Ο χορός των αποχρώσεων

Η ζωή των άλλων

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος Πρώτη εκτέλεση: Β.Παπακωνσταντίνου

Οι τοίχοι γέμισαν αλμύρα τα κλάματά σου είναι παντού κάτι σου είπα για τη μοίρα και μου 'πες η ζωή είναι αλλού Σε παίρνει πάλι η θάλασσα των δυνατών σινιάλων κι εγώ σου λέω πως αλλού είναι η ζωή των άλλων Παλι μιλάς για ξένους τόπους λες κι έχεις κι άλλη μια ζωή πάλι χαμένη μες στους τρόπους να γίνονται όλα απ'την αρχή Τα φώτα μη σε κλέβουνε των πλοίων των μεγάλων αυτή για μας είναι η ζωή, η άλλη είναι των άλλων

Το τραγούδι αυτό το άκουσα μια φορά. έκτοτε δεν μπορώ να το βρώ να το κατεβάσω. "Οι τοίχοι γέμισαν αλμύρα..." μου άρεσε αυτό και κάποιες φορές δεν τόχουμε νοιώσει? .... Έχω μια αδυναμία έκφρασης με λέξεις τελευταία. λίγο σαν νάχω βρεθεί με μια έκπληξη μπροστά μου και να μην ξέρω να την χειριστώ. σε όλα όμως. και ακριβώς επειδή την ζωή μου και ό,τι την απαρτίζει ή λαχταρώ το βλέπω σαν χρώμα, συνειδητοποιώ οτι τίποτα δεν είναι μονόχρωμο. τα όμορφα έχουν και σκούρα μαύρα μέσα. είναι οι περασμένες πληγές που σηκώνουν την χαρά πιο πάνω. και τα δύσκολα όλο και κάποια λάμψη πολύχρωμη θα έχουν. ξέρεις τι είναι? είναι η παλιά ανέμελη ευτυχία πριν. ή και η επόμενη που καραδοκεί μες τα δάκρυα..υπάρχει σκιά χωρίς φως...? σου λέω, τίποτα δεν έχει μόνο ένα χρώμα. Και μέσα μου τώρα...εκατοντάδες χρώματα χορεύουν και ανταλλάσουν ζευγάρια. η θλίψη με την απώλεια, η χαρά με την έκπληξη, το κενό με την μοναξιά...ατέλειωτη η λίστα. μα η ορχήστρα συνεχίζει να παίζει. κάποτε χαρούμενα, και άλλοτε όχι. και πολλές μελωδίες ενδιάμεσες...αυτές που δεν μπορείς να προσδιορίσεις. Αλλά επειδή την βλέπω την δουλειά: έτσι θα με πάει, λέω να κάτσω αναπαυτικά και να την ακούσω...έχω γίνει σαν τις εγκύους! το μυαλό μου σούπα και μια ευσυγκινησία απίστευτη! δακρύζω και μπορώ να κλαίω με το πιο μικρό πράγμα. σαν οι χορδές να είναι όλες τσίτα. ακόμη κι αυτό με "διασκεδάζει". δεν είχα ποτέ εύκολο το κλάμμα. τώρα? λυτρωτικό. και τελικά γλυκό...γιατί εκεί που πέφτω, κάτι όμορφο θα δω και το χαμόγελο δεν το γλυτώνω! είναι η μαγκιά του να έχεις παιδιά. δεν μπορείς να μην κολυμπάς στην ευτυχία no matter what. γιατί μόλις δεις το χαμόγελο τους, μόλις σου κάνουν ένα χορευτικό ή σου πουν σ'αγαπώ πολύ, όλα τα άλλα διαλύονται μαγικά... Ευχαριστώ που μου μαθαίνετε πόσο αντέχω κοριτσάκια μου! p.s. είδες που το είπα μόνη μου...σούπα το μυαλό! διαβάζεται καν?