Πλέω. Ακόμη.
Σε μια θάλασσα ξαφνικά μόνη. Μουδιασμένη.
Ο άνεμος, άλλη μία απουσία στο θαυμαστικό του χρόνου.
Με κλειστά μάτια απλώνομαι πέρα από την τελεία.
Χωράω. Αφήνομαι. Ανιαρά γαλήνια.
Με ανεβασμένη θερμοκρασία σε παγωμένο ορίζοντα.
Τίποτα δεν ταράζει κανέναν.
Ασχημαίνω πάνω σε μια ήσυχη παύλα.
Με το δάκτυλο ξεκινάω κύκλους στην επιφάνεια.
Να ταράξω, ναι.
«Θυμήσου» μου χαιδεύω…
και η προκλητική μου δίνη μεγαλώνει.
Ο κύκλος γεμίζει… η φόρα σκοτεινιάζει…
Και ρουφιέμαι στον βυθό μου. ξανά στα οικεία.
Είναι πιο κρύα σε παρένθεση. Αλλά δυναμώνω.
Στα συνωστισμένα έγκατα παίρνω ανάσα
Για να ωθήσω τα αποσιωπητικά στην επιφάνεια.
Να φύγουν με το ρεύμα.
Μόλις ηρεμήσει η υγρή σβούρα στα μάτια μου.
*ακούγεται το nocturne του chopin
54 comments:
Υπέροχο αυτό που έγραψες, για έναν κόσμο ιδανικό.
Έχω την αίσθηση ότι σε στενοχώρησα κι εσένα και την talisker με την κυρία που ανέβασα. Συμβαίνουν αυτά όμως, και τα γεγονότα και να στενοχωρούμε τους άλλους. Να ξέρεις ότι δεν το ήθελα, ένα περιστατικό ανέφερα, δεν περίμενα τέτοια απήχηση.
Τα φιλιά μου και να ‘στε καλά, το πόσο διασκεδάζω μ’ αυτά που λέτε, δεν περιγράφεται.
ΥΓ: Όταν ξύπνησα σήμερα η Χαρίκλεια έλειπε, θα γύρισε στη μαμά της.
@γιάννη πέτσα
για έναν κόσμο ιδανικό
μ'αρέσει γιατί τα βλέπεις όλα λίγο διαφορετικά.
δροσερό συναίσθημα!
σ'ένα κόσμο ιδανικό
δεν θα μου έβγαιναν τέτοια κείμενα λέω...
αλλά πάλι, ποιός ξέρει...
όσο για το δικό σου κείμενο
τι θα πει στεναχώρησα?
μην το βλέπεις έτσι.
διαφωνίες έχουμε.
εμένα αυτό μου λέει πολύ.
δεν μπορώ να σου πω πόσο βαριέμαι
όταν όλοι τα βρίσκουν όλα υπέροχα
και συμφωνούν πολύ!
μια και μιλάμε για πραγματικότητες:
γίνεται αυτό?
νάναι όλα τέλεια?
η χαρίκλεια στρουμπούλησε τρία πόδια
με τον χορό...
αλλά της βάλαμε μια αλοιφή και τα ξεκουράζει.
αύριο θάναι περδίκι!
καλή εβδομάδα!
χχχχ
Ναι, όντως τα βλέπω κάπως διαφορετικά... και μ’ αρέσει που αποδέχεσαι αυτή τη διαφορετικότητα.
Λυπάμαι τόσο για τη Χαρίκλεια, είμαι ώρες – ώρες τόσο αδέξιος... να μου τη φιλήσεις, στοργικά, είναι πολύ ευαίσθητη.
Και... αν θες, κάποια μέρα, θέλω να μου πεις τι ζωγραφίζεις ή μάλλον πώς.
Αντί να περιμένεις να φύγουν τα αποσιωπητικά με το ρεύμα,
σήκω και φύγε εσύ μακριά και παράτα τα.
Η πιο σωστή λύση είναι η απομάκρυνση εκ του ταμείου.
Πίσω από την απουσία στο θαυμαστικό του χρόνου, υπάρχει η έκπληξη του ερωτηματικού της ελπίδας.
Πέρα από την τελεία, εξαπλώνεται η αέναη άρση της άνω τελείας.
Την ησυχία της παύλας ταράζουν πέφτοντας τα διαλυτικά, σαν βότσαλα σε λίμνη.
Βγαίνοντας από την κρύα αγκαλιά των παρενθέσεων, υπάρχει η παιχνιδιάρικη αγκαλιά των εισαγωγικών.
Κι αν η ώθηση από τα αποσιωπητικά δεν αρκέσει, βούτα ένα κόμμα και κάντο γάτζο, να το ρίξεις να πιαστεί στην επιφάνεια και να αναρριχηθείς.
Γύρισα.
Κι είμαι εδώ, σπίτι σου.
Και χαίρομαι πολύ!
Φιλιά αντάμωσης!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
... Να πω μια καλησπέρα... Πέρασα από δω, ακούω τη μουσική σου, κάτι από τα δικά μου έχει, είναι φιλόξενα εδώ...
το μυαλό και το κορμί μου είναι ποτισμένο ακόμη με αλμύρα... αρνείται να διαβάσει και να σκεφτεί... Μόνο γαλάζιες εικόνες να βλέπει θέλει...
Θα επανέλθω σύντομα :)
xxxxxxxxxxxxxx
"Πλέω. Ακόμη."
Να διαγράφετε μια πρόσβαση ένα νεύμα να μας γοητεύει και να πλέουμε ακόμη. Να ανοίγει το μηδέν μέσα στην ομιλία και το σφάλμα να ειναι το μούδιασμα της αλήθειας.
Πέρα από το τέλειο;Ο πρωτογονισμός όταν νοιώθουμε μοναδικοί;Ανιαρές μπορεί να είναι οι γαλήνιες απόπειρες;
«Θυμήσου» μου χαιδεύω…
και η προκλητική μου δίνη μεγαλώνει." Στα λεγόμενα μια ένταση που αποστρέφεται και εξαντλείτε παραμένοντας ... ανεξάντλητη.΄Ετοιμοι να παραδοθούμε σε μια αρχέγονη εμπειρία που υποχρεώνει την αλήθεια να περνάει από όλα τα σημεία.
Δύσκολα αντέχονται τα αποσιωπητικά όταν βγαίνουν στην επιφάνεια. Όμορφο. Μέρα καλή
@γιάννη πέτσα
να μην ανησυχείς καθόλου.
είναι ήδη καθ'οδόν για διακοπές
και μια χαρά.
:)))
η διαφορετικότητα είναι το φόρτε μου.
εφόσον δεν είναι επίπλαστη
και ζορισμένη.
τότε ξενερώνω τρελλά.
αυτό δεν κάνουμε εδώ?
να ψάχνουμε κάτι που θα μας κεντρίσει το ενδιαφέρον?
παλαιότερα έχω αναρτήσει ένα-δύο πίνακες
αλλά χωρίς πολύ φανφάρα.
εδώ ήρθα θέλοντας να εκφραστώ με τις λέξεις.
να τους βάλω χρώματα.
και ξέρεις, η γραφή προχωράει και την ζωγραφική μου...
πώς?
αν μιλάμε για το τι με συγκινεί
είναι ό,τι γίνεται εικόνα που να θέλω να χαθώ μέσα της.
που να την βλέπω και να ΝΟΙΩΘΩ.
μεγάλη κουβέντα
ατέλειωτη προσπάθεια
την καλημέρα μου
:))))
@άγγελο σπύρου
ξέρεις
είναι και κάποιες φορές που κάνει καλό
ν'αφήνεις το ρεύμα να σε πάει
το κύμα να σε ταράξει
την φύση να σε οδηγήσει.
δεν θέλουν όλα δυναμισμό.
κάποτε πρέπει να επιτρέπεις τις αλλαγές
χωρίς πρωταγωνιστικό ρόλο.
έτσι ένοιωσα όταν έγραφα.
ας δούμε και τι θα γίνει...
(για αλλαγή!)
και τα αποσιωπητικά κρύβουν και μαγεία
δεν είναι πάντα σκοτεινά
μόνο
πολύχρωμη καλημέρα
χχχχχχχχχχχ
@εστρέλλα μου
καλώς την πέρδικα!
και γω χαίρομαι που είσαι δω.
και διαβασα το γλυκό οδοιπορικό των σημείων στίξης σου
με χαμόγελο όπως με τα παραμύθια.
και ένοιωσα καλά.
γάντζο ε?
τέλεια ιδέα...
μου θύμισες την κούνια σου πάλι!
μας έχει στιγματίσει ε?
φιλιά αντάμωσης ναι!
και σύντομα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.ήρθα και διάβασα την επιστροφή σου.
τώρα έχω κολλήσει αν σου έγραψα...
πάω να δω!
έχει κολλήσει το μυαλό μου.
(ναι ξέρω. καιρό τώρα)
@adaeus μου ταξιδιάρη
καλώς τον αλμυρό και χαρούμενο!
μην σκουπιστείς!
άσε να κρατήσει κι άλλο το γαλάζιο.
μας πάει!
σε φιλώ
χχχχχχχχχχ
@albus genius
χαιρετώ την πολύ ιδιαίτερη πινελιά σου
στα λημέρια μου!
το ΔΙΑΒΑΣΕΣ. :)))
μια ένταση που αποστρέφεται και εξαντλείτε παραμένοντας ... ανεξάντλητη.
κάπως έτσι κι ας ακούγεται ηχώ.
δεν ειναι και τόπιασες.
Ετοιμοι να παραδοθούμε σε μια αρχέγονη εμπειρία που υποχρεώνει την αλήθεια να περνάει από όλα τα σημεία.
επίπονη αναγκαστική πορεία.
δεν δειλιάζουμε κι ας κινδυνεύουμε να χάσουμε στο παιχνίδι του βλέμματος.
κοιτάω κατάματα κι ας με δυσκολεύει.
οι άλλοι που αποστρέφουν το βλέμμα
δεν με αφορούν. απλά.
ευχαριστώ για το ωραίο σχόλιο
ευχαριστήθηκα να σε διαβάζω.
καλημέρα!
@λάκη φουρουκλά
ναι δύσκολα.
αλλά αυτά είναι τα πιο προσοδοφόρα
για να φτάσεις στα όμορφα!
τα προτιμώ στην επιφάνεια πάντως.
τα κρυμμένα με σκοτεινιάζουν.
κι ευχαριστώ.
καλή μέρα επίσης!
χχχχχχχ
Να μαι κι εγω....
πάλι ζωγραφίζεις με λέξεις;
μου αρέσει που ξεκινάς κύκλους στην επιφάνεια γλυκιά μου αβόλευτη επαναστάτρια.
Μα να προσέχεις τις δίνες που έχουν μεγαλύτερη δύναμη απ΄την δική σου.
Φιλιά πολλά!
Ο ι επιστημονες λενε οτι η δινη παιρνει μυθικες και φοβιστικες διαστασεις στην ανθρωπινη φαντασια ..Ισως γι αυτο οι ρουφηχτρες ειναι συχνα αγαπημενο θεμα κατω απο πιεση η πολυ αναλυση...
εγω ομως ξερω .. πως
στη δινη , υπαρχει κι ενα σημειο ..νεκρο.. σαν κενο αερος ..χωρις οξυγονο και βαρυτητα ..αιωρεισαι ..μμμ
νο προτιμω το χειλος της ρουφηχτρας ....
και τη μαχη να μην με καταπιει..
-να ισορροπησω στο τελος...
διοτι στην ουσια οτι ρουφηχτει ..συνθλιβεται και ξεβραζεται..
κι αλλοιμονο ..εγω λατρευω τα αποσιωπητικα...
τα λενε ολα!
Να πλεεις καλη μου ..σε μια θαλασσα δικη σου .εκεινη του χαρισματικου μυαλου σου!
@Γiαννη
εγω ειπα τη γνωμη μου :)
- Η Χαρικλεια κανει spa!
@Αλεξ...
πως το λετε εσεις εκει γιατι ξεχναω πως το λεμε εμεις εδω!!!!
Γυριιιισατε!!????/χμμμμμμ::::::)))))μας λειψατε φριχτα και αδυσωπητα αλλα θα σας το πουμε οταν ξεθυμωσουμε εγω η Αλις η Χαρικλεια κλπ..χχχχχχχχχχ
ΘΕλω να γραψω πολλα ακομα σε αυτη τν αναρτηση αλλα δεν γινεται απο δω::)επιφυλασομαι!
@αλεξάνδρα d'amerique!
καλώς την!!!
τα επίκινδυνα παιχνίδια είναι που μας φτιάχνουν!
σε κανενός τα κέφια δεν συμμορφώνονται οι δίνες.
πάντα είναι πιο δυνατές.
το ξέρω.
προσέχω.
όχι πολύ.
είναι και φορές που θες να αφεθείς.
είναι μια φορά τέτοια.
ας με πάει αλλού απ'όπου σχεδίαζα.
έτσι. να μην ξέρω πρώτη.
πολλά φιλιά
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@τάλισκερ
λατρεύω τις δίνες. και γω.
για την δύναμη τους
το σχήμα τους
τον μαγνητισμό τους
και ναι, είναι τόσο συμβολικές...
ήθελα με το δάκτυλο να αρχίσω την δική μου
ίσως σε πείσμα των άλλων μεγάλων...
που δεν ελέγχω με τίποτα.
και ξέρεις
όταν σκέφτομαι μια ρουφήχτρα
η πρώτη μου διάθεση είναι να βάλω το δάκτυλο
κόντρα
να σπάσω το τέλειο των κύκλων
ενώ λατρεύω τους κύκλους...
αχ μιλάμε και θέλω να ζωγραφίσω...
να πάρω φόρα
γύρω...γύρω...
πιο δυνατά...
υπέροχα-δυναμικά-
και η επιτάχυνση να γεννάει τα χρώματα
που τόσο πολύ χρειάζομαι...
(απαπα
πού είναι ο γιατρός?
ε ρε γλέντια!!!
ξέρεις παρακολουθεί και δεν γράφει!)
όσο για τα αποσιωπητικά
είναι το πιο μαγικό σημείο στίξης...
έχεις δίκιο - τα λένε όλα.
φτάνει να ακούς καλά.
μην θυμώνεις άλλο με την άλεξ.
σου έφερε μια κορδέλα samsonite για την αλίκη.
και αίντε για να γυρίσεις κιόλας!
δεν μπορώ άλλο τα σούρτα-φέρτα.
ουφ λέμε.
τελειώνετε!
καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Βουτιές αν κάνεις ξανά και ξανά στη θάλασσα που έφτιαξες θα ναι για πάντα καλοκαίρι. Και να σκέφτεσαι το βυθό αλλά πιό πολύ να κοιτάς πόσο πιό λαμπερός και διαυγής είναι ο κόσμος την ώρα που βγαίνεις :)
Να σε δω να αφήνεις το control στη δίνη και τι άλλο...
Σίγουρα τα αποσιωπητικά θα χορεύουν ακριβώς πάνω της χαρούμενα...
Εχεις σκεφτεί ότι είσαι πιο δυνατή απ΄όσο νομίζεις;
Αχ πόσο χαίρομαι που σας βρίσκω πάλι!!!!
Talisker μου γλυκειά μην μου θυμώνεις ούτε εσυ ούτε η Alice για την Χαρίκλεια τι να πω...
Κορίτσιαααααααααααα μου λείψατε!
Φιλιά πολλά!!!
...Πάντα να παίρνεις (βαθιές) ανάσες και να είσαι την κατάλληλη στιγμή στην επιφάνεια, να διώχνεις όλα τα κακά (και το διοξείδιο)...
Για να είσαι έτοιμη με γεμάτα πνευμόνια για την επόμενη βουτιά ;)
... Βρήκες άνθρωπος τώρα, που χω τσακίσει τα αυτιά μου από τα βουτίδια !!!!!
:))))))
Πολύ χαίρομαι που σε ξαναβρήκα!
Για ένα πολύ περίεργο λόγο διαβάζοντας το "σημεία" σου μου ήρθε αμέσως στο μυαλό η μελωδία του Someone wrote "Save Me" on the wall του Eric Burton με τους Πυξ-Λαξ.
Φρικιαστικό!!!
αλλά πράγματι "είναι πιο κρύα σε παρένθεση"
... με μάγεψες πάλι!!!
(κατάσχετε άνευ αδείας)
και που ΄σε... μην τα γράφεις μόνο, να τα κάνεις κιόλας!! (μιλάω για το δυνάμωμα)
Καλό σου ξημέρωμα μαγική μου ύπαρξη
Περίμενα να "καθαρίσει" τα μάτια μου η talisker αλλά..καθόλου δεν με λυπήθηκε ούτε αυτή..
[να αφήνεσαι να στροβιλίζεσαι να καταπίνεσαι κι ύστερα να ξεβράζεσαι; χμ..κεκλεισμένων των θυρών μόνο]
Καλημέρα πεταλούδι
Αμαλία;
Καλημέρα
Κυριάκο; Πού'σαι βρε;
@αντώνη
αντέχω τον βυθό (μου)
για να μπορώ να αγναντεύω κάπου-κάπου
την ομορφιά της επιφάνειας.
και κάτω απο το νερό
εκείνη την στιγμή που δεν έχεις άλλη ανάσα
καθώς ανεβαίνεις
αν κοιτάξεις επάνω όπως λες
είναι η πιο όμορφη εικόνα...
φαίνονται όλα
και είναι διαυγή και έντονα:
ο ήλιος
το χρώμα του ουρανού
και η λαχτάρα του οξυγόνου.
δεν παίζεται!
αυτό που λες κάνω.
βουτάω χωρίς φόβο
για να έχω λίγο απ'τα όμορφα μετά.
αλλοιώς θα ξέραμε την αξία τος?
πιστεύω όχι.
καλημέρα μας
:)))))
@αλεξ΄νδρα μου
έτσι όπως άρχισες...
σαν να σε άκουγα να το λες!
μου έλειψες φιλενάδα! αχαχα
μην το λες.
και μόνο για να μην επαναπαύομαι
(ακόμη και στην σιγουριά της δύναμης μου)
θέλω κάθε τόσο να αφεθώ.
αν το κάνω τελικά?
δεν ξέρω.
αλλά άτρωτη δεν είμαι σε καμιά περίπτωση.
δυνατή είμαι
αλλά καμιά φορά
δεν θες να μην είσαι?
είναι και κατάρα...
και τα στοιχεία της φύσης και του μαύρου
τα σέβομαι απόλυτα.
αλλοιώς θάμουν και μαλάκας.
φιλιά πολλά
χχχχχχχχχχχχχ
υγ.η ΑΜ έριξε τις μπηχτές/ξεκάθαρες της
και την έκανε!
τέλος βδομάδας θάρθει.
δεν θάρθει? χε
@adaeus μου
μετράω την δύναμη και αντοχή μου
με τα μακροβούτια.
χρόνια τώρα.
(είμαι και καπνίστρια...)
η βουτιά έχει πολλές έννοιες για μένα.
και απλές και συμβολικές.
πολλές.
κάνω ακριβώς αυτό που λες.
και είναι ιερή στιγμή...
τα τσάκισες ε?
:)))))
είναι αξεπέραστη πρόκληση η θάλασσα!
σε καταλαβαίνω απολύτως!
ααα!
ήθελα να σου πω ότι
στα πλαίσια στοιχήματος με την κόρη μου
(αν έκανε βουτιά με το κεφάλι φέτος)
της υποσχέθηκα
και αναγκάστηκα να κρατήσω την υπόσχεση μου
ότι - και
ΞΑΝΑέκανα βουτιά/ρόδα απ'τον βατήρα!
μετά απο...?...20 χρόνια?
απαπα
τι αγωνία!
νόμιζα ότι θα μείνω μετέωρη και θα κάνω κρακ.
δεν έκανα.
την κατάφερα!
:))))))))))
σε περίμενα να σου το πω αυτό.
ήμουν πολύ περήφανη!
άντε. κάτι μας χωρίζει ακόμη απο την μασέλα...
καλημέρα!
χχχχχχχχχχχχχ
@λάκη μου
βρες το μου να τ'ακούσω!
μπορείς?
αυτά που γράφω είναι μέσα απο διαδικασίες...
εκφράζω αυτό που συμβαίνει.
κάποιες φορές αυτά που θάθελα να συμβούν.
κάποιες εκείνα που έγιναν.
την όλη ιστορία της ενδυνάμωσης
την ζω κάθε λεπτό
και δεν αφήνω τα χαλινάρια!
αν σε αγγίζω
είναι που δεν γράφω fiction.
κάπως, κάπου κατάλαβες.
:)
σ'ευχαριστώ. πολύ.
και σε φιλώ
χχχχχχχχχχχχχχ
@ντίβα μου
α καλά!
περίμενες απ'την ΑΜ...?
χα.
οι δίνες, αγαπημένο κοινό σημείο...
υπέροχες, αδίσταχτες.
όσο για τις κεκλεισμένες θύρες
θα σου πω πώς το βλέπω...
τις στιγμές που μπόρεσα να βρω την δύναμη
να γκρεμιστώ ανοιχτά
ψήλωσα κι άλλο.
δύσκολο. δεν λέω.
αλλά τάχουμε πει για τον φόβο.
αν τον κοιτάξεις αυθάδικα
δεν το αντέχει. αποδυναμώνεται.
στροβιλισμοί λοιπόν
δε μασάμε.
πολύχρωμη καλημέρα!
(σαν τους τρελλούς ένα πράμα!
τι κάκο κι αυτό?
λέμε ζόρια δύσκολα και μετά κοτσάρουμε ευχές και θαυμαστικά!
τεσπα.
καλά είμαστε.
ε?)
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Μάγια μου, είναι από το δίσκο "Xαρούμενοι στην πόλη των τρελών". Το έχω σε MP3. Επειδή δεν το έχω πετύχει πουθενά στο νετ, δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο τρόπο παρά να μου γράψεις το μαιλ σου σαν σχόλιο σε ανάρτηση μου (δεν θα το δημοσιοποιήσω) για να το πάρεις στο μαιλ-μποξ.
Καλημέρα μαγική μου ύπάρξη
θέλω να τ'ακούω, να τ'ακούω να τοοοοοοοο λεεεεεεεες...
:))))))))
σας μερσώ μπωκού λακίς
χχχχχχχχχχχ
...πω πω με έσκισες τώρα, εγώ δεν κάνω τέτοια ακροβατικά, ζηλεύω :)
(ξέρω εγώ με ποιούς κάνω παρέα)
Εγώ απλές βουτιές από ψηλά βράχια κάνω, πάντα με το κεφάλι...
Από φέτος το πολύ από 3-4 μέτρα. Για μασέλα αργώ, αλλά για ακουστικά με βλέπω οσονούπω :)
@adaeus μου
γιατί έκανα εγώ?
σούπα πόσα χρόνια.
μην με βάζεις να τα ξαναλέω!
ακουστικά εσύ
γυαλιά μάλλον εγώ...
το ρίχνω στο computer
για να νοιώθω καλύτερα όταν μου λένε
"α είσαι πολύ μικρή για πρεσβυωπία!"
το γεγονός είναι ότι είναι φορές που το διάβασμα με κουράζει
όταν έχω δουλέψει όλη μέρα.
κάποια στιγμή δεν το γλυτώνω!
αλλά λέω να το κάνω με στυλ.
ξέρεις, καμιά τρελλή ταρταρούγα με στρας και φτερά
έστω πολύχρωμα τύπου πεταλούδα
για να χαίρομαι την ντέκα μου!
για το κολλητό μαγιώ
θα στην πω εκεί που το τόλμησες να το πεις!!!!!
απαπα...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
ο Adaeus μας πειραζει!!!!
αλλωστε εκει μιλαμε για την κατηγορια Ταγκαρους ..
με το τάγκα μαγιώ κολητο και παρτό ως τη μεση...:)
..που ισως καθολου δεν θα με χαλουσε αν αυτοι που τα φορανε του μοιαζανε:)
-αλλα συνηθως τα φορανε οι άλλοι..
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
@Diva..
θα στα καθαρισω τα ματακια καλο μου εγω ...(υπο ορους::))-τους γνωστους ...:)μολις γυρισω!
Αλλωστε τετοια ματια πρεπει να λαμπουν !
...μακιααα:::)))
@Μαγιαπουλατρευωνασεμισωκαιμουλειπειςφριχτακαιαδυσωπητα..
θα μεινω εδω μεχρι να πας σπιτι σου . Φτανει η πισινα ..το
χλωριο χαλαει τις ακρες και κανει ψαλιδα....
Σε παρακαλω γινεται να αρχισεις να μαζευεις τα κουβαδακια?? εχουμε και δειγματισμο!!
-φιλια απο την πιο ομορφη πολη ..
@Αλεξ ..τι καλα και για μας που γυρισες τι καλα!!! Η ηρεμη δυναμη!Πως το λετε εσεις εκει γοατο ξχναω πως το λεμε εμεις εδω
..καλη ανταμωωωωωσσσσηηηη!!!::)
talisker: κάτι ξέρεις εσύ :ρ ή μάλλον κάτι έχεις δει... Μήπως με παρακολουθείς στις παραλίες????
Θα αρχίσω να φοράω βερμούδες ως το γόνατο να μάθεις!!!!
αααα και το ταγκαρους βγαίνει από το ταγάρι??? ή από την Ταγκανίκα?
Ο φόβος παραμορφώνει τα πάντα. Οταν τον ξεπεράσεις και αφεθείς τότε θα νιώσεις την δύναμη που κρύβεις.
Οσο για ρόδες, μπήκα σε κάτι roller coaster που τα χάζευα στο διαδίκτυο κι ορκιζόμουν πως δεν θα έμπαινα. Ο αδερφός μου χαμογελούσε χλευαστικά κι έλεγε "καλα, καλά πάλι πρώτη θα τρέχεις. Για μας δεν ξέρω". Και ξέρεις είχε δίκιο! Τα είδα σαν πρόκληση και μπήκα σε όλα!
@talisker stt: νομίζω πως ακόμα κάτι έχει μείνει εκεί πίσω. Ορκίζομαι ότι άλλη φορά θα παίρνω και το λαπ-τόπι μου μαζί. Δεν μπορώ μακριά σας.
Καλή Αντάμωσηηηηηηηηηη!!!!!!!!!!!!!
@adaeus: από το τάνγκα ίσως;
;-ppppp
Ο γιατρός βρίσκεται σε διακοπές; πάω να ρίξω ματιά
Φιλιάαααααααααααααααααααααα
Για την κομματάρα έγραψα τίποτα;
Υπέροχη επιλογή!
Φιλιάααα κι άλλα
αλεξάνδρα: οι Άνδρες δε φοράνε τάνγκα... Δε δείχνουν τίποτε ή τα δείχνουν όλα... ποτέ τσίπικα!!!
και συγχωρέστε με, έχω πιει τσίπουρα και γελάω σαν παιδί!
@τάλισκερ
πολύ καλή είσαι και θ'αρχίσω να ανησυχώ!
για δες το λίγο!
(για τα τάνγκα λέω!)
όσο για την πισίνα
μα καλά
δεν σου είπα ότι έχει θαλασσινό νερό?!!!
είναι δυνατόν να πλατσουρίζω χωρίς αλμύρα?
τσκ!
η θάλασσα μιας και λέμε σήμερα
είναι καθρέφτης...
μαγικά όμορφη τέτοια ώρα...
ήδη βούτηξα στην απόλυτη ησυχία
πριν ξυπνήσουν οι πολλοί.
ανασυγκροτούμαι λίγο πριν τα σχολεία.
μ'έπρηξες!!!!!!!
την βδομάδα πριν, ντάξ?
(αν δεν χαλάσει ο καιρός...
η στέλλα τον χάλασε ήδη...
μην πάτε! απαπα... γκρίιιιζοοο...)
καλημέεεεεερα!
χχχχχχχχχχχχχχχ
@adaeus μου
άλλο κι αυτό με τις βερμούδες τις ολόσωμες!!!
μα τι μόδα το μισό σώμα κάτασπρο!
τι να πεις...
το τάνγκα στους άνδρες νομίζω βγαίνει απ'την τανγκίλα.
όχι. σίγουρη είμαι!
χάλι!
χχχχχχχχχχχχχχ
ok.
@αλεξάνδρα μου
μόλις έχασα όλο μου το σχόλιο με τα γαμο-update του firefox
που μούκλεισε το νετ!
αγαμίδια!
τεσπα.
τι σούλεγα?
για τον φόβο.
μόνο αναγνωρίζοντας τον πιστεύω ότι γίνεσαι ατρόμητος.
όχι αψηφώντας τον χωρίς να ξέρεις.
έχοντας περάσει απο τον φόβο ξέρεις να τον φτύνεις στα μούτρα
και να προχωράς!
τότε ναι.
roller coaster ε?
τόκανες όλο θηρίο! μπράβο!!!!!
ο γιατρός έχει πεταχτεί σ'ένα συνέδριο
κι εδώ είπε δεν θα μπει αν δεν βγάλουν πόρισμα!
(Ωχ...)
καλημέρα είπα?
η μουσική αυτή είναι απο τις αγαπημένες μου
με συγκινεί όπως κι αν νοιώθω.
μην κοιτάς που η ΑΜ ούτε ανέφερε
που γλύτωσε το έθνικ.
θα την κανονίσω, μη φοβού!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Μ' αρέσει που έχεις την καλύτερη γνώμη για τους άντρες, που τους βλέπεις λίγο σαν τηγανιτούς.
Δεν μου λες, αυτό το πεταλούδι που σε λένε οι φίλες σου, είναι απ' το πεταλούδα φαντάζομαι. Μου φέρνει στο μυαλό το Πεταλίδι, ένα θαλασσαχώρι κοντά στην Πύλο, με ένα υπέροχο κάμπινγκ. Άσχετο.
Καλή σου μέρα, σοβαρά - σοβαρά.
Όχι μόνο είμαστε καλά...αλλά αντέχουμε και τα καλύτερα:-)
Φιλιά
ναι ναι γιάννη πέτσα
δεν είναι πολύ όμορφο το' πεταλούδι'?
η ντίβαείναιμόνομία το σκέφτηκε
και με τιμά πολύ
:)
τηγανητούς?
τώρα καλό είναι αυτό?
πάντως τρώγονται.
και είναι φορές που είναι νόστιμοι.
σοβαρά-σοβαρά τους λατρεύω τους άνδρες.
καλημέρα-καλημέρα
υγ.ωραίο και το πεταλίδι. νάχεις καταγωγή απο ένα τόσο όμορφο μέρος... είναι όμορφο? το όνομα ναι.
@ντίβα μου
εμ πες τα!
γιατί τα δύσκολα ΟΛΟΙ τα αντέχουν!
στα καλύτερα σε θέλω!!!!!
όσοι μπορούν, απο δω παρακαλώ.
οι ρέστοι...
you know the drill!
τόχουμε, τόχουμε!
πολλά φιλιά
xxxxxxxxxxxxxx
Κατάλαβα - κατάλαβα, παιρνάμε - παιρνάμε περίοδο - περίοδο επανάληψης - επανάληψης, φιλιά - φιλιά.
μα!
πώς πώς πώς πώς το καταλάβες?!
.
επιστρέφω.
υπέροχα και λίγο χάλια
απ’ το τελευταίο τριήμερο.
τι να ξαναλέμε. γνωρίζεις.
αναρτώ.
και μου κόβεται το νετ
αμέτρητες ώρες.
διαβάζω. ξαναδιαβάζω.
τα χρώματα στίξης σου.
κι απολαμβάνω τα όμορφα
που γεννιούνται χειρόγραφα
στο μπλοκάκι σου.
τη στίξη [αρμυρή ακόμα]
που παίζει με τα στοιχεία της φύσης.
τον χρόνο που ξεπερνά
τη σιδερόφρακτη τελεία,
τα περιττά αποσιωπητικά,
στιγμές πολλές σκέφτομαι
πως θα μπορούσαν να λείπουν
κάλλιστα από τη γλώσσα μας.
“ανεβασμένη θερμοκρασία
σε παγωμένο ορίζοντα”
πόσο μου ‘λειψες / πόσο πολύ μου έλειψες…
φιλι φιλι μεγάλο διαρκές
"για να ωθησω α αποσιωπητικα στην επιφανεια"
μολις ηρεμησουν " οι υγρες σβουρες".
ζωφραφια οι λεξεις σου οι γραμμενες. ....και τον πινακα σου πανω απ ΄το προσκεφάλι εβαλα
'αμποτε 'ομορφη μου.....άμποτε
να εισαι καλα ...χαρά μου
@γιάννη μου
ο αύγουστος μας έχει σημαδέψει.
σαν πέρσυ.
και σε είχα στον νου μου.
πόσο παράξενα ήταν...
να μου γράφεις εδώ
και μετά απο λίγες μέρες
να ψάχνω να σε βρω και συ να ταξιδεύεις
για το τελευταίο αντίο...
άλλο ένα σημείο στίξης.
και γράφουμε έτσι τις σελίδες μας.
αλλά είναι και υπέροχα.
και μήπως τα αποσιωπητικά
καμιά φορά είναι ώθηση προς τα μπρος
αντί κενά κάποιου τέλους?
και γω σαποθύμησα πολύ
και μην απειλούμε συνέχεια!
ας κανονίσουμε πια τον τεράστιο καφέ μας!!!!!!
:))))))
καλημέρα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@μαρίνα μου
αν δεν βάλουμε και λίγο χρώμα στο γκρίζο
θα μας σκεπάσει.
αγώνας πάντα...
αλλά αισιόδοξη μες τον κυνισμό μου
σαν τους τρελλούς!! :)))))
μαρίνα μου
σε φιλώ
χχχχχχχχχχχ
@Αdaeus
φυσικα και σε παρακολουθω..:)
δεν με βλεπεις εκει στη γωνία του εξοχικου σου??
(και η βερμουδα σου παει:))
μμμμματς!
@Μελαγια!!!
γυρισααααα!!
που εισαι ανηρτησες ?? δεν ειναι υπεροχα σημερα? βροχερα μουντα και συννεφιασμενα ?? ..υπεροχα ειναι ...και θα μεινω να μπλοκαρω!
-ναι , ειμαι πολυ καλη εκει που θελω!!:)λες και δεν το ξερεις!!!!
Αλεξ!! ψαχνω το καλο μου οκκινο φορεμα και ερχομαι για Χρονια Πολλα!
@τάλισκερμεκέφιότανβρέχει
αυτό το πράμα! τι να πω πια!
εγώ κάνω προσπάθειες συμφιλίωσης
και μέχρι στιγμής
καλά τα πάω μου φαίνεται.
σαν νάρθε και να με αγκάλιασε η ατμόσφαιρα...
καλό φθινόπωρο λες?
ναι, ναι, θάναι λέω...
καλώς ήρθες.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Post a Comment