Wednesday 1 August 2007

Logbook πολυτελούς φυγής...(3η μέρα)

Έλα η ισοπέδωση!Απο νωρίς στην ειδυλλιακή παραλία με τους όμορφους ανέμελους. κάτι δεν πάει καλά. δεν γίνεται νάναι όλα τόσο εύκολα, να σταματούν στην εικόνα και να μην υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ πιο πέρα...?κι όμως. εκεί σταματάει. αβίαστα και ανεγκέφαλα. ξανάχανομαι στην μουσική ΜΟΥ, το βλέμμα πάλι αγναντεύει την θάλασσα μου. τους αφήνω πάλι όλους αυτούς πίσω στην ανούσια διαδικασία τους. θυμήθηκα πόσο καλά είμαι που τα ψάχνω, πονάω, γελάω βαθιά. χάθηκαν απο πλάι μου όλα τα άσκοπα ωραία κορμιά και οι ανούσιες ζωές. ούτε ένα κύτταρο μου δεν αντάλλαζα με εκατό δικά τους. το ήξερα. αλλά καλά είναι να το επιβεβαιώνεις. κενό. κενό. κενό. Οξω απο δω. Είμαι έτοιμη να γυρίσω. γλυμμένη απο τον ήλιο, ταξιδεμένη απο την θάλασσα, χαιδεμένη απο τους ανέμους. τρεις μέρες απόδραση. ντάξει. θα κρατηθούμε νούσιμοι για λίγο ακόμη,ε?

8 comments:

mAuVe said...

αλμυρή maya
και νούσιμοι θα κρατηθούμε, και χαϊδεμένοι από τους ανέμους, και γλυμμένοι από τον ήλιο, και ταξιδεμένοι από τη θάλασσα και χαμένοι στις μουσικές ΜΑΣ... εμείς, όλοι μαζί...
φιλιά
ν.

γιάννης φιλιππίδης said...

Στα πιο απλά πράγματα, εμπεριέχονται τα ομορφότερα, θα μας πάρει ακόμα καιρός ως γένος να το καταλάβουμε.
Στο τέλος θα το καταλάβουμε κι αυτό…

Τα γλυκύτερα μου φιλιά σε σένα και τα γλυκά ποδαράκια στο αφρίζον κύμα, ο γιάννης

maya said...

@mauve
σε πείσμα όλων
με ελαφρότητα στα ασήκωτα
με αγάπη στα εχθρικά
με ομορφιά

ναι ναι ναι!
εμείς, όλοι μαζι
φιλιά πολλά ν.
χχχ

maya said...

@γιάννη φιλιππίδη
και πού εισαι ακόμα...δυστυχώς! και μεις που φωνάζουμε, τόσο δα μικρές φωνούλες, χάνονται στα κύματα, στους αέρηδες, στις ανάσες...
πάντα σκέφτομαι εκείνο που μούπες "δεν θέλω να γλυτώσω απο τα όμορφα". μαζί το έχω και το λέω όταν λυγίζω στ'άλλα.
κάνω μεγάλο αγώνα να μην υποκύψω στην ευκολία του κάτω. δεν δέχομαι να μην νικήσω γαμότο. δύσκολο να νομίζεις οτι μπορείς να δαμάσεις το μυαλό. προσπαθώ.
σε φιλώ πολύ πολύ γιάννη μου
χχχ

Tradescadia said...

"Ούτε ένα κύτταρο μου δεν αντάλλαζα με εκατό δικά τους"...Έχει τρελό κόστος, αλλά είναι χίλιες φορές καλύτερα! Έτσι να γουστάρουμε!

maya said...

@tradescadia
ναι είναι "the road less travelled" του R.Frost. με τα σκαμπανεβάσματα, τις δύκολες γωνίες, τα απότομα πάνω και κάτω, να πονάς, να γρατζουνιέσαι, να μην αντέχεις άλλο. και μετά να φτάνεις στην θάλασσα...
μόνο αν ζήσεις τον πάτο μαθαίνεις να ευγνωμονείς την επόμενη σου αναπνοή στην επιφάνεια. ξανά και ξανά, δεν λέω αλλά χίλιες φορές το σκαμπανέβασμα παρά την ευθεία για πάντα.ε?
καλό βράδυ φίλη
χχχ

Αλεξάνδρα said...

Ναι νιώθεις, αγγίζεις αισθάνεσαι!!!

Αυτό είναι!

Πονάς, λυγίζεις μα δεν σπάς, προχωράς και λίγο πιο κάτω είναι το χαμόγελο.

Αξιζε που περίμενες! άξιζε που προσπάθησες!

Σε διάβασα και γέμισα χρώματα!
Ισως επειδή είμαι φευγάτη να τα βλέπω όλα καλά...

Φιλιά πολλά

maya said...

@φευγάτη adiple

χρώματα, αισθήσεις, αγγίγματα, μακροβούτια, ζωή γεμάτη κι ας τους άλλους να λένε. φεύγω και γω...να περάσεις πιο καλά απ'ότι περιμένεις και να ρουφήξεις όλη την γλύκα απο τα όμορφα. νάχουμε να λέμε και να αναπολούμε. σε φιλώ πολύ-πολύ φιλενάδα . φευγάτοι να παραμείνουμε για να μπορούμε να συνεχίζουμε εδώ.
μην ξεχάσεις να χαθείς σε μακροβούτια με πολλές αποχρώσεις που σε μεθούν.
φύγε φύγε...
καλές διακοπές!
χχχ