Tuesday 21 October 2014

Βάναυσος κύκλος...



Μέρες, μήνες, χρόνια γίναν πλέον που μετράω δύσκολα.
Ίδιο χρόνο μετράω και στο πείσμα για τα όμορφα.
Σαν έναν σκοπό που ακούς ξανά και ξανά.
Mantra.  και η κακία επαναλαμβάνεται.
Κανείς δεν βελτιώνεται στον κύκλο.
Δεν ξέρω τελικά πολλά πράματα…
Νόμιζα ότι το καλό υπερισχύει.
Πίστευα στην μπαντιέρα αυτή.
Στην ειλικρίνεια. Στην ηθική. Στο δίκαιο.
Και πέρασαν τα χρόνια.
Γράφτηκαν κεφάλαια με αγκάθια.
Και κατάλαβα.
Δεν υπάρχει ειρήνη.
Είναι πόλεμος.
Σε κάθε δια-μάχη μετράς απώλειες.
Πόσα θρύμματα καρδιάς?
Έχασα το μέτρημα.
Και έμεινα με το σωστό παρέα
Σ’ένα καζάνι δίκιο – με ηχώ.
Γι’αυτό σου λέω, δεν ξέρω πολλά πράματα.

Κι ας Μετράω.

*

14 comments:

Yannis Petsas said...

Καλησπέρα. Έτσι. Το 'πιασες. Φιλί.

Yannis Petsas said...

Την αγάπη μου... ξέχασα.

maya said...

@γιάννη μου!!
τι καλά να σε βρώ εδώ!! μα πού με μυρίστηκες??
φιλιά πολλά !

mahler76 said...

Πολύ καλημέρα σου! Εύχομαι σε έναν καλύτερο κύκλο στο μέλλον.

Margo said...

Είναι ζόρι η άτιμη.. η ζωή.
Μα δεν λέει να εστιάζουμε στην τρέλα. Αν κοιτάξουμε αλλιώς, αμέσως ομορφαίνει. 'Άσε τους άλλους να πολεμούν Μάγια μου.. λέω τώρα ;-)

Να είσαι καλά και να χαμογελάς :-)

Dee Dee said...

Τι να σου πω. Μπορει να πει κατι κανεις για το ταξιδι του αλλουνου. Εγω ακομη πιστευω. Μα μεγαλωνοντας χανω την πιστη μου πιο συχνα. Μα επιμενω. Στα 37 ακομη πιστευω στα ομορφα. Οταν χανω την πιστη μου γινομαι αΜορφη. Και το καταλαβαινω αργα. Και φτου ξανα πιανομαι απο προσωπικες στιγμες, δυνατες και ανεξιτηλες στον χρονο.

Θα σου ευχηθω να παψεις να πονας. Να σε προσεχεις. Να γιανει ο,τι νοσει και να πιστεψεις ξανα :)

Σε φιλω πολυ πολυ!

koulpa said...

Πατηρ πατων πολεμος; τι κανεις πεταλουδι μου; :):)

new-girl-on-the-blog said...

Εκεχειρία (μέχρι να ´ρθει η ειρήνη).
Μας έλειψες :)

maya said...

@mahler
σε όλους την ευχή σου!
αλλά να ξέρεις, ανάμεσα στον χοντροκομμένο αυτόν κύκλο έχει πάντα άλλους λεπτούς με όμορφες χορδές...
εκεί παίρνουμε ανάσα :)

maya said...

@margo
πώς είναι όταν δεν θες να χορέψεις και σε τραβούν, ένα πράμα?? τέτοιο!
νομίζεις θέλω? 'μαπια!!

παρ'όλα, στο υπόσχομαι, δεν σταματάω να χαμογελάω!
σ'ευχαριστώ.

maya said...

@deedeeμου
διάβασα το '37' και... αυτό θα πει ότι μας χωρίζουν σχεδόν δέκα χρόνια.
σου εύχομαι να μην πτοηθείς έτσι :)

θεωρώ ήττα ό,τι κατάλαβα πια.

αλλά το πείσμα, πείσμα.
γι'αυτό μην ανησυχείς ότι άλλαξα. απλά κουμπώθηκα λίγο καλύτερα.
και αν δεν τα πω εδώ (έστω και μια στις τόσες πλέον), πού να τα πω? όπως θέλω??

'αρέσει που επιμένις και είναι αρκετές οι φορές που φέρνω στο μυαλό μου τα λακκάκια σου για δύναμη.

φιλιά

maya said...

@κούλπα
έχω υπάρξει και καλύτερα! αλλά έχω πολλά καλά άρα ΚΑΛΑ!

ελπίζω και συ? όλα καλά?

Heliotypon said...

Μα η κακία είναι μέρος από τον ακατέργαστο "εαυτό". Η εξέλιξη μέσω της παιδείας (γιατί υπάρχει και η βιολογική εξέλιξη) είναι αυτή που θα οδηγήσει (αν το καταφέρει) τον άνθρωπο σε ειρηνική συμβίωση. Όμως τα μηνύματα δεν είναι πολύ ενθαρρυντικά...

maya said...

@heliotypon
δέχομαι την κακία ως αναπόσπαστο κομμάτι μας, μα όχι σαν τον κανόνα!
τώρα άμα στηριχτούμε στην παιδεία για να εξελιχθούμε... στην καλύτερη περίπτωση τρεμοσβήνει το ΦΩΣ.

...άρα αποκλείεται...?