Επιστρατεύω ό,τι σκηνικά και βοηθήματα έχω.
Μουσική να φτάνει στον λαβύρινθο χορεύοντας.
Θάλασσα να αρμενίζει το βλέμμα.
Χρώματα σε μεγάλη συσκευασία να εκφράσουν το μέσα.
Μαύρη πένα για ζωγραφικές λέξεις, να δραπετεύσει η έννοια έξω.
Κλείνω ήχους ανθρώπων και παρουσίες τιμωρία.
Και κάθομαι συγκεντρωμένη να κοιτάζω το ταβάνι απ’τον καθρέφτη.
Λες και η αντανάκλαση θα φιλτράρει το μούδιασμα.
Αμέτοχη και υπεύθυνη, τάχω όλα υπό έλεγχο.
Ό,τι φαίνεται. Ό,τι πρέπει. Εκτός από τα θέλω…
…Άσε που με βαριέμαι που τα μηρυκάζω…
Αυτό είναι το χειρότερο.
Η πλήξη της ασχήμιας…
.
*ακούγεται το "querer" των cirque de soleil. αυτό λειώνω σήμερα.
34 comments:
Με στενοχωρείς...
Γιατί είσαι ένας άνθρωπος πλούσιος σε αισθήματα και συναισθήματα...
Γιατί είσαι ένας άνθρωπος που ζεί τη ζωή και δεν επιπλέει πάνω της.
Γιατί είσαι ένας άνθρωπος, γεμάτος δύναμη και δεν κολλάς να σταθείς μπροστά από κάθε εμπόδιο και να το κοιτάξεις στα μάτια...
Γιατί, είσαι εκεί! σε κάθε δυσκολία, σε κάθε πίκρα και χαρά.
Γιατί όταν είσαι όλα αυτά δεν γίνεται να να είσαι αμέτοχη κι ούτε να πλήττεις. Πάρε την ασχήμια και άλλαξέ της την παναγία στα μπότοξ και στις πλαστικές, να έρθει να γίνει μοντέλο, μέσα έξω (σε πρόλαβα..!)
Το μούδιασμα είναι σαν τη νάρωση. Κάποτε περνάει.
Και που' σαι; Τα θέλω σου, να αρχίσεις να τα διεκδικείς, ναι;
Oταν αρχιζει η επιστρατευση των μεσων
..ειμαστε σε καλο δρομο..
αντανακλαση της αναγκης για επιβιωση..
ξερεις αν γινει το κλικ ..
ειναι το μονο ευκολο μετα ..
και το κλικ μπορει να γινει απο ενα τιποτα ενω εχεις αντεξει να κινησεις βουνα..
Ολα μπορουν να ξεπεραστουν με κεινο το μαυρο πενακι..
Κανενα θελω δεν στεκεται μονο του ..μην σε τρομαζει
εσυ δινεις μονο την ομορφια
και..την ζωηραδα ..
κι οταν φυγεις στο δρομο που εχεις ηδη παρει ..οταν αρχισεις να ξεμακραινεις
θα καταλαβεις πως δεν ειναι..
.... η πληξη της ασχημιας ..
αλλα η φυγη απο τα ασχημα ..
γι αυτους που "δεν θελουν να γλυτωσουν απο τα ομορφα"
ειναι το ζητουμενο
.......μα για καθε νεο ομορφο
χρειαζεται ..η φυγη πρωτα!
-αυτα !...αγναντευοντας μια ηρεμη γαληνια θαλασσα ..
-σου στελνω ..ενα κυμα παιχνιδιαρικο..
Γάμησέ τα...
Δεν είναι πάντα κακό!
Ρε Μάγια, παίρνω αυτό το ποστ ως συνέχεια του προηγούμενου (αν κάνω λάθος πες) και σου λέω:
Είναι μαγκιά να δίνεις. Αν μπορούν, ας κάνουν το ίδιο. Και δίνεις γιατί έτσι γουστάρεις! Είσαι καλά με τον εαυτό σου δίνοντας; Τότε συνέχισε.
Κι αν σε χαλάει, στο ξαναγράφω: Γκρέμισ' τα! Θα δεις ότι έχεις όλη τη δύναμη να τα ξαναχτίσεις. Ξανά, και ξανά, και ξανά!
...η επιστράτευση μου άρεσε μια χάρα.
Βρήκα τον τίτλο "γαμώ!"
Η μουσική σου εξαίσια! καλά κάνεις και την λιώνεις.
Από χρώματα ίσως να ξέρεις παραπάνω απ΄ότι θα έπρεπε και τραβάς κάτι αποχρώσεις όταν θες που μαγεύεις τα μάτια μου! Νωπή η μυρωδιά του πινέλου σου...
Μου αφήνεις μια γλυκόπικρη γεύση. Ξέρεις υπάρχουν κάτι καραμέλες με τέτοια γεύση. Είναι η αδυναμία μου.
Γλυκιά γιατί ξέρεις όλα τα πρέπει. Πικρή για τα θέλω σου που περιμένουν. Εύχομαι να σου φτάσει ο χρόνος. Να μην χαραμίσεις, να μην χαραμιστείς...
Τελικά η ανάρτησή σου έχει όλες τις αισθήσεις. Ολες; λείπει μια: η αφή. Γιατί νιώθω πως η ανάγκη σου είναι ένα χάδι;
@αλεξάνδρα
με διέλυσες.επανέρχομαι.----
@δημοσθένη μου
my personal GP but also SP
(general practitioner+specific too)
να τι μου κάνεις.
μου γαμάς τις αγανακτήσεις με αστεία
και ξαφνικά μπαίνεις αλλοιώς
και με στέλνεις!
έχω διαβάσει εδώ και μια ώρα το σχόλιο σου
και μου ήταν αδύνατο να απαντήσω...
είναι πραγματικά απίστευτο
τι έχω ρίξει εδώ μέσα απο πέρσυ!
όλες οι αλλαγές
όλες οι σκέψεις
(ντάξξξ. κόβω κάτι!)
περνάν και εξελίσσονται...
το ξέρω ότι μεγαλώσαμε για δώρα
αλλά πειράζει που μια στο τόσο
θέλω να ακούω μια ανυψωτική κουβέντα?
για μένα?
:)
και γω στεναχωρήθηκα
αν ένοιωσες ότι σε απογοητεύω.
δεν τα παρατάω. ποτέ.
αλλά είναι στιγμές που -
θες μια άμυνα?
θες η κούραση?
θες γιατί ξύπνησα αλλοιώς? -
είναι μηχανισμός να παίρνω απόσταση.
κλείνω λίγο τα 'τέντα όλα'
για να ξανακούσω μουσική απο μέσα.
αλλοιώς δεν γίνεται.
κανείς δεν μου παίζει τραγούδια
αν δεν μαλακώσω τ'αυτιά στους ήχους.
και τα χρώματα ξεφτίζουν...
εγώ τα θέλω έντονα!
δυνατά, ζωντανά.
σήκω πάρτα μου λες.
όρθια είμαι.
τζογάρω τι θα πατήσω για να τα φτάσω.
:)))))
{σαφέστατα και ξερω τι αφήνω ασχολίαστα}.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@τάλισκεροφλαιν
μα καλά! τώρα που είμαι μέσα?
ΜΙΑ φορά που είμαι εδώ...?
θα πάρω λοιπόν την μαύρη πένα
θα ζωγραφίσω πάλι μία πόρτα ανοιχτή
και θα περιμένω να εμπνευστώ χρώματα.
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ
ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙΝΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΜΙΑ ΜΟΥ ΣΚΕΠΑΖΟΥΝ.
όπως οι μοναχοί
επαναλαμβάνω ξανά και ξανά
τα λόγια αυτά.
και παίρνω δύναμη
που έστω ξέρω απο πού βγαίνει ο ήλιος.
και γιατί καμιά φορά μπαίνουν σύννεφα στη μέση.
δεν ξεχνάω ότι είναι εκεί απο πίσω.
δεν το ξεχνώ.
αλλά να.
σαν αυτό το κύμα που έστειλες
καμιά φορά έρχονται και κάτι άλλα
που λίγο με αποσυντονίζουν...
δυνατά και επιθετικά.
αλλά είπαμε!
ξέρουμε καλό κολύμπι!
:))))))
και τώρα στα σοβαρά:
εσύ? κοιτάς την θάλασσα?
είσαι καλά?
να ανησυχήσω?
απαπα...
φέρτε βρε ένα βουνό με χιόνι στην ΑΜ.
γρήγορα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@άγγελο σπύρου μου
τι λες τώρα!
τις περισσότερες είναι και γαμάτο!
:))))
καλώς τον.
έμαθα ότι ετοιμάζεσαι πυρετωδώς να πάιξεις σε μπλογκοπαίχνιδο...?
κάποια φορτηγατζού σε διαβάλει
αλλά είμαι σίγουρη ότι θα κάνεις την έκπληξη
one way or another.
χχχχχχχχχχχχχχ
@διαστήματα μου γλυκέ
ακριβώς όπως κατάλαβες.
θα ήθελα να γράφω πιο συγγραφικά-
για άλλους, πιο υποθετικά...
κάποιες φορές το κάνω.
αλλά είμαι εγώ σε όλα μέσα κάπου.
ή έστω κάτι που ξέρω.
ναι. είναι η συνέχεια μου αυτό εδώ.
ένα κρυπτογραφικό ημερολόγιο...:)))
και έχεις δίκιο.
και έτσι πιστεύω και γω.
δεν μετανοιώνω.
και γουστάρω να δίνω.
και ό,τι κι αν δώσω
δικό μου είναι.
δεν μου το παίρνει κανείς φεύγοντας.
όχι, δεν είμαι καλός σαμαρίτης.
δεν χαρίζω αβέρτα! όχι.
μόνο άμα θέλω πολύ.
πες καμιά φορά ότι παρασύρθηκα!
το γκρέμισμα...
το πάμε απ'την αρχή
έχει και μια υπέροχη φρεσκάδα.
δεν με φοβίζει.
αλλά είναι επίπονο.
είναι χαρά μου όταν σε βρίσκω εδώ.
στόχω ξαναπει?
:))))
ότι ήδη νοιώθω καλύτερα?
αυτό το blogging
μεγααααααααααάλη υπόθεση!
@φιλενάδα.
κοίτα πόσο χρόνο άφησα για να σου απαντήσω.
και
δεν έχω ακόμη.
γράφεις.
λέμε, γράφεις!
τι να σχολιάσω?
-------------------------------
ωπ.
κι ένα τηλεφώνημα στην μέση...
-------------------------------
θα κρατήσω λοιπόν την ευχή σου
που τέτοιες τις θέλω και τις προσέχω.
και θα μου επιτρέψεις να κάνω την πάπια
για το τελευταίο
(αν και έτσι μάλλον κάτι λέω...)
φιλενάδα
άστα τιμολόγια
και πιάσε χαρτί και μολύβι.
πιο πολύ.
όνειρα γλυκά πολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
ε ρε γλέντια που μούκανες σήμερα...
καλη μας νύχτα
Ξεθώριάζουν τα χρώματα;
Μα καλή μου, έχεις λάθος απορρυπαντικό!!!!!!!!!!!!
(σιγά, που δεν θα τα έκανα ρημαδιό εγώ...:))) )
Καλημέρες!
Αυτο το τραγουδι μονο στην πληξη δεν με πλησιαζει :)
Απιθανο!!
ξυλινα πατωματα, λευκα φορεματα, γυμνα ποδια....ξερεις εσυ ;)
Καλημερα Μαγια μου!
@δημοσθένη μου
μα δεν καταλαβαίνω!
εννέα στους δέκα κατασκευαστές
συνιστούν σκάσε και κολύμπα...
καλημέρααααα
χχχχχχχχχχχχχχ
@ντίντι μου
είπαμε: ό,τι props έχω για να ανέβω!
νομίζω ότι το τραγούδι κάνει δουλειά! ε?
όχι ότι θα μας έπεφτε άσχημα
και μια session χορού "ξέρεις εσύ"...
φυσικά ναρκωτικά - τα καλύτερα!
κλειδώνω παπούτσια και φραγμούς.
πάμε?
καλημέρα πολύ
χχχχχχχχχχχχχ
...ΝΑι αλλά θέλει στο χέρι, πλύσιμο κι όχι στο πλυντήριο... άσε που γαριάζει κι ο γιακάς...
(ξέρω, ρε τί νομίζεις;;;)
... τι ωραίο γράμμα το γάμα!!! καμπύλο και ψαράκι σε θάλασσες να αρμενίζει και λέξεις όμορφες να ξεκινάει:
γνήσια...
γεμάτη...
γαμάτη...
γλυκιά...
γήινη...
γαλήνια...
τόσες κι άλλες τόσες,
τόσα κι άλλα τόσα είσαι και συ...
και δεν σου αξίζει η πλήξη και η θλίψη και πολύ περισσότερο η ασχήμια, γιατί είσαι όμορφη...
και Γ...αμίδια όσα σε χαλάνε...
και δε σε βαριέμαι ακόμη και όταν μηρυκάζεις (τσιχλίτσα κανείς?)...
xxxxxxxxxxxxxxx
@adaeus μου Γλυκέ
... τι ωραίο γράμμα το γάμα!!!
έχεις δίκιο.
και δεν τόχα σκεφτεί ποτέ ως ψαράκι!
τι tonotyl και κουραφέξαλα!
θα παίρνω εσένα να με φτιάχνεις φυσικά!!!
για άλλη μια φορά
νοιώθω μια όμορφη απελευθέρωση
αφού αγανάκτησα!
blog therapy.
και φέρε τσίχλα.
μετά τα μπουγέλα
θα κάνουμε διαγωνισμό φούσκας!
(όχι φράουλα γιατί με ανακατεύει!)
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
βατόμουρο κανείς?
Κι όμως, μερικές φορές κι η ομορφιά γίνεται πληκτική. Μέρα καλή
Πλήξη (πλήγμα ,πληγή) της ασχήμιας(α-σχημο, α-σχήμα)
Πληγή της έλλειψης σχήματος.
Και πόσο πονάει το άμορφο ?
Βαθύτερη όμως πληγή το εύ-μορφο.
Απλώνουν τα χέρια όλοι ,
να αρπάξουν.
Έτσι χαλάνε τα σχήματα.
Από απληστία αυτών που δεν έχουν.
Προστάτευσε το φωτεινό σου χαμόγελο από ε(κ)λλείψεις άλλων .
Μπορεί ναείμαι τρελός ,ξέρω όμως να διακρίνω τα φωτεινά χρώματα στους ανθρώπους , και εσύ έχεις μεγάλη παλέτα από αυτά.
:)))))
Κι εγώ χαίρομαι να περνάω από δω. Πάντα... παίρνω κάτι
;-)
Όσο για το bloging, τύφλα να ΄χουν τα... ψυχοφάρμακα κι οι καναπέδες των ψυχαναλυτών!
By the way, άκουσα τρεις φορές το Κερέρ (έτσι δεν προφέρεται;). Πω, πω... Τραγουδάρα είναι. Αλλά ποια τραγουδάει;
@δημοσθένη μου
σε προσπέρασα κατα λάθος!
έχω σημειώσει τις οδηγίες σου
και θα επιτεθώ με νέες γνώσεις στην σκάφη!
καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχ
@adaeus μου
βατόμουρο ε?
μια χαρά.
μόνο να τις φτύσουμε πριν την βουτιά!
:))))))
επιτέλους έπεσε κι ο αέρας...
αυτό σημαίνει καθαρά νερά!
διαύγεια.
μου αρέσει αυτό...
(εχτές έκανα βουτιά απο ψηλά - μετά απο χρόνια -
και μούφυγαν μαγιώ, φύγαν όλα!!!!
αχαχαχα
είχα ξεχάσει πώς είναι!!!)
χχχχχχχχχχχχχχ
@λάκη φουρουκλά
αν γίνεται λέει!
εύκολα!
η αληθινή ομορφιά - έχω καταλήξει -
αναδύεται μέσα απο σκαμμένα
έπειτα απο ζόρια
ακόμη και τα μάτια μας
μα και όλες οι αισθήσεις μας
πιο δυνατές γίνονται
όταν έχουμε περάσει ΚΑΙ απέναντι.
δεν ζητάω το εύκολο.
δεν αρνούμαι την ασχήμια.
είναι η μόνη οδός για να φτάσω στα όμορφα.
δεν το λέω με ευκολία.
δεν το κάνω με ευκολία.
αλλά προσπαθώ.
πολύ καλημέρα κι απο μένα
:)))))))
@τρελλέ του χωριού μου
μου άρεσε το τραίνο της σκέψης σου...
υπάρχει κάπου μια γραμμή,
όπου σταματάει το πάρε-δώσε
και αρχίζουν οι λεηλασίες.
δεν είμαι τόσο 'καλός' άνθρωπος
να κάτσω να με ξεπουπουλιάσουν στωικά.
ευτυχώς.
ξέρω τι λες και το βλέπω να γίνεται.
παντού.
αλλά είναι και οι άνθρωποι απελπισμένοι.
και προφανώς βαθύτατα ανεπαρκείς
εφόσον θεωρούν πιο εύκολο να ρημάξουν του δίπλα
απ'το να δημιουργήσουν αυτόφωτα.
το χαμόγελο το φωτεινό...
αυτό καμιά φορά βλέπω να σκιάζεται...
αλλά αν το 'βλέπεις' ακόμη
σημαίνει ότι καλά κρατιέμαι!
κι ας λέω!
:))))
ευχαριστώ για την ένεση.
χχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.με γειά το άβαταρ!
το χαμόγελο? του τρελλού... πού είναι?
μια μέρα θα ήθελα να το δω :)
@διαστήματα μου
έχω τόση ώρα ανοιχτή την μουσική σου
(τα ελληνικά που μου λες)
και γράφω...
το σελοτέιπ δεν το ήξερα. καλό.
και έχεις 2-3 πουέχω πολύ καιρό να ακούσω...
ήθελα να σου κάνω πρωινή έκπληξη
να σου στείλω το querer (σωστά τόγραψες)
αλλά -σαν και μένα-
δεν έχεις μειλ στο προφίλ σου.
δεν ξέρω πώς λέγεται η τραγουδίστρια.
όσο το έψαξα, μόνο το συγκρότημα λένε.
σε χαιρετώ with our secret handshake:
είμαι blogger ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ!
:))))))))))))))
καλημέρα καλέ μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Ο Σερά νομίζω ότι τα λέει καλύτερα από μένα. Πετάς λίγα κίτρινα ανάμεσα στα μπλε και φτιάχνεις το πράσινο γρασίδι, ύστερα λίγο κόκκινο στο κίτρινο και να' σου το πορτοκαλί της φωτιάς.
Έτσι και στη ζωή. Μόνο με λογική και ρεαλισμό η εικόνα σου είναι λειψή. Είναι σκέτο κίτρινο. Χρειάζεται το κόκκινο της καρδιάς για να φτιάξεις το εκρηκτικό πορτοκαλί που θα σε ταξιδέψει. Χρειάζεται το συναίσθημα.
Αλλά πάλι δεν φτάνει. Για να σε ταξιδέψει πρέπει να πάρεις αποστάσεις. Να το δεις από μακριά. Αποστασιωποιημένη από όλα όσα σε πνίγουν ή σε θλίβουν. Αλλιώς σου' χει φύγει. Έχεις χάσει την εικόνα.
Μια μικρή πινελιά κάνει τη διαφορά. Όπως και στη ζωή... την έχεις.
Πολλά φιλιά :))
“η πλήξη της ασχήμιας”….
κάτι μου λέει μέσα μου αυτός ο χαρακτηρισμός,
στιγμές / φορές / περιόδους
που ένιωθα να βυθίζομαι σ’ έναν –ας πούμε– ρηχό βυθό θάλασσας.
και τότε μόνο ένιωθα την ανάγκη
να αναδυθώ ξανά προς το φως,
την καινούργια ανάσα….
δε σε βλέπω να ‘σαι σε μια τέτοια
στιγμή…
μουσική, χρώματα, μαύρη πένα, οκ…
‘ό,τι φαίνεται, ό,τι πρέπει’ είναι για μένα έννοιες εχθρικές….
λίγη –μόνο λίγη– αναμονή με το βλέμμα ν’ αρμενίζει… εγκρίνω…
την άφαντη δύναμή σου
περιμένω
κι όλα όσα την έχουν φυλακίσει…
κράτα κορίτσι,
κι αν δεν αντέχεις,
άρχισε να κλωτσάς…
φιλι φιλι κορίτσι
με πολύ ‘σε σκέφτομαι’…
@ευαγγελία μου!
υπέροχο πραγματικά!
και στάθηκες στην εικόνα πιο πολύ ώρα!
και την είδες όπως την σκέφτηκα.
την επέλεξα για το ανάποδο της αντίληψης...
τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται
και όλα είναι όπως τα βλέπεις!
O Seurat φώναζε με τις κουκίδες του.
εμείς ακούμε?
η εικόνα, έχεις δίκιο,
θέλει και απο κοντά πολύ
αλλά και απο μακριά
για να νοιώσεις.
πραγματικά υπέροχες οι σκέψεις σου.
τι καλά που πέρασες!
πολύχρωμη καλή νύχτα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@γιάννη μου !
νοιώθεις και με νοιώθεις.
δεν θέλω να σε απογοητεύω γαμότο.
αλλά μην νομίζεις.
ψάχνω να βάλω τις σκέψεις μου σε λέξεις
για να τις ξορκίζω, να τις κοιτάζω κατάματα
και να αποδυναμώνονται...
ακούω τον εαυτό μου
και έτσι μπορώ
(όπως λέμε με την ευαγγελία πάνω)
να πάρω την απόσταση
- έχοντας πάει ασφυκτικά κοντά -
που χρειάζεται για να προχωρήσω.
να αναδυθώ
να κλωτσήσω
να τα πάρω και ν'αντιδράσω!
δεν ωραιοποιώ τίποτα εδώ μέσα.
παντού το κάνουμε αλλού...
και με ξέρεις.
μόλις αγανάκτησα
ενοιωσα καλύτερα!
ήδη έχω ετοιμάσει άλλη αγνάκτηση.
ή που θα χαρείτε λίγο
ή που θα με έχετε για
τρελλή-που-αλλάζω-διαθέσεις.
όχι δεν είμαι μανιοκαταθλιπτική.
απλά δέχομαι όλες μου τις νότες.
και τις προσέχω, δεν προσπερνάνε.
έχω πάρει κάτι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ψηλά πέδιλα.
με αυτά νομίζω μπορώ να κλωτσήσω
ό,τι χρειάζεται κλωτσίδια!!!!
γλυκέ μου γιάννη.
σ'ευχαριστώ.
μου θυμίζεις τελευταία πάρα πολύ
τα πρώτα μας ραβασάκια...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Ναι, Μάγια μου, κι εγώ γι' αυτό στάθηκα, για το ανάποδο της αντίληψης, μου άρεσε πολύ. Φοβερή σύλληψη πάνω σ' έναν πίνακα-επανάσταση στις εικαστικές τεχνοτροπίες. Έβλεπε πως ερχόταν το τέλμα, η ρουτίνα, ο κορεσμός... και το πήρε αλλιώς!
Μαθήματα ζωής που μπορούμε να πάρουμε μέσα από την τέχνη, αφού όλα στη ζωή... είναι τέχνη!
Γλυκιά καληνύχτα :)
@αχ ευαγγελία μου
μεγάλη κίνηση αυτό το 'πάρτο αλλοιώς'!
θέλει πολύ τσαγανό να το κάνει κανείς.
και οι κακοτεχνίες
είναι εύκολη λύση...
το να είναι η ζωή τέχνη
σημαίνει περισσότερη ψυχή
σε ό,τι κάνουμε.
και μόνο που μαζευτήκαμε λίγοι
εμένα με ηρεμεί!
πολύ καλημέρα μας
χχχχχχχχχχχχχχχ
Post a Comment