Tuesday 8 April 2008

Το ελάχιστο...

Μικρό, τσουρούτικο λίγο

Σερβιρισμένο, θαρρείς, με κόπο!

Σαν βροχή ανοιξιάτικη

Πέφτουν πάνω μου τα ελάχιστα όλων.

λίγο, ελάχιστο, περισσευούμενο

…………………………………………….

για μια στιγμή μες τον αναμασημένο χρόνο

ξύπνια από την ευγένεια

και την στωική υπομονή

που με κρατάει τζάμπα εντάξει

βλέπω την γελοιότητα του τόσο δα

στ’οποίο αρκούμαι για όλα.

Ακούω το θράσος

με το οποίο με τυφλώνετε.

νοιώθω το τζούφιο πια…

…………………………………….

Και θυμώνω πάλι, μ’ακούς?

Με μένα που δεν πλάγιασα

Στην αγκαλιά του ‘εγώ’ μου

Όπως όλοι, πολυτελώς αυτάρεσκη

Αλλά βγήκα έξω! Ακάλυπτη!

Χωρίς το εισιτήριο της απαίτησης.

……………………………………………….

Θυμώνω πολύ.

Που όταν χάριζα μαξιλάρια γύρω μου

Κανείς σας δεν μου είπε να ξαποστάσω.

Στριμώξατε και την αγωνία στους ώμους μου

Και με χαϊδεύατε φοβισμένοι

να μην το καταλάβω!

Μα τόσο βάρος δεν μαλακώνει…

…………………………………………….

Τα ρούχα μου σκισμένα

Η σάρκα μου κατασπαράζεται

Ενώ μου κρατούν το κεφάλι χαμηλωμένο.

Γιατί το δικό μου?

Γιατί προθυμοποιήθηκες μαλάκα.

Και βραβείο ακεραιότητας?

Ένα κούνημα επαναπαυμένων ώμων…

……………………………………………………………

Με βάλατε να τσιμπάω τα ψίχουλα

Με αδιαπραγμάτευτη ανταλλαγή

Ό,τι έχω

και ακόμα πολύ.

Τόσο πολύ…

…………………………………………………………

*ΕΚΤΑΚΤΩΣ αφιερωμένο στον παραλήπτη της "θάλασσας μου" που τόσο με χάλασε μέχρι τέλους που σήμερα ΧΑΡΙΣΑ τον πίνακα προκειμένου να κόψω παρτίδες με ήδη χαμένο το απόλυτο δίκιο μου. Φταίω εγώ που θα πω πάλι αγαμίδια?! ........................................................ **ακούμε το "yesterday when i was young " απο την salena jones και το "windmills of your mind" απο την petula clark. άπειρες εκτελέσεις βρήκα αλλά αυτές διάλεξα. γιατί μ'αρέσουν τα τραγούδια, όχι για κρυμμένα νοήματα. ε, ίσως κάποια, αν θυμάμαι πια...

44 comments:

maya said...

"so many drinking songs
were waiting to be sang..."


και

"like a door that keeps revolving
in a half-forgotten dream..."


υπέροχα λόγια
άλλη εποχή
ίδιοι πόνοι
...


πολύχρωμη καλησπέρα
(ακόμη και στους αυτουργούς
την έμπνευσης μου
για το κείμενο αυτό...)

Negma said...

Τα ελάχιστά τους, δεν τα χρειάζεσαι, οπότε αγνόησέ τα, κι ας τα ρίχνουν. Ούτε καν να σκύψεις να τα μαζέψεις για να τα πας στα σκουπίδια. Θα τα πάρει ο αέρας, και θα τα πάει όπου τους αξίζουν.

---------

Δεν αρκείσαι στο "τόσο δα". Το υπομένεις... και ματώνεις... Αν σου ήταν αρκετό, ν' ανησυχούσες. Όμως να είσαι σίγουρη πως αργά ή γρήγορα θα έρθει και το "όσο σου πρέπει". Και θα έρθει ακριβώς επειδή δεν επαναπαύεσαι.

--------

ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΘΥΜΩΝΕΙΣ!!!

Κράτα το για next time, που απεύχομαι να έρθει...

------------

Αν έρθει όμως η next time, κράτα καβάντζα και κανά μαξιλάρι για σένα.

Όσο για το βάρος... σαν το χταπόδι είναι... Έχεις δει πως χτυπάνε το χταπόδι; Έτσι ξηγήσου και στο βάρος, να δεις για πότε μαλακώνει!

-----------

Τέτοιου τύπου μαλάκας δεν είναι κακό να είσαι. Τιμή σου και καμάρι σου είναι. Τα βραβεία χεσμένα τά 'χουμε...

--------------

Αυτό το τελευταίο, είναι όλο το ζουμί: Να ζυγίσεις καλά. Πολύ καλά. Και να προσέξεις μην σε ρίξουν στο ζύγι, επειδή θα δουν πως δεν βλέπεις καλά με τα μάτια βουρκωμένα...

Negma said...

Τα τραγούδια υπέροχα και σε πανέμορφες εκτελέσεις.

Το σχόλιο μου βγήκε ανάρτηση.

Δεν θα απολογηθώ.

Αντιθέτως.

Θα προσθέσω και την επωδό:

Α ΓΑΜΙΔΙΑ
Α ΓΑΜΙΔΙΑ
Α ΓΑΜΙΔΙΑ

Αλεξάνδρα said...

Κοίτα τώρα! Με θυμώνει ο πόνος σου!

Δεν ξέρω αν νιώσεις καλύτερα, φιλενάδα, μα να ξέρεις πως εγω έχω κρατήσει τον πίνακά σου μες τα μάτια μου. Κανείς δεν μπορεί να μου πάρει την εικόνα!

Είναι κι αυτό παιχνίδι της ζωής: ειρωνικά μοιράζει τα καλά της σε αυτούς που δεν τα αξίζουν. Κι εκείνοι - οι ανόητοι - καταφέρνουν να τα χάνουν... ΄

Με θύμωσες και πρέπει να φύγω πάλι. Κι άλλος αγώνας. Να σου υποσχεθώ πολλά strike σε ότι σε πίκρανε.

Μην αφήσεις να σου νερώσουν τα χρώματά σου...

Κι ο πίνακας θα στέκει στον τοίχο του μυαλού μου να τον κοιτάζω και να θυμάμαι αυτόν που σε πλήγωσε και δεν είδε ποτέ αυτό που πραγματικά ζωγράφισες.

Τελικά η ανοησία πληγώνει περισσότερο απ΄την κακία.
Την κακία ξέρεις να την πολεμήσεις. Κι έχεις καλές ευκαιρίες να την κάνεις καλωσύνη

Την ανοησία όμως; την μικρότητα;

Φιλιά και μια αγκαλιά

Η Σπούτνικ

maya said...

@εστρέλλα μου γλυκιά
το ήθελα το σχόλιο/ανάρτηση

ευχαριστώ.

δεν είναι υπέροχα δυναμικά
τα παλιά τραγούδια? έχω πάθει μια νοσταλγία...
σαν τότε να μην ήταν όλα τόσο σκληρά...

βάλσαμο τα λόγια σου :)
ό,τι κι άν ξέρουμε
είναι τόσο ωραίο να ακούμε
λόγια του ήλιου!

χταπόδι ε?
μουρέσει σαν σκέψη...
το κρατάω.

σε φιλώ πολύ-πολύ μα πολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Я верю в Сталина said...

Σε καταλαβαίνω απόλυτα γι'αυτό δεν μπορώ να σου πω, ούτε καλά έκανες ούτε άσχημα... Η αξιοπρέπεια, ορίζεται με χίλιους τρόπους κα ιδεν υπάρχουν νόρμες.

(είδες πόσα πολλά γράφω;;;;)

Τουλούμπες!

maya said...

@αλεξάνδρα μου!
εγώ πάλι γιατί συγκινούμαι που θυμώνεις?...
σ'ευχαριστώ.

είναι απίστευτο τελικά.
και με εκπλήσσω.
και δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό που είμαι:

προκειμένου να συνεχίσω
χαλαστικές κουβέντες,
σε μια στιγμή μέσα,
τούπα
ξέχνα το.
είναι δώρο.

(μαζί με τ'αρχίδια μου.) κοινώς.

αλλά δεν ξέρω αν είναι καλό που λειτουργώ έτσι...
μόνο έτσι...

αγαπημένη μου σπούτνικ
καλή τύχη κι απόψε!

σε φιλώ πολύχρωμα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.κάποιος είχε πει να τον ξαναζωγραφίσω. μπρε, μήπως?
...


μούμπλε, μούμπλε...


ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ, ΜΑΘΗΜΑ
κι ας βγάζω σπυράκια με τα ηθικά διδάγματα.

:))))))))

maya said...

@δημοσθένη μου
έτσι ακριβώς.
δεν αγοράζεται η αξιοπρέπεια.
και προκειμένου να παρακαλάω για το ελάχιστο που μου αξίζει
πρότίμησα να πάρει την περιφρόνηση μου.

(και τον πίνακα δυστυχώς...)

δεν γαμιέται.
πάμε γι άλλα!

αγαμίδια

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Я верю в Сталина said...

Να ήταν ο πίνακας αυτό που θα χάσεις στη ζωή σου, ε τότε μη μιλάς καθόλου... Όχι ότι δεν έχει αξία, αλλά μακάρι να είναι το μόνο πολύτιμο δημιούργημά σου που θα πάει άκλαφτο...

Dee Dee said...

Σου παει η αγανακτηση...... δεν στην ευχομαι, αλλα σου παει!!

Εξαιρετικο !

καλο βραδακι, σε μιση ωριτσα τελειωνω και περιμενω πως και πως ενα ζεστο μπανακι να φυγει η ενταση απο την πλατη μου , εχει κατσικωθει στη δεξια μου ωμοπλατη :))

xxx

Talisker said...

Mπορεις να με κανεις να με κανεις να μην ματωνω?
δεν θελω

και σε ποναω ..κι επειδη η Αλεξ και η Νεγκμα τα ειπανε ολα....

σορυ τωρα αλλα επειδη παει το μυαλο μου....


ΑΙ ΓΑΜΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ..

-E VAI FACULO!

(και δεν ξαναλεω τιποτα σε αυτη την αναρτηση ..θα την τιμησω με την απολυτη σιωπη μου

γιατι θα παραεφερθω...

-κι αλλο

-και δεν θελω!)

γιάννης φιλιππίδης said...

πόσο αισθάνομαι ότι σε καταλαβαίνω, καρδιά μου,

πόσο ο μόχθος ψυχής, πνεύματος, τεχνικής, εξαφανίζεται μ’ ένα απρόσμενο ‘τσαφ’ στα μάτια των πολλών,

στα μάτια των πολλών,
που δε μπορούν ν’ αναγνωρίσουν τίποτα,

κι εκεί που λες, κάτι θα δουν – δε μπορεί
εκείνοι βλέπουν το άπειρο κενό

διαφωνία: καταλαβαίνω τη γενναιοδωρία σου, αλλά εκείνον τον πίνακα, που θαυμάσαμε ακόμα και με λινκς,

δεν έπρεπε να τον χαρίσεις…

δεν έχει όμως νόημα το τι έπρεπε και το τι όχι….

να σου πω κάτι;
σ’ όλους όσους δεν αντιλαμβάνονται το μόχθο σου,

χάρισε το κενό, αυτό που μπορούν να δουν, αυτό που αξίζουν,

και κράτα τα διαμάντια σου για σένα….

α γαμίδια επίσης στο τετράγωνο….

Και στο ‘εγώ’ σου ποτέ μη ξαπλώσεις, θα ‘ναι το τέλος της όποιας δημιουργίας,

Και συ δε θα το κάνεις, το ξέρω καλά, κι ακόμα και στην τόση πίκρα σου, αντέχω να χαμογελώ για σένα, να καμαρώνω…

…για ό,τι ξαναβλέπω κάθε πρωί, και μου δίνει ένα μπουκέτο αισθήματα, απαραίτητα για την καινούργια μέρα μου…

μη μασάς…

σπάστα, αλλά μη μασάς…

σ’ αγαπάω σα φίλη από τις λίγες
σα δημιουργό από τις πιο ταλαντούχες…

ζεστό φιλι φιλι

Talisker said...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΙΠΕ:
διαφωνία: καταλαβαίνω τη γενναιοδωρία σου, αλλά εκείνον τον πίνακα, που θαυμάσαμε ακόμα και με λινκς,

δεν έπρεπε να τον χαρίσεις…
~~~~~~~

(Εγω : ειπα -ξειπα και ξαναγραφω):


ΟΡΙΣΤΕ ΤΟ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ..τωρα που το ειπε θα πω αυτο που σιχαινομαι

"στα λεγα εγω!"

maya said...

@δημοσθένη
μακάρι.
άκλαφτο ΔΕΝ πάει...
άσε.
θα πονάει καιρό.

χχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ντίντι μου
νάσαι καλά!
γέλασα!!!

δεν έχει βγει εύκολα η μέρα.

καλό βράδυ
χχχχχχχ

Κόκκινη Ομπρέλα said...

Να δίνεις πάντα μένοντας «ΕΣΥ»… Έμεινες ΕΣΥ μ’ αυτό που έκανες; Ή αισθάνθηκες ότι βγήκες έξω ακάλυπτη;

Με καλύψαν οι «προλαλήσαντες» τι να πω εγώ τώρα, και ναι, κι εγώ έχω ζωντανό τον πίνακα σου μέσα μου, βουτάω στο βυθό του και …φεύγω για αλλού!
Για …«ψίχουλα» θα μιλάμε τώρα;

Ο πόνος περνάει κάποια στιγμή. Το βάρος του όχι. Απλά μαθαίνεις να το κουβαλάς. ...

Καλή σου νύχτα..., go on...

Κόκκινη Ομπρέλα said...

έχεις απάντηση και στο προηγούμενο post...
filia

maya said...

@τάλισκερχωριςάκι μου

ε τώρα πού να απαντήσω?
και τι?


είναι 'εύκολο' να λες τι είναι σωστό
και ναι, η μία εκδοχή είναι σιγά μην του τόδινα του μλκ.

αλλά
και δεν μπορώ να σου πω
το κλικ της πόρτας που αμπαρώνει
πώς γίνεται...
αλλά είναι αυτή με την πινακίδα
"αξιοπρέπεια".
και είναι αδύνατον να την παραβείς.
μα αδύνατον.
θα ήθελα πολύ να μπορώ να λειτουργήσω έτσι.

...


ας το αφήσουμε ως έχει.


ΣΗΜΕΙΩΣΗ: το κείμενο δεν γράφτηκε γι'αυτόν. απλά πέτυχε ΚΑΙ αυτόν.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.και όχι, μούχες πει οτι "δεν πουλιέται".
ε βλέπεις?
δεν το πούλησα έτσι όπως γίναν τα πράγματα...

maya said...

@γιάννη μου

πίστεψε με
δεν ήταν απο γενναιοδωρία!!!!!!!!!

απλά έγινε μια φάση
και ένοιωσα οτι πάλι θα πρέπει να υπερασπιστώ το προφανές.

και κείνη την στιγμή
ΔΕΝ μπόρεσα να το κάνω.
ξανά.

αγαμίδια.

πάμε γι άλλα.

και αυτη η εικόνα
που σου δίνει χαρά κάθε μέρα
είναι για μένα
η πιο μεγάλη ευτυχία.


ΑΥΤΟ είναι όλα τα λεφτά.

και σ'ευχαριστώ.
μεγάλη αγκαλιά.

xxxxxxxxxxxxxxxxxx

maya said...

@κόκκινη ομπρέλλα μου

Να δίνεις πάντα μένοντας «ΕΣΥ»

ναι.
έτσι ΜΟΝΟ είμαι εγώ.
ευτυχώς ή δυστυχώς.

το άλλο θα ήταν για λιγότερο σοβαρούς λόγους. (μη πιαστώ μαλάκας, μη με νοιάζει φτάνει να πάρω τα λεφτάκια μου, μη, μη,μη. - )
και δεν θα ένοιωθα καλά.

ούτε τώρα νοιωθω καλά
αλλά είμαι true to myself.


δεν ξέρω αν εξηγώ καλά.
είμαι και θολωμένη.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

adaeus said...

...Πάνω που πήγαμε να χαρούμε και να χαμογελάσουμε...
Καμιά φορά, όταν πέφτουν τα προσωπεία, γυμνοί οι τσίπηδες, οι ελάχιστοι, οι μίζεροι, εμφανίζονται, με τα σημάδια αναγνώρισής τους...
Πονάει ενίοτε, αλλά είναι μια αρχή, γιατί ξέρουμε πια από ποιους να φυλαγόμαστε.
Καληνύχτα Μάγια :)
και αγαμίδια (δις) και από μένα που σπάνια βρίζω!

Αλεξάνδρα said...

Είδες ο θυμός; με πήρε και με σήκωσε και δεν είπα ούτε μια καλή κουβέντα για την κοματάρα που έβαλες και για την πρώτη φωτογραφία που για κάποιο λόγο μου αρέσει πάρα πολύ.

Ολα τα strike που έκανα στα αφιέρωσα. Εντάξει ήμουν κουρασμένη αρκετά, δεν ήταν και το καλύτερό μου παιχνίδι...

Μα καλά ακόμα ξύπνια είσαι;

maya said...

@adaeus μου

θα αρχίσω να νοιώθω άσχημα
γιατί είναι η δεύτερη φορά
που σε κάνω και βρίζεις
(τουλάχιστον εδώ!!!)

αλλά
πιο σοβαρά

ναι
μάθημα είναι ΜΕΓΑΛΟ
και σε διαβεβαιώ
οτι είναι και η τελευταία φορά
που θα βρεθώ
σε τέτοια κατάσταση.

άντε μην ξαναπάω την άσκηση...
κατάλαβες.

ναι, πάνω που γελούσαμε.
μα έτσι δεν πάει πάντα?
roller coaster.

τι να πεις.
όσο θυμώνω, δυναμώνω.
αλλά παράλληλα μέσα μου
αρνούμαι να σκληρύνω.

κάποιοι αξίζουν.
δεν είναι όλοι όπως αυτοί που περιγράφω πάνω.

τους ψάχνω ασταμάτητα!
:))))))))))

πολύχρωμη καληνύχτα
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@αλεξάνδρα μου
αλήθεια?
τι τρομερή εκτόνωση ε?!!!
τα strike...

χα! η πρώτη εικόνα είναι ΠΙΝΑΚΑΣ!!!
δεν είναι υπέροχος?
δυστυχώς δεν ξέρω τον καλλιτέχνη, να σου πω.
αλλά είναι πράγματι σαν φωτό.

ποιό τραγούδι σου άρεσε?

ακόμη ξύπνια...

καλή ξεκούραση καλό μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Alexis B said...

Νομίζω αγαπητή μου φίλη ότι έφτασε η ώρα για "Καθαριότητα"
Βάλε λοιπόν την σκούπα στήν πρίζα και στείλε τα σκουπίδια στά σκουπίδια.
Και χαρίζουμε μόνο σε εκείνους που μπορούν να εκτημίσουν την χειρονομία.
Μόνο σε εκείνους.
Οτι και να είναι αυτό.
Την Καλημέρα μου

mAuVe said...

με κάλυψαν οι προ-λαλήσαντες

μαι κυρίως με υπερκάλυψες ε σ ύ...

με το θυμό βραστήρα
με την αγανάκτηση άνοιγμα χύτρας
με τις αποφάσεις μαχαίρια ακονίζω
με τις μουσικές … πω ρε καύλα!!!!

(μόλις 2 μέρες πριν (!) κατέβασα το
windmills of your mind
σε περίπου 7-8 διαφορετικές εκτελέσεις γιατί
το γουστάρω αφάνταστα!!!!)

φιλιά ακουμπισμένα σε μαξιλάρια πούπουλα … για να έρθεις να ξαποστάσεις…

δυο κεφάλια ακουμπισμένα σ’ ένα μαξιλάρι… όμορφη εικόνα… πολύ

πάω να αποθέσω και το δικό μου κεφάλι… καιρός του είναι!!!

και τώρα το πρόσταγμα:

α-γαμίδια, α-γαμίδια, α-γαμίδια, α-γαμίδια, α-γαμίδια, α-γαμίδια, α-γαμίδια, α-γαμίδια, α-γαμίδια
(σαν να μετράμε πρόβατα μου κάνει… πάρτο κι έτσι… η επανάληψη μέχρι να έρθει το χρωματιστό όνειρο να τα «σκεπάσει» όλα…)

υγ χωρίς ανταλλαγές (διαπραγματεύσιμες ή μη!)

ΑΓΑΜΙΔΙΑ....

Καληνυχτίδια!!!!!!!!

Moira said...

Καλημέρα Μάγια μου..
Δαβάζω κ ξαναδιαβάζω την "αγανάκτηση σου" κ κοντοσκέκομαι τα "μαξιλάρια", που χάρισες..Πάντα έλεγα ότι μόνον με ένα ειδκό μαξιλάρι μπορώ να κοιμηθώ ..χρόνια τώρα..μέχρι που κατάλαβα , ότι τον ύπνο, δεν τον κάνουν πιο εύκολο ή πιο δύσκολο τα μαξιλάρια, αλλά το σχήμα που αυτά παίρνουν απο τ'όνειρα μου..
Δε θα σου πω κ γω ότι δεν έπρεπε να το δώσεις το έργο σου ..γιατί εσύ ίσως ξέρεις καλύτερα..θα σε παρακαλέσω όμως κ το εννοώ αυτό ,ό,τι ζωγραφίζεις.. κ ό,τι δημιουργείς γενικά..να το κρατάς για σένα.. κ μόνον για σένα..με πείσμα..μέχρι ίσως τη στιγμή εκείνην την καταλυτική, που πλέον θα μπορείς να το διαχειριστείς ελεύθερα έναντι των άλλων..
Κανείς μα κανείς ΔΕΝ έχει δικαίωμα να παρεμβαίνει μ οιοδήποτε τρόπο στη σφαίρα της ψυχής κ της κρδιάς μας γλυκιά μου..
Μην το ξεχνάς..
(Η πρόθεση μου δεν είναι να σου υποδείξω κάτι ..απλά να σου θυμίσω ότι αυτή η θάλασσα, είναι ΔΙΚΗ ΣΟΥ!!!!).


Σε φιλώ..
Ιωάννα..

maya said...

@alexis b.
χμμμ...operation sweep!
καλό μου ακούγεται...
είμαι καιρό σε τέτοια διάθεση.
για πολλά.

όσο για το 'χάρισμα'
σημειώστε την ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ φορά
που έγινε κάτι τέτοιο.
και ήταν περιφρονητική κίνηση
όχι απο καλή διάθεση.
και το ξέρει.

πολύχρωμη καλημέρα
ΠΑΜΕ ΓΙ'ΑΛΛΑ!
:))))))))))))))))))

maya said...

@νατάσσα μου
δουλεύει η άσκηση, ναι!
και για εκτόνωση
και για χαλάρωση!

απο την στιγμή που αγανάκτησα
νοιώθω ήδη καλύτερα.
αλλά πώς βαρέθηκα να πνίγομαι
απο το ίδιο μου το δίκιο!

...

ΚΑΙ τα δύο τραγούδια
έχω σε πάνω απο 10 εκτελέσεις
και είχα τρελλαθεί για να επιλέξω!
είναι απίστευτα...
κι έχουν μια αγνότητα
τα παλιά τραγούδια...

καινούργια μέρα λοιπόν
και νοιώθω πολύ καλά.
πολύ δυνατή.
και όσο και να απεχθάνομαι
τα 'ηθικά διδάγματα'
(μπλιάααααχ)
το πήρα!

no more mr nice guy!
γιατί τελικά ξεχνάμε τον εαυτό μας!

καλημέεεερα
χχχχχχχχχχχχχχ

Unknown said...

...καλημερα..δεν εχω λογια.δεν θελω ουτε αγκαλια να σου δωσω μεσα απο το κρυο πληκτρολογιο.απο κοντα..και οχι αγκαλια=καταλαβαινω..αγκαλια=υποκλεινομαι στη κινηση.

maya said...

@μοίρα μου
είπες δυο πολύ ωραία πράγματα
και κρατάω:

τον ύπνο, δεν τον κάνουν πιο εύκολο ή πιο δύσκολο τα μαξιλάρια, αλλά το σχήμα που αυτά παίρνουν απο τ'όνειρα μου..

τι όμορφη εικόνα και σκέψη...
σαν μαγικό χάδι μου ακούστηκε.
θα το θυμάμαι αυτό.


αυτή η θάλασσα, είναι ΔΙΚΗ ΣΟΥ!!!!

και αυτό πάλι, είναι γεγονός. και τελικά, δεν είναι το 'π΄ραγμα', ο πίνακας, το τελάρο. είμαι εγώ και είναι η απίστευτη 'στιγμή' της δημιουργίας μου.
και αυτό δεν αλλάζει.
όπου κι αν είναι,
όποιος και να την έχει,
είτε πληρώθηκε ο κόπος μου
(και όλα τ'άλλα),

η θάλασσσα είναι δική μου!

έχεις τόσο δίκιο.
μούκανες πολύ καλό.

νάσαι καλά ιωάννα μου
καλημέρα - σ'έχασα. εγώ φταίω.
θάρθω να σε επισκεφτώ !

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κατερίνα μου
ήξερα οτι εσύ θα κ α τ α λ ά β ε ι ς.
αύριο.

σε φιλώ πολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ


ευχαριστώ.

mahler76 said...

Και μόνο για το τραγούδι που με έκανε να δακρύσω πρωί πρωί σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά και ένα φιλί.
Να είσαι καλά.

mahler76 said...

Τώρα άκουσα και το Windmills on my mind...thanks!!!

Talisker said...
This comment has been removed by the author.
Talisker said...
This comment has been removed by the author.
Talisker said...

Ki εγω τωρα το ακουσα το windmills of your mind
απο το παραπανω σχολιο προσεξα μια που εχω ακομα ηχεια κλειστα

Αυτο το τραγουδι και το Bang Bang τα λατρευω διαχρονικα...
το εχω στην αγαπημενη μου εκτελεση στο αλλο πισι
θα στο στειλω το απογευμα..

μακαρι να συνδιαζε μια λιγοτερο τραχεια αναρτηση..

αλλα καμια φορα μονο εμεις ξερουμε
πως τα συνδιαζουμε στο μυαλο μας.


και καλημερα!μεσημερι πια.

Talisker said...

τα διαγεγραμμενα δικα μου!

eva said...

Το λίγο και το μίζερο, όπως λέει και η talisker, δεν αξίζουν ούτε την αγανάκτησή μας.
Maya... ΠΑΜΕ ΓΙ' ΑΛΛΑ!!!!
Μέσα σου η θάλασσα, μέσα σου και η απόφαση να την ταξιδέψεις απ' την αρχή. Εσύ να' σαι καλά! :))

maya said...

@mahler76
:))))))
αν σου πω οτι έχω βάλει το repeat
και τα λειώνω αργά και επίπονα...?

όμορφο απόγευμα ε?
τι υπέροχο πράγμα η μουσικές...

χχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@τάλισκερ
έχω πολλές αλλά έχει ένα σκίρτημα εδώ
που με στέλνει όταν λέει
why did summer go so quickly
was it something that you said...


καλά.
όλα τα λόγια είναι απίστευτα...
όλα.

όσο για το πάντρεμα:
πολλές φορές ένα τραγούδι μου ξεκινάει τις σκέψεις.
είναι άλλες που ένα κείμενο ζητάει πολύ συγκεκριμένο σκοπό.
και είναι και άλλες - όπως τώρα -
που ναι, υπάρχει εσωτερικός συνδιασμός.

πάντα κάτι υπάρχει.
και σίγουρα δεν απευθύνεται
στο υστερόγραφο μου!

άντε. γύρισες πια?
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ευαγγελία μου
νομίζω οτι έκλεισες υπέροχα
την 'αγανάκτηση' αυτή.
τίποτ'άλλο δεν έχουμε εδώ...

π ά μ ε γ ι ' ά λ λ α α α α.

πολύχρωμη καλησπέρα
μιας πραγματικής άνοιξης!
χχχχχχχχχχχχχ

Я верю в Сталина said...

καλησπέρα. όχι δεν είμαι καλά. εσύ ξέρεις...

maya said...

@δημοσθένη μου
κράτα με να σε κρατώ
θα βάλουμε και τα βατραχοπέδιλα
θα δεις!

φιλιά
θα σε πιάσω απ'αλλού...
χχχχχχχχχχχχχχχχ