με την μουσική που δεν με πιέζει,
μόνο μου προσφέρει σταγόνες απόλυτης αρμονίας.
για να βρω ενέργεια και κέφι. ξανά.
γιατί με άφησαν στην ψύχρα.
πού πάει η χαρά όταν σε αφήνει στεγνό?
...
μέρες που τρέχω για πολλά αντί να περπατάω στην φύση.
με ένα τηλέφωνο στο χέρι και το στυλό στο άλλο...δεν μένει τρίτο για το πινέλο μου.
ακούω μαλακίες αντί για όμορφες μουσικές.
κοιμάμαι βαριά κι έτσι δεν ονειρεύομαι.
ανησυχώ αν θα προλάβω αντί να χαίρομαι που τα καταφέρνω.
ασφυκτιώ σε μια μοναξιά που δεν μου χαρίζεται ενώ λαχταράω να νοιώσω πάλι αγαπημένη. κοιτάζω το επόμενο λεπτό για να μην αισθανθώ τον ίλιγγο της γενικής κατρακύλας.
νοιώθω τόσο, μα τόσο βουβή. μένω τόσο ανικανοποίητη...απο μένα, απο τους άλλους,
απο τους φόβους άλλων που μου στερούν χαρά,
απο φόβους δικούς μου που μου δείχνουν την αλήθεια.
αισθάνομαι κρυμμένη και πνίγομαι.
θέλω να φαίνομαι, να ακούγομαι, να αγγίζομαι, να υπολογίζομαι.
να ποθώ, να ριγώ, ν'αγαπώ.
όχι άλλο έτσι!
να ΖΩ γαμώ την πουτάνα μου. όχι να επιζώ.
όχι.
άλλο.
έτσι.
Thursday, 20 September 2007
Κλείνω τα μάτια και ηρεμώ...
με την μουσική που δεν με πιέζει,
μόνο μου προσφέρει σταγόνες απόλυτης αρμονίας.
για να βρω ενέργεια και κέφι. ξανά.
γιατί με άφησαν στην ψύχρα.
πού πάει η χαρά όταν σε αφήνει στεγνό?
...
μέρες που τρέχω για πολλά αντί να περπατάω στην φύση.
με ένα τηλέφωνο στο χέρι και το στυλό στο άλλο...δεν μένει τρίτο για το πινέλο μου.
ακούω μαλακίες αντί για όμορφες μουσικές.
κοιμάμαι βαριά κι έτσι δεν ονειρεύομαι.
ανησυχώ αν θα προλάβω αντί να χαίρομαι που τα καταφέρνω.
ασφυκτιώ σε μια μοναξιά που δεν μου χαρίζεται ενώ λαχταράω να νοιώσω πάλι αγαπημένη. κοιτάζω το επόμενο λεπτό για να μην αισθανθώ τον ίλιγγο της γενικής κατρακύλας.
νοιώθω τόσο, μα τόσο βουβή. μένω τόσο ανικανοποίητη...απο μένα, απο τους άλλους,
απο τους φόβους άλλων που μου στερούν χαρά,
απο φόβους δικούς μου που μου δείχνουν την αλήθεια.
αισθάνομαι κρυμμένη και πνίγομαι.
θέλω να φαίνομαι, να ακούγομαι, να αγγίζομαι, να υπολογίζομαι.
να ποθώ, να ριγώ, ν'αγαπώ.
όχι άλλο έτσι!
να ΖΩ γαμώ την πουτάνα μου. όχι να επιζώ.
όχι.
άλλο.
έτσι.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
70 comments:
θα θελα να σου πω κλεισε τα ματια κ ηρεμησε.θα θελα να σου πω μη φοβασαι,ολα εδω ειναι κ σε περιμενουν.θα θελα να σου πω οτι φαινεσαι,ακουγεσαι,υπολογιζεσαι περισοτερο απο οτι νομιζεις.θα θελα να σου πω νιωσε,αγγιξε,ζησε.θα θελα να σου πω εισαι υπεροχος ανθρωπος κ ολα αυτα που ζητας εχουν ερθει κ θα ξαναρθουν,μονο για λιγο χαθηκαν...θα θελα να στα πω ολα αυτα, αλλα δεν μπορω σημερα,δεν μ ακολουθει η καρδια,τραβηξε δικο της δρομο σημερα..καποια στιγμη θα στα πω..
καλημερα με σταγονες βροχης πανω της,πανω σου..ειναι υπεροχο αρωμα..
@κατερίνα μου!
μπήκα για να κάνω μικρό διάλλειμμα. και σαν να τόξερα! νάσαι εδώ. φιλενάδα μου μου στέλνεις τόση τρυφερή ματιά και συ είσαι πιο πονεμένη νοιώθω.
ναι θα μου τα πεις. μόλις μπορείς. και θέλεις. χωρίς απελπισία,ε? τον πόνο τον πολεμάμε. μην σε νοιάζει. ελπίδα να κρατάμε στην φούχτα λίγη. όπως λες, για λίγο χάθηκαν-θα ξανάρθουν. σ'ευχαριστώ που μέσα στα δικά σου έχεις χώρο να μου μιλήσεις.
...τα υπόλοιπα απο αλλού. ΟΠΟΤΕ ΘΕΣ. ΟΠΟΤΕ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ.
φιλί.
χαμογέλα στον ζαμάν. τον νοιάζει.
θα νοιώσεις λίγο πιο καλά.
όπως εγώ με τα λόγια σου χ
χχχ
H χαρά;./...
Είναι άτιμο θηλυκό...πολύ παιχνιδιάρικο, ατίθασο, σκανταλιάρικο...
Σε περιμένει στη γωνία, για να σου κάνει την έκπληξη...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
maya μου,
μαγιούλα μου γλυκειά...
πάτα το fast forward
μην καταπίνεις
μόνο κράτα την ανάσα
έτσι λέω στον εαυτό μου
θα περάσει...
ανοίγω το πορτ μπαγκάζ
να τσεκάρω
είναι εκεί
η ρεζέρβα
περιμένει
να φανεί χρήσιμη
ούτε καν κουράγιο για την οδική βοήθεια δε βρίσκω
τόσο μουδιασμένη είμαι κι εγώ...
ήρθε κι αυτή η βροχή
που όσο μεγαλώνω
λατρεύω περισσότερο
κι αυτές οι σταγόνες,
γλυκειά κατερίνα & γλαρένια μου, έρχονται να ενωθούν & να κολλήσουν με τις άλλες, τις αλμυρές,
αυτές που επιτρέπουμε να κυλήσουν στα μάγουλά μας
με ανακουφιστική ευκολία maya μου...
πώς συντελείται αυτό?
ποτάμια τα συντρίμια...
maya μου,
σε ψηλαφώ
σε ανασαίνω
σε ακουμπώ
σε κρατώ
σ'αγκαλιάζω
σε νοιώθω
σ'αφουγκράζομαι
είμαι εδώ...
ολόγλυκο φιλί
αναρωτιέμαι φτάνει διαδικτυακά
ρε γαμώτο?
Μαλιστα ..
εχεις μπει στην πρεσα..
η κατασταση αγριευει με την εναρξη της σχολικης περιοδου..
.. τα σκαμπανεβασματα του καιρου..τις νυχτες που σε παιρνει ο υπνος στη δροσια και ξυπνας παγωμενη..φθινοπωρο βλεπεις...
δεν ειναι τιποτα...
και ειναι πολλα απο αυτα που σε κανουν να τρελαινεσαι με εναν λερωμενο διακοπτη οχι γιατι εχει βρωμα αλλα γιατι δεν εχει το χρωμα που θες αν ειναι να ειναι λερωμενος...
Μαγια μου ελα...
δεν ειναι τιποτα...
θα ξυπνησεις μια μερα σιδερωμενη..
η πρεσα θα σε εχει τοσο κολαρισει
που δεν θα σε νοιαζει πια
..
αντι να λες "θελω να..."
θα λες..
"παιρνω οτι θελω!"
............και σου αξιζει.
@γλαρένια μου
ρε γαμότο σορι- χάθηκα . ποιά γωνία, μου είπες?!!!όλο κύκλους κάνω και ακόμα...
οχι σοβαρά τώρα. δεν θέλω να το χάνω. απλά το άδειασμα ουσίας και το γέμισμα μαλακίας συγχρόνως, με τσακίζει. θέλω μια έκπληξη χαρούμενη. κάτι όμορφο καινούργιο νάρθει.
να ψάξω για κανα πεφταστέρι?
φιλιά απογευματινά
ε, είναι παρασκευή τουλάχιστον
μπα, κι αυτό με πιεζει γιατί αυτή την βδομάδα έπεσα πίσω σε δουλειά...
άσε, φιλιά ασχέτου μέρας!
χχχ
Σε βλέπω, χαμογελώ σχεδόν αμήχανα, αλλά καρδιακά... Να αγκαλιάσω; Να φιλήσω; Έφτιαξα καφέ... κάτσε μια στιγμή, σε πιστεύω! Και όλα τα άλλα που νιώθεις πως θέλω να πω!
@νατασσάκι μου
και συ? αλήθεια?
έχω αρχίσει να πιστεύω πως φτάνει διαδικτυακά! περνάνε μέρες που μπορεί να μην πω σε κανέναν αυτές τις σκέψεις. και μπαίνω εδώ και στα δικά σας λημέρια...και ξαφνικά λέω, λέω, λέω. και μετά έρχεστε και σεις, και...τι να πω? είναι δυνατόν να είναι ηλεκτρονικό ΜΟΝΟ όλο αυτό? τα γλυκά λόγια, η φιλιά, οι κοινές διαθέσεις, στάσεις ζωής, τάσεις και καλή διάθεση?
σε φιλώ και σου στέλνω διαδικτυακά μια αγκαλιά σφιχτή με σιωπή κατανόησης και δάκρυα δύναμης.
χχχχχχχχ
καλό απόγευμα. ?
χχχ
@ταλισκεράκι μου
μα ξέρεις τι? δεν θέλω να κολλαριστώ τόσο που να μην το προσέχω πια. αντιστέκομαι σ'αυτό. και όχι μόνο. μου στοιχίζει κιόλας. έχω χάσει ό,τι δημιουργικό, ό,τι με απογειώνει. ανασαίνω, δεν λέω, αλλά όχι φρέσκο αέρα. μόνο καυσαέριο νοιώθω να μπαίνει...
φιλιά
είναι κι αυτά που λέμε χωρίς να λέμε ρε γαμότο...το κάνει δυσνόητο κάποιες φορές...
καλό απόγευμα φιλενάδα
χχχ
Τι σκατα εχουμε πάθει όλοι... γαμότο... Θα περάσει μαγια μου. Χαμογέλα μου λίγο... να ετσι :)
(σου εχω αφησει σχολιο και στο προηγουμενο ποστ.)
Σε φιλώ μελισσουλα μου
Χαμογέλασε...
Δες το "Μια τρελή τρελή καταδίωξη".
Διάβασε το "Σμήνος"
Άκου "Strange kind of woman" από τους Deep Purple.
Ακόμα;
Έχει χώρο το κείμενό σου να βάλω και την υπογραφή μου από κάτω;
@diastimata
μ'ένανες να γελάσω! και συ πού είσαι? θα μου πεις, εγώ που είμαι?!!!
θάρθω βόλτα - σήμερα μάλλον θα είναι μέρα πιο χαλαρή. λέω τώρα!
θα βάλω deep purple. θα πάρω τα πινέλα μου και ελπίζω.
φιλιά καλημέρα
χχχ
@negma
υπάρχει μια περίεργη χαρά όταν και κάποιος άλλος νοιώθει όπως εσύ. δεν χαίρομαι που είσαι έτσι αλλά που δεν είμαι μόνη...
διαβάζω παλιές αναρτήσεις και είναι παράξενο να βλέπεις αποτυπωμένες τόσες σκέψεις - κάτι σαν manic depressive!!!μία έτσι, την επόμενη ανάποδα.
απ'έξω κανείς δεν προσέχει τις διαφορές στην διαθεση σου πολύ. αλλά εδώ, που καταγράφονται όλα, είναι πολύ έντονα. και πού να τα λέγαμε και ΟΛΑ...
σε φιλώ πολύ
χχχ
Μαγια μου?
κρεμμυδάκι μου?...
ακούω το αεροπλάνα και βαπόρια...
χάσιμο...
Έρχεται ώρα που ζηλεύω τους ανθρώπους που κοιμούνται ανάλαφρα, όποτε θελήσουν, και την επ΄΄ομενη μέρα, έχουν να πουν για τα όνειρά τους.
Οι άτιμοι!!!
Ζουπήχτηκες χαρά μου όμορφη, σ’ ένα πρόγραμμα καθημερινό που δε σου αρέσει αλλά σε αναγκάζει να το ακολουθείς.
Όμως, αναρωτιέμαι, μήπως θα μπορούσες να βρεις έστω κι αυτές τις ελάχιστες στιγμές που είναι απαραίτητες για να γεμίσεις πάλι μπαταρίες, για να σε κάνουν να αντέχεις τις υπόλοιπες αβάσταχτες;
Νιώθω την ανάγκη σου να ανεβαίνει ψηλά. Κάνε κάτι πριν τσιμεντώσει ο κόμπος στο λαιμό ομορφιά μου.
Είσαι αρκετά συνειδητοποιημένη για να αξίζεις κάτι τέτοιο.
Εμείς; Εδώ είμαστε πάντα εμείς.
Φιλι πολύ…
Αν βρεις ποτέ χρόνο, στείλε και κανένα μειλ.
Φιλι διπλό
Κατι εχει γινει και καποια σχολια μου δεν τα εχεις δει... :(
Να η περιληψη:
Απο το προηγ. ποστ σου ειχα γραψει:
Πες μου αν ξερεις, αυτο το εργο με το τσαγιερο ποιο ειναι?
Λοιπον επειδη με το λινκ μαλλον θα κανω λαθος, βρες το και ετσι: ειναι στο συρταρι μου με το όνομα ΦΤΟΥ, το ποστ "Φτου σκόρδα!" και δες και τα "πλυντηρια" να γελασεις :)
Και σε αυτο σου έλεγα:
Χαμογελα μου λίγο, να ετσι :)
Φιλάκια μελισσούλα μου...
χεχε
η ηρεμια σου τελος..
για ελα λιγο!:)
καλημέρα γλυκό μου πλάσμα,
ήρθα για πρωινό ξύπνημα...
να και ο καφές μας...
με συνοδεία κέϊκ πορτοκαλιού
(εγώ το έφτιαξα με τα χεράκια μου)
σέβομαι απόλυτα τη σιωπή σου, απλά δεν άντεχα να μην σου πώ ότι...
μου έλειψες καρδούλα μου
θα είμαι εκτός για αρκετές ώρες σήμερα... θα θελα πολύ να μάθαινα νέα σου έστω και το βραδάκι...
σε σκέφτομαι γλυκά γλυκά
σε φιλώ απαλά απαλά
αγκαλίτσα ... αγκαλίτσα
(όλα δις τα κάνω σήμερα!!!!)
@anthrakoryxos
και γω στιγμές τους ζηλεύω! ξέρω τι λες. αλλά δεν άλλαζα του κόσμου τα δύσκολα με τέτοια ανεμελιά. γιατί όταν έχεις μόνο αυτή, δεν έχεις καθόλου μέτρο σύγκρισης για να ξέρεις την τύχη σου.
θέλει σκιά για να δεις πόσο δυνατό είναι το φως.
θέλει μαύρο για να δεις πόσο έντονα είναι τα χρώματα.
θέλει πόνο για να εκτιμάς την ευτυχία.
δεν αλλάζω τα εύκολα όνειρα με τα πολύχρωμα δικά μου. και συ το ίδιο. ε? καλά είμαστε σου λέω!
ευχαριστώ που ήρθες.
καλώς ήρθες και να τα λέμε.
γράφεις ωραία. ήρθα βόλτα.
χ
@γιάννη μου
"πριν τσιμεντώσει ο κόμπος στον λαιμό" το ένοιωσα όπως το είπες. καλέ μου, τι δυνατά που εκφράζεσαι...αυτό πασχίζω. να υπάρχει λίγο απ'το χρώμα που χρειάζομαι για να βλέπω και να νοιώθω όμορφα. για να αντέχω τα τόσο καθημερινά που με αναλώνουν χωρίς δημιουργικό αποτέλεσμα. θυμώνω, ξέρεις. ξέρω οτι δεν θα μείνει έτσι. θα περάσει η πρέσα.
θα τα πούμε κι αλλοιώς, ναι.
για την ώρα, απο δω, γλυκιά καλημέρα σε σένα. θα έχω 2-3 ώρες δικές μου και θα τις αξιοποιήσω. να μιλήσουμε λίγο. μου λείψατε όλοι.
χχχ
ευχαριστώ που ήρθες ε?
@κρεμμυδάκι μου
δεν φταις εσυ. τα σχόλια σου τάχω βρει απλά το μυαλό μου σούπα-δεν απάντησα σε όλα σου τα ερωτήματα.
διάβασα τα post που μου είπες και τα είχα ξαναδιαβάσει παλιότερα. όταν σε είχα πρωτοεπισκεφθεί. είχα σχολιάσει κιόλας. για τις εικόνες, δεν μπορώ να σου πω δυστυχώς τον/την ζωγράφο. είναι αρχείο εικόνων που μου αρέσουν απο το ιντερνετ και δυστυχώς στην αρχή δεν τις έσωζα με το όνομα του δημιουργού. μαλακία - θάπρεπε να ξέρω καλύτερα! ειδικά εγώ!
αυτά για τώρα. και πάλι συγνώμη που άργησα. το χαμόγελο το άκουσα και σου έστειλα ένα πλατύ όλο δικό σου!!!
καλημέρα λέω νάναι!!!
χχχ
ντύνω τις κόρες μου για βόλτα και επιστρέφω...
μόνη!
...σε λίγο η συνέχεια...
@ταλισκεράκι άτακτο και πονηρό μου
είχα βγει χτες το βράδυ...τόχασα. θάρθω τώρα να δω τι σκάρωσες πάλι!
άκου χεχε!!!πονήρω!
φιλί δροσερό που σε βρήκα εδώ.
καλή κυριακή
χχχ
@νατασσάκι μου
καλώς την με την γλυκιά σου καλημέρα. καταπληκτικό το κεικ!!!!! έχω και μανία. καφέ θέλω κι άλλο γιατί ήπια πολύυυυ εχτές και ...κατάλαβες! ήρθα 5 στο σπίτι. ντροπή παντρεμένη με 2 ανήλικα.
ωραία ήταν. άλλος κόσμος της νύχτας. ανέμελος. για λίγο μ'αρέσει να το ζω. παρείσακτη ανάμεσα τους. για λίγο μόνο όμως.
φιλιά απο δω με το καλαμάκι του φραπέ (επιμένω στα γνήσια) και θα τα πούμε απο αλλού. και μένα μου έλειψες!!!
να φάω λίγο ακόμη κεικ?
χχχ
@φάβα
στο σχόλιο σου στο προηγούμενο post, απάντησα εκεί. σιγά μην σε ξεχνούσα κρεμμυδάκι μου.
χχχ
Καλημερουδια μάγια μου :) Ενταξει, δεν πειραζει, απλά μου άρεσε πολύ και έλεγα μηπως εβρισκα αντιγραφο.
Φιλάκι γλυκό και να μου εισαι καλά...
@maya μου γλυκειά
δεν φτάνει ο χρόνος για μας καρδούλα μου γι αυτό στιγμούλες πρέπει να του ξεκλέβουμε να μάθει.
Ούτε το κουράγιο για να κάνεις αυτό που θέλεις βρίσκεις.
Κλέψε την στιγμή που η μουσικούλα - ένα και μόνο κομμάτι - θα σε φτιάξει εικόνες ή θα σε ταξιδέψει αλλού.
Κλέψε απ΄του Μορφέα το συρτάρι όνειρα από αγάπη καμωμένα μα μην χάσεις το κλειδί απ΄το άγχος και την κούραση.
Κλέψε την στιγμούλα σου όταν τα κορίτσια σου βόλτα βγάζεις, είδηση δεν θα πάρουν.
Αντε και να μην χάνεσαι γιατί σε ψάχνω μες απ΄τα παράθυρα του διαδικτύου...
Φιλιά πολλά και απογευματινά άλλης μιας μελαγχολικής Κυριακής.
Δεν φεύγω χωρίς τραγουδάκι του Γιάννη Κούτρα αυτό Θέλω να Ζω ο τίτλος. Δικό σου
Θέλω να ζω, θέλω να ζω
Μ’ ένα πάθος που νικάει
Τους φόβους και το ουρλιαχτό
Που η νύχτα μου γεννάει
Είν’ η ζωή από πηλό
Βαλε φουλ τη φαντασία
Πλάσε εσύ το γεγονός
Έτσι νικιέται η ιστορία
Κι η δική σου η αγάπη
Σαν κινέζικη βεντάλια
Ξεδιπλώνεται μπροστά μου
Μεσ’ του χρόνου τα κοράλλια
Άσε να ορμίσουν μέσα σου
Τα τοπία και οι ήχοι
Μη παραμένεις θεατής
Αν θες να ρίξουμε τα τείχη
Δε το νικάς το φασισμό
Μόνο με τα οδοφράγματα
Μα στο πεδίο του μυαλού
Με της ψυχής τα θαύματα
Κι η δική σου η αγάπη
Σαν κινέζικη βεντάλια
Ξεδιπλώνεται μπροστά μου
Μεσ’ του χρόνου τα κοράλλια
Αερικό ασπόνδυλο
Ένα κουβαράκι πόνου
Έφυγε δεν την άγγιξε
Η μητρική πνοή του χρόνου
Κι αυτό που είπα πάει να πει
Πως όπως τρέχει η ζωή μας
Μόνο η φυγή προς τα μπροστά
Δίνει αξία στη ροή μας
Κι η δική σου η αγάπη
Σαν κινέζικη βεντάλια
Ξεδιπλώνεται μπροστά μου
Μεσ’ του χρόνου τα κοράλλια
Της αναζήτησης το φως
Της περιπλάνησης η βία
Μα στα ναρκώνουν διαρκώς
Στα κρατικά τα χειρουργεία
Κι αν φαίνομαι αναρχικός
Και πως τώρα επωφελούμαι
Ψέμα είναι φίλε μου αυτό
Να, μπροστά σου ενδοσκοπούμαι
Κι η δική σου η αγάπη
Σαν κινέζικη βεντάλια
Ξεδιπλώνεται μπροστά μου
Μεσ’ του χρόνου τα κοράλλια
Εσύ κι εγώ, εγώ κι εσύ
Μια ενότητα στο χώρο
Πρέπει μαζί ν’ αφήσουμε
Του χρόνου απλήρωτο το φόρο
Θέλω να ζω θέλω να ζω
Μ’ ένα πάθος που νικάει
Τους φόβους και το ουρλιαχτό
Που η νύχτα μου γεννά
Για πες πως ήταν το σαββατοκύριακο??? Λέω να σου κλέψω τα πινέλα και να σου ζωγραφίσω μια υπέροχη Δευτέρα, να βρεις όταν ξυπνήσεις το πρωί... Να έχει μια μουσική (φρόντισε η Αλεξάνδρα παραπάνω), να έχει λέξεις κι αγκαλιές (φρόντισαν οι προλαλλήσαντες), να έχει καφεδάκι, λίγο ελεύθερο χρόνο και μια πρέζα αλητείας... απ΄αυτές τις παλιές, τις σκανταλιάρικες ;))
Τη συνέχεια την ξέρεις ε?
Για να σε δω.....
:)))))
Φιλια χαρά μου,
Ε.
@φάβα μου
δες αν μπορείς να κάνεις αντιγραφή ή να σώσεις την εικόνα κατευθείαν απο την ανάρτηση μου.
αν όχι μπορώ να σου την στείλω με mail.
φιλιά
καλή εβδομάδα.
χχχ
πάω να ντυθώ για το σχολικό και επιστρέφω...
καλημέρα μάγια, καλή μας εβδομαδα!
ελπίζω η Έλενά μας να σου έκλεψε τα πινέλα και να κατάφερε την γλυκιά "απειλή" της!
και μην ξανακούσω αηδίες του στυλ "γύρισα σπίτι στις 5 το πρωί.ντροπή παντρεμένη γυναίκα με 2 ανήλικα". Ακυρώνει τη ζωή η ζωή μας; Ποτε΄! άντε τώρα! χαίρομαι που πέρασες καλά, βρε.
...εγώ γύρισα στη μία...
φιλιά
Καλημέρα! Καλή εβδομάδα!
Ανακατεύουν οι ακτίνες του ήλιου τα χρώματα σου και σε περιμένουν! Έχει γούστο να μπήκες και συ στο σχολικό!
Μάθε να ΖΕΙΣ και κάτω απο αυτές τις συνθήκες ψάξε παντού να βρείς μια όμορφη μουσική όταν οι άλλοι ακούνε θόρυβο.
Είναι δύσκολο το ξέρω αλλά πάντα πρέπει να βρίκουμε κάτι για να μας κρατάει "ζωντανούς"
γλυκό φιλή και καλημέρεεεεεεες
καλημέρα maya μου,
ποιος σ' έκλεψε στη διαδρομή σχολικό - σπίτι?
αναρωτιέμαι...
και τον ζηλεύω... επίσης...
φιλιά καλοβδομαδιάτικα
Την έχω πάρει ναι... Καλη εβδομάδα και φιλάκια πολλά
..θέλει τρέλα η ζωή...
μη δίνεις λογαριασμό σε κανέναν μικρή μου!
έχει καταντήσει γελοίο το πόσο δεν προλαβαίνω να έχω λίγο χρόνο...ούτε για μένα, ούτε για εδώ, ούτε νάρχομαι να βλέπω και σας, να μιλάμε, ..
...
ε
π
η
ξ
α
!!!
βλέπω οτι με σκέφτεστε, έρχεστε ως εδώ και γω ουτε να απαντήσω δεν προλαβαίνω. δεν έχω ησυχία.
γ
α
μ
ο
τ
ο
...
σήμερα:
σχολικό 7:30
9:00 αεροδρόμιο που έφευγε η αδελφή μου για χιλή που ζει
καφές-κουβέντες προβλημάτων...
12:00 ικεα για γραφείο για το πρωτάκι μου - 2 ώρες χάσιμο
2:30 σπίτι-φαι-λούσιμο πρωτακίου με λοσιον για ΨΕΙΡΕΣ γαμότο μου
4:00 φτιάξιμο γραφείου-καρέκλας-ανακαίνηση και των δυο δωματίων κοριτσιών
...8:00 έφτιαξα καφέ
8:10 μπάνιο λούσιμο μικρή προληπτικά για ψείρες-φαί τους
8:44 νάμαι. κομμάτια.
και δεν βάζω τα ακόμη βαρετότερα ενδιάμεσα!!! what a fucking day!!!
την βγάζω? ούτε ακούμπησα χρώμα σήμερα. ούτε εμένα δεν πρόσεξα. μόνο στο αυτοκίνητο που άκουγα μουσική. και έτρεχαν δάκρυα.
αλλά εκεί, εκείνη την στιγμή,
ένοιωθα.
κάτι είναι κι αυτό.
ε?
@αλεξάνδρα μου
φιλενάαααααδα πήζω! ναι τις στιγμές ψαρεύω. το τραγούδι με συγκίνησε, πολύ το ένοιωσα και το κατάλαβα.
νάτο πάλι! γράφω και σε τρεις προτάσεις , σβήνω πατώντας το delete και φεύγουν αράδες...προτάσεις, ανάγκες, φωνές που ζητάω. δεν ξέρω αν μ'αρέσω τόσο συναισθηματική...
πάρα πολύ σ'ευχαριστώ φιλενάδα. κρατάω τις κλεμμένες στιγμές συγχρονισμού με τον εαυτό μου απο τα δόντια. κάτι θα μείνει.
φιλιά φορτισμένα
χχχ
@ελενάκι μου
ξέρεις τι θέλω? να σ'είχα εδώ να μου πεις αυτά τα λόγια που με χαιδεύουν και πάλι γαμότο μου ελευθερώνουν δάκρυα σαν νάχω μέσα λίμνες πολύχρωμες απ'αυτά και περιμένουν μια έκφραση αγάπης για να ξεχυθούν ποτάμι.
το σαβ/κο βγήκα κάθε βράδυ. είχα στιγμές δυνατές, άλλες χαράς, και άλλες παράξενες. μέχρι και στα μπουζούκια πήγα για το ντέρτι. και μες την τρελλή χαρά των ανέμελων, εγώ κάποια στιγμή - ενώ καλά ήμουν - δάκρυσα μ'ένα κόμπο...λίγο απο τσιμέντο που έλεγε ο γιάννης...
αύριο έχω την ημέρα μου για να ζωγραφίσω πάλι. (ελπίζω - με φωνή σιγανή μην το γκαντεμιάσω!)
ΑΥΡΙΟ θάναι αλλοιώς.
ε?
φιλί στα μάγουλα που μου φωνάζουν "χαμογέλα! σου πάει!". το βλέπω, το εισπράττω και πάλι γκρίζα βγαίνω. οι άλλοι βλέπουν χρώματα. μπερδεύουν την προσπάθεια μάλλον.
χχχ
@νατασσάκι μου
και
τι δεν
θαδινα
να με
έκλεβε
κάποιος
παράφορα
χωρίς υπολογισμό
χωρίς δεν πρέπει
μόνο γιατί δεν μπορεί αλλοιώς
πόσο ανάγκη για ερωτισμό
πόσο αχάριστη να με αγαπάει κάποιος ολικά και γω να κοιτάω να ανασάνω αλλού. με πνίξιμο και κενά αέρα.
καλή εβδομάδα φιλενάδα
γίνεται. θα επιμείνω. και συ ε?
χχχ
@στιχάκια μου!!!
καλά! και χτες στα γνωστά λαιβ λάτιν μέχρι...ε, αργά. και με γλυκιά μέθη. μετά μου στράβωσε το κεφάλι λίγο λόγω αλκοολ και τάδα ανάποδα.
ασε.
έχεις δίκιο. καλή μας εβδομάδα. κάθε στιγμή όλα μπορούν να αλλάξουν. όλα.
φιλιά πολυάννας! τι καλά πούναι όλα!!!
θα προσφέρεις κανένα στίχο? η αλεξάνδρα με έστειλε κανονικά πιο πάνω. απο ατμόσφαιρα σκίζει αυτή η ανάρτηση. χάλια έχω γίνει!!!
χαμογελάω όμως τώρα.
χχχ
@αρτού
ναι έτσι είναι. έχεις δίκιο. αλλά παρατηρώ ότι η ανάγκη μου για ηρεμία και στιγμές μοναχικές για να ανασαίνω καλά, μεγαλώνει. και τόσο με απομακρύνει απο την καθημερινή βατή ζωή μου. με αποξενώνει. δεν ξέρω πόσο καλό είναι αυτό. οι άλλοι δεν το βλέπουν, εγώ το ξέρω. το νοιώθω.
προς σκέψη...
καλό βράδυ
πια
ευχαριστώ που ήρθες ως εδω!
χ
@κρεμμυδάκι μου? τι εννοείς? κατάφερες να το σώσεις σαν εικόνα? πες μου αν είναι να στο στείλω. jpeg είναι.
φιλιά βραδυνά πια
χχχ
@βίκυ μου
μ'έκανες να χαμογελάσω ΠΟΛΥ γλυκά. σ'ευχαριστώ γι'αυτό. νάσαι πάντα αστραφτερή.
αύριο θα ξανασυστηθώ στα χρώματα μου. να δούμε τι θα μαγειρέψουν. την τελευταία φορά που ήμουν τόσο σκούρα, ζωγράφισα μια γυναίκα που ούρλιαζε. και είναι άσχημη. πολύ.
θα πάω στα φωτεινά χρώματα το πρωί ν'αρχίσω. να το πιάσω απ'τα αρχ...
χχχ
@ανώνυμους
...και νοστιμιά.
έχω εντελώς ξεκάθαρο οτι λογαριασμό δίνω μόνο στον εαυτό μου. οι άλλοι γύρω μου δεν τάχουν τόσο απλά.
παράξενα είναι. τι συμβαίνει, τι έρχεται, τι χάνεται. και τα γιατί. για όλα.
θα μας χαρίσεις το ονοματάκι σου?
ενα φιλί θα σου χαρίσω για ν' αντέχεις
τα βάρη του φθινωπόρου και να βλέπεις τα χρώματα τριγύρω να τ' αποτυπώσεις λαμπερή..
'Oταν θα δεις οτι ο χρόνος θα είναι μαζί σου και δεν θα σε πνίγει η έγνοια αγαπημένων.
Όλα θέλουν το χρόνο τους και τη σειρά τους κατά πως τα 'βαλες στη ζωή σου, για τούτο μη παραπονιέσαι, μη πνίγεσαι σε θάλασσες που δεν σε χωρούν.
NA KOIMHΘEIΣ ΓΛYKA ME TH ΣKEΨH TΩN AΓΓEΛΩN ΠOY EXEIΣ KONTA ΣOY, MANA ΣE OPIΣE O XPONOΣ... MH ΞEXNAΣ...
Βρε συ ακόμα μόνο το ένα σου πάει σχολείο και έπηξες;
Γλαρένιαααααααααα που είσαι βρε μανούλα να της πεις πρόγραμμα του λόχου σου...
Ψυχραιμία καλή μου. Να σου πω το δικό μου το σημερινό;
6:30 εγερτήριο
7:00 ξύπνημα των παιδιών εως 7:20 ντύσιμο, χτένισμα της μικρής
εως 7:50 πρωινό
8:00 σχολείο
8:20 δουλειά
μέχρι τις 16:40
16:50 σπίτι
16:50 - 17:10 φαγητό (ευτυχώς έτοιμο απ΄την μαμά)
μέχρι τις 17:50 έλεγχος μαθημάτων μεγάλου
18:00 bowling (πρωτάθλημα)
21:30 επιστροφή σπίτι
εως 22:00 έλεγχος μικρής και βραδυνό, πιζάμες, δόντια και νάνι τους.
Μετά εδω στα φιλαράκια μου με το ένα μάτι. Το άλλο κοιμάται....
Γλαρένιαααααα η σειρά σου
Καληνύχτα με όνειρα γλυκά, γλυκειά μου. Ψυχραιμίαααα
@αλεξάνδρα μου
όχι βέβαια!! το σχολείο είναι το πιο θετικό της μέρας μου γιατί έχω χρόνο. και η μικρή πάει παιδικό. φεύγουν κι οι δύο και είναι καλό.
η όλη φάση της διαχείρισης με έχει βγάλει εκτός προγράμματος. δεν φαντάζεσαι πόσο χρόνο σπαταλάω για να βγάλω άκρη. και ήταν ξαφνικό και πολύ μπερδεμένο. τώρα πάμε για τα νομικά τρεξίματα.
όχι το πήξιμο είναι εσωτερικό-θάταν ντροπή να μην αντέχω τα καθημερινά! γλαρένια μην της απαντάς! ξέρω. αναρωτιέμαι πως το κάνεις βέβαια!!!
απο μέσα μου φουρτουνιάζω. και με τόσα εξωτερικά, απλά έχω χάσει τον λίγο χρόνο τον δικό μου. που με ηρεμεί, για να κάνω τα βαρετά. την τελευταία βδομάδα και, ούτε να δουλέψω πρόλαβα. και αυτό σημαίνει πολύ πήξιμο τώρα για να παραδώσω. αυτό με αγχώνει.
αυτά. για τώρα. σήμερα επιτέλους θα δουλέψω. ωραία νοιώθω γι'αυτό τώρα. την καλημέρα μου και σε φιλώ
χχχ
@ανώνυμους
να μην πνίγομαι σε θάλασσες που δεν με χωρούν...πόσο ασήμαντη νοιώθω μπροστά στην απέραντη αυτή θάλασσα...
καλημέρα ανώνυμους.
σήμερα-καινούργια μέρα-μήπως είναι πιο δημιουργική.πιοόμορφη.
το ανώνυμο με ξενίζει λίγο. φιλί απο άγνωστο? κάπως μου είναι...
πρεπει να βρω εμπνευση σημερα.πρεπει να ηχογραφησω ενα σι-ντι.πρεπει να βρω εμπνευση..κι αυτα τα ριμαδια τα μαγαζια,δεν πουλανε τετοιες αηδιες..
Ακόμα δεν βγάλατε άκρη με τους κλεφτοδιαχειριστές;
Πω πω... ευτυχώς που η πολυκατοικία μας είναι οικογενειακή και δεν έχουμε τέτοια...
Σκέψου πως θα σου φαίνεται το σήμερα με τα μάτια του αύριο και θα ξεπήξεις...
Φιλιά
αλλά πολλά όμως ε;
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
@κατερινάκι μου
μμμ...
εγώ θα σκεφτόμουν μια πολύ έντονη στιγμή, όμορφη και κάποια μουσική που θα περιέγραφε τι ένοιωθα τότε. και έτσι θα ξεκινούσα να "γράφω".
τι σιντι? μουσική μόνο ή για το ραδιόφωνο με κουβέντα? και για τα δύο ισχύει η συμβουλή του άσχετου. έτσι θα ξεκινούσα.
φιλιά καλημέρα.
χχχ
@αλεξάνδρα με τα χιλιάδες φιλιά!!! ναι θα το σκεφτώ έτσι-φως στο τούνελ.
ευτυχώς σήμερα
δη μι ου ργώ.
και αυτό με φέρνει στα ίσα μου. και καλύτερα. στην δουλειά και συ?
ανταποδίδω πολλάαααααααααα φιλιά μη πτοούμενα απο τις βλακείες που έχω στο μυαλό. μόνο απο κει που έχω πολύχρωμα αχ μέσα μου.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
φιλί απο «καρυδότσουφλο»
είναι ένα όνομα σαν το δικό σου Maya
χαίρομαι που ζωγραφίζεις σήμερα
δεν είσαι καθόλου ασήμαντη Maya ...
καλημέρα, όμορφα να σου είναι όλα!
Λοιπόν το πόσο με παρηγορεί που βλέπω κι άλλες μαμάδες με παιδιά και παρόμοια τρελά προγράμματα με τα δικά μου, δεν περιγράφεται! Εγώ βέβαια έχω ένα μόνο, αλλά... κάνει για 10 το βλαστάρι μου!
Μάγια μου, το πρόβλημά μου με εκείνο το κέρατο που σου έλεγα, είναι ότι πατάω το σύμβολο του Blogger, μου βγάζει ένα παράθυρο που λέει ότι ζητάει την άδεια από το Google, τη δίνω την άδεια και μετά βγάζει ένα error και ξαναπροσπαθείστε αργότερα. Πόσο αργότερα ρε π... μου, δυό μέρες προσπαθώ! Προφανώς κάτι δεν κάνω καλά; Περιμένω info...
Φιλούμπες!!!
@negma
έχεις φαντάζομαι δικό σου λογαριασμό στο imeem ε?
εμένα δεν μου τόχει κάνει ποτέ αυτό. λέει grant access, το πατάω και αμέσως κάνει νέα ανάρτηση.
κλείνω το κουτί αυτό και πάω στο blog ανανεωμένο.
δεν μπορώ να σκεφτώ τι άλλο συμβαίνει!
ναι οι μαμάδες έχουμε κοινά στοιχεία. είναι σαν τον στρατό για τους άνδρες. μπορείς να ξεκινήσεις με μια άγνωστη κουβέντα γιατί έχεις αυτό το κοινό σημείο!!!
@genna
"φιλί απο «καρυδότσουφλο»
είναι ένα όνομα σαν το δικό σου Maya"
θέλεις να μου το εξηγήσεις αυτό? δεν τόπιασα...σόρι.
ναι σήμερα ζωγραφίζω και είναι λιακάδα πάλι! καλά μου ήρθε!
καλό απόγευμα νάχεις!
Μια καλή μέρα λοιπόν, ναι; Πώς γεμίζεις ανησυχία, νιώθωντας σε ταλαιπωρία τους άλλους... και πόσο απολαμβάνεις να τους βλέπεις καλά, καλύτερα! Δεν ξέρεις πόσο μου αρέσει, έστω και αυτό το λίγο καλύτερα!
Καλό σου βράδυ! Φιλιά καλή μου!
@βικάκι μου καλόοοοο! σ'ευχαριστώ που ξανάρθες. ευχαριστώ. και γω γεμίζω απο τις διαδικασίες των άλλων - που νοιώθω και με νοιάζει, εννοείται.
να μπορούσα να ανέβω μέχρι εκεί πάνω που ήμουν το καλοκαίρι...αλλά προσπαθώ ξέρεις πολύ να μην βολευτώ εδω κάτω. θέλω νάμαι η maya in the sky with diamonds...να ονειρευτώ χαμογελώντας...
καλό βράδυ αν δεν σε βρω κι αλλου!
χχχ
να ζεις , να ριγας να ποθεις...
χαρα μου
αυτο να κανεις....
αυτο ευσχομαι χαρα μου maya μου....
ταξισευοντας με τα μάτι της ψυχης κλειστα...ειδα αυτο που αποζητω....
σε φιλω ...maya χαρα μου ( κι εισαι χαρα μου....εισαι)
μαρινάκι μου? τώρα πέρασα να σε δω!!τώρα! και νάσαι εσυ εδώ, εγώ εκεί.
με τα μάτια της ψυχής κλειστά?
πες μου, θέλω να το καταλάβω.
την κρατάω την ευχή σου σφιχτά στην φούχτα μου. το ξέρεις? με τόση αγκαλιά, διαλύθηκαν τα καλώδια πια...
φιλιά καληνύχτας μαγικής
χχχ
Γλυκό φιλί κι αγκαλιαστές καληνύχτες, για να γίνετε κάθε μέρα και κάθε νύχτα, η ζωή μας ομορφότερη και φωτεινότερη
διπλό φιλί…
Τ α εκλεισα χαρα μου....αυτα τα ματια της ψυχης....οδηγοντας τα χιλιομετρα να προσοερναω....
τα εκλεισσ για να φυλακισω μνημες κι αγαπημενους απ το πριν το τωρα....το μετα ποιος το γνωριζει;
τα εκλεισα κι οδηγουσα....
και καταλαβα
οτι ΕΔΩ ....ΕΔΩ ειναι -εισαστε ολοι...κι ας σας αναζηουσα...
κι ας τους αναξητουσα τους αιωνια φευγατους....
φιλι....εισαι η χαρα μου
γλυκό φιλί καλημέρας πέρασα να αφήσω.
κι ένα χαμόγελο ηλιόλουστης ημέρας!
και αυτό το ποίημα του ναζίμ χικμέτ να αφήσω και εδώ:
Τι όμορφο που είναι να ζεις
να μπορείς να διαβάζεις τον κόσμο
τη ζωή να τη νοιώθεις τραγούδι χαράς
τι όμορφο που είναι να ζεις
σαν παιδί να απορείς και να ζεις.
Κι όμως είναι ν΄απορεις πως αυτο το ωραιο τραγούδι
πως αυτη η ζωή η γεμάτη χαρά
έχει γίνει σκληρή
εχει γινει φτηνη
και τόσο πικραμένη
που είναι πονεμένη
Το όμορφο που είναι να ζεις
να σου λεν καλημέρα του κόσμου τα χείλη
τη ζωή να την κάνεις τραγούδι αγάπης
τι όμορφο που είναι να ζείς
σαν παιδί να απορείς και να ζεις
αχ στιχάκια μου κωνσταντίνε μου γλυκέ τι υπέροχο που είναι και αυτό. σ'ευχαριστώ που σκέφτηκες να μου το προσφέρεις σήμερα!!!!πάρα πολύ ωραίο
...σαν παιδι να ζεις. αυτό που παλεύουμε για να μην πνιγούμε στα πικρά. έτσι ακριβώς. τόσο απλά. χωρίς βαρύγδουπα φιλοσοφικά.
φιλιά παιδικά λοιπόν καλέ μου φίλε
χχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.πάω να κοιμηθώ λίγο γιατί το βράδυ ξεπορτίζω πάλι!
Post a Comment