Μπορεί...

Ένα μπαρ. Σ’ένα σταθμό. Ή αεροδρόμιο. Μια γυναίκα. Μόνη. Θα μπορούσε να είναι από πάντα έτσι. Μπορεί να έχει οικογένεια... Να είναι και μητέρα. Καλή μητέρα. Σύζυγος. Καλή και κει. Ή και όχι. Θα μπορούσε να έχει ζήσει πολλά και τώρα να θέλει κάτι γλυκό σαν σοκολάτα. Θα μπορούσε να μην έχει ζήσει τίποτα και να ψάχνει κάτι ζεστό σαν κονιάκ. Ή καυτό σαν βότκα παγωμένη. Μπορεί να ψάχνεται. Μπορεί και να μην της έχει περάσει από το μυαλό. Μπορεί να είναι το μόνο που σκέφτεται. Μπορεί να το ζει ήδη… Θα μπορούσε να έχει αλλοιωθεί από τον χρόνο. Μπορεί όμως οι ρυτίδες της να είναι όμορφες. Ίσως είναι και η ίδια όμορφη. Ή να έχει αυτή την παράξενη γοητεία που έχουν οι πολύ γυναίκες. Που το κάθε ψεγάδι την ομορφαίνει επικίνδυνα. Ή να είναι παντελώς αδιάφορη. Για όλους. ή για την ίδια… Δεν περιγράφεται το άρωμα της. Μπορεί να είναι πανάκριβο. Ίσως όμως δεν είναι το άρωμα που φοράει αλλά το δέρμα της που είναι πολύτιμο. Η μυρωδιά της. Παντού. Κάθεται κοιτάζοντας έξω. Θα μπορούσε να ακούει μουσική. Ή να χάνεται σε άλλες μουσικές που ζωγραφίζουν οι εικόνες. Οι δικές της εικόνες… Κάποιος την ρωτάει αν θέλει κάτι να πιει. Χαμογελάει. Θα μπορούσε να είναι ένα χαμόγελο τυπικό. Αποστασιοποιημένο. Μπορεί όμως να είναι και ένα χαμόγελο γενναιόδωρο. Αληθινό. Εκείνος σαστίζει για λίγο. Μπορεί να έχει συνηθίσει την διαφάνεια της θέσης του. Μπορεί να νοιώθει ξαφνικά σημαντικός. Φεύγει κορδωμένος. Εκείνη συνεχίζει να κοιτάζει έξω. Πέρα. Θα μπορούσε αυτή την στιγμή να νοιώσει μόνη. Να μην έχει ποτέ πιει χωρίς παρέα σε ένα μπαρ. Μπορεί όμως να το κάνει χρόνια. Και να την πειράζει. Ή να της αρέσει ακριβώς αυτό. Μπορεί να περιμένει κάποιον. Ή να μην θέλει να την βρει κανείς. Θα μπορούσε να είναι ξένη. ή απλά να το αισθάνεται. Μπορεί όμως να φχαριστιέται αυτή την στιγμή. Ή να περιμένει. Μια απάντηση σημαντική. Δουλειάς. Υγείας. Σχέσης. Από την άλλη, μπορεί να πλέκει τις δικές της ερωτήσεις. Να μην βιάζεται να βρει απαντήσεις. Θα μπορούσε να ζυγίζει κάποια δική της απάντηση. Να οφείλει εξηγήσεις. Ή να μην οφείλει πλέον τίποτα. Σε κανέναν. Θα μπορούσε να είναι μια γυναίκα αγαπημένη. Μπορεί όμως να είναι πικραμένη. Ή αδιάφορη πια. Θα μπορούσε να είναι μοιραία. Ή να είναι κατάρα η ανάγκη της να ζει έντονα. Μπορεί να εύχεται να ήταν σαν τις άλλες. Ή να μην το μπόρεσε ποτέ. Ή να είναι και να εύχεται να μην ήταν τόσο κοινή… να φαντάζεται μια άλλη ζωή. Νάχει κάνει λάθη. Να τα προσπέρασε. Ή να έμαθε από αυτά. και να ελπίζει σε μια ακόμη ευκαιρία. Ή να την ζει τώρα… Μπορεί να υπάρχει. Να υπήρξε. Να γεννήθηκε μόλις. Παντού η κάθε γυναίκα θα μπορούσε να είναι αυτή. Μπορεί όμως, να είναι μοναδική.

*ακούγεται το “wild is the wind” με την nina simone