Μια δειλή ακτίνα ήλιου
Με σημαδεύει...
Παίρνω πινέλο και ανακατεύω
Το άσπρο που λειώνει
Με την ζεστή του ανάσα
Και γλυκαίνει λίγο ο πάγος.
Έτσι, τόσο δα
Για να πάρω δύναμη
Ν’ανοίξω σωληνάρια
Ψυχικών χρωμάτων
Και να γυρίσω το βλέμμα
Σ’ένα πολύ παλιό
Δικό μου "πριν"
Ελαφρύ και πολύτιμο.
Να το πάρω από το χέρι
Και πηδώντας όλα τα εμπόδια
Ενδιάμεσων αγριόχορτων
Βαριών χρόνων
Να το φέρω στο σήμερα.
Τώρα.
Εδώ. με τον ήλιο να περπατήσει
Γλυκιά ιεραποστολή
Στο παιδικό θαύμα.
Και να αφεθώ για λίγο
Σε μαγικές ιστορίες
Που σβήνουν τις ρυτίδες.
Με τον αγνό εαυτό μου
Που άξιζε τον κόσμο όλο.
Εξαφανίζω το άσπρο
Πρόσκαιρα με λύσεις.
Δανεικά ταξίδια
Άλλων προνομιούχων.
Για λίγο. θα μπορούσα...
Το ξέρω ότι είναι διάλειμμα.
Δε βαριέσαι…
*το αφιερώνω σε μένα που δεν μου χαρίζεται τίποτα. -έτσι. γιατί γουστάρω.
**ακούμε την loreena mckennitt στο tango to evora. της νεφέλης ντε!
38 comments:
Αυτός που με το γκρίζο των γραμμάτων , χρώματα μπορεί και κάνει, σίγουρα είναι ποιητής! Όμορφος πίνακας, γεμάτος ιστορίες μυστικές.... που θέλουν να τους αποκαλύπτεσαι για να σου πουν το μυστικό τους! :))
Την καλημέρα μου! :))
@ανεμοσκορπίσμτα
σου στέλνω ένα χαμόγελο ΚΑΘΟΛΟΥ γκρίζο! και δεν πρόλαβα να έρθω στα λημέρια σου... ήθελα τόσο να φύγει το άσπρο που συγκεντρώθηκα να μπερδέψω λίγο χρώματα και ξεχάστηκα...
μου αρέσει πολύ και το άβαταρ σου. με ταξιδεύει...
το απόγευμα...
επιστρέφω στα πινέλα
αλλά εδω γύρω θάμαι
παιδικά χαρούμενη σήμερα...
:))))))
στο μόνο που συμφωνώ
είναι οτι οι λέξεις
όταν αισθάνεσαι
δεν είναι ποτέ γκρίζες!!!
πολύχρωμη καλημέρα!
καλημερες ηλιολουστες..δες μια φιλη που εχω βαλει στο μπλογκ μου(ΠΕΡΙΜΕΝΩ...)εχει να κανει με το σχολιο σου για τον σταθη..θα επιστρεψω για την αναρτηση..
στα σωληνάρια του λευκού
που μαλακώνουν σιγά σιγά
και χρωματίζουν τις μνήμες του πάγου
στις μαγικές ιστορίες που σβήνουν
ολότελα
κάθε ρυτίδα…
και μια γλυκιά αφιέρωση σε σένα
που τη χρειάζεσαι περισσότερο από κάθε τι
και το τραγούδι… από τα πιο αγαπημένα μου, σ’ όλες του τις πιθανές εκδοχές….
Τι καλύτερο για να ξεκινήσει κανείς
Κατι καινούργιο
Κάτι όμορφο
«….έτσι κάνεις κουράγιο
και τραγούδι άγιο…»
φιλι φιλι καρδιά μου
Αν και δειλη η ακτινα,στεκεται μπροστα σου και σε σημαδευει..
τοσο δα,μια σταλα,φερε στο σημερα απο το πριν..δεν χρειαζεσαι περισσοτερο,πιστεψεμε..
Δεν με νοιαζει η αγνοτητα του εαυτου σου,γιαυτους που σε ξερουν σιγουρα υπαρχει ακομα,στα πιο βαθεια υποστρωματα της μεγαλης πια mayas..και σιγουρα αξιζει τον κοσμο ολο και τωρα,εστω κι αν ειναι αλλιωτικος ο κοσμος πια..
το πιο ομορφο μαθημα αλλωστε το διαλειμμα δεν ηταν..τοτε..
δε βαριεσαι...
Ν α
παρεις χρωμα φαρμακερο του Λωτρεκ
-διαβρωτικο ..
και λιγο κοβαλτιο του Γκογκ χτυπημενο..
να σταξεις απο το αιμα σου 39
μιλιμετρ..
να ριξεις μια δοση σιενα στη λαζουλίνα
με πινελο βρεγμενο
να σου θυμισει τα καλα..
απο κεινα..
σ' ενα μυαλο ασφυκτικα πιεσμενο
και τοτε μικρη μου ατιθαση
χρωματισμενη κηλιδα
...θα δεις ..οσα κι εγω για σενα ειδα σε ασταρωμενο καμβα
μια δικη σου χρυσαφενια σκια
θα στα χει φερει ολα
στη ζωη σου διπλα
- τα καλα.
...τα καλα!!!
που σου αξιζουν διπλα!
@κατερίνα 1ο σχόλιο:
δεν κατάλαβα...
έχεις αγανακτήσει υπέροχα
αλλά ποιά φίλη μου λες?
δεν βρήκα σχέση με στάθη σε κάτι...
με βρήκες σε μέρα IQ ραδικιού?
:(
@γιάννη μου
...
πώς το κάνεις?
αλήθεια. πώς το κάνεις?
παίρνεις τις λέξεις μου
τις χαιδεύεις
τις ξαναβάζεις μαζί
και είναι πανέμορφες...
κάθε φορά με στέλνεις με αυτό.
πώς το κάνεις?
ΖΩγράφε μου γιάννη.
ναι, και μένα
όσες φορές, και όπως και να τ'ακούσω, με γλυκαίνει το τραγούδι.
μου κάνει καλό.
και συ.
μου κάνεις καλό.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.έχω μια ταχυπαλμία.
σήμερα μου θυμίζει πεταλούδα.
έτσι διαλέγω να το δω.
ΠΑΛΙ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ!
@κατερίνα σχόλιο 2ο
μα καλά.
τόσο εύκολα το κάνεις?
τι υπέροχος που είναι ο κόσμος σου. έχεις ένα μυαλό που μεγαλουργεί.
"και σιγουρα αξιζει τον κοσμο ολο και τωρα,εστω κι αν ειναι αλλιωτικος ο κοσμος πια.."
δεν λες ποτέ αυτό που περιμένει κανείς να ακούσει. ποτέ!
σούπα για τον κόμπο σε σένα...
σήμερα δεν περίμενα να μου γυρίσει έτσι. αλήθεια.
αλλά βλέπω όλο και περισσότερο πόσο σιαμαία είναι τα δύσκολα με τα επιθυμητά, τα άσχημα με τα όμορφα που λαχταράμε...
να ένα κείμενο που απαλά αγγίζει τα υποστρώματα, και σεις οι τρεις χωρίς βία είδατε απο κάτω.
με κάνεις να νοιώθω καλύτερη :)
μιλάω στεγνά
γιατί τα μάτια μου είναι υγρά
και θα υποπέσω σε μελό
ταχύτατα...
(όξω απο μας!)
μεγάλη αγκαλιά
χχχχχχχχχχχχχχχ
Επιτέλους λίγο φώς τι χαρά ω τι χαρά
τη καλησπέρα μου αν και λίγο ζαλισμένη απόψε
φιλί φιλί
@τάλισκερΜΟΥ και δεν δέχομαι κουβέντα σε τέτοια φορτισμένη κατάσταση που με φέρατε!
μπα. δεν γίνεται. είστε συνεννοημένοι να με φτάσετε στο burlesque απο την συγκίνηση...
και συ βρούτε?!!!
την ταχυπαλμία που σούλεγα πριν?
ε, καμία σχέση με τώρα... διαβάζω και νοιώθω τόσο τυχερή που σαν να με υπερβαίνει.
πόσο καλύτερα είμαστε οπλισμένοι στην επίθεση... έχουμε ξεχάσει το χάδι. κι όταν έρχεται απο ανθρώπους που σέβεσαι, είναι στρόβιλος η συγκίνηση. και δύσκολα τα λόγια.
το πρώτο κομμάτι σου θα το διαβάζω ξανά και ξανά, να χάνομαι στους υπεράνθρωπους έστω και με τσαμπουκά ...
το δεύτερο κομμάτι θα το έχω να με νανουρίζει όταν είμαι πιο ξύπνια απ'το καλό μου...
να είδες...
είχα δίκιο να νοιώθω παιδική αισιοδοξία σήμερα. αυτά τα ολοζώντανα καλούδια που μου φέρατε εδώ, αξίζουν όσο τίποτα.
έπιασε η ευχή μου
κι ούτε το κατάλαβα... :)
ΝΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΉ ΕΥΤΥΧΙΑΣ!
και μετά να μαζευόμαστε γιατί έχουμε αρχίσει να θυμίζουμε καταρράκτη. εγώ τουλάχιστον.
α παπα...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
πάω να κοιμηθώ αλλά σου υπόσχομαι οτι δεν νοιώθω καθόλου μόνη...
ευχαριστώ.
@αρτούμ'
απο φως άλλο τίποτα σήμερα.
αντανακλά όπου κι αν πέσει.
και το πιο όμορφο είναι το φως των ματιών γύρω μου.
πολύχρωμη καλησπέρα καλό μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
κοιτα στους φιλους μου στο μπλογκ μου,το λινκ ειναι το ΠΕΡΙΜΕΝΩ..κοιτα την αναρτηση για τον σκυλακο που εχει..
δώσε χρώματα ψυχής στο παιδί που δε γερνάει ποτέ κι αστο ν΄αλλάξει τον κόσμο τούτο...
@κατερίνα
ναι. οκ.
έβλεπα το "περιμένω" και νόμιζα οτι εννοούσες οτι με 'περιμένεις' να έρθω απο κει!!
συνεννόηση μπουζούκι.
το είδα, ναι.
:)
@αχ βρε δον
τι καλά που θάταν...
πόσο θάθελα να πιστεύω...
βλέπω συνεχίζεις το παραμύθι μου...
το παιδικό θαύμα.
ας ξαπλώσουμε λίγο σ'αυτό το σύννεφο.
όμορφα είναι.
:)))))
Για σκέψου τα χρώματα στην σκια...
Τα πριν σου τα μεταμόρφωσε ο καιρός στο τώρα και οι ρυτίδες σου είναι τα μετάλλια που η ζωή σου έδωσε...
Αχ ο εαυτός σου ακόμα αξίζει τον κόσμο όλο.
Μια αγκαλιά σου στέλνω
μαζί με το χαμόγελό μου...
Ετσι, γιατί σε γουστάρω!
Μια δειλή ακτίνα ήλιου
Με σημαδεύει...
Έτσι, τόσο δα
Για να πάρω δύναμη
Και να αφεθώ για λίγο
Σε μαγικές ιστορίες
Εξαφανίζω το άσπρο
Πρόσκαιρα με λύσεις.
Το ξέρω ότι είναι διάλειμμα.
Δε βαριέσαι…
Αυτή θα μπορούσε να είναι η σημερινή μου ανάρτηση.
Ειλικρινά δεν μπορώ να πω τίποτ' άλλο, γιατί εγώ δεν θα πέσω και τόσο ηρωικά...
Θάθελα να ρίξω βουτιά στη φωτογραφία σου, να ανέβω το σκαλί, να αγναντεύω μια τη θάλασσα, μια τον ουρανό... Λευκό υπάρχει παντού και στα χρώματά σου, πάρε το και βάλλε το σ'όλα τα χρώματα του κόσμου, να πάρουν λίγο από το άσπρο της ευτυχίας... να γίνουν καλύτερα, πιο φωτεινά... Οπως καλύτεροι είναι αυτοί που δεν τους χαρίζεται τίποτε... και έτσι γουστάρουν!!!!
@αλεξάνδρα μου
τα χρώματα στην σκιά ε?
λακωνικό το μήνυμα σου σήμερα...
δεν θέλω μετάλλια! αλήθεια.
μόνο λίγο πιο πολλή χαρά να παίρνω.
δεν μου φτάνει το ελάχιστο.
η αγκαλιά έφτασε!
:))))))))))))
χχχχχχχχχχχχχ
΅@εστρέλλα μου
ηρωικά έπεσα αφού μ'είχαν κάνει (όμορφο) κουρέλι ο γιάννης, η κατερίν και η τάλισκερ με την σειρά και στο καπάκι.
όχι λόγω αγανάκτησης!
έρχομαι να δω αν ανέβηκες πάλι στην κούνια σου...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
@adaeus
δεν είναι υπέροχη η φωτογραφία?
σαν stαirway to heaven ένα πράμα κι ας μην πιστεύω σε παράδεισο.
και γω θάθελα ν'αρχίσω ν'ανεβαίνω
και μετά να πετάξω προς τα σύννεφα. έστω και για λίγο.
να ξαπλώσω πάνω εκεί και να ρεμβάζω. ανέμελη.
το άσπρο εμένα μου αποδυναμώνει τα χρώματα, όπου το βρίσκω μούρχεται να τραβήξω πινελιές πάνω...
μακάρι να βρω την δύναμη να γίνω αυτό που λες μια μέρα:
"Οπως καλύτεροι είναι αυτοί που δεν τους χαρίζεται τίποτε... και έτσι γουστάρουν!!!!"
...καλύτερη.
καλό βράδυ
χχχχχχχχχ
Το ξέρω... τα διάβασα τα σχόλια, και κατάλαβα...
Κάτι τέτοιο εννοούσα κι εγώ...
Την ταύτιση, την αφιέρωση...
Τό 'πιασες τώρα;
Ξαναδιαβαζοντας βλεπω πως σου χαρισα λεξεις απο κατι δικο μου αγαπημενο /δεν χαριζω τις λεξεις μου..αυτες ειδικα που εχω κουρασει να φερω στα μετρα μου και τις φοραω κατασαρκα..
αλλα ειναι που τις κερδισες με το σπαθι σου.
@Τάλισκερ
Άστηνε, καλέ!!!!!!!!
Πόσο ηρωισμό πια να έχει η γυναίκα!!!!!!!
@Μάγια
Μη διαβάσεις, μη διαβάσεις!!! Θα σε σφουγγαρίζουμε...
@τάλισκερ
είναι ίσως γι'αυτό που μ'έστειλες το μεσημέρι έτσι.
δικές σου είναι.
πάλι :)
τώρα τι θα γίνει?!!!
πάλι τα ίδια?
πολύ σε φιλώ
καλό βράδυ
κλείνω απο δω...
@εστρέλλα
"θα σε σφουγγαρίζουμε"
ξεκινήστε...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
καλημέρα καλημέρα ετσι για καφεδάκι πέρασα και κουβέντα πρωινή
φιλί φιλί
μου αρεσε που εξαφανισες το ασπρο οταν το ντυσεις κοκκινο πες μου..
και μην ανησυχεις που δεν σου χαριζεται τιποτα ετσι αυτα που εχεις εχουν περισσοτερη αξια..
να προσεχεις
Agaphth Maya,
Kat'arxas na s'euxaristhsw gia to promotion tou keimenou, tha se protimhsw sto mellon se analoges periptwseis! :P
Xairomai polu pou s'ekane kai gelases! H alh8eia einai oti ki egw, meta apo peripou duo evdomades apo tote pou to diavasa, sunexizw kai gelaw se asxetes stigmes monh mou epeidh mou'rxontai atakes apo to mail auto!!!
As elpisoume kai se volume 2!!!
@αρτουμ'
είδα την καλημέρα σου αλλά προσπάθησα να λείπω απο δω το πρωί γιατί είχα δουλειά που έπρεπε να τελειώσω...
καλησπέρα πια
χωρίς άλλες υποχρεώσεις σήμερα
και προσμονή για τζίμη πανούση απόψε!
:)))))))))
χχχχχχχχχχχχ
πώς είσαι εσύ? έχω καιρό να δω τα δικά σου... για νάρθω μία...
@rip1708
είδες?!!!
και γω πολύ το χάρηκα! χεχε
όχι θα τάφηνα...
κόκκινο λες ε?
όπου και να σεργιανίσεις
έχει κόκκινο.
πάντα έχει κόκκινο.
ήρθα κι απο σένα
γράφεις ωραία
θα ξανάρθω...
με προσέχω ναι :)))))
καλό μας απόγευμα!
@νίνα!
μην φανταστείς οτι τόχω το δαφημιστικό! πρέπει να γουστάρω για να μου βγεί έτσι!
παρεπιπτόντως, δεν ξέρουμε ποιός το έγραψε? είναι κρίμα ένα τέτοιο κείμενο να κυκλοφορεί ανώνυμο...
πολύχρωμη καλησπέρα!
ναι μακάρι νάχει κι άλλο!!!
Σου έχω παιχνιδάκι να ξεφύγεις...
Ελα για τις λεπτομέρειες...
Θα σου αρέσει....
Μην ξεφυσάς...
Σε νιώθω...
αν σε ταξίδι σε προ(σ)καλέσω θα ΄ρθεις;
Φιλιάαααααα
"..*το αφιερώνω σε μένα που δεν μου χαρίζεται τίποτα. -έτσι. γιατί γουστάρω."
Respect πολύχρωμη μου φίλη και αα..σήμερα κερνώ εγώ καφέ:-)
@αλεξάνδρα
καλημέρα με κεφάλι λίγο κοπανημένο...
τώρα σηκώθηκα
λίγες ώρες ύπνο
πήγα στον τζίμη πανούση εχτές...
τι θα σας κάνω με τα παιχνίδια?!!!
θάρθω να δω.
εντάξει δεν ξεφυσάω. εντάααααξει.
θάρθω να δω χωρίς να υπόσχομαι.
φιλιάααα
χχχχχχχχχχχ
@ντίβα μου!
και τον θέλω τον καφέ πολύ λέμε!
ήλπιζα να περάσεις
- πριν να ξέρω οτι ήσουν under the weather! -
στην προηγούμενη αγανάκτηση
που προσπαθούσα να εξηγήσω το άσπρο
με τις αποχρώσεις των μπλογκοφίλων...
κάπου εκεί είσαι και συ :)
καρασμάτς!
Post a Comment