Thursday 29 January 2009

Κατρακυλώντας ένα παλιό όνειρο...

Ξυπνάει πριν από κείνον. Ανυπόμονη για τον δικό της χρόνο. Κορμί απομονωμένο από θύμηση αγκαλιάς. Σηκώνεται στο κρύο με κείνη την λύσσα να κυνηγήσει τ’οξυγόνο. Κάπου. Πάει στο μπάνιο. Μηχανικά. Κάθε μέρα. Κλείνοντας την πόρτα, καταφύγιο… άλλαξε ο καιρός. Κάποτε τις άνοιγε όλες διάπλατα. Ρίχνει νερό στο πρόσωπο της. Να πλύνει τον ύπνο και την πίκρα που βγάζουν οι πόροι της όταν ονειρεύεται. Κοιτάζεται στο καθρέφτη. Εκείνη πάλι. Που δεν αναγνωρίζει. Το προσωπείο. Τόσο οικείο και τόσο αποπνικτικό. Γύρω-γύρω μικρές ρυτίδες υπογραμμίζουν την κάθε στιγμή που βουλιάζει. Τα μάτια της τρέχουν σε εξομοίωση. Σκουπίζει την αλήθεια και πηγαίνει στην κουζίνα. Να βράσει καφέ. Αγκομαχάει μοναχικός ο ήχος του ψυγείου. Κανενός η φωνή δεν την φτάνει. Όχι πια. Κοιτάζει απ’το παράθυρο. Και έξω βρέχει. Το γνώριμο σκοτάδι σβήνει μπρος τα μάτια της. Αναπόφευκτη διάλυση στο φως. Σκηνή χιλιονοιωμένη. Κάθε σκέψη ένα πέπλο σαλώμης που την πνίγει καθώς στροβιλίζεται στο κενό της. Στο μηδέν που απομαγνητίζει το συν. Βράζει και κείνη σήμερα, αργά και αναπόφευκτα. Αποκαμωμένη από την ίδια της την ασάφεια. Νοσταλγώντας. Έτοιμος ο καφές. Κανένα καϊμάκι πια. Μια ματαιότητα αχνίζει ανασηκώνοντας την ημέρα. Των πρέπει. Γέρασε η σιγουριά της. Κάθε δίκιο ποδοπατιέται από την ωμή πραγματικότητα. Βάζει μουσική «...Heaven…» Επιστρέφει στο δωμάτιο να τον δει. Τον παρατηρεί ώρα. Παγωμένη. Ο χρόνος τρέχει μακριά της συνέχεια. Ψάχνει πάνω του να θυμηθεί κάτι. Αυτό που πια όλο της διαφεύγει. Δεν τον αγγίζει. Στο στέρνο της μια κοτρώνα σβησμένη την δυσκολεύει να αναπνεύσει. Μένει σιωπηλή. Εκείνος δεν την καταλαβαίνει. Πουθενά. Του φυλάει μια τελευταία ευχή στα τσαλακωμένα τους σεντόνια. Φοράει τα χθεσινά της ρούχα. Τίποτα δεν σιδερώνεται. Τον ακουμπάει ανεπαίσθητα στο στέρνο. Τίποτα… και φεύγει. Οι τσακισμένες ομορφιές δυστυχώς θυμούνται. Και τα όνειρα δεν τιθασεύονται.

*ακούγεται το “heaven” των rolling stones

58 comments:

Μαρινα ..... said...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!




KΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ....
Υποκλινομαι....
φουρτουνιασμενη συναισθηματα ...
κι εικονες...που πνιγουν τα ματια

καλη σου μερα....ΘΑΛΑΣΣΑ

maya said...

@μαρίνα μου!


έκανα μια ... άσκηση ...
την σκηνή απο την άλλη πλευρά .
σπασμένοι οι καθρέφτες
δεν μασκάρουν πια τίποτα .

όλα να φαίνονται ...

πιο επώδυνη σκηνή απο την ερωτική .
ε...?


-------------------------------

προσπαθούσα τόσο καιρό να καταλάβω
πώς έρχεσαι αλλά δεν γράφεις σε σένα ...

μην μου δίνεις σημασία ...
δεν είχα περάσει την ειδοποίηση του μπλογκ σου
και δεν ήρθα απο μόνη μου να δω ...
σούπα το μυαλό !

τώρα σε φακέλωσα !!!
:))))
είδες όμως τι παθαίνουμε?
επαναπαύθηκα ότι θα με ειδοποίησουν!
σαν την ΑΜ αμαλία ένα πράμα έγινα !

καλημέρα μαρινάκι μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Μάγια η βλαξ

Margo said...

Πολύ δυνατό!!!! Μερικές φορές η αλήθεια είναι κάπως έτσι, όταν θέλουμε να τη δούμε.
Εκπληκτική και η εικόνα!!!
Καλή σου μέρα Μaya:))

Yannis Petsas said...

Όχι κυρία μου, να γράφετε ό,τι θέλετε με το δικό σας το στυλ, δεν θα μου φτιάχνετε ταινιάκια εδώ. Να γυρίζετε βιντεοκλίπ μ’ όσες ασάφειες και συννεφάκια σας κάνει κέφι, να βάζετε και μουσική να μας παίρνετε τα αφτιά, αλλά όχι αυτό, εμείς τι θα γίνουμε δηλαδή, κλέφτες;

Μαρινα ..... said...

maya η Θαλασσα να λες...
ναι;;;;

...................................

δεν γραφω κι εγω πια στο blog...
αραια και που...εμεινα στον πολεμο..¨..
...................................
μπαινω ομως καθημερινα σε σας....
και διαβαζω αριστουργηματα....

πραγματικα....
...................................

ναι...το σημερινο...ειναι επωδυνο
οδηνηρο....
κι αν θες....λιγο καθρεφτης
δικος μου...των άλλων....ολων ισως.....ποιος ξερει;;;
αλλωστε η στιγμη παιζει ρολο...
ετσι δεν ειναι...αυτη η στιγμη που ενιοτε δινει την εντυπωση του αιωνοου χρονου....


...................................
Σε φιλω Θαλασσα μου....

Σε φιλω....
και
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ....

ξερεις εσυ γιατι....

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Μαρινα ..... said...

με απιστευτα λαθη....
παραμενουσα...
λογω ομιχλης....και χαμηλου βαρομετρικου....:)) :)))


φιλια θαλασσα μου....
πολλα πολλα πολλα

maya said...

@μάργκο μου
ναι έτσι είναι
όταν ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ να την δούμε ...

συχνά κι απ'τον εαυτό μας κρυβόμαστε
γιατί βολεύει
γιατί κοστίζει
γιατί 'δε βαριέσαι' ...


αλλά
και κει είναι η ειρωνία
το κόστος της κάλυψης
είναι η ίδια μας η ΖΩΗ .

καλημέρα παρ'αυτά !
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@γιάννης νεύρας
απαπαααααα πρωί-πρωί !!!!!!!!!
τ'ειν'τουτ' ?????

τι έκανα ?
βιντεοκλίπ ?
αχαχαχα καλά φοβερή επιτυχία θα είχε !
όλοι στις τουαλέτες θα ήταν για εμετό ....

καλημέρα !


μια του κλέφτη
δυό του κλέφτη ...

ξέρεις τι γίνεται μετά !
:))))

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@μαρίνα μου
θα ήταν μεγάλο θράσος
να βάλω την θεά θάλασσα δίπλα μου έτσι ...

και το ξέρεις πόσο το εννοώ .

αλλά ΜΑΡΕΣΕ ΠΟΥ ΤΟΠΕΣ !!!!!!!!
:))))))))))))))


μην μείνεις στον πόλεμο χαμόγελο μου .
δεν έχουμε την δύναμη να κάνουμε την διαφορά ...
τάχουμε πει .

θυμώνουμε, φρικάρουμε, πονάμε
και πάλι αδύναμοι παραμένουμε ...

στο σύμπαν .


έχω να σου πω ότι στον μικρόκοσμο μας
ΚΑΝΕΙΣ διαφορά .
τουλάχιστον στον δικό μου .
:)

ΕΣυ να μου λες ευχαριστώ ?????
ε όχι δα !

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Я верю в Сталина said...

Ναι, καλημέρα καταρχήν.

Λοιπόν, το όλο μου θυμίζει λίγο από γαλλικό, περισσότερο από γερμανικό, που λατρεύω, κινηματογράφο.


Μία στροφή προς το επικίνδυνα καλύτερο παρατηρώ, στη γραφή σου, αλλά μας έχει μπερδέψει με τα όνειρα, το ξέρεις;

Я верю в Сталина said...

το ίδιο λονειρο από την ανάποδη ;;;;;;;;;;;



μπαααααααααααααααα!

maya said...

@καλημέρα γιατρέ μου!

μη λες ταινία - κινηματογράφο / και τέτοια
γιατί ήδη έχω τον γ.νεύρα εν εξάλλω για κάποιο λόγο !
:)

αλλά να μην πω ευχαριστώ ????????

μα δεν είναι καινούργια γραφή .
είχα την ραχοκοκκαλιά απο την πριν αγανάκτηση
κι απλά είδα την σκηνή απο άλλη σκοπιά.

όχι βέβαια το ίδιο όνειρο !!!


κ α μ ί α σ χ έ σ η !


την ΣΚΗΝΗ περιέγραψα αλλοιώς .

τι λέει η σουηδία σήμερα ?
εδώ βρέχει κρυστάλλινα ...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maira said...

Τα δυο ποστ...

Δεν ξέρω πιο το πρόσωπο και πιο το είδωλο.
Τι σημασία έχει;;;;
Δύο..σε ΕΝΑ
Εκείνη πάλι !!!!

Χχχχχχχχχχχχχχ……………

Aggelos Spyrou said...

Τόσο όμορφες στιγμές, τόσο πικρά δοσμένες...

maya said...

@μάιρα μου

τα σοβαρά πρώτα:
πώς είσαι ?
καμιά γλώσσα στον πυρετό έβγαλες ?

λοιπόν αυτό με τα διττά
είναι η δεύτερη φορά που με πιάνει .
τόχα κάνει και με το μπορεί...
και στο μπορεί να...
και ΜΕ άρεσε...

λες η ίδια ?
ή εκείνη πάλι ...?

δεν μπορώ να βρω τίποτα μονοδιάστατο πια ...


καλημέρα με χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@άγγελε μου
και πικρές στιγμές πιο όμορφα δοσμένες...

γιατί δυστυχώς όταν ζούμε τέτοιες καταστάσεις
δεν παίζει μουσική
οι εικόνες χάνουν τα χρώματα τους
και το κενό ρουφάει ό,τι υπόλοιπο μένει ...


καλημέρα μας
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maira said...

Θυμαμαι !!!!

ΠΟΛΥ-
και
ΔΙ-
και
...ΆΣΤΑ ΤΑ...

Εκείνη η Ίδια πάλι..

Είμαι τόσο καλά, που ούτε εγώ δεν με πιάνω !!!
:)))

Anonymous said...
This comment has been removed by the author.
Yannis Petsas said...

Δεν θα βάλω τις φωνές γιατί είμαι κύριος αλλά δεν πιστεύω να το στείλεις και σε κανένα φεστιβάλ, θα σκάσω.

fetus said...

...πλάκα έχει αυτή η επουράνια
σύγκριση του εφικτού
και του ανεξερεύνητου
ερωτηματικού των ""πρέπει"".

Θύμησες,
που ολισθαίνουν πορείες ζωής
και στόχους χωρίς σφεντόνα.

Δεν υπάρχουν προδότες εκεί έξω πια,
αφού τα καρφιά των στροφών πονάνε με γνώση και αποδοχή...

Ποιός ξέρει και λέει πως αυτό δεν είναι το τέλος του δρόμου στο στόμα του γκρεμού;

Κάποιοι δεν είναι ταγμένοι να τους καταπιεί το είναι, αλλά το εγώ τους...
Οι υπόλοιποι είναι ένα σιχαμερό ξερατό του γκρεμού τους απο επιλογή ...

maya said...

@μάιρα μου
ΠΟΛΥ-
και
ΔΙ-
και
...ΆΣΤΑ ΤΑ...

ναι, ναι, ναι !!!

γιατι αλλοιώς δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε πόσο απλά είναι όλα !

πόσο χαίρομαι που δεν σε φτάνεις !!!
keep going !
με dm's ή με τακούνια
πάντα μπροστά σου νάσαι για πορεία ...

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

maya said...

@derylove

καλώς ήρθες !

αλλοιώτικη τοποθέτηση ...
σου έβγαλε ανασφάλεια ?
εμένα ένα τεράστιο βάρος κενού.
που και πίσω την ρίχνει και μπροστά .

ερωτηματικά έχουμε πάντα .
άλλοτε σαν μέλισσες που μας τρομάζουν
και κάποιες φορές σαν πεταλούδες που μας γαργαλάνε ...

και πάλι καλά λέω εγώ !
:)


και συγνώμη τι είναι σήμερα ?
"make maya's day" day ?!!!!!

ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου .
υπερβάλλεις υπέροχα !

:))))))

maya said...

@κύριε γιάννη μου
έχει ένα φεστιβάλ στο βιλαμπάχο
και το σκεφτόμουν ...
αλλά αν είναι να σκάσεις
θα το κάνω σίγουρα !

είναι η εβδομάδα των δοκιμασιών για σένα .
μετά το ψήσιμο, το σκάσιμο .

μετά θάρθει ο γιατρός να γράψουμε τι βρήκαμε ...


τώρα εντελώς σοβαρά:
με δουλεύεις ψιλό γαζί έ ?!!!!!!!


αχ!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.τσάι μαρόκο θες ?
πήρα χτες και λέει πολύ !

koulpa said...

το ίδιο σκηνικό.. τόσο διαφορετικό όνειρο.. ίσως και η ίδια κατάσταση.. με τόσο διαφορετικά αποτελέσματα συνεσθήματα ερμινία.. παπα το διάβασα το πρωί αλλά ήμουν σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης..:):)
πηραματόζωο τον κάνατε το γιάννη μιά τον καίτε μιά το σκάτε.. να σε κάψω γιάννη μ' να σ'αλήψω λάδι..:):)
καλησπερούδια:):)

maya said...

@fetus μου
...σε διάβασα τρείς φορές
και βρίσκω κι άλλα μέσα στις λέξεις σου .
να σου πω !
αυτο είναι ανάρτηση απο μόνο του .

όλο copy/paste θα τόκανα αλλά αρκούμαι σε αυτό που μ'έστειλε

Κάποιοι δεν είναι ταγμένοι να τους καταπιεί το είναι, αλλά το εγώ τους...
Οι υπόλοιποι είναι ένα σιχαμερό ξερατό του γκρεμού τους απο επιλογή ...


το μπρος
το πίσω
οι στροφές
και οι ευθείες

εμένα χρώματα μου βγάζουν οι κινήσεις
εντός και εκτός .

όλα μας στροβιλίζουν
αν αφεθούμε
και όλα τα στροβιλίζουμε
αν αντέχουμε .

αλλοιώς είμαστε τα ξερατά που λες ...

δεν θα πάρω !
:)



καλησπέρα μας
χχχχχχχχ

Yannis Petsas said...

... γι' αυτό σ' αγαπάω.

maya said...

@κούλπα μου
στο μόνο που διαφωνώ
είναι ότι είναι η ίδια κατάσταση .

ε με τίποτα ?

και σίγουρα εδώ δεν θα βρεις τίποτα το ερωτικό ...

λυπηρό δεν είναι ? ...


α διαφωνώ και με την ανησυχία για τον γιάννη !
μην ανησυχείς !
το πρωί ΜΟΝΟΣ του έβαλε λαδορίγανη αντί για κολώνια .
εγώ τώρα τι να του πω ?
να του χαλάσω το κέφι ?!

(δεν θα πω το άσμα με την έκτακτη ανάγκη
γιατι θα με κοροιδεύει ο γιατρός πάλι
για τα ΕΝτεχνα μου ...)

καλησπέραααα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@γιάννη μου
:)))))))))))))))))))))))

:)))))))))))))))))))))))

:)))))))))))))))))))))))


τέτοια λέγε μου !!!
το σαβ/κο θα σε κάνω φλαμπέ !
γουλάρεις ?

koulpa said...

χαχα του θυμίζεις τη μάνα του.. γι αυτό σε αγαπάει;(άλλο έντεχνο..):):)
εγώ θυμήθηκα του σαββώ.. (πολεμουθαμε απ'το βραδυ ωθ το πρωι.. τατζουμ τατατζουμ..
αααπο δω εμειθ απο κει και οι εχθροι.. τατζουμ τατατζουμ..).. ο καθένας με τις καταβολές του..:):)
ααα εγώ ως κατάσταση εννοώ το σκηνικό.. την εικόνα.. τις θέσεις των ηρώων..:):)
καλησπερούδια:):)

maya said...

@κούλπα μου
αυτό ακριβώς ήθελα .
να κρατήσω όλο το πρωτότυπο του άλλου ονείρου
και να δω πόσο το ίδιο στήσιμο έχει άλλα ...

κι αν έχει ........... !!!!!


αυτο με την μάνα του ...
-και γενικά γιατί όλο στην μητρότητα το πάμε απο χτες ? -

είναι του ίδιου που έλεγε το πουλόβερ κλαίγοντας ?

απορίες παρασκευής !

κι έχω έξοδο .
σας χαιρετώωωωωωωωω

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

koulpa said...

νομίζω το σκηνικό μια χαρά (μάυρη χαρά) το κράτησες.. και η ανατροπή συνετελέσθει.. εμένα με καταβαράθρωσες πάντος..:):)
μιλάς για το σαββόπουλο ή για το συνάδελφο (ξυλουργό).. πως τον έλεγαν; κυριαζή;.. δεν έχω βάσεις σε αυτόν τον τομέα και είναι εμφανές..:):)
έξοδο; άντε καλά να περάσεις.. εγώ ένδον.. εργασία και χαρά:):)
καληνυστούδια:):)

ολα θα πανε καλα... said...

κρατάω ότι τα όνειρα δεν τιθασεύονται...Πολύ σωστά...
Καλή σου μέρα.

Dee Dee said...

Θα κρατησω το προηγουμενο παρακαλω :)

Αυτο περιγραφει λιγακι τα δικα μου πρωινα....αν βγαλεις τη μαυριλα που σταζεις :)

Ευχαριστιεμαι τοσο πολυ τα πρωινα. Ειμαι πρωινος τυπος πλεον. Ξυπναω 6:30 να φτιαξω καφεδακια και τρελλαινομαι να χαζευω τα συννεφα καθως ξημερωνει. Δινω ενα μπισκοτακι στη Flappy και χαζευουμε μαζι (απο μενα πηρε, εντελως ονειροπαρμενη!). :)

Καποτε ημουν εντελως αμιλητη τα πρωινα....πως αλλαζει ετσι ο ανθρωπος. Ουτε ενα διαχρονικο χαρακτηριστικο δεν εχω πια!!

Καλημερα!!!

xxx

maya said...

@κούλπα μου
για τον κυριαζή !
γιατί ? κλαίει για τα πουλόβερ κι ο σαββόπουλος ?!!!

καλά ήταν.
ξενύχτισα και νάμαι ΤΩΡΑ (!) με τον 1ο καφέ !!!!
απαπααα....

καλημέεεεεερα :)
χχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@όλα θα πάνε καλά
κοίτa, με τέτοιο nickname
λογικό να κρατήσεις αυτό !!!!


καλημέεεεεεεεερα
χχχχχχχχχ

Yannis Petsas said...

Καλημέρα Γυριστρούλα.
Αναθεωρήσεις Dee Dee, αναθεωρήσεις. Έχω την αίσθηση πως όσο κι αν τα κοιτάς δεν θα βρεις κάτι διαχρονικό όμως. Ίσως να είναι και ωραίο αυτό.

maya said...

@ντίντι μου
αν βγάλεις την μαυρίλα, όπως λες
τι ακριβώς σου θυμίζει τα πρωινά σου ? !!!

θα με τρελλάνεις εσύ !

λοιπόν, με φτιάχνεις!
το επόμενο ποστ
θα είναι απο την πλευρά της φλάπυ !
ε ?
:)))))))))))))))

αχαχαχα


καλημέρα λακάκια μου
χχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@γιάννη μου
καλημέρα πολύ !
αν γύρισα λέει ...
αρκετό ξενύχτι και όλη την αθήνα !
αλλά πολύ καλά ήταν .


ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ! :)

Dee Dee said...

Η διαδικασια μου θυμιζει τα πρωινα μου χωρις να φοραω τη διαθεση που περιγραφεις. Εγω ειμαι μονο 4 χρονια με τον Δ, αν ειναι απο τωρα να μου συμβει αυτο που λες ...."Ψάχνει πάνω του να θυμηθεί κάτι. Αυτό που πια όλο της διαφεύγει. Δεν τον αγγίζει"...... κλαφτα :)

Η ματια της Φλαπυ θα ειναι η καλυτερη. Η πιο ακεραια και χειροπιαστη.Ειναι τοσο συγκεκριμενο παντα αυτο που θελουν τα σκυλια!! Μεγαλωσα μαζι τους και τα θαυμαζω :)

Καλημερα!!!!!

Αυριο παω Καβαλα να δω μια φιλη μου κι εχω τρελλα κεφια!

xxxxxx

drunk tank said...

ξέρεις κάτι;
μου αρέσουν οι ιστορίες με τις πολλές ερμηνείες.
που βλέπεις μιαν εικόνα και την ερμηνεύεις εσύ όπως επιθυμείς.

αλλά και όπως απλά πράγματα, μέσα από συναισθήματα που τα χαρακτηρίζουν μπορούν και μεταβάλλουν τόσο το τοπίο, όπως οι σκέψεις που άλλοτε πνίγουν κι άλλοτε πλημμυρίζουν με χαρά και όνειρα.
ή ο συμβολισμός των απλών καθημερινών πραγμάτων όπως το καϊμάκι του καφέ(ή η έλλειψή του) (ματαιότητα vs σπουδαιότητα).


δε ξέρω αν θα γινόταν βιντεοκλιπ
μια γλυκιά (ή μια πικρή) ταινία μικρού μήκους θα γινόταν άνετα.
εξαρτάται το πώς θα ερμήνευε καθείς το πρόσωπο της ηρωίδας.
και τι σκέψεις θα του γεννούσε για τη χθεσινή νύχτα και τη ζωή γενικότερα αυτών των δύο.

γράφε!

drunk tank said...

από τις πρώτες μου αναρτήσεις στο άλλο μπλογκ ήταν αυτή:

"Δεν μπόρεσα να κλείσω μάτι όλη τη νύχτα. Δεν ξέρω αν έφταιγε η αφόρητη ζέστη που επικρατεί την τελευταία εβδομάδα. Σηκώθηκα και πήγα στο μπάνιο, προσεκτικά να μη σε ξυπνήσω. Πίστευα ότι ίσως λίγο κρύο νερό στο πρόσωπό μου να έκανε δουλειά. Τίποτα! Ξάπλωσα και άρχισα να ονειρεύομαι κοιτώντας το ταβάνι. Άναψα τσιγάρο. Έβαλα ένα ποτήρι ουίσκι. Άναψα κι άλλο τσιγάρο. Ο ύπνος είχε πια φύγει μακριά μου εκείνο το βράδυ. Σηκώθηκα πάλι κι ήρθα ως την πόρτα του δωματίου σου. Προσεκτικά την άνοιξα. Μέσα στο ημίφως κάθισα και σε κοίταζα καθώς κοιμόσουν. Ήσουν πανέμορφη, πιο όμορφη από κάθε άλλη φορά. Έμοιαζες με άγγελο. Σε κάποια φάση γύρισες πλευρό και ήταν σαν να με κοιτούσες κι εσύ. Κι εγώ ήθελα να έρθω να φιλήσω το μπράτσο σου ή το γυμνό σου στήθος, όμως φοβόμουν πως θα σε ξυπνούσε η κίνησή μου αυτή και δεν το ήθελα. Έτσι, έμεινα απλώς να σε κοιτάζω και να ονειρεύομαι με τα μάτια μου ανοιχτά. Όπως ακριβώς δηλαδή με βρήκες το πρωί σα ξύπνησες."

μου τη θύμισες (ευχάριστα ή δυσάρεστα δε θα σου πω. άλλωστε "Οι τσακισμένες ομορφιές δυστυχώς θυμούνται. Και τα όνειρα δεν τιθασεύονται.")

πολλά πολλά φιλιά

eva said...

Όταν λέω εγώ έμπνευση να με ακούτε! :)))
Μπορείς να περάσεις να παραλάβεις το βραβείο σου, πεταλουδένια μου.

Φιλιά :))

lakis said...

Ο χρόνος που περνά, κι άλλα τ' απογειώνει κι άλλα τα σιγοσβήνει. Απλά η ζωή, γλυκόπικρη όπως είναι. Μέρα καλή

maya said...

@ντίντι μου
η διαδικασία η πρωινή
είναι πάνω - κάτω ίδια παντού .

η ιστορία που ξυπνάς μαζί σου κάθε πρωί
είναι όμως πρωτότυπη
μοναδική για τον καθένα .
και δεν μετριέται με χρόνια .

αλλά με ποιότητα και διάθεση .
και χημεία .
και εμπειρίες .
κι ένα σωρό άλλες παραμέτρους ...


να περάσεις καλά στην καβάλα !

όσο για την φλάπυ
τουλάχιστον τα σκυλιά έχουν πιάσει το νόημα του ΑΠΛΟυ .
θέλω = παλεύω
δεν θέλω = φεύγω .

απλά πράματα .

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κωνσταντίνε μου !
τι όμορφο ...
δεν νομίζω να το είχα διαβάσει ...
μα τι όμορφο !

οι πιο δυνατές εμπειρίες και θύμησες
έχουν ανακατεμένη την ευτυχία με την θλίψη .
οι δόσεις αλλάζουν .
αυτο τις κάνει αξέχαστες .

μπορέι να θυμάσαι για πάντα να κοιτάς ένα πρωί το καιμάκι
και αυτο να είναι η μία στιγμή
απο μια σημαντική μέρα .
θα βλέπεις κάθε φορά το καιμάκι
και θα τρέχουν οι συνειρμοί ...

ωραίο είναι αυτό !

όσο για τις ερμηνείες
φτάνει να δεις τα σχόλια εδώ
- μια απλή ιστορία -
για να δεις πόσο διαφέρει του καθένα !
επιλέγουμε την σημασία που μας χρειάζεται
ή που καταννοούμε .

όσο για τους συμβολισμούς ...
άλλο τίποτα !
αλλά το θεωρώ ό,τι πιο φυσικό
να εναρμονίζεσαι με τα γύρω σου
να συμβιώνεις παράλληλα με τα 'άψυχα'
να έχουν ΟΛΑ σημασία .

...να σου πω !
είσαι σε απίστευτη ρέντα ε ?!!!!
και το σχόλιο εδώ, και στην τάλισκερ
είναι αλλού !

καλημέεεεεεεεερα στιχάκια μου
χχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ευαγγελία μου
καλημέρα !
κάτσ' ντε !
τι βραβείο ?
πού είναι ? τι έκανα ?!!!!!!


πώς να ντυθώ ?
είμαι στον πρώτο καφέ ακόμη .
σουλουπώνομαι κι έρχομαι να δω ...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@λάκη μου
έτσι είναι .
μια αδιάκοπη ροή του χρόνου
μια πολύχρωμη ζωή .
αυτο θέλουμε .

με κάθε κόστος, να ζούμε .

μια χαρά δηλαδή !
μούβγαλες πάλι αισιοδοξία !
τέλειο ?!!!!

καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

Αλεξάνδρα said...

...η ζωή όσο και να θέλουμε (θέλουμε;) δεν δίνει συμβόλαια...

Μόνοι μας σαν καραβάκια με χαλασμένο κινητήρα πάνω στην αιώνια θάλασσα είμαστε...

κι εκεί πρέπει να τα μάθουμε όλα...

Να ζήσουμε τις φουρτούνες της, να θαυμάσουμε την ηρεμία της, να βουτήξουμε στα βαθιά της...

Ενα σώμα πάνω σε ένα κρεββάτι. Ενα σώμα αγαπημένο... Τόσο κοντά μα τόσο μακριά ...

Τι σημασία έχουν άραγε τα γιατί;

Τα όμως θέλουν να αναπνεύσουν πάλι...

Πέτα την σωστική λέμβο, πρέπει να σώσεις τα όνειρα...

φιλιά φιλενάδα

maya said...

@αλεξάνδρα μου
τι να απαντήσω σε αυτά ?
τα λες τόσο όμορφα ! ...

σκέφτομαι το καραβάκι
και την θάλασσα
και ξέρω ότι όταν μείνεις στην μέση της
θα βάλεις τα χέρια στο νερό και θα κάνεις κουπί
θα νοιώσεις την ορμή της κίνησης
θα στροβιλίσεις τα νερά
και πάλι θα γυρίσει η δύναμη .

έτσι πάει .
γιατί τα όνειρα, ακριβώς όπως λες
δεν ναρκώνονται για πολύ

έχουν κι αυτά υπόγεια ρεύματα ...

καλημέρα φιλενάδα
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.κανα νέο απο τις κορίνες ...?

koulpa said...

καλέ εγώ τον ανέφερα το σαββόπουλο.. δε το πήρατε χαμπάρι το εμβατήριο;:):)
καλησπερούδιαααααααα:):)
(I'm singing in the rain:):))

maya said...

@κούλπα μου
"δεν μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεχτρικές ...
?"

αυτό ακριβώς άκουγα την στιγμή που διάβασα το σχόλιο σου !
απίστευτο ...?

ας τραγουδήσουμε ΚΑΙ στην βροχή !
:))))))))))

στην υγειά μας και
στις βασικές μας τις αρχές
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

koulpa said...

χαχα "τι να τα κάνω τα τραγούδια σας; είναι πολλύ σοκκολατένιααα
ταιριάζουν με σοκκολατόπαιδααα
μα δε ταιριάζουνε με μέναααα..":):)
δε το λέωω εγώ.. ο σαββω δια στώματος μπέλου..:):)
στην υγειά μας και στη σπάνια ομορφιά μας.. λέμε τώρα μη βάλουμε και εικόνες.. (ξυ΄ριστηκα και είμαι λίγο ευαίσθητος.. στο κρύο..):):)

maya said...

@κούλπα μου
ξουρίστηκες ...?

απαπααααα

Απόψε ΘΑ κάνεις μπαμ!

Απόψε στην ταβέρνα, πω-πω! τί έχει να γίνει!
κι αν κάνεις να χορέψεις, ποτήρι δε θα μείνει


με προκαλείς
μα αφού !
:)))))

koulpa said...

όχι θα κάτσω να σκάσω
όχι θα κάτσω να σκάσω
τι λες καλέ τι λες καλέ
που θα παιθάνωωωω
(έριξα πολλύ το επίπαιδο.. ομολογώ..:):))
στην ταβέρνα πάω τώρα.. κοιτα σύμπτωση.. ελπίζω να μήνουν ποτήρια.. μη μου τα ρίξουν όλα:):)
ναι.. μερικές φορές είμαι προκλητικός.. δε το κάνω εξ'επιτούτου.. αφού..:):)

maya said...

αχαχαχα


ταβέρνα ε ?
είμαι με τα ταρώ μπροστά και όλα τα βλέπω !!!!!!

καλά να περάσεις .
πιες κι ένα για μένα ε?

Τράβα τράβα τράβα
στη Γλυφάδα τράβα
για καλό κρασάκι
και για μπαρμπουνάκι
έ! ρέ! ντουνιά


:)))))


καλά, δεν είπαμε ότι θα πετύχω κι το πού !

Ηλιαχτίς said...

Χμ..
Ετούτο το όνειρο χαίρομαι που είναι παλιό.
Κάτι τέτοια πρωινά δε τα θέλω.
Αυτό δε σημαίνει πως εκείνα δε θα ξημερώνουν.

Τα όνειρα δε τιθασεύονται,
μα σαν τα θεωρήσει κανείς δεδομένα,
φεύγουν και κλείνουν την πόρτα.
Παίρνουν και το οξυγόνο απ'το δωμάτιο μαζί τους.

Κείνη η τελευταία ευχή στα σεντόνια μου άρεσε.
Μοιάζει σαν μια συγχώρεση.
Και ξέρεις, όταν συγχωρείς αληθινά
δεν επιτρέπεις σε παλιές πληγές
να σε πονάνε.


Φιλί μεγάλο θειάκα *



-Άλεξ τι έγινε με τις κορίνες;

και έλα δω τα να κάνουμε διακόσια!

maya said...

@ηλιακρίδα μου
πώς θεώρησες το όνειρο παλιό ?
έχει ενδιαφέρον αυτό !
μπορεί για κάποιον νάναι παλιό
και σε κάποιον να τούρχεται (όξαποδω!).

τώρα για την συγχώρεση
μεγάλη κουβέντα, πραγματικά.
δεν ξέρω αν γίνεται ...
ίσως σε κάποιες περιπτώσεις προσπερνάς κάποιες πληγές
αλλά δεν νομίζω ότι ποτέ ξεχνάς απόλυτα .
κάποιο στίγμα αφήνει το κάθετι ...

για το όνειρα συμφωνώ .
τι εύκολα που γινόμαστε αχάριστοι
μόλις λίγο χαρούμε ...
το ίδιο εύκολα μας αφήνουν κι αυτά λοιπόν .
και καλά κάνουν !

όπως σεβόμαστε τον θάνατο
έτσι πρέπει να σεβόμαστε και την ζωή .
ό,τι σημαίνει ζω πραγματικά .

απλά .

ν'αφήσεις την αλεξάνδρα και τους μαθηματικούς υπολογισμούς σας !
ντάξ' ????????


όσο για τις κορίνες
δεν απαντάει ...
τι λες να έγινε ...?
μούμπλε μούμπλε μούμπλε ...

καλησπέραααααα
χχχχχχχχχχχχχχχχ

Ηλιαχτίς said...

Φυσικά και κάθε πληγή αφήνει ένα σημάδι.
Ένα σημάδι μάχης.
Μάχη για τα όνειρά μας.

Όταν όμως συγχωρείς,
το σημάδι σίγουρα δε φεύγει,
δε σε πονάει όμως πια.
Να σε πισωγυρίζει,
να σε καθηλώνει στο χτες.

Όνειρα που έρχονται και φεύγουν,
σεντόνια τσαλακωμένα ή σιδερωμένα,
όλα εμπειρίες είναι.
Οι πληγές πρέπει να κλείνουν
και να ανοίγουμε άλλες!
Τι λες;!


-"ν'αφήσεις την αλεξάνδρα και τους μαθηματικούς υπολογισμούς σας !
ντάξ' ????????"

έτσι χάνονται τα μεγάλα ταλέντα..
Λογοκρίσία.

Καλά ας έρθει πρώτα η Άλεξ
κι εσύ μη κοιτάς!!!
Νταξ;