Friday 6 April 2012

Befriend The Enemy...


Αντιγράφω τις μουσικές μου σε καινούργιο laptop και ακούω σκοπούς άλλης εποχής. Θυμάμαι βέβαια. Θυμάμαι καλά τι έξυνε πληγές, σε ποια τραγούδια έκλαιγα στ’αυτοκίνητο μόνη, τι με ταξίδευε όταν έψαχνα ανάσα, τι γιάτρευε την απόγνωση μου… τον πόνο, την απώλεια, το μίσος, τον φόβο, τον έρωτα…

Η μουσική είναι το πιο δυνατό τεφτέρι αναμνήσεων. Μα η πιο μεγάλη στιγμή είναι όταν πλέον αντέχεις να ακούσεις κάθε «ΤΟ τραγούδι» χωρίς να πονάς. Τι υπέροχο παυσίπονο ο χρόνος που τόσα του καταλογίζουμε… Σαν την μοναξιά, με την αλλόγιστη δύναμη της…
Μεγάλη μαγκιά η αποδοχή του αντιπάλου. Ο σεβασμός. Befriend the enemy. Γίνεται όχημα ο χρόνος. Τα πυρά μαλακώνουν. Ο χρόνος χορεύει ΜΑΖΙ σου, η μοναξιά γίνεται ένας υπέροχος διάλογος, σχεδόν ερωτικός. Όλα αντιμετωπίζονται άμα κοιτάς κατάματα. Έντονα όπως όταν κοιτάς τον πόθο… Είναι μεγάλη ανακούφιση να αγκαλιάζεις τις αδυναμίες σου. Όλα τελικά μέσα μας θέλουν στοργή. Ειδικά τα αρνητικά συναισθήματα που αντανακλαστικά μάθαμε να κρύβουμε. Και τις αλήθειες. Που χρωματίζονται από ΘΕΛΩ και ξεπλένονται στον βωμό των συμφερόντων.

 
Αυτό είναι το μεγάλο δώρο του χρόνου. Η εμπείρια. Που σε ελευθερώνει από τις λεπτομέρειες και σου χαρίζει εκείνη την πανοραμική θέα στην Μεγάλη Εικόνα. The big picture. Όσο λιγοστεύει ο χρόνος, τόσο περισσότερο ΖΕΙΣ. Πιο ειλικρινά, πιο δυναμικά. Χωρίς ντροπή ή αναστολές για τα θέλω σου. Χωρίς δισταγμό να δίνεις φωνή στο συναίσθημα, με όποιο κόστος. Χωρίς να μετράς το κόστος. Μόνο το κέρδος. Που είναι πελώριο γιατί κερδίζεις την Φωνή σου. Και τότε πια σιγά-σιγά... γράφεις ΤΟ τραγούδι ΣΟΥ. Μην ξεχνάς ότι σιγοτραγουδώ

*ακούγεται το save yourself των hiatus

23 comments:

Dee Dee said...

Εγραψα ενα σχολιο, βγηκε αρκετα προσωπικο και στο εστειλα με μειλ :):)

Μα ποσο δικιο εχεις σε ολα!

Φιλια πολλα!!!!!!!!!!

Negma said...

Χα χα χααα!!! Απίστευτο...

Διαβάζω, διαβάζω... παθαίνω όλα αυτά που παθαίνω, ξέρεις, που παραμιλάς, που κουνάς κεφάλι, που αναστενάζεις...

Και εκεί που πάω να πατήσω τα σχόλια σκέφτομαι: "Τι πάω να γράψω τώρα σε σχόλιο? Τι από αυτά που θέλω να πω, λέγεται σε σχόλιο? Αυτό θέλει κανονικά καφέ από κοντά, και στη χειρότερη, e-mail!"

Και μόλις ανοίγουν, βλέπω το σχόλιο της Ντη!!!!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μου έκανε πολύ καλό το κείμενό σου. Σαν να μου κουνάει μπροστά μου κάποιος κάτι άκρως επιθυμητό και να μου λέει "το βλέπεις? δικό σου είναι και σού 'ρχεται!".

Μου ζωγράφισες την εικόνα, πως το λένε? Την είδα και είπα "αυτό θέλω και χαίρομαι πολύ που ΘΑ το έχω".

Γιατί δεν μου τη ζωγράφισες μόνο. Μ' έπεισες και για το ότι θα τη ζήσω. Ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει δική μου.

Είμαι που είμαι σε αισιόδοξη κι ανάλαφρη φάση, ήρθε κι έδεσε.

Νά 'σαι καλά!!!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Anonymous said...

Κατ' εμέ δύο πράγματα είναι οι δυνατοί κουβαλητές αναμνήσεων, οι αναστροφείς του χρόνου και όχι μόνο: Η μουσική και οι οσμές. 'Εγραψες και πολύ όμορφα, για το πρώτο. Δυνατό και το δεύτερο. 'Ισως του αξίζει μιά μνεία...

maya said...

@ντίντι μου
άνοιξα απο το κινητό εχτές και είδα το μέιλ
αλλά δεν μπορούσα να γράψω και γω σεντόνι απο κει :))

δεν είμαι σίγουρη για το στρωτό της γραφής
γιατί άρχισα να γράφω και πήγαινα εκεί, μετά πιο εκεί, έπιανα το ένα, ήθελα να πω και τ'άλλο...
κατάλαβες .

θα σου απαντήσω με την ησυχία μου στο μειλ ...

σε φιλώ πολύ πολύ
καλό σ/κ
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@εστρέλλα μου
γελάω γιατι σκέφτομαι εκείνα τα παλιά τα σχόλια
που λέγαμε ο ένας του άλλου τα 'μέσα'
τύπου: "ΑΥΤΌ που λέει η τάλισκερ/στέλλα/μάγια!"
αχαχα

πιάνω μάλλον πολλές χορδές με αυτές τις σκέψεις
γιατι αγγίζω πολλά θέματα παράλληλα.
κάπως όπως είναι το κεφάλι μου τώρα...

ό,τι γράφουμε είναι όπως το είπες: το επιθυμητό .
είναι ο δρόμος που έχουμε διαλέξει ξεκάθαρα .
δεν είναι περπατημένος όλος ...
είναι η πυξίδα .

είναι αυτό που "σούρχεται", το καρότο για να επιμένεις ...

...ανάλαφρη ?
τι υπέροχα ανοιξιάτικο !!!!

πολλά πολλά φιλιά αισιόδοξα
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@heliotypon
ΚΑΙ αυτό ήταν μες το μυαλό μου: οι οσμές .
πολύ έντονο σημείο ανάφλεξης ...
έχεις δίκιο.

όμως έγραφα, έγραφα και πλάτιαζα απίστευτα !
έπρεπε να το στριμώξω κάπου και να σβήσω .

λες? και μια μνεία στα μεθυστικά και αλησμόνητα... αρώματα ?
χμμμ... μαρέσει!
ακόμη πιο άπιαστο. με ιντριγκάρει...

πολύ καλημέρα μας!!
:))))))))))

Ε1- 2ο Δημοτικό Σχολείο Ξάνθης said...
This comment has been removed by the author.
Ε1- 2ο Δημοτικό Σχολείο Ξάνθης said...
This comment has been removed by the author.
Ε1- 2ο Δημοτικό Σχολείο Ξάνθης said...
This comment has been removed by the author.
new-girl-on-the-blog said...

Η εμπειρία πολύτιμος σύμβουλος, αλλά και ανασταλτικός παράγοντας (καθόλου περίεργο)..
Μουσικές που πάντα κάτι σου θυμίζουν (έστω κι αν είναι false memory) και αναμνήσεις που ξέχωρα στέκονται περήφανες, απογοητευμένες, γελαστές ή χλωμές..
"Χωρίς δισταγμό να δίνεις φωνή στο συναίσθημα, με όποιο κόστος."..αυτή σου η φράση είναι χρόνια τώρα μπροστά, πίσω, δίπλα μου, παντού..(κι ας κάνω πως δεν τη βλέπω καμιά φορά!)


Καλή Ανάσταση, Maya μου, με ωραίες μουσικές..πάμε να φτιάξουμε νέες αναμνήσεις (με όποιο κόστος)!
Φιλιά!

maya said...

@taliskerΜΕάκι μου
θέλω να καταγραφεί ότι ΕΣΒΗΣΕΣ τα σχόλια σου
και δεν πρόλαβα να απαντήσω!!!!
μα καλά, με χρονόμετρο με έχεις?
τς τς τς

ξαναμπές λέμε!!!
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@νιου μου!
μου άρεσε η προτροπή σου πολύ!
ναι πάμε για καινούργιες αναμνήσεις ...
με γεμίζει ευφορία η δύναμη της αδυναμίας .
κοίτα να την βάλεις ΜΕΣΑ σου αυτή την φράση, όχι στο πλάι, πίσω, κάπου !!
αυτό προσπαθώ και γω :))))

καλό μας πάσχα!

...μου αρέσει λίγο φέτος όλη αυτή η γιορτή της άνοιξης
(γιατί για αρνιά και εντόσθια, ούτε λόγος !
απόψε θα φάω πίτσα σπιτική με κρασί και καλή παρέα :)

καλά να περάσεις !
χχχχχχχχχχχχ

maya said...

υγ.και μου αρέσει το άβαταρ σου πολύ!

new-girl-on-the-blog said...

(Μέσα λοιπόν, εντάξειειει!!)

Χρόνια πολλά και να γιορτάζουμε πάντα μ΄όποιον τρόπο μας αρέσει, με ωραίες παρέες!!

ΧΧΧΧΧ
:-)

Υ.Γ.: το άβαταρ μ΄αρέσει κι εμένα πολύ-είναι τρόπος ζωής-χιχι!

maya said...

@νιου μου
η καλή παρέα είναι απο μόνη της λόγος εορτασμού !
δεν είναι κι εύκολο αν έχεις κριτήρια ...
:))

(δεν βλέπω η γραία τι λέει το άβαταρ απο δω. θα μπω σε σένα να το δω πιο μεγάλο) .

σε φιλώ
χχχχχ

maya said...

...εννοεί να τελειώνεις (get it over with) με το χαμόγελο ή με την μέρα σου ??

new-girl-on-the-blog said...

Χαχαχα, το ανησυχητικό θα ήταν να μπορούσες να το διαβάσεις με τέτοιο μέγεθος γραμμοσειράς!!

..α, αυτό δεν ξέρω τι εννοεί..αυτό που εννόησα εγώ ότι εννοεί είναι...μ΄ένα χαμόγελο βγαίνει η μέρα ευκολότερα (αν μ΄εννοείς)!

Φιλιά και καλησπέρα!

katerina.. said...

θυμάμαι..κ μου λείπεις..σνιφ(αληθινό όμως..)

maya said...

@νιου μου
χαμόγελο να μας βγαίνει, κι ας εννοεί Ο,ΤΙ θέλει !
:))))

καλημέρααααα
χχχχχ

maya said...

@κατερίνα???
γιατί εχαθήκαμαν? ΕΕΕΕΕ?

χχχχχχχχχχχχχχχχχ

adaeus said...

... ήρθα να ακούσω καμία μουσική της προκοπής και έριξα βουτιά στις δικές σου γραμματοσειρές-σκέψεις-αισθήσεις! Το έχω νιώσει αυτό που λες και το έχω φιλοσοφήσει, έτσι είναι.... Πάμε για τα καλύτερα τώρα...Καλοκαίρι είπαμε :)))
(Μόνο 4 μπάνια γμτ έχω κάνει)

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@adaeus μου!

λέμε καλοκαίρι και καλοκαίρι δεν έρχεται!
και γω ένα μόνο μπάνιο και μέτριο στον σχοινιά έκανα...

ωραίες οι μουσικές μας...
δεν τελειώνουν τα ταξίδια
και να ξαναπώ ΠΟΣΟ χαίρομαι που κάθε τόσο επιστρέφεις εδώ? μα πολύ!

πολύ καλημέρα (κι ας άργησα :)
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Epicuros said...

Καλημέρα

Μόλις είδα το μήνυμα που άφησες στο blog μου... Χαίρομαι να δέχομαι επισκέψεις από παλιούς/ές "εν βλογοσφαίρα" συντρόφους/ισσες. Δυστυχώς αυτός ο τρόπος επικοινωνίας κράτησε μόνο μερικά χρόνια και αντικαταστάθηκε από τα ΦΒ, Twiter, instagram, κλπ. Η γοητεία και ποιότητα του βλογ θα μείνει αξεπέραστη! Ελπίζω να είσαι καλά.

Πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικιά μας θα είναι (η ζωή)...