Sunday 9 September 2007

Solitude and loneliness

Μεσημεράκι κυριακής. συννεφιασμένη με λάμψεις ηλιοφάνειας, ατμοσφαιρική κυριακή. εγώ μόνη με μουσικές απο καινούργια ηχεία με μπάσα εξωφρενικά για laptop, στον δεύτερο καφέ, στο δεν-ξέρω-ποιό τσιγάρο. εδώ, μπροστά στην οθόνη, μπερδεμένη με σκέψεις όμορφες και άλλες σκούρες. όπως ο ήλιος τώρα. μία βγαίνει και μετά αλλάζει γνώμη κλέβοντας αστραπιαία τα χρώματα .ατμόσφαιρα μουσική. αλλά είπαμε: πάνε μαζί τα αντίθετα. με αφορμή ένα ακόμη υπέροχο κείμενο του γιάννη φιλιππίδη, σκέφτομαι αυτή την ρημάδα την μοναξιά. και είναι πολλά τα πρόσωπα της. άλλο solitude, και άλλο loneliness. αυτήν που χρειαζόμαστε, την αρπάζω όποτε βρίσκω ευκαιρία. τις ώρες τις πρωινές που δουλεύω και βλέπω μόνο τελάρα και μπογιές. το μεσημέρι αργά που πάλι με μουσική αποσύρομαι, ονειρεύομαι και κοιμάμαι . και αργά το βράδυ, μετά απο ποτά και κόσμο, που ανοίγω πάλι το computer και ενημερώνομαι για τις τέχνες και τους φίλους μου. στιγμές ιερές για μένα, απαραίτητες σαν φάρμακο εκτόνωσης. κάθε στιγμή που ξεκλέβω απο τους άλλους και μπορώ να σκεφτώ μόνο εμένα είναι γαλήνη. που για λίγο κανείς δεν εξαρτιέται απο μένα, κανείς δεν μου ζητάει. χαμογελάω και γυρνάω στην νηνεμία της θάλασσας μου. πολύ μικρή, στα 12, κάποια φίλη της μητέρας μου, μου είχε μιλήσει για την μοναξιά. "μην την φοβάσαι. κάντην σύμμαχο σου γιατί αυτή την μάχη δεν την κερδίζεις." ήταν μια στιγμή που έτυχε νάχω ανοιχτά τ'αυτιά. τσαμπουκαλεύτηκα. who the fuck is loneliness?!!!σκέφτηκα. που θα μου την βγεί και θα με κάνει ό,τι θέλει? ήταν νωρίς τότε. δεν την είχα νοιώσει ακόμη σ'όλο της το μεγαλείο. αλλά η συμβουλή αυτή , πριν χρειαστεί, με θωράκισε με την μαγκιά της ηλικίας της τρυφερής. τότε που ακόμα ΟΛΑ τα μπορούσαμε, τίποτα δεν μας καθήλωνε φασιστικά. "δεν την φοβάμαι" σκεφτόμουν. και μέχρι σήμερα, (πολλάααα χρόνια πέρασαν), δεν της δίνω την ικανοποίηση να με κυριεύσει ολοκληρωτικά. βεβαίως έρχεται και με αρπάζει πολλές φορές απρόοπτα. την έχω νοιώσει να με ρημάζει απο μέσα τόσο βάναυσα που να στεγνώνει το προσωπο μου. να θέλω να φωνάξω απο τον πόνο που με γεμίζει και να μην βγαίνει άχνα. να λειώνουν όλα τα χρώματα γύρω μου, όλα σκληρά και αιχμηρά. κανείς δεν ξέρει τότε την αγωνία μου και πνίγομαι. με κλάμμα ηχηρό γιατί κανείς δεν ακούει, κανείς δεν προσέχει άλλωστε. αλλά κανένα πρόσωπο της δεν είναι άγνωστο. την κοιτάζω στα μάτια και την φλερτάρω. δεν χαμηλώνω το βλέμμα. ξέρεις, δεν της αρέσει το θράσσος. θέλει να χαθώ μέσα της, να φωνάξω "έλεος". εγώ της χαλάω την κάβλα. κάθομαι μαζί της, κουβεντιάζω, την αποδέχομαι μες τους πόρους μου. την αποδυναμώνω έτσι. δεν με καταλαμβάνει ολόκληρη. δυναμώνω την αγάπη μου για μένα κι έτσι γίνομαι μεγάλη, πιάνω τόσο χώρο που να μην βολεύεται καλά. με τον νου, κρατάω νηφάλιες σημειώσεις σφιχτά στα χέρια, να μην με παρασύρει τελείως και χαθώ στην δική της οντότητα. την καλωσορίζω σαν φιλοξενούμενη που θα κάτσει πολύ. αλλά όχι για πάντα. έτσι η κυριαρχία της ευνουχίζεται, η επιρροή της αποδυναμώνεται, έστω χρονικά. δεν νικιέται. αναγνωρίζω the hard way, την εξουσία της. αλλά αρνούμαι να κάτσω να με κατασπαράξει. δύναμη θέλει. την έχω. αγάπη θέλει. την νοιώθω. πίστη θέλει. την μεγαλώνω. φοβέρα θέλει. την ξορκίζω. ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ -ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ?- ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ. ΟΛΑ. ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ ΤΙΠΟΤΑ. ΕΤΣΙ, ΝΑ ΤΗΝ ΓΛΥΚΑΝΩ ΛΙΓΟ. ..

17 comments:

Unknown said...

Που και που καλη ειναι και η μοναξια....θα προτιμουσες να ειχες 5πιτσιρικια στο σπιτι;να στριγγλιζουν;να χοροπηδανε πανω στο κρεβατι με λασπωμενα παπουτσια;
να αφηνουν αποτυπωματα στα τζαμια με τα λαδωμενα τους χερια;
χαχαχαχαχα..μαλλον οχι...

Μμμματς στα μουτρακια σου..
§:*

maya said...

@nounouka
...έχω δύο κοριτσάκια που έχουν πάρει πολύ σοβαρά τον ρόλο του παιδιού και μετράνε για 5!
γι'αυτό όταν βρω ευκαιρία απομονώνομαι αντί για χάπια!
φιλιά και σε σένα
καλωσήρθες!
θάρθω και γω

χ

maya said...

πολλές πεταλούδες...
ήρθε η άνοιξη?

drunk tank said...

μάγια μου, θα σου αφήσω απλώς τους στίχους του τραγουδιού που μόλις τώρα άκουγα!!! δεν είναι τυχαίο!!!

"Solitude"

My name it means nothing
my fortune is less
My future is shrouded in dark wilderness
Sunshine is far away, clouds linger on
Everything I posessed - Now they are gone

Oh where can I go to and what can I do?
Nothing can please me only thoughts are of you
You just laughed when I begged you to stay
I've not stopped crying since you went away

The world is a lonely place - you're on your own
Guess I will go home - sit down and moan.
Crying and thinking is all that I do
Memories I have remind me of you



απλώς να θυμάσαι ότι την μοναξιά μας πρέπει να την αγαπάμε. και να την χρησιμοποιούμε για να παίρνουμε δύναμη, να κατανοούμε καλύτερα τον κόσμο και τον εαυτό μας. και να την επιζητούμε όποτε μας κουράζει η ζωή.
φιλιά

γιάννης φιλιππίδης said...

Φεύγω για παράσταση.
Θα τα πούμε αύριο πιο προσωπικά.
Ναι μάτια μου;

φιλί

mAuVe said...

"δύναμη θέλει. την έχω. αγάπη θέλει. την νοιώθω. πίστη θέλει. την μεγαλώνω.
φοβέρα θέλει. την ξορκίζω."

απλά & ταπεινά θα συμπληρώσω:

διάθεση θέλει... την αποκτώ
μουσικές θέλει... τις ακούω
παραστάσεις θέλει...θα τις τσακίσω όσες αντέχω
βιβλία θέλει...τα διαβάσω
ανθρώπους γύρω μου θέλει... τόσοι bloggers που με παίρνουν αγκαλιά τι είναι?
έμπνευση θέλει... κρατάω τα πινέλα μου & σας κυνηγώ

γλυκό γλυκό φιλί "ζωγραφισμένο" για σένα... για όλους μας...

Αλεξάνδρα said...

Ναι, είναι αναγκαίο να "κλέβεις" λίγο χρόνο για σένα...

Μην τον χαρίζεις όμως στην μοναξιά!

Εχεις έναν υπέροχο εαυτό, επικοινώνησε μαζί του, άφησέ τον να σου μιλήσει...

Πάει καιρός που ξόρκισα την μοναξιά μου. Ήταν τότε που άφησα ανοιχτή την πόρτα στον εαυτο μου. Αυτόν που τόσο ανόητα είχα κλειδωμένο έξω από την πόρτα χρόνια... κι ήταν πολλά...

Φιλιά καλή μου

maya said...

@κωνσταντίνo
ε βέβαια δεν είναι τυχαίο! είναι όμως και πολύ ωραίο κωνσταντίνε μου! ευχαριστώ. είσαι πολύ μουσικός και το γουστάρω πολύ αυτό.
δεν μου λες, το drunk tank το εξαφάνισες τελείως?!!!
το θυμάμαι και μας χρειάζεται και η απομόνωση. αλλά σχέση αγάπης-μίσους έτσι? το καλύτερο που μπορώ!

φιλιά στιχάκια μου
χχχ

maya said...

@γιάννη
ναι.

και μην ξεχνάς την 13η! θα την γράψουμε, θα γελάσουμε, θα την παίξουμε.
φιλιά ως αύριο
και γω φεύγω για την έκθεση!
χχχ

maya said...

@mauve
πες πες πες...
χάνομαι στα λόγια σου γιατί έχουν χαμόγελο πάνω τους.
φιλιά και αύριο θα πω πιο πολλά
πρέπει να ετοιμαστώ !
αγκαλιά νατασσάκι μου
χχχ

maya said...

@adiple
καλως την
θέλω να σου πω γι'αυτά που είπες.
αύριο ή αργά το βράδυ αν γυρίσω νωρίς.
ένα φιλί βιαστικό φιλενάδα
χ

αντε κι άλλα τρία
χχχ

drunk tank said...

καλημέρα μάγια μου, καλή εβδομάδα!

μουσικός; μπα. μόνο καλό mp3 player παίζω!!!

το drunk tank το χρησιμοποιούσα πάρα πολλά χρόνια, χρειαζόμουν μια αλλαγή. ΈΤσι κι αλιώς αλλάζω πολλά πράγματα στη ζωή μου τον τελευταίο καιρό. και το μόνο σίγουρο που δεν θα αλλάξω είναι το όνομά μου. Έτσι κατέληξα σε αυτή την αλλαγή!

maya said...

@mauve
ήθελα να σου πω πόσο μου άρεσαν αυτά που πρόσθεσες! έχω γίνει η "πολυάννα" της παρέας το οποίο μου φαίνεται τόσο περίεργο. ήμουν πάντα αρκετά κυνική και είναι εύκολο να είσαι όταν τα πραγματα πάνε καλά και τάχεις όλα.
απο τα ζόρια που δεν δείχνουν να μ'αφήνουν ν'ανασάνω ρυθμικά, έχει γεννηθεί αυτή η πρωτόγνωρη αισιοδοξία και ένας ρομαντισμός που χλεύαζα ασύστολα πριν.
τι να πω? μεγάλη δύναμη φαίνεται να πήρα. έχω όλο δυσκολίες γύρω μου και γω είμαι σαν την τρελλή και ταξιδεύω. όσο μπορώ. γιατί αλλοιώς θα έπαιρνα χάπια. καλύτερα με το μυαλό,ε?

η αγκαλιά των bloggers, δώρο πελώριο που δεν είχα φανταστεί. ξεκίνησα την γωνιά αυτή για να ξεσπάω και να τα λέω χύμα και ξαφνικά ...φίλοι, εγκάρδιες κουβέντες που απ'αλλού δεν ήρθαν, κοινά σημεία που μουτζώνουν την μοναξιά. πραγματικά κρατάω τρυφερά την παρέα αυτή και την χρειάζομαι.

σε φιλώ νατασσάκι μου
πάω να πιάσω κανα πινέλο-πέρασε η ώρα!
χχχ

maya said...

@adiple
καλημέρα φιλενάδα!
δεν χαρίζω τίποτα στην μοναξιά. δεν την θέλω την άγρια, σκοτεινή άβυσσο της. αλλά δεν μπορώ να ζήσω χωρίς-αυτοεπιβάλλεται. γι'αυτό προσπαθώ να την δεχθώ για να μην με σοκάρει ο πόνος της.
η σκέψη οτι μόνο ο εαυτός σου είναι πάντα εκεί σε ό,τι συμβεί μούχει ανοίξει τα μάτια και την καρδιά. πιο στοργικά και προστατευτικά με ακούω, με στηρίζω και με δέχομαι πια. ξέρω αυτό που λες καλά. αχ φιλενάδα μιλάμε και κουνάω το κεφάλι knowingly.

πολλά φιλιά
καλή εβδομάδα
λίγο χάθηκες? μου έχεις λείψει.
χχχ

maya said...

@κωνσταντίνο π.
κράτα το όνομα και γύρνα όλα τ'άλλα. ανανέωση. γουστάρω. φρέσκος αέρας στα πανιά σου !
εννοούσα μουσικός σαν επίθετο, όχι ιδιότητα. όπως και νάχει χαίρομαι τους στίχους που πάντα φέρνεις εδώ κι αλλού.

καλημέρα κι απο μένα
δευτέρα ε? πάμε...

χχχ

katerina.. said...

να μοιραζομαι μαζι σου τις κυριακατικες φυλλαδες που τοσο μαρεσουν..να μοιραζομαο μαζι σου τον πρωτο μου καφε το πρωι,που τοσο σημαντικος ειναι για μενα.να μοιραζομαι μαζι σου το τελευταιο τσιγαρο της νυχτας μου,που τοσο πολυ με χαλαρωνει..να μοιραζομαι μαζι σου τα νεα μου cd που τοσο πολυ καμαρωνουν τα αυτια μου..να μοιραζομαι μαζι σου το ζεστο κουλουρι ξημερωματα στο θησειο,που τοσο βαλσαμο στο στομαχι απο τον βοσπορο του ποτου..να μοιραζομαι μαζι σου φρασεις απο το βιβλιο που μαρεσει να διαβαζω μονη μου..να μοιραζομαι μαζι σου τη χαρα του σκυλου μου οταν γυρναω απο τη δουλεια που τοσο με ξεκουραζει..να μοιραζομαι μαζι σου το κλαμα απο ενα παιδικο χαμογελο που τοσο με ταξιδευει..να μοιραζομαι μαζι σου τη σιωπη που τοσο την αγαπω..να μοιραζομαι μαζι σου την μοναξια μου που τοσο την εχω αναγκη..

maya said...

@katerina
φιλενάδα μου γλυκιά! καλώς την. μούλειψες. ακουμπάς με αγάπη και στιγματίζεις όποτε έρχεσαι. διαβάζω και το χαμόγελο γεμίζει δάκρια. διαβάζω πάλι και τα δάκρια γίνονται χαμόγελο πάλι.
νάσαι καλά (πολύ καλά ακούς?)
μια αγκαλιά σου στέλνω και κρατάω τέτοια σημαντικά μοιρασμένα μες την σκέψη μου. εδώ τελικά δεν είμαστε ποτέ μόνοι. έχουμε ξορκίσει την αγριάδα. σε φιλώ σκαστά. χάρηκα που σε βρήκα. νάρθω μια βόλτα στα λημέρια σου? πάτησες πόδι καθόλου?
χχχ