Wednesday 18 June 2008

Ουρανός και θάλασσα... ήλιος...άμμος... και γω...

.

Νάμαι εκεί. Ξαπλωμένη στην ζεστή άμμο με τα χέρια ανοιχτά. Άφοβα. Ανάμεσα σε τόσες μου φουρτούνες. Νηνεμία. Για λίγο. Δεν σταματάει τίποτα όσο είμαι εδώ. Όμως παίρνω αυτήν την στιγμή να με νοιώσω. Γυναίκα. Κορίτσι κάποτε. Χτυπημένη δίκαια και άδικα. Δεν είναι προνόμιο μου. κλέβω αυτήν την στιγμή του σύμπαντος μου για να μου πω σαγαπώ. Γύρω μου ορθώνονται βουνά, λαβωμένα από φωτιές, γερασμένα από την παραίτηση των ανθρώπων. Κι όμως στέκουν αγέρωχα. Έτσι και γω. Καμένη, αδικημένη, αγαπημένη, δικαιωμένη. Από μένα. Από μένα, ακούς? Η αξία μου δεν μεταβάλλεται από το ελάχιστο του καθενός, ούτε από το πολύ του.

Κλείνω τα μάτια στο καυτό φως του υπέροχου ήλιου. Και χαμογελάω. Αφήνομαι να ταξιδέψω. Σε μέρη που ξέρω πως υπάρχουν. που με καλωσορίζουν με τιμή, που δεν μου ζητούν κατανόηση πριν μου την δώσουν. Εκεί με περιεργάζονται με μάτια αγάπης. Τι όμορφα που είναι να βλέπεις στα μάτια του άλλου να σε χαιδεύει. Αυτό δεν είναι έρωτας? Λατρεύω να αγαπάω. Γίνομαι ανίκητη όταν τολμάω ν’ανοίξω το στέρνο. Έτσι είμαι και τώρα, ολόγυμνη και αντίξοα δυνατή. Και πανέμορφη. Ναι. Μου το λέω. Γιατί άραγε κοστίζει τόσο? Για κάθε δάκρυ που δεν μου σκούπισε κανείς, για κάθε θαυμασμό που κρύφτηκε, για κάθε ανάγκη για μένα που φοβήθηκε. Εγώ θα πω για μένα. Μια και δεν με ρώτησε κανείς γιατί γέρασα, πώς λύγισα, ούτε εκτίμησε την ανάσταση μου. δεν την πρόσεξε κανείς ξέρεις. Γι’αυτό κάθομαι τώρα εδώ, να με κανακέψω. Ίσως να φλερτάρω λίγο ακόμη την σκληρή μοναξιά που κάθεται σιωπηλά δίπλα μου.

Ακούω το κύμα που σκάει με ανακούφιση και πάλι τραβιέται στην πλάνη της θάλασσας. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Ερχόμαστε και φεύγουμε και μεις. Ελεύθεροι. Να ζυγίσουμε τα όμορφα με τ’άσχημα. Μόνοι μας κλειδώνουμε καρδιά και ψυχή. Κανείς δεν μπορεί να μας το επιβάλλει. Νοιώθω την άμμο παντού στο σώμα μου. σαν χάδι που δεν χωρούσε πουθενά πριν. Χώρος. Νάτος λοιπόν ο δικός μου χώρος. Ουρανός και θάλασσα. Άμμος και βουνά. Εγώ. ξαπλωμένη στο καλο καίρι που θα ζήσω. Βρεγμένη όπως ήθελα νάμαι από φιλιά, παραδομένη όπως διάλεξα με θράσος, καβλωμένη όπως τόλμησα ξανά. Δεν αποσύρω τα πιο περίτεχνα χρώματα που δώρισα. Δημιουργώ ακατάπαυστα. Εγώ πήρα κάθε στάλα ευτυχίας που μου δόθηκε αναπάντεχα και την πασπάλισα σε όλα μου τα ζόρια, χρυσές ανταύγειες. Ήρθα εδώ στην θάλασσα μου σήμερα να φωνάξω την ομορφιά, να ρουφήξω την αλμύρα. Έτσι κατανοώ το άγγιγμα εγώ. Ζωώδες ένστικτο αλάνθαστο. Να σε βλέπω, να με ρουφάς, να σε μυρίζω, να με δημιουργείς, να σε ζεσταίνω. Όποιος μπορεί.

Για τώρα εδώ. Γεμίζω τις χούφτες μου με άμμο και νοιώθω αγαλλίαση. Γιατί πια είμαι πέρα. Κι έτσι μπορώ να μην πονάω από παλιό πόθο. Σηκώνομαι και πλησιάζω την θάλασσα μου. υπέροχη, ερωτική, θεά της ζωής μου. Βελούδινη η επιδερμίδα μου κι ας χτυπήθηκε πολύ. Κορμί που ζητάει και πάλλεται. Το ξέρεις. Δεν με πειράζει που κουβαλάω ό,τι μάζεψε η ψυχή μου. φίλους κι αντιπάλους. όλες οι αποχρώσεις δικές μου είναι. Και οι ουλές. δεν είχα ποτέ την απαίτηση να με αναλύσει κανείς. Ήθελα όμως αν κάποιος είδε το βλέμμα μου, να το ψάξει. Ήθελα το δώρο μου να ξεκλειδώσει. Ήθελα περισσότερο από το ελάχιστο που περίσσευε. Τώρα δεν πειράζει πια.

Γι’αυτό βρίσκομαι εδώ. Για να μου πω σαγαπώ. Κι ας πόνεσα που προσπεράστηκε αφηρημένα η αξία μου. άφθαρτος χυμός που πρόσφερα... να μαλακώσει τα ψίχουλα. Είμαι πηγή. Χύνομαι στην θάλασσα και ηρεμώ. Μετά από καιρό ακίνητη για ν’ακούσω τον αφρό της. Να ξεχαστώ από τα άσχημα και να δεχτώ ό,τι με πληγώνει. Να με χαϊδέψω που τα κατάφερα ως εδώ. Στο αδιέξοδο που μου ξεδιπλώθηκε σκληρά. Μπορώ να το παλέψω. Κουνιέμαι με την θάλασσα σε αρμονία με την καρδιά μου. Βαστάει. Και χωράει κι άλλη ομορφιά. Δεν την γλυτώνω.

*ακούγεται "ο ήλιος θεός" του βασίλη σκουλά και "άγιος ο έρωτας" του γιώργου ανδρέου Ένα κύκνειο άσμα λόγω επετείου, αφιερωμένο σε ορμητικά κλεισμένα μάτια... (ακόμη ελπίζω. σαν παιδί . να κολλήσεις την εκτίμηση που έσπασε αδιάφορα). ένας χρόνος αυτού του blog...Μη μου γράψετε παρακαλώ ευχές χιλιόχρονες! μήπως να πάμε γι'άλλα?...μήπως? UPDATE: αν είστε του ποταμού... μια βόλτα απο την στέλλα για άλλες δίνες... με απίστευτη μουσική και εικόνες...

69 comments:

Я верю в Сталина said...

Καλησπέρα σας κυρία μου. Πέρναγα να δω πώς πάνε τα κέφια κι έπεσα σε επέτειο.

Χρονιάρα μέρα,σήμερα λέω να κρατήσω ένα ύφος, έτσι πιο ταχαμου τάχαμου. Δεν θα υπεισέλθω στα τετριμένα των ευχών καίτοι τη σήμερον, έχουν καταντήσει πασαυέμπος και ξεπετουά, πλήν όμως έχω να κάνω μία παρατήρησις σε κάτι που προαναφέρθηκε...

"Ίσως να φλερτάρω λίγο ακόμη την σκληρή μοναξιά που κάθεται σιωπηλά δίπλα μου."


Έλα ρε τη τσουλάρα που την καρτάς ακόμη δίπλα σου!!! Διώχτη πάραυτα!!!!!!!!!!!!!


Αυτά...

τα σέβη μου

maya said...

χμ....

@ρε δημοσθένη!
μ'αρέσει που σου είπα να μην μπεις και το κάνεις σούργελο!
δηλαδή, αν δεν έλεγα τίποτα...?

όσο για την μοναξιά,
την καλοπιάνω
της μιλάω
την αποδυναμώνω.
τόχω ξαναπεί.
και προσπαθώ να συμφιλιωθώ.

:)

έχουμε χρόνο να γίνουμε καλύτεροι!

σε φιλώ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Я верю в Сталина said...

You Foul?

YOU foul?

έκανα εγώ σούργελο το επετειακό πόστ;;;;;;

τελικά, είναι να μη σου βγει το όνομα... άντε να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας...

Talisker said...

To ξαναδιαβαζω !
Ειχα σκοπο σημερα να δουλεψω μολις εκανα καφε και μεχρι να ανοιξουν τα μειλ ειχα ειδοποιηση πως ανηρτησες ..

και ειμαι εξαλλη που δεν ειπες τιποτα ολο το μεσημερι..

και ειμαι απιστευτα περηφανη που ακομα γυναικες μπορουν να γραφουν τοσο γυναικεια ...
και τοσο εσωτερα ...

χωρις χαρουλες περιτυλιγματα και τρυφεριτσες ..

καλα ειναι κι αυτα αλλα ειναι η μιση πλευρα ...

Η πλευρα η πισω απο το φεγγαρι θελει τσαγανο και αυτογνωσια να γραφει...
και θελει και μαγκια
το να μην σκεφτεις τι θα σκεφτει ο αλλος ..ο συνηθως επιφανιακος αναγνωστης

η ο βολεμενος που θα πει ..
αχ μια χαρα ειμαι...

θελει μαγκια να γραψεις απο σενα για σενα σε κατι δικο σου
που εκτιθεται
τοσο εσωτερο
και τοσο καθαρο
τοσο ευθυ και τοσο ωμο...

Ξαναδιαβαζω και δεν θα δουλεψω
θα μεινω να σου κανω παρεα αν εισαι μεσα ..


και σιγα μην πω χρονια πολλα!!!!!!

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Talisker said...

και το καλο που σου θελω!!

-να εισαι μεσα!!:)

maya said...

ντάξει.
μ'έκανες μικρά τρυφερά κομμάτια.
επανέρχομαι...
τάλισκερ.
με άκι. μου.

απαπα

maya said...

@τάλισκερμεάκι μου
αυτό το σχόλιο σου σήμερα...
είναι δώρο.

παλεύω τόσο σκληρά με την πραγματικότητα
και τις φίλες της
την καθημερινότητα, την ρουτίνα, τα πρέπει και τα πανάσχημα
που πάει πολύς καιρός απ'όταν κάτι με άγγιξε.

το παλεύω
αλλά τι άνισος αγώνας γαμότο...


λες για τόλμη (?)
και με κάνεις να πάω και να ξαναδιαβάσω τι έγραψα...
(τι είπα πάλι ο μαλάκας?!!!!
και δεν το πιανω κιόλας)

δεν το ήξερα το μεσημέρι...
πήγαινα για ύπνο.
και θυμήθηκα πως κάπου εδώ έχει γενέθλιο το blog μου.
και άρχισα να σκέφτομαι.
να θυμάμαι.
και να γράφω, να γράφω...

...πολλά που σκέφτομαι με εκθέτουν.
αλήθεια το ξέρω.
αλλά κάθομαι στον καθρέφτη και παίζω ποιός θα κοτέψει πρώτος.
και είμαι πεισματάρα.
δεν θέλω να φοβάμαι.
κανέναν που θα με κρίνει.

και θα με κρίνουν πολλοί.
όπως όλους.
ξανά και ξανά.
αυτό δεν αλλάζει την φινέτσα που έχω μέσα
για ό,τι νοιώθω και βιώνω.

ή έτσι παραμυθιάζομαι ίσως.
:)

κόλλησα με αυτο που είπες : γυναικεία.
και μου έκανε πολύ όμορφο σαν επίθετο!
και πάλι συγκινούμαι
και γουστάρω που μου θύμισες ότι μπορώ!
για τα όμορφα.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

έφυγες?!

Talisker said...

Tα σ αγαπω σου ..να σου τα ψιθυρισεις ολα αφοβα ..

οσο για το ελαχιστο...
και για εκεινα τα ορμητικα κλειστα ματια ....


να σκεφτεσαι μεγαλοψυχα ..

πως απλα δεν πιστευαν πως τους αξιζεις
και οχυρωθηκαν σ αυτο για να μην ξυπνησουν μια μερα χωρις εσενα
Προτιμησαν να μην σε εχουν εκ του ασφαλους παρα να κινδυνευουν παντα να σε χασουν

και να σε χασουν...

γιατι καποια πλασματα ειναι απιαστα ..

κι αυτο ..
οι εξυπνοι και οι ανασφαλεις το πιανουν με τη μια

και ταμπουρωνονται!

Ετσι το ελαχιστο λιγοστευει
κι εσυ γινεσαι περισσοτερη...

εσυ ή η όποια ηρωιδα σου σε αυτο το υπεροχο περηφανα γυναικειο ποστ

Τελος καλων λογων!

τα τραγουδια δεν τα ξερω

μηπως εχει τιποτα σε stavento
διοτι ειναι χαρουμενο το γεγονος???

αν τελειωσει το ματς θα φυγω μην πεις πως δεν στο ειπα λολ!

-τεκιλα?

Talisker said...

μην συγκινηθεις και με το επομενο γιατι μαζι γραφαμε!!::))

ελα!!!

ελαααααααα!!!!!!!!!!!

δεν εφυγα !

Talisker said...

και βεβαια γυναικεια..
διοτι γυναικεια ειναι η γραφη που βαζει το ενστικτο και την αναγκη ..το συναισθημα και το πρωτογονο θελω ...

την παλη και την κουβεντα με τον εαυτο την επιτυχια και την αποτυχια τον απολογισμο
και τη γενναιοδωρια
να χαριζει το παρελθον και να εχει να δωσει στο μελλον



εκτος και αν νομιζεις πως ειναι αυτη για τις παναδες την κυταριτιδα τα νεογιλα τη δυσανεξια στο νουνου και την σταυροβελονια...

μπα?
οχι ε?
αλλιως εγω εδω τι κανω ως μαυρο προβατο?
καλα ταραντουλα εστω?

νο !

maya said...

----παύση για τον ελέφαντα--------

(ΚΑΙ να μην αρχίσω πάλι...)

@δημοσθένη μου
ποιός σε είπε ελέφαντα να τον τσακίσω?
moi?

:)))))

άιντε, γύρνα σπίτι!
περιμένω τους χαυλιόδοντες λέμε!
χχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@τάλισκερ!
αχαχαχα

τέεεελειο το
για τις παναδες την κυταριτιδα τα νεογνα τη δυσανεξια στο νουνου και την σταυροβελονια...

τέλειο!!!!

ναι. γι'αυτο και μου άρεσε.
γιατί είναι ανυψωτικό.
και υπάρχει μαγκιά στο να είσαι γυναίκα.
πολύ μεγαλύτερη απο άλλες ιδιότητες!!!!

πονάει η θέα κλειστών αισθήσεων.
αλλά δεν μπορώ να ξοδεύομαι νοιώθοντας ότι μου 'παίρνουν'
όταν γουστάρω να δίνω!

κανείς δεν σε αναγκάζει. σε τίποτα.
κάθετι που κάνουμε
είναι δική μας ανάγκη.

ό,τι δημιουργώ με την καρδιά μου
μου δείχνει ότι έχει κι άλλο.


---ε ρε πόσα γράφω και σβήνω!---

η ηρωίδα μου.
λες?

και πού θα πας μετά το μάτς?
τέτοια ώρα?
πού?
ε?

να κάνουμε μια χαρά λες?
εγώ πάλι γιατί θεωρώ ότι είναι χαρούμενη αγανάκτηση?
...?

θα βάλω stavento "όμορφη", νταξ'?
για πάρτη μου again.
μετά. τώρα απολαμβάνω στιγμές αλλοτινές.

και φιλιά ταραντούλα μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.βότκα! βότκα παρακαλώ! :))))))

Talisker said...

..ωω ναι ναι βοτκα !! με πολλα παγακια να πας και να φερεις εκατο φορες τον κονομπαρ μεχρι να πετυχεις την καταλληλη γευση

(εχω λυθει στα γελια)!!ΧΧΧΧΧΧΧ

ναι για βαλε λιγο stavento ...


".....ποσο ακομα θα γυρνας στα στεκια εκεινα που σ εχουνε πικρανει
ανησυχο μου αλανι..."

an eixa ανοιχτο το κοκκινο θα σου το αφιερωνα..θα το κανω οταν το ανοιξω μετα τις διακοπες!

Talisker said...

αν ακουσω αλλη μια φορα αυτο το τραγουδι θα βγαλω φλυκταινες!

-μην πεις πως δεν στο ειπα αν με δεις πουα!

adaeus said...

Εχω βάλει και ακούω μουσική, υπέροχα όλα (τάλι :ρ)... Σου κλείνω το μάτι και πάω για βουτιές (όπου έχει έφεση ο καθένας)... Τα υπόλοιπα θα στα πω αύριο!!!!
Φιλί αλμυρό θαλασσινό φάρμακο μοναξιάς!

maya said...

λοιπόν, κυρα-τάλιιιιι?!
your wish is my command!
πaίζει stavento στο άλλο μου blog!
να πιούμε ένα ποτάκι και πας, ναι?

ΤΩΡΑ τόπιασα με τον μπαρμαν!!!!!
τι να κάνω κυρία μου?
είμαι απόλυτα σαφής όταν παραγγέλνω.
άλλο που σκεφτόταν αν θα βάλει σκουλαρίκι το τεκνό στο μπαρ!
είχε χάσει και κάτι κύτταρα με το πολύ κινητό...

και το ξανασκέφτηκα.
κάτσικώσου εδώ!
βασιλική ταραντούλα με πουά
δεν έχω ματαδεί!!!!!
κάτσε, κάτσε!!!!
αχαχαχα

μην ξανακούσω για την μουσικάρα μου!
λέγε βρε ανδρέα!

maya said...

@adaeus μου

άσε δω το Φιλί αλμυρό θαλασσινό φάρμακο μοναξιάς!
και πήγαινε για την βουτιά!
2 σε 1 καλά!!!

ευχαριστώ για την υποστήριξη στην μουσική!
δεν μπορώ την βασιλική δυσανεξία...
θα της βάλω με βίδες το ipod
να μάθει και τέτοια μουσική!
δεν πάει άλλο!!!

...
βούτηξες?!
άλλη μία...

καλό μας βράδυ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Я верю в Сталина said...

Με σκέψεις που ταξιδεύουν, ξαναδιαβάζω τις λέξεις σου.
Με την ανάγκη της ζωής, μέσα μου, κοιτάω το πρόσωπο, που βλέπεις στον καθρέφτη...

ήλιος, θάλασσα, πηγή ζωής. ζωή από μόνα τους. παντοτινή δημιουργία, μεταβαλλόμενοι πίνακες, με φόντο, ένα χαμόγελο, μια επιθυμία, ένα όνειρο...

το τσαγανό, πάει μόνο του. δεν είναι για πολλούς και δεν αντέχει πολλούς... έτσι είναι κι η ελευθερία. να νοιώθεις και να το δείχνεις...

κι αν ο πόνος, είναι τέτοιος, η ζέστη του ήλιου περνάει πιο βαθειά. εντροπία...

θαυμασμός για όσα έχεις καταφέρει... δύσκολο πράγμα να είσαι ακόμα παιδί... συνειδητά!

Θάλασσα... αρχέγονη μήτρα, αστείρευτη ερωμένη, πλανεύτρα γυναίκα...


καλές βουτιές, maya!

Я верю в Сталина said...

@τάλισκερ:

περάσατε και καλησπέρα δεν είπατε κυρία μου... άλλο που εγώ σας βλέπω στο ποτήρι μου, που λέει και το άσμα.


:))))

maya said...

@δημοσθένη μου
δεν είναι παράξενο?
είναι τόσο απλή η φύση του παιδιού
κι όμως, μεγαλώνοντας
γίνεται το πιο δύσκολο πράμα να είσαι?

γιατί πάμε και τα κάνουμε τόσο περίπλοκα όλα?
αλήθεια, γιατί?
σάμπως πιο καλά τα χειριζόμαστε όλα ως ενήλικες?

κάνουμε τόση προσπάθεια να ωριμάσουμε
μόνο για να καταλάβουμε ότι πρέπει να παραμείνουμε παιδιά...
και τι δύσκολο που γίνεται!
τι εύκολα που ξεχνάμε!

όσο για το καρότο του ονείρου...
χίλιες φορές αυτό κι ας είναι μακρυά
παρά στόχους υλικούς και κοινωνικούς.
λέω εγώ τώρα!

και καμιά φορά βλέπω την όλη φάση απο απόσταση ψυχραιμίας
και πραγματικά νοιώθω τρυφερότητα
που επιμένω
(και κάποιοι ακόμη ευτυχώς)
να χτυπιέμαι για τέτοιες αξίες...

είναι κομματάκι naive...
αλλά υπέροχο!
δεν αλλάζω.

:))))))))))

καλημέρα ελέφανταμου !!!!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.η τάλισκερ έχει αφήσει τους τρόπους της έξω
αλλά είναι η μουσική που την αποσυντονίζει!
problem!

diva said...

Υποκλίνομαι πεταλούδι.
Ένας ύμνος στον εαυτό μας με σεβασμό...
Κι εκείνη η εκτίμηση που περιμένεις να ξανακολλήσει...μεγαλείο ψυχής..

Πάμε για άλλα αντάξια, λοιπόν

maya said...

@ντίβα μου!
ε! θα ζήσεις πολύχρωμα χρόνια!
τώρα σε σκεφτόμουν, πόσες μέρες έχω να περάσω
με τα γυαλιά του διαβάσματος μου.
κι έλεγα: πόσες αγανακτήσεις νάχει προλάβει...?
κάτι η μία σάρκα, κάτι το αποστάριστο,
δεν μπορούσα να αποφασίσω
αν θα είναι πολλές ή μία μόνο!

:)))

πάμε γι'άλλα ΑΝΤΑΞΙΑ ναι.
ξέρεις, είναι και απρόσμενα ευχάριστο
που τίποτα δεν σταματάει...
προχωράμε με την δύναμη των ποδιών
και όπου θέλουμε, σταματάμε για λίγο.
αλλά προχωράμε.

ε, είπα μια και είναι το γενέθλιο
να μου κάνω μια ωδή :))))
μας ξεχνάμε πολλές φορές
και δεν κάνει καλό.

καλημέρα πολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

adaeus said...

Η αξία μου δεν μεταβάλλεται από το ελάχιστο του καθενός, ούτε από το πολύ του...
Κατέγνωσες αυτό? Μπορείς να κατέχεις και τη σεμνότητα!
Να προσθέσω τα εξής δύο:
1. Η αξία σου, όπως ξετυλίγεται από τα γραπτά και την αισθητική σου και όπως μπορεί να τη μυριστεί το ένστικτό μου, είναι δεδομένη και υπερ-θετική.
2. Θα μου επιτρέψεις να τροποποιήσω και να κάνω δική μου την πιο πάνω φράση σου με κάτι που λέω πάντα: "Είμαστε αυτό που είμαστε πρώτα για τον εαυτό μας και μετά για τους άλλους".
Συνεπώς ο ύμνος και η αγάπη προς τον εαυτό σου επιβάλλεται και χαρίζει ισορροπίες για τις δύσκολες μέρες που έπονται...
Ουφ, πολύ σοβαρά αυτά που είπα!!!
Φιλί αρμυρό και πάλι βουτιά, πάμε πάλι για πλατσούρισμα...
Οχι άλλη σοβαρότης!!!... Καβλοκαίρι :))))

kryos said...

"Νάμαι εκεί..άφοβα. . κλέβω αυτήν την στιγμή του σύμπαντος μου για να μου πω σαγαπώ...η αξία μου δεν μεταβάλλεται από το ελάχιστο του καθενός, ούτε από το πολύ του. και χαμογελάω. ..αφήνομαι να ταξιδέψω...πανέμορφη...τόσο απλά είναι τα πράγματα...και χωράει κι άλλη ομορφιά...δεν την γλυτώνω."

Να μην την γλυτώσεις κούκλα μου ... να πέσει να σε πλακώσει...να γεμίσει ομορφιά η ζωή σου !!!
Κι αν τα δύσκολα σε σφυρηλάτισαν , το αποτέλεσμα τα δικαιώνει ... χωρίς και αυτά δεν θα ήσουν εσύ...αποδοχή και προχωράμε...όλοι μαζί.

Unknown said...

τα παιδια ελπιζουν παντα..ζουν με την ελπιδα του καλυτερου..καλυτερο παιχνιδι,καλυτεροι φιλοι,καλυτερο σχολειο,καλυτερο απογευμα στους δρομους,καλυτερο ποδηλατο..τα παιδια ελπιζουν..παντα..κ παντα κλαινε λιγο για το ποδηλατο που εσπασε..τοσο οσο πρεπει για να συνεχισουν μετα το παιχνιδι τους..καλημερα.

Talisker said...

@Adaeus..mm Γιγαντα??
σου αρεσουν τα τραγουδια; αυτα?
-καλα!:)

@Δημοσθενης ..καλημερα /καλησπερα..
Καληνυχτα θα πουμε τη νυχτα ...ναι?
Ημουν απορροφημενη απο την αναρτηση .Στο ποτηρι ελπιζω να πινεις Ταλισκερ!!
ΧΧΧΧ


@Μελαγια μου i pod ακομα δεν εχω ζω ενα δραμα με το κινητο αλλα ουτε δεμενη δεν θα περασω τετοια τραγουδια εκει ναι???
φτανει που τα ακουω ολη μερα εδω!:)
Στον Ανδρεα ζητας συμπαρασταση για την δυσανεξια μου ??

αχαχαχχαα
θα πεθανω!

μακια καλημερα
και μεινε οπως εισαι!
Αυθεντικη κι ατοφια ..!
Παω να δω τωρα τι εκανες στο αλλο ...
(ενας Θεος ξερει!!)

εδω θα ξαναρθω , θα γινει η αγαπημενη μου αναρτηση!

Я верю в Сталина said...

@Τάλισκερ: Parole parole!


Να σου πω την αλήθεια, δεν πίνω ουίσκυ, μόνο βότκα και κανένα τζιν, αλλά για την πάρτη σου να το ανοίξω το μπουκάλι...

Unknown said...

dimosthenis..καλο ειναι μερικες φορες να πηγαινουμε στην παιδικη χαρα της mayas..κι εκει ειναι εξισου ομορφα και σχετικα ιδανικο μερος για καποια comments.καλη σου μερα.

Я верю в Сталина said...

Αν σου πω ότι το ξεχνάω μονίμως;;; Πήγα όμως και άφησα και σχόλιο και είδα ότι εσύ δεν ήσουν εκεί...


Αααααααααχ δάσκαλε που δίδασκες...

Anonymous said...

dimostheni πηγαινω οταν εχω τα αναλογα σχολια,αυτο ενοουσα κ γιαυτο δεν με βρηκες εκει..
katerina..

ZouZouna said...

Ααααα, πουλάκι μου, θες δεν θες θα σου πω ευχές για το μπλογκ.
Να είναι καλοτάξιδο!
και άντε γι άλλα, όποτε ποθεί η καρδούλα σου.
Οσο για το κείμενο. Θάλασσα, ουρανός και ξαπλώστρα, γιατί δεν μπορώ την άμμο εγώ ! Επαψα να σκέπτομαι ! Αρκετά. Μεγάλωσα πιά !
Οι σκέψεις σου υπέροχες!

maya said...

@adaeus μου
τι όμορφα λόγια μου χάρισες...
πραγματικά σε ευχαριστώ...
ξέρεις,
μια απο τις λέξεις κι έννοιες που απεχθάνομαι
είναι η ΕΠΑΡΣΗ.

όσο περισσότερο σμιλευόμαστε
μαθαίνουμε the hard way να είμαστε φίλοι με τον εαυτό μας,
να είμαστε και κάπου-κάπου τρυφεροί.
όχι όλο αυστηρή κριτική!
:)

και σίγουρα η σεμνότητα είναι μεγάλη ιδέα.
πώς χαλιέμαι με τους σημαντικομανείς!
χαίρομαι που είδες μέσα απο τις λέξεις μου
τι εννούσα και πώς.

και το πιο σοβαρό απ'όοοολα που κατέθεσες είναι
Οχι άλλη σοβαρότης!!!... Καβλοκαίρι :))))

να μου λες συνέχεια τις βουτιές για να φαντάζομαι...!!!

καλό απόγευμα!
πραγματικά ευχαριστώ για ό,τι είπες.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@καθόλου κρύε μου
έκανες αυτό που πάντα με διασκεδάζει:
μάζεψες δικές μου φράσεις μαζί...
λοιπόν, κάθε φορά που το βλέπω αυτό
ξεκινάω με μια έκπληξη
σαν νάναι άλλου τα λόγια
και νοιώθω μια γλυκιά άνεση...
λόγια που τα νοιώθω ΣΑΝ δικά μου!
και μετά συνειδητοποιώ
ότι ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΟΥ!!!

αχαχα

α καλά!
τεσπα. πολύ μου αρέσει αυτό!
:)))))

να βλέπεις γιατί δεν γουστάρω τις ευχές τις άλλες
τις εθιμοτυπικές, τις ξύλινες?
γιατί αυτή σου η ευχή τώρα
είναι όλα τα λεφτά!!!!

(έχω απο καιρό αναγνωρίσει την σημασία των άσχημων
όταν στόχος είναι η ευτυχία.
είναι η μόνη δίοδος.
για τα εφόδια, την κατανόηση, τον σεβασμό...
και την ευγνωμοσύνη!
γιατί μόνο με αυτά αναπνέει η ευτυχία.
αλλοιώς, πάει παραπέρα!

και επειδή για λίγο έρχεται
καλό είναι να την έχουμε βασίλισσα!
:))))))))

πάλι θα το πω αλλά το εννοώ:
ευχαριστώ γι'αυτά που είπες για μένα.

καλό μεσημέρι!
χχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κατερίνα μου
προσπαθώ ΠΟΛΥ
να μην ξεχνάω την απλότητα του παιδικού μυαλού
του σοφού παιδικού μυαλού.

όσο μεγαλώνουμε, τα μπερδεύουμε.
ενώ είναι απλά.
μακάρι και οι εμπειρίες μας να ήταν ένα σπασμένο ποδήλατο
κι όχι η σπασμένη αντοχή...

είπε μια λέξη η τάλισκερ
και είναι ένας απο τους καλούς μου κανόνες;
ωμά.
χωρίς καρυκεύματα και δήθεν.αληθινά, ξεκάθαρα, ω μ ά.

είναι ενδιαφέρον το πώς γυρνάμε σε τέτοιες ιδέες
έχοντας περάσει απ'όλα τα φάσματα των συμπεριφορών
και των κουστουμιών τους...

υγ.και μην μου μαλώνεις τον γιατρό μου.
είναι μέρος της θεραπείας μου
αντί για prozac
να με κάνει και να γελάω.
και δουλεύει!
γιατί με νοιάζεται.
αλήθεια.

καλό απόγευμα παιδάκι
(και σε περιμένω να ξαναπαίξουμε,ε?)
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@τάλισκερ
"καί πιιιίνοντας....
σε πίιιιιιιιιιινω..."


τι λέμε τώρα....
τι τραγουδάρα....
απαπα τι μου κάνετε μες την ζέστη ατακτόπαιδα!

μόλις τελειωσεις το conference
με όλους εδώ μέσα
έλα λίγο που σε θέλω!
σούχω 83 έθνικ άσματα
και 42 καψούρικα ελληνικά
να ακούσεις.
θα σε κάνω άνθρωπο!
ναι, ναι, πήρα και τις βίδες μας!

και ο ανδρέας που είναι σοβαρός άνθρωπος
καταλαβαίνει τι λέω!
ξέρει και την natacha atlas,
και τον ντέμη μου,
άμα σου λέω ξέρει!

ένα εντατικό σεμινάριο σου χρειάζεται!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κατερίνα! σταμάτα να πειράζεις τον δημοσθένη!

@δημοσθένη! άσε την κατερίνα ήσυχη!

@κατερίνα! τι σου είπα παιδί μου?!

@δημοσθένη! τιμωρία

ΚΑΙ ΟΙ ΔΎΟ ΣΑΣ!
ΟΡΙΣΤΕ ΜΑΣ!!!

τς τς τς

παιδιά...

maya said...

@φτουσκουληκομυρμήγκότρυποζουζούνα μου

τι λες τώρα με την ξαπλώστρα?
έχει μηχανισμό για να μην σκεφτόμαστε?!!!!!!
μ'έστειλες τώρα.
βρε λες
για όλα (να) φταίει... η άμμoς?

δέχομαι τις ευχές!
χαρούμενοι νάμαστε και όλα γίνονται εύκολα!
και μην μεγαλώσεις άλλο!
εδώ λέμε να μεινουμε παιδιά
και συ πας για την επανάσταση?!

τς τς τς

ζουζούνες...

τι να πεις...

σε φιλώ πολύ
χχχχχχχχχχχχ

(ναι, ναι, κοντρ λα μουτρ*
βεβαίως-βεβαίως!!!)

*απόσπασμα της *******ζουζούνας
που έγραψε ιστορία!

diastimata said...

Έγραψες:

Μόνοι μας κλειδώνουμε καρδιά και ψυχή.

Και τα ΄πες όλα...

maya said...

@διαστήματα μου
...αν σου πω ότι δεν βρίσκω τώρα
και γω τι να σου απαντήσω σε αυτό...?
και πονάει.
και αυτόν που κλειδώνεται
και αυτόν που βρίσκει την πόρτα κλειστή.

δεδομένη χασούρα για όλους...

καλημέρα
έχει ένα ωραίο αεράκι σήμερα εδώ...
ας τα πάρει τ'άσχημα να τα σηκώσει...

χχχχχχχχχχχχχχχχχ

drunk tank said...

"για να μου πω σ'αγαπώ"...

να το λες συχνά αυτό, να μη το αμελείς...

"Και χωράει κι άλλη ομορφιά. Δεν την γλυτώνω"...

αυτή δεν είναι η αξία του να ζεις; κι όπως θα έλεγε κι η lowbap talisker "δε θέλω να γλυτώσω από τα όμορφα", έτσι δεν είναι;
έτσι πρέπει να είναι...

συγνώμη για το πρόχειρο του σχολιασμού και το βιαστικό. με έχεις μάθει όμως τώρα πια!
να μου είσαι καλά Μάγια μου. Το καλοκαίρι μύρισε για τα καλά, δεν έχει χώρο για μελαγχολίες και άσχημα.
φιλιά

maya said...

@στιχάκια μου
είναι το απολύτως αυτονόητο
ότι κάπου υποσυνείδητα
πάντα παίζει
ο απόλυτος ύμνος της sadahzinia...
"γιατί εκείνα την ασχήμια μου σκεπάζουν..."

κι ας μην ακούγεται.
κάποια πράγματα περνούν μέσα μας
και μένουν.
αν μπορούσα να συνοψίσω την προηγούμενη χρονιά
θα έλεγα οτι αυτό τα λέει όλα.

όποτε περνάς, χαμογελάω.
αυτό φτάνει.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

γιάννης φιλιππίδης said...

.
μάγια μου,

ένα πανέμορφο κείμενο,
γεμάτο μοναξιά
πλημμυρισμένο καινούργιο φως
που πηγάζει από μέσα σου
γιατί εσύ το επέλεξες,
πραγματικά / φανταστικά
μικρή έχει σημασία
το κορμί κι η ψυχή μένουν αλώβητα
για όσους δεν κατάλαβαν
για όποιον δε ξόδεψε λίγο από το ‘εγώ’ του
για σένα
για το βλέμμα των ματιών σου
το βλέμμα της ψυχής σου

δε κόστιζε ακριβά
αλλά συνηθίσαμε να μη δίνουμε
να μη κάνουμε δώρα
ακόμα και τα πιο ευτελή,
ταυτόχρονα και τα πιο ακριβά…

σημασία έχει
να ‘χεις τη δύναμη να ξαναγεννιέσαι
πλάι στην πέτρινη μοναξιά

πλάι σ’ ότι μπορεί να σε ξεκουράσει
να σε κάνει καινούργια…

φιλι φιλι

εγώ δε θα πω χρόνια πολλά στο μπλογκ
σε σένα θα πω,
δευτερευόντως και σε μας
να ‘μαστε καλά να σε χαιρόμαστε

ξανά φιλι

και το πεταλούδι, στα δεξιά
που αναγγέλλει τα γενέθλια
είναι υπέροχο-υπέροχο
μήπως να το σκεφτόσουν
και για το επόμενό σου αβαταρ;

Τρελός του Χωριού said...

Ένας χρόνος που φαντάζει άλλοτε αιώνας και άλλοτε στιγμή . Ένας χρόνος ,που τον μεγάλωσε πολύ για εμάς η χρωματιστή σου διάθεση και η ικανότητά σου στον Λόγο.
Να είσαι πάντα καλά για να ανθίζει μέρα σου και μαζί της κι η δική μας

Υπογράφει
Ένα τρέχον κάστανο
:))))
.
Έχεις και μια πρόσκλησούλα
;)

maya said...

@γιάννη μου

λες πέτρινη την μοναξια
και σκέφτομαι
πόσες διαφορετικές περσόνες και εικόνες
ντύνεται για τον καθένα μας...

όλοι την έχουμε συντροφιά μας.
όλοι μας.
προσπαθώ
για να την ημερέψω λίγο
να της δώσω μορφή
να μην την φοβάμαι και αγριεύομαι.

θάχε ενδιαφέρον λοιπόν
να γράφαμε
να καταγράφαμε μάλλον
την αίσθηση μας αυτή.
ξέρεις
είναι όπως τους εφιάλτες που έχουν τ παιδιά
και τα βάζουν να ζωγραφίσουν αυτό που τα φοβίζει...
ένα τέτοιο πραμα...

καλό δεν θα μας έκανε?

έχεις δίκιο
δεν έχει σημασία το πραγματικό/φανταστικό.
οι σκέψεις και οι αισθήσεις
-εσύ που είσαι συγγραφέας το ξέρεις καλά-
ίδιες είναι
αν κάποτε πέρασες απο κει
ή αν έστω άκουγες όταν συνέβαινε κοντά σου.

δεν το θέλω το αλώβητο!
γι'αυτό αγαπάω και τα βράχια στην θάλασσα
κι όχι των βουνών.
γιατί τα αλμυρά είναι χτυπημένα
σμιλεμένα
άγρια και βρεγμένα.

...το χοντραίνω?!!!! :))))))
αχαχαχα

τι υπέροχα που νοιώθουμε την ζωή
όταν γεμίσουμε ζέστη μέσα μας...ε?
γλυκόπιοτο νάναι το καλοκαίρι μας
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@αγαπητό μου κάστανο
σου γράφω απο κοντά αλλά εκτός αθήνας
και έχω δίπλα μου ένα τζιτζίκι,
αριστερά μου μουσική και
στα δεξιά μου την Θάλασσα
που μόλις ήπιε τον ήλιο για σήμερα...

με άλλα λόγια έχω usb σύνδεση
κι έτσι είχα μόλις την χαρά
να βρω την τρεχάλα σου εδώ!

μια απέραντη ηρεμιά νοιώθω
με τέτοια θέα μπροστά μου...
μυρίζει αλλοιώτικα ο αέρας με την αλμύρα.ε?

"ο χρόνος μετριέται αλλόκοτα στην θλίψη"
είχα πει τον χειμώνα
αλλά Χ στον χειμώνα τώρα.
κάθε στιγμή,
όπως τούτη εδώ που μαγεύομαι απο τα έξω μου
και προλαβαίνω να μου το πω
είναι ιερές.
βγάζω λοιπόν την γλώσσα στον χρόνο για λίγο
και χαμογελάω!


θάρθω να δω πού θα πάμε!
τι κανόνισες βρε θηρίο?!!!!!
ε στάσου!
...κάστανα!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Αλεξάνδρα said...

Εντάξει, το έχουμε πει πολλές φορές. Ε δεν έγραψα το σχόλιο πρώτα σε word και το έχασα. Πήρα μια βαθιά ανάσα και να, γράφω πάλι.

Δημοσθένη συμφωνώ. Και δεν είσαι ελέφαντας. Μάρτυρας εγω!

Talisker, εντάξει τα έγραψες όλα. ΠΑΛI!

Maya ακούω τις μουσικές σου που μου αρέσουν και χορεύω με τις λέξεις σου, που είναι απ΄την ψυχή σου.

Τι αισιόδοξο να αγαπάς τον εαυτό σου. Να ξέρεις τους θησαυρούς που κρύβει, περίτεχνα, γιατί αλλιώς τι θησαυροί θα ήταν;
Κι αν είσαι ευλογημένη κάποιος, ένας, λίγοι θα έχουν την τιμή να σταθούν να τους θαυμάσουν, να τους αγαπήσουν, να τους εκτιμήσουν.

Αφήσου στην κάβλα και διεκδίκησε αγάπης έρωτα που σε πηγαίνει ταξίδια μακρινά στο άπειρο με γεύσεις από τον παράδεισο.

Εύχομαι να μπορείς πάντα να ξετυλίγεις το κουβαράκι της καρδιάς σου χωρίς φόβο και με πάθος.

Επίσης εύχομαι να είσαι κομμάτι της δικής μου ζωής.

Φιλιά πολλά
καλημέρα με παγωμένο φραπεδάκι

Talisker said...

Αλεξξξξξξ

μισο

αστην την πεταλουδα ειναι στην πισινα φοραει εκεινα τα τεραστια γυαλια τυπου ΤζακΥ Ο και i pod
..εκτος τοπου και χρονου λεμε...


σου εγραψα σχολιο εδω και 3 μερες
πηγα να δω αν απαντησες και δεν υπαρχει ...

αλλα να θελω να πω αυτο

ναι πολυ αισιοδοξο να αγαπας τον εαυτο σου..


αλλωστε τα χουμε πει ..
μονοι μας ειμαστε ..
εμεις κατοικουμε σ αυτο το κορμι
μονοι μας ερχομαστε και μονοι μας παμε ..

και οσο κι αν ειναι σκληρο
οταν συμφιλιωθουμε με αυτο


το μονο που μας μενει ειναι η αυταγαπη ..

και μακια τωρα παω να σε βρω..


Melagiaaaa
σου χω στειλει μια μελισσα να σε ζαλιζει11

νια ν ια νια νιααααα

Λάκης Θλιμμένος said...

Δεν ξέρω τι συνηθίζουν να φέρνουν οι επισκέπτες σε τέτοιες επετείους, εγώ θα σου δωρίζω και πάλι ένα χαμόγελο...

:)

Καλά να είσαι πάντα μαγική μου ύπαρξη

Tali said...

που εισαι?
εσυ δροσιζεσαι κι εδω καινε τα καρβουνα και μυριζει ξυδι

-μισω το μπαρμπεκιου γεμιζει σταχτες το συμπαν..

-εχει πιασει η καταρα σου ...

πφφφ ηθελε να δει το μπλοκ σου η ..ξερεις ..και ανοιξα να σε συστησω μια που οταν ησουν εδω ελειπε...

δωσε το χερακι τωρα να φυγουμε ..

-ετσι!!
μακια ..
αυριο!!

Я верю в Сталина said...

Καλησπέρες Τάλισκερ!!!!!

Το ρίξαμε στη μάσα;;;;

maya said...

@αλεξάνδρα μου
πολύ λυπάμαι για το 1ο σχόλιο...
μου τη δίνει τρελλά γιατί τα πρώτα που νοιώθουμε άμα γουστάρουμε να σχολιάσουμε
είναι σκέτο νέκταρ απο το μυαλό!

όχι ότι δεν τάπες και πάλι ωραία...

είναι ωραίες οι ευχές σου.
μακάρι νάμαστε τόσο ταπεινόφρονες
για να γίνουμε ευτυχισμένοι
έστω και για λίγο
σε μια αγκαλιά ομορφιάς!
μακάρι!

γιατί κάθε μορφή έπαρσης
(τι βλέπω γύρω μου, κυρία μου!!!!)
είναι σαφής αγαποσκοτώστρα!!!!
απαπαπα...

και φιλιά
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@τάλισκερΧΩΡΙΣάκι μου
η φιλενάδα σου που ζουζούνιζε μες τ'αυτί μου
είναι τώρα μια ωραιότατη κουκίδα στην πέτρα
απο το τσόκαρο μου
(εενοείται το 10ποντο!)
σιγά μην κάτσω να σκάσω!
την έσβησα απο τον χάρτη της φύσης!
χα!

όσο για τα γυαλιά της jackie
τα πήρα για να μην χαλάσει το χρώμα που έβαψα τα φρύδια μου.
α, δεν σούπα?
καστανομαυρόξανθα.
ω ναι θα φορεθεί φέτος!

όσο για το ipod
ΤΟ ΞΕΧΑΣΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!!!!!!
αλλά άκουσα ραδιόφωνο απ'το κινητό
και κόλλησα....
-ξέρεις με τι?!!!!-
με έναν σταθμό με κρητικά!
και μαντινάδες!
μα πόσο 'ροκ' σταθμός!
πολύ καλά ήταν!
(κατάλαβες ψυχολογία...?
έ. ούτε εγώ! χαχαχα)

κρίμα για την 'ξέρεις'...
αλλά χαίρομαι που το πήρες απόφαση με το κολοσσαίο/μπαρμπεκιού!
καιρός ήταν
γιατί ακόμη κι η χαρίκλεια εγκαταστάθηκε εκεί για διακοπές!
έπρεπε επιτέλους να το τσικνίσεις!!!

πώς και δεν είπες για την τσίκνα στο μαλλί κομμωτηρίου...?
αχ χάλασες και συ...

και τώρα που το θυμήθηκα
-αλλά ανήκει στο άλλο μου μπλογκ αυτό-
σιγά μην φτάσω στο μεξικό
και θέλω και ίσιο μαλλί?!!!!!
δεν καταλαβαίνεις πια οτι άμα ισιώνω το μαλλί
στραβώνω μέσα?!
ουφ...
κι άντε γειά τώρα γιατί πάλι είσαι έξω!
άμαν πια! γυρίστρω!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@λάκη μου γλυκέ
μου φτάνει με το παραπάνω το χαμόγελο σου!
:))))))

και έχω καιρό να σε επισκεφτώ
αλλά μούλειψες!
νάσαι καλά και με την θλίψη.
(δεν την γλυτώνουμε, ας την δεχτούμε!)

σε φιλώ καλό βράδυ!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@δημοσθένη μου
μόλις ακούσεις για ψήσιμο
ονειρεύεσαι παντσέτες μου φαίνεται!
καλά, εκεί στο σουηδικό
δεν έχει ένα κεμπαπ house να κλάψεις πατρίδα?

και γύρισα.
και έχεις μειλ.
και καληνύχτα
χχχχχχχχχχχχχ

Я верю в Сталина said...

ναι... κι εσύ έχεις μέηλ!

το κεμπάπ είναι μούφα, τί μου λές τώρα...

γιάννης φιλιππίδης said...

.
μάγια μου,

ελπίζω να πέρασες όμορφα,

ευχαριστώ ολόθερμα,

για το πάνω πάνω της σελίδας σου,
αυτό είναι ένα μεγάλο δώρο για μένα,

δε μπορώ να το καταγράψω σε λίγες, ελπίζω γρήγορα, να μπορέσω να το εκφράσω από κοντά…

φιλι φιλι
αμέτρητα ευχαριστώ

γιάννης φιλιππίδης said...

.
υγ. το περιμένουμε σίγουρα 10-15 ιουλίου, τουλάχιστον για τα μεγάλα αστικά κέντρα, για τις μικρότερες πόλεις, ίσως πρέπει να γίνει παραγγελία, λίγο νωρίτερα, ώστε να προλάβει να ταξιδέψει, ή μέσω ίντερνετ…

ξανά φιλι φιλι

γιάννης φιλιππίδης said...
This comment has been removed by the author.
Tali said...

oeo

ποτε θα αλλαξει αυτο το καταψυχοπλακωτικο ασμα?
μου ρχεται να παρω το γνωστο τσοκαρο!

οχι οχι εδω κυρια μου να μου απαντησεις στο ερωτημα περι της φυλης..

για..απάντα!!!(δικια μου προστακτικη!)


@Δημοσθενης
συγγνωμη (διοτι αν μη τι αλλο τροπους εμαθα στο Σαιντ Κλαιρ:)

εγω με την μασα ειμαι μαλωμενη ασε που ειχα τα νευρα μου με τις σταχτες..αν θες πομως να σου πω για τα γραδα του κρασιου...

μμ δυνατα!!!

Μαγια μην πειραζεις τον ανθρωπο του φτανει η ξενιτια!!


και που εισαι ..θα μεινω μην ξαναγκρινιασεις που λειπω ..οριστε!!

και που εισαι?

(αυτος μιλαει κι ολας συνεχεια ερωτας /αυγουστος /αγιος ..)

πφφφφφφφφφφφ

ritsmas said...

Μάγια μου, είναι υπέροχες οι σκέψεις σου Να παλεύεις και να ψάχνεις συνεχώς για την ομορφιά, τη δική σου ομορφιά και των άλλων, εφόσον εσύ το κρίνεις απαραίτητο
χαιρετω, νασαι καλά
ριτς

maya said...

@γιάννη μου
ΠΡΩΤΟΝ πολύ με εξιτάρει αυτό το μπλέ που ντύθηκες!!!!
τ'ειν'τούτ'?!!!!!
έχει κι άλλα χρώματα...?
:))))))


εγώ σε αυτή την μεγάλη πόλη θα είμαι
κι έτσι θα το πάρω πρώτη-πρώτη.
και εννοείται ότι θα φέρω και το αδελφάκι του
μαζί με το ΚΕΚ
για προσωπική αφιέρωση...

σιγά μην δεν τόβαζα πάνω-πάνω!
τζάμπα ανυπομονούμε τόσους μήνες?!!!!
εμ έχουμε τα δικά μας
εμ περιμέναμε απο μήνα σε μήνα...
έχω αναποθέσει τις ελπίδες μου για διάβασμα
σε κείνο το μικρούλι 'αχ'!
μα τίποτα να μην με κρατάει?

όσο για την αφιέρωση έκανα ό,τι απέμεινε στο άλλο μπλογκ
γιατί έλειπα και οι τσούπρες με προλάβανε!
τι άλλο να πω...?

ΚΑΙ απο δω σου εύχομαι ολόψυχα να πάει καταπληκτικά
το 2ο βιβλίο σου
και να μην προλαβαίνουν την ζήτηση!


σε φιλώ πολύ-πολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@τάλισκερ
πίστεψε με
ΔΕΝ θέλεις να αλλάξει αυτό το άσμα...
το επόμενο -αν μπει τώρα-
θα θυμίζει αγρύπνια...

άσε λίγο την θαλασσίτσα φρουτ-φρουτ
και τον έρωτα να πλανιέται...

...να μην πειράζω τον δημοσθένη?
ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑΑΑΑΑ?!!!!!
αχ δεν μπορώ. ΔΕΝ_ΜΠΟΡΩ.
μη μου το ζητάς αυτό...

ασε μην πούμε για φυλές
γιατί νοιώθω την δική μου υπο εξαφάνιση...
...και συ ε?
χμ...

καλημέρα
το δώρο μου το έλαβες?
πρωί-πρώι πέρασα...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ρίτσα μου
η 'αναζήτηση της ομορφιάς'
είναι προς συζήτηση...?
όχι απαραίτητο, ΔΕΔΟΜΕΝΟ το θεωρώ.
αλλοιώς....πώς?

απο πού να κρατηθώ?
απ'ένα σήμερα αυτοκαταστρεφόμενο?
μια χώρα που αυτοδιαλύεται?
ανθρώπους που παραιτούνται?
μια φύση που δεν παίρνει πια ανάσα?
...
δεν συνεχίζω.

μόνο κοιτώντας προς τα όμορφα
αντέχω τα υπόλοιπα
οπότε ναι,
εγώ το κρίνω απαραίτητο.
:))))))))))

πολύχρωμη καλημέρα και σε σένα
χχχχχχχχ

Negma said...

Καλημέρα Θάλασσά μου!

Το έχω λατρέψει τόσο, το έχω διαβάσει τόσο... αλλά αδυνατούσα να σχολιάσω. Όλα με ξεπερνούσαν.

Οπότε έκανα το ελάχιστο που θεωρώ ότι του αξίζει: Το συμπεριέλαβα σε link, ως update, στην υπάρχουσα ανάρτησή μου, με την οποία - στο δικό μου μυαλό τουλάχιστον - συσχετίζεται απίστευτα!

(Για τα γενέθλια, προτίμησα να στα πω στην αντίστοιχη ανάρτηση του άλλου μπλογκ, για να μην "ελαφρύνω" τούτο δω το αριστούργημα...)

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Kwlogria said...

Να τα χιλιάσεις δε θες, ευχές δε θες, τι θες; Αγάπες και σιροπιαστά φιλουμπάκια;; Χαχαχαχαχα!!!!! Να είσαι καλά ω εσύ φωτεινή παρουσία, να λιώσεις στις θάλασσες και στις αμμουδιές και να πηγαίνεις γι' άλλα όποτε γουστάρεις κι αγαπάς!!! Φιλάρες!!!!

maya said...

@εστρέλλα μου αγέρωχη
αυτή η σιωπηλή βόλτα εδώ...
είναι μεγάλο χάδι.

τίποτ'άλλο...

σε φιλώ πολύ

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κωλόγρια μου
μα καλά! ούτε ένα σιροπιαστό?
μια ευχΟΥΛΑ?
δεν'σ'νταξ'!!!!!
τσιγγούνα!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

tk said...

μια θάλασσα στα μάτια, κι αγέρας στην καρδιά...

καλές βουτιές, στα φιλιά, στην ομορφιά την κάβλα...

φιλιά γλυκιά μου

maira said...

... πάντα όμορφες αμμουδερές αγκαλιές να συναντάει, η απέραντη θάλασσα καρδιά σου.

χχχχχχχχχχ