεις αυτό που βλέπαμε καιρό τώρα στα διπλά μηνύματα σου.
μήπως είναι καιρός να ακούσεις και την παράκληση των bloggers να κάνεις επώνυμο το όνομα σου όπως όλοι? να εμφανίζεσαι και συ μπλέ? το ανώνυμο σχόλιο είναι τόσο απρόσωπο...σχεδόν ύποπτο. σκέψου το λίγο.
αυτό το "πώς να κρατήσει το κορμί απόψε η νύχτα..." είναι πολύ δυνατός στίχος. και μένα με συγκινεί πολύ.
θα σου πω, πάντως...εγώ δεν έχω σεβασμό για τίποτα πέρα απο τον άνθρωπο που μου την εμπνέει. καμία. δεν μπορώ να τον δώσω λόγω 'ηλικίας'. μόνο αν το αξίζει.
τιμώ την Σοφία και πίστεψε με έχω πει εδώ το ελάχιστο...
πολύχρωμη καλημέρα :)
Καλημέρα maya. Με συγκίνησες πολύ. Οτι εχει να κανει με τους ηλικειωμένους με γεμίζει συναισθήματα. Πολύ όμορφη ανάρτηση. Εχω αισθανθεί πολλές φορές όλα οσα γραφεις..Ίσως επειδή μεγάλωσα κοντά στους "παππούδες" μου και πως να στο πω εχω βιώσει πως ειναι να θελει καποιος τοτε την συντροφιά. Μου θύμισες τους δικους μου ανθρώπους..που ήμασταν δίπλα τους μέχρι τέλος..Πολλές φορές η σκέψη μου γυρνάει κοντά τους, μεσα απο φωτογραφίες, ή απο στιγμιαίες αναμνήσεις.. Εύχομαι και η Σοφία (μα και ολοι μας...) να μπορέσουμε να χαρούμε αυτη τη ζωή μεχρι και τη τελευταία της σταγόνα. Να μπορέσουμε να τη γευτούμε, να χαιρόμαστε να τη βλέπουμε να περνά και όταν φτάσει στο τέλος της να μπορούμε να κοιτάξουμε προς τα πίσω μόνο με ευχαρίστηση. ΦΙΛΙΑ Πολλά να είσαι καλά απο τα βάθη της καρδιάς μου :))) ΧΧΧ
Τοση ευγένεια !!!..
Μαγια μου,
θα στο πω κι εγω ευγενως..
σεβομαστε τα ιδια πραγματα
ως προς αυτα που λες στο ποστ τουλαχιστον
και κυριως
σεβομαι οσους μου εμπνεουν σεβασμο..
το αν εμπνεω οσο κι αν χτυπηθω
ή το χω η δεν το χω....
ασεβω δε πληρως
σε οσους με θεωρουν ηλιθια
και λυπαμαι οσους θεωρουν τον εαυτο τους εξυπνοτερο απο τους αλλους..
Ακουω το "βαλτο οταν βρεχει να το ακους "
στο αφιερωνω..
επειδη αγαπω τη βροχη..
για το ποστ θα ξαναρθω
να τα παρω ενα ενα
δεν παυεις να με ξαφνιαζεις ...
μακια μακια..!
θέλω να απαντήσω με χρόνο γιατί λέτε πολλά που αξίζουν ηρεμία σκέψης.
πρέπει να ετοιμαστώ (με αδιάβροχο μεηκαπ) για την πρώτη γιορτή του σχολείου της μικρής μου όμως, οπότε σας φιλώ προσωρινά και θα επιστρέψω αργότερα.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
ξέρω πού καλά πως είναι να βλέπεις έναν άξιο ανθρωπο ανήμπορο, το ξέρω και έχω καθήσει ώρες αμέτρητες να φανταστώ τι συμβαίνει στο μυαλο του, πως παλεύει την ανημποριά, πως την αντέχει...
το ξέρω, και έχω καταλήξει πως τετοιοι ανθρωποι πρεπει να φεύγουν ορθιοι. δεν τους αξιζει αυτή η (εξευτελιστική γι'αυτούς)αναμονη
Καλημέρα.
Μια γυναίκα αγωνίστρια στόν στίβο της ζωής, με πολλά μετάλλια.
Ενα πρότυπο αξιοπρέπειας, που θά λείψει όταν έρθει η ώρα να φύγει για τό μεγάλο ταξίδι.
Ωραίο post, γεμάτο αγάπη
Καλό Σ/κυριακο
maya μου ισως ειναι λαθος μου αλλα δε θα μπορουσα ποτε να ευχηθω να πεθανει γρηγορα..για κανεναν..οσο κι αν υποφερει..δε ξερω απλα δε μπορω..
εκει πηγαινε το 'γιατι'
φιλια
Καλησπέρα μαγια μου !!!
τι ομορφη εκτέλεση βρήκες γι'αυτο το τραγούδι ...
καλα το προηγούμενο που είχες προσπαθω μια βδομαδα να το βρω και τίποτα........γκρρρ
αχρηστο γλυκολεμονο
ελπίζω να μου εισαι καλα
φιλάκια πολλά
_Κυβέλη_
@αρτιστάκι μου
είσαι πολύ γλυκιά. δυστυχώς η συγκεκριμένη ιστορία δεν είναι μιας ζωής που μόνο ευχαρίστηση έχει κοιτώντας πίσω. και ο τελευταίος χρόνος (και βάλε) είναι πόνος, εξάρτηση, κενό. απο έναν άνθρωπο πολύ δραστήριο και δυναμικό. που έδωσε πάρα πολλά. που αγάπησε και αγαπήθηκε. αλλά τελειώνει μόνη της.
..θα μου πεις, και ποιός φεύγει με παρέα...?
η ευχή σου καλοπροαίρετη αλλά είναι ήδη πέρα. το μόνο που μένει η μια ήμερη έξοδος.
με άγγιξε ό,τι έγραψες.
καλό απόγευμα :)
χχχχχχχχχχχχχχχ
@τάλισκερμουμουμουμου
i love it when you tαlk dirty!
έτσι μούρχεται να βρίσκω ευκαιρίες για να θυμώνεις και να τα χώνεις!!! με αδικίες, ασέβειες, πουστιές,
'υπουλιές' (καλό?),κλπ
τρελαίνομαι όταν ακούω τα βεγγαλικά σου!!!
τώρα τι θες?
να πω οτι διαφωνώ?
σε τι?
αν μπορούσα να ρίχνω ροχάλες (και έχω προσπαθήσει να μάθω...εννοώ με δύναμη που να φτάνει στόχο!) θα είχα μουσκέψει κόσμο και κοσμάκη trust me!
φιλιάααααααα προσωρινά
εμφανίσου ΤΩΡΑ!
ο μουσουμας αγανάκτησε και ξεπόρτισε. και ξέρω κιόλας! με είδες να κάνω σκηνή? όχι πες μου! κυρία! έχε χάρη που έχω αδυναμία στην επίσκεψη του...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@λεωνίδα μου
δεν έχω να προσθέσω κάτι. και κατάλαβες. και κατάλαβα.
"το ξέρω, και έχω καταλήξει πως τετοιοι ανθρωποι πρεπει να φεύγουν ορθιοι. δεν τους αξιζει αυτή η (εξευτελιστική γι'αυτούς)αναμονη"
σε φιλώ και αυτές είναι οι πολύ δυνατές στιγμές της ζωής. μιας ευκαιρίας που έχουμε μια φορά. και σπαράζω με τέτοιο τέλος. της μονάχα μίας 'παράστασης'...δεν το αντέχω. δεν αξίζει σε κανέναν.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@alexis b.
ήδη λείπει...γιατί ο άνθρωπος ο αγέρωχος δεν είναι πια. μόνο στιγμές θυμίζει...
ναι με πολλή αγάπη γραμμένο και πολλή στεναχώρια.
νάσαι καλά
να θυμόμαστε νάμαστε άνθρωποι πάνω απ'όλα. δεν μπορώ να εκφραστώ καλύτερα. θέλω να πω πολλά.
νομίζω κατάλαβες...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@φεγγαραγκαλιές
κι εύχομαι να μην σου τύχει ποτέ να ζήσεις έναν δικό σου άνθρωπο να μειώνεται σε ένα πονεμένο σώμα χωρίς χαρά και έλεγχο. να μην χρειαστεί ποτέ να πιστέψεις οτι θα είναι λύτρωση το να τον χάσεις. για το καλό του. γιατί δεν θές να τον ξαναδείς να κλαίει ΑΠΑΡΗΓΟΡΗΤΑ που συνεχίζει να ζει με πόνους το τίποτα. με την ελάχιστη αξιοπρέπεια που μπορεί να συγκρατήσει.
ειλικρινά στο εύχομαι.
χχχχχχχχχχχχ
καλό μας βράδυ
@κυβέλη μου
δεν το βρήκα στο γλυκολέμονο. είναι το soundtrack της ταινίας betty blue. είχες γεννηθεί...? εργάρα, να το δεις. τότε έπαιρνα όλα τα cd των έργων που με ταρακουνούσαν...
το γλυκολέμονο δεν πολυγουστ΄ρει τα instrumental...
και της τσαλιγοπούλου, τόχα πάρει απο έναν πολύ καλό πακιστανό στην παραλία το καλοκαίρι. είναι απο το cd "mad secret concerts" με τους μίκρο μαζί.
αυτό σκεφτόμουν, πόσο διαφορετικές έννοιες παίρνει ένας στίχος απο τα συναισθήματα αυτού που το ακούει...ξαφνικά δεν ήταν ερωτικό, αλλά βαθιά-βαθιά ανθρώπινο και αποχαιρετιστήριο...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
πολύχρωμη καλησπέρα!
όχι μάγια μου δεν είχα γεννηθει!!!
Βγήκε 2 χρόνια πριν γεννηθώ!!! χιχι
-φαντάζομαι πώς θα νιώθεις τώρα και γελάω!!!-
Σήμερα έβεπα το Δαμάζοντας τα Κύματα του Λαρς Φον Τριερ... γι'αυτό άλλαξα και μουσική στον Μπέκεττ!!!!
Θα τη βρω και την Betty που θα μου πάει .....
α μιας που λέμε για ταινίες
έχει σήμερα στην ΕΤ1 το oldboy
θα το δω εννοειται !!! μην το χάσεις αν δεν το χεις δει
00:30 αρχίζει !
ευτυχώς θα βγουν οι γονεις μου και θα μπορέσω να δω απερίσπαστη την ταινια!! Κρασάκι, τσιγάρα,έξω χιόνι και μια καλη ταινια στην tv!! τι καλύτερο για Σαββατο βράδυ !!!!???
φιλάκια πολλά
_Κυβέλη_
@κυβέλη ατακτόπαιδο!
μην γελάς. κάτσε να βγάλω την μασέλα μου να σε μαλώσω καλύτερα!!!!!!!!
το "δαμάζοντας τα κύματα" μου άρεσε πάρα πολύ. συγκλονιστική ιστορία κι ας μ'έπιασε πονοκέφαλος με την κινούμενη κάμερα!
και αυτό το soundtrck έχω...τότε δεν έχανα ταινία για ταινία!
με προκαλείς και το ξερεις!
ΆΚΟΥ: "τι καλύτερο για Σαββατο βράδυ !!!!??? "
ΡΕ ΚΥΒΕΛΗ θα βάλω τις ούρλες! κρατάτε μεεεεεεεε!
τι λέει?!
απαξιώ να απαντήσω γιατί σου αρέσει να με τσιτώνεις πονηρόπαιδο!
φιλιά πολλά και χρωματιστά
χχχχχχχχχχχχχχχχ
καλέ μη μου θυμώνεις!!!!
εχεις δίκιο για την κινούμενη καμερα.... Προτιμώ χίλιες φορές τη στατική αλλά τι να κάνουμε .... ο σκηνοθέτης έχει τον πρωτο λόγο !!
καμια σχέση πάντως με τις πρώτες ταινίες του Τρίερ... τεράστια αλλαγη!
καλά είδες τι μουσική διαλεξα??? και τι εκτέλεση βρήκα???? !!!!
τώρα ετοιμάζονται να βγουν οι γονείς μου επιτέλους, να καπνίσω θεε μου ....
να με συγχωρείς πολύ μαγια μου αλλα εγώ είμαι σπιτόγατα!!! Άσε που έχω 4 βιβλία να τελειώσω !!! δεν έχω χρόνο ... και τώρα που μου επιτρέπω να δω ταινία χάρη μου κάνω !!!!
ΚΑΛΕ ΕΧΕΙ BUΝUEL ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ!!!!!!
ωραια μεχρι τις 12μιση τα προλαβαινω και τα 2!!!
μάκια πολλά
_Κυβελάκι_
καλέ μη μου θυμώνεις!!!!
εχεις δίκιο για την κινούμενη καμερα.... Προτιμώ χίλιες φορές τη στατική αλλά τι να κάνουμε .... ο σκηνοθέτης έχει τον πρωτο λόγο !!
καμια σχέση πάντως με τις πρώτες ταινίες του Τρίερ... τεράστια αλλαγη!
καλά είδες τι μουσική διαλεξα??? και τι εκτέλεση βρήκα???? !!!!
τώρα ετοιμάζονται να βγουν οι γονείς μου επιτέλους, να καπνίσω θεε μου ....
να με συγχωρείς πολύ μαγια μου αλλα εγώ είμαι σπιτόγατα!!! Άσε που έχω 4 βιβλία να τελειώσω !!! δεν έχω χρόνο ... και τώρα που μου επιτρέπω να δω ταινία χάρη μου κάνω !!!!
ΚΑΛΕ ΕΧΕΙ BUΝUEL ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ!!!!!!
ωραια μεχρι τις 12μιση τα προλαβαινω και τα 2!!!
μάκια πολλά
_Κυβελάκι_
:(((
@κυβέλη μου
φωτιά στο σαββατόβραδο δηλαδή!
δεν είδα τίποτα γιατί είχα φίλους στο σπίτι μέχρι αργά. καλημέρα καλό μου.
χχχχχχχχχχχχχχ
@φεγγαραγκαλιές μου
σε στεναχώρησα.
δεν αποφεύγεται όμως με τέτοια θέματα...
φιλιά
χχχχχ
η ιστορία αυτής της γυναίκας με συγκίνησε βαθιά, δεν έχω να πω πολλά, λένε πως ο θάνατος, είναι καλύτερα να ‘ρχεται τη στιγμή που τον θέλεις,
αυτό από κάποια στιγμή και πέρα το πιστεύω
και με τη γιαγιά σου με συγκίνησες διπλά… και τη μορφίνη…
το ’85, ο πατέρας μου, πέθανε έτσι, εν μέσω παραισθήσεων, ότι βρίσκεται στο πρώτο του σπίτι, αυτό που ζούσε όταν ήταν παιδί.. από έναν ολοζώντανο άντρα, είχαν περισσέψει 25 κιλά…
καλημέρα όμορφη…
τον δίσκο τσαλιγοπούλου+micro, δεν τον έχω από πακιστανό, αλλά ούτε και τον αγόρασα…
όσο για το φτύσιμο…
φιλι φιλι
Ti δεν 'εχεις Τσαρλυ μου??
να στο παρω εγω...
Επι του θεματος ..εαν ποτε γινω ανημπορη να εξυπηρετησω τον εαυτο μου, να αισθανθω και να νιωσω
..ενα μαυρο σαρκινο κουβαρι σε μια κοχη ..
θα θελα πραγματι να με λυπηθουν οι δικοι μου
οχι να με ξεφορτωθουν
να με λυτρωσουν
θελει κι αυτο περισση αγαπη
και πολυ πολυ ψαξιμο...
Δεν εχω τη δυναμη να το κανω σε κανενα δικο μου...
θα θελα ομως να τη βρουν καποτε αν χρειαστει..
ετσι κι αλλιως αλλα τα χρονια που μεγαλώσαμε κι αλλιως μεγαλωνουμε τα παιδια μας..
γιάννη μου
υπάρχει μια σιωπηλή στιγμή. η σωστή. αυτή που δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει. κι όμως...
οι τελευταίες στιγμές όπως τις γιαγιάς μου, του πατέρα σου, είναι αυτό που μας ξεχωρίζει απο τα ζώα. που τα λατρεύω.
το ταλέντο στο όνειρο, την αναπόληση, την προστασία απο το σκοτάδι.
νάμαστε τυχεροί...
σε φιλώ με ένα ερωτηματικό: ποιό φτύσιμο...? και τελικά το cd το έχεις ή όχι?
γιάννης λακωνικίδης σήμερα...
χμ...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
έχω βαλει την μητέρα μου να μου υποσχεθεί οτι θα κάτσει ΤΩΡΑ που τάχει φρέσκα, να γράψει τι θέλει. τι θέλει τώρα που καταλαβαίνει, που μπορεί.
και εύχομαι μέχρι να φτάσω εκεί και γω, να μπορώ να αποφασίσω αν θέλω, το τέλος μου. και να με αγαπούν τόσο που να με βοηθήσουν αν δεν είμαι πλέον όρθια και ικανή.
δεν μπορώ να φανταστώ πιο δύσκολη πράξη αγάπης...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@τάλισκερμουμου
το απο πάνω σχόλιο ήταν απάντηση στις δικές σου σκέψεις...
απορροφήθηκα και ξέχασα να σε προσφωνήσω!
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
@μερόπη μου
προχτές είπε στην μητέρα μου η Σοφία οτι φαίνεται κουρασμένη. "στεναχωρημένη είμαι" της είπε.
"δεν ξέρεις οτι η στεναχώρια είναι η μεγαλύτερη κούραση?" της απάντησε η Σοφία.
άλλες στιγμές όμως γεμίζει αγωνίες και θεωρίες συνομωσίας. βλέπει εφιάλτες και κατηγορεί ανθρώπους.
καμία διάθεση της δεν είναι όμορφη. είναι πολύ άδικο να νοιώθει έτσι.
πολύ πολύ άδικο.
και οι μέρες περνούν.
σ'ευχαριστώ για τον ενδιαφέρον σου. αυτή είναι η άσχημη πλευρά της ζωής. η στενάχωρη χωρίς ελπίδα.
καλημέρα μας
χχχχχχχχχχχχ
Διέκρινα έναν σεβασμό και μου καλάρεσε. Μπράβο σου.
ευχες πολλές για τις γιορτές
ριτς
@ριτς μου
είναι ο σεβασμός που έχω για κείνους που μου τον εμπνέουν και γι'αυτό τον διέκρινες χωρίς φανφάρες. δεν έχω περίσσευμα δαύτου για 'πρέπει'. δεν οφείλεται ο σεβασμός, αποκτιέται, για μένα.
κι απο μένα ό,τι ευχηθείς να σε χτυπήσει κατάκαρδα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Post a Comment