Friday 7 December 2007

The grand ballroom of my dreams...

Η διαύγεια στα παιχνίδια του μυαλού και της ψυχής, μούχει ανοίξει μια σάλα χορού με πανέμορφα ρούχα, περίτεχνους πολυέλαιους να φωτίζουν τις κινήσεις των χορευτών και αλλόκοτα συνδυασμένα χρώματα στους πίνακες των συναισθημάτων μου. Μια ορχήστρα χαϊδεύει τις αισθήσεις μου καθώς συστήνομαι σε ποιητές, ζωγράφους, γκαρσόνια και ανεπιθύμητους. Χορεύω, το ξέρω! Καιρό είχα να σηκώσω τα πόδια από το έδαφος. Έχω ξεχάσει, νόμιζα. Αλλά, κοίτα με. Χορεύω! Αφήνομαι, παρασύρομαι, χώνομαι και αποστασιοποιούμαι. Με ταλέντο πια. Θυμάμαι τις σωστές κινήσεις. Με την σιγουριά πολλών πτώσεων τολμάω και νέες φιγούρες, ξυπόλυτη σαν την Ισαδώρα Ντάνκαν, γυμνή όπως η Ναυσικά του Οδυσσέα…αφομοιώνω ελλειπτικούς στίχους και πινελιές αναστεναγμών με μια ευκολία που ταυτόχρονα με δυσκολεύει. Τώρα που καταλαβαίνω, φοβάμαι μήπως προχώρησα επικίνδυνα χωρίς τις πατερίτσες της αποδεκτής λογικής…τα παράθυρα της σάλας αυτής, δεν καλύπτονται από τις πλούσιες ολόχρυσες κουρτίνες της ανέμελης άγνοιας. Το φως του φεγγαριού μαρτυράει στο πρόσωπο μου πικρή γνώση, σκληρή διαύγεια, αλήθειες χωρίς όπισθεν. Στέκομαι για ΜΙΑ στιγμή. Τόσο μόνο χρειάζεται για να νοιώσω μόνη ανάμεσα στους δικούς μου ξένους, μόνη ακόμη κι απ’τον παλιό μου εαυτό, που δεν μπορεί να με φτάσει. Παίρνω ένα ποτό και συνεχίζω την βόλτα μου. Που ποτέ δεν με γυρνάει στην αφετηρία. Ό,τι περνάω, διαλύεται. Ακούω κουβέντες σε άλλη γλώσσα. Ερωτήσεις που τις απαντήσεις ψάχνω να δώσω αλλού. Γέλια όλων των αποχρώσεων και μάτια ανήσυχα με ακολουθούν. Δεν μ’αφήνουν. Ασφυκτιώ. Με το πιωμένο ποτήρι χτυπάω το κλειστό παράθυρο μέχρι να σπάσει. Νοιώθω μικροσκοπικά γυαλιά στο δέρμα μου και επιτέλους ανασαίνω ζωντανή. Δεν έχει ξεχάσει το σώμα μου να νοιώθει. Πονάει, κρυώνει, ματώνει, βλέπεις? Γύρω μου ο χορός δεν σταματάει. Κανείς δεν προσέχει αυτούς που νοιώθουν ευτυχώς. Αλμύρα μιας θάλασσας κοιμισμένης περνάει απ’τα μάτια μου. Τα σκουπίζω άτσαλα. Κι ας έπρεπε να τάχω συνηθίσει πια. Ήθελα να σου πω γι’αυτό. Και γι’αυτό. …ακούς ακόμη? Με ακούς… Ακόμη…? *Η μουσική είναι το "Des oragees pour la nuit" από την ταινία "Betty Blue" συνθέτης Gabriel Yared **η φωτογραφία του metrix X στο www.flickr.com

110 comments:

Talisker said...

Talisker said...
Ακουω περισσοτερα απο οσα λες ..λιγοτερα απο οσα ακουγες..

Αυτους που νιωθουν..
τους προσεχουν οσοι νιωθουν..

ολα τα αλλα εξυπηρετουν σκοπους αλλων διαφορετικους ..
και απολυτως αδιαφορους..


και τωρα που καταλαβαινεις..
εννοια σου ..
θα πιανεις στον αερα - θα οσμιζεσαι κυριως οτι σε βλεπει
..ως πατεριτσα..

Δεν ξερεις ποσο καλο κανει να καταλαβαινεις με μιας και να βαζεις μαχαιρι!

Χορεψε κι αφησου..
οτι εισαι λες και κανεις ειναι μονο για σενα...

και μια χαρα τα λες οταν θες ..
με εκπλησεις θα ελεγα ..

(*/*..καλα κραταω μια πισινη γιατι ακομα δεν ε χω ακουσει τι τραγουδι εχεις βαλει..:))

Dee Dee said...

Κοντα ειμαστε μα και απεχουμε.

Πω πω κοσμος, ελα σε μενα που ειμαι μονη εκει, στην ξυλινη εξεδρα :)

Αλλα που ποτε δε θα ειμαι για τον ιδιο λογο.....Τώρα που καταλαβαίνω, φοβάμαι μήπως προχώρησα επικίνδυνα χωρίς τις πατερίτσες της αποδεκτής λογικής…

Αχ maya μου, τι να καταλαβει κανεις απο τις πιο εσωτερικες μας φοβιες...κι εμεις ψηλαφιστα παμε, ετσι δεν ειναι;;

Ποση δειλια μπορει να κρυβει ο καθενας μας; Ποσο ευθυνοφοβοι γινομαστε απο τις πατεριτσες που μαθαμε να στηριζομαστε;

Σου ευχομαι να πεταξεις τις πατεριτσες οσο το ευχομαι και σε μενα και οσους αγαπω! Να μη χρειαστει εξοδος κινδυνου, να μη ξανανιωσεις γυαλακια στο κορμι σου! Τα ματια ας δακρυζουν, η γνωση διχως επιστροφη δεν μπορει να τα γλιτωσει απο αυτο.

Πολλα φιλακια γλυκια μου εαρ :)

Ταλι εγγυομαι εγω για τη μουσικη που ακουγεται......με εμπιστευεσαι ;;; ;):)

Я верю в Сталина said...

Τί όμορφο ποίημα...

Αλλά γιατί τέτοια υπαρξιακή αναζήτηση;

Anonymous said...

Καλημέρα καλή μας Μάγια!!τί ωραίο το ποίημα!!...πάρα πολύ ωραίο νομίζω όλοι έτσι νιώθουμε κάποτε...όλοι μας νιώθουμε σαν φυλακισμένοι σε κάτι;; σε πολλά από αυτά τα....'κάτι';;...όλοι μας νιώθουμε ότι θέλουμε να ξεφύγουμε από πολλά ή από κάτι που μας κρατά εγκλωβισμένους και μας κάνει να 'ασφυκτιούμε'μέσα του...να ξεφύγουμε από αυτό και να τρέξουμε πρός τον πραγματικό μας εαυτό...πρός αυτό που νιώθουμε ότι είναι αυτό που θα μας κάνει πραγματικά ευτιχισμένους...πολλές φορές όμως αυτό (το να απεγλωβιστούμε από αυτό) δεν είναι και τόσο έυκολη υπόθεση...είναι πάρα πολύ δύσκολη......όμως νομίζω ότι αξίζει να κάνουμε πάντα αυτή τη προσπάθεια...γιατί ίσως μέσα από αυτή γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι....και μαθαίνουμε καλύτερα πως να είμαστε ε μεί ς... ο εαυτό μας...και όχι κάτι ψέυτικο και επίπλαστο....κάτι που δεν είμαστε....Με αγάπη,Ηλιαχτίδα.

katerina.. said...

με τη σιγουρια πολλων πτωσεων,προχωραω για την επομενη πτωση.ευτιχως δεν αλλαζει κατι στο σκηνικο κ δεν εχω εκπληξεις,εμαθα καλα τον τροπο να πεφτω...οπως οταν ετοιμαζομουν για τους αγωνες εντουρο..το σημαντικο ειναι να μαθεις να πεφτεις,ελεγε ο φιλος μου ο χρηστος...μονο ετσι δεν θα χτυπησεις..
δυστιχως φιλε μου δεν ισχυει το ιδιο και στις πτωσεις της ζωης γμτ...
με το πιωμενο ποτηρι χτυπαω οπου βρω μηπως κι ανοιξει καποια πορτα...
ψαχνω τον χειρουργο που θα βγαλει τα μικροσκοπικα γυαλακια απο το δερμα μου...ασκοπα,αυριο θα σπασω παλι το ποτηρι κ παλι θα τα εχω στο δερμα μου...
ποναω,ματωνω κ γλυφω τις πληγες μαζι με το σκυλο μου,για φτιαξω εδαφος για τις επομενες...
ηθελα τοσα να περπατηση...να σταθει χωρις πατεριτσες και να παει πιο περα..πιο ψηλα...πιο μακρυα απο μενα..πιο κοντα στη ψυχη μου...
ευτιχως εμαθα να πεφτω..

Unknown said...

Maya μου ....

δεν έχω λόγια να περιγράψω τα συναισθήματα που με γέμισε το κείμενο σου .....σ'ευχαριστώ πολύ

και τι υπέροχη η μουσική...

μετά τον Αγγλο Ασθενή τον έχω λατρέψει αυτόν το συνθέτη....



φιλάκια πολλά πολλά

_Κυβέλη_

αν ακούς said...

κάθε φορά που ρωτούν αν ακους...αισθάνομαι την ανάγκη ν'απαντησω...

maya said...

@τάλισκερχωριςάκι μου
πολλών ειδών και οι πατερίτσες.
άλλες δεν μπορούμε να τις αποχωριστούμε και άλλες μας επιβάλλονται ασφυκτικά. είναι και οι άλλες που λες εσύ που γινόμαστε αθελα μας - ελπίζω - εμείς για τους άλλους.

πολλών ειδών κι οι χοροί μας. κάποιοι είναι ελευθεροι κι άλλοι αυστηρά σε βήματα προκαθόρισμένα...

το μόνο που πια είναι σίγουρο είναι οτι για όλα έχουμε επιλογή. με τις όποιες επιπτώσεις. όμως έχουμε επιλογή.

ναι. ό,τι λέμε, κάνουμε ή δεν δεχόμαστε είναι ΚΑΘΑΡΑ για πάρτη μας. δεν χαρακτηρίζει κανέναν τον δικό μου 'θέλω'. κανέναν. είναι δικό μου και ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΕΚΤΙΘΕΜΑΙ. που δεν.

φιλιά μπερδεμένων στιγμών
και ταυτόχρονα ευχάριστης διάυγειας

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Αλεξάνδρα said...

Και εντάξει, εσυ ξέρεις να χορεύεις. Εγω δεν χόρεψα ποτέ, αλλά παρασύρθηκα απ τον χορό σου.

"Στέκομαι για ΜΙΑ στιγμή. Τόσο μόνο χρειάζεται για να νοιώσω μόνη ανάμεσα στους δικούς μου ξένους, μόνη ακόμη κι απ’τον παλιό μου εαυτό, που δεν μπορεί να με φτάσει."

Στιγμούλα μες στο χρόνο και τον χώρο της καρδιάς.

Κάνε την αλμύρα της θάλασσάς σου αλάτι για να το προσθέσεις στο εξαίσιο πιάτο της ζωής.

θα τα πεις όλα. Σιγά σιγά. Υπάρχει χρόνος...

"Εγραψες" πάλι φιλενάδα. Κι είναι όμορφη η πένα της καρδιάς σου.

Φιλιά ομορφιά μου

γιάννης φιλιππίδης said...

έχω μείνει άναυδος, και πιστέψτε με, φιλόλογος δεν είμαι και δεν ήθελα ποτέ να γίνω, αλλά γνωρίζω την πολυπλοκότητα των λέξεων και την σημασία της καθεμιάς….

έχω διαβάσει πάνω από τέσσερις φορές το ίδιο κείμενο, το πρώτο μου σφάλμα ήταν να στέκομαι σε φράσεις, να απομονώνω στιγμές, κάτι που συχνά κάνουν κι άλλοι με τα δικά μου κείμενα, κι εκτιμούν λανθασμένα…

το σύνολό του, είναι ένα τραγούδι, αντικειμενικά ένα λογοτεχνικότατο κείμενο, με χίλιες δύο αναφορές, προεκτάσεις, πολυσήμαντες έννοιες, που ένας κλασικός ουσιαστικός συγγραφέας, ακόμα και σε στιγμή έμπνευσης, θα δυσκολευόταν να γράψει….

και φυσικά,

ο καθένας είναι ελεύθερος να αποδώσει όπως βούλεται ή όσο μπορεί να τα καταφέρνει…

εγώ κομπάζω και χαίρομαι γιατί, μετά από αμέτρητο καιρό, πολλαπλής γραπτής επικοινωνίας, στάθηκε μοιραίο να γνωρίσω αυτό το κορίτσι από κοντά,

κι είμαι ευτυχής, που μπορώ και την συγκαταλέγω ανάμεσα στους ε λ α χ ι σ τ ό τ α τ ο υ ς φίλους της καρδιάς, που έρχονται, για να μείνουν,

μοναδικοί και αληθινοί από την πρώτη στιγμή, για πάντα, όσο έχουμε το νου, εμείς οι μικροί άνθρωποι να αντιλαμβανόμαστε το πάντα, το ποτέ, το συχνά, το μερικώς, κάθε αλήθεια μας και κάθε ψέμμα μας…

φιλι φιλι και θαυμασμός
από κοντά
αυτή τη φορά…

υγ. κι επειδή ξέρω τι παιδί είσαι μάγια μου, θα προτείνω / θα καταλάβω, αν σβήσεις αφού διαβάσεις αυτό το σχόλιο, που γράφτηκε για τα μάτια τα δικά σου, των φίλων, αλλά αναπόφευκτα και των έξω, των ευκαιριακών επισκεπτών, των πολυπρόσωπων και διφορούμενων ανθρώπων –ο καθένας κρίνει τα γιατί και τις πράξεις από μόνος του- που συμβαίνει να κλικάρουν αυτή τη σελίδα, ο καθένας, για τους αυστηρά προσωπικούς του λόγους…

φιλι ξανά ;)****

mAuVe said...

δεν προλαβαίνω τώρα... θα λείψω για 2 μέρες... όμως αν κρίνω από το υπέρδιπλο σεντόνι του γιάννη σίγουρα θα αξίζει να σε διαβάσω με προσοχή & προσήλωση... η μουσική & η φωτογραφία μόνο με διέλυσαν, φαντάσου και το κείμενό σου....

σε φιλώ σιωπηλά κι ολόγλυκα

μέχρι να τα ξαναπούμε να μου προσέχεις...

Anonymous said...

μαγιουλα ελα να δει κατι :)

Talisker said...

Καλα μη τυχον και σβησεις το σχολιο του Γιαννη .
Αστον να λεει..
Οσα λεει δεν εχουν ιχνος υπερβολης και ειναι οαση
σε αλλα
πνιγηρως υπερβολικα , μονοτονα επαναλαμβανομενα και ασφικτικως γλυκαναλατα
που ευτυχως ποτε δεν αντεχω να διαβασω γιατι συνηθως ειναι παντου
-προς ολους τα ιδια τα ιδια ..
Φαινεται ποιος μιλαει απο καρδιας (ασε που τα λεει σωστα!).

Anonymous said...

Κι ήρθε η αλμύρα ανήσυχη, μου μίλησε και πάλι. Δίστασα να σηκωθώ, από τα μάτια δεν έφυγε το κύμα. Αλλά μου απλώνεις χέρι. Κοντοστέκομαι, με κοιτάς -μάτια αλήθεια με βλέπουν- φορώ λιγότερα στο κορμί, αλλά όλα τα χρώματα και την αγάπη. Δειλά κινώ τα πόδια μου, δε φτάνουν το ρυθμό της καρδιάς μου, που δεν έπαψε να σε χορεύει με τα μάτια και την έγνοια της. Στροβιλίζομαι εντός και γύρω μου, με πας σε όμορφα, γνωστά και ξένα. Με κοιτώ, ίσως δε με βλέπω… αλλά νιώθω ζωή μέσα μου να κυλάει. Παλμός να χτυπά σε βήμα, σε λέξη, σε πινελιά και με πάει. Πιο δύσκολα από πριν. Αλλά με πάει ακόμα. Φοβάμαι εκείνα τα γυαλιά. Τα ένιωσα και ακόμα μέσα μου νιώθω. Γητειά να μάθω να αγαπώ, να αγαπώ πέρα και μέσα στον πόνο. Με βλέπετε; Για την καρδιά είμαι εδώ. Γιατί ανάσα μου είναι, υπάρχω στο χορό. Δεν είμαι στη σκηνή, γιατί τα μάτια σας περίεργα κοιτάζουν. Λειτουργία ψυχών και μετοχή αιωνίου, ο χορός μας! Αβάντι μαέστρο!

maya said...

συγνώμη για την εξαφάνιση.
δεν ήταν εσκεμμένη...

@ντίντι μου
είχα αρχίσει να σου γράφω το μεσημέρι αλλά μετά είχα τα ανθρωπάκια μου και τον στολισμό του δέντρου, του σπιτιού και το γρμφκρίστμας σπίριτ για τα παιδιά και δεν μπόρεσα να συνεχίσω!

σου έλεγα οτι είναι παράξενο πως στον καθένα κάθε λέξη λέει άλλα...εγώ πατερίτσες λέω το κάθε κοινώς αποδεκτό, το κοινωνικά φρόνιμο και απρόβλεπτο. αυτές τις πατερίτσες πέταξα.

λες: "Ποση δειλια μπορει να κρυβει ο καθενας μας; Ποσο ευθυνοφοβοι γινομαστε απο τις πατεριτσες που μαθαμε να στηριζομαστε;"

σε διαβεβαιώ οτι το ΜΟΝΟ ζόρι που δεν τραβάω είναι του φόβου για ευθύνη ή για τόλμη.

φιλιά πολύχρωμα
τον χορό κρατάω και χαμογελάω :)
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ




@δημοσθένη μου
η απάντηση στην ερώτηση σου είναι:
για καλύτερα.
:)
πολύχρωμη καλησπέρα !



@ανώνυμους ηλιαχτίδα
σ'ευχαριστώ και καλώς ήρθες.
ο καθένας κάνει τους δικούς του αγώνες εντός και εκτός...άλλοι κάποτε, άλλοι διαρκώς.
καλό βράδυ


@ανακούς μου
...ναι?...
περιμένω την απάντηση σου λοιπόν! ο-ε-ο? :)
καλό μας βράδυ


@κυβέλη μου
ωραία είναι να γεμίζουμε συναισθήματα και η σιωπή να λέει περισσότερα απο τις λέξεις. σ'ευχαριστώ.
καλό σου βράδυ :)


@κρεμμυδάκι μου
θα έρθω -αύριο αν δεν προλάβω απόψε. τώρα δηλαδή δεν μπορώ να σε λέω έτσι?...
:(
χχχχχχχχ

maya said...

@κατερίνα μου
πολλές φορές είναι επίπονες οι διαδικασίες. αλλά εγώ προτιμώ να νοιώθω, ό,τι. αυτό που δεν αντέχω είναι το τίποτα. απλά δεν το αντέχω.

σε φιλώ
χχχχχχχχχχχχχ



@νατάσσα μου
πού πας τρελλόπαιδο?!!!! να περάσεις πολύ καλά. εδώ είμαστε! φιλιά βραδινά...
χχχχχχχχχχχχχχχχ



@βίκυ μου
αβάντι μαέστρο! όπως όλα, είναι και έτσι και αλλοιώς. τίποτα δεν είναι μονόπλευρο. απλά προσπαθούμε να κοιτάμε απ'την καλή! για να παίρνουμε θάρρος. αλλοιώς κανείς δεν θα χόρευε...
χχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@αλεξάνδρα μου!
σ'έχασα.
χάθηκα εγώ δηλαδή.
αυτή η εβδομάδα ήταν αλλόκοτα έντονη. αυτό 'έγραψε' ξέρεις!

εσύ φιλενάδα χορεύεις υπέροχα και θυμάσαι όλους τους χορούς.

πού είναι οι στίχοι μου? ο-ε-ο? ήμουν σίγουρη οτι θα μου αφήσεις κάτι...

καλή επιτυχία σε ό,τι κάνεις αν και η μεγαλύτερη σημασία είναι ΠΩς το κάνεις...και γω μια χαρά σε βρίσκω!

το αλάτι ξέρεις πόσο δύσκολα μαζεύεται?...ξέρεις.

καλό μας βράδυ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@γιάννη μου.
γιάννη μου.
τώρα τι να κάνω?
αν αρχίσω τα ευχαριστώ
θα φάω φάπα πάλι.
δεν το λέω λοιπόν
αλλά θα πω το εξής:

όταν το μεσημέρι είδα οτι μπήκες - το περίμενα απο το πρωί με αγωνία - κάθησα και διάβασα τα λόγια σου
με κομμένη την ανάσα.

αυτό το κείμενο ήταν απο αυτά που ξεκινούν απο μία ανάσα γευστική. ξαφνική.
έπειτα το χέρι - στο χαρτί πάντα! - τρέχει και σαν να κρατάει πινέλο συγχρονίστηκε μαζί μου.
τέτοιο είναι το κείμενο και
μου δημιούργησε έντονες εικόνες. όπως είπες είναι μια ολική ιδέα. όλο μαζί κάνει το αποτέλεσμα. ξέρεις, άκουγα μουσική καθώς το έγραφα. μέσα μου εννοώ.

γι'αυτό ήθελα να είσαι εδώ απο νωρίς. οτι θα ξέρεις πόσο ειλικρινές είναι.

απο δήθεν έχουμε πήξει. εγώ δεν έχω να πω κάτι για την γραφή πέρα απο την απέραντη φρεσκάδα που φυσάει στα σκοτεινά μου σημεία. εκεί που κάποιες φορές δεν φτάνουν τα χρώματα.

δεν θα σβήσω τα υπέροχα λόγια σου για μένα γιατί με τιμάς αφάνταστα και αυτό σήμερα ξέρω οτι είναι πέρα απο αγάπη και φιλία. ξέρω οτι λέμε αυτό που έχουμε να πούμε πάντα, όχι οτι 'πρέπει'. ευτυχώς την ίδια αλλεργία έχουμε σε αυτά τα πρέπει! αλλού έχουμε την ευγένεια!
ποτέ δεν σε επευφημώ για το γαμότο, ξέρω οτι και συ δεν θα τόκανες ποτέ.

θέλω λοιπόν να έχω εδώ
το υπέροχο χαμόγελο σου
για την εικόνα μου αυτή.
θέλω να το έχω για μένα
κι ας είναι υπερβολικό
στα μάτια άλλων.
οι άλλοι είναι οι άλλοι.
αυτοί που με νοιάζουν,
οι λίγοι, καταλαβαίνουν.

φιλιά και κρατάω την αγκαλιά να μου την δώσεις απο κοντά!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

πάρα πολύ σ'ευχ...
ΚΙΧ!
νάδα!
ζιλτς!
μούγκα!
σσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσς!

:)

maya said...

@ταλισκερχωρίςάκι μου
αχ θα σκάσω με τα μη και τα δεν!

σιγά μην σβήσω το σχόλιο του γιάννη! ξέρω πόσο τα εννοεί και ξέρω και τι θα πει να κάτσει να γράψει τόσο μεγάλο σχόλιο!

μεγάλη κουβέντα η σαχλαμάρα στα blogs...έχοντας περάσει την πρώτη χαρά, και γω νοιώθω μια απίστευτη επανάληψη υποκοριστικών και υπερβολικών εκφράσεων αγάπης που λίγο - δεν σου κρύβω - με αποσυντονίζουν...

δεν είμαι της ταμπέλας, δεν είμαι του ενθουσιασμού. είμαι της ουσίας χωρίς όμως πιέσεις. αρκετές δεν έχουμε και αλλού? εδώ είμαι για να φχαριστιέμαι. και δεν έχω περίσσευμα για κανέναν. ούτε χώρο να αναλώνομαι ανούσια για socializing. έλεος. στην κανινική μου ζωή δεν πώ με τους κανόνες του 'life&style', εδώ θα καταπιεστώ?



ουφ! τάπα και ξεθύμανα!
μέρες τα σκέφτομαι...


το λέω για να προλάβω τα μπουγέλα: σήμερα το απόγευμα έκανα ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ!
ναι! σαν μεγάλη! και μουσική τους έβαλα, και χαμόγελο οικογενειακής θαλπωρής είχα - όσο δεν μαλώνανε τα ατακτόπαιδα! μα καλά ούτε αυτά τα πιάνει το γρμφκριστμας σπίριτ?!!! -
άντε! και του χρόνου! :)

η χαρά των παιδιών όταν μπαίνουν τα φωτάκια είναι όλα τα λεφτά. τελεία.
μην ακούσω τίποτ'άλλο. ήδη το βαρέθηκα κι ας είναι πολύχρωμο!

γρμφ!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Anonymous said...

εσυ κατ' εξαιρεση μπορεις :) (εχω φωτογραφιες της γατουλας μου που μαζεψα :), οποτε εχεις χρονο έλα)
φιλακιαααα

Negma said...

Χόρευε εσύ Μάγια...

Εμείς όταν έχουμε θρυμματισμένα γυαλιά στις παλάμες μας, χειροκροτούμε, ναι;

Χόρευε...

(τι να πω γι' αυτό σου το κείμενο.... απλά προσυπογράφω το σχόλιο του Γιάννη...)

Αλεξάνδρα said...

"Δείτε με πως ισορροπώ
Δείτε πως πατινάρω
στον πάγο πάνω πως μπορώ
να τρέχω, να φρενάρω.

Στον πάγο μέσα κύλησαν
πολλές στιγμές και πάθη
το κάθε ψέμα
τα πολλά ερωτικά μου λάθη.

Ο Πάγος και το παρελθόν
χλωμό και άσπρο είναι
όμως εσυ μες το παρόν
έγχρωμος τώρα μείνε.

Τι περιμένεις;
Φόρεσε τα κόκκινα πατίνια!
Στροβιλιστείτε
παίζετε σαν τρυφερά δελφίνια."

Είμαι σχεδόν σίγουρη πως δεν θα το ξέρεις αυτό το τραγούδι.

Λέγεται Κόκκινα Πατίνια
το τραγούδησε η Μαργαρίτα Ζορμπαλά
σε μουσική Αγγελου Κατσίρη και στιχους του Σωτήρη Κακίση (ναι, ναι της ΑΕΚ)

Κάπου το έχω κι όταν το βρω θα στο στείλω. Το άκουγα πολύ κάποια εποχή κάπου στα μέσα του 80 αν θυμάμαι καλά.

Ομορφο δεν είναι το δέντρο με τα λαμπάκια του; Μια στιγμή ανάβουν και μετά σβήνουν. Μήπως τόσο δεν κρατάει και η ευτυχία;

Φιλάκια πολλά
πρέπει να παω για νάνι
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Alexis B said...

Φοβού τους, Δαναούς και δώρα φέροντες, γιατί θα είναι σπάνιο να μήν ζητήσουν αντάλαγμα.
Μήν περιμένεις από τους άλλους να σε ξύσουν, μάθε να ξύνεσαι μόνη σου, Μην περιμένεις κάποιος να σου φέρει ψάρι. Αν γίνει θά γίνει μόνο μια φορά, μάθε να ψαρεύεις.
Καλός σε βρήκα.
πολύ ωραίο κείμενο.
Να έχεις ενα θαυμαστό Σ/κύριακο γεμάτο χαμόγελα

maya said...

@κρεμμυδάκι μου

θάρθω να το δω. να κοιτάξεις να είσαι αυστηρή απο την αρχή για να μάθει όπως θέλεις. μετά δεν ξεμαθαίνει.
καλημέρα πολύχρωμη
χχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@αλεξάνδρα μου
πολύ ωραίο της ζορμπαλά - όχι δεν το ξέρω. και πολύ θα τόθελα το τραγούδι, αν το βρεις. πολύ καλό...

σιγά μην μ'άφηνες χωρίς! :)

εγώ ξέρεις τι έκανα? έβαλα τα φωτάκια να μένουν αναμένα συνέχεια...για όσο.
όμορφο είναι ναι. και φέτος είναι η πρώτη χρονιά που άλλαξα τα περισσότερα στολίδια κι έτσι δεν είναι καρμπόν με πέρσι και πρόπερσι και παραπρόπερσι...

και αλήθεια, δεν έβαλα μαύρο!

πολύ καλημέρα μας
καλή βόλτα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@εστρέλλα μου
είπαμε: λυγάμε. δεν σπάμε.
προχωράμε με ό,τι μας φωτίζει,
με ό,τι μας βαραίνει.

ακόμη και όταν νοιώσω
πως δεν αντέχω άλλο,
έρχεται μια επόμενη στιγμή
που πάλι δυναμώνω.
γι'αυτό χαίρομαι
που λίγο μεγαλώσαμε.
βλέπουμε την ιστορία
να επαναλαμβάνεται
και είναι παρήγορο...
όπως τα όμορφα δεν κρατάνε,
έτσι και τα άσχημα.
ευτυχώς.
ψυχραιμία θέλει!

χχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@alexis b.
καλώς ήρθες!
δεν περιμένω απο τους άλλους να είμαι καλά, ούτε να πάρω απο κει δύναμη και ευτυχία. όλα ξεκινούν και τελειώνουν απο μέσα μας. οι στιγμές που μπορούμε να μοιραστούμε, είναι γι'αυτό, ιερές.

καλημέρα πολύχρωμη!

Roadartist said...

Καλησπέρα maya. Το κείμενο σου σε συνδιασμό με την μουσική που έχεις διαλέξει, με έκανε και εμένα να αφεθώ, να παρασυρθώ ακριβώς όπως έγραφες στο κείμενο σου. Με ταρακούνησες! Ενιωσα σαν να με πηρες απο το χέρι & να με οδήγησες κ εμένα σε εκείνη τη σάλα του χορού, σαν να ήμουν παρούσα και να άκουγα εκεί την ορχήστρα!
Δεν υπερβάλλω, πραγματικά ένιωσα να συμμετείχα στην όλη ατμόσφαιρα.
Το διάβασμα του κειμένου, σε συνδιασμό με τις μουσικές επιλογές σου ΑΨΟΓΗ!!
Μπράβο σου. Ευχαριστώ πολύ για το όμορφο αυτό κομμάτι απο τη ψυχή σου που απλόχερα μας παράθεσες..
Αυτό που έγραψες στο Γιάννη, ότι "το χέρι - στο χαρτί πάντα! - τρέχει και σαν να κρατάει πινέλο συγχρονίστηκε μαζί μου" το πιστεύω, το ένιωσα καθώς το διάβαζα. Φιλιά καλό σαββατόβραδο :)

maya said...

@αρτιστάκι μας
πραγματικά με συγκίνησες που το ένοιωσες να είσαι εκεί. και γω το έζησα ατόφιο και τώρα μου λες οτι κατάφερα να το περάσω ακριβώς απο μέσα μου. ευχαριστώ.

για την μουσική παιδεύτηκα λίγο να βρω αυτό που ήθελα αλλά με αυτό το κομμάτι ηρέμησα. τότε ήξερα οτι θα ακουγόταν στην σάλα αυτή.

είναι μια εικόνα απο μέσα μου βαθιά. το ξέρω οτι έχει πολλές προεκτάσεις και επίπεδα. είναι όντως προσωπικό. χαίρομαι που διέκρινες την σημαντικότητα του για μένα.

επίσης πολλά φιλιά
να περάσεις πολύ ωραία απόψε
μουτς σκαστό

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Aggelos Spyrou said...

Αφού χορεύεις τόσο όμορφα,
γιατί ψάχνεις ακόμα
μια σκιά;

Καλησπέρα. :)

ritsmas said...

Αλμύρα μιας θαλασσας κοιμισμένης..... Υπεροχη πρόταση, ακινησία των χορευτικών βημάτων λίγο πριν την αυγή.
Ριτς

Unknown said...

maya μου

πέρασα να ξανακούσω την υπέροχη σου μουσική...

να διαβάσω ξανά το κείμενο σου ...

τα βράδια που δεν αντέχω έρχονται όλο και πιο κοντά...καινούριοι έρωτες απειλούν το κορμί μου..

"Τώρα που καταλαβαίνω, φοβάμαι μήπως προχώρησα επικίνδυνα χωρίς τις πατερίτσες της αποδεκτής λογικής…"


μεγάλο γλυκό φιλί

_Κυβέλη_

maya said...

@άγγελο σπύρου
τι να κάνω αφού κάθεται πάντα δίπλα στον ήλιο?!!!

καλημέρα!
χχχχχχχχ

maya said...

@ριτς
μου άρεσε "η ακινησία πριν την αυγή"...και καθόλου δεν το βλέπω σαν νηνεμία πριν την καταιγίδα. το αντίθετο!

καλή μας μέρα :)
χχχχχχχχ

maya said...

@κυβέλη μου
τι παράξενη πρόταση...να απειλείσαι απο τον έρωτα...τι αφύσικη έννοια...
γιατί γλυκό μου νοιώθεις απειλή?
άκου το τραγούδι αλλοιώς! έχει και ελπίδα μέσα στις νότες.

φιλιά
χχχχχ

maya said...

@ταλισκερχωριςάκι μου
κάθε μέρα που μπαίνω,
διαβάζω το μήνυμα σου
και η πρώτη σου φράση μου λέει άλλα:
"Ακουω περισσοτερα απο οσα λες ..λιγοτερα απο οσα ακουγες.."

μία καταλαβαινω
και την άλλη καθόλου
και πάλι απο την αρχή.
έχω κολλήσει λέμε!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

ασε με τωρα!!

πρωτη φορα διαβαζω το κειμενο ακουγοντας τη μουσικη!

...ειναι μαγευτικος ο συνδιασμος..


ειναι πανεμορφο..

..ΑΚΟΥ Μαγια

χιλιες φορες να κανεις κατι τετοιο παρα να αναρτεις αλλων,
ΜΠΟΡΕΙΣ!


..εδω εχεις κανει κατι υπεροχο.
Σε φιλω. ...και δεν θελω ουτε μα ουτε να σε πειραξω ουτε μα ουτε να αστειευτω..παρασυρομαι.

Talisker said...

Καταλαβαινω περισσοτερα
για τα συναισθηματα σου
οταν το εγραφες
και
ακουω πολυ λιγοτερα απο οσα σε μαγευουν στη σαλα του μυαλου σου
ή σε φοβιζουν..
την ωρα που χορευεις!


...αυτα μονο εσυ μωρο μου τα βλέπεις και τα ξερεις!

και οποιος μα οποιος μπει στη διαδικασια να βγαλει συμεορασματα η να καταλαβει..βλεπει μπροστα του μονο οτι θελει να δει..
out!

XXXXXXXXX
Kαταλαβες η να πω και τα καλαντα?

maya said...

@ταλισκερμεάκι μου αγαπημένη
ναι. κατάλαβα. και να σου πω κάτι? αυτή είναι η σημασία των αξιόλογων ανθρώπων. ξέρεις πού να σταματήσεις με σεβασμό για τον άλλον. αυτό έκανες. δέχθηκες αυτή την γύμνια μου και σεβάστηκες ό,τι πρέπει να μείνει ατόφιο.

δεν ξέρω τι θα μπορούσα να αναρτήσω μετά απ'αυτό...

χχχχχχχχχχχ
αγκαλιά μεγάλη

Talisker said...

αχ!!Δηλαδη δεν θα πω τα καλαντα??

(Φυσικα ξερω..γι αυτο συναγελαζομαι ομοιους!!:)_)

Καμια αναρτηση ιν κριστμας σπιριτ δεν παιζει ε??

μμ να αναρτησεις οτι σου ξαναβγει ετσι πηγαιο ..και θα σου βγει μια χαρα ..κι ας ειναι εντελως αλλου ειδους ..
σημασια εχει οτι το κανεις καλα.

μακια?

maya said...

κοιτα, αν είναι απαραίτητο για την ψυχραιμία σου σήμερα...τι να πω? όλα τάχουμε δει, όλα θα τα κάνουμε.
άντε...
άντε λέω!
ΠΕΣ ΤΑ!

τρίγωνο έφερες?
κάτσε να σου φέρω μελομακάρονο...ξεκίνα εσύ.

...

καραμάκια για έναρξη.

υγ.μη σου πω οτι θα σε συνοδεύσω! κάτι που συγκινήθηκα, κάτι που σούχω αδυναμία...έλα, πάμε.

"λαλαλα λα λαααααα"

Talisker said...

Μαγια μου..αν μου τα πεις δεν θα εχω να σου τρωγομαιιιι

οχι οχι δεν θα κανω σκηνη ουτε θα τα πω..αλλωστε ειναι τοσο ωραια εδω η ατμοσφαιρα , σημερα δεν θελω να αστειευτουμε εδω..

μεινε οπως εισαι!!!στριφνηηη!!

σε φιλω πολυ πολυ πολυ Εμπενιζερα μου ..!!

maya said...

τάλισκερ μουμου
με βρήκες να κάθομαι δίπλα στο παράθυρο, να εισπνέω τον κρύο αέρα της νύχτας.με τα χέρια ακουμπισμένα στα γόνατα. τους ξέρεις κάποιους εδώ. έλα να σε συστήσω κανονικά...
τι όμορφο φόρεμα που φόρεσες στην γιορτή μου...οι πιέτες σου κυματίζουν με τον ρυθμό της μουσικής μου...σ'ευχαριστώ

Unknown said...

καλημέρα maya μου...

νιώθεις απειλή όταν φοβάσαι κάτι ..
όταν αυτό που έχεις απορίψει και εξορίσει από τη ζωή σου επιστρέφει...
ξανάρχεται με άλλο πρόσωπο ο ίδιος κίνδυνος....

πώς να δεχτείς τον απτό έρωτα όταν φοβάσαι τους ανθρώπους..;

παλιά έλεγα πως δεν με νοιάζει ο πόνος ... σημασία έχει να είμαι ζωντανή.. και πόνο νιώθουν μόνο οι ζωντανοί... όπως περιγράφεις κι εσύ στο κείμενο σου ...

φαίνεται πως κινηγούσα άτσαλα τη ζωή και τώρα έχω τόσες πληγές που πονάω ακόμα κι όταν δεν ζω...


_Κυβέλη_

maya said...

@κυβέλη μου
ειλικρινά με πονάει
να διαβάζω τόσο σκληρά συναισθήματα απο έναν άνθρωπο
που τώρα ξεκινάει τα ωραία του.

ούτε παιδί, μα ούτε γυναίκα...
δεν μ'αρέσει να βάζω ταμπέλες
μα αποποιείσαι τα νιάτα σου γαμότο.

μην βιάζεσαι και βάζεις το μυαλό σου να τρέχει τόσο μπροστά.
στην ευκαιρία μας δεν έχει όπισθεν. κι επειδή είσαι ώριμη,
δυστυχώς ΚΑΙ αυτό θα το καταλάβεις όταν απελευθερωθείς αλλά
πια δεν θα μπορείς
να συγχρονίσεις τον χρόνο...

κατάλαβες καθόλου
ή ακούγεται σαν κήρυγμα?
ειλικρινά σου μιλάω.
και τρυφερά πολύ.

χχχχχχχχχχχχχχχχ

Unknown said...

καλή μου maya δεν μου ακούγεται κήρυγμα τίποτα...

βρίσκω πολύ σκληρότερα τα βιώματα που είχα από τον έξω κόσμο παρά τα συναισθήματα που έχω τώρα...

οι ανθρωποι με απογοητεύουν διαρκώς... και λέω μόνο αυτό γιατί πιστεύω πως έπαψαν πια να με πληγώνουν ...

Για να σε πληγώσει κάτι πρέπει πρώτα να του δώσεις αξία...

Εγώ ξέρω πως από τότε που έφτιαξα τον κόσμο μου πήρα ανάσα...

Σώθηκα.

Και αν αποποιούμαι τα νιάτα μου όπως λες δεν βλέπω τι χάνω...
τι χάνω που έτσι κι αλλιώς δεν ήτανε χαμένο .....

(όχι δεν εχω πάθει κρίση-Proust-Beckett έτσι είμαι !!!! γι'αυτο ταυτίζομαι )


φιλάκι καληνύχτας

σε περιμένω αυριο να ρθεις για καφέ από μένα...να μου φέρεις μια νότα αισιοδοξίας..!!

ξανά μάκια

_Κυβέλη_

Vassilis Stranger said...

Καλημέρα,
Δεν έχω λόγια να εκφράσω μετά από αυτό που διάβασα, είναι τόσα πολλά τα ερεθίσματα και τόσο φτωχά τα λόγια που μου έρχονται, που μου είναι αδύνατον να τα προσθέσω στο σχόλιο μου.

Με αγάπη,
Vassilis Stranger

maya said...

@κυβέλη μου

καλημέρα! τι να πω. κρατάω την φράση σου "Εγώ ξέρω πως από τότε που έφτιαξα τον κόσμο μου πήρα ανάσα..." και ελπίζω.
αυτό δεν κάνουμε όλοι? φτιάχνουμε όσο μπορούμε τον κόσμο μας...:)

φιλιά πρωινά
θα έρθω!
χχχχχχχ

maya said...

@vassilis stranger
πάντα σε σκέφτομαι με εκείνη την εικόνα της καρδιάς-πέτρας...

πολύ ωραία τα είπες - σ'ευχαριστώ αλήθεια. χαίρομαι που μπήκες για λίγο στον χορό μου... :)

καλημέρα πολύχρωμη
και καλή μας εβδομάδα

Dee Dee said...

Καλημερα, καλη εβδομαδα!!!!

Καφε και τσιγαρα......αφηνω πολλα, πανε και στου Γιαννη γιατι δεν προλαβαινω τωρα!

Φιλακιαα

Negma said...

Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου αφήνω, στροβιλίζομαι άλλη μια φορά, και φεύγω... προς το παρόν!

:)*******************************

maya said...

@ντίντι μου
ντάξει, τα πήγα. καμιά άλλη δουλειά? ε?!!!
:)

καλημέρα τρεχάλα μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@εστρέλλα μου
καλά ξεκινάς!
ένας χορός και πάμε για κούνια...
πιο ψηλά, πιο ψηλά
να ζαλιζόμαστε.
για καλύτερα.

απο το πρωί και γω κάνω την γνωστή άσκηση!

φιλιά. προς το παρόν και γω!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Don Psychote- Δ.Ψ said...

ο χορος είναι στην ψυχή, την ανάσα, το βλέμμα...δεν θέλει μουσική ούτε καν σώμα...είναι στα χρώματα και τις λέξεις που κεντας...κοίτα όλα είναι μέρος ενός αέναου χορευτικού!

Dee Dee said...

ματς μουτς

καλο απογευματακι

υ.γ. Που ειναι η Ταλι ο-ε-ο ;;;

maya said...

@don psychote
καλώς ήρθες! την στιγμή ενός χορού που πράγματι είναι αέναος...
η στιγμή που μπορούμε να αφεθούμε πέρα απο κορμί και ήχους γνώριμους...
η στιγμή.
ευτυχίας.
απόλαυση όλων των αποχρώσεων.

καλό μας βράδυ
:)

maya said...

@ντίντι μου
εκτός απο ένα μήνυμα μίσους
είναι άφαντη.
προσπάθησα την γλυκιά οδό
(δύσκολο και για τις δύο!)
προσπάθησα την δωροδοκία
(δεν ενέδωσε)
προσπάθησα!

νομίζω οτι έχει πάει να αφισοκολλήσει τις φωτό παπαράτσι που μούβγαλε όταν στόλιζα το δέντρο του δήμου και χαμογελούσα...
έχει πράγματι θυμώσει!!!

άντε δεν την κάνεις σιγά-σιγά?
η πεθερά έφυγε?
το σπίτι το στόλισες?
το κουτάβι το βρήκατε?

πολύχρωμο σκαστό φιλί
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

dim juanegro said...

Παίρνω ένα ποτό και συνεχίζω την βόλτα μου, μια βόλτα σκαλισμένη με κλειστά μάτια στα απομεινάρια μια απολιθωμένης ζέρμπερας που ανακάλυψα τυχαία στα θεμέλια του κρεββατιού μου...
Πόσο χαίρομαι που έχεις μείνει αρκετός πάγος στο περβάζι μου και δεν θα χρειαστεί να μετακομίσω στην κουζίνα.
Με ταλέντο πια, θυμάμαι τις σωστές κινήσεις... κι ανοίγω το παράθυρο διάπλατα χωρίς κανέναν δισταγμό.
Ήρθες τελικά.
Πόσο λυπάμαι που δεν το είχα καταλάβει νωρίτερα.
Ήρθα τελικά.
Καλώς σε βρήκα.

maya said...

@dim juanegro
καλώς ήρθες
διάβασα ό,τι μου έγραψες ξανά...
είναι παράξενα όμορφο
που οι λέξεις και τα νοήματα
αλλάζουν μορφή
στα 'χέρια' του καθένα μας...
νάσαι καλά

καλό βράδυ νάχουμε
:)

Talisker said...

ΜΙΚΡΗ ΚΑΚΗ ΦΙΛΗ ΕΙΠΕ:
εκτός απο ένα μήνυμα μίσους
είναι άφαντη.
προσπάθησα την γλυκιά οδό
(δύσκολο και για τις δύο!)
προσπάθησα την δωροδοκία
(δεν ενέδωσε)
προσπάθησα!.."


Dee μου να πεις σε Αυτην
την πολυχρωμη σουπιά...
και στον Αλλον τον Τσαρλυ..
"δεν θυμαται πως με λενε"..

οτι εχω υφφος μειδιώσης ύαινας
και εχω κυρηξει τριημερο ....


ΜΟΥΤΡΩΝ!!!!!!

Talisker said...

ενα το φ !

maya said...

@τάλισκερμουΤΡΑ
δεν είπαμε οτι τα τριήμερα είναι για τα γενέθλια γλέντια?~~~

καλημέρα
χωρίς κανένα φ!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Dee Dee said...

καλημερα καλημερα
ειναι αργα για καφε και τσιγαρα;
Εγω τα αφηνω παντως:)


Ταλι εγω δε λεω τιποτα, σιγα μη βοηθησω να τα βρειτε, πως θα εχω την αποκλειστικοτητα της αγαπης σου αλλιως;;; :) Να προσθεσω οτι πολυ διασκεδαζω με τις κοντρες σας :):):)

Negma said...

Καλημέρα!

Τι πάθατε τσούπρες; Προς τι το μίσος κι ο αλληλοσπαραγμός; Μπας κι έχει κατσικωθεί καμμιά στην κούνια μου και δεν αφήνει τ' άλλα κοριτσάκια να κάνουν; Με τη σειρά... όλες θα κάνετε... Εγώ επειδή έκανα κατάχρηση την πρώτη μέρα, τώρα θα σπρώχνω μόνο!

Φιλούμπες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

maya said...

@ντίντι μου
ευχαριστώ για τα τσιγάρα! έχω βάλει το "ατέλειωτο τσιγάρο" του μάλαμα να μοιρολογώ μπας και λυγίσει η δυσκολούλα και ξεμουτρώσει.
σιγά μην βοηθούσες! ξέρω τι κουμάσι είσαι εσύ!!!!! θα σε φτιάξω του αγίου σαχλεντίνου εσένα!

καλημέρα!
χχχχχχχχχ

maya said...

@εστρέλλα μου
1.η τάλισκερ κάνει σκηνή ΝΟ394668 επειδή είχα τον γιάννη ολόδικο μου την κυριακή. ναι, λέει, φταίω εγώ που μένει στην καισαρεία!!!!ας ερχόταν!

2.η μάγια προσπαθεί να την καλοπιάσει αλλά είναι major μουλάρι και δεν κουνιέται με ΤΙΠΟΤΑ λέμε! καλά λέω εγώ πριγκήπισσα δυσκολούλα...

3.η ντίντι χαμογελάει χαιρέκακα και νομίζει πως τώρα θα την πείσει οτι οι boney em ήταν επανάσταση στην μουσική!

άσε, έχουμε θέματα!!! σπρώξε λίγο ακόμη. έλα πιο ψηλά γιατί τρώω χώμα απο χτες και δεν αναπνέω καλά... (δεν αφορά τάλισκερ αυτό. απλά δεν βοηθάει που δεν μου μιλάει ενώ το τρώω...) :(

φιλιά λαμπερή μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

Μαρινα ..... said...

ΧΑΡΑ μου....
περπατω παντα με τις πατεριτσες της μη αποδεκτης λογικης....
ξεχασα να πορευομαι κανονικα....
χορος εντος ...βαρυ ζειμπεκικο...
εκτος....τα βηματα του χορου προ πολλου λησμονηθηκαν....

χαρα μου....

φιλι....αγαπης παντα
ομορφη συνεχεια σε μια μερα εξωτερικα βροχερη....

εσωτερικα....υα δειξει η πορεια της μεσα στα λεπτα της....

αγαπη χαρα μου...
αγαπης φιλι

Tali said...

Επισης το ξυδι δεν ειναι ΤΟΠ!!!

ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ.

εΠΙΣΗς ΔΕΝ ΚΑΠΝΙΖΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ
και δεν πιστευω στις πιπες της Ειρηνης!

Και μην τα λες στη Στελλα τα παραπονα γιατι ειχες πει
ΘΑ ΠΑΣ ΘΕΑΤΡΟ στην παρασταση που εχασες προχτες !!!
κι ο αλλος ειχε πει οτι γραφει..

κι εγω νομιζα οτι ο ενας γραφει
η αλλη ψυχαγωγειται
η Ντι ηταν στην πεθερα
η Στελλα σε νιρβανα
τις Ταραντουλες δεν τις βγαζω στη βροχη..
αναρτηση δεν ηθελα να κανω ολη η γειτονια ειχε ερημωσει απογευματιατικα και το χαρακιρι μου κλεινε το ματι....



κι η Μανδαμ ...
πηγε για καφε!


να μην με ψαχνεται..κανω κουνια !

Tali said...

και η Αλεξ αλλληηηη κι αυτη ειχε παει καπου με κατι που δεν καταλαβα κι ακομα να γυρισει!!!

Σπύρος Σεραφείμ said...

εσύ, ψυχή μου, δεν χρειάζεσαι τα δεκανίκια της αποδεκτής λογικής…

maya said...

@μαρίνα μου
δεν θα βρούμε κανέναν που να χορεύει ίδια. ο καθένας μας άλλη μουσική θ'ακούει κι ας είναι οι νότες ίδιες...

και εκτός, θα έχεις χορό, δεν μπορεί!
κι ας την βροχή να σκάσει :)

πολύχρωμη καλησπέρα
χχχχχ

maya said...

προς τάλισκερ που μου τα χώνει ντυμένη με το χαρούμενο blog(!) :

1.και βέβαια είναι τοπ! τι με πέρασες? εναλλακτική είμαι σε άλλα, όχι τις σταθερές αξίες!

2.ωραία. ακυρώθηκε λόγω της παρέας που θα πήγαινα (ανωτέρα βία) το θέατρο (που μάλλον δεν θα καταφέρω ποτέ να το δω! δεν είναι τυχαίο οτι είναι λαίδη μακβεθ!!!). δηλαδή, εσύ που δεν είδες την Ελιζαμπεθ, έπρεπε να σου την πω δυό μέρες?!!!!!!!!!!!
ααααααααα!

3.εξηγούσα στην εστρέλλα που προθυμοποιήθηκε να κάνεις λίγο κούνια να ισιώσεις αλλά εσύ ΤΙΠΟΤΑ! κούνια κάνεις αλλά ... τώρα θα φταίω που θα μπει και θα ρωτάει για το ξύδι και την πίπα??? αλλού σου γράφω, αλλού μου απαντάς! συγκεντρώσου λέμε! σούπα και το δικό σου μυαλό? όχι γαμότο!

4.δεν πήγα για καφέ. Δούλευα απο τις 8 (αφού δεν μου μιλάαααααας!) και έχω περάσει τις ώρες απο τις 12:30 έως τώρα στο σχολείο για την πρώτη "κάρτα προόδου" κοινώς έλεγχος που δεν είναι politically correct να υποθέσω και το άλλαξαν?

5.και στις 7 έχω ραντεβού με δικηγόρους για την πολ/κια.
...excuse me, αν ακυρωθεί πάλι (3η φορά θα είναι) να σε πάρω να το ξέρεις μην με πας καροτσάκι ως τα γρμφχριστούγεννα με τα μούτρα?

6.το ραντεβού είναι κοντά εκεί που μου θυμώνεις. αν τύχει και περάσω, θα σε πάρω πριν να ξέρεις! δεν το συζητώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

7.το εφτά είναι ο καλός μου αριθμός (πλην της χρονιάς που πέρασε!). έλα, ξεχαρακιριάστηκες? Τρίτη πια! και γω έχω στέρηση λέμε!
τάαααααααλισκεεεεεεεεεεεεεεεεερ!!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@σπύρο μου
show me the way to the next whiskey bar...να σε κεράσω που με φτιάχνεις!

καλησπέρα πολύχρωμη
χάρηκα που πέρασες
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

billzouk said...

12.12.2007
BILLZOUK RETURNS

Dee Dee said...

καληνυχτα!!

maya said...

@ντίντι μου
με πολλή χαρά ανταποδίδω! μια πολύ δύσκολη (γεμάτη βαρετά χρονοβόρα πράγματα) τελείωσε...

ναι καληνύχτα μας
χαμόγελο μου
όμορφη νάναι
έστω στα όνειρα λέω...

maya said...

@billzouk
ε με το καλό welcome back πουλάκι μου! χαίρομαι . όπως κάθε απόφαση που δεν είναι απόλυτη :)

φιλιά καληνύχτας
ευχαριστώ για το προσωπικό update!
χχχχχχχχχχ

Talisker said...

ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ Η ΝΑ ΤΣΙΡΗΞΩΩΩΩ????

ασε που τα ειδα τωρα..
δεν ξερω γιατι αλλα παλι δεν στελνει μειλ απαντησης και νομιζα οτι ακομα δεν γυρισες

...απο κει που ειχες παει!!!
εγω για να πω καληνυχτα στα παιδια περασα και να παρω και το ξυδι!

Στελλα επειδη η Ντι εφυγε για νανι
πες σε παρακαλω στην καλλιτεχνιδα ..οτι τα μουτρα ειναι τριημερα οπως καθε εορτασμος και πενθος!
(επισης μην εκφρασεις αποριες:))

Δικια μου η κουνια!

καληνυχτα !.

maya said...

@τσίρα, τσίρα να δούμε τι θα καταλάβεις! θα σου κλείσει η φωνή και δεν θα λες τίποτα μετά!!!

να σε δώ!

τρείς μετράνε απο κυριακή? ή ούτε άυριο θα μιλάς?

ουφ πια...
ουφ πια!

και κατέβα απο την κούνια, με ζάλισες πάνω-κάτω! κατσ' κάτ'!!!

φιλιά και νύχτα γεμάτη ύπνο
γλυκιά μου πριγκήπισσα δυσκολούλα.

Unknown said...

που εισαι μαγια μου ?? τι κανεις?

σε περιμένω ...

ακόμα να πετάξεις προς τον κήπο μου ....χιχι


μάκια πολλά πολλά

_Κυβέλη_

maya said...

@κυβέλη
αυτό σκεφτόμουν ΤΩΡΑ!
ΘΑ ΖΉΣΕΙς ΧΊΛΙΑ ΧΡΌΝΙΑ!!!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

έρχομαι...

maya said...

καληνύχτα...

αύριο πάλι.
όποιος δεν πέρασε, να πάει με γερή καρδιά να διαβάσει την καινούργια ανάρτηση του γιάννη. γροθιά στα βρώμικα και τις προδοσίες...

bonne nuit :)

Άσπρο στο Μαύρο said...

Κομμάτια από τη μοίρα σου άφησε να υφανθούν μέσα στα όνειρα μοιράζοντας υλικά των αισθήσεων και των πράξεων σου σε όσους αγαπάς.

Λέει ο ποιητής:
Μια στιγμή θα συγκατατεθεί ο καιρός, πως αλλιώς αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι...

Καλημέρα...

Dee Dee said...

Πως νομιζα οτι αφησα καφε τσιγαρα και μια μεγααααλη καλημερα το πρωι!!!!!

Καλημερα λοιπον τωρα, δεν ειναι αργα ποτε για ευχες :)

Φιλακια κουκλαρα μου!

tzotza said...

τωρα γιατι εγω αισθανομαι την ζαλι απο το χωρο? το ποτο? τα συναισθηματα μου και ολες τις αναπαντητες ερωτησεις?

υπεροχο maya μου..
απλα υπεροχο..

μια ομορφη καλημερα να εχεις γλυκια μου..
φιλια

:)

maya said...

@δημήτρης βαρβαρήγος
πάντα βρίσκω την μοίρα
μακριά απο τα όνειρα μου...
ενδιαφέρουσα ιδέα,
δύσκολη στην πραγματοποίηση,ε?

όμορφη εικόνα όμως...

ποιός ποιητής το λέει αυτό? ωραίο.

καλό απόγευμα πια
και καλύτερη νύχτα μας!
:)

maya said...

@ντίντι μου
μην σε νοιάζει - πάντα και όλες τις ώρες, χαρά μου δίνεις όταν περνάς !
και με και χωρίς καφέ!

χχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@τζότζα μου
πραγματικά χαίρομαι που ένιωσες τον ολόδικο μου χορό και αφέθηκες για λίγο σε εικόνες που τόσα με γεμίζουν και με αδειάζουν...

αχ αυτές οι αναπάντητες ερωτήσεις που στροβιλίζουν τον αέρα...

καλό απόγευμα
χχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

run Talisk ..run..run..



φιλι θα ξαναρθω ...

δινες δινες δινες κατα τα γνωστα!

maya said...

@τάλισκερ τρεχάτη

καλημέρα!
γνωστά και δαιδαλώδη.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
ναι ξαναέλα. και γω σήμερα θα είμαι πιο συνεπής/τέλειωσα και με της πολυκατοικίας τα βαρετά (για τώρα)

:)

Dee Dee said...

Καλημερα γλυκια και πολυχρωμη Μαγια μου!!!!

Σημερα εχω τρελλα κεφια, θα βγω το μεσημερι για καφε με την παλια μου συγκατοικο....εχω μηνες να τη δω και αγωνιω να παει 2:00 να εξαφανιστω :):):)

Οσο για τον διαχειρισμο της πολοικατοικιας σε καταλαβαινω, ηταν η μαμα μου διαχειριστρια, για χρονια σε μια πολυκατοικια 30 οικογενειων!!!! φαντασου πανζουρλισμος! Θα ακουστω καλομαθημενη, αλλα απο τοτε που εφυγα και ζω σε μονοκατοικια εχει βελτιωθει η ζωη μου κατα πολυ μονο και μονο απο αυτον τον παραγοντα!!! Δεν θα σου πω υπομονη, ξερω ποσο ευκολα εξαντλειτε σε αυτες τις περιπτωσεις. Θα σου στειλω αγκαλια και βροχη τυχης να ξεμπερδευεις οσο γινεται ανωδυνα την εκαστοτε φορα!!

Φιλακιαααααα

Talisker said...

Ηρθα για μια γρηγορη πιρουετα..καλημερα κι απο μενα ..εχω λιγο μπερδεψε τη μερα με τη νυχτα αλλα οκ θα μου περασει..
απογευμα εχω απουνταμεντο με την προσωπικη μου καλλιτεχνιδα τριχων..

θα τα πουμε αργα...
δεν θελω να ακουω για κοινοχτηστα
θελω μονο να χορευω και να γινει ενα ξορκι να χιονισει απιστευτα αυτες τις μερες
τονους χιονι!!!

γινεται??


διπλο αξλ!

Unknown said...

σου απάντησα καλή μου σε μένα και πέρασα κι απο δω να αφήσω μια γλυκιά καλημέρα!!!!


φιλάκι γλυκό

_Κυβέλη_

maya said...

@ντίντι μου μονοκατοικιάζουσα
αχ και τι δεν θάδινα να μην έχω τον κάθε κλέφτη και πονηρό και γεροπαράξενο να με πρήζει...
απο το πρωί έχω κλείσει το τηλέφωνο - 2 υπερήλικες μ'έχουν πάρει. αφού τάπαμε χτες! πάλι πρεπει? ν τα μαγνητοφωνούν αν δεν φτάνει...έλεος!

είναι τώρα 2 η ώρα. έχεις κλείσει το 'μαγαζί' και ήδη χαμογελαστή πας να βρεις την φίλη σου... πολύ σε χαίρομαι. μου αρέσουν οι στιγμές που τα κλείνουμε ΟΛΑ για να κλείσουμε το μάτι στα όμορφα!
καλό καφέ!
μέχρι το βράδυ σας βλέπω!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ταλισκερτσο τρελλό!
με αξλ, κάτι μπορεί να γίνει και να χιονίσει...για συνέχισε...
πριν το 'απουνταμέντο' για να μην τα χαλάσεις!!!

δεν σε πρόλαβα 'πάνωστηνγραμμή' αλλά ίσως αργότερα...

ναι ούτε γω θέλω ν'ακούω για κοινόχρηστα. με απωθεί και ως έννοια. σε όλα τα επίπεδα. είναι και το μόνο σημείο που μου τα χαλάει η ιδέα του κοινόβιου της εποχής των λουλουδιών...

φιλιά
χχχχχχχχχχχχχχχχ
χορευτικά
χχχχχχχχχχχχχχχχ
με grand jete
xxxxxxxxxxxxxxx
καλά δεν παίζομαι! βγάζεις φωτογραφίες? δεν θα το ξανακάνω!

maya said...

@κυβέλη μου
είμαι 2 μέρες χαμένη στην πολυκατοικία... θα έρθω μόλις μπορέσω! τι τραβάμε και μεις οι δυναμικές! (το άκουσα κι αυτό εχτές - πλακέτα τους είπα θα μου βάλουν στην είσοδο!!!)

πολύχρωμη καλησπέρα :)
χχχχχχχχχ

Dee Dee said...

Μακαρι να γινοταν να ειμαι ως το βραδυ εξω για καφε. Το καθηκον, οχι απλα καλει, τσιριζει τωρα τελευταια :)

Εγω στους πελατες μου εχω εκτυπωσει οδηγιες για μετα απο καθε περιπτωση, να τις εχουν και γραπτως, να μη με πρηζουν στα τηλεφωνα επειδη ξεχναν οσα τους λεω. Αν ειναι συγκεκριμενα αυτα που θελεις να τους πεις καντο κι εσυ.

Λοιπον σημερα θα μπορουσα να μιλαω ολη μερα, τοσα κεφια :) Ο κυριος καθηκον που λεγαμε ομως.....

φιλακιααα

Negma said...

Πλιέ... ζετέ...
Πλιέ... ζετέ...
Πλιέ... ζετέ...
Πλιέ... ζετέ...

ΙΣΙΑ ΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ!!!

Πλιέ... ζετέ...
Πλιέ... ζετέ...
Πλιέ... ζετέ...
Πλιέ... ζετέ...

(Εκτός από την πρωινή άσκηση που μου έχετε βάλει κυρία Μάγια, άρχισα κι αυτή τη βραδυνή με τόσο μπαλέτο εδώ μέσα...)

Talisker said...

Στελλινα μεινε οπως εισαι!!

ερχομαι κι εγωψαχνω τις παγιετες , πουεντετες πως τις λενε αυτες ...

πφφ καπου αφησα και το στεφανακι μου

νατμπλ αξλ!!

(δεν ερχομαι τωρα σε σενα γιατι εκανες αναρτηση για τον Μου και θα κολησω!!μετα :)αργα θα ρθω..

Talisker said...

νταμπλ το κερατο μου!

Αλεξάνδρα said...

Τζα! σου έλειψα καθόλου; Πήγα, γύρισα και τώρα τρέχω, πάλι!

Πως το είπες; Αχ, τι τραβάμε εμείς οι δυναμικές, τρομάρα μας!!!

Φιλιά πολλά πολλά

Και που είσαι, σιγά με τις κόντρες με την Talisker ε; Τι να κάνει που δεν μπορεί να διακτινιστεί; ας μπορούσε και θα σου έλεγα
:-ppppp

Cinestef said...

...και η κινηματογραφική μου μηχανή, αιωρούμενη, πετώντας γύρω σου σαν ένας μικρός οπτικομηχανικός άγγελος, σε χαϊδεύει με τη ματιά του από αμέτρητες γωνίες για ένα δεκαπεντάλεπτο μονόπλανο, καθώς χορεύεις με την ψυχή σου απορροφώντας τις μελωδίες που θα έχει γράψει ο Yared αποκλειστικά και μόνο... για σένα...

maya said...

ντίντι μου
ο κύριος καθήκον την δουλειά του κάνει: γκρινιάζει. εμείς πρέπει να ατακτούμε για να υπάρχει καλή ισορροπία!

όσο για όσα λες για την δουλειά σοτ, δεν ρωτάω, δεν ρωτάω γιατί δεν είναι του στυλ μου αλλά μ'έχεις εξιτάρει τρελλά! παιδι μου, ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΆΝΕΙς?!!!

απ'όπου θες μου απαντάς, αν θες. μ'έχεςι σκάσει πια! τέρμα οι ευγένειες!

καλημέρα πολύχρωμη
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@εστρέλλα!
ίσια η πλάτη!
en dehors οι μύτες των ποδιών!
έλα πάλι!

θα δεις, θα γίνουμε ξεφτέρια με τόση προπόνηση. και μετά ποιός μας είδε και δεν τάπαιξε!

καλημέεεεεεερα!
χχχχχχχχχχχχχχ

αχ άκου τι ωραία η μουσική...

maya said...

@τάλισκερ μου
χαμογέλα και συ! μας βγάζουν φωτογραφίες... τέλειο το ντάμπλ!!! τέλειο σου βγήκε!

καλημέρα
I AM BACK.
όλο λείπω νοιώθω...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@αλεξάνδρα μου
ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ? αν μούλειψες? πολύυυυ!

γενικά με αφήσατε.
μόνιηηηηηηηηη!
τέρμα τα ταξίδια, τέρμα τα μούτρα, τέρμα λέμε! δεν αντέχω!

καλή μας μέρα
πα ρα σκε υή
πά ρα σκε υή
...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@σινεστέφ μου
δεν ξέρω γιατί όταν μιλάμε για μουσική νοιώθω μια υπέροχη γεμάτη σιωπή. αισθάνομαι τον χορό, ηρεμώ στην εικόνα που μου χάρισες και οι νότες του yared...για μένα? μεθυστικό.
δεν υπάρχει πιο ερωτική προσφορά απο την δημιουργία που μπορεί να νοιώσει κάποιος για σένα...

αφοπλιστικό! μεθυστικό...

φιλιά πολύχρωμα
χχχχχχχχχχχχχχχ

υγ. αυτό θα φαντάζομαι. πολύ ωραία αρχίζει η μέρα μου...

Dee Dee said...

Εχετε μειλ ;)
Καλημεραααα

Tali said...

α καλα!!!
ημουν σε λαθος ποστ!!!

γραψε λαθος και κατεβα ενα ποστ να διαβασεις..

πφφφφφφφφ

Η dee ftaiei gia olaaaaaQQQQ))))))

Tali said...

-Να τα ξαναγραψω???
(επειδη σε ξερω!)

-ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ!!!??????
(λες και δεν με ξερεις!!)::))