Wednesday 20 May 2009

Ο (υπέροχα) νευρικός εραστής...

Διάπλατες οι πύλες του νου μου …

Εσύ εκκρίνεσαι στην παραλιακή μου στράτα

Με καρδιά απεριορίστων διαδρομών.

Γκαζώνεις… νοιώθω κάθε παντιλίκι

Να μου κόβει την ανάσα…

Για να μου την χαρίσει πάλι ορμητικά.

Πολύχρωμα φανάρια… περνάς….

Ακούω παντού την μουσική στη διαπασών.

Μυρίζω την ταχύτητα της ανάγκης σου.

Ο δρόμος μου ανοίγεται για σένα… κι άλλο…

Κι από τους πόρους μου

εκκρίνω δικό σου ιδρώτα…

Νύχτα σχεδόν καλοκαιρινή…

Βόλτες ιλιγγιώδους σαγήνης… εντός μου…

*ακούγεται το «I put a spell on you» από την nina simone

**ο τίτλος είναι του γιάννη λόγια … έμπνευση από μια κουβέντα για οδήγηση …

57 comments:

Ευαγγελία Πατεράκη said...

...Ιλιγγιώδης σαγήνη
πολύχρωμα γκαζώνει
κι ανοίγεται ταχύτητα
εντός μου
με καρδιά νύχτα
που χαρίζει ιδρώτα
στον παραλιακό νου μου...

Με φιλί

koulpa said...

xaxaxa τι να πω είμαι στον αντίποδα.. υπερογκα χαλαρός και σχεδόν ανέραστος..:):)
η οδηγηση μου έχει πάρει ηρεμιστικά.. ούτε γκαζια ουτε φρένα ούτε παντιλίκια.. και συνήθως δε ξερω που είναι η κορνα.. χαμουρήθηκες; νυστάζεις ή βαρέθηκες;:):)
καληνυχτούδιααααα:):)

Takiz said...

.............|νύχτες με προορισμό|
προορισμό ...|γλυκόπικρο|
.............|ουρανό γεμάτο|

γιατί τα ............|άστρα|
δεν κοιμούνται.......|μακριά μας|
όσο και αν γρήγορα...|κινούνται|
είναι................|διπλά μας|
άπλωσε το χέρι σου...|εσύ|
θα τα προλάβεις......|άγγιξε τα|

Μαρινα ..... said...

σε βλεπω....
σαν να σε βλεπω....
"ιλιγγιωδως" να τρεχει εντος σου υπερτατος οργασμος....
που λεγεται ΖΩ...ΖΩ ΖΩΗ

σε βλεπω....
σαν να σε βλεπω....
με
αφημενα τα χερια απο στηριγματα πλαστικα....
αφημενα χερια....σ΄αγερα ταχυτητας
ΚΟΝΤΡΑ....

σε βλεπω....
που γελας....
που γελας....

και σε χαιρομαι.....

μαγευτρα μου....
καλη σου μερα......

maya said...

@προμηθέα δεσμώτη/λίτσα (?)
(δεν ξέρω πώς προτιμάς να σε λέω?)

εκτός απο ταξίδια ...
καμιά φορά φτάνει μια βόλτα
να κάνει την καρδιά νύχτα πολύχρωμη .

ευτυχώς που μπορούμε ανα πάσα στιγμή
να αφεθούμε , δε λες ?

καλημέρα μας
χχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κούλπα μου
α καλά !
πρέπει να πας μια βόλτα τον γιάννη να γελάσουμε .

ότι χασμουρήθηκα και νύσταξα, το κατάλαβες
αλλά δεν είχε σχέση με τις οδηγικές σου ικανότητες ή διαθέσεις
σε διαβεβαιώ !!!!!


και πού είσαι ?
τελικά ταξίδεψες στα αγροτικά ?

την καλημέρα μου
χχχχχχχχχχχχχχχχ

Yannis Petsas said...

Παλεύω να σε διαβάσω σαν να μην σε ξέρω κάθε φορά. Να διαβάζω ένα άγνωστο κείμενο, να μη σκέφτομαι το πρόσωπο, τη φωνή. Και ξαφνικά βλέπω μια γυναίκα έτοιμη να δοθεί, να σφίξει τα πόδια της και να “κυλήσει στην άσφαλτο”, να τα δώσει με χίλια. Παρερμηνεία λες; Μπορεί.

maya said...

@τακίζ μου
καλώς τον !

και γω νομίζω μερικές φορές
πως φτάνω τ'αστέρια ...
!!!!

...λες είμαστε σοβαρά κι οι δύο ?!!!!
:)

όλα μπορούμε να τα προλάβουμε
αν είμαστε αποφασισμένοι .
αμ τι ?!!

σε φιλώ
χχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@μαρίνα μου !
έτσι ακριβώς .
βλέπεις ξεκάθαρα το πιο απίθανο γύρισμα
και σ'ευχαριστώ που τόβαλες έτσι δυνατά σε λέξεις .

ναι μαρίνα γελάω δυνατά και ζωντανά
και τελικά δεν ξέρω τι έρχεται πρώτο
(βλέπε κότα και αυγό)...

η διάθεση και αντίξοη πίστη για τα όμορφα
ή τα όμορφα και σε αρπάζουν ?

ό,τι κι αν συμβαίνει
το αποτέλεσμα στέκει παντοδύναμα
και μας συνεπαίρνει :))))))

πάμε βόλτα ?

καλημέραααααααααααα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@γιάννη μου
γίνομαι, φαίνεται, η ετοιμολογία της έκφρασης
"μα καλά, μυαλό δεν έβαλε...?"
μόνο που φαίνεται ότι έβαλα .
ολόφρεσκο
χωρίς τα κολλήματα του ό,τι πριν .
με καύσιμο τις εμπειρίες .

όχι δεν παρερμηνεύεις καθόλου .
το πάω απλά ανάποδα .
μα κατά κάποιον τρόπο
θα τολμήσω να πω
ΠΙΟ ΣΩΣΤΑ ΑΠΟ ΠΟΤΕ .

δεν ξέρω αν πρέπει να ξεχωρίζουμε τον άνθρωπο απο τα κείμενα ...
αλήθεια δεν ξέρω .
ή αν μπορούμε ...

το σίγουρο είναι
- σε ανθρώπους ειλικρινείς και συμβατούς στην πολυχρωμία τους -
ότι κάθε κομμάτι προχωράει το πάζλ .
και όσο πιο αλλόκοτο
τόσο πιο ταιριαστό είναι .


και μου στέρησες τον διάλογο με τα μυγάκια ...
περίμενα να το βρω εδώ !!!!
αχαχαχα


καλημέρα πολύ και με τα χίλια !
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Μαρινα ..... said...

φυγαμεεεεεεεεεεεεεεε

φυγαμε....
τρελαινομαι για παντιλικια....
ειδικα αυτα τα εντος....
κι αυτες οι ταχυητητες της αδρεναλινης....

φυγαμε...

ναι ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΙΡΟΜΑΙ
ΓΙΑ ΣΕΝΑ....
ΣΕ ΚΑΜΑΡΩΝΩ....

ΝΑ Σ΄ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΘΕΛΩ....

θα δειξει....
θελει τολμη η χαρα ....χαρα μου....


καλημερα και παλι...
και
πολλα πολλα πολλα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Yannis Petsas said...

πολλά... πολλά... πολλά... γιατί δεν φοράς κράνος;

maya said...

θέλει τόλμη η χαρά...
αχ !
κι αν δεν το μάθαμε αυτο !!!!!
έτσι είναι .

όλα τα εντός μ'αρέσουν και μένα
γιατι ξεπερνούν τα όρια των έξω δυνατοτήτων ...
δεν ξέρω τι νούμερο θα έμπαινε στο εντός μας κοντέρ ...
υπάρχει τέτοιος αριθμός ?

:))))))))

maya said...

γιάννη μου
συμφωνώ αλλά
είναι το ίδιο με κράνος ?
σε κανένα επίπεδο ...


αλλά το ανέκδοτο αξεπέραστο !!!!!
πάντα επίκαιρο .
θα το φανταζόσουν εδώ ?!
κι όμως ...

Μαρινα ..... said...

ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥ;;;;;;;;;;

ποτε κρανος....
ποτε για τις εντος ταχυτητες,....
καλυτερα να γινει κομματια το κρανιο- καβουκι της ψυχης...
απο το να εγκλωβιστει σε "προστατευτικα" τερτιπια....

πολλα πολλα πολλα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
και σε σενα Γιαννη μου

( χθες ημουν αρκετα στο σπιτικό σου...μα θελει τολμη.....να αφεθουν χναρια-ειδικα σε Τετοια κειμενα...- κι ακομα δεν εχω καταφερει τολμηρη να γινω) :) ....

Yannis Petsas said...

Mαρίνα μου, δεν είναι να τα παίρνουμε στα σοβαρά τα πράγματα, περνάμε καλύτερα έτσι, με την πλάκα μας, αυτόν τον καφέ που τον έκανε νερομπούλα σήμερα, μα ήπιες; Τι να πει κι ο γιατρός; Ο δικός σου γιατρέ λέει; Άμα δεν βάλεις το χέρι σου ε;
Καλημέρα δεν είπα ο άξεστος και ανέκφραστος.

Yannis Petsas said...

A, Μαρίνα, έχουμε πάει από πάνω, στο ρετιρέ της κυρίας και γιορτάζουμε... θα δείξει τι. Φιλιά.

Ευαγγελία Πατεράκη said...

...Ανά πάσα στιγμή
ν' αφηνόμαστε
Υπάρχουν, ξέρεις,
και τα ταξίδια της φαντασίας
από ΄κει που ξεπηδά η Τέχνη
Τα ταξίδια σου
σε κάνουν να πετάς
και...χαίρομαι!

Πώς προτιμάω να με λές;
Όπως θέλεις...και στα δύο απαντώ
συναπαντώ και τρέχω
με ταχύτητα στο άπειρο το συν

Φιλί

maya said...

@ρε συ μαρίνα ????
ΕΣΥ θες τόλμη να γράψεις ?!!!!!
όλα θα τ'ακούσω σε αυτή την ζωή !

αλλά έχει δίκιο ο γιάννης .
κάπου τα ντύνουμε πιο αποστασιοποιημένα κάποια πράματα ενώ όλα είναι απτά
αν μπορείς να τα δεις έτσι .
και συ μπορείς .

και χωρίς κράνος, εννοείται !

maya said...

@λίτσα μου λοιπόν
γιατί θα κάνω σαρδάμ με το άλλο είναι σίγουρο !

μα γι'αυτά τα ταξίδια αξίζει ο ναύλος !
:))))
όπως είπα και στον γιάννη
με καύσιμο τις εμπειρίες !!!

τώρα το αν έχει θέα την δημιουργία ομορφιάς
ν'αγγίζει δηλαδή την τέχνη
γίνεται θείο πράμα η διαδρομή ...

ωριμότατα αφήνομαι :)


καλημέρα και πάλι
(πες πες είδες τι γίνεται ?)

χχχχχχχχχχχχχχ

Ευαγγελία Πατεράκη said...

Μάγια,

πάντα βλέπω τι γίνεται

Κι άλλες φορές είναι καλό
κι άλλες κακό

Αλλά μόνο για το καλό αξίζει..

maya said...

χα !
αλλά μόνο με το κακό παρών
βλέπουμε την ολική γλύκα του καλού .
το μάθαμε απο την ανάποδη :)
και τι καλά λέω !

(αγγίζω τα όρια της σάχλας με την αισιοδοξία ...
το ξέρω
αλλά έχει πάρει αυτόνομη δύναμη πια , τι να πω !)

Yannis Petsas said...

Φορτώναμε εφημερίδες, να κόβουν το κρύο. Φορτώναμε με κολλημένο το δάχτυλο, το μυαλό με πουλιά, κολλημένο το μάτι μπροστά κι η γραμμή να στρίβει διαρκώς.
Ποτέ μην κοιτάς το κοντέρ. Θα πρέπει να κόψεις μετά και θα χάσεις το καλύτερο.

maya said...

αχ γιάννη ...
τόχω κάνει και γω με τις εφημερίδες !!!
μέχρι και γάντια πλαστικά σουπερ μάρκετ
σε ξαφνική μπόρα πριν απο ταξίδι !

αλλά
τι ... προστεφάνωμα ε ?!!!!
όχι τα μάτια παντού
όχι στο κοντέρ ...

είπαμε ό,τι μετριέται χάνει την μαγέια του .

Μαρινα ..... said...

Γιαννη μου....
ερχομαι στο ρετιρε της κυριας...
να γιορτασουμε...
και μαλλον ξερουμε τι....:)

maya said...

τι κάνει νιάου νιάου και μου πήρε τ'αυτιά ?!

Αλεξάνδρα said...

Το κεφάλι μας είναι στρογγυλό για να γυρίζουν οι ιδέες και να μην σκαλώνουν στις γωνιές...

"Με καρδιά απεριορίστων διαδρομών" (άντε μετά να μην σε αγαπάω! Ζωγραφίζεις ΚΑΙ με τις λέξεις!!!)

Σιγά να μην σε νοιάζει ο προορισμός μετά. Τέτοιους δρόμους να έχουμε να τρέχουμε και όλη η ζωή βρίσκει το νόημά της.

Και τι να πω για το τρέξιμο;

Ι LOVE IT!!!

Σε όλες τις διαστάσεις...

Να είσαι έτσι και να χαίρομαι.
Σε χαίρομαι φιλενάδα!!

Καλημέρα

Νικόλας Παπανικολόπουλος said...

Πανέμορφο, κι υπέροχα ερωτικό!

Το διαβάζω.. και το ξαναδιαβάζω... με σαγηνεύουν οι εικόνες, οι λέξεις... τα χρώματα!

Καλημέρα!!! :))

Я верю в Сталина said...

Πώς μπορείς να περιγράψεις τον έρωτα; Την αγάπη;

Πώς να δώσεις με λέξεις αυτό που είναι τόσο σπάνιο και μοναδικό, όταν είναι αληθινό;

Αν μπορείς να το παρομοιάσεις με ένα αυτοκίνητο, με μια κούρσα, βράδυ με την οροφή ανοιχτή, θα ήταν η ταχύτητα, ο ίλιγγος ...

Δυνατές συγκινήσεις για δυνατές παρουσίες. Ερωτικές λέξεις, φιλτραρισμένες από το πρίσμα της κεκαλυμένης προσπάθειας της πρόκλησης.


Όταν γράφεις έτσι, είσαι μαγική ...


Καλημέρες ...



ΥΓ χεχεχεχε εγώ θα το κάνω αμέρικαν μπαρ, μουσικά, αυτή τη φορά ...



http://www.youtube.com/watch?v=1ZXui-dcTt0

maya said...

@αλεξάνδρα μου !
τι ωράια που τόπες για τις ιδέες !!!

και σκέφτομαι
επικίνδυνα είναι τα κεφάλια που απ'έξω είναι στρογγυλά
αλλά εσωτερικά είναι όλο αιχμηρές γωνίες ...


αχ αυτή η ζωγραφική ...
πώς μαρέσει όταν γράφεις που νομίζω ότι σε ακούω !!!!!
μα τελείως !!!!
:))))))))))


αλίμονο αν δεν μυριζόσουν εσύ τα παντιλίκια !
το τρέξιμο σε όλες τις διαστάσεις
με την δύναμη και την ένταση που ζητάει η ζωή
απ'αυτούς που ΞΕΡΟΥΝ την αξία της κάθε στιγμής .


απλά πράγματα .

γι'αυτούς που δεν τα μπερδεύουν χωρίς λόγο ...
:)))



πολλά φιλιά φιλενάδα
τι καλά που ξέκλεψες απο το άσχημο τρέξιμο για νάρθεις σήμερα !

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@νικόλα μου !
στοχω ξαναπεί: με κάνεις και χαμογελάω .
λες και χρωματιζουν τα θαυμαστικά την φωνή σου !

σ'ευχαριστώ πάρα πολύ .
και να ήθελα (να προσπαθήσω)
δεν μπορούμε να γλυτώσουμε την ομορφιά του έρωτα
σε όποια έκφραση της ...

:))))

και παλι καλάαααα !

καλό μας μεσημέρι
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@δημοσθένη μου !
εγώ τώρα μετά απ'αυτό ...
ΤΙ ΝΑ ΠΩ ?!
κάτι σου έκανε, δεν μπορεί ΕΣΥ τόσες λέξεις !!

αστειεύομαι !
δεν θα τολμούσα να κάτσω επι τούτου να εξηγήσω με λέξεις ή ζωγραφιές τον έρωτα και την αγάπη .

είναι όντως αδύνατον να πιάσεις το θείο του πράγματος .
όμως να !
μπορούμε να πιάνουμε μια στιγμή στην φούχτα σφιχτά :)

μια στιγμή ευτυχίας ...


άπαιχτοι οι dire straits .
αν θες να το κάνεις american bar ,
you have to try harder :)))))
μέχρι στιγμής απλά με συγκίνησες .

καλό μας απόγευμα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

Βόλτες ιλιγγιώδους σαγήνης… εντός μου…

~~~~~~~~~~

Δεν ξερω αν μπορει να αποδωθει πιο σωστα

η ταχυτητα , η ηδονη , η προσμονη, η εκρηξη
και το παθος
για ζωη και ερωτα ..

ειλικρινα δεν ξερω !!!


-κι ο Γιαννης εκει συνοπτικος και ευφυεστατος παντα !!ας δινει εναυσματα!


χχχχχχχ

Yannis Petsas said...

Άκουσες γιατρέ; Ακούω να λες.

Я верю в Сталина said...

Τί να ακούσω;

Α, ναι



Απ’ τον Dylan έμαθα λοιπόν πως έρωτας μπορεί να ‘ναι τα πάντα, μια
ματιά, το πώς προφέρει ένα σύμφωνο, το πώς μυρίζει η ανάσα της, το πώς
γράφει το α, πώς κουρνιάζει όταν νυστάζει και κρυώνει, τα παπούτσια της
στο πάτωμα, ο τρόπος που τρέχει στις σκάλες, που δοκιμάζει το φαγητό,
πώς φτιάχνει μια βαλίτσα, τα φουλάρια της στην ντουλάπα, τα εσώρουχά
της στο μπάνιο… οτιδήποτε. Απ’ τον Σπυρόπουλο έμαθα ζωγραφική και αυτό
πάει να πει να παρατηρείς, να παρατηρείς και να ερωτεύεσαι, αυτά έμαθα.

Yannis Petsas said...

Τι του λες τώρα;

Я верю в Сталина said...

πάμε στο άλλο να ξεσαλώσουμε;

maya said...

@τάλισκερμεάκι μου
κι όπως βλέπεις κι απο κάτω
στο κατεβατό που παρέθεσε ο δημοσθένης
κι όταν δεν είναι μονολεκτικός
πάλι στο κόκκαλο είναι ο γιάννης .

κι άστον να λέει .



έκφραση .
προσπάθεια απόδοσης του μέγιστου .
πολλές φορές οι λέξεις είναι λίγες ...
και σωστά έβαλες την έκρηξη μέσα !
για ζωή . ναι και ναι .

τι θα κάναμε αλήθεια χωρίς τον μεταφορικό λόγο ?!!!!!!!
:))))


καλησπέρα σας
ΜΟΛΙΣ ξύπνησα !
(δεν σας έχω πει να με ξυπνάτε μετά την μία ώρα?!)

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@γιάννη μου
χαίρομαι που το υπέροχο κείμενο σου
ήρθε εδώ να κοσμεί το μπλογκ μου
:)


ευχαριστώ δημοσθένη !
καλά του ξηγήθηκες !


έρχομαι να δω τι κάνετε κείθε !
~~^^^~~^~^^^^^~~~~^

maya said...

@τάλισκερ2
απο την κόμπλα μου
δεν σου είπα ευχαριστώ γι'αυτο που είπες για μένα :))))))))


ευχαριστώ .




μπορώ πι να άω να σχολιάσω το κόκκινο
ή είμαι ακόμα καραντίνα ?!

Talisker said...

να πας
να πας

το κακο μαυρο συννεφο εφυγε απο πανω μου

οσο περναει η ωρα μια χαρα γινομαι
και θελω να πω κατι

αυτο το αποσπασμα
πραγματικα
μου κανει απιστευτο οπισθοφυλλο
για βιβλιο

με προκαλει

να διαβασω για ενα τετοιο βιβλιο για μια τετοια αγαπη!!

πφφφφφφ

maya said...

@τάλισκερμεάκι μου
ναι έχει δύναμη .
εγώ χτες που το πρωτοδιάβασα ,
-μην φανταστείς, σαν σχόλιο το άφησε ! -
έμεινα να κοιτάζω την οθόνη ...

για΄τι είναι αυτά τα μικρά
- είδες πάλι εκεί γυρνάμε -
τα μικρά που ανατρέπουν όλα τ'άλλα .

δηλαδή η δυνατότητα του ανθρώπου να προσέχει τα φίνα
να στέκεται σε στιγμές


και γίνομαι βαρετή
αλλά
δεν είναι στιγμές ευτυχίας ?

δεν είναι κορυφαίο να λιώνεις για μια γραμμή στο χαμόγελο του άλλου ?
να μελώνεις απο μία ανάσα του/της ?
να συγκινείσαι απο την χροια της φωνής του/της ?
να προστατεύεσαι με το γέλιο του/της ?
να θυμάσαι μια φευγαλέα έκφραση για πάντα ?
ο τρόπος που κάνει το κάθετι να σου φαίνεται σημαντικό
ακριβώς γιατί το κάνει αυτός/αυτή ?



απαπαααααααα
δεν λέει να κοπάσει αυτή η άνοιξη ...
:)

katerina.. said...

η ταχυτητα..αυτη η μαγικη λεξη,κατασταση,αισθηση.μονο ετσι μπορεις να βαλεις φωτια στη νυχτα..η σε οτι αλλο.καλησπερες.

maya said...

@κατερίνα μου !!!!!!
ξέρω τι λες .
και το μυαλό μου πάει σε άλλες φωτιές
που καίνε αργά και σταθερά
κάτω απο φαινομενικά κρύα ...

η ταχύτητα σταθερά ισχυρή ...
ο βρυγχυσμός της 'μηχανής' σε οργασμό
ή έστω σε υπόσχεση .
γιατι αυτό είναι το όλο .
η υπόσχεση ...
η υπόνοια ...
ο ψίθυρος ...

πόσο μούχεις λείψει κολόπαιδο !
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Γαλάτεια said...

Υπεροχα ομορφο!!!!!!!!!! Και η μουσικη υποκρουση βρισκω οτι του ταιριαζει απολυτα!!!!
Καλο βραδυ κοπελα!

Margo said...

Τέλειο Μάγια, είναι τέλειο!!! Η ταχύτητα θέλει κότσια και ο έρωτας και η αγάπη.. η ζωή θέλει κότσια και εσύ τα έχεις!!!
Βόλτες ιλιγγιώδους σαγήνης έχεις κάνει τις βόλτες στη μπλοκόσφαιρα:)
Φιλιά πολλά!

maya said...

@γαλάτεια
είναι τέτοια η εποχή ...
ανοίγει η διάθεση με τον καιρό !
:)))))

ε μα δεν είναι τραγουδάρα ???

χαίρομαι που 'μπήκες' τόσο στην βόλτα !

καλημέραααα
χχχχχχχχ

maya said...

@μάργκο μου
τι τεράστιο κοπλιμέντο ήταν αυτό !!!!
σ'ευχαριστώ :)))))))

έχω δώσει πολύ χρόνο και σκέψεις στον αντίποδα :
τον ΦΟΒΟ των ανθρώπων .
την αδυναμία τόσο πολλών να δεχτούν τα όμορφα
γιατι έχουν βολευτεί στα οικεία λίγα ...

ίσως γι'αυτο βγαίνει τόσο δυνατό τώρα .
έχω εστιάσει στα κότσια, όπως λες :)


πολύ καλημέρα μας
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Ra Ma said...

Επειδή το επιτυχώς το εξαντλήσατε θα κάνω άλλη προσέγγιση, θα μιλήσω για τη πίστα! Για την οργανική ζωντανή και περίτεχνη πίστα με τη καυτή άσφαλτο! :)

Χαίρεσαι εκεί να σανιδώνεις το γκάζι, να παίρνεις γρήγορες ή παρατεταμένες στροφές αφήνοντας πίσω τα σημάδια σου. Χαίρεσαι να απολαμβάνεις ελεγχόμενα παντιλίκια διαρκείας, αναμοχλεύοντας ξεχασμένες αισθήσεις. Και δεν ανησυχείς, όταν με ένα 'φλικ' του τιμονιού κινδυνεύσεις να βγεις εκτός, αφού ο δρόμος ξαφνικά μεταλλάσσετε σε μεγάλη ευθεία και σε προστατεύει με μαλακές μπάρες ευχαρίστησης. Ο πιλότος παύει να είναι νευρικός, γαληνεύει και το απολαμβάνει.

Καλημέρα βουυυυμ-βουυυυυμ !!!
(την προσπάθειά μου την έκανα...)

Anonymous said...

Κράνος φοράς αγαπημένη; Ξέρεις τώρα από ιλιγγιώδεις ταχύτητες στην παραλιακή...
Κατά τα άλλα enjoy!


Φιλιά πολλά, νευρικά.

maya said...

@μαρκόνι μου
το ξανάπα κάπου :
τι θα κάναμε χωρίς τον μεταφορικό λόγο ?!
:))))))

η πίστα λοιπόν .
άλλοτε με φώτα και φασαρία
και κάποιες φορές όλα φαντάζουν ήρεμα ....
μόνο ένας οδηγός
έτοιμος για όλα
να ταράζει και να γαληνεύει ...

λοιπόν
αυτο το 'φλικ' του τιμονιού ...
κάτι μούκανε !
ναι ξέρω τι εννοείς !


βουυυυυυμ βουυυυυυυυμ λέμε !

καλημέρα μας
χχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@πανδώρα μου
το πιο πολύτιμο μάθημα που έχω πάρει
είναι
σε τέτοιες στιγμές
ξανά να ξεχνάω το κράνος .
:)

μόνο έτσι μπορεί
να σούρθει στο μάγουλο
το δάκρυ της ταχύτητας
απο το πρόσωπο του οδηγού ...

υπέροχα 'νευρικές' καλημέρες
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

dry cleaning said...

τι να πω αλλλο;;; τα ειπατε ολα και με το παραπανω... Δυστυχως με το πολυ παραπανω...

ZouZouna said...

κάποιος προ ημερών είπε πως η οδήγησή μου, είναι αντιστρόφως ανάλογη της ζωής μου.

Κάποτε ήταν ανάποδα.

Ετρεχα με τις μηχανές, ζούσα αργά. Τώρα..... το σαλίγκαρο που με προσπέρασε τον είδατε.

Αλλά τσίτα τα γκάζια της ζωής, σε πολύχρωμη λεωφόρο!!! Πόσα θα είναι ακόμη? Ας το ευχαριστηθώ!!!

ανάσα

maya said...

@anti b.r.
πραγματικά είναι υποκειμενικό
το πολύ και το λίγο ...

καλησπέρα
:)

maya said...

@ζουζούνα μου
καλύτερα να τρέχεις τον νου
παρά τους δρόμους ...
νομίζω καλή αντιστροφή έκανες .

και ο σαλίγκαρος αποκλείεται να γελάει καλύτερα .
:)

"ανάσα "

...μάρεσε αυτό .
πάρε, πάρε !

χχχχχχχχχχχχχχ

ZouZouna said...

O Mαρκόνι, γράφει σήμερα. Τάδωσε όλα! Τι γκάζια είναι τούτα καλέ μου?