Wednesday 4 November 2009

Νοιώθω χρώματα...



Γλυκιά νύστα… Μια κούραση παντού χαϊδεμένη από ολοκλήρωση… Ταυτόχρονα σχεδόν … οι τελευταίες πινελιές, κάτω δεξιά, με μαύρο στο λεπτό πινέλο. Ο τρίτος πίνακας της ενότητας στην τελική του μορφή. Όχι, ποτέ το ιδεατό. Ένα άγγιγμα μόνο που σε ανατριχιάζει με υπόσχεση… χαϊδεύω τον καμβά, τον φέρνω κοντά στην μύτη με κλειστά τα μάτια και έπειτα τον στήνω απέναντι μου. ή μάλλον στήνω εμένα απέναντι του. Μα δεν ξέρεις ότι εμένα κρίνω πάντα πρώτα? Πειραματίζομαι τα χρώματα μέχρι την τελική προσφορά. κι όταν στεγνώσουν, τότε λήγει το κόρτε. Έδωσα ό,τι περισσότερο είχα εκείνη την στιγμή. Αποτυπώθηκε? Ανάβω ένα τσιγάρο. Δεν κοιτάω για λίγο. Αφήνω την μνήμη να παίξει κάθε εικόνα, όλες τις αισθήσεις που είχα για λίγο έμπνευση… πρέπει να πάω πίσω πολύ. Πριν σκεφτώ το τελάρο στα χέρια μου. Ένα πανηγύρι συναισθημάτων μ’έφτασε εδώ. Ο πίνακας είναι μόνο ένα σοκάκι μου. Κι έχω πολύ δρόμο ακόμα. Το σκούρο φως του χειμώνα με ωθεί στα χρώματα. Κοιτάζω ξανά τον πίνακα… Ναι. Χαμογελάω λίγο.
 
*ακούγεται το romance from piano concerto #2 του mozart

45 comments:

koulpa said...

είμαι σε φάση.. δυσκολεύομαι να απενδήσω χρονικά.. στη ζωγραφική.. αλλά επενδίω στην κατασκευή.. καιπερίπου να ίδια συναισθήματα προσφέρει.. :):)
καληνυχτούδια κι απο εδώ πεταλούδι μου :):)

Talisker said...

Τελειο?
-Τελειο!!!!

δεν ειναι μαγικη αυτη η στιγμη της δημιουργιας??
-της ολοκληρωσης απο τη συλληψη μεχρι τη τελευταια πινελια..

απο το σημειο μηδεν του ματιου στον καμβα και στο κεντρο της μυτης μεχρι το χρωμα να στεγνωνει..


κι αυτη η προοπτικη του δρομου..
υπεροχη ..

χωρις πλακα απο τα πιο ωραια σου κειμενα
μυριζει ενταση , χρωμα και ομορφια!!!

(στην παρενθεση να μου ολες εκεινες η λεξεις που λες )

παντως ασυναισθητα μολις το διαβασα αυτη μου ηρθε να πω...

-ΗΔΟΝΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
(καλα εσυ πες την οπως θες :::)
(σημερα δεν θα μαλωσουμε το εχω αποφασισει!!!::)))

φιλια πολλα !!καλημερα !!

Yannis Petsas said...

Ονειροπαρμένη... αλλά είσαι σε καλό δρόμο, συνέχισε. Φιλιά σε όλους και καλημέρες.

Ιορδανίδου Όλγα said...

Ζωγραφίζεις!!!Τι ωραία που είναι να ζωγραφίζεις!!Σου εύχομαι χρώματα, χρώματα, χρώματαααα....

Dee Dee said...

Οταν στο τελος της δημιουργιας μας ξεφευγει αυθορμητο χαμογελο τοτε ειναι στιγμη ευτυχιας.... βλεπω την αρπαξες και την εζησες :)

Και μπραβο σου και ζητω :)

xxxxxxxxx

maya said...

@κούλπα μου
αυτό το 'περίπου' ...
τα πιο πολλά απο ένα περίπου ξεκινάνε τελικά .
πώς εξελίσσεται, είναι το θέμα :)))

χαίρομαι που νοιώθεις τόσο έντονα και συ .
δεν είναι περίεργο αν ξέρει κανείς το επίπεδο της δουλειάς σου .
θέλω να πω, φαίνεται η αγάπη .

καλησπέρα μας
χχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@τάλισκεμεάκι μου
θεωρώ άκρως γοητευτικό όλο αυτο το οδοιπορικό
ίσως ακριβώς γιατι πάντα φλερτάρεις
αλλά δεν ΦΤΑΝΕΙΣ το ιδεατό σου ...

κάποιες φορές όμως
νοιώθεις μεγαλύτερη σύμπνοια
του 'μέσα σου' με την δημιουργία σου ...
της έμπνευσης με την αλήθεια ...
της σκέψης με την έκφραση ...

τι στιγμή ...
επισκιάζεται ο χρόνος πραγματικά !

όπως τόπες :
η ηδονή της δημιουργίας ...

η τροφή μας με άλλα λόγια .
:)

χρώματα ε ?
αααχ ... σέρνουν καράβια !!!!!


πολύχρωμη καλησπέρα !
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@γιάννη μου
και ό,τι θα έλεγα ότι δεν ξέρεις παρά μόνο εμπειρικά
αν πήρες τον σωστό δρόμο !
ευχαριστώ !!

"ονειροπαρμένη" ε ?
βρε να με παίρνει και να με σηκώνει anytime !

εσύ κι αν ξέρεις !

σε φιλώ
χχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κάρπε ντίεμ !!
στα χρώματα δεν έχει ποτέ "αρκετά . φτάνει! "
δώσεεεεεε !

ναι
νοιώθω πολύ τυχερή που έχω αυτήν την έκφραση .
θάσκαγα πολλές φορές χωρίς αυτήν την διέξοδο :)
είναι δώρο ανεκτίμητο ...


χάρηκα που πέρασες !
χχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ντίντι μου
αμ θα την άφηνα ! :)))
είπαμε ! είναι λίγες οι στιγμές ευτυχίας .
δεν είμαι αφελής !
και τις σταγόνες προσέχω .

την ΈΖΗΣΑ και την αποτύπωσα ΠΑΝΩ στον χρόνο .
όπως τόπες : το αυθόρμητο χαμόγελο γιορτάζει .
πηγαίο είναι, ό,τι νοιώθει κάνει !
:)))


καλησπέρα λακάκια μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Negma said...

Τα όσα έδωσες, ΣΙΓΟΥΡΑ αποτυπώθηκαν. Απλά, όπως σε όλα τα έργα τέχνης, εξαρτάται κι από το ποιος θα το δει, πως θα το δει, και πόσο έχει την ικανότητα να τα εισπράξει. Αλλά αυτό ας απασχολεί τον "θεατή". Τον καλλιτέχνη δεν τον απασχολεί πια, από τη στιγμή που κάτι φεύγει πλέον από τα χέρια του. Τον ενδιαφέρει, ναι. Αλλά δεν τον απασχολεί.

Η ομορφιά που έδωσες, είναι εκεί.

maya said...

@εστρέλλα μου !
μου θύμησες εκείνη την βίαιη στιγμή ...
τον πίνακα που με τόσο ψυχή κατάφερα
και ο "αποδέκτης" τον αντιμετώπισε σαν μια σακούλα πατάτες ...

είναι πολύ δύσκολο πάντα να 'αφήσεις' κάτι που αγάπησες
αλλά όπως λες
φεύγει πλέον απο τα χέρια μας .

και η ομορφιά ναι. είναι εκεί .
είναι δημιούργημα .
άρα υπάρχει :)
κι ας προχωράμε στα σοκάκια ...
αποτυπώνουμε και δυναμώνουμε .
σαν μικρά φανάρια, η κάθε όμορφη εικόνα ...

αλήθεια εξασκείται η έκφραση στην ομορφιά ...?
μμμμ

μου αρέσει αυτό ...
μου κάνει καλό .

σε φιλώ πολύ πολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

Yannis Petsas said...

Μα τι γίνεται; Γιατί έφτιαξε πάλι ο καιρός; Μα δε θα ηρεμήσουμε ποτέ πιά σ' αυτήν την πόλη;
Και τι ανέκφραστα πράγματα είναι αυτά; Γιατί δεν εκφράζετε τις απόψεις σας; Γιατί δε μιλάει κανείς;
Κι εσύ κυρά πεταλούδο, που είσαι τέλος πάντων;

maya said...

αχαχα @γιάννη μου
είδες τι κάνει το ντάλε κουάλε ?
τσουβάλιασες τόσο ανέκφραστο
που ούτε εσύ δεν το μπορείς άλλο !!!

η δικαίωση !

να εκφράσω γνώμη ?
λυπάμαι για τον χειμώνα που του κλέβουν την αίγλη και την σκοτεινιά .
το βρίσκω ξεδιάντροπο .

σήμερα παρέδωσα τους τρεις πίνακες
και είμαι πολύ χαρούμενη μαζί μου :)
και πήρα και όλη την χαρά του "αποδέκτη" !!!
τέτοιες στιγμές είναι κορυφαίες ...

Μαρινα ..... said...

μια κουραση...σεντονι απλωσε
αποχη...τυφωνες οι μερες..
κι οι ωρες καταιγιδες...
μα...
παντα καθαρση θα ειναι η βροχη...

" αναβω ενα τσιγαρο" ...ξανα
απ΄τα απαγορευμενα...:)

" A Π Ο Τ Υ Π Ω Θ Η Κ Ε Σ "
μαγευτρα....
τα χρωματα σου....
οι Δημιουργιες σου....
με ανατριχιλα υποσχεσης...
"αφηνω την μνημη" σε τρελα παιχνιδια να με παρασερνει....
κι εισαι σε πρωτο πλανο...κι ειναι οι χρβματισμενες λεξεις σου το φοντο....

................................................
καλησπερα μαγευτρα....
με πολλα πολλα πολλα....

Αλεξάνδρα said...

Οταν μπορεί η κάθε δημιουργία να σε γεμίζει και να σε κάνει να νιώθεις ολοκλήρωση, τότε σημαίνει πως έγινε με χαμόγελο, με δάκρυ, με καρδιά...

Αντανακλάσεις του εαυτού, οι δημιουργίες μας, καθρεπτίζουν αυτό που είμαστε, αυτό που γίναμε...

Εχουμε ανάγκη τον χειμώνα φέτος νομίζω...

Αργησες αλλά πάλι έγραψες φιλενάδα

maya said...

τι χαρά είναι αυτή απόψε ?
δύο φίλες! μαζί ήρθατε ?!
να βγάλω περγαμόντο ?
ή μήπως είμαστε για μια βότκα ...?
:)))))



ΜΑΡΙΝΑ ΜΟΥ !
σε πεθύμησα .
τ'ότι είμαι σε πλάνο είναι ήδη πολύ για μένα
και σευχαριστώ .

και δεν θα βαρεθώ να το λέω
ότι αυτή η δύναμη που βγάζεις ...
αυτή η βροχή που τολμάς και την δοξάζεις ...
αυτό το γέλιο σου που τρέμουν οι ασχήμιες ...

τι να πω ρε συ μαρίνα ?!!!
respect .
:)&

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

ΥΓ.ΠΌΣΟ χάρηκα που νάσαι !

Αλεξάνδρα said...

φιλιά σε όλη την όμορφη παρέα!!!!

Ταλισκερ εμπνευσμένη,

Μαρίνα εξαφανισμένη,

Dee Dee γλυκιά μανούλα,

Γιάννη διάσημε πια,

Κulpa εναλλακτικέ δημιουργέ,

negma, το χιούμορ προσωποποιημένο

maya said...

@αλεξάνδρα μου !!!
:)))

(μα πολύ χάρηκα !)

όπως τόπες :
χαμόγελο + δάκρυ = καρδιά

και λες για αντανακλάσεις
πόσο σωστά το ένοιωσες ..
βρίσκομαι μέρες τώρα με την αίσθηση αυτού του ήμουν, είμαι, πάω
και το πιο σημαντικό μου όνειρο είναι να 'αδειάσω' απο όλα αυτά τα έργα που ήμουν

για να μπορέσω ...
να προχωρήσω
στην επομενη εικόνα του καθρεφτη μου :)

με βαραίνει αυτή ακριβώς η ιστορία μου
που γράφεται με χρώματα και πινελιές
όσο μένει κοντά μου .

ΕΓΩ 'έγραψα' ?
εσύ με 'διάβασες' !


όσο για τον χειμώνα
συμφωνώ πολύ .
ο εξαγνισμός περνάει απο σκούρα κύματα .
θα κολυμπήσουμε για να φτάσουμε απέναντι !

και πρόσεξε : νησί θάναι ...
η θάλασσα δεν τελειώνει πουθενά :)))

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

αχαχα μια χαρά σούμα έκανες !!!
πάμε για ύπνο ?
αποφώνηση έκανες τώρα ?

αχ βρε γιάννη τι χάνεις με τα ψάρια ...

Αλεξάνδρα said...

Ε ναι, λίγο πριν την καληνύχτα, πέρασα βόλτα στα μέρη σου.

Είχα τέτοια χαρά που ζωγράφισες λέξεις που αλίμονο που δεν θα ερχόμουν....

Ψάρια; τι χάνει ο Γιάννης με τα ψάρια; ποιά ψάρια;

maya said...

υγ.μην τα βγάλω καμιά μέρα στον δρόμο όλα
και τα πάρει το ρέμα ...
τελειωμένα και ημιτελή έργα !

γιατι με τόσο τρέξιμο
θολό βλέπω το πλάνο της έκθεσης ...

maya said...

μονολογούσα, σόρι .

ψάρια είπε ο άνθρωπος .
ότι θάτρωγε ψάρια και να μην τον απασχολήσω !

;)

Αλεξάνδρα said...

έλα έλα μην γκρινιάζεις.

αφού ξέρεις ότι πάλι θα βρεις τρόπο και θα τα καταφέρνεις.

Σαν τον superman είσαι η superwoman....

ολα ολα ολα

maya said...

αχαχα οκ !
ας πάρω την μπέρτα μου λοιπόν
και συ την δική σου
και να πάμε για όνειρα υψηλά
...και πολύ υπόγεια επίσης !!!


καληνύχτα φιλενάδα !
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Αλεξάνδρα said...

άντε καληνύχτα μας λοιπόν

παίρνω την μπέρτα μου και


φρρρρρρρρττττττττττ

φιλιά

Μαρινα ..... said...

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
Φ Ι Λ Ε Ν Α Δ Ε Σ !!!!!

adaeus said...

... όταν ακούω τα ρομαντικά πλήκτρα του Μότσαρτ, με μάτια υγρά συνήθως, μπαίνω μέσα μου βαθιά και γυμνά...
υποκλίνομαι στο δημιουργό και αναζητώ το συναίσθημα, κλέβω λίγη ομορφιά και την κάνω δική μου...

... αγνότης και καθαγιασμός...

τότε θάθελα να ήμουν και μουσικός και ζωγράφος και όλα μαζί...
και πόσο χαίρομαι εσένα και την ψυχή σου....
τα δικά σου χρώματα και αισθήματα... στον καμβά να μπορείς να μεταφέρεις...

και είμαι σίγουρος πως με μπόλικη ομορφιά το κάνεις... γιατί τίποτε από τα καλά της ψυχής δε σου λείπεις ...


χχχχχχχχχχχχχχχχχ

Yannis Petsas said...

Μιά καλημέρα, καλή φαίνεται. Ήσυχη, καλή θερμοκρασία... καλά θα πάει. Τα φιλιά μου.

maya said...

@adaeus μου
έχω έναν φίλο συγγραφέα λάτρη της μουσικής .
ψάχνει, δέχεται, ΑΚΟΥΕΙ όλες τις μουσικές .
όταν λοιπόν μπλοκάρω απο έμπνευση
πάντα με γυρνάει στην κλασσική μουσική .
δεν ξέρω αν έχω πειστεί απόλυτα ότι είναι η μόνη 'αληθινή' πηγή του θείου στον ήχο
αλλά σίγουρα είναι μαγική .

μακάρι να τα κατάφερνα όπως λες !
εδώ περιέγραψα μια στιγμή που ΜΠΟΡΕΣΑ να μεταφέρω, όπως λες
κάτι απο το γαϊτανάκι των χρωμάτων μου .
τις περισσότερες φορές πασχίζω ιλιγγιωδώς ...
είναι τόσο πιο ισχυρά τα χρώματα του νου ...
δεν στριμώχνονται στον επίπεδο καμβά :)


γι αυτο και γω θαυμάζω τους μεγάλους δημιουργούς ...
ξέρω τι λες !
το ανθρώπινο θείο .

:)))))


πολύχρωμη καλημέρα μας
καλέ μου adaeus !
πάντα με στηρίζεις, νοιώθω :)

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@γιάννη μου
πολύ καλημέρα μας!
έχω μπροστά μου δύο τετράγωνα μεγάλα τελάρα
που μόλις χτες παρέλαβα .
(με εξιτάρει πολύ το πακέτο !)
κοιτάζω έξω απο το παράθυρο μου τα ήρεμα, όπως λες, σύννεφα
και ακούω μουσικές ...

μμμ ...
ναι ωραία μέρα ξημέρωσε ...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Yannis Petsas said...

Από μουσική αυτός ο φίλος σου μάλλον είναι στατικός. Όσο για τον δικό μου φίλου που σου έλεγα είναι σαν αντικατοπτρισμός των παιδκών μου χρόνων, σαν σήμα κατατεθέν κάτι.
Και ναι, τα λευκά τελάρα είναι υπέροχα. Γεμάτα προσδοκίες.

maya said...

@γιάννη μου
έχω πάει απίστευτα ταξίδια με αλλοπρόσαλλους ήχους ...
έχω νοιώσει όλες τις βαθμίδες συναισθημάτων με την συντροφιά της μουσικής
και ναι, δεν είναι μόνο η κλασσική .

είναι η εναλλαγή .
αυτο είναι για μένα .
να πιάσω κάθε φορά την διάθεση μου σωστά απο τις νότες
για να με μεταφέρω πιο πέρα .

προσδοκίες ...
:) μμμμμ ναι ...
υπέροχη στιγμή κάθε φορά !

ίσως γιατι δεν βλέπουμε ποτέ τον λευκό καμβά και σελίδα έτσι .
γεμίζει υποσχέσεις πριν ακόμη τα αγγίξεις ...

adaeus said...

Πάντα...

maya said...

σευχαριστώ.
σημαίνει αληθινά.

Talisker said...

δεν μου λες??
εχεις μπερδεψει τα μεηλ μας
με την αναρτηση μου στο μαυρο??
και τα σχολια της Αλεξανδρας????

αχ!

επαθα μια συγχιση!

maya said...

μην έχεις σύγχυση .
δική μου είναι αυτή !
μια χαρά είσαι !!!
:)

Ηλιαχτίς said...

Όταν εσύ ΝοιώθειΣ ΧρώματΑ
το αποτέλεσμα είναι να κάνεις τους άλλους
να ΔουΝ ΑγάπΗ ..!

και ξέρεις πόσο μου αρέσουν τα πινέλα της ψυχής σου έτσι ..;
Γιατί φτιάχνουν τους πιό όμορφους πίνακες στα μάτια της καρδιάς μου .
Γιατί εκείνο το παράθυρο που σε εμπνέει , στον τοίχο του όμορφου μυαλού σου , έχει την καλύτερη θέα .
Γιατί αυτά τα πινέλα γαληνεύουν το περίγραμμά μου ..!

και ξέρεις πόσο μου λείπεις έτσι ..;


είμαι εδώ γύρω και σας παρατηρώ όλους
και μου λείπετε !

ΜατσΆ μουτσΆ μπούκλα μου *

Χάρις said...

Έρχονται ώρες που λες
θέλω ν' αγγίξω!
στα δάχτυλα να μείνει ίχνος
χρώματος

Έρχονται ώρες που λες
θέλω να δω!
στο βλέμμα να μείνει ίχνος
στιγμής ανθρώπου

Φιλί

maya said...

@ράγιω μου γλυκιά ...
είναι σαν να μου έγραψες ποίημα
αυτά σου τα λόγια !
πειράζει που τα διαβάζω ξανά και ξανά ?
:))))))))

επιλογή είναι η θέα μας .
κανείς δεν στην κάνει δώρο .
την διεκδικείς . αλλά αξίζει :)))

και μένα μου λείπεις
και σαν αρκετά το είπαμε !
ας κάνουμε κάτι πια γι αυτο !!!

ε ? τι λες ?

σε φιλώ πολύ πολύ πολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@χάρις !
τα χρώματα είναι αποτέλεσμα αφής .
το βλέμμα είναι το άγγιγμα .
καμιά φορά που αδειάζουμε ως το γκρι
είναι που λείπει αυτο το συναίσθημα ...
αυτό που όταν το αγγίζεις
όταν σε αγγίζει
είναι γιορτή
είναι ο κάθε λόγος που υποφέρεις τα γκρί ...

αχ αυτές οι στιγμές ...
ΟΙ στιγμές .
ιεροτελεστία ομορφιάς .


ωραίες σκέψεις μες την βρόχη !!!

καλημέρα μας
χχχχχχχχχχχχ

Yannis Petsas said...

Εγώ να σου πω τι θυμάμαι; Αχνά θυμάμαι, πρόσωπα, στιγμές, σαν σκηνές από θέατρο, παράταιρα πράγματα. Θυμάμαι οσμές, βλέμματα, φωνές ή νομίζω πως θυμάμαι, θυμάμαι πολύ λίγα πράγματα για μια ζωή, θυμάμαι ας πούμε την Πόπη που φορούσε αθλητικά, μποτάκια κι από μέσα ψηλοτάκουνα να δείχνει ψηλή και περπατούσε λες με ξυλοπόδαρα, άσχετα πράγματα.
Θυμάμαι που 'βρεχε και που ξεροστάλιαζα έξω από την πόρτα στο περίπτερο της Ύδρας, που 'χα μουσκέψει ως το κόκαλο, μια μέρα σαν κι αυτή, θυμάμαι τη γιαγιά μου που με τάιζε, που έδενε τα ρέστα απ' τα ψώνια στο μαντήλι και τα 'κανε κομπόδεμα, αλλά χρειάζεται να καταβάλω προσπάθεια να θυμηθώ οτιδήποτε, λες και πήγε κάποιος κι όλα αυτά τα έσβησε.
Θυμάμαι και τα χρώματα, βέβαια τα θυμάμαι αλλά δεν μπορώ να σου πω πως είναι να νοιώθεις τα χρώματα, απορώ εσύ που μπορείς.

maya said...

@γιάννη μου
δεν ξέρω τι μένει ... αλήθεια ...
αυτό που λες ότι μπορώ
είναι πείσμα .
καθαρός χυμός απο μαυρόασπρα .
τα χρώματα είναι ο φάρος μου .

δεν την παλεύω αλλοιώς .

τα εκμαιεύω απο κάθε εικόνα όπως αυτές που περιγράφεις
απο κάθε θύμηση μυρωδιάς, αίσθησης, προσδοκίας ...

αλήθεια λες δεν μπορείς ?
εγώ καθώς σε διάβασα, πλημμύρισα τα δικά σου χρώματα .
μ'αρέσει πώς χωράς όλες τις εκφράσεις τόσο 'ανέκφραστα' ...
προδίδεσαι γοητευτικά .
:)

μια μέρα σαν αυτήν
μπερδεύονται οι στάλες της βροχής με δικές μου
και θέλω αυτήν την ευαισθησία .
ποτέ δεν ένοιωσα βράχος .

καλημέρα ΕΙΝΑΙ
χχχχχχχχχχχχχχ

fractal said...

Καλημέρα. Μπήκα δειλά-δειλά από μια γερή σπρωξιά που κάποιος κοινός φίλος μου έδωσε.
Το κείμενό σου μου έδωσε την ευκαιρία να ξανασκεφτώ τη αρχέτυπη αίσθηση που κατά τη διάρκεια της ζωής μου βρίσκει διαφορετικους τρόπους να εκφραστεί.
Ότι η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ είναι ταυτόσημη με τη ζωή.
Σταματά κανείς να ζει όταν σταματά η διάθεσή του να δημιουργήσει.
Χάρηκα που μπήκα εδώ.

maya said...

@φράκταλ !
και γω χάρηκα που ήρθες :)
ελπίζω νάταν γούρικη η σπρωξιά .
κάποιον υποπτεύομαι ...

...και σταματά να δημιουργεί
όταν δεν χαίρεται που ζει .

μου ενέπνευσες και μένα σκέψεις
και τις αγανάκτησα απο πάνω !
σε πήρε και σένα η μπάλλα :)

πολύχρωμη καλησπέρα
:))))))))