Thursday 26 June 2008

Κατηγορία «ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΒΑΝΔΑΛΟΣ ΨΥΧΗΣ»

Τρεις υποψηφιότητες:

1ος υποψήφιος

Ο κύριος που φοράει τα χρόνια με ευκολία. Η παράσταση πολυδιάστατη, μας χάρισε στην αρχή δυναμική σταθερότητα μέχρι που η ανατροπή της πλοκής, τον καθήλωσε σε άλλο ρόλο εγκληματικό. Σοκαριστική η ερμηνεία του σ’αυτό το δύσκολο έργο. Έδωσε καινούργιο νόημα στην λέξη ‘αυτοσχεδιάζω’. Έντονη η επιρροή της σχολής του Αγγελόπουλου. Στο πρόσωπο του, η κάμερα ξεχνιόταν στην ακινησία. Δυνατές στιγμές, ο σπαραγμός του δίκιου και ο απόλυτος τρόπος που υποστήριξε το λίγο του, ζητώντας τα όλα.

2ος υποψήφιος

Ο κύριος σε ρόλος guest star που έκλεψε την παράσταση με μακροσκελείς μονολόγους του εγώ. Σε κάθε του εμφάνιση το κοινό μαγευόταν και κείνος επίσης. Κατάφερε από τις πρώτες σκηνές να κρατήσει το ενδιαφέρον με κομμένη ανάσα. Με έμπειρη μαεστρία έπειτα, έκλεψε τον αυθορμητισμό κι ό,τι ωραίο είχε προσφέρει, καλλιεργώντας έτσι την αίσθηση της απώλειας σε νεογέννητες ελπίδες. Συγκλονιστική ‘ευγένεια’, υπέροχος στην απρόοπτη αλλαγή στόχων. Τον απολαύσαμε στην κρίσιμη σκηνή της οπισθοδρόμησης όπου τα έντονα σουρεαλιστικά στοιχεία έδωσαν μια άλλη χροιά στην έννοια «φόβος».

3ος υποψήφιος

Ο κύριος με τις ‘καλές’ προθέσεις που έφτασε, ερμηνεύοντας επάξια τον ρόλο/κλειδί του, να ανατρέψει κάθε αίσθηση δικαίου. Τα ζωώδη ένστικτα, η υπέρμετρη έπαρση και η χαϊδεμένη αδυναμία να αποδεχτεί την αποτυχία του, πλούτισαν με ίντριγκα το σενάριο. Η έλλειψη χρήσης του λόγου για την μετάφραση των αισθημάτων, δημιούργησε ένα πολύ ευφυές παιχνίδι στο κοινό, να προσπαθεί να τον αποδεχτεί όταν οι πράξεις του πλήγωναν ξανά και ξανά την πρωταγωνίστρια. Η μαεστρία, η πλάνη, ένα πλήθος μαγικών κόλπων για να χαθεί η γη κάτω από τα πόδια των άλλων. Ένα υπέροχο δείγμα του ‘εγώ’ χωρίς κανόνες και όρια που σκιαγράφησε πατώντας πάνω σε κάθετι όσιο. Άλλος ένας ‘κακός’ που θα μείνει στην ιστορία του θεάτρου με τους μεγάλους…

Τέλος ειδική 4η υποψήφια

Η πρωταγωνίστρια πάνω στην οποία βασίστηκαν όλοι. Με τον δικό της ρόλο, έγινε συνεργός σε αυτό το συγκινητικό οδοιπορικό. Και αξίζει να είναι εδώ, στο βάθρο των απονομών, εύκολος στόχος, αμερόληπτο θύμα κι παρ’ολίγον υπεύθυνη τελικά που έπαιξε. Με μια αξιοπρόσεκτη φινέτσα και θλιβερή αθωότητα, σκιαγράφησε το σκηνικό πάνω στο οποίο στηρίχτηκε η δραματική κομεντί, χαρίζοντας μας μοναδικές στιγμές συγκίνησης και αγωνίας. Χωρίς τον καταλυτικό της ρόλο και έγκριση, κανένας δεν θα είχε καταφέρει τέτοιο όλεθρο και δεν θα ήμασταν εδώ σήμερα.

Τον φάκελο παρακαλώ!

-------------------------------------------------------- *ακούγεται το "ανθρώπων έργα" απο την άλκηστη πρωτοψάλτη και τον σταμάτη κραουνάκη - ευχαριστώ ξαδέλφι που μου τάστειλες!!! *ο πίνακας είναι του william blake

47 comments:

maya said...

Ανθρωπων Εργα.


Λες και τρώμε το χειμώνα παγωτό.
Λες και πέφτουμε σε τοίχους μ' εκατό.
Έτσι ανάποδα λυγάω το βράδυ αυτό
του νου τη βέργα.

Λες και η στάθμη της αγάπης πάει να βρει
πόσοι κρύβονται στη λάσπη θησαυροί.
Πώς κοπήκανε στα δάχτυλα οι σταυροί
γι' ανθρώπων έργα.

Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
κι αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα.

Λες και στρώσαμε τον Αύγουστο χαλί
λες και βγήκε τ' ασανσέρ σ' ένα κελί
που ένας το βλέπε το φως γι' ανατολή
κι άλλος για δύση.

Λες και μέσα μας τ' αντίθετα τραβάν
να ψηφίσουνε στο ίδιο παραβάν
σαν αιώνιο Ιησούν ή Βαραβάν
του ανθρώπου η φύση.



Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Talisker said...

Πρωτα θα πω αυτο...

νομιζω


.....πως γραφεις τοσο καλα ...
οσο ζωγραφιζεις..

κι ας γραφεις τοσο σκληρα .

Talisker said...

Υστερα ...

εσυ που γεννησες αυτο..

....να βαλεις το κατακκοκινο σου φορεμα και να κανεις την απονομη..

-ο φακελος θα παει στο 4.

Γιατι το δραμα θελει @@@@
... για να το αντεχεις ..να το σηκωνεις ...να εισαι εκει ...

Talisker said...
This comment has been removed by the author.
Talisker said...

Κι υστερα θελω να σου μιλησω χαμηλα ..απο καρδιας..

στο αυτι σχεδον

για αλλο εργο που ξερω καλα..

και να σου πω πως απλα ηταν κακοι οι ρολοι ...

Υπαρχουν κι αλλοι..

του μεγαλειου της ψυχης

της υπευθυνοτητας

της σοβαροτητας

της ισορροπιας και της αισθησης δικαιου..


της περηφανειας και του μεγαλειου ..


Υπαρχουν και δημιουργοι

-οχι μονο βανδαλοι...

που μπορουν να παρουν μια αγρια ψυχη

και να την κανουν ηρεμο ποταμι

χωρις ευκολια..

μα μονο με τον αληθινο εαυτο τους ....

να τιθασευσουν καθε αυθαδικη φωτια ..

και να τη μερωσουν για το καλο της ..

Καθε εργο ..εχει αλλη υποθεση ..
και καθε ρολος αλλες δυνατοτητες ...


-κακοι ρολοι μωρο μου...στο εργο σου..

αλλα η πρωταγωνιστρια αντεχει..

και το ξερεις..

μακια λεμε!

Talisker said...
This comment has been removed by the author.
adaeus said...

... Τουλάχιστον ήταν μια παράσταση με ενδιαφέρον!!! Κράτησε τα όποια καλά και προχώρα :) Εμείς στηρίζουμε την 4η υποψήφια, έχει δεν έχει δίκιο, ακόμη κι όταν λάθη κάνει... Γιατί είναι δικιά μας αγαπημένη :)
Βουτιά κανείς?

maya said...

@τάλισκερχωριςάκι μου
λοιπόν
αν σου πω ότι διάβαζα
και όλο αυτό με τα άλλα έργα
με τους πιο καλούς ρόλους
μου ακουγόταν σαν μουσική?

αυτο ακριβώς πιστεύω και γω.
το ονειρεύομαι...
σαν τα παραμύθια που μας διάβαζαν μικροί
και τα φανταζόμασταν σαν πραγματικά.
έτσι.
πιστεύω σε καλύτερα σενάρια,
πιο όμορφους ρόλους.

ξέρεις για τι διψάω?
για κείνο το μεγαλείο που λες
που σε κάνει να θαυμάζεις,
να κοιτάς μες τα μάτια,
να παραδέχεσαι την ανθρώπινη τελειότητα
που έρχεται απο απλή αλήθεια.

μια ευθεία ψυχής
με στροφές περίτεχνες του μυαλού
και υπέροχες βόλτες καρδιάς...

υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι.

αυτό που με τρομάζει είναι
ότι αυτό που σούρχεται πιο πολύ
σε αναγκάζει να κατέβεις παρακάτω
για να συνεννοηθείς...
δεν ακούγεσαι απο κει πάνω...

φαίνεται πως τα επίπεδα είναι μονωμένα...

και πασχίζουμε για κείνους τους λίγους
που σπάνε το φράγμα
και μυστικά ευχόμαστε
να έχουμε γύρω μας
διαμάντια.
γιατί διαμάντια είναι οι σημαντικοί άνθρωποι.

ανοικτά μάτια λοιπόν.
γιατί έχουμε τέτοιους γύρω μας.
απλά τα σκουπίδια κάνουν πολλή φασαρία
και μας αποσυντονίζουν...

δεν πιστεύω σε κείνη την δολοπλοκία
ότι σου συμβαίνουν όλα για κάποιο λόγο!
μου τη σπάει όλο αυτό.
δεν είναι δεδομένη η φτήνια στην ζωή.
απλά η ποιότητα με την ποσότητα είναι ασύμβατες.
βλέπε πολιτικούς, επαγγελματίες, φίλους...

εγώ ακόμη κάνω ευχή
όταν σβήνω κεράκια
όταν δω αστέρι να πέφτει
όταν έχω ευκαιρία να λαχταρήσω σαν παιδί.

χωρις ευκολια..

μα μονο με τον αληθινο εαυτο τους ....


έτσι.
μόνο έτσι.
...να βάλω το κόκκινο φόρεμα...?
με τιμά πολύ αυτό.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@adaeus μου
τα λάθη είναι τα πιο γλυκά.
και η παραδοχή τους
το μεγαλύτερο δίκιο.
οι πιο σημαντικοί άνθρωποι για μένα
είναι εκείνοι που μπόρεσαν να κοιτάξουν τις ατέλειες τους άφοβα.
ευτυχώς έχω κάποιους στην ζωή μου.

άνθρωποι.
υπέροχα ατελείς.
τότε γίνονται τέλειοι για μένα.
ακριβώς αυτό που λες: βουτιά.
αψεγάδιαστη πολυχρωμία.
η λατρεία για την ζωή
ό,τι κι αν σου φέρνει!
γιατί μόνο με θάρρος θα φέρει τα όμορφα.


γι'αυτό σε γουστάρω: γιατί τολμάς την βουτιά!

πάμε!!!!!!!
χωρίς μύτες και μαλακίες!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

adaeus said...

... σε παρακαλώ!!!! μύτες στον επαγγελματία!!!! Κάτσε φρόνιμα γιατί θα σε πάω από τα 3 μέτρα :)

maya said...

τσκ!

μιλάς σε κάποιον που έκανε και βουτιές απο ψηλά
και άψογα κατακόρυφο και ρόδα σε ψηλούς βατήρες!
δεν με απειλείς!!!!!!!
:)))))

μάγια κομανέτσι

adaeus said...

εσύ το παιδί λάστιχο, και γω το παιδί βιολί :))))
Αλλη φορά δε θα ξανακάνω μαγκιές!!!!!

Negma said...

Θα πας στην απονομή ως απαστράπτουσα θεά και θα παραλάβεις το βραβείο σου λέγοντας:

"Ευχαριστώ τους συνυποψήφιους για τα όσα μου προσέφεραν. Με αφορμή την μαγική αυτή βραδιά, θα ήθελα κι εγώ από πλευράς μου, να τους επιστρέψω κάτι από αυτά που τους χρωστάω. ΠΑΡΤΕ ΤΑ!!!!!!!"
(αυτό με συνοδεία αντίστοιχης χειρονομίας, αναλόγα με το πόσα θες να τους επιστρέψεις: τρία ή πέντε...)

Και μετά θα πεις ότι ετοιμάζεις στροφή στην καριέρα σου, σε λόου μπάτζετ παραγωγές, αλλά με ποιότητα... μπλα μπλα μπλα... Και θα την κάνεις χαλαρά για τα όμορφα...

Negma said...

Σόρρυ, ξέχασα και το ποσό των δέκα...

Κάνει κι ωραίο "κλατς" η κίνηση με τα δυο χέρια, είναι πιο χορταστική...

Unknown said...

...κ το οσκαρ για μενα παει στον 3ο υποψηφιο.στον κυριο με τις καλες προθεσεις..λεξη κλειδι"καλη προθεση".υποκλιση στα μαγικα κολπα,στη μαγκια του να τα περναει απεναντι..κ τα περναει καλα ο πουστης..
κριτικες πολλες θα γραφτουν για το εργο,κανε τη δικη σου κ βαλε νεους πρωταγωνιστες στο επομενο εργο.
καλημερες με αρωμα ελληνικου καφε..

maya said...

@adaeus μουπαιδίβιολί!
μια χαρά κομπανία θα κάναμε.
κοίτα, μη μασάς.
δεν θα τολμούσα να κάνω σήμερα
τα ακροβατικά του τότε!!!

τον θυμάσαι τον τιραμόλα...?
πολύ τον γούσταρα!
περισσότερο απο τον σεραφίνο.
ένα τέτοιο σε συνδιασμό να κάναμε!

ρε συ...τώρα που το σκέφτομαι...
έκανα και ανάποδη με το κεφάλι!
απίστευτο?
απίστευτο μου φαίνεται τώρα!!!

πάω να βγάλω λίγο την μασέλα μου να κλάψω...

ή όχι?

:)))))))))))

maya said...

@εστρέλλα μου
λες ότι μου ανήκει το βραβείο και συ?
μμμμ...
ψηφίζω λοιπόν την διπλή μούτζα
με ΖΓΚλατς (θέλει πιο βάθος ο ήχος!)
γιτί η μούτζα
όπως και να το κάνουμε
έχει μεγαλύτερη αποσυμπιεση!!!!


μου αρέσει και το acceptance speech!
"συζητάω προτάσεις
για indie παραγωγές...
ευχαριστώ όσους μου στάθηκαν
και κυρίως όσους με τρικλοπόδιασαν
ώστε να βρίσκομαι σήμερα εδώ."

και άλλα πολλά θάλεγα!!!!
μα πολλά!

zip it.


(άσχετο:
εμείς γιατί παίρνουμε τ'αρχίδια μας
αφού δεν έχουμε?)

Я верю в Сталина said...

Αδημονώ, να δω τον τελικό νικητή και την ταυτοπροσωποίηση...


Θα έχουμε και ευχαριστίες προς τον σκηνοθέτη και όσους τους στήριξαν;;;

maya said...

@κατερίναμετομπρίκι
πρέπει να σου πω
ότι ακόμη δεν έχω ψηφίσει...
δυσκολεύομαι.
οι ερμηνείες ήταν όλες απίστευτες!

βέβαια, ο πραγματικά κακός
πάντα έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον σαν ρόλος.
και στην αληθινή ζωή
δεν τιμωρείται κιόλας.

ναι, ναι
παρηγοριόμαστε ότι δεν θα είναι καλός
δεν θα ξέρει να εκτιμήσει τα σωστά
και μπλαμπλαμπλα...

ναι.
αλλά πάντα περνάνε καλύτερα.
ούτε κάτω, ούτε πολύ πάνω.
αλλά τα δικά μας σκοτάδια δεν τα βλέπουν.
(ούτε τα χρώματα βέβαια αλλά ούτε ξέρουν ότι υπαρχουν.
άρα?)

χχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

hello doctor!
η αγωνία κορυφώνεται
καθώς ξεκίνησε η ψηφοφορία...
περιμένουμε ορχήστρα, μπαλέτα και πολύ σούσουρο!

ποπ κόρν?!!!!!!!
για τι μας πέρασες?!
μόνο φράουλες με chantilly έχουμε!
καλά...χωρίς φράκο ήρθες?

τς τς τς

maya said...

...ποιός είναι ο σκηνοθέτης?
άμα τον βρώ τον κερατά τον έχω σκίσει!

Negma said...

Το βραβείο το παίρνεις εσύ, επειδή ο μεγαλύτερος βάνδαλος της ψυχής μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι που αφήνουμε τον κάθε @$%@#%@#%!#%!#%! να μας την βανδαλίζει...

Επίσης... ΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΡΧΙΔΙΑ????????????

Άμα δεν είχαμε, μια χαρά θα περνούσαμε ως κοτούλες στο κοτέτσι μας...

tk said...

κοίτα

εγώ πάλι πιστεύω πως όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο. απλά τις περισσότερες φορές δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να δούμε πιο πέρα από την μύτη μας.

δεν είναι μοιρολατρεία αυτό, είναι απλά η επίγνωση ότι τίποτα τελικά δεν είναι τυχαίο, κι όμως όλα κατά βάθος είναι.

οξύμωρο ε?

κι η ζωή έτσι είναι. οξύμωρη όσο δεν πάει. προσπερνάμε καθημερινά τόσες ευκαιρίες και λέμε συχνά "αν μου δινόταν η ευκαιρία, αν, αν...". και συνήθως όταν έχουμε πάλι την ευκαιρία κωλόνουμε.

και ξέρεις, το μεγαλύτερό μας όπλο είναι το ένστικτο, αυτό ξέρει καλύτερα, γιατί θέλει μόνο το καλό μας, μας οδηγεί να επιβιώσουμε, κι όμως δεν το ακούμε, και μην σου πω πως επίτηδς το σκοτώνουμε κιόλας πολλές φορές.

άσε, πολλά σκατά τριγύρω μου τώρα τελευταία, κι όμως νιώθω πολύ καλά, βγαίνω από κάθε μέρα πιο δυνατός, κυνηγάω την ζωή, ελπίζω κάποτε, σε κάποια στροφή αν την προλάβω, και να της βάλω τρικλοποδιά.

και τότε να δει ς τι έχει να γίνει. θα μας γράψουν οι εφημερίδες!

φιλιά πεταλούδι μου!!!

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

maya said...

@εστρέλλα μου
ναι για φαντάσου όμως
τι θα κάναμε τόσα χρόνια
αν δεν αφήναμε το χρώμα στην ζωή μας?
όλα ρόδινα?

δύσκολο αυτό που λεω
αλλά δεν μας φαντάζομαι στα εύκολα!
όσο φρικτά κι αν είναι τα ζόρια
σαν αναπόφευκτα μου κάνουν.

θα μου πεις
κομματάκι πιο μαλακά δεν γίνεται?
ε. θα γίνεται.
σε άλλα παραμύθια.

σε κοτέτσι με τίποτα!
δεν γουστάρω τις ομάδες!!!!
μπλιαχ!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@μορφέα μου
υπάρχει καλό φάρμακο για τις παρωπίδες.
υπάρχει μια χαρά ξυπνητήρι για τις ευκαιρίες.
πονάει πολύ αλλά ούτε το παραμικρό όμορφο δεν σου ξεφεύγει μετά...

το λες και μόνος σου
άσε, πολλά σκατά τριγύρω μου τώρα τελευταία, κι όμως νιώθω πολύ καλά, βγαίνω από κάθε μέρα πιο δυνατός, κυνηγάω την ζωή

έτσι.ακριβώς.είναι.

έτσι ακριβώς.

φιλιά πολλά καληνύχτας
χχχχχχχχχχχχχχχ

Αλεξάνδρα said...

Κι εγω που θέλω να δώσω τον φάκελο στο σεναριογράφο; καλογραμμένο στα μέτρα των ηθοποιών. Επαιξαν τόσο καλά που μπερδεψαν την πραγματικότητα.

Κι έτσι ο πρώτος υποψήφιος ξεγέλασε και ξεγελάστηκε με φόντο την σταθερότητα.

Οσο για τον guest star έκλεψε την παράσταση μα μόνο για λίγο. Η μαγεία δεν διαρκεί για πάντα.

Ο 3ος υποψήφιος δεν θα αλλάξει ποτέ. Για να μάθεις απ΄τα λάθη σου πρέπει πρώτα να παραδεχτείς ότι τα έκανες.

Κάθε ηθοποιός έχει ευθύνη για τα σενάρια που δέχεται να παίξει.

Βέβαια όλοι πολλές φορές ξεγελιούνται από τον σκηνοθέτη.

Το καλό με την ζωή είναι ότι σου δίνει επιλογές. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στα έργα...

Μήπως να πάω να ονειρευτώ;

diva said...

Οι αλήθειες λέγονται πικρά..σχεδόν ξεδιάντροπα...όπως ακριβώς μας σερβίρονται
[Κι άσε το αίμα να στάξει, πεταλούδι...]

Dee Dee said...

Ετυχε Κυριακατικη δουλεια....μην ανησυχησεις που ειμαι εδω :)

Το βραβειο παει στην τετρτη υποψηφια νομιζω ε;;

Για το υπεροχο χαρακτηριστικο να τσαλακωνεται και να ισιωνει....και με πολυ προσπαθεια και κοπο φευγουν και οι πιο δυσκολες τσακισεις αν επιμεινεις!! Οι καλες νοικοκυρες ξερουν....εδω ξερω κι εγω το κατιτις μου που δεν φημιζομαι για το νοικοκυριο μου ;)

"Ειμαστε ακομα ζωντανοι...στη σκηνη....σαν ροκ συγκροτημα...κι αν μας αντεξει το σκοινι...θα φανει...στο χειροκροτημα!!!"

κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ (= χειροκροτημα)

Καλη Κυριακη Μαγια μου!

kryos said...
This comment has been removed by the author.
Kwlogria said...

Εγώ λέω να μοιραστούμε το βραβείο εμείς που θα το σεβαστούμε κιόλας!! (Μαλακία είπα; Συγχώρεσέ με!!)

kryos said...

Καλησπέρα κι από μένα maya μου!!!

Να πω μόνο ότι δεν θα μπορούσε η τέταρτη υποψηφιότητα να παίζει με τις άλλες ... η παίζει μόνη της η καθόλου .


Προσωπική μου άποψη είναι ότι μόνο ο καθένας από μόνος του μπορεί να βανδαλίσει την ψυχή του.

Εχουμε την γλυκιά καταραμένη ευθύνη του να γράψουμε και να σκηνοθετήσουμε το έργο της ζωής μας .

Μπορούμε θεωρητικά κάθε στιγμή τον συμπρωταγωνιστή να τον κάνουμε κομπάρσο ...και το αντίθετο.

Στην πράξη δεν αποδεικνύεται φυσικά ....στην πράξη παλεύουμε κάθε μέρα με τον εαυτό μας ... του ρίχνουμε την ευθύνη για λάθος επιλογές .

Αν όμως τα πράγματα απλώς έτσι έπρεπε να γίνουν ?? αν δεν μπορούσε να γίνουν διαφορετικά ?? αν με την αδυναμία μας και τον βανδαλισμό της ψυχής μας πήγαμε ένα στάδιο παρακάτω ?

Δεν δυναμώσαμε τώρα ?
Δεν πιστέψαμε στον εαυτό μας περισσότερο ?
Δεν είδαμε ότι αυτός που θεωρούσαμε θύτη μας είναι τελικά το θύμα του δικού του εαυτού ?

Αγαπημένη έκφραση της φίλης σου Αλεξάνδρας ... νομίζω και δική σου :)
ΠΑΜΕ ΓΙ' ΑΛΛΑ !!!

maya said...

@φιλενάδα μου?
είναι κάποια σενάρια
που μόνο στην πραγματικότητα συμβαίνουν.
γιατί αν τα βλέπαμε σε τινία
θα λέγαμε
"τι υπερβολή!
σιγά μην γίνεται αυτό
και μετά αυτό στο καπάκι!"
σιγά!

η μαγεία? ούτε το λίγο που αντέχουμε πολλές φορές
δεν κρατάει η άτιμη!

η σούμα που βγάζω και γω είναι
ότι δεν θ'αλλάξει ποτέ ο 3ος...
μα ξέρεις ούτε ο 2ος...
ίσως ούτε και ο 1ος...

αλλάζει ποτέ κανείς?
πραγματικά?
πόσοι έχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ξεγυμνωθεί απο χάδια και ντάντεμα του εαυτού τους
για να δουν λάθη και να αλλαξουν?!!!

ναι καλύτερα πήγαινε να ονειρευτείς...
αυτό κάνω και γω!
είναι καλύτερα.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ντίβα μου
"Οι αλήθειες λέγονται πικρά..σχεδόν ξεδιάντροπα...όπως ακριβώς μας σερβίρονται..."

μπορώ να τροποποιήσω...?

όπως ακριβώς μας σερβίρονται...-τα ψέματα.

και τι γενναιόδωρα! ε?

όσο πιο πολλά ψέμματα έχω ταιστεί
(force-fed, of course)
βρίσκω τον εαυτό μου να γίνομαι
ακόμη πιο ωμή-ειλικρινής-σέκα.
μπορεί και σε σημείο σκληρό.

αν σου πω ότι δεν μπορώ πια αλλοιώς...?

...

και με κουράζει η δυσανεξία της αλήθειας
απο τόσους χαιδεμένους...
oh grow up for fuck's sake!

επιτέλους!
-----------------

το αιμοβόρικο πεταλούδι.
(φόρτωσα πάλι!)
-αλλά φτιάχτηκα που σε βρήκα εδώ!

(πώς τα γυρνάω η πουτάνα!
πάλι αισιοδοξία βρήκα! αχαχαχα-αχ?)

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

-----------

ουπς!

break...

κόσμος!

θα επανέλθω.........

-----------------------------

maya said...

@ντίντι μου
καλημέρα.
δευτέρα πια!
κάτι φοβάμαι ότι δεν θα κάτσει στο χειροκρότημα...
οι πιο σπάνιες πράξεις και εννοιες
με τσαγανό
ποτέ δεν χειροκροτούνται.
κανείς δεν τις μαθαίνει...

(ευχαριστώ για το κλαπ κλαπ!
κάτι είναι κι αυτό!)

τώρα για τις τσακίζεις συμφωνώ.
καλό κάνει.
κι το ίσιωμα έχει μετά άλλη γλύκα.
δεν κολλώνουμε λέμε!

είναι θέμα νοικοκυριού λες?!!!!
ωχ.
την πάθαμε...
αχαχαχαχα

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κωλόγρια μου
καμία μαλακία!
ΑΛΛΑ βρίσκω μαλακίες εγώ...
μια χαρά ιδέα έχεις.
to hell with the nobodies!!!!!!
:)))))))))

και μετά στο πάρτυ των απονομών
θα γίνει χ α μ ο ςςςςςςςςς!
έχω πολύ κέφι να πιω!
μα πολύυυυυυυυυυυυυυ...

καλημέρα πολύχρωμη
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κρύε μου
είναι και κάποια πράγματα
που σου σερβίρονται με το ζόρι.
αλλά ας το αφήσουμε αυτό.
shit happens.

το καλό
-συμφωνώ μαζί σου-
είναι ότι προχωράμε με ό,τι μας συμβαίνει.
και τυχεροί είμαστε αν μαθαίνουμε απ'αυτό.
αν το επεξεργαζόμαστε.
αλλοιώς...τι νόημα έχει?

το καθαρό μαύρο-άσπρο της παιδικής ηλικίας
δεν ισχύει όταν μεγαλώνουμε.
υπάρχουν πολλές παράμετροι.
πολλά ζυγίσματα για να αποδεχτείς
ή να πορρίψεις.
ευθύνες έξω απο σένα,
βάρη που πρέπει να σεβαΣΤΕΊς....

σημασία έχει το χαμόγελο.

ακούγεται κλισέ και ανέμελο
αλλά είναι ό,τι πιο σοβαρό.

σε φιλώ
χχχχχχχχχχχχχχ

kryos said...

Καλημέρα maya μου
Είναι αυτές οι πολλές παράμετροι που λες που κάνουν τις σχέσεις μας τόσο πολύπλοκες .... οι μεταμεσονύκτιες σκέψεις μας που ποτέ δεν θα μάθει ο άλλος .. οι προτεραιότητες που έχουμε στο μυαλό μας και μπορεί να μην συζητήσουμε ποτέ....τα κρυφά όνειρα μας που θα μείνουν πάντα μυστικά .
Είμαστε όλοι εν δυνάμει βάνδαλοι ψυχών ...είναι θέμα διαφοράς δυναμικού ..καθώς προχωράμε αλώνουμε και αλωνόμαστε ..πληγώνουμε και πληγωνόμαστε .

Έχω γνωρίσει εδώ στην παρέα σας πολλές "επικίνδυνες" γυναίκες που μπορούν να ....να μην πω βανδαλίσουν....θα πω να αναταράξουν αντρικές ψυχές ...εσένα δεν θα σε βγάλω απ'έξω φυσικά :)

Να έχεις μια υπέροχη μέρα !!!
Και πολλά φιλιάααα

Tali said...

Kαλη μερα , καλη βδομαδα..

ηρθα να ακουσω το τραγουδι
μμ σιγα μην ηρθα για σενα ...::)))

Σου εφερα ενα Οσκαρ ντε λα Ρεντα
ειναι κορυφη στα κοκκινα εξωμα ξωπλατα..
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Τρελός του Χωριού said...

Βανδαλισμοί ψυχών ,
φυσική συνέπεια
ανοχύρωτων ζωών .
Πύρινη στάχτή το λίκνο της αναγέννησης
Πολύχρωμη πεταλούδα μου,
Φοίνικες τα χρώματα σου
Αναγενούμενα
Χρώματα που έχουμε ανάγκη να διαβάζουμε
Δώσε το βραβείο σε αυτούς που ανήκουν στο Μέλλον και όχι στο Παρελθόν

:))))

maya said...

@κρύε μου
επιτέλους ένα εντελώς ανδρικό κοπλιμέντο προς γυναίκα!
καιρό έχω...
:)))))

αυτές οι νυχτερινές σκέψεις που λες...
κάτι μικρούλια που ποτέ δεν φτάνουν τον άλλον...
το βάσανο κάθε συνειδητοποίησης...
είναι πολλά τελικά.
και όσο και να θέλω να πρεσβεύω την απλότητα της ζωής,
δεν είναι πάντα έτσι.
δυστυχώς.

κάνω ό,τι μπορώ γι'αυτό
αλλά συχνά δεν φτάνει γαμότο.

σε χαιρετώ μ'ένα χαμόγελο.
είχα μια δύσκολη μέρα σήμερα
αλλά είμαι τώρα με την μουσική μου δυνατά
ένα μαγικό αεράκι
και την θάλασσα να περνάει πέρα...

όλα καλά.
ευχές στέλνω.
:))))))))))

maya said...

@τάλισκερ!
καλά! πώς τόξερες?!!!!
έχω απίστευτο σανδάλι ασημένιο ψηλό
και έψαχνα για το φόρεμα...

α ρε όσκαρ με το ωραία σου!!!!!!

είδες το τραγούδι ε?
σιγά μην δεν ήρθες για μένα!
σιγά!
:))))))))))))

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

και γράφω..
γράφω...
γράφω...

maya said...

@τρελλέ του χωριού μου

:))))))))

διάβζα ζώων και είχα κολλήσει χοντρά!!!
αχαχα

ζωΩν βέβαια
και έτσι είναι!
δεν χωράει μετάνοια όταν ζεις.
όλες οι εμπειρίες είναι πολύχρωμία.

κι ας λυπόμαστε, καλό μας κάνει.
τα άσκοπα κι ανούσια με ενοχλούν.
τα άσχημα ούτε με προτιμούν
ούτε με προσπερνούν.

ας περνούν για να φεύγουν.
μουσική... φώτα... πάμε!
για να μπαίνουν τα όμορφα σιγά-σιγά!

άιντα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

γιάννης φιλιππίδης said...

.
μάγια μου,

κάθε στιγμή
είναι η κατάλληλη στιγμή

να γκρεμίσεις
αυτό που δεν υποφέρεις άλλο

αυτό που
αρνιέσαι φύσει και θέσει…

όποιον σ’ αγνοεί
εκείνον που δε σ’ αφουγκράζεται…

τον φάκελο;
ποιον φάκελο;

φιλι φιλι

maya said...

@γιάννη μου!
θα ζήσεις όχι χίλια
μάτια μύτη ΧΙΛΙΑ χρόνια!!!!

είχα πάει τον στάθη βόλτα
(you know stathis? THE dog?)
στην θάλασσα...
και ρέμβαζα...

και σε σκεφτόμουν
που ξέρω και συ πόσο αγαπάς την θάλασσα...

πόσες φορές
έχουμε τραγουδήσει και μαζί
αυτήν την σ τ ι γ μ ή?
η στιγμή.
η κατάλληλη,
της ευτυχίας,
που περνάει και χάνεται,
η στιγμή.
η πιο πολύτιμη σταγόνα ε?

πάντα θα την βρίσκουμε.
:)))))

πωπω σαποθύμησα...
έρχομαι να δω με τι καταπιάνεσαι...
μιλάμε είμαι τελείως χαμένη τελευταία!
τς τς τς

θα επανορθώσω!

φιλί φιλί ναι!!!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

diastimata said...

Γκρέμισέ τα όλα τώρα!

maya said...

@διαστήματα μου
βρε? λες?

μούμπλεμούμπλεμούμπλε...
σαν το άβαταρ σου νοιώθω!

:))))))))