Wednesday 9 April 2008

Μεθώ...

Μεθώ

Με τις ανέφελες αυγές και με τα δειλινά τα χρυσονεφωμένα,

Με των παιδιών μου την γλυκιά φωνή που με ξυπνά,

Με δυο ματάκια στ’όνειρο που βλέπω γαλανά,

Με δυο λογάκια στοργικά στον ξύπνο μου ακουστά,

Με ό,τι προσμένω κ’έρχεται, μ’ό,τι άδικα ποθώ-

Μεθώ.

Λιλή ιακωβίδη

υπέροχη γλυκιά μου έαρ λοιπόν. θε δε θε, απαλά απλώνεται και μας ζαλίζει. χτες, πήγαινα σε νοσοκομείο για μια πολύ δύσκολη εντατική κατάσταση, φορτισμένη βαριά και με επίπονο χτυποκάρδι. ξαφνικά, απο κάπου γύρω, μούρθε το άρωμα των λουλουδιών. και σαν ορχήστρα συναισθημάτων, πλημμύρισα ομορφιά σε μικροσκοπικές θύμησες, Γλυκές νοσταλγίες γι'αύριο ..Είμαι έτοιμη να ζαχαρώσω. Γι'αυτές τις σταγόνες αντέχουμε τα ασήκωτα ποτήρια του χειμώνα μας. Σκληραίνουμε για να μπορούμε να χαιδεύουμε,ε? *ακούγεται το "minuetto" του luigi boccherini

44 comments:

γιάννης φιλιππίδης said...

…μια ζωή προσπαθώ να συνειδητοποιήσω, ότι είναι πολλοί αυτοί που δεν αλλοπαίρνονται σαν εμάς με την άνοιξη…
..και δε μπορώ να καταλάβω, πώς γίνεται άραγε αυτό…

οκ, μεγάλωσα, κάποιες μυρωδιές τις χάνω ίσως και λόγω καπνίσματος,

κάποιες λεπτομέρειες τις χάνω λόγω ματιών…

αλλά η άνοιξη, έρχεται, καταλαμβάνει τα πάντα

έρχεται γλυκά και θρονιάζεται

πρώτα απ’ όλα μέσα μας,

όσο και να τη μικραίνει το φαινόμενο του θερμοκηπίου,

στον καιρό της είναι πάντα εδώ…

και μεις… και μεις…

φιλι φιλι

maya said...

@γιάννη μου
αχ ναι, πόσο μου αρέσουν τα όμορφα που συμβαίνουν με πείσμα!
και δεν κρίνονται απο τις ανθρώπινες βλακείες...
τουλάχιστον όχι τελείως...

υπέροχη άνοιξη
νέα όλα
δεν είναι αναγέννηση
είναι όλα καινούργια

μαγική ευκαιρία για όλους.

πολύ φιλί μάτια μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.τι καλά που ήρθες τόσο γρήγορα! εσένα θα λέω σπούτνικ απο δω και πέρα! αχαχα

Я верю в Сталина said...

ξέρεις, τότε, πόσο απαλά μπορώ να χαϊδεύω;

maya said...

@δημοσθένη μου
ΕΣΥ να μην το ξεχνάς.
όχι να βλέπουμε μόνο τα δύσκολα.
αυτά ξεπερνιούνται.
και τότε έρχονται οι χυμοί.
απο το στίψιμο.
και είναι μαγικό.

ό,τι μας χτυπάει και μας σμιλεύει
αφήνει και ένα καλύτερο αποτέλεσμα.
δύναμη και πιο ξεκάθαρο βλέμμα.
and no bullshit.

χχχχχχχχχχχχχχχχ

adaeus said...

... Σηκώνω το στέρνο μου ψηλά, γεμίζω αέρα ανοιξιάτικο, χαμογελάω, βλέπω τα χρώματα, μυρίζω τα αρώματα... Μεθώ, μεθώ...
Αφήστε με στη ζαλάδα μου, να μην ξυπνήσω ποτέ :)

maya said...

αχ επιτέλους!
τι καλά!!!

Shhhhhhhhhhhhhhh!
όλοι ησυχία μην τον ξυπνήσετε...

:))))))))))))))

kryos said...

" Όταν η ψυχή είναι παρούσα η φύση είναι ζωντανή "

Παρακολουθώ εδώ και αρκετό καιρό την όμορφη παρέα σας...Γεμίζω αισιοδοξία όταν βλέπω ότι σ αυτούς τους ζοφερούς καιρούς υπάρχουν άνθρωποι με ευαισθησίες που μπορούν να βλέπουν κάτω από την επιφάνεια...Που δεν φοβούνται να παίξουν χωρίς μάσκες.Να είστε όλοι καλά.

maya said...

@kryos
καλώς ήρθες!
ξεκινάς λοιπόν και συ αυτήν την ωραία εκδρομή!!!
να δεις τι καλά που θα περάσεις.
έτσι είναι.
λίγοι εδώ μένουν στην επιφάνεια.
πολλοί βουτούν.
και κάποιοι λίγοι λατρεύουν τα μακροβούτια κι ας μην ξέρουν πού θα βγουν.

αυτοί οι λίγοι είναι τα διαμάντια που θα ανακαλύψεις...

πολύχρωμη πρώτη καλησπέρα
νάρχεσαι και
θα χαρώ να σε διαβάσω.

:)))))))

Alexis B said...

Ενας χειμώνας πάντα ακολουθήτε από μιά άνοιξη, μια αναγέννηση των πάντων υλικών και άυλων.
Θέλει υπομονή και δύναμη όμως να περάσει ο χειμώνας να λιώσουν οι πάγοι και το πρώτο κυκλάμινο να κάνει την εμφάνησή του
Καλημέρα

katerina.. said...

Ανοιξη..μαγικη ευκαιρια για ολους..θα κρατησω αυτη τη προταση για να την πιστεψω κι ολας.υπεροχο κομματι για πρωινη ακροαση..καλημερα.

maya said...

@alexis b.
ας το πούμε λοιπον κυκλάμινο. μ'αρέσει!

πόσο αλήθεια μπερδεύονται τα πράγματα όταν μεγαλώνουμε...
ούτε οι εποχές
ούτε καμιά κατάσταση δεν είναι ξεκάθαρα καλή ή μόνο κακή.

επιμένω να καλωσορίζω την άνοιξη
περιμένοντας ένα πολύ δυσάρεστο
...

τι σου λέω τώρα ε...?

καλό απόγευμα
μην δώσεις βάση

;)))))))))

maya said...

@κατερίνα μου
έψαχνα να βρω ποιός είπε την φράση που σου άρεσε... και ήμουν εγώ! χα
πώς τα λέω... :)

και γω θέλω να το πιστέψω.
κάθετι που ξεκινάει, είναι ευκαιρία.
εμείς πώς θα το χειριστούμε,
πού θα το οδηγήσουμε,
τι θα νοιώσουμε...

όλοι με καλημέρα ξεκινάμε την μέρα.
απο κει και πέρα?
ότι πάει για τον καθένα!
το χάος! ή το καλύτερο!

ναι ακρίβως νομίζω πέτυχ την μουσική. είναι πολύ αγαπημένο μου κομμάτι. με γλυκαίνει πολύ.

σε φιλώ
χχχχχχχχχχχ

maya said...

********************
Να μπείτε να διαβάσετε για το θέμα που έβαλα στην δεξιά πλευρά της σελίδας μου. μου το έστειλε το πρωί η αλεξάνδρα και έχω φρικάρει τελείως...
********************

eva said...

... κι εκεί που λες πως ο χειμώνας δεν άφησε τίποτε όρθιο στο πέρασμά του, να' σου η ζωή να ξεχειλίζει από παντού! Χρώματα κι αρώματα, κελαηδίσματα, σκιρτήματα, η αισιοδοξία της αναγέννησης, το φώλιασμα της ελπίδας... πως όλα είναι κύκλος! Κύκλος ζωής!
Έκανες το καλύτερο γύρισμα, πολύχρωμη Μάγια! :))

panoptis said...

1oν... τι απίστευτη φωτογραφία είναι αυτή;!!!
2ον... δροσυδωρ, μεθεαρ.
αύριο...

Αλεξάνδρα said...

To σπούτνικ είναι κατοχυρωμένο. Να βρεις άλλο για τον Γιάννη ΜουΣουΤης.

Σε πιάνει η Ανοιξη; Με πιάνει και μένα.

Με πιάνει και με σηκώνει, ψηλά.

Αποζητώ τα χρώματα και τον ήλιο.

Τον ήλιο και την θάλασσα. Την ήρεμη θάλασσα που ξεχειμωνιάζει γλυκά.

Φρίκαρες με την σύγχρονη τέχνη ε;
Χαλάστηκα άσχημα το πρωί φιλενάδα.

Δεν αντέχω τον παραλογισμό... Αυτό το γιατί στα μάτια του, δύσκολα θα βγει απ΄το μυαλό μου.

Καλό μας βράδυ
μακριά απ΄τους εφιάλτες της ζωής

maya said...

@ευαγγελία μου
ναι κύκλοι είναι
με δύο όψεις όλα.
θα ήθελα να κρατούσε η χαρούμενη πιο πολύ
αλλά τότε ίσως δεν φάνταζε τόσο σπουδαία...

τι παράξενα όντα που είμαστε.

ΚΑΛΗΜΕεεεέΡΑ
χχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@panoptis
είναι οι σταγόνες αγνής χαράς.
περιγράφει απίστευτα η φωτό
πώς ένοιωσα.

μετά μαθαίνεις για τον natividad...
το σκυλάκι που άφησαν να πεθάνει για 'τέχνη'
και η σταγόνα πέφτει και γίνεται κομμάτια σπασμένα. απο γυαλί.

τι να πεις.

καλημέρα νάχουμε
χχχχχχχ

maya said...

@αλεξάνδρα μου
ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΠΟΥΤΝΙΚ βεβαίως βεβαίως!

σιγά μην δώσουμε το όνομα σου αλλού!
:)))))))

με πιάνει η άνοιξη
ακόμη και ίσως περισσότερο
όταν με συνεπαίρνουν τα βαριά.
και τότε είναι δυνατή η στγκίνηση.
μα μια στιγμή ήταν η όμορφη
εκείνο το πρωί
αλλά τι δυνατή!
άντεξα και νοσοκομείο
και ό,τι έπρεπε
απο μια γλυκιά μικρή εισπνοή.


...ούτε εμένα μου φεύγει η εικόνα.
και το έλεγα στην μεγάλη μου -
δεν ξερω αν έκανα καλά -
αλλά πόσο είχα θυμώσει!

είναι αυτή η παπάρα
η conceptual art
που έχει δώσει 'άδεια'
σε κάθε λασκόβιδο
να εκθέτει την ανωμαλία του μυαλού του!

αίσχος.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

artou said...

Σκληραίνουμε για να μπορούμε να χαιδεύουμε,ε?

και είναι η εποχή που βοηθάει
όχι μόνο οι μυρωδιές αλλά και τα χρώματα και οι ήχοι

νοσταλγία για αύριο
θύμιση του χτες


μαι γλυκιά καλημέρα με άρωμα ανθισμένης αμυγδαλιάς


φιλί φιλί γλυκό

Τρελός του Χωριού said...

Σε μία σταγόνα κρυβονται τα χρωματα ολης της Δημιουργίας. Μια σταγονα και η ζωή μας σε ελεύθερη πτώση.

Dee Dee said...

Πριν διαβασω οτι ειναι αλληνης το ποιημα ηθελα να σε πειραξω που εβαλες τοσα πολλα υποκοριστικα σε μια παραγραφο.....και τελικα δεν το εγραψες εσυ..... το οτι σου αρεσε ομως δεν σηκωνει δουλεμα;; :)

Χθες οταν γυρνουσα κι εγω σπιτι απο τη δουλεια μου μυρισε ανοιξη. Ειχε λιγη δροσουλα, τοση οση να νιωθεις αναλαφρα με ενα λεπτο μπουφανακι.....και ξαφνικα ειναι λες και χανει κιλα η καρδια και νιωθω αναφρη σαν αυτες τις διμετρες στις διαφημισεις με τα προιοντα light :)

Καλο Σαββατοκυριακο!

zero said...

Να ζαχαρωσεις, να ζαχαρωσεις...
καλο το ποστ.

Я верю в Сталина said...

bonsoir!

ακου το κομματι στο ποστ που ανεβασα...

Aurangel said...

Μεθώ, παραληρώ και χάνομαι στο χρώμα κάποιου λουλουδιού, στο γέμισμα ενός και μόνου φεγγαριού, με συνάρτηση όλων των συναισθημάτων.
Χαίρομαι πολύ που μπήκε πάλι η άνοιξη.
Angel kiss

maya said...

@αρτού μου
έτσι το αισθάνομαι…
ειδικά αν θεωρήσουμε πως
ό,τι συμβαίνει, μας μαθαίνει και κάτι.
Αλίμονο αν χειροτερεύουμε
Από κάθε εμπειρία!
Πιο επιλεκτικοί, ναι.
Πιο αυστηροί, ναι.
Αλλά και πιο μεστοί…

Καλημέρα κι ας δείχνει γκρι…
Δεν πτοούμεθααααα!!!
χχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@τρελλός του χωριού
και αυτή η έντονη στιγμή ΠΡΙΝ…
πριν σκάσει η σταγόνα…
ζωή σε ΕΛΕΥΘΕΡΗ πτώση, ε?

χμμμ…
με προκαλείς να σου χρωματίσω τις λέξεις!
Όλο θέλω να κάνω την πτώση, πτήση…

Πολύχρωμη καλημέρα
:)))))))))))

maya said...

@ντίντι μου
εννοείται ότι σηκώνει δούλεμα! Αχαχα
δεν σου κρύβω ότι μουρχόταν
να παραποιήσω τις λέξεις
αλλά δεν γίνεται αυτό!
Είναι και του περασμένου αιώνα
Το ποίημα… τόπο στην ενόχληση!

Τι όμορφη σκέψη:
και ξαφνικα ειναι λες και χανει κιλα η καρδια

νάσαι καλά!
Καλημέρα πολύ!
χχχχχχχχχχχχ

maya said...

@zero
βρε, λες?
Μην με βρει ζαχαρωμένη το χαστούκι
Και δεν μπορώ να κουνήσω, φοβάμαι λίγο…

Καλημέρα νάχουμε
:)))))))))

maya said...

@δημοσθένη μου
bonjour πέρα ως πέρα!
δεν το συζητώ το τραγούδι που έβαλες!
λειωμένο τόχω!!!!

φιλιά πολλά
σαν λίγο χαρά να μούρθε...?

χχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@aurangel
ναι νομίζω είμαστε έτοιμοι
για το καλοσώρισμα!!!!
μα σαν να ντρέπεται λίγο
η φετινή άνοιξη...?

όπως και νάχει
εδώ είναι
μικρά ή μεγάλα βήματα κάνει
αλλά ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ!!!

καλώς ήρθες
:))))))))))))

Talisker said...

ΓΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

ηρθα ...απο το αυριο σου λεω ηρθα...
ξωτικο ειμαι οτι θελω κανω...
και εχω να σου πω πως ειναι υπεροχο
γεματο μουσικες κι αρωματα !!

γεματο αγαπη για ολα οσα δεν προλαβαινεις να δεις γυρω σου τωρα
.. και μικρα λουλουδια ..

και καποια μικρα ξορκισμενα μυστικα ..

μα δεν θα στα πω θα σε αφησω να τα ανακαλυψεις ...

ετσι ανακαλυπτεις στιγμη στιγμη την ευτυχια....

μικρη μου Πεταλουδι ..σκληρη και τρυφερη!

μακια!

maira said...

Καλησπέρα καλησπέρα
εαρινά εαρινά μου
μάγια maya μου

Χικ!
Σαν να τα βλέπω διπλά...

Я верю в Сталина said...

καλησπέρες. μετά από ένα ταξείδι αστραπη στοκχόλμη και συνάντηση με φίλους παλιούς, δοκιμασμένους και σταθερούς, να σου ήρθε χαρά...

για... καφέδες θα βγούμε τις επόμενες ημέρες. νέες παρέες και ανοιξιάτικες, για να πιάσω λίγο το ποστ σου...

ανοιξιάτικες καλησπέρες...

Equilibrium said...

Κι αν μέσα μας ακόμη ο χειμώνας κυριαρχεί;

Υγεία να υπάρχει καλή μου, και η άνοιξη είναι μια λεπτομέρεια ομορφιάς στην ψυχή μας..

(σας την έσπασα;):PP

Negma said...

Για μένα όλο αυτό μεταφράζεται με δυο εικόνες:

Εικόνα πρώτη: Πέμπτη βράδυ, με άλλα δύο τρελλοκόριτσα, πάμε για ποτό σε γνωστό στέκι, και βλέπουμε να κάθονται ΕΞΩ. Και καθόμαστε κι εμείς. Κι είναι μια χαρά. Και τους λέω, επειδή δεν έχουν ξαναπάει εκεί, ότι το καλοκαίρι "εδώ γίνεται χαμός, γεμίζει μέχρι όλο το πεζοδρόμια απέναντι, είναι σαν νησί..."

Εικόνα δεύτερη: Παρασκευή βράδυ, είμαι πάλι εκεί, με δύο τρελλά αγόρια αυτή τη φορά. Στον δρόμο τους μεταφέρω την παραπάνω εικόνα. Φτάνουμε. Το δρομάκι έχει σχεδόν κλείσει από τον κόσμο που κάθεται έξω και το απέναντι πεζοδρόμιο δεν φαίνεται σχεδόν, καθώς παντού κάθονται χαμογελαστές πολύχρωμες φατσούλες.

Ποιο καλοκαίρι, λοιπόν...;;; ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΛΑΛΗΣΕΙ ΟΛΟΙ!!!!!!!

ΤΡΕΧΕΙ Η ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΜΑΣ, ΛΕΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!!!!!!!

Φιλούμπες ξεμουρλαμένες προς άπαντες!!!

fish eye said...

και μονο που σε μια μικρη εκδρομη βλεπεις τοσο μα τοσο πρασινο,και μονο το τοσο λουλουδικο,οι μυρωδιες,τα πουλια,ο ηλιος,ολα ολα της ανοιξης καταπληκτικα..
να ειμαστε καλα να τα χαιρομαστε μαγια μου

φιλι

maya said...

...
άλλη μια μέρα με τρέξιμο.
3η στη σειρά!
σας έχω διαβάσει
ευχαριστώ
και θέλω μόλις έχω λίγο δικό μου χρόνο
να είμαι εδώ
και να σας γράψω...

απόψε ελπίζω...

καλημέρα πολύχρωμη.

maya said...

@ταλισκερχωριςάκι μου

έχω κρατήσει αυτά τα λόγια σου.
και να τα διαβάζω
(άλλο ένα υπέροχο παραμύθι
σαν κάποιο που κάποτε μούχες γράψει, θυμάσαι?)

αλλά και για να στο δείχνω
κάτι άλλες δύσκολες στιγμές
που σε τίποτα δεν θυμίζουν ευτυχία
κι ας είναι πάντα δίπλα...

μα δίπλα!
το πιστεύω.
πολύ κοντά με τα δάκρυα
είναι τα πιο αληθινά χαμόγελα.

για την ώρα όμως
τα παίρνω ΕΓΩ
που τόσο τα χρειάζομαι.
αν δεν είχα μυαλό
θάχα βουλιάξει...

δε λες? πάλι καλά!

:)))))))))))))

σε φιλώ ξωτικό μου
στην γαλλική μύτη την ανένδοτη
που τόσο με διασκεδάζει!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@μάιρα μου!
κράτα την εικόνα!
freeze λέμε!

διπλά?!!!!
τι κάβλα!
άνοιξη και δύο φορές ???

με κάνεις και χαμογελώ.
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@δημοσθένη μου
πολύ καλά ξηγήθηκες!
και να κάνεις και άλλα για πάρτη σου!
μ'ακούς?

είδες? εκεί που δεν το περιμένεις?
είναι η άτιμη η άνοιξη...

τι να λέμε τώρα!
σε χάρηκα.
:))))))))))

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@equilibrium
είμαι η τελευταία που θα πω
οτι μου την έσπασες.
μόνο το πώς τα φέρνει η ζωή μου τη σπάει...

αν διαβάσεις το σημερινό ποστ...
σαν ποτέ να μην έχει περάσει άνοιξη...

αλλά ξέρεις τι?
δεν το βάζω κάτω!
όλα συνυφασμένα είναι.
(καλά τόγραψα...?)

δεν μπορείς νάχεις μόνο καλά.
και σίγουρα δεν κλείνω τις αισθήσεις μου
σε στιγμές που μου ανέβάζουν την μαυρίλα
απο τα πολύ άσχημα.

και είπες και την λέξη-κλειδί
που μόνο μεγαλώνοντας
καταννοούμε:
υ γ ε ί α .

καλό απόγευμα καλέ μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@εστρέλλα μου
το τι σε γουστάρω στα ΩΠΑ σου!!!!
έτσι είναι.
ούτε περιμένουμε τις εποχές
για να είμαστε ευτυχείς ή δυστυχείς.

αλλά όπως και να το κάνουμε,
έχει μια ατμόσφιρα το 'έξω'
που ένα σκαλοπατάκι παραπάνω
μας βάζει στην έναρξη.

keep it up, girlfriend!!!!!
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@φεγγαραγκαλιές μου
μ α κ ά ρ ι.

νάμαστε καλά να τα χαιρόμαστε!
αυτό είναι το βασικό.

μα ξέρεις
καμιά φορά
και καλά που είναι κάποιοι
πάλι δεν κοιτάνε γύρω τους.
ή μέσα τους τώρα που το σκέφτομαι...

τι φρίκη ε?
αχαριστοι που είμαστε...

πολύχρωμη καλησπέρα
νάμαστε καλά...
χχχχχχχχχχχχχχχχχ