Tuesday 29 July 2008

Τραυλά όνειρα...

Ονειρεύτηκα.

Ηδονικά χρώματα μιας ψυχής

που έψαχνε να ξεδιψάσει κουρασμένη.

Μαγικές νότες ενός σκοπού αφηρημένου

σ’ένα δάσος μυστικό.

Μεθυστικά αρώματα κορμιού

που ζωντανεύει ατίθασα.

Ηλεκτρισμένα αγγίγματα

σε απογοητευμένο νου.

Σκαλισμένες λέξεις

σε δύσβατα μονοπάτια του κλέφτη χρόνου.

Φαντάστηκα αλήθεια

με την φορτισμένη ορμή του θέλω.

Πάσχισα να σώσω ένα βλέμμα

που αδιαφόρησε τρομαγμένο.

Η νεκρωμένη σιωπή με ξύπνησε

Τραβώντας με πάλι στην λιμνάζουσα επιφάνεια.

Ένοχη. Για έγκλημα πάθους...

Ονειρεύτηκα πάλι.

Τραυλά όνειρα μιας αιθεροβασίας…

...

*ακούγεται το "tiny tears" των tindersticks

Wednesday 23 July 2008

Άρρυθμα...

Ονειρεύομαι καλύτερα και κοιτάζω πέρα.

Ορίζοντας. Θάλασσα. Κι ουρανός.

Μια γραμμή. Που δεν περεκκλίνει.

Ανιαρά ακριβής γραμμή.

Κλείνω το ένα μάτι και με το δάκτυλο μουντζουρώνω.

Καυτός καμβάς ζωής κρεμασμένος.

Φτιάχνω καμπύλες, πάνω… κάτω… ακανόνιστη πορεία

όπως οι χτύποι της καρδιάς.

Άλλοτε βολικοί για όλους μα κάποιες φορές ακροβάτες.

Τέτοιον ορίζοντα φτιάχνω και τα χρώματα παφλάζουν.

Έτσι ρεμβάζω γράφοντας σκέψεις…

έτσι χαμογελώ ζώντας…

χωρίς γραμμή κατεύθυνσης κι ορίων.

Εκεί. Σ’έναν αφηρημένο πίνακα

με υπέροχες απορίες…

...

*ακούγεται το "punjab" TOY karunesh - ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ δημήτρη μπαρσάκη για την διόρθωση! **ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ γιάννη φιλιππίδη ΤΗΝ ΗΜΈΡΑ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΆΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ 2ου ΜΥΘΙΣΤΟΡΉΜΑΤΟΣ ΤΟΥ "ο εραστής, η μέλισσα κι ένα μικρούλι 'αχ'". ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ ΑΝΤΙΤΥΠΩΝ ΚΑΙ ΧΑΡΆ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Friday 18 July 2008

Quarters, halves and a full moon...



I wear my mini black stress
and stroll through my heat-waved alleys.
No need to beware.
There’s no danger of touch around.
The moon casts highlights of illusion
on my darkened skin.
Beauty cannot be silenced.
My high-heeled woes echo on the walls
And I pretend to belong without music. Or want.
Don’t let me slip into something more comfortable.
I may ask for more…
Wishfully-thought projections
On undeserving masqueraded souls.
In the distance,
Two-hearted pioneers sang
A mesmerizing lullaby.
For two.
With no good intention.

A sudden thump inside
and the moon breaks in two.


*ακούγεται το "no quarter" των led zeppelin. τέταρτα, μισά, ολόκληρα και πάλι διάσπαση κι απο την αρχή...

Thursday 10 July 2008

"Όχι άλλο μπαλάκι!" - updated!


«Όχι άλλο μπαλάκι!» (με την κραυγή του κούρκουλου).
«πω πω μπαλάκια…» γέμισε ο τόπος! Αποφάσισα να μαζέψω όοοοοοολα τα μπαλάκια που μούχουν πετάξει κατά καιρούς γιατί εδώ μέσα γίνεται της πουτάνας! Υπόσχομαι να μην τα ρίξω σε άλλου το γήπεδο. Απλά δεν χωράω εγώ πια εδώ μέσα! Έχει και ζέστη…
(UPDATE: στο τέλος αυτού του κειμένου, μάζεψα τις απίστευτες ατάκες που αφήσατε στα σχόλια. πωπω μπαλάκια...)

1. «Νόμιζα ότι θα καταλάβεις…»
ναι! Δεν κατάλαβα μεγάλε (ανεξαρτήτως φύλου)! Την κάθε ανώμαλη συμπεριφορά, φταίω εγώ που δεν την έπιασα? Και να μπαίνω στο τριπάκι ότι αν καταλάβαινα τον κυκεώνα της σιωπής ή της αψυχολόγητης συμπεριφοράς ΜΟΝΗ μου, κάτι θα άλλαζε? Δεν θέλω to read between the lines πια! Κανείς δεν το κάνει για μένα! ΔΕΝ-ΕΧΩ-ΧΡΟΝΟ-ΛΕΜΕ! ΑΝ Θες κάτι να μου πεις ή να καταλάβω, π ε ς το. Λιανά.

2. « Αφού ξέρεις πώς είμαι…»
Πάσο διαρκείας. Γιατί (?) η μαλακία είναι οκ αν επαναλαμβάνεται, δεν τόχω πιάσει…! Αυτό το έτσι-είμαι-γω τόχω ξανακαφρίσει. Με τρελλαίνει λέμε! Κούνα τα μπαούλα κούλα.


3. «Ό,τι και να μου πεις, έχεις δίκιο…»
α, ωραία. Κολυμπάω στο δίκιο μου με σωσίβιο το άδικο. Και να μην μπορώ να ρίξω και χριστοπαναγίες! Διπλός εκνευρισμός. Τι να το κάνω το γαμοδίκιο? Εκείνο το παραμύθι που μαθαίνουμε από τα λάθη μας…? Σου λέει κάτι? Μελέτα!


4. "Σε σέβομαι όσο κανέναν…»
yeah, yeah, yeah… Σου ζήτησα ΕΓΩ να με βάλεις σε βάθρο ώστε να μην μπορείς να με ακουμπήσεις? Τι παπάρα κι αυτή! Πόρισμα: η πολλή εκτίμηση σκοτώνει τον έρωτα. Τα τσόλια δεν σταμάτησαν ποτέ να πηδιούνται. Τσκ!


5. «Ό,τι μου πεις, θα κάνω…»
που έρχεται μετά από μια σειρά βλακωδών αποφάσεων και εκεί που δεν πάει παραπέρα, καλείσαι εσύ να βγάλεις το φίδι από την τρύπα! Ρε, για ισιώστε λίγο που θα φταίω εγώ μετά! Είπαμε. Να παίρνουμε τις ευθύνες! Όχι και των άλλων εξυπνάκια!



6. «Δεν σου αξίζω…»
με πολλές παραλλαγές:
«Δεν μπορώ να σου προσφέρω ό,τι σου αξίζει...»
«Εγώ φταίω…»
«Χαραμίζεσαι μαζί μου…»
μπλα. μπλα. μπλα. και διάφορα άλλα τέτοια με συνοδεία βιολιών. Έλα τώρα! Remix DJ ξανθόπουλου στην διαπασών. Για πόσα κιλά μαλάκα με έχετε?

7. «Ό,τι νομίζεις εσύ...»
ώστε μετά να στηθεί το marakana για να έχω την πλήρη ευθύνη του αυτογκόλ. Πάντα με μουρμουρισμένα αποσιωπητικά «αλλά εγώ πιστεύω ότι…» classic! Μιλάει η εμπειρία εκ του ασφαλούς. Μπλιαχ.


8. "Στόπα εγώ, δεν μ’άκουγες!...»
διπλό μπλιαχ. το ελληνικό I-told-you-so. Βαρύ και δασκαλίστικο. Και υπεροπτικό. Μπορώ παρακαλώ να κάνω τα λάθη ΜΟΥ, όπως μου καπνίσει?!!! Μεγάλος άνθρωπος είμαι. Μαθαίνω απ’αυτά! Και δεν ζητάω και τα ρέστα. Νταξ’?


9. «Έχεις αλλάξει…»
Ναι! Αναπαράγονται (ευτυχώς ακόμη) τα κύτταρα μου κι αυτό, μέρα με την μέρα με μεταλλάσσει! Βρε, πάμε καλά? Ό,τι δεν φτάνεις , που πριν το θαύμαζες, τώρα απ’την οικειότητα, το κατακρίνεις?


10. «Να ξέρεις, ό,τι χρειαστείς θα είμαι πάντα εδώ...»
αυτό έρχεται πάντα as the famous last words σε ‘πολιτισμένα ζευγάρια’ και εξηγήστε μου: Πώς γίνεται, νάχεις, ας πούμε, χωρίσει και να σου λέει «είμαι κοντά σου» ενώ την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια? Και να μην μπορώ να τον πω μαλάκα επειδή είναι ιππότης? Πάλι εγώ η κατίνα? 'Είσαι παντού και πουθενά'? Όχι ευχαριστώ. Έλεος με τις θεατρικές ατάκες!

11. «Αλλά δεν φταίει κανείς άλλος… ΕΓΩ φταίω που…»
να το αφήσω ασχολίαστο γιατί γίνεται πάρτυ αναμνήσεων σε όλους? μαμάδες, μπαμπάδες, γκόμενοι, γκόμενες, δάσκαλοι, τόσο μα τόσο πολλοί έχουν ξεστομίσει αυτήν την φρικτή πρόταση!



...Θα σταματήσω κάπου εδώ. Είμαι σίγουρη ότι ξεχνάω κορυφαία στιγμιότυπα… και δυστυχώς δεν πρόκειται περί παιχνιδιού. Αυτά τα λένε αληθινοί άνθρωποι και με σοβαρό ύφος. GO FIGURE! Αλλά επειδή πολύ γουστάρω να ξορκίζω την μαλακία, αν έχετε κι άλλα μπαλάκια να μαζέψουμε, μέσα!!! Πάντα υπάρχουν και πρωτότυπες ατάκες που μένουν στην ιστορία. Μια που μούρθε μόλις είναι (και έχει ειπωθεί σε φίλη μου κατόπιν κέρατου) «μα μαζί της είναι απλά γαμήσι. Μαζί σου, κάνω έρωτα!»
UPDATE: όοοοοοοοολα τα μπαλάκια που βοηθήσατε να μαζέψουμε...

- "Δεν εχω προβλημα να βγεις μονη σου....δουλευουμε ολη μερα ομως, θελω κι εγω λιγακι να σε δω" Εγω τι πρεπει να καταλαβω;; Θα βγω μονη αλλά....τελικα εχει ή δεν εχει προβλημα ο κυριος;;;

"θέλω να σε αγαπήσω και να γνωριστούμε καλύτερα. Δεν θέλω απλά σεξ μαζί σου, αλλά να κάνουμε έρωτα"
"Να δείς που όταν βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο, πόσο καλά θα είσαι..." Μμμμναι..!

Θέλω να βρω τον εαυτό μου (στις μέσα τσέπες, κοίταξες; ) - Δεν είναι αυτό που νομίζεις (Όχι, είναι αυτό που ΒΛΕΠΩ!) - Αν ........ τότε ........ (επιτρέψτε μου να παραθέσω τη δική μου απάντηση σε τέτοιες υποθετικές ατάκες: "Κι αν η γιαγιά μου είχε αρχίδια, θα ήτανε παππούς μου!!!" - Εγώ για σένα το κάνω (Εμένα με ρώτησες;;;;;;;; ) - Είναι περίπλοκο (Εγώ στα 15 έφτιαχνα τον κύβο το Ρούμπικ, οπότε... για try me!) - Κι ο τάδε, κι όλοι, αυτό λένε (ΕΣΥ τι λες ρε παπάρα, τι με νοιάζει η γνώμη της εκκλησίας του Δήμου;;;; ) - Κάποτε θα με καταλάβεις (το τώρα, το αποκλείουμε; ) - Κι εσύ στη θέση μου, το ίδιο θά 'κανες (ΤΟ ΑΦΗΝΩ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΩΣ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ!!!!!! Τι μπαλάκι δηλαδή... μπάλα του μπάσκετ είν' αυτό...)

"Εγώ πάλι θα σε αγαπώ και θα σε φροντίζω.." "Πρέπει να είμαι υπεύθυνος άνθρωπος" "Εγώ;!" τσκ τσκ τσκ

maya
"πώς μπόρεσες/τόλμησες να σκεφτείς κάτι τέτοιο για ΜΕΝΑ?"

ειρήνη
"χρειάζομαι λίγο χρόνο" ! Αυτό όπως όλοι ξέρουμε είναι η μεγαλύτερη παπάρα! Χρόνο για να παίξεις και αλλού προφανώς διότι αν χρειάζεσαι χρόνο για να δείς αν με θέλεις, τα κουβαδάκια σου και σε άλλη παραλίαααα ! "χρειάζομαι λίγο χώρο, δεν έχω οξυγόνο" (Μπλιάχ !)Εύχομαι να σκάσεις λοιπόν.

"..δεν αντέχω άλλο μάτια μου.. μου ζήτησε να παντευτούμε κ θα πω ναι.."
καιρό μετά:¨ "παντρεύτηκα για να δω εάν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα.."

« Να ξέρεις, δεν θα σε αγαπήσει κανείς όπως εγώ…» Έφυγα, με αυτήν την πληροφορία στο τσεπάκι μου. Κι αλήθεια !!! Δεν βρέθηκε κανένας άλλος να με τσακίσει όπως αυτός.

Εγώ ό,τι κάνω το κάνω για το καλό σου:)

' Αγάπη μου ήξερα απο την αρχή οτι δεν θα λειτουργήσει... ' ΣΓΝΤΟΥΠ!!! Και τι το κράταγες κρυφό ρε μα...κα????

"Σ' αγαπάω αλλά δεν είμαι ερωτευμένη μαζί σου".

-"πώς μπορείς και είσαι τόσο καλός μαζί μου όταν συμπεριφέρομαι τόσο χάλια;" -"είμαστε τόσο τέλεια μαζί που φοβάμαι ότι αν είμασταν ΜΑΖΊ θα τα καταστρέφαμε όλα" -"γιατί να είσαι τόσο καλό παιδί"; -"ωραία είναι τα όνειρα και μόνον μαζί σου τα κάνω, αλλά η πραγματικότητα διαφέρει"

"... θα δούμε" (μακάρι να ήξερα κι εγώ τι άλλο θα μπορούσαμε ή θα θέλαμε να δούμε...!!!)

maya
"να ξέρεις ότι θάχεις πάντα ένα μέρος στην καρδιά μου..."

- Περνάω τέλεια μαζι σου, αλλα σκεφτομαι ακομα την αλλη! (και εγω τι να κανω, να παω να στην βρω? σιχτιρια)

Το "δεν θα σε ξεχάσω ποτέ;" που μου κάνει κάτι σε κατάρα παρά σε ευχή; Μπαλάκι που ξεφεύγει και σε βρίσκει στο δόξα πατρί γιατί εγω ΘΕΛΩ να ξεχάσω αν δεν σε πειράζει.

- Ήξερες που μπλέκεις (κι εσύ επίσης) - Με ξαφνιάζει ο εαυτός μου (και σε ξέρεις και τόσα χρόνια, εγώ τι να πω;) - Δεν μπορούμε να είμαστε μαζί, αλλά δεν θέλω να σε χάσω από τη ζωή μου (ο υπέρτατος ευφημισμός για το "θέλω και την πίτα σωστή και το σκύλο χορτάτο") - Με την άλλη είναι αλλιώς... Εσύ είσαι άλλο... (η σαφήνεια σ' όλο της το μεγαλείο) - Το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να σε πληγώσω (που νά 'ταν και το πρώτο δηλαδή) - Εσύ είσαι δυνατή (συγνώμη, αλλά επειδή το συγκεκριμένο μου ξύνει νεύρωση: ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΔΥΝΑΤΗ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΑΖΕΤΕ ΚΑΤΩ ΝΑ ΜΕ ΠΑΤΑΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΟ Θ' ΑΝΤΕΞΩ??????????????????)

sally finkenstein Δεν είμαι σε φάση για κανονική σχέση (ξυνίζει όμως όταν μπαίνει και ο άλλος στην ίδια φάση... Μαζί θα καταλήξουμε μια μέρα, να το δεις! (αυτό το ¨καταλήξουμε¨ γιατί εμένα μου θυμίζει τον ιατρικό όρο, και φοβάμαι, μπρρ...) μίλτος πασχαλίδης δια στόματος αν ακούς κι όσα σου είπα δεν μπορώ να τα πιστέψω να μην ξεχάσεις να πιαστείς απ' τα όνειρά σου να μην φοβάσαι η ζωή είναι μπροστά σου πόσες βλακείες είπα για να ξεμπερδέψω... φούρκα ξέρεις σ΄ αγαπάω… αλλά φιλικά. χμμμμ.. όσο ψάχνουμε, θα βρίσκουμε κι άλλα!!!!!!! ατέλειωτη δουλειά αυτό το συμμάζεμα!!! συνεχίζουμε... (για κάποιο λόγο που πασχίζω ώρα να καταλάβω, κάποια σχόλια βγαίνουν μαζεμένα χωρίς line breaks! σόρι. δεν βρίσκω πώς να το φτιάξω!)


*ακούγεται το "και τι ζητάω" του λαυρέντη μαχαιρίτσα. στην διαπασών (εγώ).

Friday 4 July 2008

Γλυκές κακές συνήθειες...

Ο αέρας κόπασε λίγο.

Το ίδιο και το μέσα μου.

καύσωνας επιτέλους.

ονειρεύτηκα παγάκια

και κει ακούμπησα κάθετι σοβαρό.

Χωρίς να γδέρνονται οι ώμοι,

μαλάκωσα προσωρινά.

Ξεκόλλησα από πάνω μου τα ρούχα

που με βάραιναν ιδρώτα και βούτηξα βαθιά.

Ένα μακροβούτι πέρα. Πολύ πέρα.

Με την μαγευτική μουρμούρα της θάλασσας

να μου τραγουδάει.

Μια σειρήνα που με δέχτηκε για λίγο.

Σαν ψάρι μικρό που προχωράει.

Ανοίχτηκα σ’αυτήν την χρυσή στιγμή ευτυχίας.

Άπλωσα στο κορμί τρυφερά την αλμύρα

με δείκτη προστασίας απ’όλους. σχεδόν.

Έπειτα ξάπλωσα ανέμελα. για σπάσιμο.

Έστριψα στο τσιγάρο μου ομορφιά

Και την ρουφάω.

Δεν το κόβω λέμε!

*ακούγεται το "medusa" των dead can dance

Wednesday 2 July 2008

Το γαμότο, τα γάμα τα και τα γαμάτα

Επιστρατεύω ό,τι σκηνικά και βοηθήματα έχω.

Μουσική να φτάνει στον λαβύρινθο χορεύοντας.

Θάλασσα να αρμενίζει το βλέμμα.

Χρώματα σε μεγάλη συσκευασία να εκφράσουν το μέσα.

Μαύρη πένα για ζωγραφικές λέξεις, να δραπετεύσει η έννοια έξω.

Κλείνω ήχους ανθρώπων και παρουσίες τιμωρία.

Και κάθομαι συγκεντρωμένη να κοιτάζω το ταβάνι απ’τον καθρέφτη.

Λες και η αντανάκλαση θα φιλτράρει το μούδιασμα.

Αμέτοχη και υπεύθυνη, τάχω όλα υπό έλεγχο.

Ό,τι φαίνεται. Ό,τι πρέπει. Εκτός από τα θέλω

…Άσε που με βαριέμαι που τα μηρυκάζω…

Αυτό είναι το χειρότερο.

Η πλήξη της ασχήμιας…

.

*ακούγεται το "querer" των cirque de soleil. αυτό λειώνω σήμερα.