Friday 21 December 2007

Μονόπρακτο σε βασικά χρώματα...

Αυτός – είμαι καλύτερα εδώ. Ξέρω, με ξέρουν, νοιώθω ασφαλής.

Αυτή – δεν βαρέθηκες τα ίδια και τα ίδια?

Αυτός – πιο πολύ απ’το πολύ. Αλλά δεν χρειάζεται να κάνω κάτι. Εδώ δεν περιμένει κανείς τίποτα από μένα.

Αυτή – κι εσύ? Σταμάτησες να θες να γίνεις καλύτερος?

Αυτός – γιατί? Εσύ περνάς καλύτερα που πουθενά δεν χωράς και όλο σε απομονώνουν και σε κλειδώνουν? Όλο μέσα απ’το κλειστό παράθυρο κάθεσαι. Νομίζεις ότι δεν σε βλέπω?

Αυτή – ναι αλλά δεν χάνω την προσωπικότητα μου. Κανείς δεν μπορεί χωρίς εμένα.

Αυτός – νομίζεις! Πόσο συχνά σου ζητούν την γνώμη σου? Κάποιοι ελάχιστοι είναι. Οι υπόλοιποι ντρέπονται να τους δουν μαζί σου. Ενώ εγώ… παντού με καλούν, έχω ισχυρούς φίλους εγώ.

Αυτή – δεν άλλαζα ούτε έναν που με πιστεύει για δέκα απ’τους δικούς σου ‘φίλους’. Δεν έχετε αληθινή φιλία, σχέση ανάγκης είναι. Δεν το βλέπεις?

Αυτός – γελιέσαι! Αλήθεια πιστεύεις ότι σε δέχονται γι’αυτό που είσαι εσένα? Τις περισσότερες φορές σε ντύνουν με λούσα και συ μπερδεύεσαι ότι σε αποδέχονται. Σε θαυμάζουν, ναι. Αλλά πόσοι μπορείς να μου πεις ότι τολμούν να σε συνοδέψουν στην ζωή τους?

Αυτή - …

Αυτός – είμαι πανίσχυρος.

Αυτή – και τελείως μόνος.

Αυτός – μόνος, εγώ? Με χρειάζονται, με αγαπούν όλοι.

Αυτή – έχουν μάθει να ζουν μαζί σου από νωρίς. Παραμυθιάζεσαι ότι σε αγαπούν. Κάνουν ό,τι μπορούν να σε χάσουν. Τι φαντασμένος που είσαι.

Αυτός – εσύ τα λες αυτά? Που όλο σε πουλάνε? Που κανείς δεν τολμάει στα δύσκολα να σου σταθεί? Είσαι μεγάλη όπως εγώ αλλά πάλιωσες. Τα ρούχα που ντύνεσαι είναι αλυσίδες και κλειδαριές ορίων. Στα δύσκολα, μόνη σου μένεις, καημένη μου…

Αυτή - …ναι, η αλήθεια είναι ότι δεν μου μένουν πολλοί πραγματικοί φίλοι ως το τέλος. Βλεπόμαστε, λέμε τα παλιά αλλά πια οι περισσότερες σχέσεις δεν είναι βάθους. Τους φοβίζω. Με θέλουν εκεί αλλά να μην λέω τα δικά μου και πολύ. Ντρέπονται τις ιδέες μου, την συνέπεια μου. Θα είμαι πολύ ειλικρινής μαζί σου: και γω πολλές φορές παίζω το παιχνίδι τους. Κάθομαι μαζί τους σε σχέση τυπική γιατί τους λυπάμαι. Με κοιτούν με βλέμμα γεμάτο λαχτάρα γι’αυτά που χάσαμε, ξέρω ότι είμαι το άπιαστο, το βλέπω στα μάτια τους. Έτσι κάθομαι και γω, παίζω στην φάρσα ότι όλα είναι καλά μεταξύ μας…αλλά βέβαια δεν είμαι καθόλου ο εαυτός μου. Μόνο η ιδέα μου αιωρείται. Με στεναχωρεί πολύ, ξέρεις.

Αυτός – κοίτα, και γω, μην νομίζεις, για να με κρατήσουν φίλο, και τι δεν κάνω. Το ξέρω ότι με καλοπιάνουν συνέχεια για να βαρεθώ και να φύγω. Δεν διαφέρουμε τόσο πολύ… απλά εσένα σε θέλουν και δεν αντέχουν. Εμένα, δεν με θέλουν αλλά έχουν συνηθίσει να με αντέχουν. Τους πέφτει πιο εύκολο. Τι παράξενοι που είναι οι άνθρωποι, ε?

Αυτή – ναι, έτσι είναι. Και καμιά φορά αηδιάζω που παίζω το παιχνίδι τους. Είναι τόσο ελάχιστες οι φορές που είμαι πραγματικά ο εαυτός μου… έχω κουραστεί να με μασκάρουν με τα πρέπει τους και να χαμογελούν περήφανοι με την απάτη ότι με στηρίζουν…

Αυτός – τουλάχιστον εσύ αντιπροσωπεύεις το ύψιστο. Μην το ξεχνάς. Εγώ τι να πω? Που επιβάλλομαι μόνο. Κανείς δεν με αγαπάει πραγματικά. Κανείς που ν’αξίζει, εννοώ. Όσοι με συνηθίζουν και με επιλέγουν…ε, δεν είναι και τόσο καλά! Ίδιο πράγμα είναι? Τώρα θα μου πεις, αν νομίζουν ότι με την παρέα μου είναι καλά…

Αυτή – ξέρω τι λες. Και σου ομολογώ ότι έχω τρομάξει με το βλέμμα αυτών που σε αποδέχονται. Ό,τι πρεσβεύω χάνεται στην αγκαλιά σου… σε αυτό, είμαι πιο τυχερή. Οι δικοί μου φίλοι – οι πραγματικοί λέω – έχουν μάτια καθαρά σαν την ψυχή τους. Συγκινούμαι όταν συνειδητοποιώ ότι πάλεψαν αληθινά για μένα, όχι μόνο γιατί πληγώθηκαν και κατάλαβαν. Είσαι ισχυρός αντίπαλος. Όσοι φτάσουν σε μένα, είναι βαθιά λαβωμένοι… αλλά για να έρθουν, έχουν πετάξει καθετί που τους κρατούσε κοντά σου.

Αυτός – λες για το βλέμμα! Χα! Αν κάτσω να σου θυμίσω πόσοι ήρθαν κι έφυγαν τρέχοντας πίσω σε μένα… είναι μεγάλο το τίμημα. Και φαίνονται από μακριά ποιοι θα σ’αντέξουν ατόφια. Αρχίζουν τις δικαιολογίες, τα σκόντα, και πάλι σε μένα έρχονται… είσαι εφήμερη σχέση, όχι σταθερή όπως εγώ!

Αυτή – ναι καλά! ψυχανάλυση κάνω για να αποτάξουν τις ψεύτικες εξαρτήσεις που έχουν από σένα! Κουράζομαι πολύ…

Αυτός – και γω κουράζομαι. Και σε έναν ιδανικό κόσμο, δεν σου κρύβω ότι, θα ήθελα έναν μικρότερο ρόλο… δεν προλαβαίνω τις δουλειές μου, τα ραντεβού, δεν χαλαρώνω ποτέ.

Αυτή – θα σου πω αυτό το τελευταίο και φεύγω γιατί αν μας δουν να μιλάμε πάλι μαζί θα τους μπερδέψουμε χειρότερα: υπάρχουν φορές που είσαι γοητευτικός… καταλαβαίνω, δηλαδή, πέρα από το δέος, γιατί κολλάνε μαζί σου. Να, τόπα. Αν το επαναλάβεις, θα σε βγάλω τρελό.

Αυτός – μιας και τα λέμε πρώτη φορά τόσο ξάστερα, να ξέρεις ότι σε γουστάρω απ’την πρώτη στιγμή που σε είδα. Γιατί είσαι καλλονή. Και άπιαστη. Είσαι η μόνη που δεν μπόρεσα να ρίξω…όχι ότι θίγεται ο εγωισμός μου! Έχω απόλυτη, σχεδόν, επιτυχία, όπως ξέρεις. Αλλά εσύ…είσαι αλλοιώς. Και αντέχεις. Αντέχεις και την μοναξιά, και τις δήθεν σχέσεις. Πολύ στοργικά παίζεις τα ψέματα των επίδοξων φίλων σου. Δεν τους σκας την φούσκα…

Αυτή – τους λυπάμαι. Γιατί ξέρω ότι αν δεν ζούσαν κάτω από την δική σου εξουσία, θα μπορούσαν να με υποστηρίξουν. Και να είναι πραγματικά ευτυχείς. Από αδυναμία με πουλάνε. Και κοινωνικές ετικέτες των άλλων.

Αυτός – τελικά δεν ξέρω ποιος είναι πιο δυστυχής…

Αυτή – τι λες τώρα…

Παίξανε ούτε καν αλφαβητικά οι:

Αυτός – ο φόβος

Αυτή – η ελευθερία

……………………………………………………….

*ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: "shelter from the sky" του mikonT και @ "graphic tree - unravelling" του alan wentworth απο το flickr.com Ο πίνακας είναι του Klimt και η άλλη απο το αρχείο μου κάποτε.

**ΜΟΥΣΙΚΗ:ακούγεται η κλασσική εκτέλεση του everybody hurts απο τον paul potts (το πρωτότυπο των REM βεβαίως-βεβαίως).

64 comments:

Negma said...

Είναι τέτοιο το timing που σε διαβάζω (ξέρεις εσύ...), που μου είναι αδύνατον να βγάλω λέξη...

Θα επανέλθω μόλις (αν) συνέλθω...

(Ούτε βαλτή νά 'σουνα!)

maya said...

@εστρέλλα μου
βάστα με να σε βαστώ.
τάχουμε πει.
χωρίς λέξεις.
σε περιμένω που θα 'συνέλθεις'.
('συνελθημένη' είσαι! το ξεχνάς...)
είσαι απ'τους εκλεκτούς
που σιωπηλά αφιέρωσα
αυτό το κομμάτι.

φιλιά βαλτά
χχχχχχχχχχχ

mAuVe said...

η πρωταγωνίστρια «ελευθερία» & ο δευτεραγωνιστής «φόβος»

δεν μπορώ κάτι άλλο από το να στρώσω τις φράσεις που με ηλέκτρισαν σα γυμνά καλώδια μέσα μου:

τα ρούχα που ντύνεσαι είναι αλυσίδες και κλειδαριές ορίων

κάθομαι μαζί τους σε σχέση τυπική γιατί τους λυπάμαι

μόνο η ιδέα μου αιωρείται

έχω κουραστεί να με μασκάρουν με τα πρέπει τους και να χαμογελούν περήφανοι με την απάτη ότι με στηρίζουν…

ό,τι πρεσβεύω χάνεται στην αγκαλιά σου…

και αντέχεις. Αντέχεις και την μοναξιά, και τις δήθεν σχέσεις. Πολύ στοργικά παίζεις τα ψέματα των επίδοξων φίλων σου. Δεν τους σκας την φούσκα…

ήταν πολύ περισσότερες… ήταν σαν να είχα κάνει copy paste όλο το κείμενο… προσπάθησα να περιοριστώ σ’αυτές!

ακολουθώ τον ποταμό των λέξεων… ορμητικός, αποφασιστικός, εύστοχος… με παρέσυρε αναζωογονητικά & μ’ έκανε να ανατριχιάσω καθώς «ακουμπούσε» δικούς μου «κόμπους» (ναυτικούς λες?) … πάντως ακόμη να λυθούν κάποιοι…

το επιστέγασμα:

Τελικά ποιος είναι πιο δυστυχής?
τΙ λΕς τΩρΑ???

την έριξες την πέτρα ένοιωσα & οι ομόκεντροι κύκλοι φτάσαν ως εδώ... εκατοντάδες χιλιομέτρων αγγίγματα...

καλημέρα με μια παρκαρισμένη χαρά να πονηρογελάει

φιλιά αμέτρητα

Unknown said...

Αγαπημένη μου μάγια ....

τι να πω εγω ... τα ειπε όλα η μωβούλα μας .....


μια καλημέρα πέρασα να αφήσω και να σου ευχηθώ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ μιας και απο σημερα ξεκινανε οι διακοπές !!!! εδώ θα είμαστε όμως και θα τα λεμε!!!!

φιλάκια πολλά πολλά πεταλουδίτσα μου ... αγκαλίτσα μεγάλη...

_Κυβέλη_

Dee Dee said...

Αχ μερα που βρηκες να βαλεις αγανακτηση. Το διαβασα, προσπαθουσα να μαντεψω μεχρι το τελος αλλα δεν τα καταφερα. Εισαι απιθανη!!! Μακαρι να ειχα περισσοτερο χρονο να το συζητησουμε, μου αρεσε πολυ......κι εγω πιο πολυ στον φοβο κατοικω, να κατι κλεφτες ματιες στην ελευθερια, να υποσχεσεις που μου αναπτερωνουν το ηθικο πιστευοντας οτι αυριο θα τα καταφερω, να της θυμωνω που δε με βοηθαει επειδη θελω μια γερη σπρωξια...να ...να...να....ακομα στο φοβο κατοικω.

Δεν ξερω αν θα σε ξαναπετυχω....ως τις 22:00 ειμαι γεματη.

Ευτυχισμενα Χιστουγεννα Μαγια μου, σου ευχομαι να ειναι τα καλυτερα που ειχες ποτε!!! Θα περασουν γρηγορα, θα δεις.... σε θελω δυνατη !!!


xxxxxx

Anonymous said...

εγω να κάνω μια αγκαλια??? :)))
και φιλι?
:)

maya said...

η παρκαρισμένη σου χαρά θα δεις οτι θα πάρει διαρκείας!
νατασσάκι μου
διάβαζα ό,τι κόπιαρες και σαν καινούργια μου φάνηκαν, δυνατά λόγια όπως τα ξεχώρισες.

αλήθεια, τι χρώματα δίνει η ματιά που καταλαβαίνει και νοιάζεται... μ'έστειλες.

'οσο για την πέτρα...την έριξα. το ήξερα οτι θα το ακούσεις! και δεν ξέρεις τι όμορφα αποτυπώματα έκανε στο νερό μου. δεν θα πω άλλα λόγια. έχω πλημμυρίσει ένταση.

αχ. αχ λέω.

φιλιά με σιγομουρμουρητά 'τσακίσου' και τέτοια άλλα χαριτωμένα και πιεστικά.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
τι χαρά να σε βρω τόσο γρήγορα εδώ.
μου λείπεις λέμε!

maya said...

@κυβέλη μου
καλές διακοπές!
και καλό πάσχα!

χχχχχχχχχχ

υγ.πάλι καλά που δεν είπες για την μουσική. πώς γλύτωσα το κατεβατό?
...

maya said...

@ντίντι μου
καλά να περάσουμε - μακάρι.
δυνατή, λεέι!!! δεν φαντάζεσαι πόση δύναμη ρούφηξα τις τελευταίες μέρες. σαν καιρό νάχα να κάνω γύρω-γύρω το άγαλμα και είδα την ανάποδη πλευρά. και μπήκαν πολλά εκεί που έπρεπε.
για να λάμψω.
μάλλον σαν την μύτη του γρμφρούντολφ ένα πράμα!
10 τελειώνεις? θάμαι έξω πάλι και θα πιώ στην υγειά σου κοριτσάρα μου με τα υπέροχα λακάκια!

φιλιά χρωματιστά
χχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κρεμμυδάκι μου
και μια, και δυό!
σε πεθύμησα και δεν ξέρω τι θα γίνει με αυτό!!!! αμάν!

πολύχρωμη αγκαλιά κι απο μένα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Anonymous said...

Για δες ενα μεηλ :)

Dee Dee said...

Αχ ναι να βγεις!!!

Τελικα εκατσα μιση ωριτσα, υπηρξε μια ακυρωση.

Μετα εχω σκοπο κι εγω αν αντεχει ο Δ να τον παρω να βγουμε οι δυο μας για ποτακι. Παω να χαζεψω τα φωτακια και ολη την ατμοσφαιρα που "μισεις" :)

Αλλο ενα ραντεβου κι εξαφανιζομαι!!!

Ενα haig με λιγη κοκα κολα σε ψηλο παρακαλω!!!

Καλα Χριστουγεννα Μαγια μου μελισσα ..........θα γυρισω δυο κιλα παραπανω :):)

xxxxxxxxx

Unknown said...

AAAAA εσύ είσαι χειρότερη κι απο τη΄φίλη σου την ταλισκερ !!!!

είμαι έξαλλη σήμερα...

ήθελα να στείλω ένα φάκελο (!!!) το κακομοιρο κι αυτο το ΕΛΤΑ λειτουργούσε ΜΟΝΟ μεχρι τις 8.... φτάνω κι εγω στις 9 και δέκα και ειχαν το θρασος ενω ηταν μεσα ΝΑ ΜΗΝ ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΟΥΝ .....

ουφ... τώρα θα περιμένω τη Δευτερα/....

και ΝΑΙ μου αρεσε η μουσική σου !!!

γι αυτο δεν ειπα τιποτα...

Σειρα της Νατασσας ειναι να τ'ακουσει νομιζω..............

Unknown said...

ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΗΡΘΕ?????

είσαι για δέσιμο εσυ παιδι μου !!!!

Talisker said...

ΚΑΛΑ
θα περασω αυριο ..
είμαι ντεφορμέ και λίγο ανάκατα

κι εδω θελει σκεψη και διαβασμα ..


-βαριεμαι τις αερολογιες κι αγριευομαι με τις βλακιες..

Ετσι..θα ερθω με καθαρο μυαλο
μην πιασω κοκκινο.


Φιλι καληνυχτας που λεει και ο Γιαννης μου!

Meropi said...

Καλημέρα Μάγια μου καλή,
Τη ρούφηξα την ανάρτηση σου. Μπράβο, βλέπω ότι το ταλέντο σου δεν περιορίζεται στη ζωγραφική...
Τελικά πράγματι δεν ξέρω ποιος είναι ο πιο δυστυχής....Αρχικά σκέφτηκα αυτός με τους φόβους του να τον κρατάν αλυσοδεμένο...Αλλά κι αυτή αλυσοδεμένη δεν είναι;;
Καλές γιορτές να έχεις. Αλήθεια μένεις στο Μεξικό;;;

katerina.. said...

καλημερες..πουθενα δε χωρας..μητε κι εγω..φοβος...δεν φοβαμαι ευκολα γμτ..θαθελα να φοβαμαι πιο ευκολα,ειναι αληθεια.δεν ξερω αν το εμαθα η αν ηρθε απο μονο του..ηρθα πολλες φορες κοντα στο φευγιο,πολλες φορες αποχαιρετισα..ισως και γι αυτο τωρα πια δεν φοβαμαι,τι να πω..
κατι μικρα με σκιαζουνε μονο..αγκαλιες που χανομαι και νιωθω ανοιχτη σαν θαλασσα μεσα τους,ναι αυτες με σκιαζουνε..αν δεν νιωσουν το ανοιγμα μου?σκιαχτικο.
ματια που κοιταζουν χωρις να βλεπουν,σκιαζομαι στη θεα τους...
λογια,ειπωμενα,χιλιοειπωμενα,χωρις το βαρος των γραμματων τους...κι αυτα με σκιαζουν...
να ειμαι εδω σε ολους κ να μην υπαρχω..δεν το βλεπεις κ αυτο με σκιαζει..
με σκιαζουν οι φορες που παιζω το παιχνιδι τους,και ειναι καμποσες μπορω να σου πω...
μα πιοτερο με σκιαζουν τα ανθρωπακια,αυτα που βρεθηκαν στο δρομο μου και κατσικωθηκαν στο σβερκο μου,βολευτικαν και ψηλωσαν κοντα μου..μπα μη νομιζεις,ανθρωπακια εμειναν,αλλα να,δεν τα μπορω αλλο πανω μου..
ευτιχως καπου υπαρχουν και ανθρωποι..κι αυτοι δεν με τρομαζουν..μαζι τους δε σκιαζομαι κι ας ειναι ειδος προς εξαφανιση καλη μου..
καλη σου μερα.

maya said...

@κρεμμυδάκι μου
το είδα. το κρατάω.
με τον χρόνο σύμμαχο.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ντίντι μου
ελπίζω να βγήκες για το haig σου παρέα με τον δ και τα φωτάκια της γρμφχαράς.

εγώ συνέχισα τον μαραθώνιο μου,
έξω μέχρι αργά, πολύ ποτό,
αλλά και ωραία μουσική και καλή παρέα. ωραίο βράδυ, όχι τυπικό κάλεσμα.
σήμερα έχω πάρτυ να πάω.
και τελειώνει το πολύ έξω.
αύριο ηρεμία. με καλούς φίλους.
και σίγουρα δεν θα βγω το βράδυ!!!

να περάσεις απίθανα
και σε περιμένουμε
με όσα κιλά φχαριστηθείς
να γυρίσεις χαμογελαστή.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κυβέλη τι να πω? υπομονή ως την δευτέρα...
καλημέρα
:)

υγ.βαθιές αναπνοές, πάμε.

maya said...

@τάλισκερ
το 'ΚΑΛΑ' μου φτάνει!
αυτό ήθελα να ξέρω
:)

πολύ καλημέρα μας
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.έχω γεμίσει σκέψεις (λες και δεν είχα αρκετες...) απο χτες. ένα όμορφο καζάνι το μυαλό μου. αλήθεια, το βλέπω απ'την καλή.

υγ2. είναι φορές που προτιμώ να μην έχω σχόλια απ'το να περνούν τυπικά κόσμος... καλή κι η σιωπή που λέει η βίκυ. ειδικά σε θέματα που είναι σοβαρά, όπως και να το δεις.

maya said...

@μερόπη μου
σε ευχαριστώ για τα λόγια σου. και που κάθησες να το διαβάσεις, μου βγήκε κομματάκι μεγάλο το κείμενο κι αυτό πάντα με ενοχλεί. δεν μπορούσα να το κάνω μικρό...

ποιός είναι πιο δυστυχής...?
ο φόβος που τους έχει όλους ψεύτικα?
η ελευθερία που την θαυμάζουν αλλά την φοβούνται τόσο?
οι άνθρωποι που απο φόβο δεν τολμούν να ζήσουν?
οι άλλοι που είναι ελευθεροι και τόσο μόνοι γιατί λίγοι τολμούν να τους πλησιάσουν?
ποιός...?

καλημέρα πολύχρωμη
θα σε επισκεφτώ και γω σήμερα!
είμαι λίγο χαμένη στα υπερκοινωνικά μου (ουφ) αλλά θα επανέλθω σλόουλι!

χχχ

maya said...

@κατερίνα μου
πόσα ήθελα να αντιγράψω απο τα λόγια σου...

"αγκαλιες που χανομαι και νιωθω ανοιχτη σαν θαλασσα μεσα τους,ναι αυτες με σκιαζουνε."

"λογια,ειπωμενα,χιλιοειπωμενα,χωρις το βαρος των γραμματων τους."

τι όμορφα που γράφεις αυτά που σε αγγίζουν! και μετά λες οτι δεν μπορείς να γράψεις! τς τς τς

με άγγιξαν πολύ τα λόγια σου. διάβαζα και κουνούσα το κεφάλι σε συμφωνία, ξανά και ξανά.

η αγκαλιά που σε αδειάζει τελικά είναι σκληρό πράγμα. και υπάρχουν φορές που ήθελα να ήμουν πάλι μικρή. να μην μπορώ να νοιώσω μοναξιά απο τις πράξεις άλλων.

όσο για τον φόβο...είναι 'επικίνδυνο' να μην τον σέβεσαι τελικά. ε? και αδιέξοδο γιατί όταν φτάσεις να τον κοιτάς κατάμουτρα, δεν μπορείς ποτέ ξανά να μαζευτείς στο τίποτατης ατολμίας.


"φτάνω με τα χέρια μου ανοιχτά
στου φόβου την βεντάλια
όποιος πετάξει μια φορά
λένε πετάει για πάντα..."
ΑΡΛΕΤΑ



σε φιλώ πολύπολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχ

Unknown said...

Καλημερούλα μαγια μου...

-εννοείται κανω πλακα για το "θρασος" - τι να μου εκαναν οι ανθρωποι την ωρα που θυμηθηκα!!!

τη δευτέρα λοιπόν ....

απλά έχω ετοιμασει μια απίστευτη χριστουγεννιατικη εκπληξη και δεν κρατιέμαι !!!

οι ασκήσεις αναπνοής παντως που λες βοηθάνε!!


μάκια πολλά πολλά

_Κυβέλη_

γιάννης φιλιππίδης said...

μάγια μου,

χρειάστηκε να διαβάσω το κείμενό σου

τρεις φορές, σταματώντας, πισωγυρνώντας, ξανασταματώντας

και τα λοιπά και τα λοιπά

άλλη μια μέγιστη στιγμή της άξιας γραφής σου, θα στα κλέψω τα πινέλα,

σου το χω πει τόσες φορές και δε με πιστεύεις,

αλλά τελικά θα το κάνω

για το ίδιο το κείμενο δε θέλω να πω λέξη.

Είναι από τις στιγμές που θεωρώ, πως κάποια κείμενα, δε πρέπει να τα βάζουμε προς συζήτηση,

Και το λέω αυτό εγώ… και ξέρεις…

Αλλά όταν αρχίζουμε να τα … βάζουμε επί της χειρουργικής κλίνης, ψάξε να βρεις αποτελέσματα…

…και την σήμερον ημέραν

κάνουν τόσο απίστευτα λάθη αυτοί οι γιατροί…

φιλι φιλι

maya said...

...
γιάννη μου
χορδή της ψυχής μου παίζεις, το ξέρεις?






όταν περνάς απο δω και ξέρω με πόση βαθιά σοβαρότητα δίνεις τον χρόνο σου, βάζω την μουσική μου ακόμη πιο δυνατά.

ούτε γω θέλω να πω κάτι. (το κατάπια το ευχαριστώ, είδες...?)
για όλα όσα μου γράφεις, με αγγίζεις τόσο αληθινά που δεν θέλω με περιττά λόγια να τα γεμίσω.

νοιώθω απλά πολύ δυνατή που πια, έφτασα εδώ και μπορώ να δακρύζω απο συγκίνηση ατόφια.

πήρα το χριστουγεννιάτικο μου δώρο τώρα δα! και βλέπεις? ούτε γρμφ δεν έβαλα μπροστά... είναι μαγικές οι στιγμές που σιωπηλά επικοινωνούμε.

και οτι μας ενώνει, έφτασε ως εδώ επίπονο για να ομορφήνει τέλος με δάκρυα και ζεστό χαμόγελο. κάτι τέτοιες στιγμές αγαπώ τον χρόνο που μου λέει οτι έχουμε μπροστά μας κι άλλο μαζί.
"ναμαι καλά
νάσαι καλά
να σ'αγαπώ"

αυτό που είπες για τους γιατρούς...τι υπέροχα που κανακεύεις την γλώσσα!

σε φιλώ μαγικά και χριστουγεννιάτικα.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.ναι το ξέρω οτι θα το μετανιώσω. έχω ν'ακούσω!!!

:)

Tali said...

..ενταξει..

φτανει τωρα τα μα μου..
οκ?αιντες!

(ειμαι στη δυτικη πτερυγα του χαους και φοραω χλωρινη στους καρπους για να διωχνω τα τρολλ..
μολις πιασω βεραντα θα κατσω εννοια σας)!

Tali said...

οπου χαους βλεπε:house
δεν φταιω εγω ..η Μωβ που εβγαλε την Μαλλιωτακη απο μεσα μου!

Tali said...

Τρεις φορες ε???

-ΚΑΛΑ!

maya said...

@τάλισκερμουυυυυυυ
1.ποιά είναι η μαλλιωτάκη (ειλικρινά δεν την ξέρω!!!)
2.γιατί διώχνεις τα τρολλ? εγώ τα συμπαθώ πολύ.
3."η δυτική πτέρυγα του χάους" μου έκανε πολύ ενδιαφέρουσες προεκτάσεις σκέψεων! όπου χάους=chaos
4.δεν ακουμπάς το κείμενο γιατί θέλεις να με κατσαδιάσεις πάλι?
5.ΠΕΝΤΕ, όχι μόνο τρία! καλά?
6.βλέπω έβαλες τα γιορτινά σου. όμως για εδώ, να έρχεσαι με τα νταρκ. δεν θα στολίσω, τάπαμε.
7.τσινκγλ μπελλς
τσινγκλ μπελλς
τσινγκλ ολ δι γουειιιιιι
οου γουοτ φαν
ιτ ιζ του ραιντ...

Tali said...

house ..οπως σπιτι?

-δεν παίζει ως εννοια ε?
::))

τα καλα μου τα βαλα ναι ..λογω καλης επιρροης της επιστροφης του φιλου μου, τα παμε..

αυριο θα βαλω και την πορτα μου..
μην ρωτας θα δεις..


Να σε πω..ξερεις πως λεω να ρχομαι???

μμμ θυμασαι το επεισοδιο στο 50 -50
που ηθελε η Γαλανοπουλου να εκδικηθει τον Φιλιπιδη γιατι εδιωχνε αγοραστες για το σπιτι?
Που χε γινει σαν μαυρο ξωτικο μπαλαφαρα με ενα κηροπηγιο;???

εεε τω αυτω!!


σου κανω η να βαλω κατι σε λιλα????


τσιγκλ ιν γιορ φεις !

(πτερυγα ανατολικη βασιλειο της στιρελλα0)

Tali said...

Συγνωμη αν διακοπτω την Νιρβανα σου!

Ο Λεό σεληνιαστηκε...
αν θες πανε να του δωσεις χειρα βοηθειας!

maya said...

@τσινγκλ μπελλς φρεντ
αν βάλεις λιλά θα φας πόρτα. όσο λατρεύω τα χρώματα, το λιλά και το σάπιο μήλο (δηλαδή τί όνομα για χρώμα!!!) με σκοτώνουν τελείως. πονάνε τα μάτια μου!

ναι γαλανοπούλου έτσι! καλύτερα.
είμαι ώρα μέσα και ψάχνω μουσικές και έχει τόσο απόλυτη ησυχία...πού είναι όλοι?

πάω και γω να ετοιμαστώ αντι-γρμφγιορτινά για να πάω σε πάρτυ γρμφ.

καρασμάτς
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

να βλέπεις τι κάνεις? πάω να φύγω και μου δίνεις αποστολές!!!! πάω γρήγορα και μετά mon bain de beaute!!!

xxxxxxxxxxxxxxx

Я верю в Сталина said...

Αυτό με το ότι είναι καλλονή... Μεγάλη ιδέα... Πολύ μεγάλη!..

Dee Dee said...

Αν εισαι καλος στη δουλεια σου σε φωναζουν αρων αρων Κυριακη βραδυ :):):)

Θα αφησω μονο τσιγαρα, οχι καφε, να μην ευθυνομαι αν βρυκολακιασεις.......να ενα ζεστο πρασινο σαλι σου αφηνω και τιρκουαζ τερλικια για ζεστες βραδιες :)

Παω και στου Γιαννη, απο την Ταλι εφαγα πορτα....ολα κλειστα :(:(

Φιλακιαα

Aggelos Spyrou said...

Καλές κι ευτυχισμένες γιορτές, με ότι επιθυμείς! :)))

maya said...

@δημοσθένη μου
η όλη της ιδέα είναι μεγάλη...

είμαι λίγο χαμένη με φίλους
και όχι πολύ μέσα στο νετ
μέρες τώρα

τι όμορφα που είναι να χάνεσαι με φίλους και ζεστασιά!
φιλιά πολλά και χρωματιστά
χχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ντίντι μου
τόπες και μόνη σου! μια χαρά θα τεμπέλιαζες ως μέτρια! αλλά τι βαρετά που θα ήταν...

τώρα πολύ καλύτερα θα ευχαριστηθείς όταν τα κλείσεις και γυρίσεις σπίτι.

σε φιλώ και γω πολύ
έλειπα σε όμορφα
είχα αφήσει την πόρτα μισάνοιχτη
ευχαριστώ για τα τσιγάρα :)
ναι ώρα για ποτά, τέρμα οι καφέδες
έχω πιεί σήμερα...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@άγγελε μου
ευχαριστώ που ήρθες ως εδώ με χαμόγελο κι ευχές. ό,τι σου κάνει κέφι, νάρθει εις τριπλούν!

πολύχρωμη γιορτινή καληνύχτα
χχχχχχχχχχχχχχχ

Αλεξάνδρα said...

Την σημερινή μέρα ξέρω πως θα την κάνουμε μια πανέμορφη αυριανή ανάμνηση γιατί είχε απ΄όλα: αγάπη, φιλία (που θα αντέξει μέσα στα χρόνια), χαμόγελα, χρώματα και προπαντός καλή καρδιά!

Το όμορφο κείμενό σου θα το σχολιάσω αύριο. Θέλω να κρατήσω αγκαλιά το νιώθω μου!

Σε ευχαριστώ φιλενάδα!!!!

φιλιά πολλά πολλά

Talisker said...

συγνωμη που διακοπτω τις φιλοφρονησεις σας...

μηπως θελετε να βαλω τις φωνες???

ε???
ε????????

Talisker said...

εγω ετσι -επειδη ξερεις-
λεω να μην σχολιασω τιποτα!

επισης μολις εβαλα ενα εκτυφλωτικο







λιλά!

γιάννης φιλιππίδης said...

εδώ είσαι λοιπόν μικρή μου ερυθρά ταξιαρχία του μπλόκινγκ....;
:)))

Talisker said...

ναι!

ψαχνω το δεντρο
να το κρεμασω αναποδα να δειτε το ταβανι!

mAuVe said...

έρχομαι να σε πάρω τέτοια γρμφμέρα που ξημερώνει

είσαι να πάμε μια βόλτα "κόντρα" ?

πρώτο τραγούδι με το που θα μπεις θα ναι αυτό!

λατρεμένο / παληό αλλά φορτωμένο θετική ενέργεια & υποσχέσεις

είσαι???

mAuVe said...

κι άλλο...

it's got 2 be "perfect" (λέμε τώρα!)

το μπι το μπι (ρεμέμπερ?)

και πού είσαι?
κατεβαίνοντας βάλε κανένα γρμφμελομακάρονο... για το δρόμο....

φιλιά με λαχτάρα μελομακάρονου

maya said...

@ταλιλασκερ
ααααααα! τ'αυτιά μου!
ακόμη φωνάζεις!!!?

έλα τώρα!!!
έχω σηκωθεί, βάλει πετρέλαιο, δει το φεγγάρι ακόμη ψηλά

και συ φόρεσες ΛΙΛΑ?!!!!!!!!!!!!!

έχε χάρη που θα σε βρω...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@αλεξάνδρα μου
σε μειλ συνεχίζω τις 'φιλοφρονήσεις' γιατί σε λίγο θα της κλείσει η φωνή απο τις ούρλες!!!!

καλημέρα πολύχρωμη
παραμονής γρμφ!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@νατασσάκι μου
πάρε με, πάρε με!!!
έχω να βρω τα υπόλοιπα δώρα που θέλουν τ'ανθρωπάκια μου - λάθος κατάλαβα τι ζήτησαν!!!

ουφ, μέρα κι αυτή.
πάμε, πάμε.
το τραγούδι με πήγε πίσω...
τα λόγια σου υπονοούν μια υπόσχεση
που τόσο περιμένω...?

τα μελομακάρονα έχουν υπομονή!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

άιντα!

maya said...

@τάλισκερμουυυυυ
δηλαδή τέτοιο πφφφφφφφ που ούτε θα διαβάσεις το κέιμενο...?

...?

μμμμμμμμμ
να το αλλάξω μπας και?

καλημέρα με ωραίο μαλλί
βαρετή μέρα
και ευτυχώς κανένα πλάνο για το βράδυ!!!

:)

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
εσείς? ρεβεγιον? ρεβεγιον?

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!!!!!!!!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Meropi said...

Καλημέρα Μάγια μου καλή,
Πέρασα για ευχές. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ να έχεις με χαρά και υγεία.

maya said...

@γλαρένια μου
ό,τι καλό να έρθει
στα χαμόγελα που μαγνητίζουν
την χαρά
γρμφχριστούγεννα και μη.
νάσαι πάντα καλά!!!
χχχχχχχχχ

maya said...

@μερόπη μου
είσαι πάντα χαμόγελο εδώ!
και συ νάχεις αγαπημένη παρέα
ομορφιά και γέλια
αυτές τις μέρες
όπως και τις άλλες
που ξεχνάμε να ευχόμαστε!

φιλιά πολύχρωμα
όχι μόνο κόκκινα-πράσινα!
χχχχχχχχχχχχχχχ

mania said...

Σεργιανίζω για ευχές και κάλαντα και σταμάτησα και στο σπίτι σου.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

maya said...

@μανία
καλώς την!
πάρε ένα μελομακάρονο!
και του χρόνου!

:)

Talisker said...

Μαγια
Σοβαρα τωρα,
χωρις πλακα..

πρεπει να ζεις εντονα καλες ή κακες στιγμες..τωρα..
τα κειμενα σου ειναι το ενα καλυτερο απο το αλλο

κι αυτο το τελευται το θελω σαν λινκ..
οταν μιλαω για την Μαγια να πατανε και να ρχονται εδω...

Ο φοβος ειναι φιλος μου
τον αγαπω γιατι με προστατευει
και τον ανταγωνιζομαι
γιατι θελω να τον νικω...

ως εκει που με παιρνει...

κυνικο?
οχι..!
-συμφιλιωμενο ..
με κατι που υπαρχει
απαραιτητα στη ζωη μας
οπως κι ο πονος..

Τον θελω μονο να ειναι στη σωστη δοση..
να μη μου παραμορφωνει τις αρθρωσεις και κεινες τις ερημες τις φαντασιωσεις...

Η Ελευθερια
είναι όνειρο..
την αποκτας μεσα στην απολυτη μοναχικοτητα και μετα απο την μοναξια


αλλα πρωτα πρεπει να
νικησεις ..τον Φοβο...

σε φιλω!

maya said...

@τάλισκερχωριςάκι μου

είναι πρωί χριστουγέννων.
χρόνια πολλά, καλύτερα, πολύχρωμα!

το περίμενα το σχόλιο σου.
όλες αυτές τις μέρες.
έχεις εναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο
να ζυγίζεις, να καταλαβαίνεις.
μέσα απο τριβή, δυσκολία,
μοναχικότητα όπως λες, και βαθιά σκέψη.

και πόνο, πόνο, πόνο...
ναι ζω έντονα
και όταν γράφω, βγαίνουν κατεβατά.
πολλά δεν φτάνουν πουθενά
γεμίζω σημειωματάρια με σκέψεις
αλλά λίγα φτάνουν εδώ.

τα άλλα να δεις...

λες, αγαπώ τον φόβο
γιατί με προστατεύει.
έχεις δίκιο.
παίρνει τον ρόλο της κρίσης.
του ζυγίσματος.

"να μη μου παραμορφωνει τις αρθρωσεις και κεινες τις ερημες τις φαντασιωσεις..."

νομίζω, ελπίζω δηλαδή, ο φόβος να μην σκοτώνει τουλάχιστον την φαντασία... εγώ δυστυχώς δεν τον γουστάρω τον φόβο. με χαλάει να του κάθομαι. θέλω να είμαι όσο μπορώ ελεύθερη απο αυτόν στην κρίση μου. να μη μου θολώνει το μυαλό στις αποφάσεις.

μα για να μπορέσεις να νοιώσεις ελεύθερος, πρέπει νάχεις φτάσει στην απόλυτη μοναξιά. να ξέρεις πως είσαι ΕΝΑΣ, ΜΟΝΟΣ. μόνο έτσι μπορείς να την διεκδικήσεις και ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους. αγαπητούς συνήθως.

όλα αγάπη θέλουν. πρώτ'απ'όλα για τον καημένο τον εαυτό μας. που τον παραμελούμε νομίζοντας πως έτσι είμαστε πιο καλοι. 'αλτρουιστες'. εγώ δεν πιστεύω στην θυσία. πιστεύω στις συνειδητές αποφάσεις που πρώτα κοιτάζουν εσένα, για να μπορείς με την σειρά σου να κοιτάξεις το καλό των άλλων.

σεντόνι απλώνω...
μεγάλη κουβέντα...
βαριά και δύσκολη αν έχεις μπει σε διαδικασία να καταλάβεις που είσαι.

και γω σε φιλώ πολύ και μου έδωσες μεγάλη χαρά που ήρθες πίσω εδώ σε αυτό το κείμενο.

καρασματς
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

Δεν μπορω να καταλαβω τι σας επιασε και τους δυο και μερες αιχμης υποχρεωσεων και δουλειας
αναρτησατε τοσο ομορφα και σοβαρα θεματα που θελουν χρονο ..
εγω λυπαμαι που δεν ημουν εδω...
αλλα οκ
εχουμε και αλλα μπροστα μας ..και χρονο να πουμε πολλα..

Ετοιμαζομαι να φυγω
θα τα πουμε το βραδυ..
φιλια και να περασεις καλα..

κι οπου βρεις τον φοβο...

-ΠΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ!

maya said...

@ταλισκερχωριςάκι μου
τι γλυκό που μου έμεινε...έχουμε χρόνο να πούμε πολλά. :) ναι.

όσο για τον φόβο, μην σε νοιάζει. σιγά μην τον αφήσουμε σε χλωρό κλαρί!!!

εγώ γύρισα, οκ, τέλειωσε κι αυτό. ουφ. σήμερα η χαρά μου είναι που δεν έχω τίποτα. μια όμορφη βραδιά χωρίς πρέπει. τ ε λ ε ι α .

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
μα πολλά λέμε!
εδώ θάμαι. και περιμένω να μπεις.
ο τσάρλυ φτιάχνει άλμπουμ με τις φωτό μου απο το χθεσινό ρεβεγιον...

Talisker said...

Πλακα κανεις!!!!!!:::))))

πειτε μου που θα παιξετε θα μπαινοβγαινω!!!

δεν εχω κι εγω τιποτα να κανω ..κι αυτο ειναι που θελω, δεν μ αρεσει να πηγαινω πουθενα παρα μονο στα οικογενειακα
θελω να ειμαι σπιτι μου να το χαιρομαι γιατι δεν δουλευω..να το στολιζω και να μην εχω τιποτα και κανενα προγραμμα..

..και ναι ναι
να ειναι Χριστουγεννα!!

Anonymous said...

Γειά σας καί πάλι,δυστυχώς δεν είχα τον χρόνο που ήθελα για να περάσω απο τον ιδεόκηπο σας.
Η αλήθεια είναι ότι έχασα λίγο τον μπούσουλα με ΑΥΤΟΝ και ΑΥΤΗ ευτυχώς όμως τα ξεδιάλυνα στο τέλος.Μου άρεσε ο τρόπος που εκφράσατε τα δύο αυτά συναισθύματα με σαφείνια αλλά δυνατότητα προσαρμογής στο ΕΓΩ του καθενός μας.Περιμένω με ανυπομονησία πότε θα γράψετε και γιά τη δύδιμη αδελφή της ΑΥΤΗΣ την ΑΓΑΠΗ.
Πραγματικά με ευχαριστεί πολύ και με ξεκουράζει όποτε σας συναντώ βγάζοντας με γιά λίγο από τον χωροχρόνο μου.Συνεχείστε να μας ταξιδεύετε στους μίτους της ζωής μήπως και ξεμπλέξουμε και εμείς καμιά στιγμή.
Ευχαριστώ και μια και ο χειμώνας φεύγει σιγά σιγά άντε και ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.

maya said...

@macdue
νομίζω πως αυτό το 'καλό καλοκαίρι' είναι η πιο ωραία ευχή που έχω λάβει αυτές τις μέρες!!! ευχαριστώ.

όσο για τον μίτο "Συνεχείστε να μας ταξιδεύετε στους μίτους της ζωής μήπως και ξεμπλέξουμε και εμείς καμιά στιγμή..."
αυτό δεν πασχίζουμε να κάνουμε, ο καθένας με ό,τι λίγα έχει? δεν ψάχνουμε όλοι εκφράσεις κατανόησης του πιο θαυμαστού γρίφου? άλλοι πιο απλά και στρωτά και άλλοι με πιο πολλή αγάπη?

σ'ευχαριστώ που ξαναήρθες
μου κάνει καλό.
χχχ