Friday 16 November 2007

Απομεινάρια πνοής στον κόσμο του Δεν...

Απομεινάρια πνοής

Σε Κρύπτες ψυχής αφημένα.

Τίποτα δεν σαλεύει

Στον κόσμο του Πρέπει.

Κανείς δεν τολμά να

Ταράξει την σιωπηλή Υποχώρηση.

Λέξεις πετάγονται από άλλων προτάσεις

Και βάναυσα η καυτή ανάσα μαρτυρά την Σκόνη.

Καμιά ερώτηση δεν χωράει

Σ’ένα Δεν που ντύνει τα χρώματα

Με νοτισμένα Σύννεφα βαριά

Μένεις με στίχους άτυχους

Και Μουσικές που λέγανε για σένα…

Πώς έγινε το μέλλον παρελθόν

Χωρίς να χωρέσει το Παρόν τελεία?

Όχι ερωτήσεις! Μεγάλωσες.

Μαζί σου και τα Μην, τα Δεν και ο Φόβος.

Καλύψου!

Φαίνεται η Καρδιά σου που χτυπάει.

Τι θα πει ο κόσμος?

(*ο πίνακας είναι του Edward Hopper - empty room)

*Τα ξωτικά" του Σ.Μάλαμα ακούγονται μετά το πολύτιμο δώρο του Κωνσταντίνου Π.

58 comments:

maya said...

ναι. το ξέρω.
η εικόνα λέει κάτι.
το κείμενο κάτι άλλο.
το τραγούδι κάτι άλλο.
αυτή είμαι σήμερα.
όλα μαζί είμαι εγώ αυτή την στιγμή. έντονα, αντίθετα και πολύ ενωμένα.

virginia Diakaki said...

oraio post o hopper einai theos!

Αλεξάνδρα said...

...κι ύστερα ξεσκόνισε με επιμέλεια την αποθήκη της ψυχής της.
Την τακτοποίησε αφου πρώτα ταξίδεψε, πίσω, στο παρελθόν. Στους δρόμους που είχε ήδη περπατήσει...
Στα πρέπει και στα θέλω της κοντοστάθηκε...

Επίπονη διαδικασία οι ισολογισμοί, και οι απογραφές, σκέφτηκε...
Μέτρησε ξανά: κάτι θέλω της έλειπαν, κάποια πρέπει της περίσεψαν...

Μια νεράιδα στάθηκε πίσω της. Της θύμισε την δύναμη που έχουν τα μαγικά ραβδάκια των νεράιδων.
Μοιράζουν σιγουριά, ελπίδες και αγάπη...

..την αγάπη που άνθρωποι της στέρησαν, όχι επειδή ήταν κακοί, τότε θα ήξερε να τους αντιμετωπίσει, μα γιατί είχαν κλειδώσει τις καρδιές τους. Από φόβο. Φοβήθηκαν το φως της. Πως να κρατήσεις στα δυό σου χέρια έναν ήλιο;

Η νεράιδα άνοιξε τα φτερά της. Το πράσινο φόρεμα, χάρισε ένα σύντομο χορό στον αέρα...

...ακούμπησε το κεφάλι της στο μέρος της καρδιάς της. Οσο υπάρχουν καρδιές που χτυπάνε και ακούγονται, θα διώχνουν τους φόβους, τα Μην και τα Δεν, ψέλισε...

Φιλενάδα
είσαι απλά
υπέροχη!

Αλεξάνδρα said...

...και να σκεφτείς ότι η δημιουργός της νεράιδας την προόριζε για μάτια παιδικά...

Η νεράιδα όμως όταν κοιμήθηκε η μικρούλα πέταξε και μπήκε στην καρδιά μιας "μεγάλης".

Κι ήταν μέρα μεσημέρι...

Καληνύχτα,
με όνειρα!

Talisker said...

...Οταν πεθανω να με θαψετε
καπου ψηλα να βλεπω λευτερα
τον γαλαζιο οριζοντα..
και στην πλακα μου να γραψετε :

ΕΖΗΣΕ για τον κοσμο...
και πεθανε μονάχη μέσα της χωρις καμια αμαρτία".

Ματαιη Υστεροφημια!

Φιλια καλο μου!

Talisker said...

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ το παραδεχτω αλλα η Αλεξ τα ειπε κατα τα αλλα υπεροχα!!!:)

Αλεξάνδρα said...

Μaya φεύγω για Πάτρα. Αφησα τον καφέ σου - που αλλού; - στην βεράντα να ρουφήξεις μαζί του τις πρώτες όμορφες εικόνες.
Και μην καπνίσεις πολύ ε;

Φιλιά!!!

Talisker: θέλω πολλά να πω, μα περιορίζομαι στο ότι είσαι φοβερό παιδί! Που θα μου πας θα πάρω τρένα, αεροπλάνα, ότι χρειαστεί για να τα πούμε κι από κοντά. Οταν έρθει η ώρα...

Κορίτσια σας αγαπώ και τις δυό.
Και τώρα που θα λείπω ήσυχα με τον ΜουΣουΣας ε....

maya said...


συμφωνώ :)
καλημέρα. καλώς ήρθες!

maya said...

@αλεξάνδρα μου
...όχι επειδή ήταν κακοί, αλλά επειδή φοβόντουσαν...

η ιστορία της ζωής μου...

γράφεις και χάνομαι. μήπως να βάζουμε τα σχόλια σου αναρτήσεις και να λέμε εμείς μετά...φιλενάδα, πανέμορφες εικόνες που μου γυρίζουν την ψυχολογία άφησες μαζί με τον καφέ!
όχι δεν καπνίζω πολύ γιατί βγαίνω έξω και έτσι δεν μπορώ να ξεχαστώ όπως όταν κάθομαι μέσα.
όλα καλά να πάνε στην πάτρα!!!

έχω μια υποψία οτι η 'μεγάλη' που πάει στην πάτρα έχει μέσα της την νεράιδα και χαμογελάει πονηρά...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
καλημέρα
τι ωραία που σας βρήκα εδώ πρωί-πρωί!!!

maya said...

@τάλισκερ μου
το σημειώνω μην κάνω κανα λάθος!
εγώ πάλι, με μεγάλη χαρά ανακάλυψα οτι επιτέλους μπορεί κανεις να καεί - αν θέλει-
εγώ λοιπόν, θέλω να καώ στο λονδίνο (εδώ ακόμη δεν γίνεται) για να κάνω και το τελευταίο ταξιδάκι in style, και μετά να με σκορπίσετε στην θάλασσα μου, στο αιγαίο, ένα απόγευμα.

καλημέρα πολύχρωμη!
είσαι καλύτερα?
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Σπύρος said...

Απλά υπέροχο..Καλημέρα :)

maya said...

Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ Α καλέ μου lockheart!!!
είμαι λίγο παράξενα. βγαίνει και στην ανάρτηση. αλλά καλά!

καλό σαββατοκύριακο!
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

Tradescadia said...

"Φαίνεται η Καρδιά σου που χτυπάει.
Τι θα πει ο κόσμος?" Υπέροχο. Τέλος. Και μια καλημέρα για σένα μόνο!

Я верю в Сталина said...

Γιατί Maya μου τόση απαισιοδοξία;

Dee Dee said...

Μια καλημερα βιαστικη!!! Εχω δουλεια και τελειωνω σε καμια ωριτσα, κερναω καφε στο εμπορικο :) Πεταξου μια βολτα ;)

Tali said...

Αυτο για τη Νεραιδα της Αλεξ κι εγω συμφωνω ..λεω να γινει αναρτηση!
Επιμενω!!!
Καλο Ταξιδι Αλεξ και καλη επιστροφη!

:)

Μαγια μου..
καλυτερα ειμαι ..νομιζω ..ξερω γω..
δεν προλαβαινω να το σκεφτω το κρυωμα γιατι ακομα τρεχω...μολις ψωνισα υπεροχες κουρτινες για το παιδικο νο 34534, ρουχα για τον μεγαλο και Θεε μου ΧΩΡΙς ΠΛΑΚΑ
ψωνισα υπεροχα Χριστουγεννιατικα Στολιδια 6 χειροποιηρα κοματια υφασματινα με τον κυριο και την κυρια Αη Βασιλη...
Εβρεχε καταρρακτωδως και μολις μπηκα στο αυτοκινητο και ξεκινησαμε
μετανιωσα που τσιγγουνευτηκα και δεν πηρα κι αλλα 6
..αλλα μολις τολμησα να πω να ξαναγυρισουμε..δεν ειχαμε παει καλα καλα ουτε στο δευτερο φαναρι...
κοντεψε να με αφορισει που περιμενε μονο μια ωριτσα στο αυτοκινητο....

τςτςτςτς αντρες παιδι μου!!!
Που να τρεχε αυτος στα μαγαζια...
καθοταν εκει στη ζεστουλα με μουσικουλα και κινητο
κι εγω ημουν στη βροχουλα..τι φταιω αν αργησα ..εβρεχε λεμε!!!!

(ΚΑΙ δεν σταματαει να παω μονη ξανα...θα πουληθουν ολα φτου!)

Καλα για το Λονδινο και το Αιγαιο τι να πω..μεγαλη κουβεντα κι αυτη!!!και απολυτη ελευθερια!

maya said...

@tradescadia μου
πόσο έχουμε στιφτεί αλήθεια στα πρέπει...άλλοτε φορεμένα πάνω μας απο άλλους κι άλλες φορές πιο επίπονα, των άλλων τα πρέπει...εκεί που τελειώνει η δική μας ελευθερία είναι που ξεκινούν οι φόβοι των άλλων.

ατμοσφαιρικό απόγευμα. μου αρέσει...δεν θάταν σκέτη κάβλα ένα μπάνιο στην θάλασσα τώρα...?

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@δημοσθένη μου
όχι μόνο. αλλά τα όχι των άλλων πολλές φορές ακινητοποιούν κι αυτούς που θέλουν να προχωρήσουν...

καλό φουρτουνιασμένο απόγευμα!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ντίντι μου
σε προλαβαίνω?!!!
γύρισα σπίτι και είναι σκοτάδι! τι όμορφα, πργματικά. τα ωραία του χειμώνα. (καλά, θα σούλεγα αν ήταν κυριακή τι θάλεγα!!!)

φιλιάααααα
χχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@τάλισκερ μου
θα τον σκάσεις τον άνθρωπο, την βλέπω την δουλειά! μην σου κολλήσει κάτι...τώρα να πω, τι χαρά που ψώνισες γρμφχριστουγεννιάτικα? και δεν σου φτάνουν κιόλας? τι να πω! να σου στείλω τα δικά μου που έχω εις τριπλούν? και δεν θέλω λέμε!
είπα στα κορίτσια, να τους ζωγραφίσω ένα δέντρο και να το βαζοβγάζουμε κάθε χρόνο? ...ναι, όχι είπαν... γιατί άραγε?

να με ενημερώσεις αν βρεις και τ'άλλα έξι γιατί θα μείνω με μια αγωνία ΝΑ!!!

φιλιά πασχαλιάτικα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

αν ακούς said...

πάνω που αφησα στο γιάννη σχόλιο και είχα αυτές τις σκέψεις...και η φάβα τα ίδια...μεγαλώνουμε ρε γαμώτο και χάνουμε απο αυθορμητισμο και κερδιζουμε φόβους και ανασφάλειες, να καλυψουμε τα νώτα μας...να φυλαγόμαστε να μη πάθουμε ξανα τα ίδια και δεν αντέχουμε πολλά πολλά...

maya said...

@αν ακούς
να σου πω ένα μυστικό? το έγραψα για να το ξορκίσω. απ'τους άλλους...

δεν θέλω άλλο φόβο στην ζωή μου, δεν αντέχω να μην τολμώ, να μην ζω. τις πληγές δεν τις γλυτώνουμε. γι'αυτό, όπως πολύ εύστοχα μου θύμισε κάποτε ο γιάννης μέσω santazhinia
"Δεν θέλω να γλυτώσω απο τα όμορφα!"


για τον αυθορμητισμό, δυστυχώς δεν μπορώ να διαφωνήσω - έρχεται με την ηλικία αυτή η απώλεια. μαθαίνει και το μυαλό να δουλεύει γρήγορα, δεν προλαβαίνεις να είσαι ανέμελος...πριν προλάβει η σκέψη να βγει, περνάει εμπειριών φίλτρα...

ας ελπίσουμε τουλάχιστον αυτά που θα πάθουμε, να μην είναι τα ίδια...ναχουν κάτι καινούργιο να μας πλουτίσουν.

καλό βράδυ :)
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Νίνα said...

...εμενα μου αρεσει το πρεπει...γιατι μεσα στο μυαλο μου ειναι απολυτα ταυτοσημο με το θελω...πολλα πολλα φιλια μαγια μου!!!

Aggelos Spyrou said...

Μπήκα να αφήσω ένα άλλο σχόλιο,
αλλά διάβασα πάνω, στο κουτάκι σχολιασμού, ένα "Για πες...",
και σκέφτηκα, άραγε,
πόση σημασία έχει η τελευταία σου φράση...

"Τι θα πει ο κόσμος...".

Καλησπέρα!!! :)

γιάννης φιλιππίδης said...

Πάντα θα κρύβουμε μέσα μας
ανάσες δυνατές κι αποτελεσματικές για τις μοναδικές στιγμές που,
υπερπιεσμένοι από καταστάσεις κι ανθρώπους
θελήσουμε να ουρλιάξουμε
κι η δυνατή απεγνωσμένη μας φωνή
να ξεπεράσει τ’ αχανή όρια της πόλης
να γλύψει τις χιλιοκαμένες πλαγιές.

Στους αμέτρητους μικρόκοσμους
των εκατομμυρίων πρέπει,
η ζωή δεν ανασαίνει φυσικά,
για την ακρίβεια δεν ανασαίνει ποτέ
γιατί οι άνθρωποι που ζουν εκεί,
βγάλαν ψυχή και καρδιά κι αισθήματα
σε φαρδιές σακούλες σκουπιδιών
μια τυχαία ανώνυμη δευτέρα πρωί
κι ούτε κατάλαβαν το πώς
κι ούτε εκτίμησαν τον πειθαναγκασμό
που τους οδήγησε σε μια τόσο απονενοημένη πράξη

και τα βράδια κλαίνε μονάχοι
αμπαρωμένοι στα επίχρυσα κλουβιά τους
με μάτια χωρίς δάκρια
[γιατί θα τους κακοχαρακτηρίσουν]
και βλέμμα χωρίς οντότητα κι υπόσταση

καληνύχτα και βαθύ
φιλί φιλί

υγ. χαίρομαι με την προσπάθεια σου που εξελίσσετε, γιατί έχει απίστευτη δυναμική
και η γραφή σου τόσα ανθρώπινα ν’ αναπτύξει…

ξανά φιλί

γιάννης φιλιππίδης said...

Η εικόνα φυσικά,
απόλυτα ταιριαστή...
o Hopper λατρεμένο,
για τις μοναχικές του φιγούρες γυναικών,
λίγο έλειψε η "μυρωδιά μου"
να έχει εξώφυλλο δικό του πίνακα.

maya said...

@νίνα μου
αν τόχεις κάνει θέλω το πρέπει, καλά του ξηγήθηκες! :)

καλό βράδυ 'πρέπω' νάχουμε λοιπόν!
χχχχχχχχχχχχ

maya said...

@άγγελε μου
σούκοψα τον ειρμό τελικά!
ο κόσμος πάντα θα λέει.

κάποτε, κάποιος που με γούσταρε πολύ, μούχε στείλει μια κάρτα (μεταφράζω απο αγγλικά - ελπίζω κατανοητά!)
που έλεγε απλά:
"πότε θα βρεθούμε επιτέλους? καθόλου δεν μιλάει ο κόσμος!"

κι απο μένα καλησπέρα!
χχχχχχχχχχχχ

maya said...

γιάννη μου!
απο πού ν'αρχίσω...

πάντα πνιγόμουν
στις έννοιες των πρέπει
και ήθελα να κλωτσήσω
πριν μπροστά μου έρθει
το κάθε υποχρεωμένο δάκτυλο
να 'διδάξει'.

τώρα, ακόμη πιο ατίθαση που ωρίμασα, θυμώνω και με των άλλων τα πρέπει. λες και γω θα σώσω τον κόσμο απο τις μικρές επιλογές του.
μόνο που λίγοι μένουμε χωρίς τα ντανιασμένα καφάσια 'δεν'.
θα μου πεις, δεν τόξερες?
ναι. αλλά προσάπτουμε πάντα μια ομορφότερη εικόνα πάνω στον άλλον. είναι αυτή της δικής μας ανάγκης, της δικής μας ανάσας.
τίποτα δεν ελέγχει ο άλλος μεσα στο μυαλό μας.
μόνο το πόσο θα τολμήσει, θέτει τα όρια.
και είναι πολλά γαμότο...

χχχχχχχχχχχχχχχ διάλειμμα μην αποκοιμηθείς ετσι ωραία και ασυνάρτητα που γράφω...

maya said...

το βλέμμα που δεν φτάνει
να κοιτάξει πραγματικά.
ναι. αυτό με τρομάζει.
μάτια χωρίς δάκρια, λες.
μάτια που λείπουν
οι αδένες αισθημάτων, βλέπω εγώ.
μα αλήθεια, τόσο πιο εύκολη είναι η ζωή η άδεια? για ποιόν μαλάκα την ζούμε επιτέλους?
α γαμίδια!

..........................
ουφ....ξελαμπίκαρα, ντάξει! :))))


υγ. ο hopper, τι να λέμε...χαίρομαι που τον βρήκες ταιριαστό. είχα την αίσθηση οτι συνδίασα αλλόκοτα τα τρία. ακριβώς όπως ένοιωσα αναρτώντας. κάθε τι έλεγε κάτι άλλο μα με παράξενο τρόπο, το λέγανε και μαζί:κείμενο, μουσική και εικόνα...

για να φαίνεται η καρδιά μου που χτυπάει.


πολύπολύ φιλί
χχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@γιάννη μου3!
δεν είπα ευχαριστώ για τα δυνατά σου λόγια για μένα. ευχαριστώ. και επειδή πρόσεξες αυτό που απο μέσα μου αλλάζει. καιρό τωρα.

όνειρα γλυκά πολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.έχω και μια χαρά για αύριο , κι ας είναι κυριακή... :)

Negma said...

Μπορώ να σου πως ακριβώς τι θα πει ο κόσμος. Με κάθε λεπτομέρεια. Μέχρι και τον χρωματισμό της φωνής τους...

Τα έχω μάθει απ' έξω, τα έχω εμπεδώσει από τις πολλές φορές που έχω ακούσει αυτούς "που μ' αγάπανε και με νοιάζονται και θέλουν να με προστατέψουν" να μου τα λένε κουνώντας το δάχτυλο.

Χρειάζεται να σου πω, που έχω γραμμένους και τους μεν και τους δε? Μια ζωή όμως... εκεί τους έχω...

Αλίμονο αν δεν χτυπάει η καρδιά μιας πολύχρωμης πεταλούδας!

maya said...

εστρέλλα μου
μας έχουν γίνει τόσο μεγάλα αυτά τα καημένα που πάνω τους γράφουμε, γράφουμε, γράφουμε...

κάνει καλό η γραφή...ε?

:)

πάλι καλά που μεγαλώσαμε για να μπορούμε να προστατεύουμε μόνοι μας την πολύχρωμη ατίθαση ψυχή μας!
πάλι καλά!

αχ πόσες φορές φανταζόμουν ένα κόκκινο ψαλίδι να τους κόβω το δακτυλάκι το κουνιστό...

καλημέεεεερα!
χχχχχχχχχχχχ

γιάννης φιλιππίδης said...

αυτά τα διδακτικά προτεταμένα δάχτυλα,

μ’ αφήνουν άφωνο

κρύβω ένα εκδικητικό γέλιο μέσα μου

μετά από πολλή αντίδραση

μπορώ
πια να τα πολεμήσω αποτελεσματικά…!

υγ. ευχαριστώ είσαι και φαίνεσαι…

Negma said...

- Καλώς το μου! Πως τα πέρασες σήμερα;

- Φύγαμε νωρίς γιατί είχαμε τη γιορτή για το Πολυτεχνείο

- Α, τι ωραία! Δεν ήξερα ότι κάνουν και στο νηπιαγωγείο! Έμαθες κανένα ποιηματάκι;

- Όχι.

- Κανένα τραγουδάκι;

- Όχι.

- Τουλάχιστον σας είπαν για ποιον λόγο γιορτάζουμε αυτήν την μέρα;

- Ναι, αμέ! ΜΑΣ ΕΔΕΙΞΑΝ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑΝ ΤΑ ΤΡΑΚΤΕΡ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!!!

Τον διόρθωσα χωρίς να γελάσω μπροστά του. Άλλο το τι γέλιο έχουμε ρίξει μετά, που το μανάρι μου το έκανε Κιλελέρ το Πολυτεχνείο!!!!! Αυτές τις μέρες με γνωστούς και φίλους είναι το βασικό μας θέμα, για να γελάμε.

Τώρα που ξεφούσκωσε το αστείο και επεξεργάστηκα τα λογάκια του λίγο βαθύτερα,ξέρεις όμως τι σκέφτηκα, ρε Μάγια; Πως τα περισσότερα αγοράκια της ηλικίας του έχουν ένα σωρό στρατιωτικά παιχνίδια και βλέπουν ένα σκασμό πολεμικά καρτούνς. Άρα στην τελική το χαίρομαι που είδε τανκς και δεν ήξερε τι είναι!

Talisker said...

@Νεγκμα:)
Τι να σου κανουν και τα παιδια εδω οι μεγαλοι εχουν συγχιση!!

ΠΑΛΙΟΜΑΓΙΑ...ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ ΤΟ ΤΡΑΓΙΟ!!!
Απορω κι εγω με την υπομονη μου και την ...υπομονη μου...


με πολυ υπομονηηηηηηηηη!!!!!!

:::)))αιντες!

diastimata said...

O πίνακας είναι κα-τα-πλη-κτι-κός Μάγια! Καθόμουν και τον έβλεπα μισή ώρα! Ταιριάζει με το κείμενο!

maya said...

@εστρέλλα μου
έχεις δίκιο...καλύτερα. η βία σερβιρισμένη σε ό,τι ακουμπούν, είναι κυκλωτική. άρα να και κάτι...
αλλά είναι πολύ γλυκό (και αστείο!)

καλημέρα πια και καλή μας εβδομάδα!
είναι νωρίς ΜΕ ΗΛΙΟ!!!
χχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@υπομονετική τάλισκερ με υπομονετική υπομονή:
αν σου πω πως σε σκεφτόμουν συνέχεια και έλειπες αισθητά, θα πάρεις το κέρατο απ'το κεφάλι μου γιατί μ'έχει πιάσει πονοκέφαλος?!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
καλημέρα μας

υγ.ακόμη χαμογελάω...

maya said...

@διαστήματα μου
ναι και μένα με κάνει και κολλάω. σε ανύποπτο χρόνο τον είχα κατεβάσει - άσχετα απο το κείμενο - και πάντα με καθηλώνει. λέει πολλά τόσο κενό.

καλή εβδομάδα
χχχχχχχχχχ

drunk tank said...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!

τι θα πει ο νεκρός κόσμος; άκου φαίνεται η καρδιά σου που χτυπάει! κρύψε την γρήγορα!!!

πολλά φιλιά μιας ακόμα μισητής Δευτέρας! (αργεί η Παρασκευή;)

υγ: ευχαριστώ για τις αχρείαστες ευχαριστίες! αφού τα έχουμε πει αυτά μάγια μου!...και μου έφαγε και το κρουασάν η βιργινία :-(! και δεν έχει άλλο...

maya said...

@στιχάκια μου
...όλα τάφαγε?!!!

λοιπόν, δεν μένει τόοοοσο πολύ για να τελειώσει κι αυτή η δευτέρα, αθάνατε bob geldoff στα ωραία σου...

υπομονή και θα δεις, θάρθει η παρασκευή, πού θα πάει...

καλά, δεν ξαναλέω ευχαριστώ γιατί όλο με βρίζετε $%&#@@$%^

:)

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Αλεξάνδρα said...

Τζα! να ΄μαι κι εγω! Καθυστερημένη λιγουλάκι, πάει το πρωί, ούτε καφέ, ούτε κρουασάν απ΄τα χεράκια της Μαγιας δεν πρόλαβα...

Τίποτα για το μεσημέρι προλαβαίνω; Και χτυπάει "πυράκια" το στομάχι μου.

Το "έλα πάρε με" το τραγούδι ντε, το θέλωωωωωω...

Ταλισκερ να χαρώ την υπομονή σου... Κι ύστερα την υπομονή μας...
το wish you were here έπαιζε εντός μας....

Φιλιά φιλιά φιλιά

artou said...

πέρασα κλεφτά άφησα σοκοφρέτα και γλυκό φιλί και φεύγω τρέχωντας


καλή βδομάδα

maya said...

@αλεξάνδρα μου!!!!!!!
έφαγες ή νάχω τύψεις που σε άφησα έτσι γαμότο και δεν το πήρα πρέφα?!!!

το wish you were here ε? είσαι απίθανη ρε φιλανάδα! έτσι ακριβώς είναι τάλισκερΑΚΙ μου!

το άσμα το πήρες ήδη :)


δωστε του κοριτσιού να φάει!!! άντε... πάρε την σοκοφρέτα μου...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ


υγ.(ελπίζω να ξέρεις τι τεράστια κίνηση κάνω...η σοκοφρέτα και γω είναι σχέση πάθους απο τα 6 μου!)

νάναι καλά η...

maya said...

αρτού μου!

σο - κο - φρε - τα !!!!!
τι καλά, τι καλά!!!
:))))))))

πρέπει νάρθω να σε δω...σε πεθύμησα μήτσο μ'

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Αλεξάνδρα said...

Φιλιά καληνύχτας

Negma said...

Καλά... Δεν παιζόμαστε...

Έμπαινα για καληνύχτες και φιλιά, και με το που ολοκληρώθηκε το άνοιγμα της σελίδας σου, μου ήρθε μέιλ ότι έχω σχόλιο από τη Μάγια στο μπλογκ μου!!!

(Αν ξεμείνατε από σοκοφρέτες, έχω φυλάξει μισή αμυγδάλου ΙΟΝ, γιατί μου φέραν την τεράστια, και δεν την παλεύω μόνη μου. Τη θέτε;;;)

Φιλούμπες πασαλειμμένες σοκολάτα!!!

maya said...

@αλεξάνδρα μου

καρασμάτς που λέει κι ο γιάννης!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

να πω αχ, ή θα μου κάνει μήνυση!!!?

maya said...

@εστρέλλα μου
κι ας μην είμαι σοκολατού σαν το νατασσάκι μου, την ιον την λατρεύω (απο σοκολάτες) βάλτην κάτω και θα την κανονίσουμε. κάνει και ωραίο διάλειμμα ανάμεσα στα τσιγάρα...

λοιπόν, λίγο και πάω για ύπνο...
όνειρα γλυκά
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Μαρινα ..... said...

μεσανυχτα μετα...
κι επισκεψη σου κανω χαρα σα σε γλυκο κουταλιου να τραταριστω χαρα μου...

και σε γνωριμο δαλογο ...καθημερινο επεσα...

καλη σου νυχτα χαρουλα μου...
maoyla καλη νυχτα....

φιανεται η καρδια που χτυπα...

και δε παει να λεει ο κοσμος....

καλη νυχταααααααααααααααααα!!!!!!!

φιλι...φιλι...φιλιαααααα

maya said...

μαρινάκι μου
καλημέρα! ήρθες σήμερα και ξέρω πώς. μάλλον εγώ πήρα την χαρά!!!

νάσαι καλά

αν όλες οι καρδιές χτυπούσαν δυνατά, κανείς δεν θάχε χρόνο να λέει.
είναι η ανία που τους βγάζει απ'τον εαυτό τους και ψάχνουν παραπέρα για ενδιαφέρον. στων άλλων τις ζωές.
τι βαρετοί άνθρωποι αλήθεια...

πολύχρωμα φιλιά μαρινάκι μου
πώς χάρηκα πούρθες πάλι!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Dee Dee said...

καλημερουδια.......

κι εγω για μαμ ηρθα, ακουσα οτι ολο και κατι μοιραζουν εδω καθε μερα ;)

Φιλακια κουκλαρα!!!!

maya said...

@ντίντι μου
βγήκα και πήρα φρέσκο ζεστό ψωμί και λέω να κάνουμε τεράστια αταξία με βούτυρα, μαρμελάδες, πορτοκαλάδα και φρεσκοκομμένο καφέ σήμερα. τι λες?

κάτσε εκεί που έχει και ήλιο...

καλημέρα χαμόγελο μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

Anonymous said...

Σβήσανε τα φώτα, για να'ρθω;
Απλώνω χέρια γυμνά, τρεμάμενα
πάνω σε κτύπους.
Στέκω να αφουγκραστώ πνοές,
πνόης αγαπημένης,
θαρρείς μετάγγιση ζωής
ιεροτελεστικά λαμβάνω..
Κόσμος Μη-Δέν, Πρέπει,
κόσμους να χωρέσει,
να μεγαλώσει χρώματα, ήχους μαζί και χρόνους...
Ποιος φοβάται, όταν ζει,
ζει την καρδιά του;
Άσ'τους να λένε, maya μου,
άσε να λένε τα δικά τους.
Αν ήξεραν μόνο αυτό,
αν ήξεραν,
ζωή αλλιώς θα ζούσαν...

Σε φιλώ,
βίκυ.

maya said...

@βίκυ μου
λυρική μου βίκυ

κάθομαι και σε διαβάζω πάντα διπλά
μου αρέσει ξανά και ξανά

αυτήν την αλλοιώς ζωή θέλω
όχι την βουβή

φιλιά πολύχρωμα
χχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

ΔΕΝ ειμαστε καλα..ποτε κανατε ολες αυτες τις γουρουνιες>???

καλε θα γινετε σαν την Μις Πιγκυ ολες σας ...δεν ειμαστε καλα ξαναλεω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

maya said...

να! ήρθε και ο ταλινσπέκτορας!!!
τι θες τώρα?!!! ούτε ψίχουλο δεν έμεινε! τύφλα νάχουν τα πρωινά των ξενοδοχείων!

αχ. αχ λέω...

χχχχχχχχχχχχχχχχχ