Sunday 19 August 2007

Υπεύθυνα παιδιά

My Sky

The sky is such a deep, calm blue.

Around me

People walk

Like machines,

Their heads bent low.

I am the only person

Who breaks this rhythm

Who looks up at the sky.

So

In a way

It’s

My sky.

Lyndal Roper 13 years old (circa 1974)

Αυτό το ποίημα πάντα με άγγιζε. η αθωότητα της ηλικίας, η δύναμη του παιδιού που όλα τα μπορεί, η υπόνοια του κόσμου τον οποίο βλέπει οτι την περιμένει...το κοριτσάκι αυτό τώρα θάναι γύρω στα 45. πως νάναι σήμερα που ανήκει στους "μεγάλους"? διατηρεί τον τσαμπουκά του ρομαντισμού ή βολεύτηκε στην νόρμα που της υποδείξανε?

τελικά το πιο επικίνδυνο είναι να ξεχνάς. μόνο αν ΖΕΙ το παιδί μέσα μας και στον τρόπο σκέψης μας, γινόμαστε σωστοί "μεγάλοι". αλλοιώς γινόμαστε μεγάλοι μαλάκες. απλά. συνέχεια κάνω αναφορές στα συναισθήματα μου και τις σκέψεις μου όταν ήμουν μικρή σε κάθετι που γίνεται με τα κοριτσάκια μου. ελπίζω έτσι να είμαι πιο δίκαιη, πιο ανθρώπινη, πιο σοφή. λίγο.

πόσο εύκολο είναι να ξεχάσεις, να σκληρύνεις, να κοιτάς απ'την άλλη όταν σε βαραίνουν σκοτούρες. αλλά μόνο επαναστατώντας στην βατή κατεύθυνση που σε ωθούν γίνεσαι άνθρωπος. αλλοιώς, εμπρηστής, πολιτικός, μεγαλοεπιχειρηματίας, δολοφόνος, αδιάφορος.

μην κλείνεις τα παράθυρα, τις πόρτες, τα μάτια. ξέρω, έχει ασφάλεια μέσα στον μικρόκοσμο σου. θαλπωρή. αλλά έξω είναι η ζωή. ζωηρή, απρόβλεπτη, δύσκολη, ατίθαση και πανέμορφη. αλλά πρέπει να κοιτάς. αγνά και αχόρταγα. να επιτρέπεις τα όμορφα. να αποτρέπεις την κατρακύλα. να μην φοβάσαι την διαφορά. να ζεις.

cos in ALL ways, it's your life.

Ανοίγω τα χέρια και αγκαλιάζω τον ουρανό. ξαπλωμένη στην επιφάνεια της θάλασσας. καλημέρα...

10 comments:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Ζεστή καλημέρα, με χαμόγελο στα χείλη και...

Γλαρένιες αγκαλιές

maya said...

@γλαρένια
είναι όμορφη βραδιά. σου εύχομαι να την περάσεις με πολλά τέτοια χαμόγελα και καλή παρέα!
κι απο δω αγκαλιές!
χ

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Η ζωή μου έχει μάθει πως όλες είναι όμορφες, όταν υπάρχει το χαμόγελο. Και οι κρύες κι' οι βροχερές...ΟΛΕΣ!
Κι' εγώ, όσο μπορώ, φροντίζω να μη λείπει.
Καλή εβδομάδα!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

maya said...

μακάρι νάταν πιο πολλοί καλοί μαθητές! φανταζεσαι πως θάταν αν είχαμε καλή διάθεση στον δρόμο, στις υπηρεσίες, στα μαγαζιά, στα δύσκολα? για άλλο κόσμο μιλάω. παραμιλάω.

νάσαι καλά. καλή εβδομάδα θάχουμε!
καλημέρα χαμογελαστή
χ

Αλεξάνδρα said...

Δεν πρέπει να βάζουμε στόχους πάνω απ΄αυτό που μπορούμε να φτάσουμε.

Πρέπει να κοιτάμε τις στιγμούλες μας και την ξαστεριά του δικού μας ουρανού. Να αλλάζουμε αυτά που μπορούμε και να έχουμε υπομονή με όσα δεν μπορούμε να αλλάξουμε.

Αχ φιλενάδα. Ταιριάζουμε οι δυό μας. Ναι λοιπόν! θα ήταν άλλος κόσμος αν ο καθένας μας του πρόσθετε ένα χαμόγελο και μια καλημέρα. Στο κάτω κάτω δεν στοιχίζει τίποτα...

Χαίρομαι που σας βρίσκω και πάλι.
Ολα μπορούμε να τα κάνουμε καλύτερα και ομορφότερα!

Σπύρος Σεραφείμ said...

άνθρωπο που ανοίγει αγκαλιά και πιάνει ουρανό δεν τον φοβάμαι.
Να είσαι καλά!

maya said...

@adiple
φίλη, φίλη, καρδιοφίλη!
έχεις και συ το δικό μου σύνδρομο επιστροφής. χαίρομαι που είσαι καλά και γεμάτη απο το φευγιό.
έχω φανταστεί έναν χειμώνα αλλοιώτικο. είμαι αποφασισμένη οτι θα κάνω αυτά που δεν μπορώ αλλά θέλω. όλα στ'όμορφο μυαλό μας είναι. κατάλαβες καθόλου?
χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω. πολλές αγκαλιές και χαρές για την επιστροφή σου!
χχχ

maya said...

@σπύρος σεραφείμ
και γω έτσι νοιώθω. είναι παράξενο να το λένε για μένα. χαίρομαι πολύ που πέρασε την τεχνολογία η αισιοδοξία και καλή μου διάθεση. το παλεύω αντίξοα και θα γίνει περισσότερο, περισσότερο και θα τ'αγκαλιάσει όλα. έτσι! γιατί είναι καλύτερα.
νάσαι καλά. τρεις λέξεις και χαμογέλασα.
φιλιά κι ευχαριστώ σπύρο
χ

mAuVe said...

my sky
my eyes
my soul
my life
my friend (s)!!!

καμαρώνω το ζευγάρι καινούργια μάτια που χεις αποκτήσει (της ψυχής, αλλά & τ' άλλα ... τα αληθινά!)
όπως -τόσο εύστοχα - το πες "αγνά & αχόρταγα" επιτρέποντας τα όμορφα...
μωβ Τρίτη μου ξεκίνησε... αλλά θα πάω να βουτήξω σε μια πισίνα σε λίγο μήπως και ξανοίξω τα χρώματα...
ανοίγω χέρια ... τι όμορφη & ζεστή η αγκαλιά σου!!!
καλημέρα γλυκό μου

maya said...

@mauve
τα χρώματα πάντα μπερδεύονται. έτσι κι εμείς με το κύμα, μια πάνω, μια κάτω. αλλά όχι στάσιμοι.
κάθε φορά που κάτι μας ρίχνει βρίσκουμε ν'ανέβουμε. καθε φορά που είμαστε πολύ καλά, κάτι πάλι θα μας γυρίσει κάτω. έτσι είναι.
μην με συνερίζεσαι τώρα. σήμερα πέθανε ο θείος μου κι η μέρα ήταν πολύ βαριά. το κεφάλι μου, η ψυχή μου.
φιλιά
θα διαβάζω τα λόγια σου για να πάρω δύναμη πάλι γλυκιά μου νατάσσα. αύριο πάλι.
μήπως να κάνω delete?
μπα άσε. όλα μέσα είναι. ας είναι. εδώ είπα, δεν θα φιλτράρω. μόνο θα αποτυπώνω.
η αγκαλιά μου δεν αλλάζει. ό,τι και να γίνει. νάσαι καλά.
χ