Sunday 16 December 2007

Πολύχρωμα σκονισμένα ράφια...

Μ’έπιασα πρωί-πρωί

Να ψάχνω τα πολύχρωμα ράφια μου

Σαν επιθεωρητής να σκαλίζω

Του ρακοσυλλέκτη την πολυετή εμπειρία.

Δεκέμβριος. ώρα

Για τον δύσκολο απολογισμό

Ανούσια πλεκτά λόγια που κάποτε

Αγκάλιαζαν εκτεθειμένους ώμους

Έκαναν τον κύκλο τους.

Προστασία μηδέν. Πέταμα.

Στην κούτα ΕΝΑ.

Μινιατούρες φιλίας στολίζουν

Το πρώτο ράφι. Να πιάνονται εύκολα.

Τις τσεκάρω: ανώφελες και ανιαρές.

Στην κούτα ΔΥΟ.

Βιβλία ασχήμιας σε πρώτη έκδοση,

Από αρρώστιες που πονούν και επικήδειους

Στοιχισμένα χρωματικά και αλφαβητικά.

Μέχρι και το ‘ταυ’ έχω. Ανταλλάζουμε?

Δεν θέλω να ξαναδιαβάσω ούτε τους τίτλους.

Στην κούτα ΤΡΙΑ.

Αχ κοίτα! Ένα μπουκάλι θαλασσινό κύμα.

Ανοίγω να μυρίσω την

αλμύρα…

εξατμίστηκε!

Μα από πότε τόχω εδώ?

…Ακόμη νοσταλγώ γαμότο.

Άστο. Πάμε παρακάτω.

Ένα μουσικό κουτί

ζωγραφισμένο

Στου έρωτα τα μήπως και τα δεν.

Πολύχρωμο. Σκονισμένο.

Αγαπημένο.

Έχουμε λίγο χρόνο? Το ανοίγω.

…θέλει κούρδισμα πάλι. Μέχρι τέλους.

Η μπαλαρίνα αρχίζει τις γνωστές στροφές.

Στο ίδιο σημείο. Ξανά και ξανά.

Στο ίδιο σημείο. Πώς δεν το

είδα πριν?

Δεν κοιτάζω τα καλούδια μέσα.

Αρκετά με τις ίδιες συγκινήσεις.

Φρέσκιες έννοιες

Ελευθερώνονται στον αέρα

Και με πληγώνουν σαν ποίημα.

Που δεν είναι πια. Το άκουσα…

Στην κούτα ΤΕΣΣΕΡΑ. πριν σπάσω.

Τι άλλο?

Τρία ποτήρια από τερρα κόττα.

Τα πινέλα μου μέσα.

Που ζωγράφισαν καημό,

χρωμάτισαν λαχτάρα,

Φώτισαν τους χτύπους.

Τα πινέλα μου. Ηχεία στα ρίγη.

Άστα εκεί. Να ανασαίνω.

Τι έγινε? Άρχισα τα σκόντα?

Κάθομαι πάνω από την κούτα ΠΕΝΤΕ.

Δεν είναι άδεια. Γεμίζει λυγμούς.

Δύσκολα θα μετακινηθεί, σκέφτομαι.

Ετοιμάζω την ετικέτα: «ΕΥΘΡΑΥΣΤΟ!»

Πλένω τα χέρια μου.

Ποτέ δεν μου άρεσε η σκόνη.

Ξεχάστηκα να θέλω ο μαλάκας!

Το πάνω ράφι γεμάτο χαρτιά.

Αιτήσεις προσκλήσεις απορρίψεις.

Αρχειοθέτηση αναμνήσεων.

«Δεν ξέρεις ποτέ».

…Ε, Τώρα κάτι έμαθα.

Δυό βόλτες όλες κι όλες

Και γεμίζει η κούτα ΕΞΙ.

Τρεις δίσκοι βινυλίου κολλημένοι στον τοίχο

Πίσω από των ονείρων τις ντάνες.

«τα υπονοούμενα» των Μυστικών Αισθήσεων,

«η φαντασία» της Σωτηρίας και

«τα ταξίδια» των Πληγωμένων Παιδιών.

Τόπιασα επιτέλους το υπερνοούμενο!

Στην κούτα ΕΦΤΑ. Σαν τα θαύματα.

Που άντεξαν, όμορφα.

Κουράστηκα πολύ.

Ξαλάφρωσα.

Ό,τι γελιέμαι πως μου χρειάζεται

Κυλάει με το αίμα μου

Προς και από την καρδιά μου διαδρομές

Εκεί που δεν φτάνουν τροχονόμοι τέλους.

Γκρεμίζω τα αφιλόξενα ράφια.

Μια τελική θύμηση αγνότητας.

Να μην τσούζει άλλο το βλέμμα.

Σωριάζομαι νικήτρια στο άδειο πάτωμα.

Ελα μαγικό μου χαμόγελο.

Οργασμός. Από μένα για μένα.

Προχωράμε, ψυχή μου?

*Οι φωτογραφίες είναι απο το flickr.com εκτός απο τα πινέλα που είναι τα δικά μου...τα θυμάστε απο το παιχνίδι?

**η μουσική που ακούγεται ήταν η έμπνευση μου γι'αυτές τις σκέψεις. Είναι ένα μαγικό πάντρεμα ιρλανδικών και αραβικών ήχων. Λέγεται Celtic Odyssey - From Dublin to Dakkar. Τραγουδάει Ο Cheb Mami. ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΔΥΝΑΤΑ. :)

95 comments:

Я верю в Сталина said...

Εγώ για φέτος απέχω από τους απολογισμούς. Δεν θέλω άλλους, ειδικά φέτος πήρα μπόλικους... Κοίτα σύμπτωση όμως... Ίδια θεματολογία, ίδια μάλλον απόφαση, διαφορετική προσέγγιση, στα ποστάκια μας... Καλημέρες από τη κρύα Σουηδία. Πάω για προπόνηση τα λέμε αργότερα :)

maya said...

καλημέρα δημοσθένη μου!
με μυρίστηκες? μπήκες την ώρα που έκανα ακόμη διορθώσεις!!!

διάβασα και το δικό σου ποστ.
συμφωνούμε. γιατί δεν είναι μπερδεμένα τα πράγματα. εγώ απλά προτιμώ να τα κοσκινίζω μες το κεφάλι μου ώστε όταν φτάσει η στιγμή που ζω, να μην τα κάνω πολύπλοκα.

απλά είναι.
1,2,3.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

Ποσο σωστα ολα..

στην αρχη θα σου ελεγα πως δεν πεταω ποτε βιβλια ..ποτε ..

οταν παω σε ενα σπιτι
δεν κοιταω ποτε τι εχει μεσα δεν με νοιαζει ολα αλλαζουν συμφωνα με τις μοδες και την οικονομικη ευμαρεια...

το ματι μου ομως παντα ψαχνει βιβλια...

απο κει

απο τα βιβλια

απο το ποσα , τα ποια και το που

μπορεις να καταλαβεις πολλα για τον αλλον

και παντα μπορω να ξεχωρισω τα βιβλια της βιτρινας ...
ναι υπαρχουν και τετοια ..

αυτα που ταιριαζουν με το μπορντο της κερασιας και του χαλιου..

εκει ξερω..λαθος σπιτι..

Να μου δωσεις το μουσικο κουτι..

μην το πεταξεις...

μην το σηκωσεις...

εμενα ν αρεσουν οι ταριχευμενες θυμισες και οι βαλσαμωμενες μουσικες

δικα μου κοματια ολα...


μην τα πετας και μην τα φασκιωνεις


αστα να σου θυμιζουν το πριν
να μην κανεις τα ιδια λαθη ...μετα...

κι αν θες τα σκονισμενα ραφια τα ριχνουμε μαζι....


καλημερα Μαγια μου!

maya said...

@τάλισκερ μουμου

το πιο άγριο πράγμα για μένα είναι το πέταμα. όποτε έχει χρειαστεί, το έχω κάνει με απίστευτη δυσκολία- πάντα βρίσκω δικαιολογίες για να κρατήσω αυτό, να περιμένω για το άλλο...

δεν μπορώ να σου πω οτι οι κούτες αυτές έχουν προορισμό τα σκουπίδια. μες το μυαλό μου προσπαθώ να τα τακτοποιήσω κάπως...λίγο πιο απόμερα, όχι το χάος των αμέτρητων επιπέδων που τόσο καιρό με στροβιλίζει...

τα βιβλία...
πριν 3 χρόνια έβγαλα πάρα πολλά για να δώσω, βιβλία που ποτέ δεν θα ξαναδιαβάσψ, που διαφωνώ, που δεν έχουν αξία πέραν του χαρτιού... είναι ακόμη σε μια γωνιά της αποθήκης. γιατί δεν μπορώ να τα πετάξω. και δεν μπορώ να τα προσφέρω πουθενά γιατί είναι ΄φτηνα΄.

το πρώτο που κοιτάζω και γω στα σπίτια είναι η βιβλιοθήκη. και βέβαια τα βιβλία-βιτρίνα. και ρατσιστικά κατατάσσω τους ιδιοκτήτες τους. απο τον τρόπο που φέρονται σ'αυτά. ειδικά όταν τα τοποθετούν στυλιστικά.

είναι πραγματικά σουρεάλ απολογισμός. και είμαι δειλή στο να αποχωριστώ κάθετι που μ'έχει σημαδέψει. ακόμη και αυτά που με σκίζουν. ακόμη.

πιο πολύ είναι ευσεβής πόθος... να βρω την δύναμη. μου μιλάω μπας και μ'ακούσω...

μα καλά, ούτε εγώ με ακούω?

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...
This comment has been removed by the author.
Unknown said...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΥΑ ΜΟΥΥΥΥ

ωραία ανάρτηση !!!

ο κ.Beckett θα συμφωνούσε απόλυτα!!!

γιατί δεν έβαλες και μια ανάλογη μουσική ???

α!!!! να επιτέλους ξανακούω το θεικό θέμα του gabriel yared !!!

αυτο βάλε πρώτο !!!


κούτες λοιπόν ....

εγώ θα τα μετρήσω σε κασέτες ... σαν τον Κραπ ...Παραμονή Χριστουγέννων ...

Πόσες λες να γεμίσω ?? κάτι μου λέει πως ίσα μια πλευρά θα γράψω ... για έναν σωστό απολογισμο χρειαζεται να εχεις ζησει πρωτα...



φιλιά πολλά

_Κυβέλη_

Don Psychote- Δ.Ψ said...

όταν σπας τον γυαλινο κόσμο σου, ελευθερώνεσαι, βγάζεις φτερά...άσε την σκόνη να πέφτει πίσω...

Roadartist said...

Καλημέρα! "Αρχειοθέτηση αναμνήσεων" Αλήθεια αρχειοθετούνται? Μπορεί κάποιος να τις βάλει όλες σε μια σειρά..και να τις κρατήσει στο αρχείο?.. Δεν ξερω.. ολο και κατι θα προκύπτει που θα κανει κατι να το αφήσεις απ'εξω. :))
Λατρευω τις βιβλιοθηκες! Δεν ξερω γιατι κατι με ελκυει..Ισως επρεπε να ειχα σπουδασει βιβλιοθηκαριος, δεν κανω πλακα, το εννοω! Θα ημουν μαλλον πιο ευτυχισμενη :)
Το πιο αγαπημενο μερος στο δωματιο μου ειναι η βιβλιοθηκη μου.. Απλα τη κοιτω (ενδομυχα μια την καμαρωνω και μια νιωθω οτι πρεπει να την 'γεμισω' αλλα τα οικονομικα μου δεν με αφηνουν.., απο την αλλη βεβαια δεν εχει πολυ χωρο ακομα κενο..χαχα) καταλλα σε οποιο σπιτι μπαινω με κεντριζει ΠΑΝΤΑ το σημειο αυτο.. ΦΙΛΙΑ ΧΧΧ

maya said...

@ dj κυβέλη μου

αυτή η μουσική ήταν που με ενέπνευσε. δεν θα μπορούσε να είναι άλλη. και του yared ανήκει στην σάλα χορού μου. δεν αλλάζει η σειρά.

το παράξενο αυτό κομμάτι σήμερα έχει γρήγορο τέμπο και είναι δυναμικό. με ταξιδεύει.

φιλιά πολλά!
είδες τις ταινίες σου όλες?
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ντον ψυχώτη
πίσω, λες? ΠΙΣΩ ΜΟΥ Σ'ΈΧΩ ΣΑΤΑΝΑΑΑΑ!
αυτή η ρημάδα η σκόνη...παντού πάει και κάθεται...

ελευθερία απο μένα την ίδια λοιπόν.
αν και, και σε τέτοιες αναζητήσεις, πάλι απελευθερωμένη νοιώθω. ποτέ δεν εγκλωβίστηκα.

καλημέρα :)
δεν είχα σκεφτεί ποτέ τον κόσμο μου γυάλινο. κι ας λέει ο ιψεν...

maya said...

@αρτιστάκι μου

συμφωνώ. δεν αρχειοθετούνται. αυτές οι αντίπαλες έννοιες με ιντριγκάρουν ωστόσο...
σιγά μην μπορούμε τόσο απλά να τακτοποιήσουμε το απέραντο...

όσο για τις βιβλιοθήκες και τα βιβλία, ναι. τι να προσθέσω ξανά? κάθε βιβλίο, εκτός απο το χάδι μου, θα με δεις πάντα να χώνω την μούρη μου ανάμεσα στις σελίδες να μυρίσω τα γράμματα στο χαρτί...

τα παλιά μου, τα καινούργια...
αυτό που ποτέ δεν θα νοιώσουμε στο διαδίκτυο...εκτός φαντασίας!

σε φιλώ πολύχρωμα
και γω βιβλιοπωλείο θάθελα να έχω αν δεν ήμουν ήδη αυτή που διάλεξα.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

γιάννης φιλιππίδης said...

έχω βρεθεί σε παρόμοια θέση με τη δική σου, εγώ που μ’ άρεσε να μαζεύω ό,τι μου θύμιζε κάτι, αλλά δεν είναι το ζήτημα όγκου, από κάποια στιγμή και μετά, μπαίνει και το ότι διαπιστώνεις πως ζεις μια χαρά και χωρίς μια σειρά από ατελείωτα κλαμπατσιμπαλάκια ζωής….

φιλι φιλι

Meropi said...

Καλό απόγευμα Μάγια μου,
ο κύριος λόγος που πέρασα σήμερα είναι να δω πώς πάει η Σοφία σας.
Η τωρινή ανάρτηση σου μου θύμισε την τελευταία μετακόμιση μου. Αναμνήσεις δεκάδων ετών στριμώχτηκαν σε κούτες και οι περισσότερες κατέληξαν στην αποθήκη. Δυστυχώς στα σημερινά σπίτια δεν έχουν μείνει και πολλοί χώροι για αναμνήσεις..

Tradescadia said...

Μου χάθηκαν τα λόγια...Είχα πολύ καιρό να διαβάσω τόσο "γεμάτο" κείμενο. Ίσως το καλύτερό σου. Απλά μοναδικό...

Unknown said...

μου άρεσε το dj!!!!!!!

ακόμα γελάω !!!

ε άμα αυτή σε ενέπνευσε δεν μιλάω εγώ!!!!

και βέβαια τις είδα όλες!!!

τέλεια πέρασα χθες βράδυ !! μόνο που δεν κατάφερα να δω το τέλος απο το oldboy γιατι ηταν πολυ αργα, γύρισαν οι γονείς μου και αναγκαστηκα να το κλεισω ... σημερα δεν το ειδα παλι το τέλος γιατι δεν τους αρεσουν οι κορεατικες... δεν εχουν γουστο παιδι μου !!

οποτε αυριο πρωι....

αλλα όλα αυτα δεν ήταν τίποτα μπροστα στο σημερινο... εκνευρίστηκα με το Πρόγραμμα του Τρίτου που για το χαζομαραθώνιο τους έχασα την αγαπημένη μου εκπομπή....

εσύ πέρασες όμορφα με τις επισκέψεις?


μάκια πολλά πολλά

_Κυβέλη_

maya said...

@γιάννη μου
αυτά τα κλαπατσιμπαλάκια...αχ!
τι κρατάμε, τι συλλογή... και γω αυτό θέλω να νοιώσω: απελευθέρωση απο δήθεν σημαντικές σταγόνες αναμνήσεων. μα ό,τι μας χρειάζεται, ξέρει η ψυχή να το κρατήσει. ξέρει. δεν χρειάζεται να το βλέπει για να συντηρηθεί κάτι δυνατό.

και είναι πολλά τα χρόνια! αν είναι πολλά και τα κλαπατσιμπαλάκια σημαίνει οτι βρε αδερφέ: δεν τα περνάμε κι άσχημα τελικά στο βάθος χρόνου!

πολύχρωμη καλησπέρα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.μου άρεσε η έκφραση σου για τον καθρέφτη, στης κυβέλης το κουκλόσπιτο. οτι όσο καθαρά και να σε δεις, παραμένει μια εικόνα σου ανάποδα... :)

υγ2. και στην τελική, δεν τελειώσαμε κιόλας! έχουμε μέλλον!

κι άλλα σματς πεθυμιάς
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@μερόπη μου
τι αυθόρμητα με συγκίνησες που επέστρεψες απο ενδιαφέρον.

για την σοφία θα σου πω δυο λόγια στο δικό της ποστ απο κάτω.

για τα κλαπατσιμπαλάκια που λέει κι ο γιάννης, τι τρυφερά που το είπες :
"Δυστυχώς στα σημερινά σπίτια δεν έχουν μείνει και πολλοί χώροι για αναμνήσεις.."

νάσαι καλά μερόπη μου, μου βγάζεις πολύ καλά συναισθήματα μέσω καλωδίων :)

πολύχρωμη καληνύχτα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@tradescadia μου

πάντως είναι το πιο μπερδεμένο μου!!! ο νους μου τελευταία παίζει παράξενα παιχνίδια σε πολλά επίπεδα... δεν μπορώ να κρατήσω μια πλευρά της πραγματικότητας. πιάνομαι απο δω, πάω αλλού, και ξανάρχομαι.
αυτό έχει βγει εδώ.

επειδή το είπες, θα ήθελα πραγματικά να διαβάσεις το παρα-πάρακάτω ποστ το the great ballroom of my dreams. αν κάτι είμαι εγώ, αν ποτέ μπορεί κανείς να αποτυπώσει μια έστω φλούδα της ψυχής του, εγώ το έκανα εκεί. τόσο πολύ που μετά απο κείνο το ποστ, πραγματικά σκέφτηκα να το κλείσω το blog. δεν μπορούσα να φανταστώ να πω κάτι άλλο...

σε φιλώπολύπολύ
παλιά μου φίλη
πάντα χαρά μου

πολύχρωμη καληνύχτα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κυβέλη μου

είσαι απίθανη! τι να λέμε τώρα!

πολλά φιλιά γλυκό μου κορίτσι.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Tali said...

"πολυχρωμη καληνυχτα!!"

πφφφφφ::)

maya said...

@πφφφφφφφφφφφφ

μμμμμμ...ωραίο επίπεδο!
να σε χαιρόμαστε...

μην μου ξαναζητήσεις πινέλο! τάχω κρεμάσει στο γρμφδέντρο μου μαζί με τις ευχές μου να μεγαλώσεις επιτέλους!
είσαι τόσο παιδί... τς τς τς

ΜΟΝΟΤΟΝΗ καλημέρα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.άκου να μάθω εγώ...! χα!

Anonymous said...

ωρα 1.20 στο bar με ενα ποτηρι και ενα τσιγαρο που ολο το κοβω.
Σας γνωρισα πριν μια βδομάδα
[βρήκα τους τόνους] γιατί ένα firewall δεν μου επέτρεπε να
να βεθούμε.
Σας ευχαρειστώ γιά τις κλειστές πόρτες
και τους άγνωστους δρόμους του μυαλού και της ψυχής που πολλοί δεν κοιτάξαμε
και τώρα τα βλέπω μέσα από τα μεστά γραπτά σας και εύχομαι τα πολύχρωμα
κουτιά σας να μεταμορφωθούν σε ζεστές
μεγάλες αγκαλιές
Συνεχείστε να χρωματίζετε τα βράδια μας τα ξενύχτικα με την γραφή σας γιά να γίνονται ακόμα πιό όμορφα.
Καλές γιορτές σε εσάς και στους συνοδοιπορούς σας .

Σπύρος said...

Αρχειοθετήσεις παντως τύπου...αναμνήσεων σκέψεων και γνώσεων..η καλύτερη δουλεια μέσο εσωτερικής ευχαρίστησης..:)


ΚΑΛΗΜΕΡΑ...λυπαμαι που δεν μπόρεσαμε να βρεθούμε αλλα στην επόμενη θα γίνει σίγουρα !!!

αν ακούς said...

πετάω πολυ δυσκολα, είναι σα να ξεκολλάω απο πάνω μου ένα κομμάτι μου και να το ρίχνω στα σκούπιδια, γι'αυτό και όσα χρειάζεται να φύγουν απο το πρώτο πλάνο μπαινουν σε κούτες και αποθηκεύονται για να μπορω όταν και αν θελήσω να το ξαναδω και να ξαναγυρίσω πισω.

οι κουτες δεν είναι κακό. είναι όπως όταν βάζεις κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού σου.

καλημέρα.

maya said...

@macdue
καλώς ήρθες!
με συγκίνησαν τα λόγια σου και πιο πολύ μια αίσθηση αισιοδοξίας που τόσο ανάγκη την έχουμε.

μακάρι άγρυπνοι να ρουφάμε τις ομορφιές που σε σταγόνες μας στάζουν. γι'αυτό δεν παλεύουμε όλοι?

κρατάω την ευχή σου ζεστά.

πολύχρωμη καλημέρα πια
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.γουστάρω να ταξιδεύουν οι σκέψεις μου με ποτά και ξενύχτια...
ευχαριστώ :)

maya said...

@lockheart μου
στο παρατσάκ! τι να πεις! :)
ναι η επόμενη χωρίς καθυστερήσεις στο καρουζέλ εύχομαι!!! ζήλεψα.

επίπονη δουλειά αλλά απαραίτητη κάθε τόσο που πλημμυρίζουμε. δεν είναι πάντα καλή η αναπνοή...

σε φιλώ πολύ
καλή μας εβδομάδα
χχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@λεωνίδα μου
υπάρχει μια νοσταλγική μυρωδιά στην υγρασία κλειστών κουτιών. μια έκπληξη παλιάς ανακάλυψης σε αποθηκευμένες θύμησες...

ούτε γω μπορώ να αφαιρέσω κομμάτι της ζωής μου, για τίποτα δεν μπορώ να μετανιώσω μέχρι τα σκουπίδια.

απλά κάποιες στιγμές ο ήχος απο τα 'κλαπατσιμπαλάκια' που λέει κι ο γιάννης μου, γίνεται ανάξια εκκωφαντικός. τότε ξέρεις οτι πρέπει να τακτοποιήσεις.

φιλιά δευτεριάτικα
γκρίζα μέρα, αλλά έμπνευση γεμάτη!
χχχχχχχχχχ

Dee Dee said...

Πριν φυγω για την κρυα Τσεχια καποτε ειχα κουτες γεματες αναμνησεις και λογιων λογιων "θυσαυρους". Ριζωνα σε αντικειμενα, προσωπα και τοπους και ποτε δεν πιστευα οτι θα αντεξω μακρυα μονη μου...και σε μια χωρα διχως θαλασσα. Περασαν 7 χρονια ομως και απο τοτε που γυρισα Ελλαδα τα παταρια μου μενουν αδεια. Αναμνησεις ανοδιοργανωτες ατοφιες σε κρυψωνες του μυαλου. Καμια ασφαλεια οτι δεν θα χαθουν.......περισσοτερη πιστη ομως στο τι αξιζουν και οσα αξιζουν ....ειναι παντα εδω. Μονο τις ανασες απο τους τοιχους δεν μπορω να πεταξω αλλα τους βαφω συχνα. Κι οταν σταζει το παρελθον απο το ταβανι βαζω κουβα να μη μου λερωσει το καινουριο πατωμα. Γιατι οσα εγιναν εγιναν, οσοι αγαπησα δεν χωρανε σε κουτια , αν και δεν αγαπησα πολλους οπως νομιζα. Και ο δικος μου χαρακτηρας θελει βοηθεια για να βαδισει μπροστα, μονο μετα απο ενα ζεστο αποστειρωτικο μπανιο προχωραει...μονο στον κλιβανο δεν μπαινω :).

Αν Μαγια μου ειναι εσωτερικη αναγκη αυτη η "μετακομιση" σου, ευχομαι να εχεις χρονο να την κανεις και να το ευχαριστηθεις!!!

Κι απο οσα εχουμε βαλει στην βιτρινα της ζωης μας πολλα ειναι για να ξεγελανε ακομα κι εμας. Τα βιβλια στα ραφια σπιτιων δεν μου λενε πολλα, τα ματια του ανθρωπου που τα διαβασε μου δηλωνουν τι εχει καταλαβει απο αυτα και απο τη ζωη. Αν ηταν τοσο ευκολο θα με εκτιμουσε ολος ο κοσμος...εχω και ωραια λακακια :) (αν και με τα χρονια νιωθω να χανονται, απορω που τα προσεξε η Νατασσα!!). Οταν παω σε ενα σπιτι το πρωτο που κανω ειναι να αποθηκευσω τις μυρωδιες, αν ταιριαξουν πανω μου τα αρωματα και τα ματια του οικοδεσποτη εχει κατωχυρωσει μια μαξιλαρα γυρω απο το τζακι της καρδιας μου :)

Καλημερα...!!!!

xxx
καφε και τσιγαρα ;)

Unknown said...

Καλημέεεεεερα!!!!

ε λοιπόν -δεν θα το πιστέψεις- άρχισε να μου αρέσει αυτό το τραγούδι που ακούγεται !!!!!!

άμα αυριο αρχίσω να το ψάχνω κιόλας μην ξαφνιαστείτε!!!


μα είμαι εντελώς τρελή...

πρώτα έτρεχα να δω απο που κλεινει και τώρα το ακούω και χαίρομαι !!!


μάκια πολλά μαγια μου

_Κυβέλη_

maya said...

ντίντι μου
είναι ποίηση αυτό. το διάβασα τρεις φορές και σου στέλνω μια αγκαλιά πραγματική.

copy/paste για να το δω πάλι:
"τα παταρια μου μενουν αδεια. Αναμνησεις ανοδιοργανωτες ατοφιες σε κρυψωνες του μυαλου. Καμια ασφαλεια οτι δεν θα χαθουν.......περισσοτερη πιστη ομως στο τι αξιζουν και οσα αξιζουν ....ειναι παντα εδω. Μονο τις ανασες απο τους τοιχους δεν μπορω να πεταξω αλλα τους βαφω συχνα. Κι οταν σταζει το παρελθον απο το ταβανι βαζω κουβα να μη μου λερωσει το καινουριο πατωμα. Γιατι οσα εγιναν εγιναν, οσοι αγαπησα δεν χωρανε σε κουτια , αν και δεν αγαπησα πολλους οπως νομιζα."

είναι όλο υπέροχο. είναι απο τα πιο όμορφα πράγματα που έχεις γράψει. σ'ευχαριστώ που βρήκες τον χρόνο να μου αφήσεις εδώ τέτοιο λουλούδι.

φιλιά σκαστά στα λακάκια σου
με άγγιξες.
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κυβέλη μου
πάλι έκανες την έκπληξη!

χαίρομαι τριπλά γιατί είσαι η πρώτη που έπιασε την δύναμη που έχει αυτό το κομμάτι! το ξέρω οτι είναι αλλόκοτο αλλά αν αφεθείς στο άκουσμα και ταξιδέψεις, είναι ζωντανό πολύ.

πολύχρωμα φιλιά
μούδωσες μεγάλη χαρά
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

γιάννης φιλιππίδης said...

πού είσαι πουλάκι μου; ακόμα δουλεύεις, ή απελπίστηκες με το ολοστρόγγυλο γρμφ κι αποφάσισες να βγεις καμιά βολτίτσα έξω να ξεδώσεις…;

φιλι φιλι

drunk tank said...

παλιά μάζευα οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος νους.
μικρά αντικείμενα, συχνά δίχως την παραμικρή αξία, ενθύμια πρότερων βίων ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο.
έπειτα ερχόταν μετακομίσεις, τα περισσότερα τα κουβαλούσα πάντοτε μαζί μου, τα κουτάκια και οι κούτες πληθαίνανε.
τελευταίως αποφάσισα να τα ξεσκαρτάρω, να πετάξω αρκετά. είδα ότι κουβαλούσαν πάνω τους μνήμες θολές και συγκεκχυμένες. αυτά που υποτίθεται ότι τα κρατούσα για ενδυνάμωση της μνήμης...

(ίσως να έφυγα λιγάκι από το θέμα μας...)

πάντως τα βιβλία είναι άλλη ιστορία. και ποτέ μου δεν μπόρεσα (ή μήπως τόλμησα) να πετάξω βιβλίο. κι ας στοιβάζονται στα πατώματα πλέον και στα πατάρια...

για τα υπόλοιπα...τα είπε τόσο όμορφα η Dee2 μας που ό,τι και να πω περιττό...

καλό σου βράδυ μάγια μας

Talisker said...

οεοοο

μπηκα να πω πως αυριο ειμαι φουλ ταιμ μεχρι τη μια και τεταρτο..να με αφησεις πρωινη καλημερα να παει η μερα μου καλα και... με κανεις μουτρα μετα!!οΚ???


οσο για την Dee..εγω το ηξερα , το ειχα δει και το ειχα πει..οτι γραφει καλα οοοταν θελει...αλλα την βαραινουν οι παγιετες των Αμπα!!

Μεσα της ομως εινα ενα διαμαντακι..


-κριστμας Ταλισκερ ..γκουντνάιτ!

maya said...

@γιάννη μου
το γρμφστεφάνι καλά πάει.
θα σου στείλω φωτό άυριο όταν αρχίσω να είμαι ικανοποιημένη.

αλλά σταμάτησα και είχα την αμέτρητη χαρά να δω το απόγευμα - που μας πήγε ως τώρα! - έναν απο τους ελάχιστους , μάλλον τον πιο παλιό παιδικό μου φίλο, μιας και μείναμε ένας λιγότερο (στενάχωρη ιστορία άλλη αυτή...)

τέλος πάντων, πέρασα απίθανα. πόσο καιρό είχα να τον δω...χάσαμε την ώρα, χαθήκαμε στην ίδια γλώσσα. ξέρεις, που ο άλλος σε ξέρει τόσο, που πολλά δεν χρειάζεται να τα εξηγείς...

αχ ωραία ήταν!
νάμαι αλλά κουκουλωθήκατε με τα παπλώματα? σας έχασα?

φιλιά πολλά
με λίγο ζάλη απο γλυκό ποτό...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κωνσταντίνε μου
καλώς τον!
τόσο σπάνια σε ακούμε που κάνουμε όλοι χαρές όταν εμφανίζεσαι!

δεν ξέφυγες απο το θέμα... είναι μεγάλο δίλλημ αυτό. το κατά πόσο τα πράγμτα κρατ΄με τις αναμνήσεις ή θάπρεπε ν'αφήνουμε το μυαλό να κρατάει μόνο του ό,τι τελικά πραγματικά χρειάζεται...

να βλέπεις? με τα βιβλία είναι άλλο πράγμα. περίεργη σχέση εξάρτησης και σεβασμού. και γω ποτέ δεν κατάφερα να πετάξω βιβλίο...

πολύχρωμη καληνύχτα
χάρηκα που πέρασες!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κριστμας τάλισκερ γκουντναιτ

θα το σκεφτώ και θα σε αφήσω να βράσεις ως το πρωί... σαν την γαρίδα στο κρασί να δεις εσύ.

άκου να σου πάει καλά η μέρα! εμένα όλη μέρα σήμερα? σκέφτηκες τι τράβηξα? πού ήσουν? τι λέγατε χτες? γιατί έχεις φραγή εισερχόμενων απο μάγια? γιατί θύμωσε ο λαγός? τι θα κάνει τώρα η αλίκη? γιατί σταμάτησε το χιόνι?

...?

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

mAuVe said...

λατρεμένο μου (το ουδέτερο δικαιολογείται γιατί ακολουθεί η λέξη "πλάσμα" και ουχί "κατάπλασμα")

είσαι "πλάσμα"...

ξέρεις να "πλάθεις":

λέξεις

εικόνες

συναισθήματα

στεφάνια (χωρίς περαιτέρω σχόλιο)

ιστορίες

φιλίες

πόσο πολύ θαυμάζω το ποτάμι που τρέχει κάτω από το κομψό σου χέρι... ένα τσακ θέλεις ...

ήρθα για τελευταία καληνύχτα από σένα... γιατί αισθάνομαι πως όλοι μου λείπετε... είστε ένα κομμάτι της ζωής μου (πόσο χαίρομαι όταν το συνειδητοποιώ)... κι όταν δεν σας γράφω σχεδόν στεναχωριέμαι...

σου γράψα και σε μένα & καθώς (απλά κι τόσο μηχανικά (έτσι νόμιζα) σου έγραφα) μου έφτιαξαν απίστευτα τα "πεσμένα" μου κέφια και λέω ρε γαμώτη δεν είναι τυχαίο αυτό.. δεν μπορεί... όσο έγραφα τόσο σου χαμογελούσα... και μην την ακούς την dee dee έχει 10 φορές πιο έντονα λακάκια από τα δικά μου... αλλά βρε καλό μου νόμιζα πως θα ξεχείλωναν τα μάγουλα απ' τις χαρές μας...

όσο για τη μουσική: φιρστ θινγκ ιν δε μορνινγκ την "απαιτώ" να βρεθεί στο μέιλ μου... βββζζζζντουγκ & στείλτη μου σε ικετεύω... την ΛΑΤΡΕΨΑ σου λέω!!!!

αφήνω κι εδώ γκλου βάιν γιατί μας ταιριάζει & γιατί γουστάρουμε & γιατί.... έτσι

πάω για ύπνο με απόσταση μισής ώρας του δικού σου ξύπνιου....

φιλιά αμέτρητα με άρωμα πορτοκάλι

κανελοσμάτς

γαρυφαλλοσμάτς

γλουβαϊνσματς

σματς σκέτο

ε... φτάνει... πρέπει και να κοιμηθώ λέμε!!!!!

maya said...

νατασσάκι μου!
πόσο σ'έχω πεθυμήσει δε λέγεται.
σούστειλ ήδη το άσμα που τρελαίνομαι και πολύ χαίρομαι που ένοιωσες και συ. πολύ όμως!
άκου το δυνατά.

είναι ένα παράξενο πράγμα τελευταία. μετά απο μια μαυρίλα χειμωνιάτικη, κάπως πάλι είπα 'δεν πάει έτσι!' αυτό ξαναφαίνεται λίγο και στο γράψιμο.
άνισος αγώνας ο χειμώνας γαμότο...

τι καλά που πέρασες!
τι έκανες μέχρι τις 6:30? ζηλέυω!!!

ναι μη λες για στεφάνια, μη λες. βρήκα τον μπελά μου!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
έρχομαι κι απο σένα.
αγκαλιά και φιλί στα λακάκια σου.

Dee Dee said...

Θα με βρισεις αλλα εγω ακομα δεν ειχα ακουσει το τραγουδι :) Το πρωι περναω με κλειστο ηχο απο ολους........ειπα να το ακουσω σημερα.....το ακουω τωρα......καλο ειναι.....χορος της βροχης δεν ειναι......μηπως ειναι ξορκι κατα των γρμφχριστουγεννων;;;;


Το καλοκαιρι στη Σκοπελο ηταν μια μπαντα που επαιζε τετοια μουσικη και τους αποκαλουσα Μοικανους, παρακαλουσα τον Δ να περασουμε να τους ακουσουμε, καθε βραδυ. Το cd τους το πουλουσαν 25 € (!!!) και το μαθαμε τελευταιες μερες που ειχαμε ξοδευτει σε δωρα.

Χαιρομαι που σας αρεσε το σχολιο μου, κι εγω νιωθω μερικες φορες να εκφραζομαι σωστοτερα. Σπανια μου συμβαινει ομως ;)

Καλημεραααα

xxx καφε και τσιγαρα!

maya said...

@ντίντι μου
καλημέρα! επιτέλους κάποιος ξύπνησε!!! απο αύριο θαπερνάω με την ντουντούκα αντι για καφέ απ'όλους!!! ούτε η τάλισκερ που συνήθως πρωινεύει μαζί μου!!!

όχι δεν έχει σχέση με ινδιάνους. το rain dance είναι άλλη μουσική που λατρεύω. εδώ έχει κάνει μία μίξη ήχων κέλτικων με αραβικά. το βρίσκω genial (σόρι για το γαλλικό, αυτό μου βγαίνει γι'αυτό που νοιώθω!)

ναι. εύγε εύγε για το χθεσινό. σε καταχάρηκα. €25 μου φαίνεται κομματάκι πολύ για μπάντα 'του δρόμου'. καλά κάνατε και δεν το πήρατε. σόρι κιόλας!


πρωινή καλημέρα με μια τζούρα τσιγάρο που μου άφησες. νάσαι καλά!

να τις ακούς τις μουσικές, τουλάχιστον στην πρώτη ανάγνωση. όσοι διαλέγουν μουσική στα ποστ, την συνδυάζουν για να βγάζει κάτι παραπάνω.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
άιντε. τραβάχο όλοι!

katerina.. said...

καλημερες..με προσπαθειες για λιγοτερα τσιγαρα,δυστιχως..ειμαι εδω,παλι και χαιρομαι γι αυτο..

maya said...

@κατερινάκι μου
καλό κουράγιο, πραγματικά! εγώ δεν τόχω δαμάσει...
και γω χαμογελάω που σε βρήκα παρέα!

καλημέεεεερα!
χχχχχχχχχχχχχ

Dee Dee said...

Παω να φαω τραχανα....να φερω οταν γυρισω ;;; :)

Καλο μεσημερακι, λουφαρω πιο νωρις απο οτι πρεπει....σσσσσσσσσσ τσιμουδια ε;

Unknown said...

Καλησπέρα μάγια μου !!! ναι μου αρέσει τελικά !!! αφού το ακούω ευχάριστα και στην κατάσταση που ειμαι τώρα..... !!!!!!

αλλά ναι έχω καταλάβει την διαθεση με την οποία εκανες την αναρτηση σου !!!

ετοιμάζω κι εγώ τα κουτιά μου σιγά σιγά...
κοντεύουν οι μέρες....


υγ : α!! σκεφτόμουν να σου κλέψω τα πινέλα σου για τις αναγκες του καινούριου μου slide αλλά επειδη βρήκα ένα με παλέτα δεν σου τα πείραξα!!! χιχιχι

πέρνα να το δεις

μάκια πολλά πολλά

_Κυβέλη_

Αλεξάνδρα said...

Σου έφερα τους στίχους που μπήκαν στο μυαλό μου διαβάζοντας το όμορφο πακετάρισμα αναμνήσεών σου:

Παίξε βραχνή μου φυσαρμόνικα
γι' αυτούς που 'ρθαν απόψε εδώ πέρα
ποιος ξέρει τι θα φέρει το πρωί
φίλοι και φίλες καλησπέρα

Παίξε βραχνή μου φυσαρμόνικα
ποιος ξέρει τώρα πια αν με θυμάται
παίξε για την αγάπη μου
που μ' άλλονε κοιμάται

Παίξε βραχνή μου φυσαρμόνικα
παίξε μου την Παλόμα
μη φύγετε κι ας είναι αργά
ας πιούμε κάτι ακόμα
παίξε γι' αυτούς που ήρθανε
η νύχτα κρατάει ακόμα...

Και βέβαια προχωράμε στα καλύτερα, στα ομορφότερα, στα πιο αγαπημένα...

Φιλιά γλυκιά μου
φιλενάδα

maya said...

@ντίντι...? μου...?
πού είναι τραχανάς?
ο-ε-ο?

εσείς κει πάνω είναι που τον κάνετε με βούτυρο? εγώ τον τρώω κι έτσι αλλά εδώ μου τον φτιάχνουν just like kalamata! με λάδι και φέτα μέσα...

όπως και νάναι! ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ?
όλο λόγια είσαι και όλο τι φοράς για το δελτίο κοιτάς!
πεινάω λέμε!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κυβέλη μου
το είδα αυτό που έφτιαξες! μπράβο σου! και τι υπομονή...

αχ μπράβο που το συμπάθησες γιατί τελευταία όπου πήγαινες γκρρρρρρίνιαζες για τις μουσικές - σε παρακολουθώ!!!! χα!

:))))))))

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.πάρα πολλά κλασσικά κομμάτια είναι πάνω απο 10 λεπτά πάντως...

maya said...

@αχλεξάνδρα μουυυυυυυυυ!
she's back! she's back!

ναι στίχους! που διαβάζω και ψάχνω να σε βρω μες το κεφάλι μου!

καρασμάτς και καρασμούτς!
ποιός το λέει? δεν το ξέρω νομίζω?
χαμογελάω γιατί σε ακούω όταν λες:
"Και βέβαια προχωράμε στα καλύτερα, στα ομορφότερα, στα πιο αγαπημένα..."

φιλενάδα μου γλυκιά
πανέμορφη νύχτα νάχεις
ξεκούραστη και χαμογελαστή
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

ΔΕΝ ξερω αν με θυμασε μικρη πολυχρωμη παλετα..

ειχα παει να ταίσω τις ταραντούλες μου..και έλειπα για ώρες ..μμ μερες ?εχω μια συγχιση πια..

μολις προσγειώθηκα στο cocomat μου και είπα να ξεμυτησω στα καλντεριμια...

να κοιμασαι?
να εισαι θυμωμενη?
να κρεμασες αναποδα το δεντρο?
να κρεμαστηκες πανω του??

θες να με βοηθησεις δινοντας μου την κουκιδα σου???

σημερα ελπιζω γιατι θα αρχισω να εχω βυθίσεις απο το στερητικ'ο?????

Unknown said...

Καλά ασε μαγια μου, μου βγήκαν τα μάτια για να το φτιάξω!!!!!

αλλά είναι μαγεία να φτιάχνεις ένα τέτοιο slide γιατί ανακαλύπτεις λέξη λέξη ένα σωρό πραγματα που με μια και δυο αναγνώσεις δεν τα προσέχεις.

Κατέληξα λοιπόν στην μουσική του Οδυσσέα~!!!!

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΕΝ ΓΕΝΕΙ .....

ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ!!!!!!!

στη στέλλα αναφέρεσαι ε?????

εμ βεβαια που αλλού???!!!!

συγγνώμη που σας έθιξα το θέμα περί "μαγκιάς" αλλα ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΑΣ!!!! το σιχαίνομαι αυτό το τραγούδι .
Δεν μετανοώ για ότι είπα!!!!
χεχε !

(ευτυχώς που έβαλε ενα θεικό τωρα η στέλλα , δεν της λέω πόσο μου άρεσε γιατί ειναι ικανή να πάει να το αλλάξει πάλι σαν την προηγούμενη φορά!!!!)


καληνυχτούλα!!!

_Κυβέλη_

maya said...

@τάλισκερ είπατε?
λυπάμαι.
δεν μου θυμίζει κάτι...

είχα μια φίλη τέτοια αλλά ΠΑΕΙ ΚΑΙΡΟΣ!!!! τι καλημέρες της έστελνα (κι εν μέσω μούτρων) να πάει "καλά η μέρα της", τι περίμενα, τι να λέμε τώρα...

ΤΙ ΝΑ ΛΜΕ ΤΩΡΑ!

ήρθε μια μέρα το κριστμας σπίριτ κι την άρχισε τις σβούρες. ε, the rest is history!

άμα το πετύχω σε καμιά γωνία, θα του πω δυό λογάκια...

σας εύχομαι καλές γιορτές!

maya said...

@κυβέλη μου
είναι πολλή δουλειά και φαίνεται. και συμφωνώ οτι με αυτόν τον τρόπο εμβαθύνει κανείς στην κάθε έννοια, την κάθε λέξη, τις βλέπει αλλοιώς.
σαν μια πολλή δυνατή άσκηση. πάντως το αποτέλεσμα σε δικαιώνει! είναι πολύ ωραίο το slideshow.

...αχ βρε κυβέλη μου...αυτή σου η αποστροφή απο το τραγούδι της ευσταθίας και του πλιάτσικα είναι πολύ γλυκιά και νεανική.

φτάνει μια στιγμή, μετά απο πολλές πληγές που κάποιοι μπορούν ακόμη να προχωρούν με τον θώρακα ολάνοιχτο. και κάποιοι άλλοι, που τρέχουν να κρυφτούν στην σιγουριά του 'άσε καλύτερα'.

οι μεν κοιτούν την μαγεία της πτήσης, οι δε σκοτοδίνη της πτώσης μετά.

είναι πολύ όμορφο να σου την δίνει ένα τέτοιο τραγούδι, να μην το καταλαβαίνεις, να σε θυμώνει.

έχεις ακόμη αγνή καθαρή ελπίδα για τις έννοιες. καλά κάνεις και καθόλου δεν θέλω να συμφωνήσεις μαζί μου. σε χαίρομαι να θυμώνεις.

σε φιλώ πολύ
καλή μέρα νάχουμε
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

Μαζεψου !

..μην παρω το σπιριτ,
..μην παρω και σενα και σας σβουρηξω κατω!

oλα μαζι...

αιντες κι εχω κουπι και σημερα..!

κ/μερα!

-The history it's me@!!

maya said...

"ιστορίιιιιια μου,
αμαρτίιιιιια μου..."

τι μου θύμισες τώρα...

μια σβούρα την κάνω κι ας μην μ'αρέσει! για να σε δω!

κουπί ε? για κούπα, για κούπα, να δούμε τι θα γίνει. και βγάλε αμέσως το γρμφστεφάνι! δεν είναι καπέλο και δεν τόχω τελειώσει ακόμη!
α μα πια!

...έφυγες?
καλημέεεεεεερα!

mAuVe said...

είχα πολύ καιρό να "λιώσω" ένα τραγούδι

μια χαρά τα κατάφερες.... και πόσο μου αρέσει να συνδέω ήχους με πρόσωπα.. θυμάμαι τότε στον Μάλαμα είχα σηκώσει το ποτήρι όταν έπαιζε τα "ξωτικά" και τους είπα να πιούμε για τη maya μας είναι το "δικό της" αυτό....

άντε τώρα να εξηγήσω στον dj ποιο τραγούδι θέλω να μου βάλει!!!! χθες πάντως στο γραφείο έβαζα το μπλογκ σου & refresh (all the time), αλλιώς δε γιατρευόμουν!!! αυτό που με συνέπεια μου έστειλες βρισκόταν βλέπεις στο laptop στο σπίτι ;-)))

σ'ευχαριστώ για το mail & για το ότι μπαίνεις σε σκοτεινά, ανήλια σημεία της ψυχής μου & τα φωτίζεις σαν ένα λαμπερό ζευγάρι μάτια που αντικρύζουν τις ομορφότερες εικόνες τους.....

τραβάχο(υ) συνέχεια τώρα... εμπρός

σουίτ σματςςςςςςςςςςςςςςςς
καρασουίτ σμουτςςςςςςςςςςςςςς

NY ANNA said...

Πριν από λίγο καιρό,
φόρτωσα τη ζωή μου σε 13 κούτες
και 2 βαλίτσες κι άφησα πίσω μου μια δεκαετία.
Δεν έχω μετανιώσει στιγμή...
Κι ούτε θα μετανιώσω.
Κι ας ήταν ζόρικα τα πράγματα.
Χαίρομαι που σε ξαναβρήκα.
Φιλί

maya said...

@νατασσάκιμουυυυυυυυυυυυυυυυ!

πήρα την μωβ δόση μου - στερημένη καιρό! - και μια χαρά είμαι!
καρασμάτς προλόγου και συνεχίζω:

αλήθεια μου αφιέρωσες τα "ξωτικά"? πόσο με συγκίνησες ενώ το διαβαζα...σαν μικρό παιδί ένιωσα! που το θυμόσουν πόσο μου 'λέει' αυτό το τραγούδι, που κάπου αλλού σκέφτηκες να σηκώσεις το ποτήρι σου για πάρτη μου! α ρε νατάσσα τι δωρούκλα μούκανες!

όσο για το τωρινό άσμα, θάναι σαν το δικό σου που πάντα σ'έχω στο μυαλό μου όταν το φουλάρω στα ηχεία...

μ'έφτιαξες!
η σημερινή μέρα είναι πολύχρωμη.
τελεία και παύλα.

σε φιλώ πολυπολύπολύυυυ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.περιμένω το άλλο τραγούδι, όταν συνεννοηθείς με τον υπεύθυνο. και σύντομα παρακαλώ, μην περιμένει...!

maya said...

@ΝΥ άννα μου
μόλις είδα οτι έχω 8.888 hits αυτή την στιγμή. έχω αλήθεια φιλοξενήσει τόσες φορές φίλους...?
δεν είναι υπέροχο!
να σκεφτείς πώς καθόλου δεν τόχα φνταστεί όταν ξεκινούσα το blog, και δεν μπορεί νάναι τυχαίο οτι το αναφέρω σε σένα, μια απο τις παλιές
μου γνωριμίες εδώ στην γειτονιά. κι ας μην βρισκόμαστε πολύ.

σε τρεις προτάσεις μου θύμισες γιατί σε είχα ξεχωρίσει τότε:

"Δεν έχω μετανιώσει στιγμή...
Κι ούτε θα μετανιώσω.
Κι ας ήταν ζόρικα τα πράγματα."

γλυκό φιλί πολύχρωμο κι απο μένα!
ΔΕΝ ΜΑΣΑΜΕ!
:)

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Alexis B said...

Τα "ραφια" πρέπει να αδειάζουν όποτε πρέπει.
Η ζωή προχορά και πρέπει να έχουμε έτοιμο χώρο γιά τα επόμενα που μας περιμένουν παρακάτω.
Πολύχρωμες καλησπέρες

Talisker said...

Συγκνομι

ειμαι μικρο Αλαβανι
κυρια Ταλι εστειλε καθαρισω ραφια σας σκονιστηκαν
και πλενω πινελα σε νεφτι.

:::::)))))))))

-basta !

maya said...

@alexis b.
απ'το πληκτρολόγιο σου και στων όμορφων την ρότα! έπιασες την λαχτάρα μου για παρακάτω. όλο λέμε για τα πριν, τα πριν, τα πριν... και υπάρχουν τόσα που δεν ήρθαν ακόμη!

κι απο μένα καλημέρα
λες αυτό το ρημάδι το σύμπαν κλπ κλπ... ?
(πολύ πρωινές απορίες)

maya said...

@αλαβάνι κυρίας τάλι
ΟΧΙ νέφτιιιιι! δεν το αντέχω! με νερό μόνο!

@κυρία τάλι
απορία πολύ πρωινή:
βάστα ή basta?
και τα δύο κάνω.

αν δεν πάρω προσωπικό μειλ και σκουλαρίκι δεν θα μπαστάρω ποτέ!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!

φιλί πεθυμιάς
πότε χαλαρώνεις απο δουλειά?
δεν πάει άλλο έτσι!

χχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

ΦΦΦ

απο αυριο...
και σημερα ειμαι"τρεξε να γλυτωσεις"


κι εγω πολυ..κι επειδη χαθηκαμε ετσι βλεπεις.. και τις επιρροες...
-εχω πιασει δεξι ντουβαρι γωνια και υφαινω..
καλημερα!!

maya said...

@τάλισκερ
και παρασκευή
και τάλισκερ πιο χαλαρή
τι καλά τι καλά

:)

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.φτιάξε κανα περίεργο ιστό νάχουμε να λέμε...

Talisker said...

να θα φτιαξω εναν ..να τυλιχτω!
θα ερθεις?

maya said...

θα πω όχι σε τέτοια πρόσκληση? έχω ήδη φανταστεί κάτι σχέδια... μα κάτι σχέδια...

έρχομαι και με τα 6 πόδια!
:)

Dee Dee said...

Καλημεραααααα!

Καφε και τσιγαρα

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

maya said...

@ντίντι μου!
δεν ξέρεις πως σε περίμενα!!!!
ξύπνησα και είχα ξεχάσει τα τσιγάρα μου εκεί που πήγαμε χτες το βράδυ!!!!

σαν την τρελλή 7 το πρωί περίπτερο...

ευχαριστώωωωωωωωω :)
ματς και μουτς
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Dee Dee said...

Που πηγατε χθες το βραδυ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Negma said...

Πέρασα για φιλιά και καλημέρες!!!

Μου λείπετε αφόρητα!!!!!!!

#@$@@%#%@@%& την κωλοδουλειά μου μέσα...

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Anonymous said...

Καλημέρα Μάγια μου!!!

Κάθε τέτοια εποχή με πιάνει και μένα μία τάση απολογισμού!!!

Ας ξεσκονίσουμε τα ράφια λοιπόν και ας δώσουμε και άλλο χρώμα στη ζωή μας!!!

Υπέροχο κείμενο φοβερή μουσική

Φιλί

tzotza said...

ωχ...ποναει αυτο το θεμα..
δεν θα το κανω φετος..
το αναβαλω καθε μερα..
εστω και ενα κομματι..δεν μπορω να 'τακτοποιησω' ακομη τα πραγματα μου..
αυτα που δεν χωρανε στα ραφια, αυτα που τα εχω σαν συλλογη μεσα μου..
χαιρομαι ομως που το κανεις εσυ γλυκια μου maya..μου δινεις ενα καλο παραδειγμα..

εισαι πολλα steps ahead of me dear μου..

σε φιλω γλυκα!
:)

Anonymous said...

Καλημέρα! Πέρασα γελώντας να σχολιάσω αυτά που έγραψες στην Αλεξάνδρα. Για το τσόκαρο με τις παγιέτες. Ναι παιδί μου σε διαβάλει η talisker να το προσέξεις (:P). Και με κείνο το θα γράφω σε όποιο σχόλιο μου ρθει, γέλασα δυνατά. Να σαι καλά.

Αλλά μόλις διάβασα το κείμενο σου και ... τι να πω. Μου πέρασε το χαμόγελο. Υπέροχο! Πραγματικά. Από τα καλύτερα που έχω διαβάσει. Αληθινό τόσο πολύ. Όλοι μας πόσες φορές δεν προσπαθήσαμε να κάνουμε χώρο να ανασάνουν λίγο τα στιβαγμένα ράφια. Αλλά...εγώ δεν μπόρεσα ποτέ. Κι όταν μου έφερναν δώρο βιβλίο και το χειρότερο να ήταν πετούσε η ψυχή μου. Δεν μπόρεσα ποτέ να πετάξω φύλλο. Κι αυτά τα μικρά πραγματάκια που μας ξυπνούν με επιχειρήματα όλη μας τη ζωή σε ένα λεπτό να περνά από τα μάτια μας. Συγκινητικό. Και ο τρόπος σου! Αυτός κι αν ήταν υπέροχος. Σε ευχαριστώ. Το χρειαζόμουν!

artou said...

περνα και από μενα να πάρεις δωράκι

Talisker said...

-σχρατςςς!

Αλεξάνδρα said...

xx
xxxx
xxxxxx
xxxxxxxx
xxxxxxxxxx
xx
xx
xx

...καλησπέρα σε όλους!

τρέξιμο είπε η Talisker? αχ πόσο κατανοώ την λέξη αυτές τις μέρες. Κι αν πριν νόμιζες πως με σπούτνικ έμοιαζα τώρα να δω τι χαρακτηρισμό θα μου δώσεις...

...διαβάζω το κείμενό σου πάλι. Κοιτάζω τις κούτες που μάζεψες. Ξεσκαρτάρεις σιγά σιγά τα εντός σου. Σου χαμογελώ. Μου αρέσει όταν βρίσκεις δύναμη, ιδιαίτερα όταν η πηγή της είσαι εσυ!

Σ΄αγαπώ φιλενάδα!

maya said...

@ντίντι μου
σε γενέθλιο φίλου και γύρισα 2 το πρωί. καλό αυτό γιατί πέρασα καλά αφού δεν κατάλαβα πόσο αργά πήγε. χωρίς μεσημεριανό ύπνο κι απο τις 7 το πρωί που δούλευα...

να. τάπα όλα.
και δεν είναι και juicy!
γαμότο!

:)
καλό βράδυ!
χχχχχχχχχχχ

Unknown said...

ε λοιπόν αυτό δεν το καταλαβαίνω??

γιατί οι άνθρωποι χαίρονται να με κανουν να τραβάω τις μπούκλες μου ????????

δεν το μπορώ το παλιοτράγουδο σας!!!

και επειδή ειμαι τοοοοοοσο απίστευτα ερωτευμένη, εξοργίζομαι ακόμα περισσότερο μ'αυτο το πράγμα!
δεν λεγεται καν μουσική αυτο το πραγμα!!! χίλιες φορές να ακούω αυτόν τον άραβα σου και να χοροπηδάω όλη μέρα παρά το αλλο!!!


η τάλισκερ έχει βάλει ένα πολύ ωραίο κομμάτι !!


σε φιλώ γλυκά

_Κυβέλη_

maya said...

@εστρέλλα μου

αμάν πια!
και μένα!
^%$(*&)##$$@#"¨|#@!*&^(%$^#&!!!!!!!!
αχ! το χάρηκα!
μας ακούσανε?
πότε κλείνετε για γρμφ ή καθόλου?

πολύ πρωινή καλημέρα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.συγνώμη για χτες που δεν μπήκα. είχαμε ν φτιάξουμε μελομακάρονα ΚΑΙ βραδινό κάλεσμα γρμφψιλοκριστμας.

maya said...

@βάνια μου
καλώς την! κρατάω την τελευταία σου πρόταση. οι απολογισμοί έχουν πάντα μια άγρια θλιμμένη πλευρά.

καλημέρα
καφέ να βάλω?
ετοιμάζω για να πάω και στου γιάννη
χχχχχχχχχχ

maya said...

@τζότζα μου
επίπονο σίγουρα.
έλα τώρα. δεν έχει ωχ.
δεν είπαμε, δεν μασάμε!?

ξεκίνησα πρώτη για να μην με προλάβουν τα χειρότερα! νάχω κάνει εγώ πρώτη την κίνηση.

:)

και ξέρεις, δούλεψε! αυτή η εβδομάδα ήταν καταλυτική. για να κατατάξω, να δω, και να δυναμώσω.

φιλιά καλημέρας
χχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@βάνια2
πολύ χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενο.
και η μουσική.
δικιά μου είσαι!
:)

maya said...

@φρηντούλα
καλώς την απο δω.
ναι, είναι μεγάλη υπόθεση που γελάμε καμιά φορά δυνατά... τρελαίνομαι και γω μ'αυτό. κρίμα που σούκοψα τον ειρμό μπαίνοντας, αν και, αυτό ακριβώς δεν είμαστε? μια εναλλαγή συναισθημάτων? εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι για το οποίο να με πληρεί ένα συναίσθημα... όλα έχουν πλευρές.

και αυτές οι σκέψεις που διάβασες, έτσι είναι. έχω πολλά αντίξοα συναισθήματα για ό,τι κατά καιρούς έχω μαζέψει, πιστέψει, κρατήσεισε πρώτη θέα.

δύσκολη δουλειά το ξεκαθάρισμα...


πρωινό χαμόγελο :)
πα ρα σκευή!!!!!

maya said...

@αρτού μου
νάσαι καλά!
τι χαρά και πόσο με ξέρεις!
(τι να πω πια!!!!!!!!)

δεν θα περάσουν?
γρμφ...

καλημέρααααα!
χχχχχχχχχχχχ

maya said...

@τρέχατάλισκερτρέχα
λες να μην μας χωράει και τις δύο, ο ιστός? σκίστηκε απο το βάρος...?

...

κατέβα. θα βρούμε άλλον τρόπο.
:)

maya said...

@αλεξάνδρα μου
έλα. παρασκευή σήμερα.
τελειώνει το πολύ. για λίγο.
ε?

όσο για το κείμενο και τον αληθινό απολογισμό, έγινε αυτό που λες ακριβώς. μπορεί νάναι ζόρι να κάνεις όλη την δουλειά αλλά πόσο καλά νοιώθεις μετα!!!

ξεσκαρτάρω φουλ. και το παράξενο πάντα σε τέτοιες διαδικασίες είναι ο χρόνος. ούτε πριν μπορούσα να το κάνω, ούτε έπρεπε να το αφήσω γι'αργότερα. κι όχι μόνο αυτό. μου προξενεί ενδιαφέρον η στιγμή ωρίμανσης. γιατί τα δεδομένα ίδια είναι. εμείς πρέπει να φτάσουμε να τα δούμε απ'όλες τις πλευρές.
χρονοβόρο και αβίαστο.

η στιγμή που ελευθέρωσα τον εαυτό μου απο κάποιες δίνες, ήταν α πο κα λυ ψη. ναι παίρνεις δύναμη. και γω σου χαμογελώ. και ξέρεις και συ τι εξελιγμένο χαμόγελο είναι...

πρωινή καλημέρα
φιλιά σκαστά
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κυβέλη μου
...ένα σου λέω! μη με φτιάχνεις και στείλω το άσμα της μαγκιάς σε όποιον περνάς και το ακούς στέρεο μετά!!!
χεχεχε

οι μπούκλες είναι για να τραβιούνται. δεν με ανησυχεί αυτό.
όσο για το "είμαι τόοοοοσο ερωτευμένη", enjoy! τι ωραία...

πρωινά φιλιά
χχχχχχχχχχχχ

Alexis B said...

Πέρασα να αφήσω τίς πόλές θερμές ευχές μου γιά κλά χριστούγεννα, και πολύ πολύχρωμα χρόνια πολλά γέματα χαμόγελα

maya said...

@alexis b.
νάσαι καλά, να περάσεις καλύτερα απ'οτι εύχεσαι!!!

:)

και καλή ξεκούραση με πολύ γέλιο.

faraona said...

να τα χαριζεις κοριτσι μου για ν αλαφρωνεις...ακομη και το χαρουμενο παρελθον μας ειναι βαρυδιο....
μικρα τα γραμματα αυτη τη φορα μπας και με συμπαθησεις....

maya said...

@φαραόνα
καλώς την!

ευχαριστώ πολύ για την προσπάθεια στα γράμματα -

τα λόγια σου και στην ντίντι ήταν ωραία. το ίδιο κι εδώ.

και συμφωνούμε.
ό,τι κουβαλάμε, εμποδίζει τις ελεύθερες κινήσεις, κι ας ήταν κάποτε χαρούμενο. για τα ζόρικα, δεν συζητώ καν...
μου άρεσε που με τις κούτες, σκέφτηκες το χάρισμα κι όχι το πέταμα. υπέροχη σκέψη.

πολύχρωμη καλημέρα
:)

faraona said...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ
των φωτων αυριο...και η γιορτες των νερων επι τω αρχαιοτερον.αντε να βρεξουμε λιγο τις σκεψεις μας,να ξεπλυθει κι η καρδια μας απ τα βαρη.σε φιλω κοριτσι,νασαι καλα,σ ευχαριστω για τα καλα λογακια.''θα σπασω κουπες για τα λογια που πες και ποτηρακια για τα γλυκα λογακια'' καλημερες

maya said...

μην μου το θυμίζετε!
έχουμε κι άλλο νταβαντούρι γρμφ εορταστικό?!!!
για να τελειώνουμε.
δεν αντέχω πολύ ακόμη...

πολύχρωμη καλημέρα
αντι-εορταστικών διαθέσεων
:)

μόλις μπορέσω θα σε επισκεφτώ κι εγώ!

faraona said...

δωρακι στο μπλογκακι για σενα κοριτσακι. φιλακι.