Thursday 29 November 2007

Πόσα χρώματα υπάρχουν?

«Η πρώτη μου ανάμνηση είναι της λαμπρότητας του φωτός…φως παντού γύρω μου. Καθόμουν πάνω σ’ένα πάπλωμα ανάμεσα σε μαξιλάρια στο έδαφος…τεράστια άσπρα μαξιλάρια…» Η Georgia Totto O'Keeffe γεννήθηκε σε μια αγροικία μιας μεγάλης γαλακτοκομικής φάρμας κάπου έξω απ’το Wisconsin στις 15 Νοεμβρίου 1887.

»Έχω πράγματα μες το κεφάλι μου που σε τίποτα δεν μοιάζουν με αυτά που με διδάσκουν…σχήματα και ιδέες πολύ δικές μου…τόσο φυσικές και παράλληλες με μένα και την σκέψη μου που δεν μούχει περάσει από το μυαλό να τις καταγράψω…»

Ο Alfred Stieglitz ήταν 54 όταν η Georgia έφτασε στην Νέα Υόρκη…23 χρόνια μεγαλύτερος. Πρωτοπόρος στην τέχνη της φωτογραφίας, ιδρυτής της γκαλερί 291 Στην Νέα Υόρκη όπου πρώτος παρουσίασε στους αμερικάνους την δουλειά του Picasso, Matisse, και Cezanne και εκδότης του σεβαστού περιοδικού “Camera Works”.

Ο Stieglitz ήταν ο μεγαλύτερος θαυμαστής και υποστηρικτής της. Την φωτογράφιζε με μανία από την αρχή της σχέσης τους. Τράβηξε πάνω από 300 πορτραίτα της μεταξύ 1918-1937, τα πιο ερωτικά στα πρώτα χρόνια του γάμου τους.


Για μένα, ήταν πιο υπέροχος στην δουλειά του παρά σαν άνθρωπος…πιστεύω ότι η δουλειά ήταν που με κράτησε κοντά του…παρ’όλο που τον αγαπούσα σαν άνθρωπο…ανεχόμουν, θεωρώ, πολλές αντιφατικές ανοησίες για χάρη όσων φαίνονταν ξεκάθαρα, φωτεινά κι υπέροχα.»




«Ξέρω πια πως οι περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνται τόσο με τον εαυτό τους που δεν έχουν αίσθηση της ατομικότητας τους. Βλέπω τον εαυτό μου και με βοήθησε αυτό να πω αυτό που θέλω…με μπογιά»
Το 1924 ολοκλήρωσε το πρώτο της τεράστιο λουλούδι , μιας σειράς που την έκανε διάσημη στον κόσμο.

«Οι περισσότεροι στην πόλη τρέχουν τόσο που δεν προλαβαίνουν να κοιτάξουν ένα λουλούδι. Θέλω να το δουν, είτε το θέλουν, είτε όχι.»
Τον Μάιο του 1929 πήγε πρώτη φορά στο Νέο Μεξικό, ένα ταξίδι που θα άλλαζε την ζωή της. Μετά τον θάνατο του Stieglitz, μετακόμισε εκεί αλλά συνέχισε να ταξιδεύει. Όταν την ρωτούσαν γιατί τόσα ταξίδια, απαντούσε «για να είμαι σίγουρη ότι διάλεξα το σωστό μέρος».


Πέθανε στις 6 Μαρτίου 1986, κοντά στα εκατό και οι στάχτες τις σκορπίστηκαν στο έδαφος της Σαντα Φε που λάτρεψε, την επόμενη μέρα κιόλας.
Απο τις πολύ αγαπημένες μου ζωγράφους.
Πρότυπο δύναμης και χρωμάτων.
Κυνήγησε το όνειρο της και λάτρεψε την ομορφιά ολοκληρωτικά.
Η αγάπη της για το μεξικό μου δημιουργεί την αίσθηση, οτι αν είχε φτάσει στην λαμπερή ελλάδα με τα χρώματα ζωής, σίγουρα εδώ θα είχε μείνει και το έργο της θα ήταν ακόμη πιο πρωτοπόρο.
Θα ήθελα να δω την θάλασσα μέσα απο τα δικά της πανέμορφα μάτια...



*ακούγεται το τραγούδι "Η καρδιά μου είναι στα ψηλώματα" του Ορφέα Περίδη
**οι φωτογραφίες είναι απο δω κι αποκει!

49 comments:

Dee Dee said...

Δεν γνωριζω πολλους ζωγραφους, γενικα καλλιτεχνες. Ουτε το δικο της ονομα θυμομουν. Την αναγνωρισα απο την ασπρομαυρη φωτογραφια της. Ειχα δει μια εκπομπη στη κρατικη τηλεοραση με δικο της αφιερωμα. Με ειχε συγκλονισει η σταση της στη ζωη. Η παραξενη σχεση με τον συζυγο της και η επιστροφη της στο Μεξικο.

Ο πρωτος πινακας μου αρεσε πολυ που εβαλες!

"pretty good day so far" !!!
Καλημερα

υ.γ. ειναι εδω η Ταλι;;;

Roadartist said...

Πολύ ωραίο post! Όσο για το "Οι περισσότεροι στην πόλη τρέχουν τόσο που δεν προλαβαίνουν να κοιτάξουν ένα λουλούδι." πόσο δίκιο είχε..Φαντάσου όμως να ζούσε σήμερα..να έβλεπε τους ρυθμούς της σημερινής εποχής.....Όντως θα είχε πολύ ενδιαφέρον να βλέπαμε πως θα ζωγράφιζε τη θάλασσα!! Καλή σου μέρα!

Σπύρος said...

Μπραβο ΜΑYA τέλειο το αφιέρωμα σου ...με χρώματα εικόνες και ιστορία ...να σου πω την αλήθεια δεν την ήξερα αλλα τώρα ειναι μια ευκαιρία να την ανακαλύψω καλύτερα. Να εισαι καλα καλη σου μερα :)

maya said...

@ντίντι μου
δεν ήταν απο το μεξικό! η φράση σου ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στο μεξικό ηχεί σωστά γιατί η ψυχή της εκεί άνηκε πάντα...

εμένα με συγκινεί απο μικρή πολύ και ήταν πολύ σημάντική γνωριμία για την καλλιτεχνική μου παιδεία και τριβή.

χαίρομαι που σου αποτύπωσα κάτι απο μια τόσο αξιόλογη γυναίκα. τώρα δεν θα ξεχάσεις το όνομα ξανά!!!ε?

φιλιά πολύχρωμα
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@roadartist
...θα φρίκαρε χοντρά...για καμιά ανάφη την κόβω νάχε φτάσει για να ξεφύγει...

πρόσεξες τα απίστευτα χέρια της? πώς θα μπορούσε να μην είναι ερωτεύσιμη μια γυναίκα με τέτοια όμορφα εκφραστικά χέρια...? που δημιουργεί?

buenas dias!
χχχχχχχχχχχ

maya said...

@σπύρο μου
νάσαι καλά!!! μου δίνεις μεγάλη χαρά που το ευχαριστήθηκες. είναι μάλλον γιατί σου πέρασα τον δικό μου θαυμασμό...τι καλά...

έχετε όμορφο ήλιο εκεί σήμερα?
η αθήνα είναι πανέμορφη σήμερα με τα φθινοπωρινά της ηλιόλουστα χρώματα.

είναι μεγάλη χαρά να δουλεύω με τόσο χαμόγελο!

καλημέρα!
χχχχχχχχχ

Dee Dee said...

Στα τελευταια της δεν πηγε σε ενα σπιτι καπου εξω να ζησει μονη;;; Που ηταν αυτο;

γιάννης φιλιππίδης said...

Πω πω…. Αυτό το λουλούδι στην αρχή του εξαιρετικού μίνι αφιερώματός σου, με συγκλόνισε…

Κρίμα να μην έχει φτάσει
Στην πολύχρωμη ελλάδα,

Θα μας είχε αφήσει παρακαταθήκη πολλές ματιές της, αλλιώτικες εικόνες μέσα από τα δικά της χρώματα…

Θα… μου επιτρέψεις, να ψάξω στο νετ, και να κατακλέψω ό,τι βρω εκεί….

φιλι φιλι

maya said...

σου την στέλνω τώρα γιάννη μου!!!

και κρατιέμαι να μην έρθω γρήγορα στα δικά σου γιατί πριν προλάβεις να τακοποιήσεις ήρθα πριν!!! με τις πυτζάμες σε πέτυχα!τέτοια λαχτάρα για την νέα σου ανάρτηση!!!

φιλιά πολύχρωμα
χχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ντίντι μου
στο santa fe του μεξικό έμεινε ως το τέλος. τις στάχτες της σκόρπισαν στον άνεμο απο μια βουνοκορφή εκεί , to στο αγαπημένο της "faraway" όπως έλεγε...

μην νομίζεις οτι δεν ξέρω τι πας και λες στης αλεξάνδρας!!!!300 μάτια έχω!!

να τα πούμε?

χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Dee Dee said...

:):):):)

σμουτς

Roadartist said...

ΌΝΤΩΣ καταπληκτικά χέρια και το βλέμμα της πολύ διαπεραστικό!.. Θα ήθελα να ζωγράφιζα έτσι!.. :) Πολύ όμορφο αφιέρωμα, μπράβο!

tzotza said...

Maya μου καλησπερα!!
τι να πω τωρα εγω για την georgia totto o'keefe? ο,τι και να πω ειναι πραγματικα λιγα..μεγαλωσα και εγω στο wisconsin και οπως καταλαβαινεις μας την 'μαθανε' απο μικροι οσοι εκπαιδευτες ειχαμε στην τυχη να εχουμε που θελανε να την αγαπησουμε..και απο μικρη την αγαπησα και εγω..

σευχαριστω που μου την θυμισες με τον πιο εντονο χρωμα μεσα στις αναμνησεις μου..

φιλια..
:)

maya said...

@roadartist
:)

maya said...

@τζότζα?
πού είσαι συ? μπαίνω και ξαναμπαίνω και όλο τον δρόμο των u2 βλέπω...δεν φτάσατε ακόμη?

και γω απο το σχολείο την αγάπησα, έπειτα την έψαξα κι άλλο - συνεχίζει να με φωτίζει.

πολύ χαίρομαι που σούκανα παιχνίδι ανάμνησης. ειδικά σε μέρη ολάνθιστα και γεμάτα δύναμη!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Negma said...

Εγώ πάλι πειράζει που κόλλησα πιο πολύ στα λόγια;

Πόση σοφία σε τόσες λίγες κι απλές λέξεις... Μόνο στην ποίηση των χάι κου συναντούμε συνήθως αυτόν τον συνδυασμό.

Πως αλλιώς θα μπορούσε να ζωγραφίζει ένας άνθρωπος μ' αυτό το πνεύμα κι αυτήν την ψυχή;

Μάγια μου σ' ευχαριστώ πολύ που μου τη γνώρισες. Και τό 'κανες τόσο ωραία...

katerina.. said...

εχω ερωτευτει χερια στο παρελθον..καποτε δεν ειδα καν το προσωπο η το σωμα που ανηκαν..κοσμος,στριμωγμα,απλα δυο χερια μεσα στο πληθος..σευχαριστω για την ομορφη ανακαλυψη που μου εδωσες.δεν ειμαι της τεχνης αλλα σιγουρα θα ψαξω να βρω σχετικα,κατι γρατσουνισε μεσα μου ολο αυτο..
φιλια..

mAuVe said...

όταν με ρωτούν τι πρωτοκοιτάω σε κάποιον απαντώ αδίστακτα κι αυθόρμητα:

1. βλέμμα
2. χέρια

δεν εξετάζω γυναίκα ή άνδρας...

αν το βλέμμα πετάει σπίθες ή είναι βαθιά μελαγχολικό με κερδίζει στο δευτερόλεπτο

τα χέρια είναι λιγάκι πιο σύνθετο... καλοσχηματισμένα, καθαρά, με περιποιημένα νύχια, με κινήσεις αρμονικές ... τον πρώτο άνδρα που γνώρισα να τα περιποιείται με τόση φροντίδα δυστυχώς τον έχασα... ο πατέρας μου λοιπόν είχε τα πιο όμορφα δάχτυλα του κόσμου... είχε "ευγενικά" δάχτυλα που σου μιλούσαν...

ένοιωσα ότι τα δάχτυλα της υπέροχης τούτης γυναίκας που μας παρουσιάζεις είναι κάπως έτσι... το μυαλό διατάζει τα δάχτυλα για τη δημιουργία & την καταγραφή των συναισθημάτων της στο μουσαμά ή όπου...

ασυμβίβαστη... περήφανη... διαφορετική... πλημμυρίσαμε την ομορφιά της δημιουργίας & της αξιωσύνης της... τι χρώματα!!! μαγεία!!! θα πάω κι εγώ στο δίκτυο να ρουφήξω...

viva georgia!!!!
viva maya!!!!!

φλυαρώ γιατί μου χεις λείψει...

σ'ευχαριστώ για το αλλιώτικο βλέμμα σου ... σε όΛα...

φιλιά στα μαλλάκια σου

maya said...

@εστρέλλα μου
γειά σου ρε στέλλα!
τα λόγια της τα διάλεξα για την εντύπωση που μου έκαναν - χαίρομαι που τα πρόσεξες.
είναι πολύ σημαντική η κάθε ματιά απ'την κλειδαρότρυπα στον ψυχισμό του δημιουργού. λέει πολλά, πάρα πολλά.

εγώ παίρνω δύναμη, αλήθεια. κοιτάζω για τους ανθρώπους μ που μαγνητίζονται απ'τ'όμορφο. κάτι καλύτερο ξέρουν. ας τους ακούμε.

φιλιά καλησπέρας
χχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@κατερινάκι μου
ξέρω τι λες. και τότε γίνεται παράφορο - δεν εξηγείται-

δεν μπορώ να σου πω πόσο εντύπωση μου κάνουν τα παράξενα χέρια σε καλλιτέχνες. με χαλάει κιόλας.

να την ψάξεις, ναι. έχει βάθος. χαίρομαι που σου είπε κάτι!

μαγιατικά φιλιά
χχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

ΚΑΛΩς ΤΗΝ ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΟΥ
ΚΑΛΩΣ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΜΟΥ
ΚΑΛΩΣ ΤΗΝ ΦΙΛΕΝΑΔΑ ΜΟΥ

λοιπόν, το λέω και στην κατερίνα
συμφωνώ και γω
κοιτάζω τα μάτια
πού κοιτάνε
εμένα?
πέρα απο μένα?
πριν απο μένα?
διστακτικά?
αχόρταγα?
ύπουλα? καχύποπτα?
αχόρταγα?
αδιάφορα?

και τα χέρια, ναι.
αλλά και τα πόδια. βολικά κρυμμένα τον περισσότερο χρόνο, είναι πολύ ξεκάθαρα. τα λένε όλα για την ζωή που κουβαλάνε.

τι καλά που ήρθες!
(κοιτάζω τα χέρια μου τώρα κι έχω άγχος!!!!) :)

πόσο μου έλειψες νατασσάκι μου! πραγματικά γέμισα ζεστασιά που σε βρήκα εδώ!

μεγάλη αγκαλιά
χρωματιστή κι αβίαστη
καιρό πεθυμισμένη

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

mAuVe said...

γλυκό μου...

έχεις την εντύπωση ότι όταν μου στειλες φωτογραφία δεν έκανα ζουμ στα χεράκια σου?
ε... ναι... ε κ α ν α!.!.!.

αυτές είναι οι πρώτες λαίμαργες κινήσεις (τζούρες κατά την προσφιλή σου λέξη!) που αυτόματα κάνει ο εγκέφαλός μου... είναι αυτοματοποιημένο το σύστημα... εγώ φταίω???

πέρασες γλυκό μου πλάσμα τις εξετάσεις με πολύ καλό βαθμό... μην μου ανησυχείς... έχεις υπέροχα, πεντακάθαρα κι αγαπησιάρικα χέρια & δάχτυλα... δεν περίμενα κάτι άλλο... σε πλήρη αρμονία με όσα έχω διαμορφώσει για σένα...

εντελώς καλλιτεχνικά!!!!!!!!!!!

άξια να κρατούν πινέλα αλλά και...

ανάσες για όσους βλέπουν όσα δημιουργείς!!!!

φιλιά άπειρα

κι αγκαλιά ζουμερή & μοσχοβολιστή

fish eye said...

δεν την γνωριζω..μου αρεσε ομως ο πινακας με το λουλουδι..
αληθεια δικη σου δουλεια που θα δουμε;

:)))

maya said...

@νατασσάκι μου πονηρό!
δεν μπορώ να σχολιάσω τα χέρια μου. είναι πολύ γνώριμα και εργαλεία πολύτιμα. γι'αυτό τα αγαπώ. όχι αισθητικά, μόνο συναισθηματικά.

πονήρω!

αυτή την αγκαλιά ΤΗΝ ΘΕΛΩ!!!!!!!!!
αμάν πια. πότε?!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
σκαστά χαρούμενα
και με πολλή πεθυμιά μαγειρεμένα

maya said...

@φεγγαραγκαλιά μου
να την ψάξεις, έχει απίστευτη δουλειά κι όχι μόνο τα λουλούδια. απλά εμένα αυτά μου αρέσουν περισσότερο που είναι κάτι ζωντανό.


έχει έναν πίνακα ενός πελώριου δέντρου ειδωμένο απο κάτω προς τα πάνω. συγκλονιστικός. σε δύναμη, ένταση, ομορφιά.

λόγω "ανωνυμίας", δεν αναρτώ δική μου δουλειά εδώ γιατί θα ήταν ανυπόγραφη και δεν μου κάθεται.

όμως κάποιο κομμάτι πίνακα μου για παιδιά είχα βάλει πριν κανα-δυό μήνες στο ποστ:καλωσόρισες οκτώβριε με τα ωραία σου
και επίσης πιο πρόσφατα στο ποστ:Η ονειρική θλύψη του σπουδαίου καλλιτέχνη - ένα γυμνό σκίτσο με παστέλ.

να! μη λες! έβαλα.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
όμορφη νύχτα νάχουμε!

Αλεξάνδρα said...

Ωραία εγω δούλευα και εσεις ανεβάζατε κείμενα και λέγατε όμορφες κουβεντούλες...

Ομορφο το αφιέρωμά σου, και η φωτογραφίες επίσης. Τα λόγια και εμένα μου άρεσαν περισσότερο και η στάση της ζωής της ακόμα και ότι ζήτησε να ρίξουν την στάχτη της στο μέρος που αγαπούσε...

Φιλάκια καλή μου!!!

tzotza said...

φτασαμε φιλεναδα μου!!!
επιτελους εγραψα κατι αλλο!!!

μια ομορφη νυχτα και πολλα ονειρα χρωματιστα να εχεις!!! (οπως θα ελεγες και εσυ!!! :))))

φιλια!!

Talisker said...

Με την υπερτατη υπενθυμιση
οτι ηρθε η λατρεμενη Παρασκευη..

γραφω το πρωτο ποστ γκρινιαζοντας που δεν το ειδα χτες..λογω απιστευτης κουρασης.

Τα αλλα τα δικα μας θα τα πω μετα μαζι με τα καλαντα..μολις δω τις κοτσιδες της Dee kai Negma να ξεπροβαλλουν.

Σχετικα με την O Keeffe
το κλειδι που μας έδιναν ήταν τα "γιονί"
περισσότερο ως κλειδί συνειρμικο στα sos αλλα και ως συμβολισμός της κορυφης της καλλιτεχνιδος...

(τι λες επ΄αυτου? να μου το πεις αλλου μην ανοιξουμε τετοια κουβεντα στα σανσκριτικα εδω και δεν κανει..::)))

τεχνοτροπια της η τονικη μεταβατικότητα στο αφηρημενο με εντονα περιγραμματα αλλα και η πλαστικοτητα στα αντικειμενα..

Κατα τα αλλα δεν μ αρεσουν τα πασιγνωστα γιονι ακριβως γιατι δεν ειναι του τυπου μου τα λουλουδια παρα μονο σε ντιβιζιονιστικους καμβαδες μπερδεμενα και λαμπερα μεσα
απο πολλες πολλες κουκιδες -δυσκολα..
Μου αρεσουν ομως οι αστικοι πινακες και φυσικα αυτος που εχεις στο τελος του ποστ..
ειναι το καλυτερο κλειδι για μενα
-και εδω ειναι η αδικια που συχνα συναντουμε στους μεγαλους καλλιτεχνες ..
μενουν στη σκια αριστουργηματα τους με παντιερες τα πιο εμπορικα..

Τελος μου ειναι απιστευτα συγκινητικες οι μορφες ανθρωπων που συνοδευουν ολη τους τη ζωη εναν καλλιτεχνη,
μαγευονται απο το εργο του, ερωτευονται το μυαλο του,
οδηγουν την ηρεμια του
και απομακρυνουν καθε εξωτερο δαιμονιο στη συλληψη και την ηρεμια της δημιουργιας...
..μιλαω για τον Stieglitz....


Ελα καλημερα ...Μελαγια μου!
Μου λειψες !

maya said...

@αλεξάνδρα μου
καλημέρα!
ήθελα να έρθω πίσω εδώ να σου πω να διαβάσεις της τζότζας αλλά κάτι ήξερες και πήγες ήδη!

τα λόγια της o'keefe (και έχει πειπολλά) είναι πολύ δυνατά, όπως η ίδια - και μένα με συγκινεί.

εχτές σας άφησα εντελώς ξαφνικά. με πλημμύρισε μια κούραση και την έκανα για τον μορφέα μεριά.

καλημέρα
παρασκευή!
πότε ανεβαίνεις Θεσσ/κη?

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@τζότζα μου
ήρθα και είδα! πολύ καλό και υγειές ξέσπασμα. γουστάρω.
μια χαρά είμαστε.

:)
χχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ταλισκερχωριςάκι μου
καλημέρα! εμένα να δεις πόσο μου λείπεις που όλο σε βρίσκω την στιγμή που φεύγεις! με την ιδέα σου μένω συνέχεια...

να μου εξηγήσεις την έκφραση 'γιονί' γιατί εγώ την διδάχτηκα την o'keefe στην αγγλία και αυτή η έκφραση...δεν την θυμάμαι με τίποτα λέμε. μήπως κάτι άλλο και δεν πάει το μυαλό μου τώρα.

εγώ που επίσης δεν είμαι των λουλουδιώνε...!
τα δικά της λουλούδια:
1.εντός χρονολογίας δημιουργίας ήταν επανάσταση
2.τα χρώματα και η τεχνοτροπία της με ζαλίζουν
3.και κυριότερο, είναι πολύ ερωτικά σε σημείο να είναι και σεξουαλικά. αυτό με μαγεύει.

η σχέση του άλλου με τον καλλιτέχνη...τι είπες τώρα...και γω θαυμάζω τέτοιες σχέσεις. είναι δύσκολο πολύ. η επικοινωνία, η διάρκεια, η αντιζηλεία...γιατί η τέχνη είναι ο τρίτος μες την σχέση, είναι σχέση πάθους.
Βέβαια πολύ σημαντικό να έχουν δίπλα τους κάποιον που κατανοεί και καταλαβαίνει οτι καλείται να χειριστεί την ψυχή του άλλου...είναι τόσο μοναχικό να μην εκτιμά ο άλλος την σημαντικότητα αυτής της έκφρασης.
τύπου: ωραίος πίνακας
όπως λέμε: ωραίο το παστίτσιο...

με κάνει να αναλογίζομαι,πόσο ακόμη πιο δύσκολο είναι όταν κι οι δύο είναι δημιουργοί! δηλαδή 4 στην σχέση!!!

αααα πολύ νωρίς για τέτοια και γράφω σπασμωδικά για να μην απλώσω σεντόνι που λέει κι η αλεξάνδρα!!!

φιλιά καλημέρας
χχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.και τα πιο αρχιτεκτονικά της, με τις σμιλεμένες πλαγιές τοίχων...πολλά, πολλά....


κι άλλα φιλιά σκαστά χχχχχχχχχ :)

Anonymous said...

"Τα αλλα τα δικα μας θα τα πω μετα μαζι με τα καλαντα..μολις δω τις κοτσιδες της Dee kai Negma να ξεπροβαλλουν."

@Talisker

Κούκουουου... ΤΣΑ!!!

Talisker said...

"γιονι"
στα σανσκριτικά κατα μια εννοια λενε τα γυναικεια οργανα της γυναικας και κατα μια αλλη την δημιουργια...βασικα ομως το ενα ταυτιζεται με το αλλο..
τα λουλουδια της παραπεμπουν παρα πολυ εκει..
και ειναι χαρακτηριστικο της...

το οποιο το ειπες κι εσυ
ετσι οπως προφανως στο περασε η σχολη σου:

" είναι πολύ ερωτικά σε σημείο να είναι και σεξουαλικά"

(Μην κοκκινισεις Αλεξ.::))

φιλι βιαστικο !!

Talisker said...

αχ η Νεγμα χρηζεται αγγελος του Τσαρλυ..διαβλεπω το ιδιο πνευμα κουκουρικο το επιλεκτικον!

φιλιιι

maya said...

@τάλισκερχωριςάκι μου
δηλαδή θα λέμε:
"τι γιονάρα που είμαι σήμερα"?

μ'αρέσει, μ'αρέσει!

:)

για την εστρέλλα...δεν τόχες καταλάβει? καιρό τώρα!!! τρέλανε με να σε τρελάνω μπας και σιάξουμε είναι και τούτη!

γιατί τρέχεις? για τα όμορφα που έπαθες και δεν μπορούσες να χειροκροτήσεις?

κλαπ κλαπ κλαπ
εύγε !!!

τρέχα τάλισκερ τρέχα!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
για τώρα! μην και εξαφανιστείς ΕΝΤΕΛΩΣ! δεν θα το αντέξω σήμερα. έτσι αποφάσισα!

maya said...

@νέγκμα'ς κοτσίδες
για ισιώστε λίγο! έχουμε πολλή δουλειά! να μάθουμε τα λόγια, να καλωπιστούμε, να μπλεχτούμε καλύτερα!

@εστρέλλα μου
έχω την τεράστια υποψία οτι οι κοτσίδες σου τόχουν ρίξει σε ελαφρά ανταρσία. για δες το λίγο... και δεν έχουμε και την δικαιολογία γενεθλίων γαμότο!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
καλημέρα ζωγραφίζω σε όλους τους σοβαρούς τοίχους μας
:)

Dee Dee said...

Καλημερα!!!!
Καντε παρτυ χωρις εμενα, τρεχω σαν παλαβη κι εχω τετοια νευρα που αν ημουν εδω θα την πληρωνατε εσεις τη νυφη.

Φιλιααα

maya said...

καλημέρα ντίντι μου!

έλα βρίσε εδώ παιδί μου. εγώ δεν πληρώνω παρά τα μάτια που αγαπώ. και δεν πιστεύω και στον γάμο οπότε άστην νύφη να ξύνεται.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Αλεξάνδρα said...

Talisker ε όχι και να κοκκινίσω για γιόνια και σεξουαλικότητες. Πφφφφ

Είπαμε...

Ισα ισα! χεχε


Φιλάκια καλή μου!!!

Αλεξάνδρα said...

φιλενάδα maya, γλυκιά , ομορφη, χαμογελαστή και και και

Θεσσαλονίκη θα ανέβουμε το επόμενο Σάββατο στις 8 του μήνα...

Επικοινωνούμε εμείς καλή μου, πήρα το μήνυμα και πήγα... και είχα καιρό να πάω...

Παρασκευή yes!!!!

Αλεξάνδρα said...

Σου έχω αφήσει σχολιάκι και στο προηγούμενο κειμενάκι....

maya said...

@τάλισκερ
μην την βλέπεις που τρέχει η αλεξάνδρα! άμα ακούσει γιονί, τ'αφήνει όλα!

και τώρα δηλαδή Π Ο Υ Ε Ι Σ Α Ι ?

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
εμφανίσου!

maya said...

@αλεξάνδρα μου
άντε! σου απάντησα και στο γρμφχριστουγεννιάτικο παρακάτω. μανία, εκεί! να γίνω κουραμπιές , ντε και καλά! ουφ!

έλα παρασκευή, απόγευμα, πάει το πολύ. φιλιά - εγώ έκανα τα κεικ για το σχολείο και κοιμήθηκα κιόλας. μια χαρά είμαι, κυρία!

πολύχρωμη καλησπέρα φιλενάδα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Αλεξάνδρα said...

Πάει το πολύ;
Μπα! και το Σάββατο τρέχω από νωρίς.

Ναι, ναι έμαθα τις μεσημεριανές σας σιέστες κυρία maya και Talisker.

Κι εμένα η κοιλιά μου διαμαρτύρεται που την έχω αφήσει χωρίς τροφή όλη μέρα...

Τέλος πάντων.

Πάω να δω τι μου έγραψες πάλι...

Talisker said...

0-ε-ο-ο-ε-ο
νανι!!!

..αυριο..μακια!

maya said...

@αλεξάνδρα
είχε φαι ο κουμπάρος? απο δευτέρα θα σου στέλνω κολτσό - δεν γίνεται αυτό!

σήμερα και γω θα τρέχω σε παιδικά τέτοια κι απ'τ'άλλα. ουφ...πόσο θάθελα να κάνω ένα ταξίδι...

καλημέρα :)
χχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

ταλισκερχωριςάκι μου
και το μεσημέρι και το βράδυ νωρίς? φράπα η επιδερμίδα, μια κούκλα θάσαι σήμερα!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

γιάννης φιλιππίδης said...

Καλή μας μέρα

και καλό μας μήνα! χαρά μου χρωματιστή, ο ζαφείρης, εδώ και καιρό, έχει βρει το ρυθμό του, και τα βράδια, αφού αφού αφού αποκοιμηθούμε για τα καλά, έρχεται αθόρυβα και κουρνιάζει στα πόδια μας, ο καλός μου, και μένει εκεί, ακούνητος, μη μας ενοχλήσει, για όλη τη νύχτα, εκτός τούτου ουδέν, ούτε καφέδες φτιάχνει, ούτε παντόφλες φέρνει κλπ κλπ….

γλυκό φιλι

κάηκε καμιά από το ρεύμα;

[οκ. Νέγκμα τσέκαρα, Δ ε ν έπεσε από μπαλκόνι!]

πίνω καφέ, και πάω αγορά για κανένα ρ ο υ χ α λ ά κ ι …. Τα λοιπά θα τα πούμε μετά…

φιλι φιλι

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

maya said...

ωχ γιάννη μου...δεν τα κατάφερε? και μου είπε μείνε ήσυχη! αύριο θα φτιάξω πάλι εγώ καφέ, μην σε νοιάζει!

για τις τσούπρες με τα λαμπιόνια δεν ξέρω ακόμη τίποτα, τουλάχιστον στις ειδήσεις δεν είπαν τίποτα, ούτε κόπηκε το ρεύμα καθόλου.

εξτριμ σπορτς, όπως είπες! σιγά μην με δείτε εμένα να σκαρφαλώνω για τα γρμφχριστούγεννα! άστες αυτές να ακροβατούν!

ωραία βόλτα γιατί είναι κι ωραία μέρα. να πάρεις κανα χρωματάκι που θα σου πηγαίνει. όχι κι άλλο μαύρο, κακομοίρη μου! ξέρω, είναι αυτή η παρέα με την ντάρκ μυτούλα!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
καρασμάτς διπλό