Friday 29 October 2010

Με ταξίδι...



...Βρέχει τρυφερά.
Νοτισμένα χρώματα.
Αντιμετωπίζω τα γράμματα σου.
Είναι σοβαρό παιχνίδι αυτό.
Όπως δοκιμάζουμε το νερό να μην καούμε.
Επιλέγω μουσικές που γδέρνουν με χάδια
Και διαβάζω γοητευτικές υποσχέσεις.
Ως πού φτάνεις?
Οι έμποροι εκθειάζουν την πραμάτεια τους
Και γω ονειρεύομαι τις υφές πάνω μου…
Με τονίζει το κόκκινο?
Μια καρφίτσα με τρυπάει…
Αν φαίνομαι καλά, είμαι καλά.
Τέλος, μπαίνει ο πραματευτής με τ’απαγορευμένα.
Δέχομαι την πρόκληση στον καθρέφτη.
Αφού αντέχω τις στροφές της πένας σου
Μπορώ και ζω μυριάδες ακόμη.
Δένω μια λεπτή κορδέλλα στα μαλλιά,
Ηνία πλασματικά για να διακοσμήσω την ελευθερία.
Προστατεύω τον θησαυρό των σκέψεων μου
κι απολαμβάνω την γαλήνη του πάθους.
Το άρωμα μου υλοποιείται απαλά…

*ακούγεται το μαγικό "adi menekse" της sezen aksu. ακούστε πάθος...

Wednesday 13 October 2010

Άκου...




Κική.
Επειδή τα πράματα τελικά είναι απλά,
ήθελα να σου πω ότι φεύγω γιατί μπορώ χωρίς εσένα.
Σε θέλω. αλλά δεν σε χρειάζομαι*.
Ούτε χρειάζομαι να θέλεις να σε θέλω για να σε θέλω.
Ούτε θέλω να χρειάζεσαι να μ’αρέσεις.
Μ’αρέσεις αλλά δεν χρειάζομαι να θέλεις να μ’αρέσεις.
Δεν ξέρω αν σε μπέρδεψα…
Εγώ επιτέλους κατάλαβα.
Γι’αυτό σου αφιερώνω αυτό το τραγούδι
που τα λέει πολύ καλύτερα από μένα, για σένα.
Επειδή μ’αρέσω καλύτερα έτσι.
Αντίο.


*«I like you, and I'd like you to like me to like you
But I don't need you, don't need you to need me to like you
Because if you didn't like me, I would still like you, you see
la lala... la lala...

I lick you, and I'd like you to like me to lick you
But I don't need you, don't need you to like me to lick you
If your pleasure turned into pain, I would still lick for my personal gain
la lala... la lala...

I fuck you, and I'd like you to like me to fuck you
But I don't fucking need you, don't need you to need me to fuck you
If you need me to need you to fuck, that fucks everything up
la lala... la lala...

I want you, and I want you to want me to want you
But I don't need you, don't need you to need me to need you

That's just me, so take me or leave me
But please don't need me, don't need me to need you to need me
Because we're here a minute, the next we're dead
So love me or leave me but try not to need me
Enough said.

I want you, but I don't need you...

I love you, and I love how you love how I love you
But I don't need you, don't need you to need me to love you
If your love changed into hate, would my love had been a mistake?
I don't know. I don't know.

So I'm gunna leave you, I'd like you to leave me to leave you
But love, believe me; it isn't because I don't need you
(You know I don't need you)
All I wanted was to be wanted
But you're drowning me deep in your need to be needed
la lala... la lala

I want you, and I want you to want me to want you
But I don't need you, don't need you to need me to lead you

That's just me, so take me or leave me
But please don't need me, don't need me to need you to need me
Because we're here a minute, the next we're dead
So love me or leave me but try not to need me
Enough said.

I want you, but I don't need you...»
Momus

Αυτή η αγανάκτηση είναι ένα παιχνίδι με μια χαρά φιλοσοφία, μια πρόγευση της άλλης στο mayas playground… είστε καλεσμένοι !

*ακούγεται βεβαίως το “I want you but I don’t need you” του Momus

Friday 8 October 2010

Autumn fools...


Κι έτσι συνέχισε…
Με την ουλή χωρίς κλειδαριά να κοπανάει στον αέρα
και κάτι σμπαράλια διακοσμημένα με πολύχρωμη σκόνη.
Πέρασε μια κορδέλλα χάρτινη σ’εκείνη την πνιγμένη λέξη.
να θυμάται πλέον νηφάλια τον ρόλο που γέμισε το μαγνητόφωνο.
Record… κόκκινο κουμπί… εκτίναξης από κάθε λογική.
Ερμηνεία: αξιόφοβη. Ερμηνεία? Καμία…
Στην αυλή το χώμα ήταν γεμάτο ερωτηματικά άλλου τόπου
και μια σκοτεινή πινακίδα μπηγμένη στα σωθικά, έλεγε:
«ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΥΣΦΗΜΙΣΕΙΣ…»
Τα φώτα αναβόσβηναν τον παλμό της καρδιάς
μα η ροή του προγράμματος ήταν ανάποδη.
Σ’ένα αυλάκι λίμναζε μια αγάπη, ακόμη περήφανη
για κάθε παράταιρη αντίσταση.
Κάπως έτσι παρουσιάστηκε η μακέτα
μιας πραγματικότητας απειλητικής
μιας φαντασίας αληθινής
μιας μέρας που πέρασε το φράγμα.
Οι απουσίες χειροκρότησαν δυνατά.
Κι όταν η ουλή υποκλίθηκε, σκίστηκε στα τρία.

*ακούγεται το “I hate the way” της polly scattergood
**ο πίνακας είναι του warren criswell

Tuesday 5 October 2010

Isn't it marvellous...?


Μαρέσει η ελληνική ύπαιθρος μακρυά από την αθήνα…
Αλλάζουν τα χρώματα, η διάθεση, οι ρυθμοί.
Δεν νοιώθω συχνά περήφανη για μέρη μας…
Μαρέσει που μπήκαμε στην χειμωνιάτικη μόντα…
Ωραία θερμοκρασία για δουλειά, τακτά προγράμματα, πάπλωμα.
Μαρέσει που έβαλα ζακέτα εχτές το βράδυ
για να δω ένα τρομερό ντοκυμαντέρ για τον jim Morrison
Μαρέσει που δυσκολεύτηκα να μιλήσω στην κάμερα στα εγκαίνια μου
Επειδή είναι τόσο σημαντική η αγάπη μου που συγκινήθηκα σαν μαλάκας.
Μαρέσει που γέμισε μηνύματα και τηλέφωνα το κινητό μου
Από σκέψεις ανθρώπων για την δική μου σημαντική στιγμή ευτυχίας.
Μαρέσει που ανακάλυψα επιτέλους ποιοι λένε αυτό το υπέροχο τραγούδι!
Και θα μου θυμίζει πάντα πλέον την έκθεση αυτή…
Μαρέσει που στρώθηκα ήδη στην δουλειά για νέα projects
Μαρέσει η ατζέντα με τις μουσικές και τους φίλους του χειμώνα…
Μαρέσει… που δεν βρίσκω τροχοπέδες στο χαμόγελο μου…

*ακούγεται το "rapunzel" από τους novac