Saturday 3 November 2007

Η ονειρική θλίψη του σπουδαίου καλλιτέχνη

"Το σώμα είναι η σκιά των ρούχων που κρύβουν τον βαθύ σου εαυτό..." Μια βαθειά θλίψη φωτίζει τον δημιουργό. Ποιήματα, έπη, συμφωνίες, πίνακες και σμιλεμένα μάρμαρα μένουν στον χρόνο απο ψυχές βασανισμένες, που ζούσαν για να πεθάνουν... Όσο δυνατή είναι η επιτάχυνση της έμπνευσης, αν κοιτάξει κανείς χαμηλά, εκεί στα γρανάζια, θα βρει την αδυναμία του καλλιτέχνη να είναι 'μόνο' άνθρωπος...μια άρνηση να ρουφήξει την πραγματικότητα...Με 'απόλυτους' αισθητήρες, να γεύεται γλυφό το ολόδροσο νερό, να βλέπει μουντά τα συναισθήματα, να απαρνείται την καθημερινότητα της ζωής. Μόνη διέξοδος η φαντασία. Για κανέναν άλλον, ούτε για τον εαυτό του δεν παλεύει τόσο σθεναρά όσο για τα όνειρα του. Ό,τι δύναμη θυμίζει, τροφοδοτεί τον βαθύ αναστεναγμό του και την αποστροφή του...Καλύτερη απ'την ζωή, η φαντασία...πίσω απο κλεισμένες πόρτες και τρόμο. Ναι. τρόμο τελικά, να αναμετρηθεί με την πραγματικότητα, σαν η ασχήμια νάναι ξένη γλώσσα που αδυνατεί να κατακτήσει. Στην φαντασία του μπορεί να την δεχτεί, να την κάνει επικεφαλίδα στην ομορφιά που δεν θα νοιώσει ποτέ: Να ερωτευτεί, να πονέσει, να δοθεί ολοκληρωτικά, να θυσιαστεί, να απορριφθεί. Όλοι αυτοί οι σημαντικοί δημιουργοί, δυστυχισμένοι άνθρωποι που ματώνουν, όχι τόσο απο πραγματικά γεγονότα αλλά απο την απειλή τους. 'Ανθρωποι που γεννήθηκαν τελικά με λίγη εσωτερική πνοή για ζωή και δεν ξέρουν να την εκπνεύσουν ζώντας. Μοναχικοί, περιθωριακοί, οπιομανείς, αυτοκαταστροφικοί, άπειροι και φοβισμένοι στο μονοπάτι της αληθινής τριβής, της αγάπης. Προστατεύονται λες απο τα κύματα των ψυχικών τους φόβων. Ασφάλεια και θαλπωρή βρίσκουν στο μάταιο, στην ηχώ του κενού, στην προσμονή του θανάτου. Λύτρωση... "Γύρισε αύριο, πραγματικότητα! Φτάνει για σήμερα, άνθρωποι! Πάρε αναβολή, παρόν απόλυτο! Καλύτερα να μην υπάρχεις παρά να είσαι έτσι." Κάποιοι πρέπει να μεγαλουργήσουν και φαίνεται το τίμημα είναι αυτό...Η ζωή, θυσία στον βωμό του θείου. Το τίμημα για κάθε αριστούργημα...Η ευλαβική άρνηση της σάρκας να μοιραστεί, του μυαλού να χαιδευτεί απο ανθρώπινο χέρι, της καρδιάς να ανταλλάξει παλμούς, της ψυχής να πονέσει. Με δέος λατρεύω την τέχνη, με θαυμασμό ρουφάω τα αριστουργήματα των πρωτοπόρων, σαν παιδί διδάσκομαι απο τους μεγάλους καλλιτέχνες το θείο. Αλλά ταυτόχρονα λυπάμαι αυτούς τους ανθρώπους, γιατί άνθρωποι ήταν και είναι, μόνο που δεν μπορούσαν. Δεν μπορούσαν να ΖΗΣΟΥΝ εδώ και τώρα. Τα όνειρα τους επισκίαζαν μοιραία την πραγματικότητα τους. "Ο κόσμος ανήκει σ'αυτόν που γεννήθηκε για να τον κατακτήσει Κι όχι σ'αυτόν που ονειρεύεται οτι μπορεί, Ακόμα κι αν έχει δίκιο..." Παντού γύρω μας υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Που θες να τους βοηθήσεις καθώς μαζεύονται αντί να αρπάζουν, που φοβούνται αντί να πλημμυρίζουν, που μελαγχολούν αντί να κατακτούν, που κρυώνουν αντί να δεχτούν την αγκαλιά σου. Όσο πιο ζωντανή είναι η ψυχή μου, τόσο πιο δημιουργική γίνομαι. Η καθαρή θλίψη, η κρύα μοναξιά και η ηχώ μέσα μου, αποτρέπουν κάθε έκφραση τέχνης μου. Η σχέση ανάγκης και λατρείας με το χρώμα και τα χέρια, γίνεται ξένη, απόμακρη και με γεμίζει ερωτηματικά. Μένω άπραγη μπρος την θέα του καμβά, τα τελάρα απειλητικά φωτεινά, σαν τα λευκά σεντόνια στα κλεισμένα σπίτια...Δεν αντλώ ένταση δημιουργίας απο την κακουχία, εμπνέομαι μόνο απο την ευτυχία και την προσμονή της. Αν αυτό σημαίνει να μην γίνω ποτέ σημαντική στην τέχνη μου, χαλάλι. Δεν θα θυσίαζα ποτέ την δροσιά της αληθινής θάλασσας, την ηδονή της ιδρωμένης σάρκας, την φωτεινότητα του ελληνικού ήλιου, το άρωμα των λουλουδιών, τον βαθύ πόνο μετά απο μεγάλο έρωτα, την γεύση του νερού της πηγής, την πραγματική θλίψη για τον άλλο, την μια ευκαιρία μου να βρίσκομαι εδώ, για να ζωγραφίσω την τελειότητα. Η τελειότητα είναι το αποτέλεσμα πολλών αντιφάσεων με δύο γράμματα: ΖΩ. ΥΓ.ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ FERNANDO PESSOA . ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΕ ΚΕΙΝΟΝ ΜΟΝΟ. ΗΤΑΝ Η ΑΦΟΡΜΗ ΓΙ'ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ. ΠΟΛΛΟΙ 'ΠΑΤΕΡΕΣ' ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑΝ Ή ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΤΡΟΠΟ ΔΥΣΤΥΧΩΣ.

66 comments:

Anonymous said...

Χριστε μου μολις εχασα ενα πελωριο κειμενο.Με πεταξε εξω!

Γραφω μια ωρα...
Μαγια μου ειναι καταπληκτικη η αναρτηση σου...

Ειναι αληθεια οτι παρα πολλοι καλλιτεχνες δημιουργησαν αριστουργηματα κατω απο συνθηκες βαριας καταθλιψης, μανιοκαταθλιψης .και εξαρτησεων οπως αλκοολ η ουσιες.

Ο Βινσεντ που εχεις εκει το δωματιο της Αρλ,
ο Ποε ,
ο Καρυωτακης ,
ο Λωτρεκ,
η Πλαθ,
ο Μαγιακοφσκυ..
κι αλλοι ενα σωρο..
ολοι οι παραπανω εκτος του Ποε μαλιστα αυτοκτονησαν..
κεινος πηγε απο κριση αλκοολ,

Παρ ολα αυτα ..προτιμω τετοιου ειδους εστω δημιουργικη καταθλιψη
η οποια πιστευω ετσι απλοικα διατυπωνοντας
οτι συμβαινει και λογω μιας αδυναμιας ελεγχου σε μια αναρχικα κυκλοθυμικη ευφυια ..σε συνδιασμο και με μια υπεραυξημενη ευαισθησια
που τρελλαινει τον ταλαντουχο ανθρωπο ..


παρα την αλλη
κοινη κεινων
που απλα δεν τους ηρθαν ολα βολικα στη ζωη και βολευονται βυθισμενοι σε μια μουντη μιζερια..και γινονται και μοδα.

Δεν ειναι σκληρο αυτο που λεω.
Σκληρο ειναι να αφηνεται ο ανθρωπος ..σκληρο για αυτον και τους γυρω του..

Αυτο δεν το αντεχω..

Το αλλο ναι...
και το αντεχω και το θαυμαζω
και οταν πεφτω σε τετοια φαση ξεγελιεμαι δημιουργωντας γραφοντας σαν τρελλη ακομα και σε τραπεζομαντηλα εστιατοριων...

Οσο για τον επιλογο χμμ
δεν ξερω ..ισως απο το να στερουμαι ολα τα αλλα σαν νο 2 κατηγορια θα ηθελα να ανηκω στην 1 κατηγορια ..να τα στερουμαι δηλ με αντιτυπο την επιτυχια και τη δοξα εις τους αιωνες ...

εαν δεν μπορουσα εννοειται να ζησω φυσιολογικα...

(κουραστηκα να γραφω ..ωρες ..ελπιζω να βγαινει νοημα)))

Φιλι!

Anonymous said...

α καλα παλι τα ιδια !
H TALISKER EIMAI!!!!

Talisker said...

Χριστε μου μολις εχασα ενα πελωριο κειμενο.Με πεταξε εξω!

Γραφω μια ωρα...
Μαγια μου ειναι καταπληκτικη η αναρτηση σου...

Ειναι αληθεια οτι παρα πολλοι καλλιτεχνες δημιουργησαν αριστουργηματα κατω απο συνθηκες βαριας καταθλιψης, μανιοκαταθλιψης .και εξαρτησεων οπως αλκοολ η ουσιες.

Ο Βινσεντ που εχεις εκει το δωματιο της Αρλ,
ο Ποε ,
ο Καρυωτακης ,
η Πλαθ,
ο Μαγιακοφσκυ..
κι αλλοι ενα σωρο..
ολοι οι παραπανω εκτος του Ποε μαλιστα αυτοκτονησαν..
κεινος πηγε απο κριση αλκοολ,

Παρ ολα αυτα ..προτιμω τετοιου ειδους εστω δημιουργικη καταθλιψη
η οποια πιστευω ετσι απλοικα διατυπωνοντας
οτι συμβαινει και λογω μιας αδυναμιας ελεγχου σε μια αναρχικα κυκλοθυμικη ευφυια ..σε συνδιασμο και με μια υπεραυξημενη ευαισθησια
που τρελλαινει τον ταλαντουχο ανθρωπο ..


παρα την αλλη
κοινη κεινων
που απλα δεν τους ηρθαν ολα βολικα στη ζωη και βολευονται βυθισμενοι σε μια μουντη μιζερια..και γινονται και μοδα.

Δεν ειναι σκληρο αυτο που λεω.
Σκληρο ειναι να αφηνεται ο ανθρωπος ..σκληρο για αυτον και τους γυρω του..

Αυτο δεν το αντεχω..

Το αλλο ναι...
και το αντεχω και το θαυμαζω
και οταν πεφτω σε τετοια φαση ξεγελιεμαι δημιουργωντας γραφοντας σαν τρελλη ακομα και σε τραπεζομαντηλα εστιατοριων...

Οσο για τον επιλογο χμμ
δεν ξερω ..ισως απο το να στερουμαι ολα τα αλλα σαν νο 2 κατηγορια θα ηθελα να ανηκω στην 1 κατηγορια ..να τα στερουμαι δηλ με αντιτυπο την επιτυχια και τη δοξα εις τους αιωνες ...

εαν δεν μπορουσα εννοειται να ζησω φυσιολογικα...

(κουραστηκα να γραφω ..ωρες ..ελπιζω να βγαινει νοημα)))

Φιλι!

maya said...

φιλενάδα!
τόξερα οτι είσαι εσύ απ΄την πρώτη αράδα! χαμογελάω.
και βέβαια κατάλαβα ό,τι λες.

το βιβλίο στην εικόνα είναι του ποε. δεν το συζητώ για τους νο2 καταθλιπτικούς: βλέπε την ανάρτηση χλευασμού απο τον burton στην "ανατομία της μελαγχολίας"...

ναι, αν γεννιέσαι με κάποιο ψυχικό λαβύρινθο πιο σύνθετο είναι τουλάχιστον διέξοδος η ευφυία αυτή.

...μα αυτό ακριβώς αναρωτιέμαι. όπως λένε για τους σχιζοφρενείς οτι απέχουν εκατοστά απο την ευφυία ή οτι είναι αποτέλεσμα της ευφυίας...
μήπως αυτή η αδυναμία είναι η αφετηρία του αποτελέσματος στην δημιουργία?

ναι σε ΦΑΣΕΙΣ που πέφτεις έχεις την φρενίτιδα να εμπνέεσαι και να δημιουργείς. αλλά σε ΑΛΛΕΣ φάσεις ανεβαίνεις και είσαι μες τον κόσμο και ΖΕΙΣ την ζωή σου, χαίρεσαι τις σχέσεις, ευχαριστιέσαι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ.

πρεπει να διαλέξουμε κατάθλιψη?

μην σβήσεις το μήνυμα! μου αρέσεις λίγο ανώνυμη, τσαντισμένη με το δίκτυο που όλο σε πετάει αλλά να κερδίζεις.
μου αρέσει που νάσαι πάλι!

φιλιά πολύχρωμα
χχχχχχχχχχ
υγ.έβαλα φύκια στις κοτσίδες αφού μου πήρες την 1 κορδέλα...μήπως τα μυρίσει η ζαφειρένια και έρθει πια. έρχεται η μία, πάει η άλλη...τι σας έπιασε?
θα σου κάνω εγώ μια εξαφάνιση που δεν θα ξέρεις τι να μου πρωτοτραβήξεις!!!! ααααα! άντε μην πω στο δίκτυο και σε κανονίσει πάλι.
"δίκτυοοοοοο?"

maya said...

@τάλισκερ 2
δεν το συζητώ οτι αν πρεπει να διαλέξω κατάθλιψη, χίλιες φορές να μεγαλουργήσω κιόλας παρά να βαραίνω απλά το κλίμα άσκοπα...

αλλά δεν θα διάλεγα ποτέ να είμαι μια βασανισμένη ψυχή με θεία έμπνευση απ'ότι
ένας
απλός
άνθρωπος
που χαμογελάει.
(με όλη την βαρύτητα αυτής της τόσο απλής πρότασης...)

χχχχχχχχ
(τσιγγούνα! τώρα που το θυμήθηκα.
βάλε κανα φιλί. ωχου!)

Unknown said...

γλυκιά μου maya....

εγώ πάλι αν έπρεπε να διαλέξω θα έτρεχα στην πρώτη κατηγορία!!!!

δεν θα πάθαινα ποτέ ψύχωση με την υστεροφημία γιατί έτσι κι αλλιώς αυτά που γράφω απευθύνονται σε ένα πολύ περιορισμένο "κοινό"....

αλλά θα ήθελα να αφήσω κατι σπουδαίο πίσω μου-με όποιο κόστος- παρά να φυγω απο αυτήν τη γη μαζί με τα χαμόγελα που χάθηκαν στο χρόνο....

λέω εγώ τώρα...!!


υγ: τρελάθηκα με την αναρτησή σου!!! ευγε!!!!!!!!!
φιλάκι γλυκό

_Κυβέλη_

Talisker said...

αχαχαχαχα
ποσο χαιρομαι που τα καταλαβες ολα με τη μια...

και στο ποστ που φαγε το σκοταδι κι εγω εκει αναρρωτιομουν...
κι ελεγα πως θα θελα να δω στατιστικες ..αν αυτοι γινονται καταθλιπτικοι απο την αναγξη δημιουργιας
η καταθλιβονται απο αυτη...
απο την ενταση...

παντως στον αντιποδα "ομολογω να πω" οπως λεει και η μπεζαντακου..ολολ
πως δεν υπαρχει μεγαλυτερη ικανοποιηση απο την ολοκληρωση ενος εργου ...
δεν υπαρχει...

επι του θεματις τωρα..
δεν σβηνεις ματια μου και τα ανωνυμα μην βαριεται ο κοσμος και ευχεται να ξαναχαλασουν οι ινες; του οτε;;;

ΜΜ ΤΗΝ κυρια Ζαφειρω αν δεν εμφανιστει εν ευθετω μεχρι την δωδεκατη αυριο θα την ψαξω επισταμενως...

και τελος ..μην τολμησεις να εξαφανιστεις...
δεν θα το αντεξω αληθεια σου λεω@@@


Φ Ι Λ Ι ...(ειμαι τσιγγουνα;; εγω στα φιλια;; χαχα..σε σενα ποτε...απλα τα λεω...μακια!!!

μακια!)

Αυριο που θα σε περιλαβει η ντιντι για τις παγιετες θελω να σε δω...
φωναξε με ναι;;;;

maya said...

(...γελάω και πόσο χαίρομαι που νάσαι πάλι για να γελάω φιλενάδα!)

για την ραφαέλα ...
(έχω σπάσει το κεφάλι μου να θυμηθώ εκείνες τις δύο ισπανίδες τις καρεκλωτές πώς τις έλεγαν αλλά τίποτα! παραμένει ραφαέλα εφόσον δεν βοηθάει η μνήμη...)
ποιός την ακούει αύριο! και ξέρεις, αυτές που σε μαλώνουν με το χμόγελο είναι οι πιο τρομαχτικές!!! ελπίζω να την ποτίσει πολύ η νατάσσα και να μην μπορεί να διαβάσει. εννοειται οτι θα σε φωνάξω και θα της βάλουμε λίγο abba να την μαλακώσουμε...ε?

ομολογώ να πω, δεν το είχα ακούσει το μαργαριτάρι!!! πολύ καλό!

αν εξαφανιστώ ΕΓΩ, ένα εκ των δύο θα συμβαίνει: ή που θα πραγματοποιηθεί η ευχή των γενεθλίων μου ή που θα πραγματοποιηθεί η ευχή των γενεθλίων μου. και τότε θα το αντέξεις τέλεια πονήρω μου! αχ. αχ λέω.

αυτό που δεν έχει ταμπέλα σου στέλνω απο δω. πολλή!

χχχχχχχχχχχχχχχχ

αν ακούς said...

έχω γνωρισει κάποιους ανθρώπους με χαρισμα, ανθρώπους που πραγαμτικα αδυνατουν να ενσωματωθουν, που οι υπολοιποι χλευαζουν και τους τοποθετουν στο περιθωριο, εκει που μονοι πια, δημιουργουν. εχω την εντυπωση οτι ομως οτι δεν ειναι επιλογη αυτο. ετσι ειναι. αυτο ειναι. δεν εχουν την επιλογη. γεννιουνται με ενα χαρισμα-καταρα, ειναι και τα δυο. και ειμαι σιγουρος οτι οσοι δεν εχουμε το χαρισμα τους, τους ζηλευουμε, μα κατι μου λεει οτι και αυτοι ζηλευουμε εμας που μπορουμε,ισως, να "ζουμε".

ritsmas said...

Οπως μπορεί να είδες, Πεσσοα ειχα ανεβασει προ τριημέρου, νομίζω. Κι εκανα περιπου τις ιδιες σκέψεις με τις δικές σου... Ναι, δεν πέρασαν καλά , γιατί η ιδιοφυίες εχουν άλλου ειδους προβληματα διανοητικής και συναισθηματικής φύσεως. Ομως περνάνε μ εναν τρόπο στην αθανασία και γίνονται αντικείμενο στοχασμού, συζητησης, αλλά και απλού θαυμασμού από εμας τους λιγότερο γνωστούς και πεφωτισμένους. ( Εντάξει, μια άποψη μονο.)
ριτς

Negma said...

Να ρίξω και άλλη μια κατηγορία;

Αυτούς που ενώ ανήκουν στις "βασανισμένες ψυχές", παραμένουν στην ανωνυμία και το έργο τους δεν αναγνωρίζεται ποτέ.

Πόσο επιβαρύνεται το ήδη τεράστιο φορτίο τους, ε;

Ή αυτοί που δεν κατάφεραν ποτέ να βρουν μια διέξοδο σ' όλο αυτό που κουβαλούσαν, επειδή εξωγενείς παράγοντες δεν τους επέτρεψαν να ανακαλύψουν την τέχνη που θα τους βοηθούσε να το διοχετεύσουν... ή την βρήκαν, την ήξεραν, αλλά υπήρχαν εμπόδια που τους κρατούσαν μακριά απ' αυτήν...

Δεν είναι βέβαιο ότι το έργο όλων των παραπάνω, θα άξιζε να σταθεί δίπλα σ' αυτών που αναφέρατε εσείς ενδεικτικά. Αλλά πάλι... αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ...

Μεγάλη κουβέντα άνοιξες Μάγια μου!

Δεν ξέρω σε ποιά από τις δύο κατηγορίες που αναφέρεις θα ήθελα να είμαι. Ξέρω σίγουρα όμως ότι δεν ήθελα να είμαι σ' αυτές που αναφέρω εγώ.

Φιλούμπες και καληνύχτες!!!

Αλεξάνδρα said...

Πόσο μου άρεσε η ανάρτησή σου δεν λέγεται!

Ιδιαίτερα γιατί εσένα η κινητήριος δύναμή σου είναι η αγάπη. Και χαίρομαι να το διαπιστώνω ξανά και ξανά!

Την να την κάνεις την ιδιοφυία χωρίς γεμάτη αγάπη την καρδιά; Να την κάνεις κατάθλιψη; Να την κάνεις αυτοκτονία;

Οχι μάτια μου! Είναι όμορφη η ζωή!!! Και χαίρομαι μαζί σου γιατί το ματάκι σου έχει εκπαιδευτεί να βλέπει τα όμορφα της ζωής και να πολεμάει για τα χάλια της...

Σ΄αγαπώ φιλενάδα
(κι ας θέλεις να μου ξηλώσεις ηλιοτρόπια και κήπους ;-)

Αλεξάνδρα said...

@Talisker: δεν κουραζόμαστε να σε βλέπουμε ανώνυμη, επώνυμη. Σε αγαπάμε όπως και να είσαι...

Το είπα τώρα και δεν το ξαναλέω ναι;
Ακους να μου κάνεις χάλια τον κηπάκο μου, ζηλιάρα!!!

Καλό μας ξημέρωμα
φιλιά πολλά πολλά

γιάννης φιλιππίδης said...

Σ’ ότι αφορά τους καλλιτέχνες θα συμφωνήσω με τα περισσότερα απ’ όσα κουβεντιάστηκαν παραπάνω, εγώ έχω ζήσει ως φίλους / γνωστούς / συνεργάτες, ανθρώπους όλων των κατηγοριών, δε μπορώ να εκδηλώσω σαφή προτίμηση,

ωστόσο,
άνθρωποι που αντιμετωπίζουν την έννοια ζωή με φαινομενική και μόνο υγεία, γράφουν παπάρες…

κι έχω έναν απαράβατο προσωπικό νόμο, που αφορά εμένα και κανέναν άλλον, έτσι το νιώθω εγώ:

στις στιγμές που δεν είμαι καλά, δεν γράφω, τελεία.

Η ζωή για μένα είναι ύμνος στο φως, το ίδιο κι η γραφή, δεν έχω –θεωρώ- το δικαίωμα να περνώ στους άλλους την ψυχικά στρεβλή υποκειμενικότητα μιας κακής στιγμής, δεν αξίζει το αποτέλεσμα την όποια προσπάθειά μου,

αντίθετα,
σε στιγμές που είμαι από καλά ως πολύ καλά, μπορώ να γράψω χαρούμενα, ή μαύρα, από την αποστασιοποιημένη σκοπιά της όποιας μαυρίλας που έχει στο μεταξύ παρέλθει. Τότε μόνο μπορώ να δω τα πράγματα συνολικά, σα να λέμε από ψηλά, να δώσω το σωστό μέγεθος στη θλίψη, στη χαρά, σε καθετί,

τις στιγμές που είμαι στα μαύρα μου, καμιά φορά συμβαίνει να γράφω, το κάνω όμως σαν ημερολόγιο, σαν κείμενο ποτέ και με τίποτα άξιο δημοσίευσης, ο στόχος της γραφής μου είναι άλλος, θαυμάζω όσους ζυγίζουν τη θλίψη, παίρνουν ώθηση απ’ την απελπισία τους και γράφουν αριστουργήματα, εγώ,
δυστυχώς ή ευτυχώς, δε μπορώ να το κάνω αυτό…

φιλι φιλι

maya said...

GOOD MORNING EVERYBODY!!!

Μου κάνατε την ανάρτηση ερωτολόγιο multiple choice!!! χεχεχε
"ποιός θέλεις νάσαι?"

@κυβέλη μου
χαίρομαι που σου άρεσε...εγώ πάλι θέλω το 'τώρα' και δεν έχει αξία για μένα αυτό που θα μείνει απο μένα πέρα απο τους ανθρώπους που με αγαπούν. αυτό που ναι, με νοιάζει να μείνει είναι ό,τι θα γλυκαίνει την θύμηση τους γι'αυτό που υπήρξα.
το να αφήσω κάτι σπουδαίο για την ανθρωπότητα μου φαντάζει τεράστιο και δεν θα τολμουσα να το ακουμπήσω σαν ελπίδα, μόνο σαν παράπλευρο αποτέλεσμα ενώ ευχαριστιέμαι σήμερα αυτό που δημιουργώ. με νοιάζει η χαρά που παίρνουν οι άλλοι απο μένα και να μπορώ να δω οτι λίγο τους γλύκανα το βλέμμα, τους συγκίνησα την καθημερινότητα. αυτό ναι.

φιλιά κυριακής
χχχχχχχ

maya said...

@αν ακούς
καλημέρα σου!
συμφωνώ οτι δεν έχουν πραγματικά επιλογή, είναι χάρισμα-κατάρα, όπως λες. ακόμη και αυτό προσθέτει ρομαντικά στον μύθο τους. στην πραγματικότητα, είναι τόσο λυπηρό και μοναχικό όμως...
εγώ δεν τους ζηλεύω αλλά τους νοιώθω με πολλή θλίψη και θαυμασμό ταυτόχρονα...

όμορφη δημιουργική κυριακή νάχουμε
χχχ

maya said...

γιάννη μου2
το 'παπάρες' σε " " γιατί τώρα το ξαναδιάβασα και είναι σαν να λέω τα λόγια σου παπάρες!!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ritsmas
σου είπα πόσο μου αρέσει η σελίδα σου?!!!

υπάρχουν τελικά δι΄φορα επίπεδα πραγμτικότητς, φαντασίας και ευτυχίας...νομίζω οτι στην φύση του ανθρώπου είναι να οδηγούμαστε απο το φως. άνθρωποι βασανισμένοι με θείο χάρισμα κυνηγούν με την φαντασία τους αυτο το φως ενώ οι άλλοι τον ήλιο τον πραγματικό.

it takes all kinds to make the world και πάλι καλά που υπάρχουν τέτοια διαμάντια που φωτίζουν τους υπόλοιπους. απλά με λυπεί η θυσία τους στο 'ΖΩ'. τι να κάνω? με λυπεί. θέλω να μπορούσα να τους ταρακουνήσω, να τους δείξω το χρώμα μιας στιγμής ευτυχίας, να γελάσουμε παρέα στην άχρωμη μοναξιά και να την ξορκίσω για πάρτη τους.
αυτό μου βγαίνει, αυτό.

πολύχρωμη καλημέρα!
χχχχχχ

maya said...

@στελλίτσα μου
τι είπες τώρα!!!!αυτό είναι που με τρελλαίνει. και το ξέρω γιατί όταν με παίρνει και με γκρεμίζει η θλίψη, αδειάζω και απο δίοδους ανάσας και έμπνευσης. είναι το χειρότερο. η αφάνεια δεν με πειράζει. αλλά η αδυναμία να διοχετεύσω ό,τι κουβαλάω με απειλεί σαν βόμβα...
έχεις δίκιο. είναι ακόμη πιο στενάχωρα αυτά που περιγράφεις. να μην μπορείς, να μην σε αφήνουν, να μην έχεις...
τουλάχιστον οι δημιουργοί, έχουν την κάθε γέννηση του έργου τους για ικανοποίηση.

...ανοίγει άλλο θέμα εδώ: δεν υπάρχει δημιουργός που να νοιώθει ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα. πάντα η ιδέα επισκιάζει το έργο και ποτέ δεν νοιώθει να μπόρεσε να το αποτυπώσει όπως το φαντάστηκε...εφιάλτης...

ανταποδίδω τεράστια ΦΙΛΟΥΜΠΑ
χχχχχχχχ

maya said...

@αλεξάνδρα μου
είσαι πάντα το χαμόγελο μου εδώ μέσα. το μάτι σου βρίσκει πάντα την αισιοδοξία όπου την ακουμπάω.
βάζεις σε λέξεις αυτά που δεν έχω αναλύσει πολλές φορές αλλά είναι σαν να μου βάζεις τις γραμμές του σχεδίου μου...

φιλενάδα...
σμούτς και συγνώμη για τα λουλούδια. έχω πάρει σπόρους να σου ξαναφυτέψουμε μερικά. η τάλισκερ ντάρκ και γω λαιτ λουλούδια.

το καπέλο σου το πήρε η κυρία τάλισκερ για επισκευή και θα σου πάρουμε άλλο μάλλον γιατί το κόψαμε σε κύκλους ζήλιας...

@τάλισκερ
τώρα που το σκέφτομαι, την βλέπεις οτι δεν απαντάει για χτες?...είναι μία αυτή! μου ρίχνει φούμο για να ξεθυμώσω και να ξεχάσω τα χθεσινά!!!


πολύχρωμη αγκαλιά φιλενάδα!
χχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@γιάννη μου
αν δεν συμφωνούσαμε...
το χαμόγελο μας έκανε φίλους.
οι παπάρες που λες είναι το πιο σαχλό και απο "καλλιτέχνες" άλλο τίποτα. είναι κι ένας λόγος ακόμα που δεν αυτοαποκαλούμαι τέτοια. πρώτα θέλω να καβατζώσω την "έκφραση" και μετά ίσως μορφοποιηθεί μια λέξη να την περιγράψει. τόσο φτάνω.

και όταν με συστήνουν με την ιδιότητα της ζωγράφου, του καλλιτέχνη βαραίνω απο την σημασία της έννοιας και με πιάνει αγωνία για την μεγάλη αυτή αξία.

...............
συγνώμη δηλαδή, κιχ για χτες δεν θα μας πεις?!!! μήπως έκανες πολλή παρέα με την πάπια που σου άφησα?
τάλισκερ, τον είδες? που κάνει οτι στοχάζεται και κοιτάζει τον ορίζοντα?!!!
λες να θύμωσε που του βάλαμε συνδετήρες στις μπούκλες? και σούπα να βάλουμε τουλάχιστον τους χρωματιστούς...


2 φιλιά άτακτα
χχ

Talisker said...

αχ..αργησα να ερθω και μολις ειδα οτι ειστε ολοι μαζεμενοι εδω...βγαινουμε για φαγητο...
θα τα πουμε μετα ..εννοειται πως στην σινιορα Αλεξανδρα και τον Σιορ Τζοβανι..κανω μουτρα!!!!
(παλιοπαιδα!!!σας αγαπω πολυ)

Μακια Μαγια μου...τα λεμε μετα!

Talisker said...

τον ειδα τον ειδα , μενανε μαλιστα τολμησε να ερθει να με πει καληνυχτα στις 44444444444444 το πρωι...

που σημαινει ....ασε με ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι!:)

γιάννης φιλιππίδης said...

Συγχώρεσε με για τη μεταμεσονύκτια ελαφρώς παράδοξη έκφραση, αναφερόμουν σε μία συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, απλά δεν έχει διατυπωθεί σωστά από μένα. Με την έννοια φαινομενική υγεία στην ουσία ήθελα να πω για όλους όσους περνούν από τη ζωή, χωρίς να αντιλαμβάνονται τα αληθινά της ανθρώπινα συναισθήματα γιατί ζουν μια ζωή βολεμένη μέτρια άοσμη άγευστη χωρίς προβλήματα. Απ’ αυτούς συγνώμη αλλά άμα δεν έχεις ζήσει κάτι… δε θα βγει και στο γραπτό σου όσο και να προσπαθείς να το φανταστείς. Θα είναι μέτριο προς κακό τις περισσότερες φορές. Π.χ Αν δεν έχεις δει τις άσχημες στιγμές, πόσο καλά μπορείς ν’ αποτυπώσεις τις όμορφες στιγμές της ζωής, αν δεν έχεις αντικρύσει τα άσχημα χρώματα, πως θα μπορέσεις να αποτυπώσεις τα όμορφα; Έχω προσωπική πείρα με πολλούς συγγραφείς και MONO Σ' ΑΥΤΟΥΣ αναφέρομαι.
Στο ίδιο μήνυμα έλεγα πως μπορούν να γράψουν και όσοι είναι χάλια και όσοι αισθάνονται φωτεινοί.
Και σου μαρτυρούσα πότε γράφω εγώ (όταν είμαι καλά).

Γλυκιά αργοπορημένη καλημέρα
φιλί φιλί

γιάννης φιλιππίδης said...

@προς ταλισκερ

Αφού είχε τράφικ στο κέντρο εγώ έφταιγα;

:))))

diva said...

Είχα σκοπό να αναρτήσω ένα ποστ με τίτλο "η έμπνευση καραδοκεί" κι ένιωσα όχι πως με πρόλαβες αλλά πως μίλησες για το άλλο μισό που ήθελα να υποστηρίξω.
Συχνά η δυστυχία, η πίεση η συναισθηματική ζορίζει σαν λαδομπογιά τον νου και ξεχειλίζουν ..όλα όσα έχεις μέσα σου..
Άλλες φορές η χαρά σκορπά σαν πέταλα από μαργαρίτες τα λόγια, τις πινελιές ή τους μουσικές..
Άλλοτε λοιπόν η Ζωή και άλλοτε ο θρήνος της , Δημιουργούν..κι ο καθένας εκείνη τη στιγμή γιορτάζει..άλλος γιορτάζει την ανάσα του κι άλλος το κόψιμο της.
Φιλιά:-)

maya said...

@τάλισκερ
γυρίσατεεεεεεε?

maya said...

@γιάννη μου
εγώ που τα διάβασα πρωί και τα κατάλαβα, ήμουν και γω ακόμη στην νύχτα βυθισμένη λες...?

φιλιά πολύχρωμα Χ2
χχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@ντίβα
αυτό ακριβώς γουστάρω. δεν υπάρχει συνταγή. ο καθένας όπως και άμα εμπνευστεί...το αποτέλεσμα είναι αριστουργήματα που συνήθως έχουμε την χαρά να ανακαλύπτουμε. δεν φτάνει ο χρόνος! γαμότο.

... ανυπομονώ για την ανάρτηση σου!!!

όμρφη νύχτα νάχουμε
χχχχχχχχχ

Αλεξάνδρα said...

...σιγά που δεν θα περνούσα για μια καλησπέρα!

σφυράω ανέμελα και κερνάω ποτηράκι κρασάκι, ίσα να χαλαρώσουμε από την μελαγχολία της Κυριακής (πάντα μελαγχολώ τα απογεύματα τις Κυριακές)...

σ΄αγαπώ maya μου

και σένα Talisker κι ας τραβολογάς κοτσίδες και ηλιοτρόπια. Είδες; τι είδες;

φιλιά κοριτσάρες Μου!!!

maya said...

αλεξάνδρα μου!!!

μόλις έχασα ό,τι σούχα γράψει. νομίζω οτι ο blogger έχει προβλήματα και δεν είναι τελικά η τάλισκερ που φταίει για όλα!!!

σου έλεγα μέσες-άκρες πόσο χαίρομαι που και κάποιος άλλος τραβάει ζόρια με την κυριακάδα!
πως και μόνο οι πρώτες νότες του σποτ της αθλητικής κυριακής μου κάνει ανατριχίλα και με στέλνει πίσω στο σχολείο αδιάβαστη!

πωπωπω!

θα φύγει όμως. ως τότε ας ακούσουμε καμιά μουσική να μας ταξιδέψει κάπου καλύτερα! έχεις μειλ...

φιλιά πολλά
χχχχχχχχχχχ

καληνύχτα φιλενάδα μου!

ΩΣΗΕ said...

Καλή μου... ο καλλιτέχνης είναι αετός... και σαν είπε κάποιος ποιητής:
<...Γιατί παλιό το παραμύθι λέει...
...πως άμα είσαι αετός...
...τότε το βέλος που θα σου ξεσκίσει την καρδιά...
θά' χει αρμοσμένα στη δική του την ουρά...
φτερά απ' τα δικά σου...> (Στράτος Λιακάτου
I rest my case

Anonymous said...

@ΤΑΛΙ

Γυρισαμεεεεεε
και μολις καθισαμε επιτελους ..
γυρνωντας απο την κυριακατικη βολτα,
περασαμε απο ενα θερμοκηπειο,
και πηραμε 5 αγιοδημητριατικα σε ολα τα χρωματα,,υπεροχαααα...
και μετα που να τα βαλεις;
θελουν καθαρα μπαλκονια και απο μπαλκονια δοξα τωθεω...
πιασαμε με τον αντρα μου και τα καναμε λαμπικο..2,5 ωρες στα νερα..
εριξα οτι ειχα και δεν ειχα απο γιζαπι μεχρι μιστερ κατι δεν θυυμαμαι...τελεια ...και τωρα ..θελω κι αλλα αγιοδημητριατικα αλλα δεν τολμαω να του το πω τα βλεπει και φευγει να μην θελω να βαλω και στη ταρατσα
...αυριο παντως θα πιω καφε σε πεντακαθαρο μπαλκονι στρωμενο σαν γιορτινο..με υπεροχα χρωματα..ειμαι ενθουσαισμενη
με μερικα μικρα απλα πραγματα παιρνω τοση ενεργεια ...που ειναι σαν μικρα δωρα ζωης...

ξεχασα γιατι τα λεω ολα αυτα αλλα καπου ηθελα να καταληξω....

α ναιιιιιι
εχω κανει και μια γωνια με ηλιοτροπια..χε χε ξερετ απο που τα πηρα....


επι του θεματος τωρα...
οταν αρχισα να γραφω στα μπλοκ με απωθησε το ποσο πολλοι ανθρωποι λατρευουν τη βροχη οπως εγω....
και μισουν τις Κυριακες ειδικα οταν πιανει να νυχτωνει...

μου στερουσε την μοναδικοτητα...στη συνεχεια βρηκα και αλλα κοινα με τους αλλου που δεν φανταζομουν οχι τοι υπηρχαν ..αλλα οτι υπηρχαν τοσο πολλοι...


φιλι για την ωρα...οσο για το μπλοκερ ετσι ξεκινησε και σε μενα ...και κρατησε μερεεεεεςςςςς και χειροτερευε...


Αλεξανδρα μην ψαχνεις εγω τα κοψα τα ηλιοτροπια ,...κι απο πισω εχω βαλσαμωσει τον Ζαφειρη...
δεν τολμαω βλεπεις να το πω εκει στου Γιαννη αλλα ....μισω τα τετραποδα (χεχε)

Μαγια μου φιλι!! Μονο εσυ!!
:)

maya said...

@ωσηε
rest it, rest it!
τάπες τέλεια.
πολύ όμορφο απόσπασμα.

ευχαριστώ...
και καλώς ήρθες!

την καλημέρα μου
καλή εβδομάδα!

χ

maya said...

λουλουδάτη μου χαρούμενη φίλη!
δεν είναι ΣΑΝ, ΕΊΝΑΙ δώρο ζωής τα μικρά. αν περιμένουμε την χαρά μόνο απο τα μεγάλα, καήκαμε!!! μου πάει να σε σκέφτομαι σήμερα το πρωί να πίνεις τον καφέ σου περιτριγυρισμένη απο ζωή και ομορφιά. ρούφα!

αν δεν ταιριάζαμε...
τι ανάποδες που είμαστε! ποτέ και πουθενά δεν 'άνηκα' (fit in) απόλυτα μέχρι που κατάλαβα οτι καλό είναι αυτό. έκτοτε, θέλω να μην συμφωνώ και πολύ. όταν συμβαίνει, λίγο ανησυχώ...η βίδα η στραβοβαλμένη, παιδί μου!

χαμόγελο
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Σπύρος said...

Υπέροχο ποστ..γενικά με συναρπάζει πως η τέχνη απεικονίζει την θλίψη

Dee Dee said...

τζα.......με φωναξε κανεις;;;;
κλαπατσιμπαλάκι εγω;;;;; Πολυ ΜΕ αρεσε οπως ανεφερα και στο σπιτι της Ταλι. Θα ψαξω κατι άλλα να σας βαλω, ρετρο, που τοτε θα αρχισεις πραγματικα να ανησυχεις για μενα maya μου.

Δεν διαβασα ολη την αναρτηση επειδη εχω δουλεια σε λιγακι. Θα επανελθω αργοτερα με περισσοτερο κυρος ;)

Καλημερα!!!

maya said...

@lockheart
η θλίψη του δημιουργού είναι η χαρά του αποδέκτη...

καλημέρα όλο χρώμα
χχχχχχχχχ

Dee Dee said...

Λοιπον......
δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο μαζι σου σε μια απο τις τελευταιες παραγραφους σου
"Δεν θα θυσίαζα ποτέ την δροσιά της αληθινής θάλασσας, την ηδονή της ιδρωμένης σάρκας, την φωτεινότητα του ελληνικού ήλιου, το άρωμα των λουλουδιών, τον βαθύ πόνο μετά απο μεγάλο έρωτα, την γεύση του νερού της πηγής, την πραγματική θλίψη για τον άλλο, την μια ευκαιρία μου να βρίσκομαι εδώ, για να ζωγραφίσω την τελειότητα.
Η τελειότητα είναι το αποτέλεσμα πολλών αντιφάσεων με δύο γράμματα: ΖΩ."

Κι εγω καποτε οταν δεν ημουν καλα εγραφα ποιηματα και ημερολογιο και προσεξα οτι οταν αλλαζαν οι καιροι κι ενιωθα γεματη δεν χαλαλιζα χρονο στο να γραφω. Μετα επανηλθα στο ημερολογιο, αλλά ποιημα να γραψω δεν καταφερα, αν και προσπαθησα, αλλα ημουν πολυ μικρη για να καταλαβω οτι τα ποιηματα δεν βγαινουν υπο πιεση :)

Ομως κατελληξα στο ιδιο συμπερασμα με σενα, αν κι εφτασα εδω απο αλλο μονοπατι :)... δεν χαλαλιζω τη χαρα τη ζωης για να ξαναγραψω ποιημα, μη σωσω και γραψω ποτε μου :)

maya said...

γειά σου ρε ντίντι μου!!!! χαρά της ζωής και πάρε μου την ψυχή!

χχχχχχχχχχχχχχ
χχχχχχχχ

Dee Dee said...

Ετσι ειναι maya μου, εσυ καταλαβαινεις, πεφτουμε μονο μετα απο τρικλοποδιες για να παρουμε μεγαλυτερη φορα!

Σμουτς!

Talisker said...

(μονολογος)

Ποιον λεει "λουλουδατη και χαρουμενη φιλη"?

Που ειναι η δικη της απαντηση σε μενα ;
??!!!

Αν λεει εμενα ετσιι...θα κανω χαρακιρι!

Talisker said...

αχ..(μονολογος 2 )οσο διαβαζω βεβαιωνομαι..ειδικα με τα "της βιδας.."
κι εμενα δεν μ αρεσει να ανηκω πουθενα
νομιζω δεν υπαρχειμεγαλυτερη ελευθερια ..γι αυτο οταν νιωθω να ανηκω..ειμαι για τα σιδερα!


Αραχνη Ταραντουλα!(ακου ζωηροχρωμη χαρουμενη πολυχρωμη..κλπ...εχω μια σκοτοδινη...και ειμαι και σε αναμονη για το ρετρο της ΝΤΙΙ ΝΤΙΙΙ)

ΝΤΙΙΙΙΙΙ


SANTA ESMERALDA ΛΕς;;;;;

Talisker said...

επισης δεν ξερω αν το καταλαβατε εγω ανηκω στους αλλους τους κακους λολ...
Στα πολυ μεγαλα μου χαλια γραφω τα κατ' εμε -καλυτερα!!
Γι αυτο ο πως τον λενε δεν θυμαμαι αγαπημενος μου Φιλος λεει πως ειμαι το αντιπαλον δεος του.
Εκεινος στα μαυρα του κλειδωνει ενω εγω ζωγραφιζω .
Εκεινος στα ασπρα του ζωγραφιζει
ενω εγω..
ειμαι φεστιβαλ...

Βεβαια καλα που υπαρχουν και οι ισορροπημενοι τυποι ...!!!

μαμ τωρα ...μακια

maya said...

μονόλογος μάγια:
(θα φάω την γαμάτη πρασόπιτα που έφτιαξα και μετά θα έχω σταματήσει να γελάω για να μπορώ να γράψω σαν μεγάλη...)

...

maya said...

...και κοιμήθηκα...

@φίλη-που-δυστυχώς-έπαθε-μια-χαρά-που-της κόστισε-μια μέρα-αλλαγής-εμφάνισης-της-νταρκ-προσωπικότητας-της

οχι σαντα εσμεράλντα γαμότο...αδελφές κάτι. αδελφές μπακαρά υπήρχαν? που η μία φορούσε άσπρα κι η άλλη μαύρα? γιατί δεν μας βοηθάει η ραφαέλα που σίγουρα ξέρει και έχει και δίσκο με αφιέρωση...? σίγουρα!!!

αναρωτιέμαι...θα μας καρεκλώσει κι άλλο? τώρα που λείπει δηλαδή ψάχνει να βρει κι άλλο τέτοιο με βάτες? τόση συγκίνηση...πώς θα την αντέξουμε? ε? πώς?...εδώ σε θέλω! όχι που εμπνέεσαι με ζόρια απο δω κι απο κει...

σούστειλα πριν ΚΑΙ χαμόγελο και κόλωσες. μην σε φρικάρω λοιπόν. σου στέλνω το πιο μονόχρωμο φιλί. αλλά γαμότο μεταλλάσσεται καθώς αφήνει την σκέψη μου...και...για δες...όλο χρώμα θα σου φτάσει πάλι!!!σηκώνω τα χέρια ψηλά στο θαύμα! πα πα πα...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Tali said...

Αχ Μαγια μου..κολλησα τωρα στις Μπακαρα..πρεπει να το βρουμε αν και εγω ημουν αγεννητη τοτε:)
Σκεψου σκεψου!!

Αυτο το θαυμα που γινεται με το μονοχρωμο φιλι, το λενε ..χημεια!

:)

Dee Dee said...

Ειμαι πτωμα.....δεν θα σχολιασω....ποιες ειναι οι αφες Μπακαρα ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Φιλουμπες τα λεμε αυριος!

ματσα μουτσα σβουριχτα!

Talisker said...

Σοβαρα τωρα
λειντυ Ντι ντι
βαλε νετ στο σπιτι..θα αρχισω να μιλαω με τα εκμαγεια!!!

θα σε πει η μανταμ Μαγια ποιες ειναι!:)

γιάννης φιλιππίδης said...

μάγια μου,

μολονότι η 12 ώρα βραδινή δεν παρήλθε, η blogger με αγνόησε και δημοσίευσε ήδη το επόμενό μου ποστ….

Που βρήκα ενδιαφέρον ως παιχνίδι, αφορμή για να εκτιμήσω και να εκφράσω ότι νιώθω, για όσους ξεχωρίζω….

πέρνα από μένα, να δεις σε τι αναφέρομαι….

maya said...

AAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!
το βρήκα, το βρήκα!!! έχω πεθάνει στο γέλιο!!!

http://www.youtube.com/watch?v=KGuFn0RPgaE

είναι οι μπακαρά αλλά μάλλον όχι αδελφές. βέβαια ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ τάλισκερ, πού να θυμάσαι, με τις πανες ίσως , και πάλι! εγώ η γραία...

για την μοναδική στιγμή που μπόρεσες να μιλήσεις σοβαρά, είπες σωστή κουβέντα: χημεία! oh yes!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
δες το βίντεο!!!!

maya said...

ντίντι μου?
καλημέρα! δες απο πάνω και μπες αμέσως να δεις, να γελάσεις!!! τι ζήσαμε οι κατακαημένες (κάποιες) με την τρέλλα της ντίσκο...πα πα πα...

έχει δίκιο η τάλισκερ, βάλε dsl σπίτι!!! όλο μας κόβεις τον ειρμό που φεύγεις!!!

μούτσος φιλούμπος χχχχχχχ

Talisker said...

ελα τωρα να σε πως ενα τραγουδακι να κοιμηθεις....


καληνυχτα Μαγια μου!

maya said...

τώρα 6:45 βλέπω τις τελευταίες επισκεψεις...
καλημέρα πια!
χχχ

Dee Dee said...

Πρωι πρωι "....I can boogie" :)
κατι σαν τις δικες μας αδερφες Μπρογιερ (τι θυμηθηκα;;;) το τραγουδακι παντως δεν ειναι κακο ;) Κατσε να καω ενα καφε γιατι απο τις 7 ετρεχα σε δουλειες και τα ξαναλεμε.

Εχει αναλαβει ο Δ να βαλει ιντερνετ στο σπιτι, αλλα οι μονες ωρες που τον βλεπω ειναι μια ωρα το πρωι και μια-δυο ωρες το βραδυ....δε λεει να τον απατησω μαζι σας. Εχω ακομα και την πεθερα οποτε βολευτειτε χωρις εμενα, προς το παρον. Μια χαρα τα καταφερνετε οι δυο σας, βλεπω το πρωι τη συνεχεια απο οσα μου σουρνετε και γελαω :)

Φιλακια σβουριχτα :)

maya said...

@ντίντι!
ξεκόλλα απο το βίντεο! σε βλέπω που ξεσηκώνεις φιγούρες!!!

χχχχχχχχχ

υγ.τάλισκερ? είναι πολύ σοβαρά - της αρέσει...

Dee Dee said...

:D φιλουμπες!

maya said...

ντιντι μου!
χχχχχχχχχ

καλό βράδυ και να κλέψεις καμια ώρα παραπάνω με τον Δ, μα και μισή για ΠΑΡΤΗ σου,ναι?

Dee Dee said...

πολλα θελω να πω αλλα δεν εχω χρονο.....θα ξαναρθω :)

Dee Dee said...

Να μαι παλι...εχει 3 βδομαδες που τρεχω και δε φτανω, περιμενω πως και πως την Παρασκευη το απογευματακι που θα φυγουμε Π-Σ-Κ στον Παλαιο Αγ Αθανασιο, σε εναν πολυ ομορφο ξενωνα (απο ο,τι φαινεται στο ιντερνετ, νεοτερα οταν γυρισω). Μπορει να χασω την μια μερα λιωνοντας στο υπνο και χουζουρευοντας ή να κανω σκι αν χιονισει :)

Οταν τελειωσω με την πεθερα θα εχω χρονο και για μενα, τωρα την τρεχω σε γιατρους και σε καφεδες αλλα ευτυχως ειναι καλη παρεα!!!

Φιλακια κοριτσαρα καλο βραδυ!!!

Η αλλη που εξαφανιστηκε;;; Δεν μου μιλαει επειδη δεν εχω ιντερνετ σπιτι;;; :)

maya said...

αχ ντίντι μου
να πας και αν ύπνο θες, αυτό να κάνεις. αν βόλτες θες, αυτό να κάνεις! να κάνεις ό,τι σου κατέβει και να μην πιεστείς σε τίποτα. αυτό είναι διακοπές!!! υπομονή, πάει και η τρίτη!

υγ. η κυρία τάλισκερ όλη μέρα μαλώνει με τους μπογιατζήδες γιατί λέει το κόκκινο στον νέο πολυχώρο δεν είναι αρκετά νταρκ! τι να πεις...

καλό βράδυ γλυκό μου!
δεν την κάνεις σιγα-σιγά του σκοτωμού απ'το γραφείο? άντε, κι εγώ κουράστηκα να σε σκέφτομαι εκεί!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker said...

μισο γιατι μου ηρθε μια σκοτοδινη!!!!
Που θα παει λεειιιιιιι?????
Κι εγω δηλ...που θα ειμαι;;;;
Εχω κανει ριζες;;;;

μισο να ξεζαλιστω τωρα !

Μαγια μου εχεις λειψει θα ξαναρθω -μολις εκατσα

Talisker said...

μηννννννννν
παει αν δεν με ρωτησει βαστα την καλε!! Μα γιατι δεν ηρθα πιο νωρις
μα γιατι αντι να τα λέει στο μπλοκ της αυτη η κοπελα τα λεει εδω..
Δεν το πιστευω..

Talisker said...

Θα κανει και σκι λεει
-οπως καταλαβες ..δεν εχω υπομονη να διαβασω ολο το ποστ..διαβαζω μια προταση και ποσταρω-

ΑΧ ΘΕΕ ΜΟΥ δεν χιονισε παιδι μου..
βαλσαμωμενο ειναι το χιονι ..

ΕΛΠΙΖΩ να χεις κλεισει στο Χαγιατι
ενημερωσε με ! μια μερα αργησα να ερθω να σας δω και ηρθαν τα πανω κατω..

Μαγια που εισαι εχω στερητικο!

maya said...

ταλισκεεεεεεεερ! εδώ είμαι!!!χαμένη στα παιχνίδια σου. μιλάμε, δεν μου κάθεται με τίποτα...μόλις έκανα ανάρτηση με ό,τι ΔΕΝ έκανα!!!

πάν να δω και επιστρέφω...

χχχχχχχχχχχχχχχχχ
υγ.έχουμε ως την παρασκευή...για το σκι λέω και την ραφαέλα.

Dee Dee said...

Καλημεραααα

στο Ραχατι εκλεισα, δεν ειναι καλο;;; Προλαβαινω να ακυρωσω ;;; :)