Είναι τρεις μέρες τώρα που σκάει η αυθάδικη μύτη της άνοιξης… την πρώτη μέρα είχα μια γλυκιά υπόνοια ότι έχω κέφι χωρίς λόγο.
προχτές άλλαξα το πουλόβερ για κοντομάνικο και το πήγα έτσι μέχρι το βράδυ,
ακουμπώντας επιτέλους κάπου δέρμα! Γεμάτη έμπνευση ζωγράφιζα…
εχτές πια, ήμουν όλη μέρα ξυπόλητη στο σπίτι. Δούλευα γλυκά ανήσυχη.
...
Όλο φανταζόμουν ένα απέραντο γρασίδι να μου γαργαλάει τις πατούσες
και τον ήλιο να με αγκαλιάζει μετά από τόσους μήνες χωριστά.
Λατρευτή επανασύνδεση… πόσο άδειασα στο σκούρο κρύο…
Αλλά να! Πονηρά και αναπόφευκτα πλησιάζει η αναγέννηση…
Και μου ήρθε στο μυαλό μια υπέροχα ελεύθερη γυναίκα:
Δημιουργός, πρωτοπόρος και ζωντανή για πάντα.
Η ατίθαση Ιζαντόρα Ντάνκαν. Το μότο της? «Sans Limites» (Δίχως Όρια)
Μεταφέρω μια δική της στιγμή ευτυχίας που σημαίνει έμπνευση, δημιουργία, γέννηση, ομορφιά… δηλαδή: Άνοιξη. αιώνια,εφηβική, αναπόφευκτη άνοιξη...
«αυτή τη φορά ήταν ο Botticelli που έθελξε την νεανική μου φαντασία. καθόμουν μέρες ολόκληρες μπροστά στην «Άνοιξη» , τον υπέροχο πίνακα του. Με την έμπνευση της, δημιούργησα έναν χορό όπου προσπάθησα να αποδώσω τις γλυκύτατες 
και θαυμάσιες κινήσεις που κυλούν από την ζωγραφιά αυτή, τους απαλούς κυματισμούς της ανθισμένης γης, τον κύκλο από τις νύμφες και το πέρασμα του ζέφυρου, όλα συγκεντρωμένα γύρω από την κεντρική μορφή, μισή Αφροδίτη, μισή μαντόνα, που μαρτυρά την γέννηση της άνοιξης με μια βαθυστόχαστη κίνηση.
Καθόμουν με τις ώρες μπροστά από αυτό το έργο. Ήμουνα ερωτευμένη μαζί του. Ένας καλός φύλακας μου έφερε μια καρέκλα, γιατί είδε την λατρευτική μου αγάπη με καλοσύνη. Έμεινα εκεί ώσπου είδα τα λουλούδια να μεγαλώνουν, τα γυμνά πόδια να χορεύουν, να λικνίζονται τα σώματα και ο αγγελιοφόρος της χαράς νάρθει σε μένα και ν’αποφασίσω: θα χορέψω αυτόν τον πίνακα και θα δώσω και στους άλλους αυτό το μήνυμα αγάπης, της άνοιξης, της γέννησης της ζωής που δόθηκε και σε μένα με τόση αγωνία. Θα τους μεταδώσω με τον χορό μου αυτή την έκσταση»
Μ ε τ ρ η μ έ ν ε ς
οι μέρες σου
παλιοχειμώνα!
Λοιπόν, ναι, έρχεται η άνοιξη και είναι πολύχρωμη. Θα ανθίσουν καινούργια λουλούδια, θα τριγυρίζουν άτακτες μέλισσες, θα επιστρέψουν πουλιά από μακρινούς τόπους στον δικό μας ουρανό. άρωμα αταξίας θα πλανιέται, η καρδιά θα χτυπάει με ασίγαστη λαχτάρα...
Τίποτα δεν αναμασιέται. Όλα τώρα γεννιούνται. Η ομορφιά έχει την τιμητική της ξανά. Τα χρώματα θα ανασάνουν…
Κάβλα!
*ακούγεται το "τέρμα με το παραμύθι" με την μελίνα τανάγρη και τον φοίβο δεληβοριά. **το νούμερο πέντε στο youtube όταν τελειώσει το βίντεο, είναι το 2ο μέρος της χορογραφίας.πατήστε το, όσοι ευχαριστηθήκατε το πρώτο κομμάτι. είναι υπέροχη... δεν ήθελα να φορτώσω πολύ την σελίδα.
36 comments:
Γιούπιι!!Μπρος να φτιάξουμε τις αυλές και τα μπαλκόνια μας.
Χθες... Χθες, μετά τη δύση του ήλιου! Ένιωσα το άρωμά της. Κάθε χρόνο μου συμβαίνει αυτό. Έρχεται μια μέρα που λέω: "Τώρα μυρίζει άνοιξη". Μπορεί μετά να κάνει πάλι κανένα κρύο, ή καμμιά βροχή... Αλλά Εκείνη έχει έρθει.
Δεν ξέρω γιατί αυτή η πρώτη μυρωδιά, μου φτιάχνει τόσο πολύ τη διάθεση. Μ' αρέσει να περπατάω και να αφήνομαι να με πλημμυρίσει αυτό το άρωμα. Και νιώθω ότι είμαι λίγο πιο πάνω από το έδαφος, ή ότι μπορώ να καταφέρω τα πάντα. Ότι όλα τώρα αρχίζουν κι εγώ είμαι εδώ να γευτώ.
Και σήμερα βλέπω κι αυτήν σου την ανάρτηση... Τι υπέροχη έμπνευση που είχες με την Ντάνκαν... Τα λόγια της... η χορογραφία της... Ψυχική ανάταση, δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω αλλιώς.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι μου έφτιαξες τη μέρα!!!!!!
Όμορφη μέρα νά 'χεις κι εσύ!!!!!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Θα συμφωνησω με τη Στελλα,
μου εφτιαξες τη μερα!!
Ειδα 3 φορες τη χορογραφια και δεν χορταινω τις κινησεις της χορευτριας. Θελει εσωτερικη ελευθερια και μεγαλη αυτοπεποιθηση για τη δημιουργια μιας τετοιας χορογραφιας. Ποσο ζηλευω την αισθηση να εχεις τον απολυτο ελεγχο του κορμιου σου, να μπορεις να κινησεις την καθε σου σπιθαμη ξεχωρα και με τοση ακριβεια!
Μου αρεσει κι εμενα η ανοιξη, αν και γεννηθηκα κατακαλοκαιρο προτιμω ολες τις υπολοιπες εποχες. Λες και τωρα γεμισε ξαφνικα η πλαση οξυγονο....πιο πριν τι αναπνεαμε;;
Μπορει να χαλασει ο καιρος αλλα οπως ειπε η Στελλα , Εκεινη εχει ερθει και βγαζει τη γλωσσα πρκολητικα στον χειμωνα που φευγει, λιγες εξαρσεις για να τον θυμομαστε και ανημπορος θα κατρακυλισει μακρυα μας!
Ας χορεψουμε την ανοιξη !
υ.γ. πιπερι για τις προστυχες λεξουλες!!
υ.γ.2 ηρθα καρναβαλισμενη οπως βλεπεις :)
..ξυπολητη στο σπιτι..τρεχεις πιο γρηγορα χωρις παπουτσια το ξερεις?
Αναγεννηση..διχως ορια,ναι?
Πολυχρωμη Ανοιξη..αδρεναλινη για τα πινελα του ζωγραφου..
Αρωμα αταξιας..πρεζα για την οσφρηση μας..
Τιποτα δεν αναμασιεται..ΤΙΠΟΤΑ.
Γεννηση..Καβλα..
αν σου πω τωρα οτι βλεπω την ανοιξη με χαμογελο θα με πιστεψεις?μετρημενες οι μερες του αγαπημενου χειμωνα και..χαιρομαι γι αυτο,θα το πιστεψεις?
καλημερες προανοιξιατικες λοιπον.
Θα ακουστεί πολύ επιδερμικό, αλλά "κάβλας" δοθείσης, θα μπορούσα να έχω το τηλέφωνο της χορεύτριας;
Ευχαριστώ...
Ναι ρε έρχεται η άνοιξη!!!!!!!!!!!!
σιχτίρ πια...
σόρι κορίτσια
θ'αρχίσω ανάποδα γιατί ο δημοσθένης έπιασε την απόλυτη αίσθηση της άνοιξης και μ'έκανε να γελάσω!!!!!
αααα χαχαχα
δεν είναι υπέροχη η ταμάρα?!!! έννοια σου και είμαι ακόμη στην ημι νάρκη... η άνοιξη για μένα είναι το πρελούδιο του οργίου του καλοκαιριού.
και μετά άστην ντίντι να (δήθεν) σοκάρεται με τις "κακές" λέξεις!
έχουμε πολύ ερωτικό δρόμο μπροστά μας... τώρα αρχίζουμε τα σκιρτήματα.
επιδερμικό καθόλου δεν μου ακούγεται. έπιασες αυτό που δειλά-δειλά πάω να νοιώσω...
και ο χορός αυτός δεν μου ήρθε τυχαία.
καλό μεσημέρι
προ-ανοιξιάτικο
που είπε κι η κατερίνα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.για το τηλέφωνο τώρα...
θα δω τι μπορώ να κάνω...
;)
ΠΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΤΩΡΑ...
@χελώνα μου
ναι. γιούπι είναι η λέξη.
και δεν αλλάζει όσο και να μεγαλώσουμε!!!
ποιά βεράντα?!!!
εγώ θέλω νάμαι έξω συνέχεια
να μυρίζω
να με χτυπάει ο αέρας
να μ'ενοχλεί η γύρη
να κοιτάζω το ηλιοβασίλεμα...
:))))))))))))
@εστρέλλα μου
μα και γω διάβασα εχτές τα λόγια σου
και είμασταν στην ίδια φάση...
και γω κάθε χρόνο έχω το υπέροχο γνώριμο σοκ
της αγαπημένης μυρωδιάς
ξέρω ακριβώς τι λες.
μετά το συνηθίζουμε λίγο
μέχρι να χαθεί πάλι.
αλλά η πρώτη φορά είναι
χτύπα-με-κιάλλο-μ'αρέσει!!!
όλα τα μπορούμε
και αυτή η εποχή
είναι που φορτίζουμε σε διπλό χρόνο
αχ.
αχ λέω...
δεν είναι απίστευτα αισθησιακή?
και τα λόγια της?
διαχρονικά γυναικάρα!
ανοιξιάτικα φιλιά σκαστά
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
----break--------
τρώω και επανέρχομαι.
τι να κάνω?
έχω το κοριτσάκι μου
και θέλει παρέα...
:)))))))))))
-----------------
υγ.πρασόπιτα θέλει κανείς?
αιγιαμ μπακ!
@ντίντι μου
γέλασα πάρα πολύ με το άβαταρ!!!!
δεν παίζεσαι!
ναι και γω την βλέπω
ξανά και ξανά
είναι υπέροχη χορεύτρια
και η χορογραφία
βγάζει απίστευτο τσαμπουκά
έτσι.
ιζαντόρα ντάνκαν ε?
όχι ό,τι κι ό,τι
ας χορέψουμε την άνοιξη λοιπόν
να ρίξουμε την πολύχρωμη σκιά της
στον χειμώνα ατίθασα!
υγ.τι έχεις ντυθεί?
υγ2.μην αρχίσεις απο τώρα τα πιπέρια γιατί έχουμε μέλλον...
αυτές είναι οι δικές μου εποχές! φθινόπωρο και χειμώνα μόνο μαζεύομαι... ;))))
πολύχρωμα ανοιξιάτικα φιλιά
χχχχχχχχχχχχχχχ
υγ3.είδες? παρα'όλο που εξαφανίστηκε ο ήλιος
δεν κολλώνω.
βλέπω ανάμεσα απο τα σύννεφα
γαλάζιο.
@κατερίνα μου
αναγέννηση=δίχως όρια, ναι.
αλλά όχι αναμάσηση!!!
κάθε φύλο, κάθε λουλούδι, κάθε άρωμα, κάθε αίσθηση είναι καινούργια...
μα βέβαια σε πιστέυω!
γίνεται να μην σε συγκινήσει
όλο αυτό το πάθος
που νοιώθει η φύση?
μ'αρέσει που χαμογελάς.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Πάρε το χρόνο σου, περιμένω εγώ...
... και γω ο φουκαράς μίλησα ότι μ'αρέσουν τα αραχνόϋφαντα λευκά γυναικεία ρούχα που από μέσα διαγράφεται το κορμί σε κάποιο μπλογκ... και μου παν ότι μ'έπιασε η άνοιξη :)... Για νέο μου το είπαν?
Είσαι υπέροχη!!!! να είσαι και για ένα παιχνιδάκι? με τραγουδάκια είναι. Αν θές, μπάινεις στο τελευταίο πόστ μου και βλέπεις στο τέλος που έχω οδηγίες. Φυσικά αν θές το ξαναλέω, δεν είναι υποχρεωτικό, ούτε χρειάζεται να το κάνεις ελληνική τραγωδία όπως εγω.
Καλό σου βράδυ.
@δημοσθένη μου
είδες και το part2?
(σε φτιάχνω, σε φτιάχνω...)
:)))))))))))
καλημέρα
λίγο βροχερή σήμερα
αλλά δε πα να!
χχχχχχχχχχχχχχχ
βρε adaeus
όπως βλέπεις
και γω είμαι τελείως πρόθυμη
να με πιάσει η άνοιξη
κι ας με κάνει ό,τι θέλει!
άστους να λένε!!!
old news, πεστους!
αν και λίγο ομιχλώδης...
καλή μέρα
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑΑΑΑΑ
γεια σου άνοιξηηηηηη :)))))
χχχχχχχχχχχχχ
@mahler76
καλώς τον.
θα έρθω να δω χωρίς να σου υποσχεθώ
οτι θα παίξω - με πιάνει μια πίεση
σαν το σχολείο ένα πράγμα
κι έχω δυσκολία να διαλέξω
αλλά θα το σκεφτώ.
αν μούρθει έυκολα ιδέα, θα παίξω.
ευχαριστώ για την πρόσκληση!
Κ Α Λ Ο Μ Η Ν Α !!!
:)))))
καλό μήνα ανοιξουλα, των χρωμάτων:)
λες γι'αυτο να εχω αυτη την περιεργη ενταση τελευταια, μια ενεργεια που δεν ξερω που να τη χρεωσω;
λες να με πιασει αυτο που επιανε τον Κωνστανταρα σε μια του ταινια οταν εβλεπε θυληκο χλιμιντριζε;
συνιστω ψυχραιμια.
Ti να πω...
τι να πω!!
μικρη μου χαρουμενη πολυχρωμη και τολμηρη πεταλουδα...
ο βαρυς χειμωνας
κανει παντα υπεροχη την ανοιξη..
γι αυτο λατρευω και την εναλλαγη των εποχων..
Ηθελα να σου γραψω σημερα
-την πρωτη μερα της Ανοιξης ..
για να ειναι σαν να ανοιξα την πορτα ..και μπηκα σεε μια
χιλιοχρωμη αγκαλια...
ακριβως στην ωρα μου...
την καταλληλη ..μερα και ωρα..
μα ξερεις κατι..
με σενα εδω γυρω μου οι εποχες εναλλαοσονται χωρις συνοχη ...εντονα και περιτεχνα
απλα ..τωρα ειδικα
η ανοιξη εσενα σου παει
κι εγω τη λατρευω..
..στην ωρα της ...
αρα καλα ειμαι εδω..
σε φιλω...:)
@δον μου ανοιχτόκαρδε
αν λίγο με χρωμάτισε η άνοιξη...
θα πάρω και γω τα δικά μου πινέλα
και σκιάζοντας εδώ και κει
θα φωνάξω τα φωτεινά μας.
ακούς την μουσική
καθώς προχωρούμε...?
κουράγιο γαμότο.
χχχχχχχχχχχχχχχ
@αχ όχι βρε λεωνίδα μου!
όχι ΤΩΡΑ ψυχραιμία...
όχι τώρα που αρχίζει η γιορτή
χρωμάτων και ψυχής!
ναι σαν τον κωνσταντάρα
-αξέχαστη στιγμή!-
και πιο πολύ!
είπαμε.
ελέγχουμε τα άσχημα.
τα όμορφα άσε να μας παρασύρουν.
όσο. κι άλλο. και λίγο ακόμη.ε?
Κ Α Λ Ο Μ Η Ν Α :)))))))
είσαι πολύ καλά εδώ
τάλισκερ μου
πολύ καλά.
και μέχρι νάρθεις,
σαν να μην ήταν εντάξει όλα.
τώρα ναι.
γιατί οι εποχές εμάς μεταφράζουν
χαιδεύουν και χτυπούν.
αλλά και μεις?
έχουμε την δύναμη
να τις μιλήσουμε,
να τις γράψουμε,
να τις ζήσουμε γαμότο!
και βρίσκω υπέροχο όλο αυτό το ταξίδι...
καλό μήνα φίλη
χχχχχχχχχχχχχχ
υγ.αυτό με την πόρτα που άνοιξες...και την χιλιόχρωμη αγκαλιά ήταν συγκινητικό.
-ελα!!!Μη τα συγκινητικα!!:)
-και που εισαι??
και θα μεινω!
εδώ βέβαια!
έφαγα ΤΗΝ καρμπονάρα
(συνταγή απο ΤΟν ιταλό μου κάποτε...καταλαβαίνεις...)
και έστειλα ανδρόπαιδα μόλις στο πάρκο...
κάααααααβλα!
μέχρι και για σκουλαρίκι είμαι!
:)))))))
αν μπορείς, κανόνισε πριν μπερδευτώ με τον μορφέα (όχι τον μπλογκερ!)
re !!!tha se deirwwwwww!!!
ωπ!
με απειλΙΙΙΙΙείς?
:))))))))
(για ποιό θα με δείρεις?
τι είπα πάλι?!!!)
xaxaxa
οχι οχι..
ηρθα να κλεισω τα παραθυρα παρ ολο που εχει Νοτια θα κρυωσεις..
σε εχω ικανη να νυχτωσεις με τα παραθυρα ανοιχτα...
Kαλό μήνα...παιχνιδάκι σε καλεί :)
την αλλαγή του καιρού την ένιωσα, την άνοιξη όμως ως αλλαγή συναισθημάτων, χρωμάτων και διαθέσεων συνειδητοποίησα μόνον όταν διάβασα το κείμενο σου
σε ευχαριστώ
ανδρεας
Με συνεπήρε και το τραγούδι και η διαθεσή σου και έχω ένα χαμόγελο στη φάτσα μου τώρα που απλόχερα στο χαρίζω!
@adaeus
έλπίζω εύκολο παιχνίδι...
ήδη μ'έχουν καλέσει σε ένα
κι ακόμα δεν το κατάφερα!
έχω ένα θεματάκι με τις επιλογές
λόγω ζωδίου!!!
έρχομαι να δω --->
χχχχχχχχ
@ανδρέα μου
πολύ με χαροποιεί αυτό.
ένοιωσες σαν και μένα...
κι έχουμε πολλά όμορφα
να νοιώσουμε ακόμη.
μόλις μπορέσω θα ασχοληθώ με το πλάνο που λέγαμε... τότε θα παίρνεις και συ πολλή χαρά - και γω που θα σε 'βλέπω' συχνότερα!
πολύχρωμη καλησπέρα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@αντώνη
αλήθεια το λες?
δεν ξέρεις τι χαρά μου δίνεις!
είναι τόσο ωραίο
να ξεπερνάμε τα καλώδια
και να παίρνουμε χαμόγελα!!!
:))))))))))))
Πόσο μου αρέσει να σε βλέπω κεφάτη! Οταν είσαι σε αυτη τη διάθεση ΞΕΡΩ πως μπορείς να αλλάξεις ολοκληρο τον κόσμο!
Η άνοιξη είναι εδω, το ξέρω με γαργαλάει...
Η υπέροχη μουσική - που ΔΕΝ - είχα ακούσει, ζωγράφισε ένα χαμόγελο στα χείλη μου...
σου στέλνω φιλιά
και την αγάπη μου!
Πολύ όμορφο το κείμενό σας. Η σελίδα Γυμνά Πόδια [http://gymnapodia.wordpress.com] ανθολογεί «ξυπόλητα» κείμενα και εικόνες και θα χαρώ να επικοινωνήσετε για να μου δώσετε την άδεια να το αναδημοσιεύσω. Ευχαριστώ θερμά, gymnapodia@yahoo.gr.
Post a Comment