Πιάνω τον εαυτό μου να χαιδεύομαι…
Το δέρμα μου απο τον ήλιο.
Τον χειμώνα δεν ακουμπάμε ΤΟΣΟ την σάρκα…
Μόνο το μέσα
που τότε θυμάται ότι πονάει.
Γιατρεύουμε πληγές στα σκοτεινά.
- Αύγουστος…
Τόσος ήλιος για ν’αγαπάω την σκιά…
Εφήμερη αγάπη? …
Ντανιάζω από τώρα σκέψεις-σωσίβια
Προσέχοντας να μην φρακάρω την πόρτα.
- Ιδρώνεις.
Σκουπίζεις το μέτωπο σου.
Και γω χαιδεύω τα πεταμένα.
Να μερέψουν.
Κόντρα.
…
*ακούγεται το «les amants» με τους charles aznavour και edith piaf
49 comments:
Τώρα να μην πώ τί μας έκανες! Από τη πρώτη φράση κιόλας!!!
Καλημέρα σας.
Εμείς σχολείο, εσείς;
Ξαναμμενη σε βρησκω :)
Δε' 'ν' κακο!!! Ο Αυγουστος προσφερεται, ζει για να αναβει, να λιωνει και να τον ακολουθει ενας Σεπτεμβρης σβηνοντας!
Αφεσου στην αλμυρα, θα γιανουν και οι πληγες ;)
Καλο απογευματακι Μαγια μου!
maya μου γλυκιά
πούσαι ;;;;
Θα δεις σύντομα
έτσι καλοχαϊδεμένος
θα επεκταθεί κα σ άλλες σάρκες
κι άντε συμμάζεψε τον :)
Γύρισα για λίγο...και πέρασα για μια καλησπέρα.
Φιλιά πολλά πολλά
@δημοσθένη μου?
!τι σας έκανα?!
αχαχαχα
δεν πήγαινα για καβλανάρτηση
αλήθεια!
αλλά για να την πιάσατε όλοι
ως τέτοια...
κάτι θα παίζει!
για ετοιμάσου!
η θάλασσα εδώ απλώνεται
και σε περιμένει...
μέτρα μέρες!
κι άστην τάλισκερ να μου τη λέει
για τον aznavour!
αν δεν εκφραστούμε και το καλοκαίρι
πότε?
έκανες τα μαθήματα σου?
πού είσαι?!!!!
χχχχχχχχχχχχχχ
@ντίντι μου
μα καθόλου κακό δεν είναι.
αλλά όλο τον χρόνο 'έτσι'
μήπως το παρακάνουμε?!!!!
αχαχα
δεν θα σκεφτώ τον σεπτέμβριο έτσι.
ένας μήνας έμεινε.
ήδη μετράμε πίσω.
αλλά δεν θέλω να σκέφτομαι έτσι!
μα καλά, διακοπές δεν έφυγες?
έχω την αίσθηση ότι όλοι λείπουν!
και το άβαταρ αυτό? τι είναι?
με μπέρδεψες!
πού ειν τα λακάκια?!!!! ε?
καλό απόγευμα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
@μάιρα μου
τι καλά που έκανες!
και να ξαναφύγεις!
τρελλαίνομαι να σκέφτομαι
χαμόγελα απλωμένα σε θάλασσες...
ανθρώπων που εκτιμώ
και ξέρω ότι σέβονται την στιγμή.
και το μπλέ που μας μαγεύει!!!!
δεν είναι τέλεια
όταν λείπουν οι μεγάλοι
και τ'αφήνουμε τ'ασυμμάζευτα...
να οργιάζουν?
χεχεχε
ap'to stoma sou...
:)))))
νάναι η ευχή σου boomerang!
υγ.το γατί καλά?
σε φιλώ πολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Φυσικά...τέλεια !!!
Λέω να γκρεμίσουμε και καμιά ντάνα σωσιβίων
τώρα που λείπουν...
Ε, τι λες ;;;;
Αφού έχουμε άπειρο καλοκαίρι μπροστά μας
να μάθουμε κολύμπι...
Γιατί μετά το χάος και την αταξία...ξέρεις,
η δημιουργία...
Μια χαρά η γατούλα...
Δεν μου μιλάει όμως ρε γμτ.
Μου κάνει μούτρα...
Ξαναφιλιά
χχχχχχχχχχχχ...
@μάιρα μου
κλασσική περίπτωση τα μούτρα.
σιγά μην σ'άφηνε!
αχαχα
αφού ξέρεις ότι είναι καλά,
αυτό μετράει.
τα ψυχολογικά...
έχουμε πολύ χειμώνα να τα δουλέψουμε!!!
λες?
για το χάος λέω.
γιατί βρίσκομαι σε ημι-διακοπική φάση
που μόνο καλό δεν μου κάνει τελικά.
ούτε δημιουργώ όσο χρειάζομαι
ούτε ξεκουράζομαι απο 'κάτι'.
γκρρρρρρρ
μήπως ν'αρχίσω τα μπουνίδια
να ρίξουμε ό,τι βρούμε
και μετά
τα ωραία πάλι?!!!!
μου δίνεις ιδέες!
:))))
σκέτη κάβλα μου ακούγεται...
α ρε μάιρα!
τι λίγα φωτεινά βλέπουμε.
μ'έφτιαξες.
καρασμάτς!
χχχχχχχχχχχχχ
Αυτο το κειμενο ειναι ιαματικο.
Σκληρα αυθεντικο...
Το χαδι στον εαυτο που οφειλουμε.
Η ματια μεσα μας ..
μετα απο χρόνια αμέλεια..
Το ναμα σε οτι μας ποναει τωρα που το καλοκαιρι απογυμνωνει τα κορμια και τις ψυχες μας ...
περισσοτερο...
Μονο με κεινο το ντανιασμα εξισταμαι ...
ντανες απο οσα εχουμε στιβαξει
απο οσους εχουμε στιβαξει
απο οτι εχουμε στιβαξει
κι απο οτι μας στιβαζει..
μα υγιως..
-στις ντανες που γινονται ασηκωτες
δεν προσεχουμε να μην φρακαρουμε
-δινουμε μια να σωριαστουν..
να απαλλαγουμε ..
κι υστερα...
πρεπει καποιος να σκουπισει και το δικο σου προσωπο...
ετσι πρεπει
ετσι ειναι .....
...
@τάλισκερ
μμμμμμμ...
χχχχχχχχχχχχχχχχ
ντανιάζω απο τώρα
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΧΕΙΜΩΝΑ
σκέψεις-σωσίβια.
σκέψεις γλυκές με αλμύρα και αέρηδες
να με αρματώσουν.
δεν κρατάω ούτε με νύχια, ούτε με δόντια
ό,τι μου κάνει κακό
ό,τι μου σέρβιραν που δεν ήθελα.
όχι.
τα φασκελώθηκα.
δεν χρειάζεται να τα κρατήσω καθώς θα αποσυντίθενται...
συμφωνούμε.
όσο για τις τελευταίες σου αράδες...
παίρνουμε αυτό που μας αξίζει?
τελευταία νοιώθω αποκλεισμένη.
και δεν ξέρω ποιός μαλάκας μ'έκλεισε απ'έξω!
θα το βρω.
χαίρομαι που είδες το άλλο χάδι.
δεκτό και πολύ το ερωτικό.αλλά είναι και το άλλο το πολύ σημαντικό
που πρόσεξες.
αυτό. το πολύ αναγκαίο.
να άλλη μια χρυσή στιγμή της blogoσφαιρας.
που ΜΙ ΛΑ ΜΕ.
με ανεπαίσθητα σύμβολα.
με άγγιξες εκεί.
εκεί ακριβώς.
καλό σου βράδυ ξωτικό μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Καλημερα !!!καλημερα ειπα??
μα αυτη δεν ειναι η μαγεια της επικοινωνιας ? να λες μια κουβεντα και ο αλλος να πιανει δεκα?
Συχνα βεβαια προσωποποιηουμε τις αναρτησεις λογω της δικης μας καταστασης
αυτο ειναι το χαρισμα της εκφρασης
λες κατι
και το λες τοσο καλα που αγγιζει τον αλλον και τ ο κανει δικο του
το φοραει πανω του αναλογα
τη φαση του
κι αυτο αγγιγμα ειναι ..
και καφε?? ηπιατε???
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
-επιτελους?
Άλλη ατμόσφαιρα εδώ, δεν είναι άσχημα, και καθόλου σε γυναικωνίτη δεν μου μοιάζει, δεν έχω βρει σε τι με πάει όμως, θα το βρω.
Κάποτε, αυτά τα μοναχικά ήταν ας πούμε της μόδας, ξέρεις, βλέμμα που κοιτάει το υπερπέραν, μαλλί φράντζα και κολλητό τζην, πολύς ερωτισμός κι αποτέλεσμα τίποτα. Τώρα πάλι πολύ από ερωτισμό, υποσχέσεις, προκλήσεις, ότι δήθεν τα ξεπεράσαμε τα προσχήματα, με άλλη φάτσα σαν να λέμε... και δεν ξέρω ακριβώς τι γίνεται, θα το πω κομψά, τελικά, αυτή η ζωή τα ‘χει όντως με άλλον;
Ναι... με μια πρώτη ματιά, μια ψιλο-αναστάτωση σού 'ρχεται... (είδες τι ευγενικά που το είπα;;; ε; ε; ε; )
Αλλά εμένα με πήγε πιο προς Τάλισκερ μεριά... Σε άλλου τύπου χάδι.
Αυτό το Les amants μου έφερε στο μυαλό τους αγαπημένους μου στίχους από ένα λατρεμένο τραγούδι. Όλοι οι στίχοι φυσικά είναι αριστούργημα, για Ζακ Πρεβέρ μιλάμε, αλλά μιλάω για το σημείο που κόβω φλέβες με τα δόντια:
Mais la vie sépare ceux qui s'aiment,
Tout doucement, sans faire de bruit
Et la mer efface sur le sable
Les pas des amants désunis.
(από το les feuilles mortes φυσικά)
Συγνώμη για όσους δεν ομιλούν την γαλλικήν, αλλά αυτό έτσι κι αλλιώς πάει στη Μάγια μου! Κάτι σαν "ενδοεπικοινωνία" ας πούμε!
Πεταλούδι μου σου αφήνω φιλί και χάδι και πάω διακοπές!!!
(Όχι αμέσως, αλλά δεν ξέρω πόσο χρόνο θα έχω να μπλογκάρω μέχρι να φύγω...)
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
@τάλισκερ
μια μέρα μετάτην μέραχωρίςκαφέ!
ναι τώρα πίνω...
το πρόβλημα με την επικοινωνία
είναι όταν ακούμε ένα
και πιάνουμε δέκα που δεν είναι εκεί...
(πάλι αλλού το πήγα)
ξέρεις, εκείνη η σιχαμένη 'παρεξήγηση'...
που μας τα κάνουν όλα πιο δύσκολα, υποχθόνια, ...
τώρα αν λέμε για τούτη την επικοινωνία
την προχωράμε όταν μπορούν οι λέξεις
να περάσουν με τα ίδια ρούχα στον άλλον.
όταν κάποιος τις πάρει και τις μασκαρέψει
κατά πώς τον βολεύει
είναι βιασμός.
τι λέω πρώι-πρώι...?
σλούρπ.
καφέ!!!!!!!
χχχχχχχχχχχχχχχ
@γιάννη πέτσα
καλώς ήρθες!
αν σε βοηθάει να ξέρεις τον προορισμό, κάντο.
αλλά μη μου βάλεις ταμπέλα -
είναι τόσο ανιαρό.
(θα φωνάξω και τις πέτρες...)
διάβασα πολλές φορές το σχόλιο σου
και αναρωτιέμαι ακόμη:
αλήθεια πιστεύεις ότι αυξάνεται ο ερωτισμός?
γιατί εγώ κοιτάζω τα μάτια και βλέπω γκρι.
παντού γύρω μας, παράδοση.
στο λίγο, στο σίγουρο.
μακάρι νάχεις δίκιο.
όσο για το τελευταίο πολύ κομψό,
(παρ'όλο που μ'άρεσε πώς τόπες)
δεν αφήνω ούτε μια ευκαιρία
ότι ορίζεται η ζωή μας απ'έξω.
την πιάνεις πολύ όμορφα απ'τ'αρχίδια
και ταξιδεύεις.
δεν είναι εντελώς άσκοπο αλλοιώς?
καλημέρα
:))))
@εστρέλλα μου
έχω πάθει ένα κόλλημα με τα γαλλικά τελευταία.
σαν νοσταλγία απ'τα μικράτα
με όλη την σύγχυση του μεγαλώματος!
το feuilles mortes υπέροχο, ναι...
με τα δόντια ε?... αχ...
τόχω, τόχω.
κι έχω κι ένα άλλο που θα πάθεις την πλάκα σου
και αν μ'αφήσει η σύνδεση μου εδώ
θα σου το στείλω!
μία-μία λέξη θα ανατριχιάζεις.
(μάλλον θα το ξέρεις)
πολύ ευγενικά το έθεσες!
σαν μεγάλη!
αχαχα
είναι και βαρετό να εννοείς ακριβώς αυτό που λες.
πρέπει να μπορεί μια λέξη να σε πάει λίγο παραπέρα.
φεύγεις πια? τι καλά!
εγώ την δευτέρα θα φύγω...
θα ρουφήξω επιτέλους λίγο κυκλάδες.
για λίγο.
τόσο θα κάνω να μου φτάνει.
φιλιά πολλά στέλλα μου
χχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.πόσα δεν λέμε...
Αύγουστος, ο αποπλανητής. Αν και εγώ, δεν ξέρω γιατί, πάντα προτιμούσα τον Ιούνιο
Κοίτα - Maya θα σε λέω εγώ, δεν μπορώ να το γράψω αλλιώς – θα μιλήσω πάλι κομψά, χωρίς να σημαίνει πως δεν πιάνω κάθε φορά ό,τι χρειάζεται.
Η Γλυκιά Συμμορία είναι η αγαπημένη μου, παλιά ρωτούσα και αν κάποιος δεν την είχε δει τον διέγραφα, με τη μία... τώρα απλώς το παραβλέπω καμιά φορά, γιατί πόσοι πια την είδανε τη Γλυκιά Συμμορία;
Εκεί λοιπόν και φαντάζομαι ότι θυμάσαι, ο Αργύρης αγουροξυπνημένος συναντάει τη Σοφία στην εξώπορτα κι αφού ανταλλάσουν μια – δυο λέξεις εκείνη τον ρωτάει – όπως εσύ παραπάνω – »καφέ;»
Εκείνος λέει ναι και παίρνει το φλιτζάνι. Μετά εκείνη τον ρωτάει: «τσιγάρο;» κι εκείνος λέει πάλι ναι... οπότε του πετάει το τσιγάρο της στον καφέ.
Ναι, επειδή με ρώτησες, ή νόμισα πως με ρώτησες, ώρες – ώρες έχεις κάτι απ’ τη Σοφία... εδώ, στο άλλο σου blog μου φάνηκες πιο τρυφερή, λόγω συνθηκών ίσως... αλλά είναι πολύ πρωί για τέτοια πράγματα κι εμείς οι παλιοί σεβόμαστε την ώρα που πίνει ο άλλος καφέ, ή που θέλει να είναι τρυφερός.
Αυτά τα εικαστικά, έτσι για καλημέρα.
Προσωπικά τέτοια εποχή εγώ ψάχνω να βρω τον τρόπο που ο ήλιος φωτίζει τα πάντα και τα εξαϋλώνει για να αφήνει να διαφανεί η άλλη των πραγμάτων και του μέσα μας διάσταση.
Ο ήλιος του Αυγούστου σε τυφλώνει. Κλείνεις τα μάτια από τον πόνο και τρέχεις να κρυφτείς στον ίσκιο μιας σκοτεινής σκέψης. Μόνο που δεν υπάρχουν σκοτεινές σκέψεις τον Αύγουστο. Η κάψα του ήλιου έχει εισβάλει από τους πόρους του εκτεθειμένου κορμιού και φωτίζει ανελέητα κάθε γωνιά του μέσα σου. Όλα λουσμένα στο φως του Αυγούστου. Σκέτη εξόντωση...
Κάθε καλοκαίρι περιμένω στωικά να χειμωνιάσει, να ξανάρθουν οι σκιές που γεννά το δικό μου εσωτερικό φως και να μερέψω στον ίσκιο τους.
Καλό απόγευμα :)
@λάκη φουρουκλά
συμφωνούμε
και απορώ γιατί σου κάνει εντύπωση!
ο αύγουστος κλείνει το καλοκαίρι.
κόσμος παντού, άδειες, τελευτάιες διακοπές...
κάτι τελειώνει.
ο ιούνιος έχει όλες τις υποσχέσεις!
άλλη σαγήνη στον αέρα...
άσε, δεν θα περιγράψω άλλο.
πάει παράξενα αυτό το καλοκαίρι.
άσε...
καλό μας απόγευμα
:)))
@γιάννη πέτσα
λοιπόν.
υπέροχος ο διάλογος. :)))
το απόλυτο!
χρόνια με κυνηγάει αυτό το έργο...
και πάλι καλά που μαλάκωσες με την ηλικία
και δεν θα με κόψεις πριν μ'αρχίσεις!
δεν. τόχω. δει.
(γαμώ την ειλικρινεια μου!)
έπεσε την εποχή που έφυγα αγγλία
και τελείωσα εκεί σχολείο.
κάποια σημαντικά ελληνικά στοιχεία
που σημαδεύουν-
τα έχασα.
τότε.
δεν πειράζει -
εδώ είμαστε ακόμη.
ξέρω ότι είχε απίστευτο σουρεάλ διάλογο
και χιούμορ βέβαια
κάποια στιγμή είχα ψάξει να βρω το κείμενο (σενάριο δηλ)
αλλά μπα.
ευτυχώς που έχω πολλά πράματα ακόμη να ανακαλύψω.
διορθώνομαι.
(τώρα πίνω τον απογευματινό μου καφέ)
και πολύ χάρηκα το 'εικαστικό' σου!
α! πήγες και στο χαρουμενάκι βλόγιον?
ναι οι συνθήκες.
και ο λόγος.
και εδω είμαι ΚΑΙ τρυφερή.
προνόμιο κανενός η πολυχρωμία!
και συ, τρυφερός ΕΙΣΑΙ.
όσο σκληρή ματιά κι αν δίνεις στα πράματα.
πώς μαλακώνει το χτυπημένο κρέας...?
ένα τέτοιο φαντάσου!
αλλά ευτυχώς έχουμε κι απ'τ'άλλα.
εν καιρώ...
δεν κρύβονται.
βρε μπας και φλυαρώ?
zip it.
την καλησπέρα μου
@αντώνη μου
καλά κάνεις. ενδο-εξω σκόπηση.
σωστή εποχή.
τον τρόπο που το κάνει, το βλέπω.
αυτά που αποκαλύπτει είναι που θέλουν προσοχή.
πάντως σαν τα άγρια ξεκαθαρίσματα του χειμώνα, τίποτα.
διαβάζω κείμενα του χειμώνα
και σκληραίνω.
όλα τα μαλακώνει το αεράκι.
το κύμα μεγαλώνει, η ρυτίδες όχι.
χχχχχχχχχχχχ
@ευαγγελία μου
ξέρω ακριβώς.
σκέτη εξόντωση
γελάω το καλοκαίρι
που όλον τον χειμώνα εκθειάζω τον ήλιο
τον λαχταράω και ανυπομονώ.
μόλις φτάνει θριαμβευτής στο πέρασμα του
ψάχνω και γω σκιά να μην με φτάνει.
αλλά άλλο η σκιά του ήλιου
άλλο το σκοτάδι.
μου άρεσε πολύ όλο το σχόλιο σου.
και έχω μια μικρή υπόνοια
ότι σλόουλι
αρχίζω και προσμένω τον χειμώνα!
(δεν θα το πίστευε άνθρωπος...)
ευαγγελία μου!
σε φιλώ
χχχχχχχχ
Κοίτα τώρα..έχουμε θέμα
Ήθελα να γράψω όσα έγραψε η τάλισκερ
και τέλος πάντων αυτό έχει ξανασυμβεί
οπότε
απειλώ
με copy-paste την επόμενη φορά
χχχχχχ
και στις δυο
@ντίβα μου
i know the feeling!
αχαχα
και είναι περίεργο...
αυτή η αγανάκτηση... απο τις πιο μικρές μου...
έχει τόσα διαμάντια σχόλια.
ελήφθη το copy-paste,
ήμουν σίγουρη γι αυτό.
τα μεγάλα μυαλά...
σε φιλώ πολύ καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχχχχ
Έφτιαξα καφέ, θα περάσεις;
Καλημέρα
!!!
@γιάννης πέτσας
αυτό είναι σχεδόν ανατριχιαστικό.
μπήκα να βρω το λινκ σου τώρα
και νάσαι.
απαπα...
μέτριο χωρίς γάλα παρακαλώ.
χτύπα κι έρχομαι.
καλημέρα!
@maya:
Mάγια,
χαίρομαι που σε βρίσκω,από link σε link.
Πριν το βάλω στο blog μου - αλλά τελικά δεν άντεξα και το έβαλα! - έκανα με τη μέθοδο copy-paste αντιγραφή του τραγουδιού που έχεις βάλει με τον Montand και την Piaf.Θα ήθελα να σε ρωτήσω πώς γίεται αυτό γιατί θέλω να ανεβάσω συγκεκριμένα τραγούδια και δεν ξέρω τον τρόπο.Θα μου δείξεις;
Το συγκεκριμένο τραγούδι μου αρέσει γιατί θυμάμαι την αγαπημένη φωνή αυτού του άντρα στο Les feuilles mortes αλλά και γιατί τα γαλλικά είναι η δεύτερη γλώσσα μου.
Καλό απόγευμα!
Θα σε επισκέπτομαι.
Για πες μου, που να πάω να μάθω κάτι για 'σένα... κάτι που να ήθελες να μου το πεις;
Ουάου!!
Όλοι διακοπές είναι...
σνιφ! σνιφ!
Όμορφες σκέψεις κάτω από την σκιά, τον ήλιο, τον ιδρώτα, το καυτό δέρμα αλλά...
αλλά για αρμύρα τίποτα!!!
Χμμμ!!!
... μάλλον είσαι από αυτούς που μόνο βλέπουν την θάλασσα και δεν βουτάνε μέσα αλλιώς θα μιλούσες για "γλύφω δίχως δισταγμό το αρμυρό νερό που κυλάει σταγόνα-σταγόνα πάνω στο ηλιοκαμένο μπράτσο μου για να συνηθίσω στην γεύση των δακρύων πάνω στα σφαλιστά μου χείλη..."
... κι έτσι όμως, πάλι μαγική είσαι
Καλό σου απόγευμα μαγική μου ύπαρξη!!
Ωχ μωρέ... εγώ δεν τα πάω καλά με το νερό, ούτε το πίνω καν κι η υγρασία με βαράει στα κόκαλα.
Κάποτε όταν ζωγράφιζα στο εργαστήριο έμπαζε από πάνω κι έπρεπε κάθε τρεις και λίγο να μαζεύω τα νερά, νομίζω πως τότε έπαθα αυτή την απέχθεια για το νερό... στη θάλασσα πάλι φοβάμαι ότι θα πνιγώ, σκέφτομαι πάντα τα ναυάγια, τους καρχαρίες, ό,τι χειρότερο μπορώ να σκεφτώ.
Άσε, θα κάτσω εδώ στη σκιά, με τον καφέ μου... ενοχλώ; δεν ενοχλώ.
@όλα θα πάνε καλά
καλώς την!
και γω σε βρίσκω απο δω και κει σε φίλους.
χάρηκα που ήρθες!
τώρα για την μουσική, με copy/paste δεν γίνεται τίποτα.
είναι μεγάλα files.
πρέπει να τα έχεις σε μορφή mp3 στο pc σου
ή κάποιος να σου στείλει
(πάλι σε τέτοια μορφή).
μετά, θα πας στο
http://www.gcast.com/htdb/popup/subscribe.html?u=http://www.gcast.com/u/mayandoors/main.xml
και θα κάνεις έναν λογαριασμό πολύ εύκολα.
εκεί θα ανεβάζεις την μουσική που θες
και με αντιγραφή του widget
(αυτό είναι τα αλαμπουρνέζικα html)
στην δεξιά πλευρά του μπλογκ σου
θα παίζει όταν μπαίνεις.
τάπα καλά?
αν έχεις μειλ στο προφίλ σου
θα σου στείλω το τραγούδι. άσχετα.
είσαι η δεύτερη που λες για το feuilles mortes!
είναι μεγάλη ελευθερία να καταλαβαίνεις γαλλικά...
τα τραγούδια τους μιλάνε πολύ.
καλή μέρα σου εύχομαι!
tout va bien deja!
:)))))))
@γιάννη πέτσα
καλημέρα!
καλά έκανες κι έπιασες σκιά!
πολλή ζέστη σήμερα!
ό,τι θες να μάθεις για μένα
εδώ θα το βρεις...
μες τις λέξεις είμαι.
δεν μασκάρω τις διαθέσεις μου
και με τον χρόνο
αν αξίζει τον κόπο
θα με καταλάβεις.
όπως πάμε όλοι... ψάχνοντας.
για τα λίγα που ίσως λένε.
να το ξανασκεφτείς για το υγρό στοιχείο.
πάλι μου φέρνεις στον νου την ιδιότητα του στεγνού.
και δεν πιστεύω ότι είσαι μόνο.
η θάλασσα αγγίζει το θείο.
έμαθες κάτι για μένα!
καλημέρα!
πάω για τον δεύτερο καφέ...
@λάκη μου
καλημέρα μας!
δεν έχουμε καιρό μαζί, γι'αυτό.
η θάλασσα για μένα είναι ζωή.
γίνομαι ένα, χάνομαι, εξελίσσομαι.
το φετινό καλοκαίρι είναι παράξενο.
δεν έχω τις διακοπές που με πάνε εκεί.
αύριο βέβαια θα κάνω ένα πέρασμα-σφηνάκι...κυκλάδες...
αλλοιώς θα νοιώθω.
αν γνωριζόμασταν πέρσι
θα είχες διαβάσει ξανά και ξανά...
το μακροβούτι ήταν λέξη-κλειδί.
με μαγεύει η θάλασσα.
μακάρι να το ζήσω πάλι και τώρα.
(σχεδόν γέλασα με την ιδέα που σου πέρασα ότι είμαι του κοιτάω απο μακρυά.
αλλά μετά κατάλαβα τι σημαίνει αυτό.
και έτσι εξηγείται αυτό που μου λείπει...)
και για να υπογραμμίσω την ασχετίλα μου
αλλά μου άρεσε πολύ,
αυτό που έγραψες με "
ήταν δικό σου ή κάποιου άλλου?
υπέροχο.
μην σνιφάρεις.
μια βδομάδα -ούτε- θα διακοπεύσω.
μαζί θα βγάλουμε το καλοκαίρι!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Εντάξει, δεν είμαι κι αφυδατωμένος, απλώς έχω κι εγώ τις φοβίες μου... τόσα και τόσα γίνονται. Θα μου πεις και στη σκιά μπορεί να σε βρει το κεραμίδι, σωστά.
Εντάξει και για τα άλλα, θα δω τι είναι να βρω μόνος μου. Πάντως τώρα το πρωί λέγαμε με την ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ αυτά ακριβώς που λες πιο πάνω, και οι συμβουλές ήρθανε μια χαρά.
Είναι πολύ περίεργο αυτό που συμβαίνει με τα σχόλια, είναι σαν να ‘σαι στο μυαλό του άλλου, δεν έχει σημασία αν γράφει σε ‘σένα ή όχι.
Εγώ ήπια δεν ξέρω κι εγώ πόσους καφέδες απ’ το πρωί, τώρα πρέπει να σκεφτώ κάτι άλλο, πώς θα πάψω να είμαι έτσι στεγνός ας πούμε.
Αν εννοείς αυτό με την αρμύρα, ήταν δικό μου και πολύ απλά συνέχισα τις σκέψεις μου πάνω στο δικό σου μοτίβο
:) :) :)
Καλα να περάσεις Μάγια μου
ΧΧΧΧΧΧΧΧ
@γιάννη πέτσα
τώρα μεγάλες κουβέντες
εν μέσω μιας απίστευτης στιγμής του καλοκαιριού...
δεν έχω ξαναδεί τέτοια χρώματα στον ουρανό!
έχω κλείσει και την μουσική
και καθόμουν έξω να βρέχομαι
να ακούω τα τζιτζίκια (μα καλά...!)
και να κοιτάζω την δύναμη
την ομορφιά
την φύση
την τελειότητα.
αν αυτό δεν είναι ντόπα...
το νερό σε κάθε μορφή,
έχεις δίκιο
πρέπει να το σεβόμαστε
'δέος' είναι η λέξη που αρμόζει εδώ.
αλλά
(να η μεγάλη κουβέντε)
υπάρχει πιο υπέροχος φόβος ν κοιτάς στα μάτια?
να γεύεσαι?
να νοιώθεις?
(έχω ξεφύγει.
έχω μια χαρά απερίγραπτη
με την θέα της θάλασσας τώρα
με το ιερό αυτό μπουρίνι...
καλό βράδυ
αναστατωμένο εύχομαι!
:))))))
υγ.ψάχνω να βρω τις συμβουλές που λες...
κι δεν έχω και χρόνο να περάσω απο σένα...
αύριο με εξαράκι μπαρκάρω για τις κυκλάδες!
(τις τσάντες δεν έκανα ακόμη με όλο αυτό!)
πάω!
@λάκη μου
χαίρομαι που είναι δικό σου.
όταν κάτι το νοιώθω
γουστάρω νάναι της στιγμής έμπνευση.
ίσως γι'αυτό με άγγιξε.
θα μπορούσα να τόχω πει κάπως και γω.
αλλά τόπες τέλεια!
φλερτάρω να το πάρω το λάπτοπι...
να μην το πάρω...
θα δείξει μέχρι τα ξημερώματα.
και γω σε φιλώ
και θα σου φέρω αλμύρα
(και μποφόρια απ'ότι δείχνει!)
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Θ' ακουστεί κλασικό αλλά ταιριάζει, να περάσεις καλά κι αναστατωμένα... τη βροχή την κατέβασα εγώ, να μη με λες άνυδρο και τα τοιαύτα... και να μην χαθούμε, τον νου σου.
Τώρα άμα σου πω πως και εγώ θα έφευγα Τρίτη για κυκλάδες αλλά δεν μου 'κατσε τελικά ...., τι θα πεις.
Και που είσαι... Μάγια μου... άσε βρε το λαπτοπ να χαλαρώσει λίγο - όχι τίποτα άλλο αλλά τζάμπα θα το κουβαλάς στο πλοίο και στην παραλία - η ουσία είναι αλλού ... (το ξέρεις άλλωστε)
Καλό χαλάρωμα (με μποφόρια ή μη) και πολύ μα πολύ αρμύρα, ήλιο, και χουζούρι στην παραλία με φρεπεδάκι και μπυρίτσες.
Καλό σου ταξίδι μαγική μου ύπαρξη, να περάσεις πανέμορφα
@γιάννη πέτσα
αχαχα
τέλειο!
τη βροχή την κατέβασα εγώ, να μη με λες άνυδρο και τα τοιαύτα...
ευχαριστώ!!!
εδώ είμαστε.
εδώ θα γυρίσουμε.
μησινοιάζ!
:)))
@λάκη μου
την τρίτη λοιπόν
θα σου αφιερώσω όλα μου τα μακροβούτια.
και είναι το απόλυτο φόρτε μου.
θάλασσα. και γω.
χρώματα. μουσική. φύση. κάβλα.
θυμίσου.
την τρίτη.
ναι...μούμπλεμούμπλε...
και γω λέω να μην.
έχω το τεφτέρι να ζωγραφίζω και να γράφω
και αι-ποντ βεβαίως-βεβαίως...
μάλλον θα μείνει για ανάπαυλα το λαπτόπι.
φραπέ και μπύρες...
μουσικές...
φτιάξε με...
σε φιλώ και θα σε σκέφτομαι.
χχχχχχχχχχχχχ
Ερωτικη και παιγνιδιαρα..
ΚΟΝΤΡΑ στους καιρούς, τις καταστάσεις και τα τεκταινόμενα.... εσύ να χαίρεσαι το κάθε βλεφάρισμα του ήλιου, μετρώντας κα αποτυπώνοντας στιγμές μοναδικές...
ΚΑΛΕς ΔΙΑΚΟΠΕΣ!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Φοβάμαι πως το 'πες και το 'κανες, δεν πήρες μαζί σου το φορητό. Ωραία, να σου ευχηθώ να σ' ανταμείψουν οι Κυκλάδες, η θάλασσα κι ο καιρός, να 'ναι όπως τα θες.
Εδώ, αϋπνία μάλλον, ανήμερα της Παναγίας.
@entelech1a
καλώς ήρθες.
και πόσα λίγα λέμε...
:)))
@γλαρένια μου
δεν υπάρχει καλύτερη επιλογή!
μόνο έτσι.
κόντρα.
απ'την άλλη.
άλλο perspective για να μην ξεχνιόμαστε.
απ'τα όμορφα.
πραγματικά είναι ο μόνος τρόπος!
:))))
σφηνάκι ταξίδι
αλλά δούλεψε!
ελπίζω κι οι δικές σου διακοπές να είναι μαγικές!
χχχχχχχχχχχχχ
@γιάννης πέτσας
oh yes.
και το καταχάρηκα.
έκανα reboot.
ούτε μολύβι δεν έπιασα.
μόνο ρέμβαζα.
μόνο αφουγκραζόμουν το γύρω μου.
θάλασσα...φεγγάρι...αλμύρα...
και ανεμοδαρμένες σκέψεις.
τι τζούρα απίστευτη...
θα - θα - ...
εδώ είμαστε.
ένας ανεμοστρόβιλος έμπνευσης.
τι καλά που ανήκουμε στην φύση!
κάτι όμορφο τρίβεται και μέσα μας!
καλώς σας βρήκα.
:))))
Post a Comment