Thursday 18 November 2010

Πολύ αργά...



Την είδε εντελώς τυχαία. Καθόταν στο μπαρ. Πόσος καιρός είχε περάσει? Τον περισσότερο καιρό δεν την άφηνε καν να περνάει από το μυαλό του. Και νάτην τώρα. Ξανά. Έντονη. Το ίσως που δεν άφησε να ξεδιπλωθεί, η υπόσχεση που δεν συνάντησε, η γυναίκα που δεν τόλμησε. Ένοιωσε αμήχανα. Νευρίασε πάλι με την αίσθηση αυτή που του προκαλούσε. Συνέχισε να την παρατηρεί αφανής. Εκείνη ήπιε μια γουλιά από το κρασί της και άναψε ένα τσιγάρο. Αργά, βασανιστικά, απολαυστικά. Ζήλεψε πάλι την πληρότητα της. Θύμωσε με την απόλαυση της. Γιατί τον είχε αγγίξει. Ήξερε το χάδι της στο πρόσωπο του. Θυμόταν το βλέμμα της, βαθύ και εγκάρδιο. Για λίγο ήταν δικό του. Τόσα χρόνια κλειδωμένα και ξάφνου εκείνη ολάνοιχτη… και κείνος? Την έθεσε σε διαθεσιμότητα… τόσα χρόνια αυτάρεσκης σιγουριάς παρέλυσαν σε μια ελπίδα. Το τεράστιο οχυρωμένο Εγώ συρρικνώθηκε στην σκιά μια Γυναίκας. Ενώ τόσες και τόσες περνούσαν εφήμερα στην επιφάνεια του. Εκείνη όμως… με κατακόρυφη αγνότητα απλώθηκε μέσα του. Πόσο πολλή φάνηκε στο λίγο πούχε μάθει… Άφησε την μουσική να γαργαλήσει την φαντασία του. Γνώριμα παιχνίδια του νου… Κι όμως. Υπήρχαν πάντα στιγμές που λαχταρούσε να ζήσει την σκέψη του, να αφεθεί στην θάλασσα της, να επιτρέψει πια την διείσδυση. Και τότε τον είδε εκείνη. Και τον κοίταξε ζεστά.   αλλά μακρινά. Με βλέμμα γλυκόπικρης θύμησης. και κενά. Σειρά σου να ζήσεις με αυτά, του έλεγε. Κατάπιε την τελευταία του γουλιά με κλειστά μάτια. Και όταν τα ξανάνοιξε… εκείνη έλειπε.

*ακούγεται το «face to face» της siouxsie and the banshees
**η εικόνα  είναι μέρος του πίνακα "δύο γυναίκες στο μπαρ" του pablo picasso

44 comments:

Dee Dee said...

Περναν τα χρονια κι οταν συνειδητοπιεις ποσο εχουν αλλαξει τα κριτηρια για τις επιλογες μας, τραμαζεις. Κλεινεις τα ματια σφιχτα κι ευχεσαι να μην ειναι αργα να διαλεξεις απο την αρχη. Ή να εχεις, κατα τυχη ισως, κανει την σωστη επιλογη.

Η απλοτητα του ανεπιτηδευτου ειναι τοσο ερωτευσιμη!

Υπαρχουν ομως και περιπτωσεις που μεμονωμενα αναπολεις, αλλα αν γυρνουσες τον χρονο πισω, την ιδια αποφαση θα επαιρνες.
Δεν γινεται να παψει να αγκαλιαζει το ειναι σου, κατι που αγαπησε πολυ.
Το οτι επαψε να υπαρχει κατι δεν αναιρει την λαμψη του οσο υπηρχε :)

Ποτε δεν ξερεις αν ειναι πολυ αργα. Οχι τωρα, ειναι πιο καταλληλη απαντηση.

Καλο βραδακι Μαγια μου

xxxxxxxxxxxxxx

Anonymous said...

"..another life..another time..." ..ίσως τότε προλάβει (ς)..

maya said...

@ντίντι μου
τι είπες πάλι τρομερή ντίντι μου ???
πες μου μόνο,
εκεί που λες το απίστευτο :
Δεν γινεται να παψει να αγκαλιαζει το ειναι σου, κατι που αγαπησε πολυ

εννοείς που ΣΕ αγάπησε πολύ ή
που αγάπησεΣ πολύ ?
ή απλά δεν το κατάλαβα ??

όσο για το αργά ...
είχα βάλει ερωτηματικό και το έβγαλα .
ναι μάλλον έχεις δίκιο -
ποτέ δεν ξέρεις πού είναι το αργά .

έτσι βλέπω και γω τους έρωτες ...
ζουν μέσα σου, είναι μέρος σου όπου κι αν "πας" :)
και είναι απίστευτα όμορφο αυτό .
τα πλούτη της καρδιάς είναι αυτά .
δεν αφορούν καν τον όποιον άλλον/η.

και δεν χρειάζεται να ταιριάζουν με την λογική και τις αποφάσεις .
πιάνεται το άυλο ...?
όχι, μόνο φυλάγεται με γλυκιά λεβάντα κάπου βαθιά .

(με παρέσυρες !!!)

σε φιλώ πολύ
(και σε περιμένωωωωω)

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Dee Dee said...

Κατι που αγαπησα εγω πολυ εννοουσα, οχι κατι που με αγαπησε. Καλα καταλαβες :)Και συμφωνω με οσα γραφεις! Η περουσια μας ειναι αυτα!

Μου κανει εντυπωση ποσο πολλα μπορει να πει καποιος με μια προταση !!
(στην νιου αναφερομαι , στο σχολιο της!)

Σε μια βδομαδα σου 'ρχομαι :)
xxxxxx

maya said...

@νιού μου
σαν να λέμε "ας πρόσεχες!" λίγο ???
αχαχα μαρέσει αυτό .
προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι άλλοι προλαβαίνουν και ΖΟΥΝ
κι άλλοι χάνονται στα δευτερόλεπτα χάνοντας την μεγάλη Στιγμή .

ας είναι .
ό,τι καταλαβαίνει ο καθένας .
κλασσική ιστορία πάντως .
δεν έγραψα και κάτι πρωτοφανές ...
ΔΥΣΤΥΧΏΣ :)

καλό μας βράδι
χχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ντίντι μου
ναι. όντως .
τόχει η νιού .
ένα λέει, και Τα ΛΕΕΙ !
:)))

drunk tank said...

θα μπορούσα παρακαλώ να διαφωνήσω?

όχι ε?λοιπόν...

πρωτίστως να πω ότι γουστάρω απίστευτα τις γυναίκες που ξέρουν πώς να κινηθούν και να δείξουν τα θέλω τους σε κάποιον.
αυτά προς υπεράσπιση του κυρίου που βαπτίζει την κυρία "η γυναίκα που δεν τόλμησε"!
αλλά δε θέλω να εμβαθύνω περισσότερα στο θέμα "ευνουχισμός και χειραφέτηση"...

κατά δεύτερον θα ήθελα να πω ότι μερικές φορές είναι πολύ έντονα τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις φευγαλέων καταστάσεων! για περισσότερα θα μπορούσαμε να ανατρέξουμε στον αγαπητό κύριο Ουράνη και το "αν νοσταλγώ"!!!

θα ήθελα επίσης να συμπληρώσω ότι Εκείνη προφανώς ευθύνεται και η ίδια (λίγο μεν αλλά) που Εκείνος υπήρξε απλώς ένας ανέφικτος έρωτας για Εκείνη. Οπότε δε νομίζω ότι είναι πρέπον να εύχεται "σειρά σου να ζήσεις με αυτά"!

και για να κλείσω - με έπιασε μικρή πάρλα βλέπεις-
να απαντήσω στο "κάτι που αγάπησες πολύ θα σε αγκαλιάζει πάντα" ότι δεν ισχύει απόλυτα.
Βλέπετε μερικές φορές, για να μη πω τις περισσότερες, χάνουμε την εικόνα της αγάπης. Μπλεκόμαστε στη βόλεψη, στον εγωισμό να μην αποδειχθούμε λάθος, στο φόβο ίσως και βαπτίζουμε αγάπη άλλες καταστάσεις. Έξω πλέον από την κατάσταση μπορούμε να κρίνουμε τι ήταν και να ξέρουμε τι θα μας αγκαλιάζει για πάντα!

αυτάαααααα

maya said...

@στιχάκια μου
μεγάλη κουβέντα ανοίξαμε :)))

πρώτ'απ'όλα
θέλω να διευκρινήσω ότι "η γυναίκα που δεν τόλμησε" εννοούσα, που ΑΥΤΟΣ δεν την τόλμησε .
μάλλον κακώς το εξέφρασα .

θα ανατρέξω στον αγαπητο κύριο ουράνη
γιατί δεν το ξέρω αυτο
και ΠΟΣΟ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΒΡΗΚΕΣ πάλι κάτι καινούργιο να διαβάσω ..
δεν χρειάζεται νάναι ο πιο σημαντικός έρωτας για να σου χαρισει ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ αναμνήσεις .
φαντασία χρειάζεται. κι απο τις δύο πλευρές .
και τότε not even the sky is the limit :)))


και γω γουστάρω τις γυναίκες που ξέρουν τι θέλουν.
απεχθάνομαι αυτές που το παίζουν ότι τ'αρχίδια μετριούνται στην πρόκληση .

το ίδιο ισχύει και για τους άνδρες .
γουστάρω την σιγουριά ακόμη και της αδυναμίας
αλλά δεν γουστάρω καθόλου το θεωρητικό "αντέχω στα όμορφα" .

παμ'παρκάτ'

σαφώς ευθύνεται και Εκείνη για όσα έζησε ή δεν έζησε
αλλά δεν μπορεί για λίγο να χαρεί (ή να σκεφτεί) ότι επιτέλους προχωράει ...?
δεν εκδικείται, απλά προχώρησε . έτσι το είδα εγώ .
όχι "πού πας και μ'αφήνειιιιιις !!!"
αχαχα

δεν έπιασα την διαφωνία σου σε αυτό που είπε η ντίντι .
είπε ο άνθρωπας : "κάτι ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΕΣ πολύ" .
άρα δεν εννοεί αυτές τις ψευδοκαταστάσεις
αλλά τις πραγματικές .
υπάρχουν !
και είναι συντροφιά .
σαν ένα πολυθέαμα εσωτερικό ...


πάρλα! πάρλα !!
μ'αρέσει να σε 'ακούω' το ξέρεις !!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

faraona said...

...οι περισσότεροι άντρες έχουν αυτή την ατυχία..
τους ερωτευόμαστε ανώριμες
και τους προσπερνάμε ώριμες....
ενω αυτοί...έχουν να παλέψουν με το καβούκι του εγωισμού τους για μιά ζωή.

Συγκριτικά ο βαθμός της ταχύτητας της εξέλιξης μιάς γυναίκας και ενός άντρα κάτω ακριβώς απο την ίδια εμπειρία του κόπου και του πόνου -των μόνων κινητήριων δυνάμεων για την λειτουργία του εγκέφαλου - έχει τόση διαφορά όση η ταχύτητα της ατμομηχανής έναντι της ταχύτητας του φωτός.
Ευτυχώς η δυστυχώς δεν ξέρω, αλλά ούτε και με απασχολούσε ποτέ.

Ούτως η άλλως όλοι με σημαδεμένες τράπουλες παίζουμε γιατί στην άκρη του τούνελ είναι ο θάνατος.
Αυτό βέβαια το βιώνουμε όσο πιό ψευδαισθητικά μπορούμε...αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε ούτε ένα δευτερόλεπτο.


Οπότε καλά έκανε και αυτή που έφυγε και αυτός που νόμιζε οτι ανοίγοντας τα μάτια θα την εβρισκε εκεί.


Pulvis et umbra sumus
Οράτιος

drunk tank said...

βασικά είπα να το παίξω λίγο γκρινιάρης σήμερα!

μια χαρά το έγραψες. Αυτός δεν τόλμησε!
αλλά γιατί δεν τόλμησε αφού είχε διάφορες, άρα δεν ήταν εκεί το πρόβλημα. Μήπως το έπαιζε ντίβα η κυρία? Μήπως κρατούσε αποστάσεις και είχε απαγορευτικό στο βλέμμα?

και εννοείται ότι κανείς στο τέλος δε θέλει τη γυναίκα που κάνει τα πάντα μόνη της
αλλά ρε γμτ όταν η γυναίκα σου δείχνει καθαρά ότι δεν παίζεις μόνος, όταν σου λέει αυτό θέλω και αυτό θα το κυνηγήσω, ε τότε έχει κερδίσει πολλούς πολλούς πόντους...

η διαφωνία μου ήταν επειδή συνειδητοποιώ ότι πολλές φορές αποκάλεσα λάθος τα λάθος αισθήματα.
προς αποφυγή σύγχισης του θέματος το είπα.

καλά τα πάω για γκρινιάρης?

χχχχχχχχχχχχχχχχχ

drunk tank said...

εγώ γκρινιάζω και η φάρα ζωγραφίζει...

απλώς φάρα μου
μη τσουβαλιάζουμε τους πάντες κάτω από την ταμπέλα άνδρας γυναίκα.

:-)

maya said...

@φαραώνα μου
αυτή η σύγκριση που κάνεις
είναι συνήθως ακριβής .
σίγουρα ΔΥΣΤΥΧΩΣ .
εμένα πάλι ΠΑΝΤΑ με απασχολούσε και με κάθε άνθρωπο ήθελα να είναι πιο συμβατή η πορεία .

ψευδαισθητικά λες ?
νομίζω καθόλου .
ΖΟΥΜΕ ακριβώς επειδή στο τέλος υπάρχει τέλος .
δεν μπορώ ούτε να φανταστώ το μέγεθος της επανάπαυσης ως φιλοσοφία
αν είχαμε το "για πάντα" !!!
απαπαπαααα αυτο θάταν εφιάλτης !

θες να κουνάω knowingly το κεφάλι σαν να κατάλαβα τι είπε ο οράτιος
ή θα μου πεις ?
:))))


όντως ζωγράφισες .
όπως τόπε ο γκρινιάρης !!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@γκρινιάρη μου
το 'πολλές' δεν σημαίνει ευκολία σε κάτι πέραν του σκορ .
στις άλλες τις λίγες μετριέται ο άνδρας
(κι αντίστοιχα η γυναίκα, δεν το λέω ειδικά).

οι πολλές κάνουν πολλά .
οι λίγες νοιώθουν τα πάντα .
δεν είναι και τόσο εύκολο να το θες το πολύ .

απο την άλλη, ναι
θα μπορούσε να είναι υφάτη η τύπισσα και να τον αποθάρρυνε .
το θέμα είναι τι ζητάει ο καθένας ?
και τι έχει να δώσει (και δεν εννοώ υλικά) .
εννοώ γενναιοδωρία καρδιάς και νου .


τώρα για τις αγάπες που μικράινουν στο βάθος του χρόνου,
έτσι που το λες, δίκιο έχεις .
μα
για όλα φταίει το συγκριτικόν (!)

ξεκινάς με μια μεγάλη καψούρα στα ανώριμα σου
και λες "ο μεγάλος μου έρωτας!" .
μετά παίζεις κάτι λίγο απο δω λίγο απο κει και σούρχεται ένα ΑΛΛΟ και σου φεύγει η μαγκιά .
(και θες !)
εκεί συγκρίνεις τον πριν μεγάλο έρωτα και τον κατεβάζεις σε καψούρα .

νομίζω ότι μεστώνοντας μέσα μας
εξελίσσουμε και την δυνατότητα μας στην αγάπη .

drunk tank said...

για όλα φταίει το "συγκριτικόν" ασφαλώς αλλά και η καλύτερη γνώση του εαυτού σου, των θέλω σου και του ποιος πραγματικά είσαι.

μεγαλώνοντας δεν πιστεύω ότι ρίχνεις τα ...στάνταρ σου
αλλά μάλλον γνωρίζεις καλύτερα τι σου αξίζει και τι θες.
και μπορείς και το αναγνωρίζεις πολύ πιο εύκολα και το βλέπεις πολύ πιο καθαρά σαν το αντικρύσεις. και μάλιστα η καψούρα σου τότε είναι απείρως μεγαλύτερη και ισχυρότερη.

κοινώς? συμφωνάμε!!!! :-)

χχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

παρασυμφωνΑμε !
αλλά έχουμε ένα θέμα επικοινωνίας !!

όταν είπα εξελίσσουμε την "δυνατότητα αγάπης"
εννοούσα ότι μπορούμε να αγαπάμε ΚΑΛΥΤΕΡΑ και ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.
το πιστεύω αυτό .

τα στάνταρ δεν πέφτουν .
οι προσδοκίες αναγκαστικά μικραίνουν .
αλλά ποτέ η αισιοδοξία !!!!!!

faraona said...

"Είμαστε σκόνη και σκιά".
Λέει ο Οράτιος.


Σε σένα πεταλούδι μου να πω οτι βιώνουμε ψευδαισθητικά την έννοια της ζωής κάνοντας διάφορες πιρουέτες--------
{ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΕ ΘΑ ΕΪΜΑΙ ΚΑΠΩΣ...ΠΟΛΥ ΕΚ ΒΑΘΟΥΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ Σ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΣΤΟΜΙΣΩ-------
εφτασε πιά ο καιρός όμως που δε μπορώ να μασάω τα λόγια μου}

να πω λοιπόν οτι και τα πιό
ΖΩΝΤΑΝΑ
μας ΕΡΓΑ γίνονται γιατί φοβόμαστε τον θάνατο και μάλιστα---προσωπική πάντα άποψη-ΟΣΟ ΠΙΟ ΖΩΝΤΑΝΑ είναι τόσο πιό πολύ τον φοβόμαστε.Ξερω τι σκέφτεσαι τώρα...ξέρω...δεν μετανιώνω ούτε κι εγω για τον φόβο αυτόν που ωθεί την γέννα της ζωής προς τα έξω.
Πιρουέτες είναι όμως ...οχι αυτά που γεννιούνται, αλλά οι τάσεις που μας ωθούν να τα δημιουργήσουμε.
;)))
Και σε σένα Κωνσταντίνε μου να πω οτι δεν τσουβαλιάζω τίποτε ισα ισα που είμαι υπέρμαχος των όρων ΑΝΘΡωΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡώΠΑ
κι οχι
ΑΝΔΡΑΣ- ΓΥΝΑΙΚΑ

ομως


επειδή η δια του γραπτού λόγου συνδιαλλαγή φέρει αναγκαστικούς όρους για την καλύτερη κατανόηση και συνεννόηση χρησιμοποίησα τους τρέχοντες όρους.

Υπάρχουν όμως κάποιοι ...:)))

που με κάνουν να αναθεωρώ τελικά ...;)))
και πολύ χαίρομαι που ένας απ αυτούς είσαι εσυ.
Σου δίνω φιλί στο μαγουλάκι.Μ έχεις κάνει να χαρώ εδω μέσα πολλές φορες.
Σ ευχαριστώ.
Και σένα Μάγια μου που άνοιξες παράθυρο στο φως απόψε!

maya said...

ευχαριστώ για τους ενδελέχεια
και διάβασα και το ποίημα μόλις .

όσο για του ουράνη την νοσταλγία του 'ποτέ' ...
ποιητικά : ναι
φιλοσοφικά ? όχι τόσο .

σαφώς θέλω ασπίδα την φαντασία να με βγάζει απο μουντές συνειδητοποιήσεις
αλλά όχι την μίρλα του ΑΝ... τότε ΘΑ ... παπάδες !

βρίσκω απίστευτο βασανιστήριο την λέξη ΑΝ .
και μόνο για τον φόβο του ΑΝ
πρέπει να τολμούμε .
να φτάσουμε εκεί στο χωριό στην ιταλία που θέλει η τάλι, στα γεράματα
και να αναπολούμε ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
όχι υποθέσεις .

maya said...

@φαραώνα μου
χαίρομαι ΠΑΡΑ πολύ για το ωμό σου .
καθόλου δεν θέλω μαλακωμένα λόγια .

καταλαβαίνω αυτο που λες
και δεν διαφωνώ ότι ο φόβος πιθανώς ωθεί την ζήση .

αλλά γιατι είναι ψευδαισθήσεις ?
τάσεις λες τις ευκαιρίες ή προκλήσεις ?
δεν φτάνει η ανάγκη να νοιώθουμε ?
δεν είναι αληθινή η χαρά
η επιτυχία
η θλίψη
η απώλεια ?

και δεν φαντάζομαι να τα εννοείς ψευδαισθήσεις λόγω του οράτιου .
διαφωνώ ότι είναι σκόνη το πέρασμα μας .
περνώντας αγγίζουμε ανθρώπους και μα ς αγγίζουν .
ξεκινώντας απο μια μητέρα χαρισματική ...
κάποιον μέντορα φωτεινό ...
μια αγάπη ολική ...

αυτά στην εκπνοή του χαμόγελου (κάθε εμπειριάς εννοώ)
δεν τα περνάμε με συναισθήματα και σκέψεις σε κάποιους άλλους
με την σειρά μας ??

δεν θέλω να το βλέπω ως ότι όλη η αλυσίδα μας είναι σκόνη. και σκιά .
αρκετά κυνική είμαι !!!!

faraona said...

Απο πότε οι υπερ ρεαλιστές λέγονται κυνικοί δεν ξέρω...
προτιμώ την αλήθεια όμως μέχρι το κόκκαλο κι ας γίνομαι κομμάτια.
Δεν πάω να γίνω και σκόνη?
Σιγά μη χάσει η Πόλη βελόνι...
Ωπ! έγινε και η ρίμα...
Τώρα βέβαια για να μην παρεξηγηθώ κιόλας ...εγω...μια χαρά τραλλαλά είμαι καλέ...κι αγαπάω την ζωή και το φως και τα χρώματα και τ αγγίγματα όλα όλα και τ απολαμβάνω...
ΑΛΛΑ


ε ναι τι να κάνουμε τώρα...
άνθρωποι είμαστε...
και η κούτρα μας κατεβάζει απ τα πιό βρώμικα μέχρι τα πιό αγγελικά πράγματα
απ τα πιό αληθινά (αν είναι ευδόκιμος ο όρος) μέχρι τα πιό ψεύτικα.
Ρευστοί είμαστε...ύλη.
Το αποδεικνύει το περατό μας ...
Σε μια φυσιολογική ροή σύμφωνα με τα δεδομένα σε 50 χρόνια(είμαι 55) απο τώρα δεν θα θυμάται κανείς απολύτως ούτε πως άγγιξα ,ούτε τι είπα,ούτε τι αισθάνθηκα.
Κάνω λάθος?

maya said...

@φαραώνα μου
στο τελευταίο ΝΑΙ !
ποιός τα λέει αυτά τα δεδομένα ?!!!

κάθομαι και σκέφτομαι τώρα που το είπες αυτό
ανθρώπους που έχουν φύγει απο την ζωή μου .
τους πιο "νωρίς" .

και διαφωνώ .
μέρος της μορφοποίησης μας είναι οι άνθρωποι που μας άγγιξαν και αγγίξαμε .
με την υφή ΚΑΙ με την ουσία .

δεν ξεχνιούνται .
ούτε οι άνθρωποι, ούτε το άγγιγμα τους
ούτε όσα είχαν να πουν .
αν μας άγγιξαν, that is .

και όσα πλούτη στην ψυχή, μου 'χάρισαν'
τάχω και τα περνάω -μπορεί και χωρις να το καταλαβαίνω - πιο πέρα ...
στα δικά μου τα παιδιά ,
σε κάποιους άλλους ανθρώπους πιθανώς, αν έχω κάτι να πω!


μου άρεσε αυτή η δύσκολη πορεία σου γιατί και γω την ασπάζομαι..:
προτιμώ την αλήθεια όμως μέχρι το κόκκαλο κι ας γίνομαι κομμάτια.

faraona said...

Εμείς ...οι περισσότεροι ...ναι,
αυτό κάνουμε ...
παίρνουμε και δίνουμε
αναπνοή -εκπνοή
αυτό ναι...

εγω όμως δεν είμαι καθόλου σίγουρη
αν
ΑΥΤΟ

καθορίζει,
διαμορφώνει,
τροποποιεί,
τέλος πάντων
αν
ΔΙΕΙΣΔΥΕΙ καθοριστικά γύρω μας
σε πράγματα
και
ανθρώπους.
Δεν είμαι σίγουρη καθόλου.
Και ξέρεις κάποτε ήμουν.
Αυτό όμως δεν με απογοητεύει.
Με πονάει πάρα πολύ.
Αλλά δεν με απογοητεύει.

Φιλώ σε γι απόψε.
Μάκια!!!

maya said...

μπορεί νάχουμε διαφορά φάσης
ή απλά να το βλέπουμε αλλοιώς αυτη την στιγμή .
μακάρι νάχω εγώ μόνο δίκιο :)
γιατί όντως πονάει πολύ αυτή η συνειδητοποίηση αν είναι αλήθεια .

αν και δεν μπορώ να σκεφτώ πώς γίνεται να υπάρχει αντικειμενική και αδιάσειστη αλήθεια σε αυτό .

το πόσο αγγίζουμε άλλους
και το πόσα αφήνουμε κληρονομιά
είναι εντελώς υποκειμενικό .



...μα πώς φτάσαμε εδώ ?!
εγώ ένα μίνι σενάριο χαμένης ερωτικής ευκαιρίας έγραψα ...
:)))))


καλή νύχτα νάχουμε
χχχχχχχχχχχχχχχχ

faraona said...

Καλημέρα Μάγια μου!
Μην αναρωτιέσαι "πως φτάσαμε εδω..."
Η κορυφή είναι η ίδια για όλους.
Απλά οι διαδρομές προς αυτήν αλλάζουν στον καθένα.
:))
πρωινό φιλί!

Dee Dee said...

Δεν ξερω πως φτασατε εδω, αλλα εγω απολαυσα την αναγνωση με το πρωινο μου καφεδακι :)

Θα ηθελα να πω στον Κωνσταντινο οτι δεν ειναι κακο να βαφτιζουμε λαθος καταστασεις, αρκει η επομενη εμπειρια να μας υπογραμμισει την λαθος εκτιμηση μας.
Δηλαδη, δεν ειναι κακο στα 18 μου να νιωθω οτι ζω τον απολυτο ερωτα. Κακο ειναι στα 33 μου (καλη ωρα) να νομιζω οτι εχω ζησει 38 απολυτους ερωτες :):):) Προχωρωντας απομακρυνομαστε απο την εικονα και την βλεπουμε πιο καθαρα. Οταν με ρωτησε ο Δημητρης γιατι χωρισα με τον Μ, τον πρωην μου, του ειπα οτι αν θελει την αληθεια, ας με ρωτησει σε ενα χρονο :)

Και βεβαια συγκριτικα ζουμε. Λογικο δεν ειναι; Αν δεν φας δυο διαφορετικες παστες, δεν μπορεις να κρινεις εξοψεως ποια ειναι πιο γλυκια. Και σιγουρα η πρωτη που θα δοκιμασεις θα ειναι ο,τι πιο γλυκο εχεις δοκιμασει ως τοτε :)

Φαραωνα μου, για το σκονη και σκια του Ορατιου, εχει τοσες ερμηνειες οσες μας βολευουν τον καθενα :) Η σκονη δημιουργειται απο νεκρα κυτταρα που αφηνουν ενα μονιμο στρωμα στη γη μας. Θα ηθελα να συμφωνησω με την Μαγια, χωρις να ειμαι κι εγω σιγουρη τι ειναι απολυτα "ορθο" σε αυτη την συζητηση :):)
Πολλες φορες αναθεωρουμε πανω απο μια φορα στην ζηση μας. Μου εχει τυχει να επιστρεψω σε μια παλια μου αποψη, αφου την εχω απαρνηθει για αρκετα χρονια. Καλα να 'μαστε να αναθεωρουμε :)

Και τελος, πιστευω οτι η οποιδηποτε χειραφετηση πανω στον ανθρωπο (ανδρων ή γυναικων) γινεται απο επιλογη μας μεσα στις σχεσεις. Αν εχει "υφακι" η γυναικα ειναι επειδη της επιτρεπεται. Αν ο αντρας ειναι ευνουχισμενος ειναι επειδη βολευτικε σε αυτη την κατασταση. Δεν εχω δει παραδειγμα ακομη που να με εχει πεισει για το αντιθετο.
Εξαλλου, εχω πειστει, οτι ειναι ελαχιστοι οι ανθρωποι που γνωριζουν απο τι κρινεται ο αντρισμος και η θυληκοτητα.

Πολλα ειπα πρωινιατικα :)

Οπως ειπε και η Φαραωνα, Μαγια σε ευχαριστω κι εγω που αναψες το φως για μια τετοια συζητηση.

Σας φιλω ολους ζουληχτα!!!!

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Negma said...

Καλημέρα!

(Είδα τα 23 σχόλια, και λέω "πώπω, πόσο καιρό έχει αναρτήσει και δεν πήρα χαμπάρι? Κοιτάω την ημερομηνία... Χθεσινή! Κι εκεί σκέφτηκα "μμμμμμ, θά 'χει ψωμί εδώ!")

(Βέβαια μετά είδα ότι έχω χάσει εντελώς και μία ανάρτηση, οπότε όντως έλλειψα πολύ!!!)

Παιδιά... ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ??? Μάγια μου, συγνώμη που ξεκινάω από αυτό, αλλά πραγματικά, πολύ το φχαριστήθηκα, χωρίς να σημαίνει κάτι υποδεέστερο για την ανάρτηση.

Κύλησε το όλον, τόσο ζωντανά και με τόσο ενδιαφέρον... Το κείμενο, τα σχόλια... Κι ένα πάθος σε όλα, μια δύναμη!

Κάτι δείχνει αυτό, ε? Κάτι τσίγκλισε το θέμα μέσα στον καθένα μας. Διαφορετικό, αλλά εξίσου έντονο.

Και σε μένα πάντως, έτσι λειτούργησε. Μπορεί να το λες εσύ, "ένα μίνι σενάριο χαμένης ερωτικής ευκαιρίας", αλλά είδες πόσα παραπάνω "έβγαλε"? Σε τι σκέψεις μας έβαλε?

Εμένα συγκεκριμένα μου έξυσε την νεύρωση που λέγεται "διλήμματα". Απάλευτο θέμα, για μένα. Δεν τα αντέχω. Αισθάνομαι να τυλίγομαι σε δίχτυα, να βασανίζομαι, να αναλώνομαι, και να κάνω πάντα το λάθος. Καμία εμπιστοσύνη δεν μου έχω στα διλήμματα. Και το "βουρ" μετανιώνω, και το "πίσω" μετανιώνω...

Και σκέφτομαι: Μήπως είμαι σκληρή μαζί μου? Μήπως μία κατάσταση που σε βάζει σε δίλημμα, είναι τελικά προβληματική απ' όπου κι αν την πιάσεις, οπότε ό,τι κι αν κάνεις, είναι καταδικασμένο? Ο παράγοντας "ασυμβατότητα", τι ρόλο παίζει, και πόσο?

Μήπως τελικά δεν "πολύ αργά" αφού αποφασίσεις το ό,τι, αλλά ήταν από την αρχή, "ποτέ"?

maya said...

@ντίντι μου
σταμάτησα και γω για το διάλειμμα μετά τσιγαρακίου
και απόλαυσα ΠΑΛΙ το απίστευτο σεντόνι σου !

και τι να πρωτοσχολιάσω ?
πάλι καλά που λείπει η ΑΜ αμαλία
γιατι συμφωνώ σε όσα είπες !
και όχι μόνο!
τα παραδείγματα σου, η ροή της σκέψης σου, όλα !

τέτοιες στιγμές σε λατρεύω !!!
:)))))))))


αυτά .

και χαίρομαι πάρα πολύ που το πήγαμε όπου το πήγαμε
κι ευχαριστώ με την σειρά μου που το κάναμε μαζί .


καλημέρααααααα
χχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@εστρέλλα μου
:)))))

άμα δεν ερχόσουν εσύ, δεν θάταν complet .
(περιμένω και την ΑΜ με τον πλάστη !)


ναι, προφανώς κάτι μας τσίγκλισε το όλον .
ίσως είναι κι αυτο που λες
τα διλήμματα που είναι αλεπάλληλα μες την ζωή μας .

αλήθεια μετανιώνεις ?!!!!
εγώ ειλικρινά σου λέω, δεν μετανιώνω .
καλά, δεν λέω ποτέ αλλά είναι πολύ σπάνιο .
έχω μεγάλη πίστη στα μαθήματα κάθε απόφασης
(άσε την γαμημένη ατελείωτη ανάλυση που έχω πακέτο πάντα!!!)

σε γενικές γραμμές μάλλον του 'βουρ' είμαι .
ακόμη και τις φορές που διστάζω/δυσκολεύομαι/δεν τολμάω .
ΤΟΤΕ ειδικά με σπρώχνω κλείνοντας την μύτη και βουτάω .


χίλιες φορές να βουτήξω
κι ας μου μπει νερό στην μύτη
παρά στεγνή και τυλιγμένη στο ΑΝ .

όσο για το 'αργά' και το 'ποτέ' που θέτεις,
μμμμ δεν ξέρω .
άμα δεν γευτείς κάτι (που είπε κι η ντίντι αλλοιώς)
πώς ξέρεις αν σ'αρέσει ή όχι ?

εμένα το απάλευτο μου είναι η ιδέα της χαμένης ευκαιρίας .
αυτο με τρελλαίνει !
δεν νομίζω ότι παίζει το ποτέ .
είναι και θέμα timing .
κάτι που θα σε γέμιζε σ'ένα συγκεκριμένο 'τότε'
δεν είναι απαραίτητο να σου κάνει σήμερα .

το 'για πάντα' άλλωστε είναι αφιερωμένο στα παιδιά μας .
όλα τα άλλα ...
:)


μην σε νοιάζει που 'έχασες' την πριν αγανάκτηση .
νομίζω ότι σκιάχτηκαν όλοι λες κι έγραφα για μένα !
πρώτη φορά παίρνω τόσα μειλ "είσαι καλά ?!!"
αχαχαχα



καρασμάτς
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

faraona said...

Πάνε κι εδω
έχει κάποια πολύ ωραία σημία η ανάρτηση αλλά και τα σχόλια έχουν ενδιαφέρον.
καλημέρα!

faraona said...

σημεία ήθελα να πω sorry αλλά τρέχω λίγο σήμερα.

Dee Dee said...

Παιδακια θα σας δω απο Δευτερα παλι.
Σας ευχομαι ενα λαχταριστο Σ-Κ γεματο ομορφες στιγμες!

Μαγια το πορτοκαλι πεταλουδι σε φοντο πετρολ μου αρεσε πολυ!!

Εχετε δωρακια, χριστουγεννιατικα στεφανια, σε μενα.
Μη φοβηθεις, πανε στις μυτες, παρε το στεφανι σου κι εξαφανισου να μη σε κολλησω χριστουγεννοσκονη :):):):)

Φιλια σε ολους σας!!!

maya said...

@φαραώνα μου
το διάβασα .
να τα δίνουμε όλα
για να μην έχει τίποτα να πάρει ο θάνατος ε ?
ωραία σκέψη :)))


καλημέρα
χχχχχχχχχχχ

maya said...

@α ρε ντίντι !
α ρε ντίντι !!!!
πότε προλάβαμε να μπούμε πάλι στα φριχτούγεννα ???

ευχαριστώ πολύ που με σκέφτηκες .
ήρθα (γελάω με το "στις μύτες και φύγε γρήγορα")
και έχεις κάνει υπερπαραγωγή πάλι !!!
αχαχα


καλό σαββατοκύριακο γιορτομανή μου
χχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

H γαλαζια περιοδος του Παμπλο ειναι η αγαπημενη μου , αυτη και η ροζ ειναι οι μονες που μου αρεσουν απο τα εργα του ...

για το θεμα του κειμενου τωρα
τι να πω

συνηθως πολυ αργα καταλαβαινουμε
ποσο σημαντικος ειναι ενας ανθρωπος που θεωρουμε δεδομενο στη ζωη μας

..

συνηθως ειναι οταν πια αυτος εχει φυγει

και ειναι αργα γιατι πνιγμενοι στο τεραστιο εγω αργουμε να το καταλαβουμε..

και παρε το πλάστη πανω απο το στεμμα μου
ημουν σε ενα κοινοβιο και εκανα γιογκα μαζι με κατι αξιαγαπητπυς χιππιδες

εφερα τον εναν μαζι μου!
χχχχχχχχχχχ

maya said...

@υπεροχοτάλι μου
εμένα με 'κέρδισε' ο πικάσσο όταν επισκέφτηκα μια έκθεση στο λονδίνο
με τίτλο les cahiers de picasso
δηλαδή
τα σκίτσα του .

πέραν της σημασίας όλων των επαναστάσεων που έφερε στην τέχνη
κάπου έχανα την ομορφιά .
δώρο να μου κάναν την γκουέρνικα, δεν ήθελα να την βλέπω .
βλέποντας όμως την σκέψη,
την αχαλίνωτη έμπνευση του ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ
και πού τον φτάνει,
μαγεύτηκα .

βέβαια συνεχίζω να αγαπώ περισσότερο τα πιο κλασσικά του έργα ...
ακριβώς γιατι τον αδήγησαν ΕΚΕΙ .

πρέπει νάναι απο τα πιο θανατηφόρα μας λάθη το δεδομένο .
για ό,τι .
σιχαίνομαι να μετανιώνω !
γι'αυτο με στίβω να καταλαβαίνω ΤΙ ΕΧΩ .
όχι "τι έχασα".

μακρυά απο μας !!!!
αλλά δεν μένει ... μένει ?!
και τότε, ναι... είναι πολύ αργά .
είμαστε βλάκες οι άνθρωποι ! ...

και τώρα σε παρακαλώ στείλε τον μαλλιά να κουρευτεί
γιατι είναι και ξανθός και νόμιζα ότι σε βλέπω διπλή !


χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

drunk tank said...

συγνώμη!
έχω πιει?

η Τάλι ήταν σε κοινόβιο με μαλλιάδες και η Μάγια τον στέλνει για κούρεμα?

δεν είμαι καλά
καθόλου καλά...

maya said...

@κωνσταντίνε μου
αχαχαχαχαχαχα
έχεις δίκιο !!!!!
πωπω να το κοιτάξουμε !
βρε τι πάθαμε ... ανησυχώ λίγο τώρα ..


χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

kryos said...

Έχω αρκετό καιρό που λείπω από τη γειτονιά , χαίρομαι που η κατά κάποιο τρόπο επιστροφή μου συνέπεσε μ αυτή την ανάρτηση και την υπέροχη συζήτηση που ακολούθησε ... νομίζω ότι με κάτι τέτοια το blogging αποκτάει το δικαίωμα να υπάρχει .

Δεν έχω κάτι να προσθέσω διαφορετικό απ ότι ήδη ειπώθηκε ( κάτι θα ήθελα να πω για κείνες τις ατμομηχανές και τις ταχύτητες φωτός που αναφέρει η αγαπημένη μου Αναστασία , όμως προσπερνώ :)) .... θα πω μόνο πως η ωριμότητά μας στο πέρασμα του χρόνου έχει να κάνει με το βαθμό εκτίμησης αυτών που περνάνε από δίπλα μας .... το 10 το καλό να βρίσκεται στην αγκαλιά σου , αν δεν το εκτιμάς , απλώς δεν το έχεις .... είναι σαν να ζείτε σε παράλληλους κόσμους .... το μόνο που αλλάζει σ αυτή την πορεία είναι η ματιά απέναντι στα πράγματα , η ματιά θα αλλάξει και τα κριτήρια .... ας μην έχουμε λοιπόν τύψεις για τη ματιά που δεν είχαμε , να μην ξεχνάμε ότι γεννηθήκαμε τυφλοί :)

Μήπως βγήκα εκτός θέματος ? :) ... μπορεί να φταίνε και τα σκωτσέζικα που με συντρόφευαν τις προηγούμενες ώρες :).... ξέρω ότι θα συγχωρεθώ :))

Μια όμορφη νυχτιά θα ευχηθώ στην πολύχρωμη οικοδέσποινα και την υπόλοιπη παρέα !!!

Φιλιά πολλά πολλά !!!

Ra Ma said...

Ωραία τα λέτε κυρίες μου (κυρίως)!

Αλλά εγώ θα γίνω πεζός και θα σταθώ στο "Σειρά σου να ζήσεις με αυτά"!
Αν αυτό δεν είναι το κρύο πιάτο της εκδίκησης τί είναι?
Γυναίκες ....πφφφφφφφ!!!!!

Καλημέρα!!!!

Talisker said...

Κωσταντινε αστερι μου
μονο ετσι χτυοας το κακο στη ριζα του !!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχ

(επισης φοραει και προβια η οποια ταιριαζει με το καλο μου ραξεβσκυ!
ετσι η Μαγιουλι δεν θα εχει τιποτα να μου προσαψει για την σουφρωμενη μυτη μου!)

maya said...

@κρύε μου
πόσο σωστά το έθεσες : το 10 το καλό να βρίσκεται στην αγκαλιά σου , αν δεν το εκτιμάς , απλώς δεν το έχεις ....
έτσι ακριβώς είναι .

πολλές φορές σκέφτομαι πόσο 'παιχνίδι' υπάρχει στην ζωή .
θελώ να πω, δεν υπάρζει δεδομένη αξία τελικά .
στην πορεία παίζει τόσο ρόλο και το timing ...
να μην είναι κάποιος έτοιμος γι αυτά που τούρχονται ..
φοβερό ?

αλλά αυτό το "δεν τόχεις" που λες,
δύσκολη συνειδητοποίηση κι όταν πονάς μια απόρριψη .
κι όμως εξηγεί τόσο πολλά ...

όχι ότι είναι κακό που κάνουμε πρωτίστως αυτοκριτική
αλλά να
κάποιες φορές είναι αλλού το κώλλυμα .

πολλές οι σκέψεις σε αυτή την αγανάκτηση .
όντως την ευχαριστηθήκαμε !!
και όπως βλέπεις δεν υπάρχει τίποτα εκτός θέματος !
:)))

να μην χάνεσαι !
να φέρνεις και τους σκωτσέζους !
τους συμπαθώ όλους τους σάξονες :)

ΚΑΛΗΜΕΡΑ μας
χχχχχχχχχχχχ

maya said...

@μαρκόνι μου
άουτς !
και συ βρούτε ?
ανεξίτηλες οι μνήμες απο τις πληγές μας ε ?
στάθηκες στο πλήρωμα του χρόνου .
ή να πω, του πόνου ...?

ναι ώρα είναι τώρα να μας πεις ότι οι άνδρες δεν είναι εκδικητικοί !

πού χάθηκες και συ ? ε ?!!

καλή μας μέρααα
χχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@μετάλλισκερ
κι αν η προβιά έχει ψείρες?!!!
αχ δεν ξέρω αυτή η στροφή ..
δεν είμαι προετοιμασμένη για το καπάκι !

ανησυχώ !
έτσι μούρχεται να παω να βαφτώ ένα συνετό καστανό ...

και δε μου λες
με ομοιοπαθητική θα το χτυπήσεις αλύπητα το κακό ?

να πω καλημέρα
ή διακόπτω την γιόγκα στην φύση
έξω απο τις σκηνές ?

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Kwlogria said...

Εγώ θέλω happy ends...

maya said...

@κωλόγρια μου
με αποσιωπητικά, δεν ξέρεις ποτέ ...?
:)))

καλημέρα !
χχχχχχχχχ