Saturday 12 January 2008

Καλοτάξιδη όμορφη γερόντισσα...

Η Σοφία μας έκλεισε τα μάτια της. ... Με πολλή συγκίνηση και αγάπη όλης μου της ζωής σε αποχαιρετώ σιωπηλά. ευχαριστώ. για. όλα. Η καρδιά μου θα σε συνοδέψει για λίγο μέχρι να χαμογελάσεις ήρεμα και να συνεχίσεις μόνη πια το ταξίδι σου. οι ουρανοί ήδη ανοίγουν τις αγκαλιές τους σήμερα τ'αστέρια θα χορεύουν που πια θα ξεκουραστείς. ο πόνος έσβησε. η μνήμη σου ποτέ. Καλή ξεκούραση φιάκιμου.

* η φωτογραφία είναι η αμοργός. της Σοφίας.
** ακούγεται το "Indian chanting" των Enigma

58 comments:

maya said...

αν μπορώ να ζητήσω κάτι εδώ
είναι να αφήσετε
για την Σοφία
όχι ευχές ζωήσελογικές αλλά

όμορφες σκέψεις
στίχους
εικόνες της αμοργού
της ελλάδας
που προικισμένη με τέτοιους ανθρώπους
στέκεται αγέρωχη.
για
νάναι το καλάθι του ταξιδιού της γεμισμένο ομορφιά όπως το αξίζει.

ευχαριστώ.

γιάννης φιλιππίδης said...

.
μάγια μου,

η Σοφία σου, η αγαπημένη απ’ τα πολλά, ξεκίνησε για ένα ταξίδι,

κάποιων κλασμάτων δευτερολέπτου, τώρα το υπερκόσμιο όχημα, θα την έχει φτάσει εκεί που –πίστεψα- ότι μαζευόμαστε όλοι μετά από δω, πλούσια και δυναμική σε νου, τη φαντάζομαι, χαρά μεγάλη κάνουν απόψε ψηλά, κι έχουνε μια γιορτή, που σίγουρα προγραμμάτιζαν καιρό,

και τα δικά μας χαράματα, θα φοράει τα αλλόκοσμά της ρούχα, απαλλαγμένη από κάθε έμβιο πόνο, θα ‘χει γνωρίσει καινούργιους αγαπημένους, θα ‘χουν μαζευτεί όλοι γύρω της, ν’ ακούσουν νέα από «κάτω», κι εκείνη, σοφή και προνοητική από πάντα, θα ΄χει ξεκινήσει τις πολύτιμες ιστορίες της, τις εικόνες από μια ζωή γεμάτη αισθήματα, θα ‘χει γίνει η καινούργια φίλη εκεί, κι έτσι κάπως τη φαντάζομαι να παραμένει στο μη χρόνο, κυκλωμένη μόνο από ψυχές άξιες και βλέμματα, που σίγουρα περίμενε να δει, μακριά απ’ τα εδώ επίπονα, ανανεωμένη, νέα, χωρίς άλλες μέρες να γερνάει, μόνο όμορφες φιγούρες, που περίμεναν να τη γνωρίσουν και να την αγαπήσουν, σε μια καρμική διαδικασία, προορισμένη να γίνει απόψε, προγραμματισμένη από πάντα,

ας σας θυμάται πότε πότε, ας ρίχνει τις ματιές της εδώ, κι όσοι την έζησαν, ας κρατήσουν τη δύναμη, τη σοφία και τη στωικότητά της, προίκα, από τότε που τη γνώρισαν ως το δικό μας πάντα…

φιλι φιλι για κείνην κι ένα νεύμα μας, που θα δει μόνο εκείνη, εκεί ψηλά, εμείς /εσείς κι εκείνη, κανείς άλλος…. Μαγεία, στη μαγεία της ζωής, και του υπάρχοντος μετά…

και μη θυμάστε το κουρασμένο χαμόγελό της πια, δε θα ξανά ‘ναι ποτέ πια κουρασμένο….

faraona said...

Να την θυμασαι παντα.

Jason said...

...
Δὲν ὠφελεῖ τὸ παράπονο
Ἴδια παντοῦ θά ῾ναι ἡ ζωὴ μὲ τὸ σουραύλι τῶν φιδιῶν στὴ χώρα τῶν φαντασμάτων
Μὲ τὸ τραγούδι τῶν ληστῶν στὰ δάση τῶν ἀρωμάτων
Μὲ τὸ μαχαίρι ἑνὸς καημοῦ στὰ μάγουλα τῆς ἐλπίδας
Μὲ τὸ μαράζι μιᾶς ἄνοιξης στὰ φυλλοκάρδια τοῦ γκιώνη
Φτάνει ἕνα ἀλέτρι νὰ βρεθεῖ κι ἕνα δρεπάνι κοφτερὸ σ᾿ ἕνα χαρούμενο χέρι
Φτάνει ν᾿ ἀνθίσει μόνο
Λίγο στάρι γιὰ τὶς γιορτὲς λίγο κρασὶ γιὰ τὴ θύμηση λίγο νερὸ γιὰ τὴ σκόνη...

(από την "Αμοργό" του Γκάτσου)

Καλοτάξιδη.

Talisker said...

"Τους αγαπημένους,
που χάνονται ξαφνικά απ’ τη ζωή μου σαν να μην υπήρξαν ποτέ,
μ’ αρέσει να τους σκέφτομαι σαν μικρές,
ασθενικές, χάρτινες βαρκούλες,
απ’ αυτές που φτιάχνανε τα παιδιά, κάποτε.

Έτσι θέλω κι εγώ,
να διπλώνω ένα αδύναμο κομμάτι τετράγωνου χαρτιού,
να το κάνω πλεούμενο κι ύστερα να το ακουμπώ απαλά σε μια φανταστική λίμνη,
ήρεμη κι απέραντη,
γεμάτη αστραφτερό, καθαρό νερό.
Σ’ αυτό το δικό μου νερό,
οι βαρκούλες πλέουν ήσυχα στο άγνωστο άπειρο,
πριν χαθούν αργά αργά από τα μάτια μου.
Για πάντα.
Έτσι.
Χωρίς κλάματα, βαριές αρρώστιες και φόβο.
Χωρίς βία...."

Γ.Φιλιππιδης


ΑΥΤΟ ΘΥΜΑΜΑΙ καθε φορα που ακουω για θανατο..
νομιζω δεν υπαρχει πιο ομορφο κατευοδιο για καποιον που χαθηκε και αγαπας....


σαν να τον στενεις ενα μικρο ταξιδι απιθωμενο τρυφερα σε μια βαρκουλα...


καληνυχτα Μαγια μου!

Я верю в Сталина said...

Καλό ταξείδι

maya said...

γιάννη μου
εσύ που ακροάζεσαι βαθιά
τους ανθρώπους
και προσέχεις κάθε μικρή πτυχή
της υπέροχης μοναδικότητας τους

τι απαλά που χάιδεψες
την Σοφία μας αντίο...
είναι τόσο πολυ
όπως την περιέγραψες...

διάβασα τα λόγια σου,
έφτιαξα ένα ποτό,
ξαναδιάβασα,
συγκινήθηκα.
σ'ευχαριστώ.
πολύ γιάννη μου.

έτσι ακριβώς
σκέφτομαι και γω
αυτές τις στιγμές
έτσι φαντάζομαι
την προετοιμασία του κόσμου
εδώ , εκεί και
στην απέραντη μέση

αυτό που μου μένει
είναι πιο ελαφρύ
όπως και κείνης

"Μαγεία, στη μαγεία της ζωής, και του υπάρχοντος μετά…

και μη θυμάστε το κουρασμένο χαμόγελό της πια, δε θα ξανά ‘ναι ποτέ πια κουρασμένο…."

είναι παράξενο που
όταν φεύγει κάποιος
ανατρέχεις στην μνήμη σου
παλαιότερες εικόνες
νεότερα χαμόγελα
πας πίσω, πίσω, πίσω...

μάτια μου
πόσο μιλάμε...
με τις καρδιές μας.

νάσαι καλά
μακάρι νάχα προλάβει να της διαβάσω το βιβλίο σου!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
διπλά και συγκινημένα βαθιά.

maya said...

@φαραόνα
για πάντα.
ένα μεγάλο κεφάλαιο
έκλεισε για μένα χτες.
των παππούδων μου.

maya said...

@jason
σ'ευχαριστώ πολύ.
το διάβασα πολλές φορές
αν μπορούσα, θα διάβαζα αύριο
σε όλους τα λόγια σας
στο τελευταίο αντίο.

καλημέρα σου
υπέροχο.

maya said...

@τάλισκερμου
TOUCHE!

στην τρίτη λέξη χαμογέλασα...
το ξέρω απ'έξω σχεδον
το κείμενο του γιάννη.
και μένα μ'έχει σημαδέψει.
είναι πραγματικά Ο,ΤΙ.

με την πιο ανθρώπινη γλύκα
του μεγάλου πόνου
χωρίς την σκληράδα του εγωισμού
μόνο α γ α π η .

αγκαλιά.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

tzotza said...

maya μου καλημερα..
θυμαμαι και οταν ειχα πρωτο διαβασει το ποστ σου για την σοφια ποσο με ειχε συγκινησει..οταν μαθαινεις πως υπαρχουνε τετοιοι ανθρωποι γυρω μας ειναι κατι μοναδικο..
να ξεκουραστει πια η σοφια και να μην εχει τα βασανα της ζωης διπλα της και τους πονους..μια ανακουφιση θα ερθει επιτελους για εκεινη..
ελπιζω αυριο να ειναι μια μερα με ηλιο και να λαμπει παντου ο τοπος..το γκριζο σηγουρα δεν την αντιπροσωπευει οχι μονο απο τα χρωματα που φορουσε, αλλα με τον τροπο που εβλεπε και ζουσε την ζωη της και σηγουρα απο τον τροπο που σας σημαδεψε εσας που ησασταν τυχεροι και την ειχατε διπλα σας..

να την θυμασαι εσυ και ολοι η οικογενεια σας για παντα με μια πολυχρωμη εικονα στην σκεψη..αυτες ειναι οι εικονες που μενουνε παντα στο μαυλο μας χαραγμενες...

σε φιλω γλυκα μαγια μου..
:)

Anonymous said...

Ασπρο περιστέρι στο παρτέρι με τα ολάνθιστα τριαντάφυλλα, γιασεμί που θα μοσχοβολά όταν ο αέρας σου νιώθεις οτι τελειώνει, λευκός γλάρος στο ατελείωτο γαλάζιο του ουρανού, σταγόνα από τα μάτια σου όταν πονάς, χαμόγελο της ψυχής σου όταν είσαι ευτυχισμένη.

Εκεί να στρέφεις τα μάτια σου, εκεί είναι πάντα όσοι αγαπάμε!

Καλή σου μέρα Μάγια

katerina.. said...

Στίχοι: Νίκος Ζουρνής
Μουσική: Νίκος Ζουρνής
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Λούκα

Κρατιόμουν πάνω σου τις νύχτες του χειμώνα
σαν κοριτσάκι που όλο τρέχει να κρυφτεί
μέσα στου θαύματος την όμορφη εικόνα
να τραγουδήσει δυο ζωές σε μια στιγμή

Και μια υπόσχεση μου έδωσαν τ' αστέρια
πως ότι αγάπησα είν' εδώ αληθινό
τέρμα στα μαύρα της ζωής μου τα νυχτέρια
τώρα στο πλάι σου εγώ θα ξαγρυπνώ

Φεύγουν μερόνυχτα κι ο δρόμος ξεμακραίνει
αυτός ο στρόβιλος δεν έχει τελειωμό
πες μου ο άνεμος αυτός που μας πηγαίνει
να μας φυσήξει προς τα μάκρη λαχταρώ

Κι αν μας κυνήγησε ο χρόνος δεν μας φτάνει
ούτε μας άγγιξε ποτέ του ο καιρός
άφησα πίσω μου το απάνεμο λιμάνι
και όπου να'ναι θα φανεί η Αμοργός.


αφησε πισω της το γηινο λιμανι κ τραβηξε για τη δικη της την αιωνια αμοργο..

ολο το δισκο της Αμελι τον στελνω για το ταξιδι της...ταιριαζει τοσο με τη μορφη της..

καλο ταξιδι να χει..καλα να εισαι να τη θυμασαι κ να χαμογελας περηφανα..

faraona said...

Κρατα το κεφαλαιο αυτο κοριτσι μου,προικα μες το μυαλο σου.Ειναι οι παππουδες κι οι γιαγιαδες μας μερικες φορες ,αν οχι κι ολες καλυτεροι κι απ τους γονιους μας.Γιατι κρατουν τις υπαρξεις μας μεσα τους με διπλο πονο.Ναναι ελαφρυ το αερακι που θα την παει στο νεο σπιτι της.Σε φιλω.

Don Psychote- Δ.Ψ said...

ελευθερία...μια καινούργια αρχή!
όχι φυγή, μετάβαση καλή μου, όταν υπάρχει αγάπη!

maya said...

@τζότζα μου γλυκιά
τέτοιες εικόνες έχω και σήμερα
όμορφες
παλαιότερες
πιο 'ανέμελες'
και σίγουρα άπονες...

εύχομαι και γω αύριο
να βγει ο ήλιος
έστω και για λίγο...

να φωτίσει το απέραντο γαλάζιο.

την καλησπέρα μου
και σε ευχαριστώ
για τις όμορφες σκέψεις...

maya said...

@freedula
το βρίσκω παυσίπονο
που αυτό το ταξίδι
φέρνει πάντα συνειρμούς
με το λευκό...

όμορφες εικόνες μου άφησες
τις είδα μία-μία
και μου κάνει καλό

νάσαι πάντα καλά
κι έτσι γλυκομίλητη...
σ'ευχαριστώ που ήρθες ως εδώ
και για τα καλούδια που έφερες.

maya said...

@δημοσθένη μου
πρέπει να μπήκες όταν ήμουν μέσα κάποια στιγμή γιατί τώρα το είδα...
ήταν πολύ μεστό αυτό που έγραψες στο chat. είναι όπως το είπες
"μελαγχολική ανακούφιση"

ένα σιωπηλό φιλί
απόλυτης κατανόησης
σ'ευχαριστώ.

maya said...

@κατερίνα μου
πολύ όμορφοι στίχοι
και δεν το ξέρω σαν τραγούδι.
τι μουσική είναι?
μπορούμε να το βρούμε?
θα ήθελα να το ακούσω.


"πες μου ο άνεμος αυτός που μας πηγαίνει
να μας φυσήξει προς τα μάκρη λαχταρώ...
...
άφησα πίσω μου το απάνεμο λιμάνι
και όπου να'ναι θα φανεί η Αμοργός."

τι όμορφο, πραγματικά.
αύριο στις 11 είναι το τελευταίο αντίο. αλήθεια νοιώθω ότι γεμίζω το καλάθι με ό,τι αφήνετε εδώ.

γλυκιά μου φίλη
σ'ευχαριστώ.

maya said...

@φαραόνα
έχω τόσα να μου θυμίζουν
πόσα μου έμαθε...
κι απο χτες,
οι αναφορές,
που το προσέχω,
είναι πολλαπλές.

"Ναναι ελαφρυ το αερακι που θα την παει στο νεο σπιτι της."
αυτό.

σ'ευχαριστώ για την ευχή.
νοιώθω πως έτσι θάναι...

καλό βράδυ

mAuVe said...

«να κυματίσουνε τα πουλιά
στης λεμονιάς τα κατάρτια

με της καινούργιας περπατησιάς
το σταθερό άσπρο φύσημα

και τότε θα ρθουν αέρηδες,
σώματα κύκνων που μείνανε άσπιλοι,
τρυφεροί και ακίνητοι
μες στους οδοστρωτήρες των μαγαζιών μέσα στων λαχανόκηπων τους κυκλώνες

όταν τα μάτια των γυναικών γίναν κάρβουνα κι έσπασαν οι καρδιές των καστανάδων

όταν ο θερισμός εσταμάτησε κι άρχισαν οι ελπίδες των γρύλων».

κι άλλος γκάτσος… κι άλλη «αμοργός»

................


κι ακόμη ένα φωτάκι που ο ουρανός άναψε κι αστράφτει πάνω στο μαύρο του σεντόνι…

καλό της ταξίδι
στη λύτρωση & την αιώνια ελευθερία

τώρα πια …
καμία νύχτα δεν θα την φοβίζει …

φυλαχτό πολύτιμο
όσα σε κέρασε το εγκόσμιο πέρασμά της…

ήρθε η ώρα να πετάξει…

maya μου,
σε σκεπάζω με αγκαλιά
σαν δυο φτερούγες απαλά
& σε φιλώ με όση γλύκα
μου επιτρέπουν τα αλμυρά μου μάτια…

maya said...

@δον ψυχώτη μου

αυτό είναι
και το πιο άξιο πρόσωπο της αγάπης. που γίνεται σκαλοπάτι για το αντίο
κι όχι εμπόδιο.

μια καινούργια αρχή, λες...
θέλει μάτια πολύχρωμα
να δει κανείς πιο μακρυά
πέρα απο δω
την μεγάλη εικόνα

practice makes perfect...
σκληρή φράση
σκληρή μάχη
σκληρή πραγματικότητα

μακάρι να σταθούμε αντάξιοι
του μυαλού που κουβαλάμε.
αισιοδοξώ.

σε φιλώ
και σ'ευχαριστώ.

maya said...

@νατάσσα μου

ελευθερία....
θέλω να σκεπάσω την αγωνία των τελευταίων δύσκολων μηνών
των πόνων που δεν άξιζε
των δύσκολων ημερών της

με την ανακούφιση...
την γ α λ η ν η πια.

η αμοργός
ανοιγει πάλι την αγκαλιά της
με αέρηδες
επιβλητικά τοπία
και απέραντη ομορφιά
για την επιστροφή
της Σοφίας.

ένας κύκλος κλείνει.
φέτος νομίζω πως θα επισκεφτώ
το απέραντο γαλάζιο
για πρώτη φορά

φόρος τιμής

καλή μου
σ'ευχαριστώ
για τον γκάτσο
για το φωτάκι του ουρανού που είδες
για την όμορφη φράση:

"φυλαχτό πολύτιμο
όσα σε κέρασε το εγκόσμιο πέρασμά της… "

δεν φαντάζεσαι πόσα...
μεγάλο το προνόμιο μου
που υπήρξε στην ζωή μου...

σε φιλώ καληνύχτα

Dee Dee said...

Καλημερα και καλη μας εβδομαδα!!!

Καφε και τσιγαρα ;)

Meropi said...

Καλημέρα Μάγια μου,
δεν θα το πιστέψεις. Σκεφτόμουν να περάσω σήμερα από το ιστολόγιο σου να σε ρωτήσω για τη Σοφία σου.
Καλό της ταξίδι...Θα ζει μέσα στις αναμνήσεις σας.

roadartist said...

Καλημέρα. Την αποχαιρετώ με κάποιους αγαπημένους στιχους απο τον αγαπημενο μου Ελυτη..

ΧΑΡΑΞΟΥ ΚΑΠΟΥ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΛΙ ΣΒΗΣΟΥ ΜΕ ΓΕΝΑΙΟΔΩΡΙΑ

ΑΝ ΔΕΝ ΣΤΗΡΙΞΕΙΣ ΤΟ ΕΝΑ ΣΟΥ ΠΟΔΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ ΠΟΤΕ ΣΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙΣ ΕΠΑΝΩ ΤΗΣ

Η ΛΥΠΗ ΟΜΟΡΦΑΙΝΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΣ ΜΟΙΑΖΟΥΜΕ

ΔΙΝΕ ΔΩΡΕΑΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΜΕΙΝΕΙ ΛΙΓΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΝ ''ΦΤΙΑΧΝΕΙ'' ΚΑΝΕΙΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΨΕΜΑ

ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΟΠΩΣ Η ΓΛΩΣΣΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΦΑΛΑΛΟ..

Negma said...

Αχ, για δέ, καλέ για δε
για δέστε τον αμάραντο
Για δέστε τον αμάραντο
σε τι βουνό φυτρώνει, καλέ

Αχ, φυτρώ, καλέ, φυτρώ
φυτρώνει μες στα δύσβατα
Φυτρώνει μες στα δύσβατα
στις πέτρες στα λιθάρια, καλέ


Αυτές οι λιτές, δωρικές και τόσο αναγνωρίσιμες μορφές, όπως αυτή της Σοφίας, μου θυμίζουν τον Αμάραντο, ένα λατρεμένο μου αγριολούλουδο.

Αυτή η αγέρωχη ομορφιά, που αντέχει σχεδόν στα πάντα...

maya said...

@ντίντι μου
ούτε διάβασες...?

καλημέρα σου.

maya said...

@μερόπη μου
το πιστεύω
έχεις όμορφη καρδιά εσύ
σ'ευχαριστώ.

μόλις επέστρεψα
απο το τελευταίο αντίο

σε φιλώ

maya said...

@roadartist μου
όμορφο μπουκέτο
διάλεξες να μου αφήσεις
ευχαριστώ

και σκέφτομαι τι αλήθεια
που είναι:

"Η ΛΥΠΗ ΟΜΟΡΦΑΙΝΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΣ ΜΟΙΑΖΟΥΜΕ"

πόσο γλυκόπικρη σταγόνα
οι λέξεις...
τι όμορφη που είναι η ζωή γαμότο.
ας είμαστε θαρραλέοι
να την ζήσουμε
χωρίς μετάνοιες

σ'ευχαριστώ που στάθηκες εδώ
καλη σου μέρα

maya said...

@εστρέλλα μου
πάρε το χαμόγελο μου
χάρηκα που ήρθες σήμερα.
μόλις γύρισα
μουδιασμένη
πιο ήσυχη για κείνη
με την αναστάτωση που φέρνει
κάθε ταξίδι...
και ναι,
μυρωδιά αγριολούλουδου.
σ'ευχαριστώ.

"Αυτή η αγέρωχη ομορφιά,
που αντέχει σχεδόν στα πάντα..."

...σχεδόν τα πάντα...

νάσαι καλά
φιλενάδα μου
αγκαλιά.

maya said...

....................................
μόλις επέστρεψα απο τον σταθμό.
το τελευταίο αντίο.
το μαντήλι μου ακόμη νωπό.
το κούνησα αγέρωχα
όπως θα τόθελες.

ένας αναστεναγμός
ντυμένος σε μύρια χρώματα
ζωής,
χαράς και λύπης
απελευθερώθηκε
στο απέραντο γαλάζιο

καλό τάξίδι
ανέμελο πια.

θα σε συνοδεύουν
πάντα
οι ζεστές μας καρδιές
χαμογελώντας.

σ'ευχαριστώ.
...................................

artou said...

ήρθα για μια καλημέρα μόνο δεν είχα διάθεση για τίποτε άλλο μα τώρα και αυτή τη καλημέρα με κόμπο στο λαιμό στη λέω με λυγμό και συγκίνηση

καλό της ταξίδι...

katerina.. said...

θα ψαξω να το βρω το τραγουδι καλη μου..μια ζεστη αγκαλια απο μενα για τη δυσκολη μερα σου..

maya said...

@αρτού μου
και μόνο που ένοιωσες να αφήσεις την καλησπέρα σου
είναι πολύ ωραίο
και το θέλω.

καλό μας βράδυ

σήμερα οι σκέψεις μου
είναι ακόμη στον αποχαιρετισμό
γλυκά γνέφω ακόμη
καθώς απομακρύνεται...

maya said...

@κατερίνα μου.
ανάμικτη μέρα.
λυπάμαι πολλά
χαμογελάω σε θύμησες
την βρίσκω παντού μέσα μου
λόγια, ιδέες, την φωνή της
το χάδι της πάντα...

θα το ήθελα να το βρεις
κάποια μέρα το τραγούδι
μου άρεσε πολύ

σε φιλώ πολύ

NY ANNA said...

"Θεέ μου..." είπε κάποτε ο Καζατζάκης, μέσα απ' τα χείλη δεν θυμάμαι ποιου ήρωά του "μη μου δώσεις τίποτα απ'αυτά που μπορώ ν' αντέξω". Η Σοφία σου ήξερε πώς ν' αντέχει. Η δειλία δεν υπήρχε ποτέ στο λεξικό της. Νομίζω.
Καλό ταξίδι...

maya said...

@ΝΥ άννα μου
δεν υπήρχε, σωστά νομίζεις.
πάντα υπερέβαινε
τα δικά της μπρος στην αγάπη
και την χαρά που έπαιρνε απο τους άλλους.


μάθημα φιλοσοφίας
απο έναν 'απλό' άνθρωπο
που ήξερε καλύτερα.

σ'ευχαριστώ για τον καζαντζάκη...

το καλάθι της σοφίας γεμίζει
με διαλεχτά καλούδια.
νοιώθω πολύ γλυκά.

γιάννης φιλιππίδης said...

@ μάγια μου,

φιλι

maya said...

γιάννη μου!
κι απο μένα
φιλί καληνύχτας
άυριο
καινούργια μέρα

αγκαλιά
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.κι η σοφία ταξιδεύει...
:))))))))))))))))))

Αλεξάνδρα said...

Είχες ευχηθεί:
"Εύχομαι να ξεκουραστεί γρήγορα.
Μια νύχτα που δεν θα την φοβίσει."


Ελεύθερη πια απ΄τον περιορισμό του σώματος μπήκε σε άλλη διάσταση. Ζέστανε την μνήμη και την καρδιά σου κι όσο υπάρχει εκεί, θα ζει!

Οι στίχοι που ακολουθούν είναι γραμμένοι απ΄την stefania και τιτλοφορείται:
Η Αμοργός της καρδιάς μου

Κλείνω τα μάτια και χαμογελώ
κι όλα εκεί είναι φυλαγμένα
στολίδια ακριβά που δεν ξεχνώ
μέσα στα χρόνια σκονισμένα...
ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό

Κλείνω τα μάτια και τραγουδάω
στιχάκια που μ’ έχουν ξαγρυπνήσει
με μια παλιά μουσική ξυπνάω
αυτά που άλλοι έχουν πατήσει
Και είναι καλά! Λες και μεθάω

Κλείνω τα μάτια και ταξιδεύω
σ’ όλους τους δρόμους που σεργιάνεψα
ξέρω είναι αργά και όμως παλεύω
εκείνες τις κορφές που αγνάντεψα
σαν τυφλός να ξαναδώ γυρεύω

Κλείνω τα μάτια κι’ όλους συγχωρώ
κανείς δεν θα μου κλέψει την στιγμή
την ώρα αυτή που μέσα μου κοιτώ
ψάχνει η καρδιά την άκρη να βρει
στην δικιά της χρυσαφιά Αμοργό…

Καλό της κατευόδιο!

φιλιά καλή μου

maya said...

@α ρε φιλενάδα...
τι να πω...
τρίζει η καρέκλα του στιχάκια μας!
τι όμορφοι στίχοι, πραγματικά.
"εκείνες τις κορφές που αγνάντεψα
σαν τυφλός να ξαναδώ γυρεύω "

και τι να πρωτοαντιγράψω, δεν ξέρω.
πολύ θα άρεσε και της Σοφίας.
χαίρομαι που την ξεπροβοδίσαμε με τόση ομορφιά. εύχομαι και το πιστεύω οτι θα την αντικρύσει ξανά την αμοργό της, την χρυσαφένια.

σε φιλώ πολύπολύ
καλημέρα σου ζογκλέρ μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.πες μου πώς βρήκες χρόνο νάρθεις και δω, θηρίο?!!!

γιάννης φιλιππίδης said...

απίστευτοι στίχοι....


η βιονική αλεξάνδρα μας....

φιλι φιλι

maya said...

γιάννη μου?
αφού κοιτάω το ρολόι μου να σιγουρευτώ οτι βλέπω καλά!
τι κάνεις τέτοια ώρα ξύπνιος?

είναι απίστευτη η αλεξάνδρα μας
με γέμισε ομορφιά πρώι-πρωί

σήμερα θα δουλέψω
είμαι πολύ γλυκά χαρούμενη
πας για ύπνο ή τώρα ξύπνησες?!!!

πολύ φιλί
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

Καλημερα ,καλημερα!!
αυτο το τραγουδι που εχει ξυνησει ολο το σπιτι εδω και ολοι με κοιτουν...μμμ πως να το πω.."καπως" που ακριβως το βρηκατε???

ππφφφ


μακια!!:)

maya said...

@πφφφφφφφφ
αααα τι καλά! η γνώριμη ξινή is back!
τζάμπα με λένε εμένα έτσι τόσα χρόνια. σαν τις σταρ ελλάς σας παραδίδω την κορώνα μου!
λοιπόν.

@Σταρ Ξινή 2008
καλημέρα στα δύσκολα μούτρα σας!
το τραγούδι το βρήκα έξω με τα μπάζα όταν σκάψαμε για το φρεάτιο. αμ πώς? στα καλύτερα σε έχω, τι νόμιζες?

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

artou said...

χαχαχαχα καλημέρα στη ξινοπαρέα να αφήσω καφεδάκι και να κάτσω λίγο στη γωνεάι να χαζέψω το μαλιοτράβηγμα?

χαχαχαχα

Negma said...

Καλημέρες
Φιλιά
Αγάπες
Αγκαλιές
Κλείσιμο ματιού
Πονηρό γελάκι
Τζούρα
Χτύπημα στον ώμο

Γλυκόπικρος αναστεναγμός, μοιρασμένος...

Φωτεινά χαμόγελα!

maya said...

@αρτού μου
κάτσε-κάτσε θα πιάσω και την δική σου κοτσίδα, έννοια σου!

καλημέρα γλυκό μου
χχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@εστρέλλα μου
όταν είδα το σχόλιο της τάλισκερ
σκεφτόμουν μήπως να κλείσω την ανάρτηση. να μείνουν μόνο της Σοφίας τα καλούδια...

μετά, φύση που ψάχνει το χαμόγελο
είπα καλό πράγμα είναι
μας χρειάζεται
όπως είπες
γλυκόπικρος αναστεναγμός
μοιρασμένος
και φωτεινά χαμόγελα

είναι πανέμορφο που σας έχω εδώ.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

καλημέρα μας

υγ. πρέπει να συσκεφτούμε για αλλαγή σχεδίου. μαλάκωσες και ατακτείς!

Talisker said...

Εγω παντως ξυπνησει ηθελα να πω!!!:)

Negma said...

Περί του Υ.Γ.:

Ooops! Busted!!!

Περιμένω οδηγίες για επαναφορά στον ίσιο δρόμο!

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

artou said...

μπουαχαχαχα τη ξυπνήσει τι ξυνήσει χαχαχα

καλέ ασε τι κοτσίδα κάτω εσυ και μόλις έκανα μιζανπλι θα μου τη χαλάσεις

maya said...

@τάλισκερ?
ξυπνήσατέεεεεεεεεεεε?

φιλιά με άρωμα κουλουράκια
(τέτοια μάνα κοριτσακίων! αμ τι?)


χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@εστρέλλα μου
όπως είπαμε...
θέλει σοβαρή σύσκεψη
κατάλαβες!:
πολύ καφέ, πολλά τσιγάρα, πόδια στον καναπέ, ώρες να περνούν...

ουφ... δύσκολα πράγματα! άσε...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@αρτού μ'
τι λες?
ξύπνησε η ξινή
ή
ξίνησε η ξύπνια...?

δύσκολα, δύσκολα...

...
oh, talisker?
dove e?

καλό μας βράδυ!
όσο για την πλεξούδα, σιγά. τσουρούτικη την έκανες. σούχω πει, το πρωί θέλει προετοιμασία!
αύριο σε θέλω στις 7 στο κομμωτήριο,
όχι απλή μιζαμπλί!

τς τς τς

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

ξυπνησαμε αν και αργα!!!
μετα τρεξιμο στο κομμωτηριο μετα ετοιμασιες για τα αυριανα
και τωρα στρωθηκα..
ελπισω να μην εχετε παει για υπνο
εδω γυρω θα ειμαι!!

Αφηστε τις κοτσιδες και πιαστε τα σκαλπ αγαπητη
αλλαξτε ποστ αλλαξτε κια τραγουδι!

Ας αποχαιρετησουμε την εξαιρετικη γεροντισσα με σεβασμο!
σου δινω μια ωρα μεχρι αν δω τα μειλ μου και θα ξαναρθω!:)

Talisker said...

a kala!!
δεν ειναι μονο που περασε μια ωρα
ειναι και που δεν ξερω και πως θα μου ερθεις!!
-νανι !