Friday 4 January 2008

Μοναδικές επαναλήψεις...

ήχοι, λέξεις, φράσεις, έννοιες.

αγκαλιάζω το κακοποιημένο βιβλίο

δανεικό απ’την βιβλιοθήκη της επανάληψης.

τίποτα δεν είναι μοναδικό στην θλίψη.

κανένας αναστεναγμός δεν είναι πρωτότυπος.

η ομορφιά ντύνεται σε χρώματα

που ξανά έχω δει σε άλλες ιστορίες.

Τι κοινότυπη που φαντάζει η ιδιαιτερότητα μου.

και γω να την υπερασπίζομαι

σε εξευτελισμένες σημασίες

που βαρέθηκαν να εξηγούνται.

πόσο μοιάζουν τα δάκρυα.

πασχίζω να ξεχωρίσω

κόκκους ομορφιάς σε νοτισμένη άμμο.

Δεν με φοβίζει ο χειμώνας

μόνο η επανάληψη του.

η αδιέξοδη δίνη που μονότονα εδραιώνεται

σε φρέσκα όνειρα,

μπας και σιωπήσω.

να μην τολμώ πια να ποθήσω.

Αντιστέκομαι

και ακούω γέλια σαρκασμού

που επιμένω να φαντάζομαι.

γραντζουνισμένα μάτια

στην θέα της πραγματικότητας.

χωρίς απόδειξη ελπίδας.

Κι όμως.

Αρνούμαι να φορέσω την στολή.

Είμαι γυμνή από καλούπι.

...

*η φωτογραφία είναι παλιά απο κάπου... δεν θυμάμαι!

**το τραγούδι είναι το "fool to cry" των Rolling Stones

34 comments:

katerina.. said...

Αργοπεθαινει οποιος γινεται σκλαβος της συνηθειας,επαναλαμβανοντας καθε μερα τις ιδιες διαδρομες,οποιος δεν αλλαζει περπατισια,οποιος δεν διακινδυνευει κ δεν αλλαζει χρωμα στα ρουχα του,οποιος δεν μιλει σε οποιον δε γνωριζει.(Pwblo Neruda.)

κι εσυ καλη μου τα πας καλα με τις παλετες των χρωματων..να αρνιεσαι παντα..ειναι φυλακη το καλουπι κ το εχεις μαθει καλα αυτο..δεν σου πανε τα"σιδερομενα" ματια μου.η αληθεια σου κ η ομορφια σου ειναι στο"τσαλακωμα"των αισθησεων,των πρεπει,των επαναληψεων.
καλημερα..

Я верю в Сталина said...

Το "8" μπήκε με μιά εσσάνς από "7" ή μου φαίνεται εμένα, τώρα;

maya said...

κατερίνα μου
"η ομορφια σου ειναι στο τσαλακωμα"
ποτέ δεν γούσταρα τα καλοσιδερωμένα, του κουτιού τα πράγματα.
δεν ξέρω τι βγαίνει απ'αυτή την διαδικασία αλλά σίγουρα είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα!
όταν τρίβεσαι είτε στο χώμα, είτε στα δύσκολα, εκεί είναι τα υπέροχα. ανοιχτά μάτια θέλει.
α ρε κατερίνα!
ό,τι άλλο δεν γράφω, είναι που ξέρεις και ξέρω.
στην υγειά σου!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@δημοσθένη μου
μια εσάνς την έχει
γιατί εγώ είμαι εγώ.
ίδια.
και το γαμο7
και το φρέσκο αισιόδοξο 8!
τι να κάνω? αυτή είμαι!
αλλά σου υπόσχομαι οτι τόχω πάρει αλλοιώς!
:)

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

Γυμνή απο καλούπι ε??

ε και!!!??
Σκεφτεσαι τιποτα καλυτερο?
Αλλωστε εσενα δεν μπορω με τιποτα να σε φανταστω

..ντυμενη με καλουπι!!

(ουτε σιλικονης, ουτε γυψου,
ουτε συνθετικου μιγματος ουτε μπρουτζου ..ουτε καν σαρκας)

... τα καλουπια ναι
τα παρομοιαζω συνειρμικα και με τις μασκες ...

..οχι με τιποτα εσενα !

Καλυτερα γυμνη και εκτεθειμενη στην πραγματικοτητα..
πιο ευερεθιστη, πιο δεκτικη , πιο σαρκινη και πιο αγρια!

καλησπερα !

Dee Dee said...

Κι εγω δεν γουσταρα ποτε τα σιδερωμενα maya μου επειδη βαριεμαι τρομερα να σιδερωνω ;)

Πιο αγρια Ταλι μου αλλα και πιο ευαλωτη.......γιατι αλλωστε καταφευγουν οι περισσοτεροι στην ασφαλεια καποιου προστατευτικου καλουπιου!

Θελει θαρρος και θρασσος maya μου η σταση ζωης που επιλεγεις, θα γδαρθεις πολλες φορες....και οχι μονο απο επιλογη. Οσο αντεχεις να αντιστεκεσαι, αξιζει.....οσο αντεχει η ψυχουλα σου!!!

xxxxxx

Я верю в Сталина said...

Ναι ξέρω πολυ καλα τι εννοείς... αλλα εγώ ψάχνω πού θα κάνω τα ανάποδα τιμόνια για την ωρα...

mAuVe said...

ούτε εγώ μπορώ να σε φανταστώ να ασφυκτιάς (ποιος εσύ!!!! ας γελάσω) μέσα στο στενόχωρο περιθώριο ενός καλουπιού... με τίποτα

αυτή την επίγευση όμως την πήρα ρε γαμώτη, μου φτασε ως εδώ η γαμοεπίγευση

μου άρεσαν πολύ οι κόκκοι ομορφιάς σε νοτισμένη άμμο, με άγγιξαν, με γοήτευσαν... θέλησα κι εγώ [και θέλω ακόμη] να τους αναζητώ, να τους ξεχωρίζω, να τους ανασαίνω

κι επειτα να τολμώ να ποθήσω

να αντισταθώ

να αρνηθώ να φορέσω τη στολή

γυμνή

ανάλαφρη

αφτιασίδωτη

ξε-αρματωμένη από τα δήθεν και τα πρέπει

εγώ... καθαρή... ξάστερη...

μου λειψες

maya said...

@τάλισκερχωριςάκιμου
αφόρητο φαντάζει...
και μόνο που διάβαζα τι έλεγες
μου ερχόταν δυσφορία.
και γω την μάσκα σκέφτομαι!
έχω γράψει ένα μεγάααλο κείμενο
για τις μάσκες
κάτι σαν τα κελιά σου...
έρχονται και ξανάρχονται στο προσκήνιο!
κάτι σαν τα προσωπεία απο την άλλη σκοπιά ε?

ό,τι αντέχουμε για να αναπνέουμε ωραία. είπες το καλύτερο:
"Καλυτερα γυμνη και εκτεθειμενη στην πραγματικοτητα..
πιο ευερεθιστη, πιο δεκτικη , πιο σαρκινη και πιο αγρια!"

δεν είναι παράξενο να θεωρείς αυτή πιο εύκολη στράτα...? κι όμως. το άλλο μου φαίνεται πολύ πιο δύσκολο.

καλησπέρα πολύχρωμη!
τέλειωσα την παραγγελία μου
ο κήπος σκάβεται στα 5 μέτρα
τα σκ... παντού
για δυσοσμία δεν συζητώ
αλλά εγώ βλέπω ομορφιά
είμαι σοβαρά γιατρέ μου?

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ντίντι μου
γδάρσιμο, σαβούρδα και πολύ χώμα.
εντάξει.
αλλά και πολλή ουσία
ομορφιά που θάχανα στα πρέπει
και είναι τόσο, μα τόσο αφόρητη η ζωούλα όταν δεν την αρπάζεις απ'τ'αρχίδια...
και το χειρότερο? όταν επαναπαύεσαι σε 'σωστές' στρωτές καλουπωμένες συμπεριφορές...σιγά-σιγά αποκοιμιέσαι γλυκανάλατα. και γίνεσαι μια ματιά γυάλινη και μια καρδιά μονότονη.

δεν το μπορώ αυτό
δεν το θέλω για μένα
με τρομάζει πολύ
γιατί το βλέπω παντού γύρω μου
και σε πολλές γυναίκες
και σε πολλούς άνδρες

...σίγουρα αξίζει αλλοιώς!
αυτό που αντέχουμε καλύτερα
δεν κάνουμε όλοι?

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@δημοσθένη μου?
παντού! θέλει τσαμπουκά. όχι ευγένειες! shock to the system για να ξεκομπλάρει όλο. έτσι το βλέπω εγώ.

αλλά μην μ'ακούς γιατί είμαι του γιούρια εγώ, όχι του αργά και μαλακά.
ε ρε γλέντια!

χχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@νατάσσακι μου
θέλω να ελπίζω οτι το γαμίδι το 07 πήρε την πολλή ασφυξία μαζί του!
περίεργο που δεν με φαντάζεσαι...
καλούπια και μάσκες πάντα προσπαθούν να μας φορέσουν! απλά με τόση εξάσκηση το 07, μπορώ όλο και πιο γρήγορα να ξεγλιστρώ απο κάθε πίεση και καταπίεση και να βγαίνω κάπου πιο όμορφα για τον αέρα που θέλω να ανασαίνω.
δε λένε practice makes perfect?
ε ρε γλέντια λέμε!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
φιλιά καθαρά και ξάστερα!!!!

γιάννης φιλιππίδης said...

μάγια μου,

τα ανθρώπινα συναισθήματα
άλλα γραμμένα σε βιβλία που κατέχουμε, άλλα σε σελίδες μέσα μας που κρατάμε ανοιχτές,
είναι έτσι κι αλλιώς τα ίδια ή όμοια.

απομένει σε μας η δύναμη να μη ξεχάσουμε,
η δύναμη να τα κρατήσουμε συντροφιά
με τα ολοζώντανά τους χρώματα
άξια να μας συντροφεύουν σε κάθε εποχή

παγώνουμε,
παγώνουμε λέμε το χειμώνα
αλλά ως πώς;
Σαν κορμιά;
Σαν ψυχικοί κόσμοι;
Μπα…

Μονάχα τα ρούχα που αλλάζουν
Κι όλοι όσοι παλεύουν
Να μείνουν ζωντανοί μέσα τους
Μέσα στη σκέψη τους,
Τα αισθήματα και τις εικόνες

Μεγάλωσα απορροφώντας
Ένα πλήθος χρώματα
Σ’ ένα τοπίο χειμωνιάτικης υπαίθρου
Ποτέ δεν αναρωτήθηκα για τις αλλαγές
Ποτέ δεν ένιωθα να αλλάζω
Μέσα μου, παρέμεινα εγώ,
Εγώ, με τις παλιές και τις καινούργιες
Σελίδες μου.

Το ρούχο καλούπι,
Ποτέ μου δε το σκέφτηκα έτσι
Δεν στάθηκα ικανός ως τώρα

Αλλά,
Πόσο δυναμικά μπορεί να σε αποκλείσει
Να σε αμπαρώσει εκεί που διάλεξες να ανήκεις
Ή μήπως αποφάσισες να μην …

φιλι φιλι

maya said...

γιάννη μου
ερωτήματα βάζεις
χωρίς ερωτηματικά...

τα συναισθήματα μοιάζουν
ο καθένας τα χειρίζεται αλοιώς
τα αποκωδικοποιεί
με τον δικό του τρόπο...

και βρίσκω ενδιαφέρον
που μιλάς για ρουχο καλούπι
...
δεν τόχα δει έτσι ούτε γω
αλλά τις πιο πολλές φορές
απ'τις δικές μας επιλογές προσπαθούμε να ξεγλιστρίσουμε...

πάντως τον χειμώνα
και δεν εννοώ μόνο μεταφορικά
τον παλεύω πολύ
για να μην με ρίξει σε χειμερια νάρκη
λες:
"όσοι παλεύουν
Να μείνουν ζωντανοί μέσα τους"
δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ εύκολο.
μα καθόλου.

ό,τι γράφω είναι αυτή η πάλη
να μείνω ολοζώντανη
να μην αφεθώ για άλλον έναν χειμώνα
να νοιώθω κρύο
...

ουφ.
αλλά τάχουμε πει.
τα χρώματα μέσα μας δημιουργούνται.
απ'έξω μόνο αντιδρούν.

φιλιά με πολλά ανείπωτα γιατί το πάω για σεντόνι σήμερα...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
η εντριβή έκανε τίποτα?
:)

drunk tank said...

μαγια μου, γλυκια μου μαγια
σπαζοντας τα καλουπια
κραυγαζοντας τη διαφορετικοτητα μας
μονον ετσι υπαρχουμε
ετσι δεν ειναι;

να μου εισαι καλα γλυκια μου
να σου φερει ο νεος χρονος οσα σου στερησαν οι προηγουμενοι
με χαμογελα για εσενα και την οικογενεια σου
και με αγαπη
με πολυ αγαπη
οση πραγματικα
-το ξερω-
σου αξιζει

maya said...

@στιχάκια μου
για να μου φέρει το ό,τι του πέρσι, πρέπει νάρθει με μεταφορική το 2008...

άσε! αρκούμαι σε μια χρονιά
πιο ήπια σε ζόρια
πιο ζόρικη σε όμορφα.
γίνεται?

και συ να σούρθουν όλα γεμάτα χαμόγελο κωνσταντίνε μου

πολύχρωμη χρονιά για όλους!
χχχχχχχχχχχχχ

Don Psychote- Δ.Ψ said...

ανακατεύεις χρώματα και λέξεις με τον δικό σου μοναδικό τρόπο, ένας αερογράφος που σπάς τη σιωπή..μέσα από το όποιο καλούπι-φυλακή δεν θα ησουν εσύ αλλά μια χρωματιστή φωτοτυπία σου την τάδε χρονική στιγμή, μη σε φοβίζει ο χειμώνας που θα ρθει ξανά δεν θα΄ναι ο ίδιος, ούτε εσύ!

maya said...

@δον ψυχώτη
κρατάω τον "μοναδικό"
το "δεν θάναι ίδιος"
κι εύχομαι να σπάνε οι σιωπές.
να θέλω κιόλας.

ακόμη και οτι μες το καλούπι
δεν θάμουν εγώ
είναι υπέροχα αισιόδοξο!

ξανά να βγάζουμε την γλώσσα
να αυθαδιάζουμε.
πόσο απελευθερωτικό ακούγεται!

καλημέρα χαμογελαστή
ωραία με προυπάντησες!
χχχχχχχχχχ

faraona said...

αρχισαμε αναποδα!ετσι μπραβο!ετσι μονο πανε ισια τα πραγματα...αμ πως?με καλουπωμενες ανιληψεις και επαναλαμβανομενες τακτικες ξερει να μου πει κανεις αν εγινε,βγηκε,γεννηθηκε ποτε κατι?σε βρισκω ''υγιεστατη'' κοριτσι μου και με βρισκω''αναρμοδια''παντελως πανω σε θεματα που εχουν σχεση με τυπικοτητες και σοβαροφανειες.σε φιλω .παντα μπρος ουτε μια στιγμη προς τα πισω.ακομα κι αν πρεπει να περασει κανεις απο προοσωπικες κολασεις,ακομα κι αν καψαλιστουν φτερα,πουπουλα,χερια,ποδια, μυαλα σικωτια.Αει συχτηρι πια ολοι οσοι βαδιζουν πεπατημενες και το παιζουν και μεντωρες.σε φιλω.

maya said...

@φαραόνα

τάπες όλα με αυτό:
"Αει συχτηρι πια ολοι οσοι βαδιζουν πεπατημενες και το παιζουν και μεντωρες"

πήξαμε στον βαρύ στόμφο του τίποτα
κι ευτυχώς που ασφυκτιούμε αρκετοί εδω μέσα για να μην νοιώθουμε τελείως μόνοι!

ναι και μένα το ανάποδα
πιο ισια μου πάει!
νάσαι καλά.

:)

καλησπέρα παγωμένη και ηλιόλουστη
πάω να ονειρευτώ...
το απόγευμα πάλι
θα κάνω εμφάνιση για περίπατο!

Tradescadia said...

Μάγια μου, σου εύχομαι ποτέ να μη φορέσεις τη στολή και να είσαι πάντα απαλλαγμένη από πάσης φύσεως καλούπια! Καλή Χρονιά!

maya said...

@tradescadia μου
βραβείο καλύτερης ευχής
θέλω και πιστεύω οτι θαναι
μια πολύχρωμη χρονιά.

γιατί έτσι.
ε?
και το αξίζουμε
τέλος πάντων!

άσε που είναι και λίγο αργά
να 'κονφορμιστούμε'!!!
για κάποια πράγματα
είναι καλό που μεγαλώσαμε...
ουφ!

σε φιλώ πολύ
χαίρομαι πάντα όταν έρχεσαι:)
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Aggelos Spyrou said...

Γυμνή είναι και η αλήθεια στο τέλος,
όμως είναι λυτρωτική...

Καλησπέρα! :)

maya said...

@άγγελε σπύρου
καλησπέρα φρέσκιας χρονιάς!

λυτρωτική η αλήθεια
πολλές φορές.
κάποιες απ'αυτές
και πολύ σκληρή.

δε βαριέσαι...
δε μασάμε :))))))

χχχχχχχχχχ

anthrakoryxos said...

Αυτός που έχει κλέψει τους τρείς κόκκους άμμου που βρήκα πρόπερσι, να τους φέρει πίσω, μαζί με ένα σφυρί για να σπάσω το καλούπι που υποψιάζομαι ότι με τυλίγει όταν είμαι απρόσεκτος.
Άντε γιατί έχω αυξημένη μυωπία και θα φάω όλο το '8, αν αρχίσω να ψάχνω πάλι!
Καλά ταξίδια maya μου τον καινούριο χρόνο!!

Efthimis Lekkas said...

Καλή χρονιά με υγεία κι όπως την θες στα υπόλοιπα!

Dee Dee said...

Στον Δον εχω παει 2 φορες ακολουθωντας την Ταλι αλλα ειναι μακρυα απο μενα για να σχολιασω κατι............ εδω ομως ειπε ο,τι χρειαζοσουνα.................................. μερικες φορες ισως θα επρεπε να κλεινουμε τα σχολια οταν καποιος παταει την ασφαλεια.....ή τον συναγερμο......

Καλημεραααααααα!!!!!! Αφηνω τσιγαρα και πατσα γιατι ειναι πολυ νωρις για καφε Κυριακατικα :)

maya said...

@ανθρακωρύχος
μάλλον αυξημένη διάθεση
ν'απολαμβάνεις έχεις
κι όχι μυωπία!
άστην αυτήν για τους άλλους.
δεν σε κόβω να σου ξεφεύγουν
οι στιγμές ευτυχίας!

καλά ταξίδια ε?
τέλεια μου ακούγεται...
και τα πραγματικά
και του μυαλού τα υπέροχα!

πολύχρωμη καλημέρα
:)

maya said...

@ευθύμης λέκκας
καλώς τον!
πάντα σταράτες κουβέντες εσύ!
νομίζω κι ελπίζω σχεδόν παιδικά
αυτή η δροσερή χρονιά
νάναι χαρούμενη.
όχι πολλές απαιτήσεις.
μόνο να μην βαρύνει
με πολλά δυσάρεστα.

την καλημέρα μου
καλή χρονιά μας
:)

maya said...

@ντίντι μου γλυκειά!
πατσά...?
πατσά?!!!

πού ήσουν ατακτόπαιδο μέχρι τις 6?

ναι, κάποιες φορές
ακούς κάτι που χτυπάει φλέβα.
ο δον ψυχώτης γράφει δυνατά...

τώρα βέβαια υπάρχουν και τα άλλα σχόλια που είναι ακριβώς το αντίθετο: δεν έχουν πιάσει καθόλου αυτό που πόνεσες να πεις... τότε είναι που θέλω να κλείσω τα σχόλια! αλλά δεν πάει έτσι. αφού είμαστε εδώ, ο καθένας λέει ό,τι θέλει. έτσι δεν είναι?

...πατσά?!!!

πού είναι ο καφές μου?!!!!!!!!!!!!
ευχαριστώ για τα τσιγάρα :)
να ανησυχήσω που εμφανίστηκες μες το σαβ/κο?...

πολλά φιλιά χρωματιστά
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Roadartist said...

Όλοι οι φόβοι μου .. μέσα σε ένα κείμενο..και με τρελές αυπνίες τελευταία.. ας είναι.. Χρειάζονται όλα αυτά για να σηκωθείς και να φτάσεις κάπου...μόνος σου.. Τις έγραψες τέλεια..

Αλεξάνδρα said...

Φιλενάδα με έστειλες μ΄αυτό το τραγούδι!!!
Εύγε μάτια μου! Κι είχα τόσο καιρό να το ακούσω: daddy I'm fool to cry but I don't know why...

Η φωτογραφία επίσης όμορφη. Τι συνδιασμός χρωμάτων, τοποθεσίας!!!

Οι λέξεις καρδιά μου ακούγονται συχνά και μοιάζουν όμοιες. Μα δεν είναι. Ντυμένες με το συναίσθημα της καρδιάς που ανήκουν αλλιώς χρωματίζονται.
Ετσι κι η θλίψη. Μοναδική!

Οι άνθρωποι δεν ταράζονται απ΄τα πράγματα, αλλά απ΄αυτό που πιστεύουν για τα πράγματα έγραψε ο Επίκτητος τόσα χρόνια πριν...

Μείνε τολμηρή φιλενάδα, χόρεψε στο ρυθμό των τυμπάνων της καρδιάς σου, κράτα το τέμπο κλείσε τα μάτια κι ονειρέψου. Κλείσε τα αυτιά σου στον σαρκασμό που αγάπη δεν είναι. Νιώσε το τύμπανο!

Το ξέρεις πως σε καλούπι δεν μπαίνεις, δεν χωράς, ασφυκτιάς.

Φιλιά χρωματιστή μου
φιλενάδα

maya said...

@rodartist μου

γκρρρρ
μόλις έχασα όλο μου το σχόλιο και ήταν και μακρύ! αχ, πούσαι γιάννη που λες και ξαναλές "γράφετε τα στο word πρώτα"...

σου έλεγα οτι
για να διάβασες δικούς σου φόβους
στο κείμενο μου
μάλλον επαληθεύεται η σκέψη μου περί επανάληψης και ομοιότητας στα δάκρυα και τα συναισθήματα...
ε? :)

ΌΛΑ χρειάζονται
για να πας στον επόμενο σταθμό σου.
και το πιστεύω πως κάθε στάση
έχει πιο εκτυφλωτικά χρώματα!
αλήθεια το πιστεύω.

κουράγιο και θα φτάσουμε
και θα ξεπεράσουμε!
:))))))

καλό μας βράδυ
χχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@αλεξάνδρα μου!

επιτέλους κάποιος αντιδράει σε αυτό το καταπληκτικό τραγούδι των rolling stones! όχι απο τα πασίγνωστα χιλιοπαιγμένα τους (που κι αυτά είναι αλλού!) έχει όμως μια μαγική ατμόσφαιρα...ε?

πώς νάναι τυχαίο...?
η μουσική ήταν το πρώτο που μας έδειξε πόσα κοινά έχουμε.
και γω στην μουσική, σε σκέφτομαι :)

οι λέξεις αλλάζουν χρώματα στον νου του καθένα μας, έχεις πολύ δίκιο. αυτό που στρογγυλλοκάθεται ως κοινότυπο, εγώ επιμένω να νοιώθω οτι είναι μοναδικά δικό μου. αλήθεια επιμένω!

τις πιο πολλές στιγμές
η ελευθερία είναι για μένα η μόνη οδός.
δεν ξέρω να κάνω καλά το άλλο. έχεις δίκιο σε ένα: να καλουπωθώ δεν μπόρεσα ποτέ. δυσανασχετώ στην ευκολία.

είναι και λίγες άλλες όμως
που αναρωτιέμαι πώς νάναι
να πηγαίνεις με το ρεύμα...
να ανήκεις πιο ουδέτερα...
να μην χτυπιέσαι
ακόμη και όταν δεν 'χρειάζεται'...

και θα σου πω και κάτι:
δυστυχώς
αυτοί που διαλέγουν
την πεπατημένη
και δεν βγάζουν κεφάλι
έξω στο άγνωστο
...
ποτέ δεν περνάνε πολύ άσχημα.





αλλά ποτέ δεν περνάνε και πολύ ωραία!!!



αααααα χαχα χαχαχα

δωσμου ζόρια όποτε θες
αν σημαίνει να ζήσω και λίγη ευτυχία!


καλό βράδυ
μαζεύω το σεντόνι
και σε καληνυχτίζω
φιλενάδα μου
υπέροχη

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ